eitaa logo
آبادی شعر 🇵🇸
1.6هزار دنبال‌کننده
8.2هزار عکس
2هزار ویدیو
53 فایل
راه ارتباطی: @Hazrate_baran_786
مشاهده در ایتا
دانلود
تب و تابی که در حیرت فروشم، «مُفت مژگانش!» گران‌سنگ است هر زخمی که دید آئینه، ارزانش من از «شرم غلاف» و «لاف شرم»، آشفته می مانم که پشت و روی تیغش را ببوسم جای دستانش! ضریحش گر نگیرد دستِ نومیدم، نمی‌دانم کدام امّید خواهد داد دستم را به دامانش...!؟ مزارش را شریف آیا به ظنِّ خود نمی‌خوانند!؟ ببین که تا کجاها پر کشیدند اهلِ افغانش به قیل و قالی از پائین به بالا می‌رود نرخی... شود فرّاش قبر حضرت سلمان، سُلیمانش! تعارف گر کند چشمش به دمنوشِ غزل، ای دل! سرم را بشکن و چون توبه نشکن نرخ فنجانش به «ارث» و «مالکیّت» شبهه می‌شد گر نمی‌چرخید کلید خانه‌ی الله در دستِ نیاکانش! موذن‌زاده در فردوس از قلبِ سلیم خود کند تعلیمِ موسیقی به لالان و بلالانش عمویی شیرکُش دارد... اُحُد گردد فدای او! برادرزاده‌ای دارد... که اهل کوفه، قربانش! کمی از رحمتش بیرون زده از چاکِ عقلِ ما و گرنه در تبِ محشر، پناهنده‌ست شیطانش گدای سرچراغی‌های بازار نجف گشتم کشیدم منّت سود از ترازوهای میزانش به پابوسِ نجف، خورشید اگر هر روز می‌آید سرِ صبحی، اجازه گیرد از «شاهِ خراسانش» «علی» فرقی ندارد با «علی»! «آئینه»، «آئینه» ست! نجف، مشهد شود در حیرتِ آئینه گردانش به هنگام ورودش، آمده با اشک، باورکن! هر آن زائر که دیدی ساعت برگشت، خندانش سپرده کوله‌بار حاجتش را دستِ شاه و بعد سبک‌بارانه بر می‌گردد امشب سمتِ اُستانش... چقدر ایرانیان مانوس با سلطان خود هستند...! خدا از ما نگیرد...! چون که ایران است و سلطانش...!
🌸🍃 چه بنویسم؟ که شعرم باب میلم در نمی‌آید دلم می‌خواهد اما آه... از من برنمی‌آید مرا بگذار و بگذر ای غزل! دیوانۀ سرکش! از او گفتن، به این از هرچه کم کمتر نمی‌آید شنیدم با صدای او خدای او سخن می‌گفت در این ساحت سکوتم من، صدایم در نمی‌آید چه بنویسم؟ که خرما بر نخیل و دست ما کوتاه که نام او بلند است و به این دفتر نمی‌آید «امیرالمؤمنین» واژه‌ست؟ نه، پیراهنی زیباست ببین! بر قامتی جز قامت حیدر نمی‌آید به شوق روی پیغمبر سه روز آذین شده یثرب ولی بیرون دروازه‌ست پیغمبر، نمی‌آید علی باید بیاید تا محمد گام بردارد که پیغمبر به همراه یکی دیگر نمی‌آید علی باید بیاید تا کنار مصطفی باشد علی باید بیاید تا محمد، مرتضی باشد که دنیا بی‌علی شهری‌ست بی‌قانون، خبر داری؟ محمد بی‌علی، موساست بی‌هارون، خبر داری؟ بدون او در این طوفان چگونه زنده می‌مانی؟ محمد بی‌ علی، نوح است بی‌کشتی، نمی‌دانی! بلاگردان او در بدر و در احزاب و خیبر بود علی جان محمد یا محمد جان حیدر بود؟ محمد با علی وقتی می‌آید، وقت طوفان است فرار از دستشان کار مسیحی‌های نجران است... علی آری علی... مردی که در افلاک، نامی بود شنیدم بارها هم‌سفرۀ مردی جذامی بود... چه بنویسم؟ که دیگر کاری از من بر نمی‌آید از او گفتن به این از هرچه کم کمتر نمی‌آید همین ابیات درهم را تو می‌بینی خبر دارم همین کم را همین کم را تو می‌بینی خبر دارم
Ahmad Solo - Tabriz (128).mp3
4.26M
کاروانی رد نشد تا یوسفی پیدا شود یک نفر باید زلیخا را بیاندازد به چاه
عشق در بند واقعیت‌ها به گمانم اسیر خواهد شد گوشه‌ای، از تو دور، محبوبت آخر قصه پیر خواهد شد...
