eitaa logo
آبادی شعر 🇵🇸
1.6هزار دنبال‌کننده
8.2هزار عکس
1.9هزار ویدیو
53 فایل
راه ارتباطی: @Hazrate_baran_786
مشاهده در ایتا
دانلود
صبح و ِطلوع شعر و غزل ، ناشتای تو یعنی سلام ، زنده شدم با دعــــای تو یعنی دوباره.. با تو من از خواب می پرم با مـــوج های ملتهب خنده هـــای تــــو یعنی که رگ رگ تن من شوق می شود یعنی کـــه تنگ می شود این دل برای تو تازه سلام اول این قصــه می رسد پر می شود تمام من از ماجرای تو صبحانه حاضرست بفرما غزل بنوش طعم بهشت می دهد امروز چای تو
از روز ازل با غمتان همزادم من معتکف وادی عشق آبادم... با مُهر سکوت کام من را بستند فریاد به این داد من و بیدادم
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
از حقیقت آیه ای آرم که بردارم مَجاز می رسد روزی به ایران آفتابم از حجاز دل اگر شد دشتِ خونین،دامنش آرم به دست دانم آخر می‌رسد فرخنده یاری دلنواز در به در خورشید می جویم در این ظلمت سرا با طلوعش عالمی از ماه گردد بی نیاز باد بر او سجده آرد، آب می سازد وضو آسمان با صد تواضع می کند بر او نماز سر ، نه تنها بر فلک ساید مَلک از مَقدمش از ثری تا عرش اعلی با حضورش سرفراز می کِشد منشور باطل را به آتش بی دریغ بیرقی از نورِ مطلق را در آرد اهتزاز نی فقط عیسی و موسی، بلکه اندر مُلکِ حق هر که را بینی در آن هنگامه، آید پیشواز حرمتش نیکو نگهدار و صبوری پیشه کن می رسد روزی به ایران آفتابم از حجاز ‍‍‌‌ م. ح - شاد
ما حلقه اگر بر در مقصود زدیم از بندگی حضرت معبود زدیم این الفت ما به دوست امروزی نیست یک عمر دم از مهدی موعود زدیم
به چشم‌های منِ از قرار برگشته، هوای گریه‌ے بی‌اختیار برگشته بگو به آن مژه‌های سیاه رفته مگر که بخت عاشق چشم‌انتظار برگشته؟! منم همان که خودش را رسانده با امید سرِ قرارِ تو و بی‌قرار برگشته .... اسیرِآهوی چشمت شده دل شیرم پی شکار تو رفته،شکار برگشته ... به حکم اهل دل این مرد را شهید بدان، اگرچه زنده از این کارزار برگشته! خوشم به این‌که از این عشق برنمی‌گردم چه غم اگر ورق روزگار برگشته؟!
