eitaa logo
نشر فضایل امیرالمؤمنین علی علیه السلام
437 دنبال‌کننده
129 عکس
94 ویدیو
2 فایل
کانال دوم ما ✳️اَحاديث ناب۱۴معصوم✳️ @Ahaadith_Ahlebait قال الامام صادق علیه السلام: کسی که احادیث ما را در دل شیعیان ما جای می دهد از هزار عابد برترست. 📚اصول کافی جلد۱صفحه۳۳ #کپی با ذکر #صلوات 💫 @ya_amiralmomenin110 💫 خادم کانال @Amirovisi
مشاهده در ایتا
دانلود
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 226 🌺🌸 اشاره ۵۶. آیا کردن و دادن بر بعضی از ، باعث است و انسان القتل می‌شود؟ ✨🌺 جواب خیر؛ اوّلاً: اگر لعن کردن و دشنام دادن از روی دلیل و برهان و حق باشد، اشکالی ندارد و کفرآمیز نیست. ثانیاً: اگر کسی به یکی از صحابه یا مؤمن دیگری فحش و ناسزا و لعن بگوید، کافر نمی شود بلکه فاسق است. مانند کسی که شراب بخورد یا دزدی کند. زمانی حکم قتل برای کسی جاری می‌شود که دشمنی با خدا و رسول صلی الله علیه و آله داشته باشد و ناسزا به پیامبر صلی الله علیه و آله بگوید (العیاذ بالله). در این صورت با حکم حاکم شرع با او برخورد می‌شود. می دانیم که صحابه و یاران پیامبر صلی الله علیه و آله معصوم و پاک از گناه نبوده اند و گاهی اشتباهاتی از آنها صادر می‌شد. پس اگر کسی انتقادی از آنها کرد، نمی توانیم بگوییم که او کافر است. در زمان خلافت ابوبکر شخصی آمد و به شدت او را فحش داد به صورتی که اطرافیان ناراحت شدند و گفتند: خلیفه! اجازه بدهید او را بکشیم چون او کافر شده است. ابوبکر گفت: نه هیچ کس غیراز پیامبر صلی الله علیه و آله نمی تواند این طور حکم کند. [۱] همچنین در زمان خلافت عثمان، عایشه پیوسته به عثمان دشنام می‌داد و علناً در حضور خود عثمان به او می‌گفت: «این پیر خرفت را بکشید. » ولی هیچ کس او را کافر ندانست و نکشت. و در جای دیگر نوشته اند: در زمان خلافت عمر به او پیغام دادند که شخصی به او دشنام داده است. گفتند: اجازه بدهید تا او را بکشیم. عمر در جواب گفت: خون هیچ مسلمانی به خاطر دشنام دادن مباح نمی شود؛ مگر اینکه به رسول خدا صلی الله علیه و آله فحش و ناسزا گفته باشد. [۱] اگر دشنام دادن و لعن کردن دلیل بر کفر انسان بود و شخص لعن کننده واجب القتل می‌شد، پس چرا وقتی معاویه و پیروانش به امیرالمؤمنین علیه السلام که از بزرگترین صحابه بودند و آیه «تطهیر» در شأن ایشان نازل شده بود و معصوم از هر گناه و اشتباه بودند، لعن ودشنام دادند ولی لعن کنندگان واجب القتل نشدند و کسی آنها را کافر ندانست؟! تحت یا بیعت 🌺🌸 اشاره ۵۷. آیا طبق زیر: «لقَد رَضِیَ الله عَن المؤمنینَ اِذ یُبایِعونَکَ تَحتَ الشَّجرة»؛ «به تحقیق از مؤمنینی که در زیر () با تو کردند خشنود شد. » که در آن مکان داشتند، اعمالشان عاری از بوده و مستحق هستند و مورد و توجه و احترام و صلی الله علیه و آله بودند؟ ✨🌸 جواب خیر ؛ مادامی که انسان کار نیک و شایسته انجام دهد مستحقّ ثواب و احترام و تقدیر است، اما اگر شخصی مرتکب عمل زشتی شود مورد انتقاد قرار می‌گیرد و هیچ ربطی به اعمال خوب گذشته اش ندارد؛ به خاطر اعمال خوبش احترام و به خاطر اعمال ناپسندش انتقاد می‌شود و صرف اینکه زمانی شخصی مورد احترام قرار گرفته و کار شایسته ای انجام داده، ما نمی توانیم بگوییم که او تا آخر عمر معصوم است و هیچ خطا و اشتباهی ندارد. مثلاً: پیامبر صلی الله علیه و آله عدالت انوشیروان و سخاوت حاتم طائی را مورد تأیید و احترام قرار دادند، ولی این احترام و تقدیرها فقط به خاطر عمل نیک آنها بود و ربطی به اعمال دیگرشان نداشت. در بیعت الرضوان در جنگ حدیبیه حدود هزار و پانصد نفر از صحابه وجود داشتند که این آیه نازل شد، در حالیکه عده ای از آنها مشمول آیات نفاق قرار گرفتند و خدا به آنها وعده عذاب و داخل شدن در آتش جهنم را داد. به این ترتیب رضایت خداوند فقط در بیعت الرضوان نبوده بلکه این رضایت، بستگی به ایمان خالص و عمل صالح آن اشخاص داشته است. یعنی کسانی که با عقیده قلبی به توحید و نبوت بیعت کردند، مورد رضای خداوند و مستحق بهشت گردیدند. ولی افرادی که بیعت نکردند و یا در دلشان ایمان نداشتند و بیعت کردند مستحق آیه نفاق و عذاب و جهنم گردیدند. ---------- 📚منابع: [۱]: _ حاکم نیشابوری: مستدرک ۴/۳۵۵، احمد بن حنبل: مسند ۱/۹، ذهبی: تلخیص مستدرک، قاضی عیاض: شفاء: جلد ۴: باب اول، غزالی: احیاء العلوم ۲/۳۵۶. [۱]: _ احمد بن حنبل: مسند: ۳/۳۱۷، ابن سعد کاتب: طبقات ۵/۲۷۹، قاضی عیاض: شفاء: جلد ۴: باب اول. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌ ~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 226 ارتداد 🌺🌸 اشاره ۷۳. دلایل و ارتداد چه ؟ ✨🍃 جواب (غیر از بپا کردن واقعه جانسوز کربلا) او پیوسته در کلمات و گفتارش کفریات درونی خود را بیان می‌کرد. مثلاً در یکی از اشعارش گفته است: «شراب انگور از مشرق دست ساقی بیرون می‌آید و در مغرب دهان من غروب می‌کند و اگر شراب در دین محمد صلی الله علیه و آله حرام است، از دین مسیح پیروی نما. » همچنین او آرزوی زنده بودن کسانی از اجدادش را می‌کرد که همه مشرک و کافر محض بودند و به امر خدا و پیامبر صلی الله علیه و آله در جنگ بدر کبری کشته شدند. نقل می‌کنند که او میمونهای زیادی داشت و لباسهای حریر و زیبا به تن آنها می‌کرد و طوق طلا به گردن آنها آویزان کرده و آنها را سوار بر اسبها می‌کرد و سگهای زیادی داشت که با دست خود آنها را می‌شست و با جام طلا به آنها آب می‌داد و بعد نیم خورده آب آنها را می‌خورد و در اثر اعتیاد به مشروبات الکی همیشه مست بود. [۲] از جمله کارهای او لعن بر وصیّ پیغمبر صلی الله علیه و آله یعنی حضرت علی علیه السلام و آتش زدن و خراب نمودن خانه خدا و خونریزیهای زیاد و قتل عام مردم مدینه (که به واقعه «حرّه» معروف است) بوده است و این اعمال نشانگر این است که کارهای او به هیچ صورتی قابل عفو و بخشش نمی باشد. عبدالله بن حنظله می‌گوید: ما بر یزید قیام نکردیم مگر اینکه دیدیم او مرد بی دینی است که با مادرها و دخترها و خواهرهای خود نزدیکی می‌کند و شراب می‌خورد و نماز نمی خواند و فرزندان پیغمبران را می‌کشد. [۳] در جریان واقعه حرّه در شهر مدینه، حدود ده هزار نفر از مردم مسلمان را کُشتند و به قدری خون در کوچه‌های مدینه جاری شد که مردم در خون فرو رفته بودند تا اینکه خون به قبر پیامبر صلی الله علیه و آله رسید و مسجد و قبر آن حضرت پر از خون