eitaa logo
درسهایی از قران کریم ( ترجمه و آموزش و روخوانی و تجوید و دائره المعارف ....... )
2.5هزار دنبال‌کننده
5.5هزار عکس
5هزار ویدیو
17 فایل
آنچه که از قران کریم می دانیم کپی مطالب آزاد و فقط یه صلوات به روح مادرم بفرست 💗💗💗
مشاهده در ایتا
دانلود
📗📗 ❤️ > 💜 آفرینى خدا 🌈در قرآن کریم نقش کانونى « ‌» در همه آفرینش از جمله برجسته شده است . 💐 خداوند داراى حسناست که اشاره به اتصاف او به است: * ولِلّهِ الاَسماءُ الحُسنى فَادعوهُ بِها * ( اعراف ۱۸۰ ) ؛ * اَیًّا ما تدعوا فلهُ الاسماءُ الحُسنی * ( اسراء ۱۱۰ ) ؛ * الله لا اله الّا هو له الاسماء الحسنی * ( طه ۸ ) 🌈صفت تفضیلی * الحسنی * ( مونث احسن ) نشان دهنده زیبایی همه جانبه اسمای الهی است . 💐 افزون بر این ، ترکیب این آیات بیانگر این واقعیت دانسته شده که همه هستی از خداست و زیبایی های دیگر همگی و هستند 🌈و نیز * الاسماء الحسنی * در کنار دسته دیگری از آیات مانند * کلّ شیء خلقناه بقدر * ( قمر ۴۹ ) که هر یک از ها را محدود به حدودی می شمرند بیانگر محدودیت همه زیبایی ها به جز زیبایی خداوند شمرده شده که و خاستگاه همه آنهاست . 💐افزون بر تعبیر * الاسماء الحسنی * از برخی نام های مشخص نیز در قرآن یاد شده که بر نسبت به خداوند و افعالش دلالت ضمنی یا التزامی دارند . 🌈در پیوند میان خداوند و فعل آفرینش به شکل * * که خود یکی از نام ها بوده که در ارتباط مفهومی با مجموعه دیگری از نامها مانند و رازق است ، چنین برداشت شده که * حُسن * و * خُلق * رابطه دو دارند ، پس همه آفریده های خدا زیبایند و همه زیبایی ها آفریده او هستند و بنابراین همانگونه که خدا زیباست * و لله الاسماء الحسنی * افعالش نیز زیبایند . 💐هر چند صفت * * در قرآن به خداوند نسبت داده نشده و تنها در روایات از او با جمیل یاد شده است ، پیوند بین خُلق و حُسن در دو آیه : * ذالکم الله ربّکم خلق کلّ شیء * ( غافر ۶۲ ) و * الّذی احسن کل شیء خلقه * ( سجده ۷ ) به تایید پیش‌گفته انجامیده ، میان آفرینش و زیبایی رابطه برقرار می‌سازد . 🌈در نگاهی وسیعتر ، صفت * خلق * در لغت به معنای آفرینش بدون پیشینه و الگو شمرده شده که در با سه صفت دیگر بدیع ( بقره ۱۱۷ ) و فاطر ( فاطر ۱ ) و باری ( حشر ۲۴ ) قرار می گیرد و در همه آنها آن بی الگو بودن فعل خداوند لحاظ شده است ، چنانکه از نوع ابتدایی و ابتکار بدون نسخه و تجربه قبلی یا الهام و تکرار از چیزی بوده است . 💐* * از اسماء و صفات الهی به معنای پرداز ( و دهنده شکل و هیئت متمایز به هر یک از موجودات ) یکبار : * هو الله الخالق الباری المصوّر له السماء الحسنی * ( حشر ۲۴ ) 🌈و حالت فعلی آن بار در قرآن به کار رفته است : * و صوّرکم فاحسن صوّرکم * ( غافر ۶۴ ، نیز تغابن ۳ ) 💐 در همه این موارد با حُسن به کار رفته که بر زیبایی این صورت دلالت دارد ، 🌈 از این جهت با پیش فرض قرار دادن این تحلیل به بررسی این امر پرداخته اند که زیبایی یاد شده از نوع ( ظاهری ) یا ( باطنی ) است 💐 و فلسفی زیبایی به تناسب درونی اجزای یک موجود و نیز بیرونی آنها با هدف پیدایششان باز می گردد و در این صورت آیات مذکور متناظر با تعبیر * * در آیه ۴ سوره تین شمرده خواهد شد . ادامه دارد ..... کانال 👇 @Targomeh
