نوشته های یک طلبه
#وابسته #کله_بند_۲ #قسمت_سی_و_یکم البته که بعد از آن ماجرا از امیر عذرخواهی کردم! امیر نفسش را ب
#وابسته
#کله_بند_۲
#قسمت_سی_و_دوم
در همین فکر ها بودم که صدای دلنشین آرمان مرا به خودم آورد؛
_محمد بابت امشب ممنون! میشه شمارت رو داشته باشم؟!
چشمانم برقی زد! در دلم آخ جانی گفتم!
در همان حال که پاهایم روی پاگیره های لاستیک عقب دوچرخه آرمان بود.
با دو دستم که روی شانه های او جا خوش کرده بودند؛
کمی شانه اش را مالدیم و گفتم: «ای به چشم آقا آرمان شماره که هیچ جون هم می خوای برات بدم؟»
- دمت گرم!
_رسیدیم در خونه بهت میدم!
ادامه دارد....
#وابسته
#کله_بند_۲
#قسمت_سی_و_سوم
وقتی در خانه را باز کردم!
آهی کشیدم! عجب شب شیرینی بود! حیف که زود گذشت!
روی تخت خوابم دراز کشیدم، تمام خاطرات را مرور کردم؛
هنوز حس می کردم دست هایم روی شانه آرمان هست!
دست هایم را برای تبرک به صورت مالیدم.
چشم هایم را بر هم گذاشتم؛ لحظه شماری می کردم تا دوباره ببینمش!
تنها دلخوشی ام از زندگی آرمان بود!
ادامه دارد..
نوشته های یک طلبه
#وابسته #کله_بند_۲ #قسمت_سی_و_سوم وقتی در خانه را باز کردم! آهی کشیدم! عجب شب شیرینی بود! حیف که
#وابسته
#کله_بند_۲
#قسمت_سی_و_چهارم
_شیرجه بزن!
- می ترسم آرمان!
- تو بپر من می گیرمت!
شورت مایو ام را کمی بالا کشیدم!
آرمان دو دستش را باز کرد و گفت: بیا تو بغلم!
چند قدمی عقب رفتم! استخر خلوت بود! من بودم و آرمان!
در عمق چهار متری آرمان دست هایش را باز کرد و گفت: زود باش!
بالای استخر بودم! می ترسیدم!
گفتم: من بلد نیستم غرق میشما!
- می گیرمت رفیق!
نفس عمیقی کشیدم و پریدم!
ادامه دارد...
#وابسته
#کله_بند_۲
#قسمت_سی_و_پنجم
همین که دستانم را باز کردم تا توی آغوش آرمان جا خوش کنم!
لگدی بهم خورد!
چشمانم را باز کردم! در حالی که نفس نفس می زدم چهره مادرم را دیدم!
گفت: «پاشو نماز بخون!»
حس حال کسی را داشتم که وسط جای حساس فیلم، برق تلویزیونش قطع شود!
غر غر کنان گفتم:«مامان رویام رو زهرمار کردی!»
همان جور که چادر گل گلی سفیدش را داشت تا میزد گفت:« آرمان کدوم بی شاخ و دمیه؟»
انگار آب جوش ریخته بودند روی سرم! سیخ نشستم و گفتم:«آرمان؟»
- از وقتی که نمازم رو شروع کردم یه ریز داشتی می گفتی آرمان بگیرم! آرمان من میترسم!
یه لحظه فکر کردم آرمان اومده
خواستگاریت تو هم داری التماس میکنی که ورت داره!
ادامه دارد...
نوشته های یک طلبه
#وابسته #کله_بند_۲ #قسمت_سی_و_پنجم همین که دستانم را باز کردم تا توی آغوش آرمان جا خوش کنم! لگدی
تفاوت را احساس کنید😁
#کله_بند یک کجا و دو کجا
نوشته های یک طلبه
#وابسته #کله_بند_۲ #قسمت_سی_و_پنجم همین که دستانم را باز کردم تا توی آغوش آرمان جا خوش کنم! لگدی
#وابسته
#کله_بند_۲
#قسمت_سی_و_ششم
چشمانم را مالیدم و خمیازه ای عمیق کشیدم! به طوری که فکم درد گرفت! گفتم: «آرمان دوستمه!»
