✳️ درس خارج #اصول آیت الله #سبحانی 98/11/28 🔸 آیا اگر انسان(مکلَّف) در #واجب_موسع مسامحه کند و آن را تا آخر وقت به تاخیر بینندازد و نخواند ، یعنی به اندازه ای به عقب بیندازد که اگر بیش از آن به عقب بیندازد ، نمازش قضا و فوت می ‌شود مثلاً : نماز ظهر را نخواند تا اینکه ده دقیقه به مغرب باقی بماند، آیا در «این فرض» این واجب موسع از موسع بودنش بیرون می ‌آید و تبدیل به #واجب_مضیق می شود، یا حتی در این فرض نیز به همان عنوان موسع بودن خودش باقی می ماند ؟؟ ❓«هل یصیرالواجب الموسع مضیقاً، أم لا»؟ 🔹 هرچند همگان (معمولاً) می ‌گویند که از موسع بودن بیرون می ‌آید و تبدیل می ‌ شود به واجب #مضیق، و حال آنکه مطلب آن گونه که گفته ‌اند، نیست! ‌بلکه به همان واجب موسع بودن خودش باقی است. یعنی باز هم این نماز، واجب #موسع است. چرا؟ 🔹چون زمان او بیش از فعلش است ، منتها  الآن این نماز در آن آخرین ظرف زمان خودش واقع شده است که اگر بیش از آن  به عقب بیندازیم ، فوت خواهد شد ، نه اینکه تبدیل به مضیق شده باشد ، چون«#الشیء_لاینقلب_عما_هو_علیه». 🔸 و لذا حتماً باید آن را در این ظرف آخر زمان بخواند. ‌چرا ؟ چون اگر نخواند و بیش از آن به تأخیر بیندازد، «واجب» فوت می شود. 🔹به عبارت دیگر: اینکه حتماً باید نمازش را در آخرین لحظه از زمان بخواند و بیش از آن به عقب نیندازد، نه از این نظر است که «واجب موسع» تبدیل به واجب مضیق شد(صار الواجب الموسع واجباً مضیقاً) ، بلکه از این نظر که  این واجب به حدی رسیده است که اگر بیش از آن به عقب بیندازد ، مفوِّت واجب است و چون مٌفوِّت واجب است ، فلذا می گویند: حتما باید بخواند، نه اینکه از واجب موسع بودنش خارج بشود. @Nardebane_feghahat

✅ درس خارج #فقه آیت الله #سبحانی 97/10/17 🔸«فَإِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ» (سوره محمد آیه ۴) « الرِّقَابِ»: جمع رقبة، و هو اسم للعضو المعروف. #فقه @Nardebane_feghahat

✳️ درس خارج #اصول آیت الله #سبحانی 92/09/17 🔸 آیت الله #بروجردی می فرمود: در فقه اهل بیت 90 مسأله داریم که متّفق علیه می باشد ولی هیچ دلیل بر آن از کتاب و سنت نیست. تنها دلیل آن اجماع است که در میان علماء قبل وجود داشته است و یا حکم مزبور در میان آنها مشهور و معتبر بوده است. 🔹 بنا براین #اجماع باید اولاً در میان قدماء باشد و ثانیاً دلیلی بر کتاب و سنت نداشته باشد. چنین اجماعی اگر محصّل باشد، حجّت می باشد. 🔸 با این حال می گوییم: این مقدار اجماع بسیار کم است و به مسائل معدودی در باب ارث و اطعمه و اشربه محدود می باشد. @Nardebane_feghahat

✳️ #مقدمه_مفوته (۵) ✔️ درس خارج اصول آیت الله #سبحانی 93/06/24 🔸 کسی که مقدمات مفوّته را ترک کند، معاقب است؛ زیرا الإمتناع بالإختیار لا ینافی الإختیار. #اصول @Nardebane_feghahat

✳️ درس خارج اصول آیت الله #سبحانی 18 آبان 1388 ❓إن قلت: «قول لغوی» مفیدِ ظن است و اصل در ظن، عدم حجیت است. ✔️ قلنا: این کلام در حقیقت، نوعی بی لطفی در مورد اهل لغت است و کلامی است نادرست. همه علما خودشان در مقام عمل به لغت مراجعه می‌کنند. اشکال اینگونه حل می‌شود که قول یک لغوی حجت نیست ولی اگر انسان اهل لغت و ادبیات باشد و در معنای یک کلمه به اهل لغت مراجعه کند می‌تواند به یقین برسد و این همان «اطراد» است که برای فهم معنای حقیقی لفظ مورد استفاده قرار می‌گیرد. 🔸 از این رو ما در «حجیتِ قولِ لغوی» قائل به تفصیل هستیم که قول یک نفر موجب یقین نیست ولی قول جمعی از ایشان با هم انسان را به قطع می‌رساند. #اصول @Nardebane_feghahat