📂📂 ❤️ > 👈 > 1. > ...... ادامه 2⃣ : ☀️ یا که روزه ماه رمضان از او شده ، باید آن را در وقتی دیگر به جا آورد : * و من کان مریضًا او علی سفر فعدّه من ایّام اخر * ( بقره ۱۸۵ ) 💎برخی جمله * و لتکملوا العدّه * را نیز دلیل بر قضای ماه رمضان دانسته‌اند ؛ با این استدلال که خدا در این آیه مسلمانان را به کردن روزه های فوت شده شان میدهد . ☀️ روایاتی از صلی الله علیه و آله و اهل بیت علیهم السلام نیز بر قضای روزه ماه رمضان دلالت دارند ؛ 💎 اما آرای فقیهان درباره پیاپی بودن قضای روزه رمضان یا پراکنده بودن آن ، مختلف است . ☀️بیشتر فقیهان شیعه و اهل سنت به جا آوردن را به شکل جایز و انجام دادن در پی هم آن را شمرده اند . 💎دلیل اینان اولاً آیه یاد شده است که انجام دادن قضا در آن به گونه ای آمده و به تتابع مقید نشده است . ☀️ثانیاً روایات متعددی این امر را شمرده اند بر انجام دادن متوالی این روزها نیز به روایات اهل بیت استناد شده است . 💎 در مقابل ، برخی در هم بودن روزه این ایام را شمرده اند . ☀️دلیل برخی از ایشان بر ، قرائت ابن مسعود است که آیه ۱۸۵ بقره را با قید تلاوت می کرده است : * فعدّه من ایّام اُخر متتابعات * ؛ 💎 نیز اینکه تابع است و همانگونه که روزه ماه رمضان باید به صورت انجام شود ، قضای آن هم باید به شکل باشد . ☀️ معدودی از اهل سنت آیه * و سارعوا الی مغفره من ربّکم * ( آل عمران ۱۳۳ ) را نیز که به گرفتن در همه کارهای فرمان می دهد ، دلیل وجوب تتابع قضاء دانسته اند . ادامه دارد ...... کانال 👇 @Targomeh
📂📂 ❤️ > 👈 > 3. > ⬅️ ه . 🌺به فتواى فقیهان و بسیارى از فقهاى اهل نیت از شرایط روزه است؛ چه در روزه یا یا روزه ماه رمضان یا غیر ماه رمضان . 🔹 دلیلش آیات ۱۹ ـ ۲۰ اللیل است که پاداش الهى را منحصر در می دانند که تنها برای خدا انجام گیرد : * و ما لاحد عنده من نعمه تجزی الّا ابتغاء وجه ربّه الاعلی * . 🌺 بر پایه آیه ۵ بینه نیز مامورند اعمالشان را برای خدا انجام دهند : * و ما امروا الّا لیعبدوا الله مخلصین له الدّین * . 🔹روایاتی از صلی الله علیه و آله و اهل بیت علیهم السلام نیز بی نیت را باطل شمرده‌اند . 🌺در مقابل ، برخی از فقهای اهل سنت با استناد به آیه * فمن شهد منکم الشّهر فلیصمه * ( بقره ۱۸۵ ) را در روزه ماه رمضان ندانسته‌اند . 🔹 دلیل دیگر آنان این است که در مواردی لازم است که تعیین روزه در آن لازم باشد و چون ماه رمضان به روزه واجب این ماه اختصاص دارد ، به نیت برای تعیین روز در آن نیست . ادامه دارد .......
📚📚 ☁️> ⬅️5 . 🌤از « » است وابر را گویند؛ چون آب را با خود حمل مى‌کند . 🌥 این واژه در آیه ۲ ذاریات ذکر شده است. ⬅️6 . 🌤از « » به معناى و مقصود، ابرهاى باران‌زا است. وجه نام‌گذارى ابرها به آن است که باد، هنگام نزول باران ، آن‌ها را مى‌فشرد . 🌥 به عقیده برخى، از اِعصار به معناى است و به ابرهایی گفته میشود که به همراه طوفان آورده شده و دارای تند و قطرات بزرگ آبند ، و موید آن ، صفت * * ( فراوان و پی در پی ) است که قرآن برای بارانهایی که از این نوع فرو می ریزد ، آورده است . 🌤این واژه یک بار در آیه #۱۴ سوره نباء آمده است . ⬅️7. 🌥از « » به معناى درخشندگى و بر ابر و آب‌دار اطلاق شده است . 🌤این واژه یک بار در آیه #۶۹ واقعه ذکر شده است. ⬅️8 . 🌥از « » به معناى فرو ریختن است که افزون بر ابر، بر باران نیز شده است . برخى آن را ابر دانسته‌اند . 🌤 این واژه یک بار در آیه #۱۹ بقره به کار رفته است. ⬅️9. ⛅️از « » به معناى و بلندى است و بر هر چیزى، از جمله ابر که بر انسان افکند، اطلاق مى‌شود . 🌤 برخى اطلاق آن را بر ابر، و برخى دیگر، حقیقى دانسته‌اند . 🌥 به گفته برخى، مقصود از * * در جمله * و انزل من السّماء ماءً * ( بقره ۲۲ ) که در قرآن بار به کار رفته ، همان ابر است . ادامه دارد ...... کانال 👇 @Targomeh
