من کیستم؟ #علامه_حسن_زاده

👏❤من کیستم ✅علامه حسن زاده آملی 👇👇👇 روزى در آمل در كنار خيابانى قريب يك ساعت در انتظار اتومبيل بودم كه به تهران روم چه ساعت با سعادتى برايم بود از آمد و شد مردمان گوناگون شهرى و دهاتى، غنى و فقير، مرد و زن، و از عبور و مرور وسائل نقليه به فكر فرو رفتم كه اينها كيستند از كجا آمدند و به كجا مى ‏روند، و عاقبت كارشان چه خواهد بود، كى اينها را آورده و براى چه در تلاشند و ...؟! چون در مقابل آيينه مى‏ ايستم و خويشتن را در آن مى‏ بينم به فكر فرو مى‏ روم و سخت در خود مى‏ نگرم كه تو كيستى يعنى چه تو كيستى كجا بودى و كجا مى ‏روى ديدن يعنى چه چطورى مى‏ بينى چه كسى تو را به اين صورت درآورده كه اين چشم است و آن گوش، اين دست است و آن پا، اين سر است و آن گردن، اين زبان است و آن دندان؟ چرا دندان پيشين تيشه‏ اى است و پسين پهن و دنده دنده دارد؟ چرا تنت گرم است اين آتش از كجاست و در كجاست؟! چطور از دهنت آب شيرين مى‏ جوشد، از چشم آب شور آن هم در شادى سرد و در اندوه گرم، آبهاى گوناگون ديگر كه از منافذ مختلف بدن به در مى‏ زند. اين عرق است و آن بول، اين اشك است و آن آب بينى و آن آب گوش چرا اين تلخ است و آن شيرين چرا يكى گرم است و ديگرى سرد و ...؟! در پيرامون همين حالتم اين چند بيت را به عنوان من كيستم گفتم: اى دوستان اى دوستان من كيستم من كيستم ‏اى بلبلان بوستان من كيستم من كيستم؟ لفظ حسن شد نام من از گفت باب و مام من‏ گر لفظ خيزد از ميان من كيستم من كيستم  بگذشته ‏ام از اسم و رسم مر خويش را بينم طلسم‏  آيا شود گردد عيان من كيستم من كيستم  ‏اطوار خلقت را ببين انوار رحمت را ببين  ‏در اين جهان بيكران من كيستم من كيستم‏ گاهى چرا آشفته ‏ام گاهى چرا بشكفته‏ ام‏  گاهى نه اين هستم نه آن من كيستم من كيستم‏ شادان و خندانم چرا گويان و بريانم چرا  بهر چه خواهم آب و نان من كيستم من كيستم‏ دست و دهان و گوش چيست عقل و شعور و هوش چيست‏  در حيرتم از جسم و جان من كيستم من كيستم‏ اين است دائم پيشه ‏ام كز خويش در انديشه ‏ام‏ گشته مرا ورد زبان من كيستم من كيستم‏    اين درس و بحث و مدرسه افزود بر من وسوسه‏  دردم بود اى همرهان من كيستم من كيستم‏  اى آسمان و اى زمين اى آفتاب نازنين  ‏اى ماه و اى ستارگان من كيستم من كيستم  ‏اى صاحب دار وجود اى پادشاه فضل و جود اى از توام نام و نشان من كيستم من كيستم‏ دست من و دامان تو گوش من و فرمان تو از بند رنجم وارهان من كيستم من كيستم‏  تا كى حسن نالد چو نى تا كى بگريد پى به پى‏ گويد به صد آه و فغان من كيستم من كيستم؟! 👈(بخشی از کتاب دروس معرفت نفس علامه حسن زاده آملی)

💞 چرا عاقلان را نصیحت کنیم؟! بیایید از عشق صحبت کنیم 🎙#قیصر_امین_پور

🍃هوالطیف

ای بی نیاز ، زنگار دلم را بزدا به من بال پرواز و پای رفتن عطا کن. ای منتهای آرزویم ! از خودم چه بگویم که همه را دانی و از تو چه بگویم که فراتر از آنی. جان جانان من ! نگاه مهربانت را ازمن دریغ نکن که همانا عشق است🙏

دِلا تو شَهْد مَنِهْ در دَهانِ رَنْجوران حَدیثِ چَشمْ مَگو با جَماعَتِ کوران اگر چه از رَگِ گَردن به بنده نزدیک است خدایْ دور بُوَد از بَرِ خدادوران درونِ خویش بِپَرداز تا بُرون آیند زِ پَرده‌‌ها به تَجَلّی چو ماه، مَسْتوران #مولانا_غزل