آنچه در چشم تو دیدم، غزلی هست عجیب حرف های شکرینت ، عسلی هست عجیب مدتی هست میان دل من با غم تو بوسه و ناز و نیاز و بغلی هست عجیب
جان و دلم از عشقت ناشاد و حزین بادا غمناک چه می‌خواهی ما را تو چنین بادا بر کشور جان شاهی ز اندوه دل آگاهی شادش چو نمی‌خواهی غمگین‌تر ازین بادا 🍃🍃🍃🍃
چرا به سوره‌ای از عشق کافرم کردی؟ لباسِ شک به سراپایِ باورم کردی؟ سرم به‌لاکِ‌خودم‌بود وگرمِ بی‌کسی‌ام چرا شرابِ نگاهی به ساغرم کردی؟ چرا کتابِ غزل‌هایِ قلبِ سردِ مرا به‌شوق،‌خواندی‌و یکباره‌از برم‌کردی؟ چرا تویی که دلیل نوشتنم بودی نگاه سرد به اشعارِ دفترم کردی؟ شکوفه‌یِ غزلم بودی و ترانه‌یِ شوق چرا مثال گُلی زار و پر پرم کردی؟ تویی که علت لبخندهای من بودی چرا به بوسه‌‌ای از غم مُکدّرم کردی؟ به رویِ پیکرِ من ماهِ عشق بود تنت چرا ستاره‌یِ تاریک_پیکرم کردی؟ گناه من، به جز عشقِ تو هیچ چیز نبود چرا به دست غمت خاک بر سرم کردی؟ 😔
دَر نَزَن ؛ جُز تو کَسی دَر دلِ مَن ساکِن نیست زَحمَتَت می‌شَوَد اَز جای خودَت بَرخیزی !
کور باشم تا نبینم چشم ها دنبال توست غیرتی هستم، حسودم، اندکی حساس هم ☺️
قابل توجه دوست عزیز که شعر برا بیو میخواستن‌ دو بیتی ها و تک بیتی ها برای بیو مناسب هستن
نشد از یاد برم خاطره ی دوری را... گرچه امروز رسیدیم به هم، دلتنگم!
با منِ مجنون نزن حرف از عقوبت های عشق هیچگاه از غم نترسان آدمِ دیوانه را...!
دریا جواب سرزنش موج را نداد آری فقط سکوت سزای سبک سریست ...🌿
در اوج هر بلا و مصیبت که دیده اند گفتند یاعلی همه ی انبیا بلند
ای‌به‌تو‌موجود‌کتاب‌وجود نام‌توسرلوحه‌غیب‌وشهود
هر ڪجا رفتیم داغے بر دل ما تازه شد سوخت آخر جنس ما از گرمے بازارها......!! به
چه پسندیده تر از اینکه کسی نامش را ناگهان بر لب یارش قسمی می بیند...!
عاقبت در خواب بوسیدم تو را، با این حساب من به خوشبختی بدهکارم نه خوشبختی به من!
دلا امــشب هوای شب نشینی با قـــلم دارم هوای جرعه ای از شعرهای تازه دم دارم من امــشب از رديف و وزن و از مصـــراع بيزارم ميان دفتر شـــعرم، فقط يک عشـق کم دارم.....
بر عکس آخر همه قصه‌های تلخ شاید شبی به چنگ من افتاد ماه من 
مرا به وقت تولد چنین سفارش شد که مشقِ زندگی ات گشته تا به گور حسین
جان‌ها فدای گوشه‌ی چشم سیاه یار
در تمام شعر ها می بوسمت ، اما نترس بوسه را ارشاد قبل از چاپ سانسور می کند 🙈
تو را با حسرتی کُهنه، گرفتم تنگ در آغوش خدا حاجت‌رَوا سازَد، تمامِ تنگدَستان را ✌️
صد آرزۆ بہ گرد دلــــــــــم در طواف بود از حیرت جماڵ تــــــــــۆ بی آرزۆ شدم