باور نمی‌کردند این عاشق به‌ جز صبر در رازداری هم سرش بالا بماند پشتِ سر هر قطره اشکم داستانی‌ است باید بگویم بشنوی...اما بماند
هم آشنای گریه و بیگانه از خودیم در رفت‌وآمد دائم، با خویش گم شدیم با یک شروع شدیم و در یک معادله با رشد مثبت بی حد، رو به تصاعدیم در متن، سنّتی اما تکنیک خورده‌ایم با یک تشخّص بی جان غرق تعهّدیم از ما تحجّر و زهد و عرفان و عشق رفت ما پیشگام روشن فکر تجدّدیم آیات معجزه‌مان هم از یک تبر پُر است از نسل بت شکنانِ پیش از تولّدیم گر چه قدیم‌ترینِ قِسمِ روایت‌ایم باور کنید شب و روز آواره‌ی «مُد»‌ایم در ما فرشته‌ی کوری هر روز نازل است ابلیس تا به خدا را گرمِ تردّدیم رفته است نیّت شُکر و ماندیم در حروف درگیر حاءِ حلقیِ بین تشهّدیم روزی که سخت و زمخت است؛ ایّاک نستعین! روزی که سفره وسیع است ایّاک نعبدیم! ما را چکار به عقبا ما را چکارِ خویش ما بی خودیم عزیزم ما مثل بی خودیم
ای چشمهٔ نور، انشعاباتت کو؟ ای خانه‌ات آباد، خراباتت کو؟ در شهر، نشانه‌ای ز تبلیغ تو نیست ای عشق! ستاد انتخاباتت کو؟
با آمدنت کوچه پُر از باغ شده هر باغ پُر از همهمه ی زاغ شده خورشید به عشقِ تو غزل دم کرده امروز دماغ ِخانه مان چاق شده! @nabzeghalam
عشق اول می کند دیوانه ات تا ز ما و من کند بیگانه ات عشق چون در سینه ات مأوا کند عقل را سرگشته و رسوا کند می‌شوی فارغ ز هر بود و نبود نیستی در بند اظهار وجود زنده دل‌ها مي‌شوند از عشق، مست مرده دل كي عشق را آرد به دست عشق را با نيستي سودا بود تا تو هستي، عشق كي پيدا بود
آوخ! هنوز زخمیم و رنج می برم دنیا هر آنچه داشت بلا ریخت بر سرم مردم چه می کنند که لبخند می زنند غم را نمی شود که به رویم نیاورم قانون روزگار چگونه ست کین چنین درگیر جنگ تن به تنی نا برابرم تو آنقدر شبیه به سنگی که مدتی ست از فکر دیدن تو تَرَک می خورد سرم وامانده ام که تا به کجا می توان گریخت از این همیشه ها که ندارند باورم حال مرا نپرس که هنجار ها مرا مجبور می کنند بگویم که "بهترم"
زندگی موسیقی گنجشک‌هاست زندگی باغ تماشای خداست زندگی یعنی همین پروازها، صبح‌ها، لبخندها، آوازها
گفته ما را چون بهاران ، گریه کن رخت بر بند و به قرآن ، گریه کن چون نباشی ، جان دلها می رود در  نیازم  جان جانان  ، گریه کن دل تو را سرو خرامان ، دیده بود ای نگارم چون خرامان ، گریه کن روزها رفتی ولی شب ها به خواب حیف باشد چون ندارن ، گریه کن رشته حق چون سبوی عاشقی ست وصل آن شو وصل یاران ، گریه کن مقصد دل ،  منزلش دل داده گیست هم  ره  آن ،  در  بیابان  ، گریه  کن گفته  بودم ، وصل یاران ، می رسد ای  دل  آرام ، در  ره  آن ، گریه کن
کی می رسد؟. یا رب آن آرام جان، روح و روان کی می رسد؟ بارالها، پیشوای انس و جان کی می رسد؟ یا رب آن میراث دار انبیا و اولیا آخرین موعود جان این جهان کی می رسد؟ یا رب آن ماه منیر آسمان عاشقی عاشقان را روشنای آستان کی می رسد؟ یا رب آن کس که نشانش کس نمی داند کجاست آن امید عاشقان بی نشان کی می رسد؟ یا رب آن شعر رهایی از قیود بندگی شاه‌بیت شعر ناب شاعران کی می رسد؟ یا رب آن تنها گل نشکفته فصل بهار تا بگیرد زردی از فصل خزان کی می‌رسد؟ یا رب آن خورشید پشت ابر پنهان از نظر آن که از چشمان یاران شد نهان کی می رسد؟ یا رب آن پایان فصل بی قرار انتظار بار الها مهدی صاحب زمان کی می رسد؟
