eitaa logo
تاریخ و سیره اهل بیت(ع)
5.2هزار دنبال‌کننده
622 عکس
229 ویدیو
266 فایل
📌 کانالی برای آشنایی و شناخت: #تاریخ اسلام، تاریخ و #سیره اهل بیت(ع)، تاریخ #تشیع و تاریخ اجتماعی شیعه. حجت الاسلام دکتر محمد جواد یاوری سرتختی آدرس ارتباطی: @javadyavari
مشاهده در ایتا
دانلود
. 🔻 مشهد مقدس 🔻 🔸اقامت آخر صفر🔸 اسکان رایگان زائرین آقا علی ابن موسی الرضا علیه السلام در حسینیه ها و مساجد در دهه پایانی ماه صفر 🔹(6 تا ۱4 شهریور)🔹 در مشهد مقدس هماهنگی و ثبت نام 👇 از سایت هم محله ی امام رضا علیه السلام به آدرس https://zaer2.masjedona.ir/fes/? اقدام نمایید یا جهت دریافت توضیحات و ثبت نام تلفنی از ساعت 8 تا 18 با شماره 05132012040 تماس بگیرید یا از پیام رسان ایتا @M_Karimi_Danesh
کنار مرقد مطهر حضرت عباس نائب الزیاره همه هستم. 🌻 @ahlebait110
📌برسی حدیث مشهور بشارت به و پایان ماه این سخن مشهور، تنها در کتاب اثر مرحوم (1041ق) آمده است و این گزارش در منبع دیگری نقل نشده است. او می‌نویسد: «و وقع فى كتاب النجم للافليشى‏ ... و ممّا يجرى فى كلام النّاس معزوّا الى النّبى صلّى اللّه عليه و آله قولهم: ... و من بشّرنى بخروج صفر بشّرته‏ بالجنّة ... این روایت از سخن‌های به اکرم(ص) است» که در ادامه این عبارت: 《من بشّرنى بخروج صفر بشّرته‏ بالجنّة》 را در کنار برخی احادیث دیگر نقل کرده که افليشى از عالمان اهل تسنن، آنها را به عنوان (جعلی) آورده است؛ ولی میرداماد می‌گوید: «برخی از این احادیث نبوی صحیح و برخی نیز از ائمه(ع) نقل شده اند، بعضی هم موضوع هستند». وی، به احادیث موضوع تصریح ندارد که کدام است؛ ولی از سیاق عبارت میرداماد بر می‌آید که حدیث موضوع همین حدیث «من بشّرنى بخروج صفر بشّرته‏ بالجنّة» و عبارت «خیر خلّکم خلّ خمرکم» است که در ادامه همان صفحه آمده است. بنابراین، به هر روی تعبیر «من بشّرنى بخروج صفر بشّرته‏ بالجنّة» به عنوان حدیث نبوی، مستندی ندارد. 📚الرواشح السماوية في شرح الأحاديث الإمامية (کتاب رجالی)؛ محمدباقر بن محمد ميرداماد، ۱۴۱۱ق، ص۲۰۲_ ۲۰۱. 👇👇 🌻 @ahlebait110
همراه خادمان عراقی در آشپزخانه حرم امیر مومنان علی علیه السلام دعاگوی شما هستم 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌تاثیر محبت به اهل بیت در سعادتمندی امام علیه السلام فرمود: ⬅️ای ، درخواست های خود را از اهل بیت(ع) طلب کنید و از رجوع به دنیاطلبان و بپرهیزند. ⬅️دوستى ما- خاندان اهل بیت(ع)- آنچنان را از بنى آدم فرو ميريزد كه باد، برگ درختان را فرو ميريزد. 📚کلینی، الکافی، ج1، ص19، ح12. 📚شیخ طوسی، اختيار معرفة الرجال، ج1، ص328. