هر چه کنم نمٖی شود، تا بروی تو از دلم از تو فرار می کنم ، باز تویی مقابلم #طارق_خراسانی 💔💔

نشسته ام چـو گـدایی که تا غـــزل بسرایی تهی است کاسه ی شعرم خدا کند که بیایی #شهناز_امیر_مجاهد

آدم ازدستِ خودش سیر که شد می میرد مثـلِ پـروانه کمـی پیـر که شد می میرد زنـدگی پنجـره ای رو به تماشاست، ولی بستـه وخسته و دلگیر کـه شد می میرد عشق رقصیدنِ مـاهۍست در اقیانوسی بـه دم و بـازدمی دیـر کـه شد می میرد شعـر، نیلوفـرِ آبی ست، شنـاور در عشق سهـمِ یک برکه ی دلگیر که شد می میرد گریـه گاهی ملکـوتی است غـزل آلوده بغض آلـود و نفس گیر که شد می میرد مَـرد آن اسـت پلنـگانه بتـازد تـا عشق بسته ی کُنده و زنجیر کـه شد می میرد #علی_کیانلویی

نمی گویم همین شبهای ابرآلود برگردی تو فرصت داری اصلاً تا ابد...تا زود برگردی تو فرصت داری از هر جای این تقویم بی تاریخ بدون هیچ مرز، ای عشق نامحدود برگردی! تو فرصت داری ای زیباترین فردای فرداها!... سحرگاهی که خواهی ماند...خواهی بود...برگردی به میعاد غزلهایی که کامل می شود با تو تو باید ای زن کامل! زن موعود! برگردی بیا موهات سمت باد را تغییر خواهد داد تو دریایی تو باید بر خلاف رود برگردی همین یک غنچه باقی مانده از این شاخۀ مریم همین کافیست تا یک صبح خیلی زود برگردی!.. #محمدسعید_میرزایی -

به اخمت خستگی در می رود ، لبخند لازم نیست کنار سینی چای تو اصلاً قند لازم نیست #بهمن_صباغ_زاده

جهان، آلوده ی خواب است. فرو بسته است وحشت در به روی هر تپش، هر بانگ چنان که من به روی خویش در این خلوت که نقشِ دلپذیرش نیست و دیوارش فرو می خواندم در گوش: میان این همه انگار چه پنهان رنگ ها دارد فریب زیست!   شب از وحشت گرانبار است. جهان آلوده ی خواب است و من در وهمِ خود بیدار: چه دیگر طرح می ریزد فریب زیست در این خلوت که حیرت نقش دیوار است؟     

من که تسبيح نبودم ، تو مرا چرخاندی مشت بر مهره تنهايی من پيچاندی مهر دستان تو دنبال دعايی می گشت بارها دور زدی ذهن مرا گرداندی ذکرها گفتی و بر گفته خود خنديدی از همين نغمه ی تاريک مرا ترساندی بر لبت نام خدا بود،خدا شاهد ماست بر لبت نام خدا بود و مرا رقصاندی! دست ويرانگر تو عادت چرخيدن داشت عادتت را به غلط چرخه ايمان خواندی قلب صد پاره من مهره صد دانه نبود تو ولی گشتی و اين گمشده را لرزاندی جمع کن، رشته ايمان دلم پاره شدست من که تسبيح نبودم، تو چرا چرخاندی؟ #نغمه_رضایی

در خیالات خودم میگردم اما نیستی نیمه شب می آیی و تا صبح فردا نیستی یک زمانی مونسم بودی نمیدانم چرا فکر رفتن میکنی اهل مدارا نیستی ضجه ها را ریختم دیشب کنار پنجره آمدی دیدی ولی فکر تسلا نیستی واژه واژه شعر می بافم در این شهر فریب یخ زده آغوش ِ تو لای غزل ها نیستی عطر تو‌می پیچد اما باز حاشا میکنی کاش می دانستم از اول که با ما نیستی ناله ی مرغ شباویزم به گوش کوچه ها مأمنی بر قلب این شبگرد تنها نیستی عاشقت بودم‌ ولی هرگز نمی شد باورم رفته ام از یاد و دیگر مرغ شیدا نیستی #فرانک_ساتکنی

کنار چای و آتش بارها یاد تو افتادم چه دلتنگی شیرینی، چه خوشبختی کوتاهی #حامد_عسکری

از اختِلافِ بِینِ «مَن» و «دَردِ بی کَسی» هَر جـا خَبَــر رِسیـد بِدانیـد شایِـعـه‌ست! #محمدحسین_رشیدی @joolideh