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
وقتی مساجد تشنۀ یک ختم قرآنند در گیر و داری که خیابان‌ها چراغانند وقتی برای بستۀ درها کلیدی نیست وقتی تمام قفل‌ها سر در گریبانند می‌آیی و «اِنّا فَتَحنا» روی لب داری یعنی برایت کارهای سخت آسانند ارباب‌ها و خواب‌های بر پر قوشان از چند شب قبل از ظهور تو پریشانند احوالشان آن لحظه باید دیدنی باشد وقتی مُعبّرها تو را «منصور» می‌خوانند می‌آیی و یک عده بر خود سخت می‌لرزند می‌آیی و یک عده قَدرت را نمی‌دانند من در خیابان‌هایمان گَز می‌کنم نذرت! وقتی تمام چشم‌ها دنبال مهمانند
ما شیفتگان نیمه شعبانیم دلداده قطب عالم امکانیم ما منتظران نور تا روز ظهور با رهبر انقلاب همپیمانیم مهدی شریفی
هر که از عشق تو پرسید به او گفتم شکر پیش مردم گله از یار ؟ همینم مانده
مهندس رفتی از این پایین به آن بالا مهندس آقا مهندس بی درس و بی مدرک شدی حالا مهندس آقا مهندس درخانواده گشته ای بسیار محبوب یک بچه ی خوب فداش بشمه مامان و بابا مهندس آقا مهندس کف کرده بودی سالها تا شخصی از دور از وادی غور با داد گوید:حضرتِ والا مهندس آقا مهندس دست نمی مالی به در،گویی کثیف است عه،اوف،پیف است هر جا روی ،در می زنی با پا مهندس آقا مهندس خیلی کلاست تازگی ها رفته بالا رفته تا اونجا گویی بله دیگر به جایِ ها مهندس آقا مهندس حالا به چشمت عینک ریبند داری لبخند داری اما فقط پیش مهندس ها مهندس آقا مهندس دیگر نمی سازی دهان را این هوا وا هرگوشه هرجا چون می کنی بر عینک خود ، ها مهندس آقامهندس گاهی به زیر پای خود هم یک نظر کن ای با تمکن با دستکش دستی بگیر از ما مهندس آقا مهندس دیگر نه در ایتا که در اینستاگرامی مشهور ونامی فالوورت حالا شده یک کا مهندس آقا مهندس با کپه کش ها بهتر از این باش یارا خریول،دارا ما را نبر از یاد خود ،بابا......مهندس آقا مهندس گرم پزت هستی تو و معمارِ شیاد در اوج بیداد پر می کند با گچ ستونها را مهندس آقا مهندس نام مهندس داری و تیپ چنانی مثل فلانی اما به وقت کارهستی نامهندس آقا مهندس اما مشو تنها اسیرِ کارِ امروز اینقدر مرموز باشد پس از امروزها،فردا مهندس آقا مهندس آری مهندس گشتی و کلی دهی پز با کلی قمپز دریاب ما را از محبت،یا مهندس آقا مهندس
خورشید فدای روی تابان تو باد جان همه‌ی جهان به قربان تو باد تو حضرت صاحب‌الزمان هستی پس هر ماه فدای ماه شعبان تو باد
سپرد جا به تو هر کس ز بزم بیرون رفت تویی به جای همه، هیچ کس به جای تو نیست
ای کاش دعایمان اثر داشت، اثر می آمد و با خودش تبر داشت، تبر تا کی به غروب جمعه‌ها زل بزنیم ای کاش کسی از او خبر داشت، خبر
وَاسْمَعْ دُعَائِي إِذَا دَعَوْتُكَ وَاسْمَعْ نِدَائِي إِذَا نَادَيْتُكَ وَأَقْبِلْ عَلَيَّ إِذَا نَاجَيْتُكَ می‌خوانمت ای خدا، دعایم بشنو جانم همه شد صدا، صدایم بشنو روی از من بینوا نگردان یارب از لطف، نوای ربّنایم بشنو
﷽ ━━━━💠🌸💠━━━━ گل‌ها همه با آمدنت می‌گویند: سالی که نکوست از بهارش پیداست ━━━━💠🌸💠━━━━ 🌹 @sherhaye_nab