📕📕 💫 🌺 نیز به معناى آرزو، ولى داراى کاربرد محدودترى است و گویا فقط بر آن دسته از کلان‌ که براى شخص، محترم و مقدّس و قابل دست‌یابى است، مى‌شود. ( آرزوى پیامبران، همین مقاله ) 🌼 آرزو در فارسى با و در قرآن با واژه های گوناگونی ادا می شود که عبارتند از : ⬅️ ۱. : 🌺 این واژه که ۱۴ بار در کریم به کار رفته و از حروف مشتبه بالفعل است ، اصلی ترین و رایج ترین را برای آرزو داردر: * قال یا لیت بینی و بینک بعد المشرقین فبئس القرین = گفت : ای میان من و تو دوری خاور و باختر بود * ( زخرف ۳۸ ) ⬅️ ۲.‌ ؛ 🌼 این واژه که در برای شرط ، وضع شده ، گاهی در معنای به کار میرود : * فلو انّ لنا کرّه فنکون من المومنین = ای کاش برای ما بود و از مومنان میشدیم * (شعرا ۱۰۲ ؛ نیز زمر ۵۸ ؛ بقره ۱۶۷ ) ⬅️ ۳. : 🌺این واژه نیز که اصل برای پرسش است ، در مواردی برای بیان به کار میرود : * فهل لنا من شفعاء فیشفعوا لنا = کاش برای ما باشد که برای ما شفاعت کنند * ( اعراف ۵۳ ؛ نیز شورا ۴۴ ؛ غافر ۱۱ . ادامه دارد ........ کانال 👇 @Targomeh
🔹دائره المعارف قرآن کریم🔹 🅰 / اسما و صفات ❎ آخر بر وزن و از ریشه ( ا ـ خ ـ ر ) به معناى ، در مقابل تقدّم است . ⚜ این مادّه در فعل مجرّد کاربردى ندارد؛ امّا در باب‌هاى تفعیل، تفعّل، استفعال و نیز به شکل مؤنث « » و جمع سالم * * استعمال میشود . ❎ واژه در قرآن ، فقط یک بار ، به صورت اسمی از اسمای حسنای به کار رفته است : * هو الاوّل و الاخر و الظاهر و الباطن و هو بکلّ شیء علیم * (حدید ۳ ) ⚜ از اسماء و صفات ذاتی حق تعالی شمرده شده و به معنای مرجع و غایب اشیاء و ذات باقی و ابدی است و مانند دیگر الهی ، حکایتگر کمال وجودی حق تعالی ، عین و متّحد با مقدس او است ؛ ❎چنانکه این بین خود اوصاف ذاتی حق نیز وجود دارد ؛ حق همان گونه که آخر است ، اول نیز هست و بین اولیّت و آخریّت حق تعالی هیچگونه یافت نمی‌شود ؛ ⚜زیرا او عین آخریتش و آخریت او عین اوّلیت او است و این معنا ، به متعالی اختصاص دارد ؛ چنانکه این اختصاص از آیه ( هو الاول و الاخر ) به دست می‌آید . ❎ آخر و اول از جهت ، متقابل و متفاوتند ؛ اما در مصداق و حقیقت عینی ، نشان دهنده یک و متحد با هم و نیز متحد با آن حقیقت هستند و به این اعتبار ، این دو اسم و صفت متقابل ، مانند دیگر اسمای متقابل ، بر خداوند درست خواهد بود و به جهت غیر بودن آن ذات نامتناهی و وجود صرف بودن حق تعالی است که مقدسش مجمع صفات متقابل مانند بسط و قبض ، و ضلالت ، اول و آخر و ظاهر و باطل است ؛ ⚜از این رو برخی این نوع اسماء را به خصوص که صفت اشیای محدود قرار می‌گیرند ، از قبیل جمع و غیر قابل تصور دانسته‌اند . ❎ اهل ، آخر را از امهات اسما دانسته و اسم جامع آنها را * * و * * می‌دانند و معتقدند : هر چیز ابدی که انتهای وجود نداشته باشد ، مظهر اسم * * خواهد بود ؛ ⚜لذا این اسم با سه اسم دیگر در آیه ۳ حدید بر بن ابی طالب که مظهر کامل اسمای الهی است ، تطبیق شده است و در توضیح آن می‌توان گفت : انسان کامل در تمام سریان و ظهور دارد و آن مظهر سریان و ظهور حق در تمام اشیا است و همین سریان ، سرّ اولیت و آخریت و نیز سرّ انحصار اول و آخر و ظاهر و بودن در خداوند است . مومنان علیه السلام فرمود است : من قلم و لوح محفوظ و عرش و کرسی و آسمان‌های و زمین‌ها هستم . ادامه دارد ...... کانال 👇 @Targomeh 🍀🌺🍀🌺🍀🌺