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌زیست نامه امام مجتبی(ع) ◀️نام پدر: بن ابیطالب. ◀️نام مادر: . ◀️متولد: ۱۵رمضان سال سوم هجری. ◀️روز هفتم تولد، سر او را تراشیده و هموزن آن را نقره دادند و رسول خدا(ص) به امر خدا نام او را نام گذاشت و برای وی گوسفندی کرد. ◀️به سن ۶سالگی در حضور داشت. ◀️كنيه آن حضرت و شبيه ‏ترين مردم به رسول الله(ص) بود. ◀️ذهبى(م748ق) در وصف آن حضرت نوشته است: «اين امام، بزرگ منش، زيباروى، ، متين، ، ، ، ، با حشمت و از هر كس فاضل تر، و بود. ◀️امام منتقد جدی خلفا بود و از پدر حمایت جدی کرد و مردم را برای کمک به پدرش در جنگ بسیج کرد. ◀️در جهاد علیه و نیز حضور داشت. ◀️بعد از پدر، عموم مردم با وی در کوفه با کردند که خلیفه مسلمانان باشد. ◀️دربرابر نظامی معاویه ایستاد، اما به دلیل سستی یاران و معاویه، برای حفظ اسلام و جان ، اجباری را پذیرفت. ◀️بعد از صلح، به رفت و را در تربیت و احیای نام پیامبر(ص) و علی(ع) آغاز کرد. ◀️قول صحیح و قوی در شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام همان ۲۸ صفر است. ⬅️آن حضرت با مکر و به دست همسرش در ۲۸صفر سال۵۱ در سن۴۸ سالگی به شهادت رسید. ◀️زنان بنى هاشم براى شهادت امام حسن(ع) يك ماه مجلس برپا داشتند. 📚ابن اثير، أسد الغابة فى معرفة الصحابة، ج1، ص493. 📚ذهبی، سير اعلام النُبلاء، ج3، ص253. 📚ر.ک: ابن سعد، ترجمة الإمام الحسن من کتاب الطبقات. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌مجدالملک قمی و ساخت مقدس از جمله قبر امام حسن مجتبی علیه السلام در میان دولتمردان شیعه در سده‌های متقدّم، مجدالملک براوستانی قمی (مقتول در 492ق)، وزیر برکیارق سلجوقی(حکومت: 487-498ق) از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. براوستانی اهتمام فراوانی به ساخت (ع) و زیارتگاه‌های علوی داشته و در منابع تاریخی، بیش از هر دولتمرد شیعه دیگری، به اقدامات عمرانی وی در این زمینه اشاره شده است. عبدالجلیل قزوینی رازی(زنده در 560ق) در کتاب نقض (ص90) درباره مجدالملک نوشته است: «هنوز آثارِ خیراتِ او در حرمین و ظاهر است و در مشاهد ائمه علوی و سادات فاطمی احسان‌های او متواتر است از اوقاف و شمع سوختن، و خطّ و توقیع او هنوز مقتدای اصحاب دولت است، و رسوم و قواعد او در خیرات و نیکی‌ها هنوز باقی است.» قزوینی همچنین اقدامات وی در این زمینه را به شرح زیر برشمرده است: ⬅️1.قبه امام بن علی و و محمد و جعفر ـ علیهم السلام ـ است به مدینه رسول به گورستان بقیع.» 📚قزوینی، کتاب نقض، ص236. ⬅️ابن اثیر ذیل حوادث سال ۴۹۵ می‌نویسد: در این سال منظور بن عماره حسینی فرماندار از دنیا رفت. او کسی بود که اعزامی از که از سوی براوستانی برای ساختن گنبدی بر قبر حسن بن علی[ع] و عباس عموی پیامبر را کشت. ⬅️2.مشهد موسی و محمد تقی(امام ) به مقابر هم او فرموده است»؛ ⬅️3.مشهد سید الحسنی به شهرری؛ ⬅️4.