eitaa logo
نشر فضایل امیرالمؤمنین علی علیه السلام
457 دنبال‌کننده
136 عکس
101 ویدیو
2 فایل
کانال دوم ما ✳️اَحاديث ناب۱۴معصوم✳️ @Ahaadith_Ahlebait قال الامام صادق علیه السلام: کسی که احادیث ما را در دل شیعیان ما جای می دهد از هزار عابد برترست. 📚اصول کافی جلد۱صفحه۳۳ #کپی با ذکر #صلوات 💫 @ya_amiralmomenin110 💫 خادم کانال @Amirovisi
مشاهده در ایتا
دانلود
🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷 💠🔹 🔹💠 🌺 اكرم صلّى اللّه عليه و آله در خم ⁉️⁉️ 🔸 🔸 باب سى و هشتم پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله در روز غدير خم فرمود : «من كنت مولاه فعليّ مولاه» (۲) [ 📚صحيح ترمذى ۲/ ۲۹۸] به سند خود، از «شعبه» از «سلمة بن كهيل» روايت كرده است گفت: از «ابو طفيل» شنيدم كه از «ابو سريحه» يا «زيد بن ارقم» (ترديد از «شعبه» است) از پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله نقل كرده است كه فرمود: «من كنت مولاه فعلىّ مولاه» «ترمذى» گفته است: اين حديث را «شعبه» از «ميمون بن ابى عبد الله» از «زيد بن ارقم» از پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله نقل كرده است. مؤلف گويد: حديث مزبور را «على بن سلطان» در [ 📚مرقاة ۵/ ۵۶۸] در شرح، از «جامع» روايت كرده است و «ترمذى»، و «نسائى» و «ضياء» از «زيد بن ارقم» روايت نموده اند كه پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله فرمود: «من كنت مولاه فعلىّ مولاه» (۳) [ 📚صحيح ابن ماجه] در باب فضايل اصحاب رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله صفحه ۱۲ از «براء بن عازب» نقل كرده است كه در «حجة الوداع» كه افتخار همراهى با رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله را داشتيم، در بازگشت، در يكى از مسيرها دستور داد براى نماز جمع شويم و در آنجا دست على عليه السّلام را گرفت و فرمود: «ألست أَوْلى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ؟ »؛ آيا من اولى نيستم به مؤمنان از خود آنها؟ همگى تصديق كرده و بله گفتند. باز فرمود: «ألست أولى بكلّ مؤمن من نفسه؟ » باز هم تصديق كرده و بله گفتند. سپس اشاره به حضرت على عليه السّلام كرده و فرمود: «فهذا ولىّ من أنا مولاه» ؛ اكنون كه فرموده مرا تصديق كرديد، بدانيد كه على بهر مؤمنى همان مقام اولويت را دارد كه من نسبت به آن مؤمن دارم. (۱) سپس فرمود: «پروردگارا! دوست على عليه السّلام را دوست بدار، و دشمن او را خوار و ذليل فرما» مؤلف گويد: اين حديث را « 📚احمد حنبل» در [مسند ۴/ ۲۸۱] نقل كرده و مضمونش آن است كه «براء» گفت: در يكى از سفرها، حضور رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله بوديم، در مسير خود در محل غدير خم وارد شديم. و رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله در آن جا منزل كرد و دستور داد مردم را به نماز جمعيتى بخوانند سپس در زير دو درختى كه در آنجا بود، فرشى براى رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله گسترانيدند. رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله نماز ظهر را در آنجا برگزار كرد و دست على عليه السّلام را گرفت و فرمود: بديهى است كه همگى شما معترفيد كه من نسبت به مؤمنان از آنها به خود آنها اوليتر مى باشم؟ حاضران تصديق كرده و گفتند: آرى، يا رسول الله! فرمود: اين را مى دانيد كه من به هر مؤمنى اوليتر از او به خود او مى باشم؟ گفتند: آرى، يا رسول اللّه! سپس دست على عليه السّلام را گرفت و فرمود: «من كنت مولاه فعلىّ مولاه» پس از آن، فرمود: پروردگارا! دوست على عليه السّلام را دوست بدار، و دشمن او را دشمن بدار. «براء» گفته است: در همين رابطه بود كه «عمر» پس از معرفى حضرت على عليه السّلام به ملاقات حضرتش آمد و گفت: «گواراى تو باد اى پسر ابو طالب كه صبح و شام (يعنى همواره) مولاى زنان و مردان مؤمن مى باشى»! «ابو عبد الرحمن» فرزند «احمد حنبل» گفته است: «هدبة» به سند خود، تا منتهى به «براء بن عازب» مى شود از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله مانند آنچه گذشت، روايت كرده است. «متقى» هم در [ 📚كنز العمال ۶/ ۳۹۷] نظير حديث «احمد حنبل» را نقل كرده است و اظهار داشته كه «ابن ابى شيبه» هم اين حديث را روايت نموده است. «محب طبرى» هم در [ 📚الرياض النضره ۲/ ۱۶۹] نظير حديث «ابن حنبل» را آورده و اظهار مى دارد كه «ابن سمان» هم اين حديث را متذكر است. «محب طبرى» در «ذخاير» نظير حديث «ابن حنبل» را نقل كرده است و اظهار مى دارد كه حديث مزبور را «احمد» در «مسند» و در «مناقب» هم از حديث «عمر»، روايت نموده و پس از آن اضافه مى كند كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله پس از جمله «و عاد من عاداه» فرمود: «يارى كن كسى را كه على را يارى مى كند، و دوست بدار كسى كه على را دوست مى دارد» «شعبه» گفته است كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود: كينه توزى كن با كسى كه كينه على را در دل مى گيرد......... ~~~~~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~. کانال نشر فضائل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
  🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷 : از اهل علیهم السلام موضوع: 🌸 من اینجا هستم. تو کجا هستی؟ من در دانشگاه هستم، در کلاس درس. استادی برای من سخن می‌گوید، نمی خواهم جایِ تو قضاوت کنم، من فقط نظرم را می‌گویم: «قرآن سخن این استاد را تأیید نمی کند»، اگر خدا بخواهد در این باره بیشتر سخن خواهم گفت. نگاهی به من می‌کنی و منتظر هستی تا ماجرا را شرح دهم، تو در کنار من هستی و سخن استاد را می‌شنوی، اینجا کلاس درس است و استاد چنین سخن می‌گوید: هرگز با کسی دشمنی نکنید. کسی که با مذهب عشق آشنا شد، دیگر فرعون و موسی، ابلیس و آدم را یکسان می‌بیند، در نگاه یک عاشق، «صلح کُلّ» بین همه برقرار شده است. شما باید کلام «مُحیی الدین عربی» را بخوانید، او به درجه ای از عرفان رسیده بود که به علی علیه السلام، معاویه، عُمر و ابوبکر، عشق می‌ورزید و همه آنان را دوست داشت. [۱] * * * هنوز کنارم هستی، سخنان استاد ادامه پیدا می‌کند، تو این سخنان را با تعجّب می‌شنوی، تعجّب می‌کنی که من اینجا چه می‌کنم و چرا به این سخنان گوش می‌دهم؟ تعجّب نکن! اینجا دانشگاهی در تهران است، من هم دانشجوی رشته ادبیات عرب این دانشگاه هستم. از نگاهت همه چیز را می‌فهمم، انتظار داری که بلند شوم و اجازه بگیرم و حرفم را بزنم، امّا من بد سابقه شده ام، چندین بار سر کلاس وارد بحث شده‌ام و استاد مقداری از من ناراحت شده است و... من فعلاً سکوت می‌کنم، سکوت من نشانه رضایت نیست، امیدوارم شرایط مرا درک کنی. * * * و اکنون به تاریخ سفر می‌کنم، به گذشته‌های دور... من به شهر مدینه می‌روم... امام باقر علیه السلام پنجمین امام من است، آمده‌ام تا از سخنان او بهره ببرم، اینجا شهر مدینه است، از کوچه‌ها عبور می‌کنم، تو هم همراه من می‌آیی، اینجا مسجد پیامبر است... امام باقر علیه السلام در اینجا تفسیر قرآن می‌گوید: «مَا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَیْنِ فِی جَوْفِهِ». «خدا در درون هیچ کس، دو دل قرار نداده است». این آیه ۴ سوره «اَحزاب» است، امروز امام باقر علیه السلام درباره این آیه سخن می‌گوید، به سخن او گوش فرا می‌دهم: * * * خدا در درون انسان، دو دل قرار نداده است تا با یک دلش، ما را دوست بدارد و با دل دیگرش دشمنان ما را دوست بدارد! کسی که ما را دوست دارد دیگر نمی تواند دشمنان ما را دوست بدارد، چون او یک دل بیشتر ندارد. کسی که ادّعا می‌کند ما اهل بیت علیهم السلام را دوست دارد باید محبّت و دوستی خود را خالص گرداند، هر کس می‌خواهد بداند که آیا واقعاً ما را دوست دارد یا نه، باید خود را امتحان کند، اگر هم ما را و هم دشمنان ما را دوست دارد، او دیگر از ما نیست و ما هم از او نیستیم! خدا، جبرئیل و میکائیل، دشمن کسانی هستند که در دوست داشتن ما، دشمنان ما را شریک سازند! [۱] * * * این سخنان، مرا به فکر وا می‌دارد و افق تازه ای در ذهن من باز می‌کند، اگر من، هم حضرت علی علیه السلام و هم دشمن او را دوست بدارم، در مسیر سعادت و رستگاری قرار نگرفته ام... من باید مواظب باشم مبادا راه را گم کنم. هر کس از راه قرآن و اهل بیت علیهم السلام جدا شد، به گمراهی افتاد، من باید اندیشه و زندگی خود را بر اساس گفتار اهل بیت علیهم السلام تنظیم کنم، خدا به آنان مقام عصمت را داده است، آنان حقیقت قرآن هستند.... ---------- 📚منابع: [۱]: . کتاب فتوحات مکیّه لمحیی الدین عربی ج ۲ ص ۶. [۱]: . عن أبی جعفرع فی قوله: (ما جعل الله لرجل من قلبین فی جوفه) فیحب بهذا ویبغض بهذا، فأما محبنا فیخلص الحب لنا کما یخلص الذهب بالنار لا کدر فیه، من أراد أن یعلم حبنا فلیمتحن قلبه فان شارکه فی حبنا حب عدونا فلیس منا ولسنا منه، والله عدوهم وجبرئیل ومیکائیل والله عدو للکافرین: تفسیر القمی ج ۲ ص ۱۷۱، البرهان ج ۴ ص ۴۱۰، بحار الانوار ج ۲۴ ص ۳۱۸. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌ ~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
2.21M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
