eitaa logo
آبادی شعر 🇵🇸
1.6هزار دنبال‌کننده
8.2هزار عکس
1.9هزار ویدیو
53 فایل
راه ارتباطی: @Hazrate_baran_786
مشاهده در ایتا
دانلود
به‌جای چای عراقی به من شراب بده شراب عشق خودت را به این خراب بده چقدر تشنه بمانم برای دیدن تو؟ بیا به تشنۀ رویت دو قطره آب بده جواب خواهش من نیست بوستان بهشت جواب من تویی ای دوست! پس جواب بده ببین که خسته‌ام از بی‌ستارگی ای نور! به آسمان من از عشق خود شهاب بده نداده سفرۀ تقدیر، رزقْ بهتر از اشک به من عزیز دلم رزق بی‌حساب بده چگونه مرغک بی‌پر به آسمان برود؟ برای اوج گرفتن پر عقاب بده دوباره غرق خیال زیارت تو شدم خیال خوب عزیزم! به من ثواب بده حسین! خواسته‌ام را که خوب می‌دانی- به حق فاطمه! جان ابوتراب! بده نه‌اینکه چای عراقی نمی‌دهد مستی به‌جای چای ولیکن شراب ناب بده 🆔@abadiyesher
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
دلخوشم هر سرِ صُبحی به سلامی از تو حبه‌ی قندِ من! ای هم‌نفسم! صبح‌بخیر! 🆔@abadiyesher
رسم کجاست این؟ تو بگو در کدام مُلک؟ دل می‌برند و چشم به بالا نمی‌کنند... 🆔@abadiyesher
ﻧﻪ ﺯﻣﯿﻦﺷﻨﺎﺳﻢ ﻧﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥﭘﺮﺩﺍﺯ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﻡ ... ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﭼﺸﻢﻫﺎﯼ ﺗﻮ ! ﯾﮏ ﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﯾﮏ ﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺯﻣﺎﻥ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﯼ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯽﺷﻮﺩ ...! 🆔@abadiyesher
از که نالم که فغان از دل ریش است مرا هر بلایی که بوَد از دل خویش است مرا شربت وصل تو ، بی زخم فراقی نبود لذت نوش پس از تلخی نیش است مرا من که بیگانه‌ام از خویش و مَحبّت سوزم چه غم از مِحنت بیگانه و خویش است مرا مگرم کعبه‌ی امّید، پس از مرگ دهند کاین ره دور و درازی است که پیش است مرا گر دل از زخم جفای تو شود ریش چه غم مرحمت های غمت مرهم ریش است مرا گرچه خوبان به منِ خسته جفا کم نکنند شکر ایزد که وفا از همه بیش است مرا سجده‌ی روی نکو (اهلی) اگر بدکیشی است بت پرستم چه غم از ملت و کیش است مرا 🆔@abadiyesher
برنجاند کلامی تند از هر کس دل ما را نسیمی می‌زند برهم رخ آرام دریا را زبان اشک را هرگز نمی‌داند دلم ، دانم به عضوی گر نشیند درد، آرامش دهد ما را ندیدم رنگ ، زیباتر ز رنگ عالم هستی طبیعت رنگ با دقت زند هر فصل، دنیا را تهی مینا ندارد جلوه‌ای در بزم می‌خواران به ارزش آورد مِی، شیشه‌ی بی رنگ مینا ر هر آنکس بی‌صفت شد، بی‌صفا همواره می‌ماند چو عقرب خصلتش نابود سازد پیر و برنا را سراسر پند می‌باشد برای هر خردمندی بخواند ماجرای جنگ "مقدونی" و "دارا" را نه حسن یوسف کنعان زلیخا را پریشان کرد هوس بیرون نمود از پرده‌ی عفت زلیخا را ز تیغ سینه‌سوز لشکر بی رحم فرعون بين به رود نیل دست حق نجاتش داد موسی را به خاک افتاده را دریاب اگر در خود توان داری مزن بر فرق هر افتاده آن مشت توانا را سخن چون سالکان خیزد مرا از نای دل (لاله) تحمل نیست بر کاغذ دگر ، این کِلک شیوا را (لاله) 🆔@abadiyesher