بسی از مشاهد سادات علوی و اشراف فاطمی ـ علیها السلام؛ 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌علت امام (ع) از زبان خود امام امام حسن (ع) در پاسخ به کسانی چون ابوسعید عقیصا که پرسیدند: «ای فرزند رسول خدا(ص)، چرا با معاویه صلح کردید در حالیکه میدانید شما بر حق بوده و گمراهِ باغی است، امام فرمود: اگر این کار را انجام نمیدادم، حتی یک نفر از ما را بر روی زمین باقی نمیگذاشتند.» آن حضرت، در عبارت دیگری علت صلح را بقای دین توسط شیعیان بیان کرده و فرمود: «ترسیدم آنان را بکشند؛ لذا تصمیم گرفتم برای بقای دین در روی زمین، باقی بگذارم.» 📚شیخ صدوق، کمال‌الدین و تمام النعمه، ج1، ص316؛ 📚همو، علل الشرایع، ج1، ص211. 📚ابن عساکر، تاریخ مدینه الدمشق، ج13، ص280. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌شهادت یا رحلت رسول الله؟ ⬅️در یک دیدگاه بنابر تائید شواهدی از منابع شیعه و سنی، آن حضرت گشته و به رسیده است و تنها در فرد مسموم کننده اختلاف نظر وجود دارد. ۱. روایتی از امیر مومنان علیه السلام در کتاب که فرمود: أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ مَاتَ شَهِیداً. ۲.گزارش دیگری از کتاب تفسیر که آن حضرت را آن دو زن سم دادند: انهما سمتاه( ان دو زن او را مسموم کردند.) ۳. روایت دیگری از شیخ صدوق که به نقل از امام مجتبی علیه السلام و امام صادق علیه السلام فرمود: ما منا الا مسموم او مقتول شیخ مفید نیز به مسموم شدن رسول الله اشاره کرده است. ۴. گزارش های کتاب اهل تسنن مانند طبقات ابن سعد که آن حضرت به دست در مسموم گشت(ران گوسفند را دهان زد) ۵. و گزارش صحیح مسلم نیشابوری و بخاری که حکایت از مسمومیت آن حضرت توسط عایشه دختر ابوبکر و حفصه دارد. گرچه این روایت موید برای روایات قبلی است اما روایات این دو کتاب نقدهایی نیز دارد. ۶.بنابر نقل احمدبن حنبل:  عبدالله بن مسعود روایت شده است که می‌گفت: اگر ۹ بار قسم یاد کنم که رسول خدا(ص) کشته شده است برایم محبوب‌تر است از این‌که یک‌بار قسم بخورم که او کشته نشده است؛ زیرا خداوند او را پیامبر و شهید قرار داده است. 📌البته در مقابل این دیدگاه، عده ای نیز روایات شهادت آن حضرت توسط زن یهودی و حفصه و عایشه را از حیث سند و محتوای روایت نقد کرده و قبول ندارند. اما نمی توان روایت صحیح شیخ صدوق را که اشاره به مسموم شدن ایشان است را نادیده گرفت. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌سیره امام بن علی(ع) بررسی سیره و امام حسن مجتبی(ع) پس از در برنامه از شبکه ۴ با حضور: حجت‌ الاسلام دکتر محمدجواد لینک فیلم: 👇👇 https://tv4.ir/episodeinfo/270539 خداوند آقای مجری برنامه را رحمت کند و با اولیای الهی محشور گرداند. 👇👇 🌻 @ahlebait110
امام حسن عسکری.pdf
65K
📌امام (ع) و یادآوری نشانه های هویت بخش نویسنده: حجت الاسلام دکتر محمدجواد سرتختی 👇👇 🌻 @ahlebait110