علمای اهل به وجود امام عج✨🍃🌸 فقط با ذکر به نیت امام عج ❌ ~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 ✨🍂🍂 پيدايش 🌸🍃🍃 شيعه در لغت به معني «پيرو» است و در اصطلاح عنوان «شيعه اماميه و يا شيعه دوازده امامي» به گروهي از مسلمانان گفته مي‌شود كه پس از درگذشت پيامبر اسلام (صلي الله عليه وآله وسلم)، علي (عليه السلام) و يازده فرزند معصوم او را امام و جانشين او مي‌دانند. اصطلاح «شيعه» به معني پيرو علي (عليه السلام) و به معني كساني كه پيروي آن حضرت را برگزيده و به او اظهار محبت و ارادت نموده اند به عصر رسالت باز مي‌گردد زيرا مطابق احاديثي كه محدّثان سنّي و شيعي از پيامبر اكرم (صلي الله عليه وآله وسلم) نقل كرده اند پيامبر اكرم (صلي الله عليه وآله وسلم) هواداران و پيروان علي (عليه السلام) را به اين نام ناميده است. جلال الدين سيوطي از جابربن عبدالله انصاري و عبدالله بن عباس روايت كرده است كه پيامبر اكرم (صلي الله عليه وآله وسلم) در تفسير آيه ي (ان الذين آمنوا و عملوا الصالحات اولئك هم خير البريّة) [۱] به علي (عليه السلام) اشاره كرد و فرمود: او و شيعيانش در روز قيامت رستگار خواهند بود. [۲] . ابن اثير از پيامبر اكرم (صلي الله عليه وآله وسلم) روايت كرده است كه خطاب به علي (عليه السلام) فرمود: «ستقدم علي الله انت و شيعتك راضين مرضيين... » [۳] تو و شيعيانت روز قيامت با رضايت و خشنودي بر خداوند وارد مي‌شويد... شبلنجي نيز نظير اين روايت را در كتاب نورالابصار نقل كرده است. [۴] . سيوطي در حديثي ديگر از علي (عليه السلام) روايت كرده است كه پيامبر اكرم (صلي الله عليه وآله وسلم) به علي (عليه السلام) فرمود: مقصود از آيه ي (ان الذين آمنوا و عملوا الصالحات اولئك هم خير البريّة) تو و شيعيان تو است وعده گاه من و شما حوض كوثر است، آن گاه كه امت‌ها را براي حساب مي‌آورند، شما شادمان و سرافراز خواهيد بود. [۵] . ابن حجر در كتاب «صواعق» از امّ سلمه روايت كرده است كه گفت: پيامبر اكرم (صلي الله عليه وآله وسلم) نزد من بود، فاطمه زهرا (عليها السلام) و پس از او علي (عليه السلام) بر پيامبر وارد شدند، پيامبر (صلي الله عليه وآله وسلم) خطاب به علي (عليه السلام) فرمود: يا علي انت و اصحابك في الجنة و شيعتك في الجنة [۱] . تو و اصحاب و شيعيانت در بهشت خواهيد بود. خطيب خوارزمي در كتاب «المناقب» از علي ابن ابيطالب (عليه السلام) روايت كرده كه فرمود: آن گاه كه پيامبر (صلي الله عليه وآله وسلم) (در معراج) وارد بهشت شد، درختي را ديد كه به زينت‌هاي مختلف آذين بندي شده بود. پيامبر (صلي الله عليه وآله وسلم) از جبرئيل پرسيد: اين درخت از چه كسي است؟ جبرئيل گفت: از پسر عمويت علي بن ابيطالب (عليه السلام) است، هرگاه خداوند بهشتيان را وارد بهشت كند، شيعيان علي را نزد اين درخت مي‌آورند و از زينت‌هاي آن بهره مند مي‌شوند، آن گاه منادي اعلان مي‌كند كه اين افراد شيعيان علي بن ابيطالب اند كه در دنيا بر اذيت‌ها صبر كردند، و اينك اين موهبت‌ها به آنان عطا شده است. [۲] . وي، در جاي ديگر از جابر روايت كرده كه گفت: ما نزد پيامبر اكرم (صلي الله عليه وآله وسلم) بوديم در اين هنگام علي بن ابيطالب (عليه السلام) وارد شد، پيامبر خطاب به ما فرمود: «أتاكم اخي» برادرم آمد سپس روي به كعبه نمود و فرمود: سوگند به خداوند «ان هذا و شيعته هم الفائزون يوم القيامة». [۳] علي و شيعيان او در روز قيامت رستگارانند. چند حديث