هوالعزیز💐 مطربِ عشق عجب ساز و نوايی دارد نقشِ هر نغمه که زد، راه به جايی دارد عالَم از نالۀ عشّاق مبادا خالی که خوش‌آهنگ و فرح‌بخش هوايی دارد پيرِ دُردی‌کشِ ما گر چه ندارد زر و زور خوش عطابخش و خطاپوش خدايی دارد محترم دار دلم، کاين مگسِ قندپرست تا هواخواهِ تو شد فَرِ‌ّ همايی دارد از عدالت نبُوَد دور گَرَش پرسد حال پادشاهی که به همسايه گدايی دارد اشکِ خونين بنمودم به طبيبان، گفتند: دردِ عشق است و جگرسوز دوايی دارد ستم از غمزه مياموز، که در مذهبِ عشق هر عمل اجری و هر کرده جزايی دارد نغز گفت آن بتِ ترسابچۀ باده‌پرست: «شادیِ رویِ کسی خور که صفايی دارد» خسروا حافِظِ درگاه‌نشين فاتحه خواند و از زبانِ تو تمنّایِ دعايی دارد. #حضرت_حافظ

گفتم این کیست که پیوسته مرا می‌خواند خنده زد از بُن جانم که منم، ایرانم! به هوای تو جهان گردِ سرم می‌گردد ورنه دور از تو همین سایه‌ی سرگردانم هوشنگ_ابتهاج

جان فدای گوشهٔ آن چشم مخمورانه باد کز قفای هر نگاهش ناز محبوبانه ایست #محتشم_کاشانی

کسی را تاب دیدار سرِ زلف پریشان نیست چرا آشفته می‌خواهی خدایا خاطر ما را #فاضل_نظری

مرا اگر تو نخواهی منت به جان خواهم وگر درم نگشایی مقیم درگاهم چو ماهیم که بیفکند موج بیرونش به غیر آب نباشد پناه و دلخواهم #حضرت_عشق_مولانا

خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود گر تو بيداد کني شرط مروت نبود ما جفا از تو نديديم و تو خود نپسندي آن چه در مذهب ارباب طريقت نبود خيره آن ديده که آبش نبرد گريه عشق تيره آن دل که در او شمع محبت نبود دولت از مرغ همايون طلب و سايه او زان که با زاغ و زغن شهپر دولت نبود گر مدد خواستم از پير مغان عيب مکن شيخ ما گفت که در صومعه همت نبود چون طهارت نبود کعبه و بتخانه يکيست نبود خير در آن خانه که عصمت نبود #حافظا علم و ادب ورز که در مجلس شاه هر که را نيست ادب لايق صحبت نبود 🌼🍃🌼🍃🌼 سلااام و رحمت خدا درود بیکران یاران ِجان ، همدلان مهربان عصرتون دلارام ، جانتان آباد 💐✋

آن‌چنان به عشق‌ورزی با محبوبم مشغولم که من را فرصتی برای دشمنی با بدخواهانم نیست! #محمود_درويش چه حال خوبی!☺️

عشق خدا به دریا می‌ماند. هر انسانی به قدر ذاتش از آن آب بر می‌دارد. این که هر کسی چقدر آب بر می‌دارد به گنجایش ظرفش بستگی دارد. یکی ظرفش خمره است، یکی دلو، یکی کوزه، دیگری پیاله. 📙 ملت عشق ✍🏻 #الیف_شافاک

روح من با روح تو بیامیخت در دوری و نزدیکی من "توام" ، تو "منی" ... عجب دارم از تو و از من ... فنا کردی مرا از خویشتن به تو ... نزدیک کردی مرا به خود تا ظن بردم که من توام و تو من ... منم یا تویی؟ حاشا از اثبات دویی ! هویت تو در لائیت ماست . #منصور حلاج

«و من چرا از شهر‌ها و سرزمین‌ها حرف می‌زنم؟ تو شهرِ منی... چهره‌ات وطنِ من است صدایت وطنِ من است» #نزار_قبانی #برگردان_دکتر_سارا_سعیدی ‎‌‎‌‎‌‎‌

گفت: «ای رابعه! این درجه به چه یافتی؟» گفت: «بدان‌که همه یافتها گُم کردم در وی» حسن گفت: «او را چون دانی؟» گفت: «چون، تو دانی، ما بی چون دانیم!» #تذکرة الاولیاء عطار

بنگر چه میکند نگهِ ناتمام او .. #فروغی_بسطامی

هیچ گلی عطرشو نداره

بَدگُمان باشد همیشه زشت‌ْکار نامهٔ خود خوانَد اَنْدَر حَقّ یار #مثنوی_مولانای جان کسی که خودش همیشه بدکردار و بدرفتار است، نسبت به بقیه هم گمان بد دارد. او آنچه را که در وجود خودش است، همان را به دیگران نیز نسبت می دهد.