🏴شهادت امام علی بن موسی الرضا تسلیت مختصر به امام (ع) اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضَى الْإِمَامِ التَّقِيِّ النَّقِيِ‏ وَ حُجَّتِكَ عَلَى مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرَى الصِّدِّيقِ الشَّهِيدِ صَلاَةً كَثِيرَةً تَامَّةً زَاكِيَةً مُتَوَاصِلَةً مُتَوَاتِرَةً مُتَرَادِفَةً كَأَفْضَلِ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِيَائِكَ‏. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌تاریخچه زیارت اربعین به عنوان نماد شیعی بعد از زیارت امام حسین(ع) توسط امام (ع) و کاروان در سال 61 هجری، از نمادهایی برای شیعه گردید که امام (ع) نیز برای زیارت در آن روز زیارتنامه ای را به صَفْوَان بْنِ مِهْرَان جَمَّال یاد داد. امام حسن عسکری(ع) نیز آنرا به عنوان یک نماد شیعی قرار داد. نمادی که در میان مورخان شناخته شده بود و ابوریحان بیرونی(م440ق) از این روز با عنوان روز زیارت اربعین یاد کرده است. قرطبی(م671ق) سنی نیز می نویسد: «زیارت اربعین میان امامیه معروف و مشهور است.» 📚قرطبی، التذكرة بأحوال الموتى وأمور الآخرة، ج1، ص1122؛ 📚همچنین ر.ک: دحیه، العلم المشهور في فوائد فضل الأیام و الشهور؛ 📚ابوریحان بیرونی، الآثار الباقية عن القرون الخالية، ص331. ص422. 📚شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج6، ص113. 👇👇 🌻 @ahlebait110
هدایت شده از میراث امامان
یادشدن امام رضا (ع) در کتاب أسماء المغتالین من الأشراف اثر محمد بن حبیب بغدادی (د. 245ق) محمد بن حبیب در این کتاب به آوردن اشرافی می‌پردازد که به صورت مخفیانه به قتل رسیده‌اند. این اثر را عبدالسلام هارون ضمن جلد دوم نوادر المخطوطات به چاپ رسانده است. اهمیت ذکر امام رضا (ع) در این اثر، در آن است که محمد بن حبیب حدود 42 سال پس از امام رضا (ع) از دنیا رفته است. بر این اساس، منبع حاضر از کهن‌ترین منابعی است که به قتل امام رضا (ع) توجه کرده و مخطوطهٔ کتاب به روزگار ما رسیده است. @Al_Meerath
هدایت شده از میراث امامان
🏴عاشورا از زبان امام رضا علیه السلام امام (ع) فرمود: ‌ ماه ماهى است كه اهل نبرد را در آن مى‏دانستند، اما خون‌های ما در آن حلال شمرده شد و حرمت ما هتک شد و زنان ما شدند و به خيمه‏ هاى ما زدند و آنچه بنه در آن بود چپاول شد و در امر ما حرمتی برای رسول خدا رعایت نشد. روز ، پلک چشم ما را زخم كرد و ما را روان ساخت و عزيز ما را در زمين خوار كرد و گرفتارى و بلا را برای ما تا روز قيامت باقی گذاشت. پس بر حسين بايد گریه‌کنان بگریند؛ چه اين گريه گناهان بزرگ را بريزد. سپس فرمود: پدرم چون محرم می‌شد خندان دیده نمی‌شد و اندوه بر او غالب بود تا روز دهم؛ پس روز دهم روز مصيبت و حزن و گريه‏ اش بود و می‌فرمود: در اين روز حسين كشته شد. 📚شیخ صدوق، الامالی، ص۱۲۸. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌اگر به و عمل می گردید،.... امام مجتبی(ع) در جریان سنت زدایی خطاب به معاویه و مردم کوفه فرمود: اگر مردم سخن خدا و رسولش را به گوش مى‌گرفتند، 🌧آسمانْ خويش را به آنان مى‌بخشيد 🌍و بركتش را به ايشان عطا مى‌كرد ⚔و هيچ دو شمشيرى در اين امّت [به نزاع] ردّ و بدل نمى‌شد 🌴و تا روز ، مردم از سرسبزى و زمين بهره مى‌بردند. 📚شیخ طوسی، الأمالی، ص٥٦٦. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌ترتیب تاریخی حوادث بعد از رحلت رسول خدا(ص) ◀️۲۸ صفر رحلت رسول الله(ص). ◀️حضرت زهرا(س) بسیار در فراغ پدر می کرد. ◀️بعدازظهر دوشنبه شکل گرفت. ◀️۵ روز بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص) حضرت زهرا(س) سراغ رفت. ◀️ابوبکر با عجله نظامیان حاضر در شهر و بیرون از شهر را به سمت تبوک فرستاد و عمر و ابوعبیده جراح را کنار خود نگهداشت. ◀️امیرمومنان در روز سه شنبه قرآن را که جمع آوری کرده بود بر ابوبکر عرضه کرد. ◀️جریان خلفا برای بیعت گیری به در خانه حضرت زهرا(س) و امیرمؤمنان علی(ع) رفتند، اما موفق نشدند و برگشتند. شیعیان نیز حامی امام بودند. ◀️۱۰ روز بعد از رحلت، غصب شد و حضرت زهرا(س) با سرعت برای گرفتن حق خود به رفت و خواند. ◀️۴۰ روز بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص) که سپاه برگشت، حضرت زهرا(س) سراغ و رفت تا حق امیرمومنان (ع) و حقوق خود را بگیرد. ◀️با جمع شدن عده ای به حمایت از حضرت زهرا(س)، ابوبکر دستور داد تا عمر و مغیره امام را برای به مسجد ببرند. ◀️با حمله به منزل و در، زدن و به بازو و پهلوی حضرت، وارد خانه شده و جناب محسن که در حمل بود، شد. ◀️طبق دو روایت صحیح از امام صادق(ع)، ۷۵ روز بعد از رحلت اکرم(ص) حضرت زهرا(س) که و لاغر شده بود، به شهادت رسید. 📚برای مطالعه بیشتر به کتاب تاریخ و سیره حضرت زهرا سلام الله علیها و کتاب صدیقه شهیده تألیف حجت الاسلام دکتر محمدجواد ، مراجعه کنید. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌مقاله ⬅️تاريخ و ترتيب حوادثِ منتهي به حضرت سلام الله عليها. نویسنده: حجت الاسلام دکتر سیدعلی . مجله تاريخ در آينه پژوهش: 👇👇 http://tarikh.nashriyat.ir/node/698 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌تبرک جستن به خاک قبر امام حسین(ع) در عصر اهل بیت(ع) مردم در عصر امام (ع) برای نفع- مادی و معنوی از جمله از مرض و رفع و دفع حاجات و گرفتاریها- به خاک قبر امام (ع) تبرک می جویند و آن حضرت نیز این را برای متبرکان دارای نفع دانست. 📚ابن قولویه قمی، کامل الزیارات، ص274. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌برائت از مخالفان در خفا روزی علی بن عاصم کوفی که مردی نابینا بود به محضر امام حسن (ع) شرفیاب شد. او، ضمن گفتوگو با آن حضرت، ارادت خالصانه خود را به خاندان نبوت اظهار نموده و بیان کرد: من از یاری شما ناتوانم و به غیر از و شما و بیزاری از شما و به آنان در خلوت، سرمایه دیگری ندارم، با این حال وضعیت من چگونه خواهد بود؟ امام فرمود: پدرم از جدم رسول الله(ص) روایت نمود: هرکس توانایی یاری نمودن ما اهل بیت را نداشته باشد و در خلوت به دشمنان ما لعنت بفرستد، خداوند صدای او را به همه فرشتگان می رساند... هنگامی که صدای او به فرشتگان برسد، آنان برای وی طلب آمرزش نموده و او را می ستایند.» 