شد. «پس از این واقعه هزار زن بدون شوهر وضع حمل نمودند؛ به خاطر هتک حرمتی که سپاهیان یزید بر نوامیس آن شهر انجام دادند. » [۱] به خاطر اعمال بسیار کثیفی که او انجام داده، حتی علمای اهل سنّت هم او را کافر دانسته و لعن او را جایز می‌دانند. «فلعنة الله علیه و علی انصاره و علی أعوانه» [۲] لعنت خدا بر او و بر انصار و اعوان و یاری کنندگان او باد! رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که اهل مدینه را از روی ظلم بترساند، خدای تعالی او را بترساند (در روز قیامت) و لعنت خدا و ملائکه و تمام مردم بر او باد و روز قیامت، از چنین کسی خدا هیچ عملی را قبول نمی نماید. [۳] شخصیت 🌸🌺 اشاره ۷۴. که یکی از حدیث اهل بود، چه داشت؟ ✨🍂 جواب او انسانی دو رو بود، بعضی اوقات که وقت نماز می‌شد پشت سر امیرالمؤمنین علیه السلام نماز می‌خواند؛ ولی از کنار سفره چرب و نرم معاویه کنار نمی رفت. چنانچه نقل است که وقتی از او پرسیدند که چرا به این صورت رفتار می‌کنی گفت: «مَضیره [۴] معاویه چرب تر و نماز پشت سر علی افضل است»! [۵] با توجه به این مطلب که رسول خدا صلی الله علیه و آله بارها فرموده اند: «علی با حق و حق با علی می‌گردد. »، [۱] باز هم ابوهریره علی علیه السلام را کنار گذاشته و دنباله رو معاویه ملعون بن ملعون می‌شود. کسی که در بالای منبرها دشنام به علی و فرزندان ایشان علیهم السلام می‌داد. ابوهریره رسوائیهای زیادی داشت به حدّی که ابوبکر او را شلاّق می‌زد. علی علیه السلام فرمودند: بدانید که دروغگوترین مردم، یا فرمود: دروغگوترین زندگان به رسول خدا صلی الله علیه و آله ابوهریره دوسی [۲] است. [۳] ---------- 📚منابع: [۲]: _ دمیری: حیات الحیوان ۱/۷۴، مسعودی: مروج الذهب ۲/۷۲. [۳]: _ ابن جوزی: تذکره ۲۵۸. [۱]: _ ابن جوزی: تذکره: ۲۶۰: از ابوالحسن مدائنی. [۲]: _ عبدالله بن محمد بن عامر شبراوی شافعی: الاتحاف بحبّ الاشراف از ملاّ سعد تفتازانی. [۳]: _ بخاری: صحیح: ۸/۱۰۰، مسلم: صحیح: ۴/۱۱۴، علامه سمهودی: تاریخ المدینه: ۵۸/۱۱۰، ابن جوزی: الردّ علی المتعصّب العنید: ۶۰، سبط بن جوزی: تذکرة خواص الامه: ۲۵۸، احمد بن حنبل: مسند: ۴/۵۷ و ۵۶. [۴]: _ مضیره: غذایی بود که با شیر درست می‌کردند و این غذا مخصوص معاویه بود. [۵]: _ زمخشری: ربیع الابرار ۲/۷۰۰، ابن ابی الحدید: شرح نهج البلاغه ۲/۸۵. [۱]: _ حموینی: فرائد: ۱/ ۱۷۶ و ۱۳۸، خطیب خوارزمی: مناقب: ۱۰۴، طبرانی: اوسط: ۶/۴۲۲، محمد بن یوسف گنجی شافعی: کفایت الطالب: ۱۸۸ و... [۲]: _ دوس: قبیله ای در یمن. [۳]: _ ابن ابی الحدید: شرح نهج البلاغه ۴/۶۸. فقط با ذکر به نیت امام عج ❌ ~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️ 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 ✨🍂🍂 و 🔹🌸 معني ايمان و كفر از بحثهاي مهم علم كلام است. «ايمان»، در لغت، به معناي تصديق و «كفر»به معناي پوشاندن است، لذا به زارع نيز كه مثلا گندم را در دل زمين مي‌نشاند كافر گفته مي‌شود. ولي مقصود از ايمان در اينجا اعتقاد به وحدانيت خداوند، و باور داشتن روز قيامت و رسالت پيامبر خاتم (صلي الله عليه وآله وسلم) است، و البته ايمان به رسالت پيامبر خاتم (صلي