نمِ باران نشسته روی شعرم... دفترم یعنی! نمی بینم تو را ابری ست در چشم تَرم یعنی سرم داغ است و یک کوره تبم، انگار خورشیدم فقط یکریز می گردد جهان دورِ سرم یعنی تو را از من جدا کردند و پشت میله ها ماندم تمام هستی ام نابود شد، بال و پرم یعنی نشستم صبح و ظهر و عصر در فکرت فرو رفتم اذان گفتند و من کاری نکردم... کافرم یعنی؟ اگر ده سال بر می گشتم از امروز می دیدی  که من هم شور دارم عاشقی را از بَرَم یعنی تنِ تو موطِن من بوده پس در سینه پنهان کن پس از من آنچه می ماند به جا؛ خاکسترم یعنی نشستم چای خوردم، شعر گفتم، شاملو خواندم اگر منظورت این ها بود، خوبم... بهترم یعنی! #مهدی_فرجی

كنارت چای می نوشم به قدر يك غزل خواندن بقدری كه نفس تازه كنم ،خيلی نمی مانم #سيد_حميد_رضا_برقعی

به قدر خوردن یک چای تلخ با من باش که تلخ با #تو عزیزم هنوز شیرین است #ناصرحامدی

روبروی چشم‌هایت ماه کم می‌آورد شعله‌ی آغوش گرمت چای دم‌ می‌آورد #سید_اسماعیل_رضوی

نیمی از جان مرا بردی ، محبت داشتی ! نیمِ باقیمانده هم هر وقت فرصت داشتی ! بر زمین افتادم و دیدم به سویم می دوی دستِ یاری چیست ؟ سودای غنیمت داشتی ! خانه ای از جنس دلتنگی بنا کردم ولی چون پرستوها به ترکِ خانه عادت داشتی ای که ابرویت به خونریزی کمر بسته ست ! کاش اندکی در مهربانی نیز همّت داشتی من که خاکستر شدم اما تو هنگام وداع کاش قدری بر لبانت آهِ حسرت داشتی ... #سجاد_سامانی

چای داغی که دلم بود به دستت دادم آنقدر سرد شدم از دهنت افتادم #علیرضا_آذر

من همان واژه ی عشقم بہ زبانے دیگر ڪہ بہ صوت تو فقط قابلِ معنا شدنم .. #نجمہ_ساداتــ_سیدے

من همان دخترک ناز عروسک بازم که به یک خنده خود،کار دلی میسازم چین بر صورت! و یا برف به مو!،نقاشیست من هنوز عاشق آن لوزی در پروازم...... #_ریحانه_آربی #روز‌جهانی‌_دختر_مبارک_فرشته_های‌زمینی

هی نمایش می‌دهی آن، هیکلِ پُر تاب را سیکسپک‌هایت بپوشان، جانِ من، دلبر نباش!😃😅

هدیه دادم قلب خود‌ را تا مگر یارم شود درعوض باران به چشمم یادگاری دادو رفت #علیرضا_ضرغامی

از خدا صد دیده خواهم در تماشایت که هست دیده مشتاق تماشای تو صدچندان که بود ... #غزالی_مشهدی

عالیجناب حضرت شعرم بگو چرا این بیت ها نمیشود آرام و بی صدا آنقدر ضجه میزند تا بر گلوی درد چون خنجری فشرده بگیرد نفس ز ما #هماکشتگر

من مثل چای تلخ و تو شیرین شبیه قند ما را خدا به نیت پیوند آفرید #محمد_رفیعی

چيست در گردش جادویی چشمت که هنوز قلم فرشچيان دور خودش می چرخد...! #حسن_‌دلبری

برای دخترم، حُسنای بازیگوش و باهوشم که با او بی وفایی های دنیا شد فراموشم برای او که از شوقش زمان در رفته از دستم شب و روز از تصورهای او سرگرم و مدهوشم گُریزان از محلّ کار، راه خانه می پویم که هرچه زودتر او را بچسبانم به آغوشم پس از تأخیر هر روزم، رئیسم می کند اخم و رئیسش می زند زخم و، من بیچاره خاموشم تماشایی ست حال من که هنگام غزل گفتن شود با پای حُسنایم دَمَر فنجان دمنوشم تمام ذوق دنیا از دهانش راه می گیرد همینکه می نشیند بر بلندای قلمدوشم در این حالت به دست چپ بگیرد مُشتی از مویم به دست راست هم چنگی کشد در لاله ی گوشم نوازش های او چنگ است این را خوب میدانم که جای ناز، ناخن می کشد بر روی مخدوشم خدا ماهی عطایم کرده دست مهر کوتاهش که دور از چشم بدخواهش هزاران ناز بفروشم اگر آیینه ی حُسنش مکدّر گردد از آهی به هم می ریزد آرامم، نمی خندم نمی جوشم برای آنکه یک لبخند بنشانم به رخسارش گهی شیرم، گهی موشم، گهی خرگوش باهوشم به پایش نقد جان می ریزم از سرمایه ی عمرم برایش سخت می جنگم، برایش سخت می کوشم #طائف #روز_جهانی_دختر @meeghat