🌐تاریخ به افق کربلا روز: چهارم محرم

#حب_الحسین با نوای دلنشین آقای ابوالفضل حسینعلی

دلها را اول صبح روانه کربلا بفرمایید آخ بمیرم برای اون آقایی که رحم به انگشت وانگشترش هم نکردند التماس دعا

⤴️ شرح در کلیپ * شدیم علامت کش امام حسین و ... * تو هر قشری خوب و بد هست اینم یه نمونه از سلبریتی خوب و امام حسینی(ع)

▪️شاهکار #اردبیلی‌ها در برنامه معلی 🎙نوحه‌ی وداع حضرت زینب (س) با پیکر بی‌جان سیدالشهدا در کربلا

🎥 ببینید | #تبیین در برابر وسوسه! 😇 بر پیرامون خودتان اثر بگذارید 📝 #رهبر_انقلاب : «امروز، هم سخت‌افزارهای مخالف، معارض و معاند پیشرفت پیدا کرده، هم نرم‌افزارها؛ جوری حرف می‌زند، جوری فیلم درست می‌کند، جوری صحنه‌سازی می‌کند، جوری در روزنامه تیتر می‌زند که کسی که ملاحظه می‌کند، تردید نمی‌کند که این درست است؛ در حالی ‌که صد درصد غلط است. اگر از این چیزها غفلت کردیم، دچار عارضه‌ای می‌شویم که جبرانش به‌آسانی ممکن نیست.» ۱۴۰۲/۴/۲۱

📹 #نماهنگ | کجا ایستاده‌ایم؟ ☝نکته مهمی که #رهبر_انقلاب درباره هدف تشکیل هیئت‌های ذکر اهل بیت علیهم‌السلام گفتند #جهاد_تبیین

#زمزمه 📝نوحه دوباره محرم رسید و حسینیه شد سینه هامان 🎤حاج میثم#مطیعی ▪️#امام_حسین

#آرامش‌بی‌انتهای‌مادریک‌شهیدسبزواری‌باتربت‌کربلا تربت #کربلا آرامشی دارد بی‌انتها هر بار دست در تربت کربلا می‌برم گویی از گوشه خانه پر می‌کشم به دشت #نینوا، یاد سرور و سالار #شهیدان و زینب کبری(س) آرامم می‌کند

#پیکری‌که‌بعداز۱۲سال‌به‌وطن‌برگشت #محمدرضا ۱۳ سالش بود که با دستکاری شناسنامه به جبهه کردستان رفت. بعدها خودش تعریف کرد تا رسیدن به کردستان، زیر صندلی #قطار پنهان شد، می‌ترسید یک وقت او را برنگردانند. پایش که به جبهه رسید دیگر #ماندگار شد. برای مرخصی خیلی کم به سبزوار می‌آمد، اقوام می‌‌پرسیدند: #محمدرضا چرا اِینقدر جبهه می‌روی؟ بگذار بقیه بروند! او ناراحت می‌شد و با #دلخوری می‌گفت مگر جبهه سهمیه‌بندی است که هر کسی سهمیه‌اش را برود! ما برای #دفاع از مملکت و ناموس مان می‌رویم. محمدرضا ۶ سال جبهه‌ بود تا سال ۶۵ که در #عملیات آبی‌خاکی #کربلای۴ در منطقه شلمچه،‌جزیره‌ماهی به شهادت رسید اما پیکرش بعد از ۱۲ سال در تاسوعای سال ۷۷ به وطن برگشت و #تشییع شد. حضور همیشگی در ستاد پشتیبانی #جنگ من از روزی که #محمدرضا به جبهه رفت تا آخرین روزهای جنگ را در ستاد پشتیبانی بودم. در ستاد، همراه بقیه خانم‌ها قند می‌شکستم، نان‌های محلی که از روستاها می‌آورند را بسته‌بندی می‌کردم، کلوچه می‌پختم. #تابستان‌ها برای رزمندگان لباس زیر می‌دوختم و زمستان‌ها هم کلاه و شال می‌بافتم. شب‌های بلند زمستان، کیسه‌های پُر از کلاف‌ کاموا را به خانه می‌آوردم و با خدابیامرز همسرم برای #رزمندگان کلاه و شال‌گردن می‌بافتیم. سال ۶۵ بعد از شنیدن خبر #شهادت پسرم باز هم به ستاد می‌رفتم. بعضی‌ها می‌‌پرسیدند: چرا بعد از شهادت پسرت به ستاد می‌روی؟