در سرزمین دلهره‌ها خانه ات منم پیله برای رویش پروانه‌ات منم قربان آن نگاه جنون آورت شوم! عاقل تویی و عاشق دیوانه‌ات منم وقتی سخن به نقطه‌ی اعجاز می‌رسد شاعر برای گفتن افسانه‌ات منم زیباترین تجسم معشوقه در غزل توصیف خالِ حک شده بر چانه‌ات منم در انتهای کوچه‌ی بن بست خاطره چشم انتظار خنده ی مستانه‌ات منم رویای منزوی شده در سرزمین درد دستی که پبچکی شده بر شانه‌ات منم 🆔@abadiyesher
شبی تمامی گل ها شدند مهمانم چرا؟ برای چه اصلا؟ خودم نمی‌دانم یکی نهاد صمیمانه سر به بازویم یکی نشست غریبانه روی دستانم یکی برای خودش ریشه کرد در جیبم یکی شکوفه شد و سرزد از گریبانم نگاه کردم و گفتم چه می‌کنید آخر؟ نه حجم باغچه‌ای کوچکم نه گلدانم نمی‌توانم هرگز دوباره غنچه شوم نمی‌شود که زمان را عقب بگردانم درون ساعت من نیست قطره‌ای شبنم اگرچه گاه پر از انتظار بارانم نمی‌توانم با یک گل ازدواج کنم شما گلید ولی من فقط یک انسانم 🆔@abadiyesher
نـه فـقـط از تـو اگـر دل بـکَنـم می‌میرم سایـه ات نـیـز بـیـفـتـد به تنـم می‌میرم بین جـان من و پیراهن من فرقی نیـست هـر یکی را کـه بـرایـت بـکَـنـم می‌میرم بـرق چـشمـان تـو از دور مـرا می‌گـیـرد مـن اگـر دسـت بـه زلفـت بزنم می‌میرم بـازی مـاهی و گـربـه است نظر بـازی مـا مثل یک تنگ شبی می‌شکنم می‌میرم روحِ برخاسته از من، تهِ این کوچه بایست بیش از ایـن دور شوی از بـدنـم می‌میرم 🆔@abadiyesher
دوباره زائری اندوهگینم که جای کربلا خانه نشینم زمین تا آسمان دلتنگم امّا نشد تا روی ماهت را ببینم هزاران بار دنبال تو گشتم هنوز آواره این سرزمینم برای دیدنت شکّی ندارم به این امّید سرشار از یقینم حسینم! یا حسینم! یا حسینم! به دیدار تو من تشنه ترینم برایت یک غزل گفتم دوباره که محتاج هزاران آفرینم مرا حتما به خاطر داری آقا من از جامانده های اربعینم ۵ شهریور ۱۴۰۳ 🆔@abadiyesher
گفتم که دیر می‌شود افسوس زودِ زود خندید و زود از من و حرفم گذشت و رفت 🆔@abadiyesher
شهید معطر(سیّد احمد پلارک) شد از طفولیّت به نامت مردِ میدان مفهومِ صبر و استقامت شد تنِ تو در زندگی بارِ مرارت می کشیدی در جبهه ثابت گشت عزمِ مُتقنِ تو پاداشِ اخلاصی چنین ، شایسته ی توست این که معطّر شد همیشه مدفنِ تو چون حنظله غسلت نمودند آن ملائک عطرِ محمّد آمد از بوییدنِ تو سیّد پلارک...! جان فشانی ها نمودی رفتی که پا برجا بماند میهنِ تو پیغامِ عطرت منتشر گشته که شاید رسوا شود از انتشارت دشمنِ تو روشنگری ، تبیین ، جهادِ راهِ بینِش... قطعاً مبَیّن شد پیامِ روشنِ تو آسیه مرادپور (خاتون)
راهي به غير آينه بودن نمانده است دیدن کجاست؟حال شنودن نمانده است بودن؟ نبودن؟ آه همان پرسش قدیم بودن نمانده است و نبودن نمانده است درهای بسته را نفست باز می‌کند قفلي براي باز گشودن نمانده است پرچین باغ‌های اجابت خراب شد يعني که حاجتی به ربودن نمانده است آنجا رسیده‌ام که مجال کلام نیست وقتي براي شعر سرودن نمانده است 🆔@abadiyesher
این قلبهای یخ‌زده را امتحان نکن بی‌مهری و سکوت جهان را بیان نکن ای عشق سربه‌راه نگاهت نمی‌شویم خود را میان منطق ما خسته‌جان نکن بر دوشهای ماست گناهان عاشقی دل را دوباره وارد این داستان نکن ما را فراز نیست در این عرصه فرود احساس را برای غزل نردبان نکن خوابیده‌ایم خواب زمستان دراز باد در روزگار یخ‌زده بیدارمان نکن اصلا چه کار داری و حرف حساب چیست؟ عزت زیاد، پیله به ما "مهربان" نکن 🆔@abadiyesher