***
سر کلاس تابستانه انگلیسی!
حوصله ام سر رفته بود!
از درس و کلاس و کتاب انگلیسی حالم بهم می خورد!
پایین ترین نمره هایم برای این درس هست!
بیست گرفتن در انگلیسی برایم آرزو شده!
ولی یک بار به آرزویم رسیدم! آنهم با دوز و کلک! خود معلمم هم باورش نمی شد!
آن وقت منِ دیوانه نمی دانم چرا در کلاس زبان آنهم در تابستان ثبت نام کرده بودم!
شاید برای اینکه کلاس بگذارم و بگویم: «بعله ما اینیم!»
آخر خیلی ها هدفشان از کلاس رفتن در تابستان پز دادن و وقت پر کردن است من هم به دستشان!
ادامه دارد...
نوشته های یک طلبه
#وابسته #کله_بند_۲ #قسمت_سی_و_ششم چشمانم را مالیدم و خمیازه ای عمیق کشیدم! به طوری که فکم درد گرف
#وابسته
#کله_بند_۲
#قسمت_سی_و_هفتم
مدام توی کتاب انگلیسی ام
اسمش را می نوشتم و یک قلب دور آن می کشیدم!
گاهی هم حرف اول اسم خودم را در طرف راست قلب می نوشتم و حرف اول اسم آرمان را به انگلیسی در طرف چپ قلب مینوشتم!
یک هفته ای می شد که می خواستم با آرمان دوست صمیمی شوم!
بالاخره هر انسانی دوستان زیادی شاید داشته باشد اما رفیق صمیمی نه!
مانده بودم چه بکنم که همان گونه که من خاطر خواه آرمان هستم اوهم خاطر خواه من بشود!
ادامه دارد...
نوشته های یک طلبه
#وابسته #کله_بند_۲ #قسمت_سی_و_هفتم مدام توی کتاب انگلیسی ام اسمش را می نوشتم و یک قلب دور آن می کش
#وابسته
#کله_بند_۲
#قسمت_سی_و_هشتم
امشب اولین شب از محرم است.
بالاخره محرم از راه رسید؛
در واقع اولین شب از شروع عملیات من!
اگر این شب ها را از دست بدهم و آرمان با من دوست صمیمی نشود؛
معلوم نیست کدام بی همه چیزی با او دوست شود
و مخش را شست و شو دهد!
دکمه های لباس مشکی ام را بستم.
با قدم هایی استوار وارد هیئت شدم.
کم کم بچه ها و مردم می آمدند.
اما من دنبال یک نفر بودم!
همان تازه واردی که یک هفته ای است مرا دلبسته خودش کرده!
هنوز در شهر ما عزاداری به سبک سنتی بر پا می شد.
به طوری که در شب اول محرم مشعل گردانی می کردند.
دسته عزاداری راه می افتاد در کوچه ها و خیابان ها!
مداح شعر معروف هر ساله اش را می خواند: مه محرم است دوباره چه ناله خیزد....
ادامه دارد...
#وابسته
#کله_بند_۲
#قسمت_سی_و_نهم
من سنج زن بودم.
چند سالی هم می شد که سنج می زدم؛
هر سال بر سر اینکه چه کسی سنج بزند در هیئت محل ما دعوا بود.
اما وقتی چیزی به اسم مخ در کله ات باشد؛
برای اینکه سنج را کسی تصاحب نکند از همان شب هایی که اشغال ها را جارو می کردیم؛سنج را قایم کرده بودم.
خیالم راحت بود که امسال سنج ازآن من است.
به هیچ کس هم نخواهم داد!
سنج ها در دستم بودند. هنوز مداح خوش صدا شروع نکرده بود.
منتظرش بودم تا بیاید!
نمی دانستم می آید یانه! بدترین چیز همین است! منتظر کسی باشی که معلوم نیست بیاید یا نیاید!
ادامه دارد...