📚مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج50، ص316. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌 در لیله المبیت.... ربیع الاول که با رسول الله(ص) از به است، امیرمؤمنان علیه السلام به امر پیامبر(ص) جای ایشان خوابید. در آن شب، بالاى سر آن حضرت و پايين پای آن حضرت نشستند و جبرئيل می گفت: به! به! چه كسى مثل تو است اى پسر ابی‌طالب؛ که خدا به تو در برابر ملائكه مباهات و افتخار می كند! و خداوند در شأن على(ع) اين را نازل كرد: ﴿وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ﴾ 📚بقره: ٢٠٧. و از ميان مردم كسانى هستند كه جان خويش را براى كسب رضا و خشنودی خدا می فروشند و خدا نسبت به بندگان مهربان است. 📚ابن شهرآشوب، مناقب آل أبي طالب، ج٢، ص٦٤- ٦٥؛ 📚کلینی، كافي، ج٨، ص١١٩؛ 📚شیخ طوسی، أمالي، ص٤٦٩؛ 📚یعقوبی، تاريخ، ج٢، ص٣٩. 👇👇 🌻 @ahlebait110
بررسی_اخبار_محسن_بن_علی_علیه_السلام_در_منابع_فریقین.pdf
8.2M
📌مقاله بررسي اخبار بن علي(ع) در منابع فريقين بررسی تاریخ و علت شهادت فررند حضرت سلام الله علیها و امیرمومنان علیه السلام در منابع فریقین. نویسندگان: حجت الاسلام دکتر محمد جواد سرتختی و حجت الاسلام دکتر محمدرضا 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌کنیۀ امام (ع)؛ ابوالحسن یا ؟ می‌دانیم که کنیۀ امام (ع)، «ابوالحسن» بوده است. در گزارشی از علی بن یقطین نقل شده که امام کاظم(ع) دربارۀ علی بن موسی(ع) فرمود: «نحلتُه کنیتي: کنیۀ خویش را به او دادم» 📚کلینی، الکافي، ج1، ص311، 313؛ 📚شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا، ج1، ص21، 22. مطابق این نقل، خود امام کاظم(ع) کنیۀ «ابوالحسن» را برای امام رضا (ع) برگزیده بوده است. در کتب امامیه کنیۀ فراوان برای امام رضا(ع) به کار رفته، تا جایی که در عیون أخبار الرضا بیش از 200 مرتبه این کنیه در اسناد و متون گزارش‌های متفاوت برای امام رضا (ع) به کار رفته است (البته بسیاری از منابع عیون، عامّی است). در منابع عامه نیز بسیار کنیۀ «ابوالحسن» برای امام رضا (ع) به کار رفته است؛ از جمله: «‌علي ‌بن ‌موسى الرضا... ‌أبو ‌الحسن من سادات أهل البيت وعقلائهم وجلة الهاشميين ونبلائهم» 📚ابت حبان، الثقات، ج8، ص456. «فقال: يا غلام، أحضر أبا الحسن علي بن موسى» 📚الفرج بعد الشدة، ج4، ص227)، «أما رضا، فهو ‌علي ‌بن ‌موسى بن جعفر بن محمد العلوي الحسيني ‌أبو ‌الحسن الرضا» (المؤتلف والمختلف للدارقطني، ج2، ص1115) در این میان، در گزارشی گفته شده که کنیۀ امام رضا(ع)، «ابوبکر» بوده است: قال أبو الفرج: حدثني ‌الحسن ‌بن ‌علي ‌الخفاف، قال: حدثنا عيسى بن مهران، قال: حدثنا أبو الصلت الهروي، قال: سألني المأمون يوما عن مسألة فقلت: قال فيها أبو بكر كذا وكذا. فقال: من أبو بكر؟ أبو بكرنا أو أبو بكر العامة؟. قلت: أبو بكرنا. قال عيسى: قلت لأبي الصلت: من أبو بكركم؟ فقال: علي بن موسى الرضا، كان يكنى بها 📚ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص453-454 اصفهانی نقل می‌کند از حسن بن علی خفاف از عیسی بن مهران از ابوالصلت هروی که گفت: روزی از من دربارۀ مسئله‌ای پرسش کرد. گفتم: ابوبکر چنین و چنان می‌گوید. گفت: ابوبکر کیست؟ ابوبکرِ ما یا ابوبکرِ عامّه/عموم؟ گفتم: ابوبکرِ ما. عیسی [بن مهران] گفت: به گفتم: ابوبکرِ شما کیست؟ گفت: علی بن موسی ؛ کنیه‌اش چنین بود. می‌دانیم که امام رضا (ع) فرزندی به نام «بکر» نداشته و نام «علی» هم با کنیۀ «ابوالحسن» تناسب دارد، نه «ابوبکر». حال سؤال پیش می‌آید که پس چرا در این گزارش کنیۀ «ابوبکر» برای امام رضا (ع) به کار نرفته است. با توجه به اینکه ظاهراً تنها در این گزارش این کنیه برای امام استفاده شده و با توجه به اینکه در خود گزارش به ابوبکر بن ابی‌قحافة (أبوبکر العامة) اشاره شده، ممکن است این گزارش در این صدد باشد که کنیۀ امام رضا (ع) را مطابق با شهرت خلیفۀ نخست بداند و فضایی تقریبی ایجاد کند. در خصوص این نقل باید به چند نکته توجه کرد: ظاهراً این متن شکل گرفته تا این کنیه را نشان دهد و هدف دیگری ندارد: «فقال: من أبو بکر؟... قلت لأبي الصلت: من أبو بکرکم؟». اینکه یک گزارش صرفاً در راستای بیان یک کنیه باشد، امر غریبی است. معمولاً نام و کنیۀ افراد، مشهور است و در ضمن گزارش‌ها و گفتگوها و مدخل افراد در کتب آن‌ها را می‌توان یافت، اما دربارۀ شخصیتی به شهرت امام رضا (ع) توقّع نمی‌رود که گزارشی باشد که فقط تمام هویت و هدفش بیان این باشد که ایشان فلان کنیه را داشت. قابل توجه است که برای کنیۀ «ابوالحسن» گزارشی یافت نمی‌شود که تمام مطلبی که آن گزارش متکفّل بیانِ آن است، همین باشد که امام رضا (ع) مکنّی به «ابوالحسن» بوده است. حتی نقلی که بالاتر از علی بن یقطین گذشت هم درصدد بیان وصایت امام رضا (ع) بود و به صرف بیان این کنیه بسنده نکرد. این نکته نشان می‌دهد که کنیۀ «ابوالحسن» برای امام رضا (ع) از پیش مسلَّم بوده و نیازمند اثبات نبوده، برخلاف کنیۀ «ابوبکر». @Al_Meerath
ادامه ۲. در پایان این گزارش آمده است: «کان یکنَّی بها». یعنی کنیۀ «ابوبکر» برای امام رضا (ع) صرفاً یک کنیۀ خاص نبوده که میان ابوالصلت و مأمون به کار رود. بلکه کنیۀ شایعی برای ایشان بوده است. با وجود چنین ادعایی، توقع می‌رود که اثری از این کنیه در دیگر نقل‌ها باقی بماند؛ حال آنکه مسئول گزارش خود مفروض گرفته که این کنیه برای حضرت شناخته‌شده نیست: «قلت لأبي الصلت: من أبو بکرکم؟». در دیگر آثار کهن هم اثری از کاربرد این کنیه برای امام رضا (ع) یافت نشد. 3. در سند این گزارش، عیسی بن مهران واقع شده که خود خصم بوده؛ چنانکه خطیب بغدادی گفته است: كان عيسى بن مهران المستعطف من شياطين ومردتهم، ووقع إليَّ كتابٌ من تصنيفه في الطعن على الصحابة وتضليلهم وإكفارهم وتفسيقهم، فوالله لقد قف شعري عند نظري فيه... ودلني ذلك على عمى بصيرة واضعه ، وخبث سريرة جامعه، وخيبة سعي طالبه، واحتقاب