الله عليه وآله وسلم)، شامل اعتقاد به نبوت پيامبران و كتب آسماني پيشين و آنچه كه پيامبر اسلام از تعاليم و احكام الهي براي بشر آورده است، نيز مي‌شود. جاي واقعي ايمان همان قلب انسان است، چنانكه قرآن كريم مي‌فرمايد (اولئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِِهمُ الإِيمانَ) (مجادله: ۲۲): آنان كساني هستند كه خداوند ايمان را در دلهاشان ثبت كرده است. نيز درباره صحرا نشيناني كه اسلام را در ظاهر پذيرفته ولي دلهاشان از نور ايمان خالي بود، مي‌فرمايد: (وَ لَمّا يَدْخُلِ اْلإيمانُ في قُلُوبِكُمْ) (حجرات: ۱۴): هنوز ايمان در قلوب شما وارد نشده است. ولي البته حكم به ايمان هركس، مشروط به اين است كه به وسيله زبان يا راه‌هاي ديگر، آن را اظهار كند. با اين بيان معني كفر نيز روشن مي‌گردد. هرگاه انساني وحدانيت حق متعال، يا روز قيامت، و يا رسالت پيامبر اكرم (صلي الله عليه وآله وسلم) را انكار كند، محكوم به كفر خواهد بود، چنانكه انكار يكي از مسلّمات آيين پيامبر اكرم (صلي الله عليه وآله وسلم) كه به طور روشن مستلزم انكار رسالت باشد، آدمي را محكوم به كفر مي‌سازد. پيامبر اكرم (صلي الله عليه وآله وسلم) آنگاه كه علي (عليه السلام) را براي فتح قلعه‌هاي خيبر روانه مي‌كرد، پرچمي به دست او داد و يادآور شد كه صاحب اين پرچم خيبر را فتح كرده و باز مي‌گردد. در اين هنگام علي (عليه السلام) رو به پيامبر كرد و گفت: حد نبرد با آنان چيست؟ پيامبر (صلي الله عليه وآله وسلم) فرمود: «قاتِلْهُمْ حَتّي يَشْهدوا أنْ لا اله إلاّ الله وَ انّ محمّداً (صلي الله عليه وآله وسلم) رسول الله، فإذا فعلوا ذلك فَقَد مَنَعُوا مِنْك دِماءهُمْ وَ أَموالَهُم الاّ بحَقّها و حسابهم علي الله» [۱]: با آنان نبرد كن تا آنكه به يگانگي خدا و رسالت محمد گواهي دهند. هرگاه گواهي دادند، خونها و مالهاي آنان محترم خواهد بود... نيز شخصي از امام صادق (عليه السلام) پرسيد: كمترين چيزي كه مايه ايمان بنده به خدا مي‌شود چيست؟ امام پاسخ داد: يشهد أن لا إله إلاّ الله و انّ محمّداً (صلي الله عليه وآله وسلم) عبدُه و رسولُه، و يُقِّرُ بالطاعةِ و يَعرِفُ إمامَ زمانه فإذا فعل ذلك فهو مؤمن» [۱]: كمترين مرتبه ايمان اين است كه به وحدانيت خدا و بندگي و رسالت محمد (صلي الله عليه وآله وسلم) گواهي دهد و اطاعت از حق را بپذيرد و امام زمان خود را بشناسد. هرگاه چنين كرد او مؤمن است. گرچه حقيقت ايمان همان اعتقاد قلبي است، ولي نبايد پنداشت كه اين مقدار از ايمان براي رستگاري انسان كافي است، بلكه شخص بايد به آثار و لوازم عملي آن نيز ملتزم باشد. لذا در بسياري از آيات و روايات، مؤمن واقعي كسي شناخته شده است كه ملتزم به آثار ايمان و انجام دهنده فرايض الهي باشد. چنانكه قرآن در سوره عصر همه انسانها را زيانكار شمرده و تنها گروه زير را استثنا كرده است: (إِلاَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ): مگر كساني كه ايمان بياورند و عمل صالح انجام دهند و همديگر را به حق و پايداري در راه آن سفارش كنند. امام باقر (عليه السلام) از حضرت علي (عليه السلام) نقل مي‌كند كه مردي به او گفت: آيا هركس به وحدانيت خدا و رسالت پيامبر گواهي دهد، مؤمن است؟ حضرت فرمود: «فَأَين فرائض الله»: پس واجبات الهي كجا رفت؟! نيز امير مؤمنان فرمود: لو كان الايمانُ كلاماً لم يَنزِل فيه صوم ولا صلاة و لا حلال و لا حرام: اگر ايمان، به صِرفِ گفتن شهادتين بود، ديگر روزه و نماز، و حلال و حرامي تشريع نمي گشت. [۱] . از گفتار فوق نتيجه مي‌گيريم كه، ايمان داراي مراتب مخلتف بوده و هر مرتبه اي نيز براي خود اثري ويژه دارد. اعتقاد قلبي به ضميمه اظهار آن كمترين مرتبه ايمان است كه برخي آثار ديني و دنيوي بر آن مترتب مي‌گردد، در حالي كه مرتبه ديگر ايمان، كه مايه رستگاري انسان در دنيا و آخرت است، در گرو التزام به آثار عملي آن مي‌باشد...... ---------- 📚منابع: [۱]: صحيح بخاري، كتاب ايمان، ص ۱۰؛ صحيح مسلم، ج ۷، باب فضايل علي، ص ۱۷. [۱]: بحارالانوار، ۶۶: ۱۶، كتاب ايمان و كفر، به نقل از معاني الاخبار شيخ صدوق. [۱]: كافي: ۲: ۳۳، حديث ۲. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌ ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 ✨🍂🍂 و 🔹🌸 نكته در خور ذكر اين است كه در برخي از روايات عمل به فرايض ديني نيز جزو اركان ايمان به شمار آمده است. امام هشتم (عليه السلام) از پدران خود و آنان از رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) نقل مي‌كنند كه آن حضرت فرمود: «الإيمانُ معرفةٌ بالقَلْب و اقرارٌ باللسان و عملٌ بالأَركان» [۲]: ايمان معرفت قلبي، اقرار زباني، و عمل به وسيله اعضا و جوارح است. در برخي از روايات در كنار شهادتين، اموري همچون برپاداشتن نماز، پرداخت زكات، انجام دادن فريضه حج و روزه ماه رمضان نيز قيد شده است. [۱] اين گونه روايات، يا ناظر به اين است كه به وسيله اين اعمال مي‌توان افراد مسلمان را از غير مسلمان باز شناخت، و يا اينكه ذكر شهادتين در صورتي نجات بخش است كه اعمال صالحه نيز به آن ضميمه شود؛ اعمالي كه نماز، زكات، حج، و روزه از مهمترين آنهاست. با توجه به مطلب ياد شده نبايد هيچ فرقه اي از مسلمين، فرقه ديگر را به عنوان اينكه در برخي از فروع ديني با يكديگر مخالفند، تكفير كند. چه ملاك كفر اين است كه شخص، منكر يكي از اصول سه گانه دين يا منكر چيزي باشد كه انكار آن ملازم با انكار يكي از آن سه چيز است، و اين ملازمه در صورتي تحقق مي‌پذيرد كه حكم آن چيز از نظر شريعت اسلام آنچنان بديهي و روشن باشد كه هرگز نتوان ميان انكار آن و اعتراف به اصول دين، جمع كرد. از اين روي سزاست كه مسلمانان در تمام مراحل، اخوت اسلامي خويش را حفظ كنند و اختلاف در اموري را كه مربوط به اصول دين نيست، مايه نزاع و احياناً تفسيق و تكفير يكديگر قرار ندهند و در اختلافات فكري و عقيدتي نيز، به گفت و شنود علمي و تحقيقي با يكديگر اكتفا كنند و از اِعمالِ تعصبات خشك غير منطقي و تهمت و تحريف بپرهيزند. ---------- 📚منابع: [۲]: عيون أخبار الرضا: ۱: ۲۲۶. [۱]: صحيح بخاري: ۱: ۱۶، كتاب الإيمان: «شهادة أن لا إله إلاّ الله و انّ محمّداً رسول الله و إقامة الصلاة و إيتاء الزكاة و الحج و صوم رمضان». ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌ ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