سال‌ها جمعيت دل را پریشان خواستم رنج خود را در پی شادی یاران خواستم بود در آغوش گل جایم چو شبنم در بهار پاکدامانی از آن مهر درخشان خواستم از دعاها بحرِ صدها عقده‌ها بگشوده شد هرچه را کردم طلب با چشم گریان خواستم فيض خاموشی نصیبم شد چو غنچه تنگدل مهر بر لب روشنی را مِهر تابان خواستم رنج هجرش بردم و امّید وصلش داشتم خون دل خوردم بسی تا مهر جانان خواستم عشق را نازم که ما را بی نیاز از عقل کرد همچو مجنون از جنون عشق سامان خواستم هرگز از فیض سخن محروم طبع ما نشد من که در بحر ادب طبع درافشان خواستم با همه طبع بلندم همچو مور افتاده‌ام فقر را بالاتر از ملک سليمان خواستم در تعلق هر نیازی خواستم از بخت خویش با دعای نیمه شب از حی سبحان خواستم در تسلای دل افراد ناکام و ضعیف همچو لاله خویش را با قلب سوزان خواستم روز سختی هیچکس غمخوار و یار ما نبود من نمی‌دانم چرا این مهر یاران خواستم بهره‌ی ما از جهان جز رنج و ناکامی نبود گرچه چون گل عالمی را شاد و خندان خواستم از خدا غیر از خدا ما را تمنایی نبود کز برای این دل پردرد درمان خواستم ای (وکیلی) هر زمان فیضی طلب کردم ز ابر یر سرم آتش فرود آمد چو باران خواستم 🆔@abadiyesher
ای آرزوی اولین گام ِ رسیدن بر جاده‌های بی‌سرانجام ِ رسیدن كار جهان جز بر مدار آرزو نیست با این همه دل‌های ناكام ِ رسیدن كی می‌شود روشن به رویت چشم من، كی؟ وقتِ گل نی بود هنگام ِ رسیدن؟ دل در خیال رفتن و من فكر ماندن او پخته‌ی راه است و من خام ِ رسیدن بر خامی‌ام نام ِ تمامی می‌گذارم بر رخوت درماندگی نام ِ رسیدن هرچه دویدم جاده از من پیش‌تر بود پیچیده در راه است ابهام ِ رسیدن از آن كبوترهای بی‌پروا كه رفتند یک مشت پر جا مانده بر بام ِ رسیدن ای كالِ دور از دسترس! ای شعر تازه! می‌چینمت اما به هنگام ِ رسیدن. 🆔@abadiyesher
یک قاب ز خنده‌هایت ای ماه بده خیری برسان پاسخ دلخواه بده یا پا مکش از کلبه‌ی درویشی من یا اینکه مرا به خانه‌ات راه بده 🆔@abadiyesher
صبح است بیا که غصّه‌ها را ببُریم عمری است فقط گذشته را می‌شمریم یک لقمه امید و جرعه‌ای عشق بنوش وقتی که خدا هست، چرا غم بخوریم؟! 🆔@abadiyesher
. با قافله‌ی عمر سفر کن اما دل را تو گره نزن به کار دنیا می‌خواهی اگر به رستگاری برسی یک لحظه نشو غافلِ از یاد خدا
هدایت شده از جزیرهٔ تنهایی
آن‌قدَر شعر مرا خواندی‌ و گفتی احسنت فکرت افتاد که شاید تو دلیلش باشی؟
نامه‌ی آخرت به دستم رسید بالاخره تونستی پستش کنی! خیلی پلا میونمون خراب شد دیگه نمی‌تونی درستش کنی... جون به لبم رسید تا رامم بشی چجوری این آتیشو خاموش کنم شاید ببخشمت ولی محاله نامه‌ی آخرو فراموش کنم نوشتی آسمونمون تموم شد هرچی که بوده بینمون تموم شد تو ساده رد شدی ولی جدایی خیلی برای من گرون تموم شد تو آسمون عشق من پریدن یه ذره بال و پر میخواس، نداشتی بهم نگو تقصیر سرنوشته عاشق شدن جیگر میخواس، نداشتی! با این حساب حرفی دیگه نمونده منم دیگه حرفامو جَم میکنم یه مشت غزل میمونه، چندتا نامه اونم یه خاکی تو سرم می‌کنم...
خواهی که غریق بحر عشاق شوی؟ مشنو، منگر، مگو، میندیش، مباش ! 🆔@abadiyesher
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
◼یکی از بهترین صحنه‌های امسال توسط خادم حرم مطهر حضرت سیدالشهدا خلق شد. 🆔@abadiyesher