وزر كاتبه فَوَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَوَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا يَكْسِبُونَ وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ 📚خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج12، ص495-496 بر این اساس انتساب این گزارش توسط حسن بن علی خفاف به عیسی بن مهران می‌تواند سویۀ جدلی داشته باشد؛ بدین صورت که ادعا شود که فلان رافضی که خود شدید اللحن بود نسبت به صحابه، نقل کرده که امام الرافضة کنیه‌اش مطابق با شهرت خلیفۀ نخست بوده است. 4. حسن بن علی خفّاف که راوی این گزارش است و آن را به عیسی بن مهران منسوب کرده، خود گزارشی دیگر از ابوالصلت هروی دربارۀ امام رضا (ع) نقل می‌کند که فضای تصنّعی آن آشکار است و در راستای تقریب میان امام رضا (ع) و مأمون عباسی برساخته شده است: أخبرنا أبو الفرج قال: حدثنا الحسن بن علي الخفاف، قال: حدثنا أبو الصلت الهروي، قال: دخل المأمون إلى الرضا يعوده فوجده يجود بنفسه فبكى وقال: أعزز عليّ يا أخي بأن أعيش ليومك، وقد كان في بقائك أمل، وأغلظ عليّ من ذلك وأشد أن الناس يقولون: إني سقيتك سما، وأنا إلى الله من ذلك بريء. فقال له الرضا: صدقت يا أمير المؤمنين، أنت والله بريء... 📚ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص460 در این نقل آمده که از اینکه امام رضا(ع) در حالت احتضار بودند، بی‌تابی می‌کرد و به امام گفت که بر او سخت است که مردم می‌گویند که او به ایشان سم داده و امام هم تأیید کردند که او به ایشان سم نداده است! این نقل فضایی ساختگی دارد؛ اگر مأمون واقعاً امام را کرده باشد، دیگر ابراز این سخن توسط او نزد امام و تأیید امام وجهی ندارد و طبیعتاً مأمون باید از چنین اتهامی سخن نگوید تا عامل انتشار آن نشود. اگر هم مأمون امام را مسموم نکرده باز تعبیر «صدقت یا أمیر المؤمنین» طبیعی نیست و امام و مأمون که خود می‌دانند که چنین اتفاقی از اساس نیافتاده و بحث بر سر این اتفاق و تصدیق‌شدن مأمون توسط امام بی‌وجه است. همچنین اصل اتهام مسموم‌شدن (درست یا غلط) طبیعتاً باید بعد از درگذشت امام شروع به انتشار پیدا کند؛ لذا واکشن مأمون و امام به این اتهام خیلی تصنّعی است. در نهایت با توجه به اینکه این گزارش تمام هویت و هدفش در خدمت اثبات کنیه‌ای برای امام رضا (ع) است که در منابع دیگر شناخته‌شده نیست و خود این گزارش از طرفی ناشناختگی آن را مفروض می‌گیرد و از طرف دیگر از شیوع آن می‌گوید و با توجه به اینکه انتساب این نقل به عیسی بن مهران می‌تواند سویۀ جدلی داشته باشد و در راستای تقریب بین اهل بیت (ع) و خلفاء باشد و با توجه به اینکه حسن بن علی خفاف که راوی این گزارش است خود نقل تصنّعی دیگری در راستای تقریب بین امام رضا (ع) و مأمون دارد، نمی‌توان به این گزارش اعتماد کرد و احتمال وجود کنیۀ «ابوبکر»‌ در کنار کنیۀ «ابوالحسن» را برای امام رضا (ع) مطرح کرد. @Al_Meerath