تمامي موجودات عاشق خدا هستند و مشتاق وصال او؛ اما درجه عشق و شوق هر موجود بستگي دارد به درجه برخورداري اش از نور وجود. #ملاصدرا

بدون عشق؛ تمام عبادت ها، تنها یک عادت‌اند. تمام رقصیدن ها، تنها یک نرمش ا‌ند. و تمام موسیقی ها، سر و صدایی بیش نیستند....

"حکایت" ظالمی را حکایت کنند که هیزم درویشان خریدی به حیف و توانگران را دادی به طرح. صاحب دلی برو بگذشت و گفت: زورت ار پیش می‌رود با ما با خداوند غیب دان نرود زورمندی مکن بر اهلِ زمین تا دعائی بر آسمان نرود حاکم از گفتنِ او برنجید و روی از نصیحتِ او در هم کشید و برو التفات نکرد، اَخذتهُ ألْعزَّةُ بِألْاثمِ تا شبی که آتشِ مطبخ در انبارِ هیزمش افتاد و سایرِ املاکش بسوخت و از بستر نرمش به خاکسترِ گرم نشاند. اتفاقاً همان شخص برو بگذشت و دیدش که با یاران مي‌گفت: ندانم این آتش از کجا در سرای من افتاد. گفت: از دودِ دلِ درویشان. به هم بر مکن تا توانی دلی که آهی جهانی به هم بر کند چه سال‌های فراوان و عمر‌های دراز که خلق بر سر ما بر زمین بخواهد رفت چنان که دست به دست آمده ست مُلک به ما به دست های دگر همچنین بخواهد رفت #گلستان سعدی تصحیح دکتر غلامحسین یوسفی، باب اول، حکایت ۲۶ #سعدی

🤍 تا کدورات معصیت هست هیچ‌چیز در دل پیدا نشود از اسرار ملکوت، چون زنگ معاصى از آن باز شود اسرار ملکوت و احوال غیبى در آن نمودن گیرد، این خود مکاشفه‌ی دلست و چنانک دل را مکاشفه است جان را معاینه است. مکاشفه برخاستنِ عوایق است میان دل و میان حق، و معاینه‏، دیدارَست #کشف_الاسرار

❤️‍🩹 این عاقبت و آخر عاشق شدن ماست #حامد_عسکری

♥️ به سینه می‌زندم سر دلی که کرده هوایت دلی که کرده هوای کرشمه‌های صدایت گره به کار من افتاده است از غم غربت کجاست چابکی دست‌های عقده‌گشایت؟ به کبر شعر مَبینم که تکیه داده به افلاک به خاکساریِ دل بین که سر نهاده به پایت دلم‌گرفته برایت زبان ساده‌ی عشق است سلیس و ساده بگویم: دلم گرفته برایت #حسین_منزوی

🍃هوالطیف «کُنْتُ کَنزاً لا اُعرَفُ، فَاَحبَبْتَ اَن اُعْرَفَ، فَخَلَقْتُ خَلقَ لَکیْ اُعْرَفَ» گنجی پنهان بودم ، شناخته نبودم دوست داشتم شناخته شوم ، مخلوقات را آفریدم. [سیوطی، الدرر المتثره، ۱۲۶؛ علی القاری، اسرار المرفوعه، ۲۷۳؛ عجلونی، کشف الخفاء ۱۹۱/۲.]

در بیداری شان مرا می گویند : تو و جهانی که در آن زندگی می کنی ، جز دانه ی ماسه ای بر ساحل بیکران دریایی لایتناهی نیستید ... و من ، در رویایم به آن ها می گویم : من دریایی لایتناهی هستم و همه ی عالم ، جز دانه ای ماسه بر ساحل من نیست آیا آدم ندید؟ #جبران خلیل جبران