✳️ #کتاب_الحج (۲۵) ✔️ درس خارج اصول آیت الله #سبحانی 90/01/16 🔸 زراره کسی بود که روایات بسیاری از او نقل شده است و در روایتی است که او محضر امام (علیه السلام) رسید و عرض کرد: من چهل سال خدمت شما هستم و از مسائل حج سؤال می کنم ولی هنوز این مسائل تمام نشده است. 🔹 امام (علیه السلام) به او فرمود: خانه ای که دو هزار سال قبل از طوفان نوح بنا شده است و بعد از طوفان نوح تخریب شد و ابراهیم هم آن را تعمیر کرد؛ از این رو هر چه سؤال کنی باز جای سؤال دارد. #فقه @Nardebane_feghahat

✳️ #أعطاک_من_جراب_النورة (1) ✔️ درس خارج اصول آیت الله #سبحانی 90/01/16 🔸 ائمه شاگردان متبحری داشتند که آنها می توانستند تقیه را از غیر از آن تفکیک کنند. مثلا راوی حدیث را از امام علیه السلام می شنید و در جای دیگر آن را نقل می کرد و شاگر خصوصی حضرت می گفت: (أعطاک من جُرابِ النورة) یعنی امام (علیه السلام) به تو از کیسه نوره چیزی داده است. کنایه از اینکه این حدیث تقیه ای بوده و بی اعتبار است. و گاه می گفتند: (أعطاک من عین صافیة) که علامت این بود که محتوای حدیث حکم واقعی است. این افراد میزان حق و باطل بودند. @Nardebane_feghahat

✳️ #توثیق_راوی_نسبت_به_خودش (3) آيت الله #سبحانی در «کليات رجال» از #امام_خمینی نقل مي‌کند: کسي که روايتی نقل کند که اشاره به مدحش دارد، ما سوء ظن به اين فرد پيدا مي‌کنيم. [مثلاً] نقل مي‌کنند از امام صادق (علیه‌السلام) كه اسم بهشتي‌ها را برده است. کساني از اهل بيت و اصحاب خودشان. نگاه کردم اسمِ من هم در آخرش است. من هم جزء همان‌ها هستم. خب اين سنخ روايات به جعل أقرب است. #رجال @Nardebane_feghahat

✅ اجتهاد برای طلاب سطح، علی الظاهر «واجب عینی» است ✔️ آیت‌الله جعفر سبحانی: 🔸 طلابی که در حد رسائل و مکاسب و یا کمی بالاتر رسیده‌اند، علی الظاهر اجتهاد برای آنان واجب عینی است؛ نه واجب کفایی. 🔹 آقایانی که در این حد آمده‌اید، کوشش کنید که اجتهاد را به دست بیاورید؛ بنابراین تکلیف شما مشکل است. #فقه #سبحانی @Nardebane_feghahat

✳️ درس خارج فقه آیت الله #سبحانی 92/08/29 ✔️ قاعده الإقرار العقلاء علی أنفسهم جائز ❓آیا این قاعده در کتب اهل سنت هم آمده؟ 🔸 قبل از آنکه مفردات قاعده را معنا کنیم، باید ببینم که آیا این قاعده در کتب اهل سنت هم هست یا نیست، در کتاب های ما به همین صورت آمده که معروف است، یعنی «إقرار العقلاء علی أنفسهم جائز». 🔸 ولی مرحوم آیة الله کاشف الغطاء در آن کتابی تحریر المجلة ‌در آنجا دو جور نقل می‌کند: «اقرار العقلاء علی أنفسهم جائز» گاهی دارد: «إقرار العقلاء علی أنفهسم نافذ» یعنی به جای کلمه‌ی «جائز» کلمه‌ی «نافذ» را به کار برده است. 🔹 اما در کتب اهل سنت قاعده به شکل دیگر است. آنها این قاعده را چنین نقل می‌کنند: «المرء مؤاخذ بإقراره» ولی تعبیر ما بهتر از تعبیر آنهاست. خلاصه آنها (اهل سنت) می‌گویند: «المرء مؤاخذ بإقراره»، منتها نمی‌گویند که این اقرار علی نفع است یا علی ضرر، مگر اینکه بگویند در کلمه‌ «اقرار» ضرر خوابیده است. 🔹 در هر حال این تعبیر ماست که: «إقرار العقلاء علی أنفهسم جائز أو نافذ» اما تعبیر آنها این است: «المرء مؤاخذ بإقراره»‌. #قواعد_فقهیه @Nardebane_feghahat