ديگر نيز در كتب اهل سنّت در اين باره روايت شده است كه به خاطر طولاني نشدن كلام از ذكر آن خودداري شد. [۱] و نقل موارد ياد شده براي اثبات مقصود ما كافي است. [۲] از اين احاديث به دست مي‌آيد كه نام شيعه نخستين بار توسط پيامبراكرم (صلي الله عليه وآله وسلم) بر هواداران و پيروان علي (عليه السلام) اطلاق شده است. و از آن جا كه اين اصطلاح شناخته شده بود، پس از رحلت پيامبر اكرم (صلي الله عليه وآله وسلم) نيز به كار رفته است. چنان كه مؤلف كتاب «اثبات الوصية» آن جا كه حوادث مربوط به سقيفه را نقل كرده گفته است: پس از آن كه ماجراي بيعت با ابوبكر در سقيفه پايان يافت، حضرت علي و عدّه اي از شيعيان وي در منزل او اجتماع نمودند. [۳] ....... ---------- 📚منابع: [۱]: بيّنه: ۷. [۲]: الدرّ المنثور: ۸: ۵۳۸. [۳]: النهاية: ۴: ۱۰۶. [۴]: نورالابصار، ص ۱۵۹. [۵]: الدر المنثور: ۸: ۵۳۸. [۱]: الصواعق المحرقه ص ۱۶۱. [۲]: المناقب، فصل۶، حديث ۵۲. [۳]: همان، فصل نهم، ص ۱۱۱، حديث ۱۲۰. [۱]: علاقه مندان مي‌توانند جهت اطلاع بيشتر به كتاب «شيعيان علي از نگاه پيامبر» مراجعه كنند. [۲]: ر. ك: تاريخ الشيعة، ص ۴ ۸؛ بحوث في الملل و النحل: ۶: ۱۰۲ ۱۰۶. و جزوه «اربعين» كه شامل چهل حديث در اين باره است. چاپ قم. [۳]: اثبات الوصية، ص ۱۲۱. ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیرالمؤمنین علی علیه السلام 💫 @ya_amiralmomenin110
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 🌸🍂🍂 فصل اول: فضائل و اهل عَلَیهِم ُالسَّلام از 🍃🌺🌺 اشاره ۱-في بدءِ خلقِ الشَّيعَةِ وهُم أنوارٌ ۱-عَنْ أَبِي عَبْدِاللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: سُئِلَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَی اللهُ وعَلَیه ِوَ آلِه فَقِيلَ لَهُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ مَا كُنْتُمْ قَبْلَ خَلْقِ السَّمَوَاتِ وَ الْأَرْضِ فَقَالَ: كُنَّا أنواراً حَوْلَ اَلْعَرْشِ نُسَبِّحُ اَللَّهَ وَ نُقَدِّسُهُ حَتَّى خَلَقَ اللّه تَعَالَى اَلْمَلاَئِكَةَ فَقَالَ لَهُم: سَبِّحُوا وَ قَدَّسُوا فَقَالُوا: يَا رَبَّنَا لاَ عِلْمَ لَنَا فَقَالَ لَنَا سَبِّحُوا فَسَبَّحْنَا فَسَبَّحَ اَلْمَلاَئِكَةُ بِتَسْبِيحِنَا الاّ أنّا خُلِقْنَا مِنْ نُوَرَاَللَّهِ تَعَالَى وَ خُلِقَ شِيعَتُنَا مِنْ شُعَاعِ نُورِنَا فَشِيعْنَامُنَا [۱] ۲- عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْداللَّهِ اَلْأَنْصَارِيِّ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اَللَّهِ صَلي اَللَّهُ وَعَلَيهِ وَ آلِهِ يَقُولُ ان اللَّهَ خَلَقَنِي وَ خَلَقَ عَليّاً فاطِمَةَ وَالحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ وَ الْأَئِمَّةَ عَلَيهِمُ السَّلاَمُ مِنْ نُورٍ فَعَصَرَ ذَلِكَ اَلنُّورَ عَصْرَةً فَخَرَجَ مِنْهُ شيعَتُنا فَسَبَّحْنا فَسَبَّحُوا وقَدَسْنَا فَقَدَّسُوا وَ هَلَّلْنَا فَهَلَّلُوا وَ مَجَّدْنَا فَمَجَّدُوا وَ وَحَّدْنَا فَوَحَّدُوا ثُمَّ خَلَقَ اَللَّهُ اَلسَّمَوَاتِ وَ اَلْأَرَضِينَ و خَلَقَ اَلْمَلاَئِكَةَ فَمَكَثَ اَلْمَلاَئِكَةُ مِائَةَ عامٍ لا تَعْرِفُ تَسْبِيحاً ولا تَقْدِيساً ولا تَمْجِيداً فَسَبَّحْنا وَسَبَّحَت شيعَتُنا فَسَبَّحَتِ المَلائِكَةُ لِتَسبيحِنا وَ قَدَّسْنا فَقَدَّسَت شِيعَتُنا فَقَدَّسَتِ المَلائِكَةُ لِتَقدِيسِنا ومَجَّدْنا فَمَجَّدَت شِيعَتُنَا فَمَجَّدَتِ اَلْمَلاَئِكَةُ لِتَمْجِيدِنَا وَ وَحَّدنا فَوَحَّدَتْ شِيعَتُنَا فَوَحَّدَتِ اَلْمَلاَئِكَةُ لِتَوْحِيدِنَا وَ كَانَتِ اَلْمَلاَئِكَةُ لا تَعْرِفُ تَسْبِيحاً ولا تَقْدِيساً مِنْ قَبْلِ تَسْبِيحِنَا وَ تَسْبِيحِ شِيعَتِنَا فَنَحْنُ الْمُوَحِّدُونَ حِينَ لاَ مُوَحِّدَ غَيْرُنَا وَ حَقِيقٌ عَلَى اَللَّهِ تَعَالَى كَمَا اِخْتَصَّنَا وَ اِخْتَصَّ شِيعَتَنَا أَنْ يُنْزِلَنَا أعْلَى عِلِّيِّينَ إِنَّ اَللَّهَ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَي اِصْطَفَانَا وَ اِصْطَفَى شِيعَتَنَا مِنْ قَبْلِ أَنْ نُكَوِّنَ أَجْسَاماً فَدَعَانَا وَ أَجَبْنَا فَغَفَرَ لَنَا وَ لِشِيعَتِنَا مِنْ قَبْلِ أَنْ نَسْتَغْفِرَاللَّه [۲] ۱- نوری ۱- امام صادق عَلَیهِ السَّلام فرمودند: از رسول اکرم صَلَی اللهُ وعَلَیه ِوَ آلِه سوال شد: ای رسول خدا، قبل از آفرینش آسمانها و زمین چگونه بودید؟ رسول خدا صَلَی اللهُ وعَلَیه ِوَ آلِه فرمودند: نورهایی بودیم در اطراف عرش که خداوند را تسبیح و تقدیس می‌کردیم تا اینکه خداوند متعال فرشتگان را آفرید و به ایشان فرمود: تسبیح کنید و تقدیس گویید. پس ایشان عرض کردند: پروردگارا ما به چنین کاری علم و آگاهی نداریم اینجا بود که خداوند ما را امر به تسبیح فرمود و چون ما تسبیح کردیم ملائک به تسبیح ما، تسبیح کردند. همانا ما از نور خداوند متعال آفریده شده ایم و شیعیان ما از شعاع نور ما خلق شده اند، پس شیعیان ما از ما هستند. ۲- جابر بن عبدالله انصاری نقل می‌کند که شنیدم از رسول خدا صَلَی اللهُ وعَلَیه ِوَ آلِه که می‌فرمودند: همانا خداوند من و علی و فاطمه و حسن و حسین و ائمه عَلَیهِم ُالسَّلام را از نوری آفرید سپس آن نور را فشرد تا اینکه شیعیان ما از عصاره ی آن خارج شدند پس ما تسبیح گفتیم و شیعیان ما نیز تسبیح گفتند و ما خدای را تقدیس کردیم، و شیعیان نیز تقدیس نمودند و ما تهليل گفتیم (گفتن لا اله الا الله)، ایشان نیز تهلیل گفتند و ما پروردگارمان را ستایش کردیم، پس شیعیان ما نیز او را تمجید و ستایش کردند. و پس از اقرار به توحید ما، شیعیان نیز به توحيد اقرار کردند، سپس خداوند آسمانها و زمین‌ها و ملائک را آفرید، پس ملائک یکصد سال در حالیکه به تسبیح، تقدیس و تمجید خداوند علم وشناختی نداشتند درنگ نمودند، پس ما و سپس شیعیانمان به تسبیح و تقدیس و ستایش پروردگار مبادرت نمودیم و ملائکه نیز به تبعیت ما دست به کار شده و حق تعالی را تسبیح و تقدیس و تمجید نمودند. و اینگونه بود که اول ما و شیعیانمان به یگانگی خدا اقرار کردیم و سپس ملائکه او را از طریق توحید ما به یگانگی شناختند ..... ---------- 📚منابع: [۱]: غرر الأخبار، الديلمي/۲۰۴ [۲]: بحار الأنوار۳۴۳/۲۶ ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌ ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