#رسائل_شیخ_انصاری #فوائد_الأصول #محقق_میرزای_نائینی #اصالت_عدم_تذکیه ✅ #محقق_میرزای_نائینی در #فوائد_الأصول (ج۴/ص۴۳۲) در ردِّ وجهِ اول که در کلامِ #فاضل_تونی بیان شد می‌آورد: 🔶️🔷️🔹️ ۲- ردّ وجه دوم: استصحابِ #عدم_اَزَلی 🔶️ اصلِ این سخن که #فاضل_تونی بین #عدم_تذکیه در حال حیات و #عدم_تذکیه در حالِ خروجِ روح فرق می‌گذارد سخنِ نادرستی است، زیرا هیچ کدام قیدِ عدم نیستند. 🔹️ توضیح این است که #تذکیه از اموری است که مسبوق به #عدم_اَزَلی است؛ یعنی عدمی که از اَزَل آغاز شده است و تا زمانِ تذکیه، عدم است و خواهد بود. 🔸️#عدم_ازلی قبل از به‌وجودآمدنِ حیوان، مفاد #لیس_تامّه است و بعد از آن، مفاد #لیس_ناقصه است. 🔹️ البته آن چه می‌تواند موضوعِ حکم باشد مفاد #لیس_ناقصه است، زیرا حکم شرعی قبل از به‌وجودآمدنِ حیوان معنا ندارد؛ از این رو، باید گفت #عدم_اَزَلی قبل از به‌وجود‌آمدنِ حیوان، موضوعِ حکم نیست و استصحابِ آن، اثری ندارد؛ تنها اثرِ استصحابِ #عدم_اَزَلی از اَزَل تا وجودِ حیوان این است که عدمی که محمولِ حیوان و مفادِ #لیس_تامه بود تبدیل به نعتِ حیوان و مفادِ #لیس_ناقصه می‌شود. 📌 این سخن پایانیِ #محقق_میرزای_نائینی به این معناست که #عدم_اَزَلی عدم است، و در هیچ حالی عدم تفاوتی نمی‌کند، اما موضوعِ عدم، گاه عدمِ وجودِ حیوان است و گاه حیوانِ موجود است. ✴️@fegh_osoul_rafiee

#رسائل_شیخ_انصاری #فوائد_الأصول #محقق_میرزای_نائینی #زمان #زمانیّات ✅ #محقق_میرزای_نائینی در #فوائد_الأصول (ج۴/ص۴۳۴) در تنبیه چهارمِ #استصحاب در مورد استصحابِ #زمان (شب و روز) و #زمانیّات (تکلّم و تلاوت قرآن) می‌نویسد: برخی توهّم کرده‌اند که #زمان و #زمانیّات چون مبنیّ بر تقضّی و تصرّم‌اند و آن به آن وجود می‌یابند قابلیت استمرار و بقاء ندارند و استصحابشان ممکن نیست. ایشان در ادامه می‌نویسد: تحقیق این است که استصحابِ #زمان نیز صحیح است چه برسد به استصحابِ #زمانیّات. در ادامه در دو مقام کلامشان را توضیح می‌دهند: 🔵🔶️🔹️ مقام اول: استصحابِ #زمان شکّ در بقای زمان به دو صورت قابل فرض است: 🔹️ ١- صورت اول: شکّ در اصلِ حدوث یا بقای روز و شب؛ (#کان_تامّه و #لیس_تامّه): استصحاب در این صورت جاری است. (توضیح دارد که خواهد آمد) 🔹️ ٢- صورت دوم: شکّ در این که زمان فعلی و حال، جزئی از روز است یا جزئی از شب است؛ (#کان_ناقصه و #لیس_ناقصه): استصحاب در این صورت جاری نیست، زیرا زمانِ حال (یعنی همان جزئی از زمان که شک داریم جزئی از روز است یا شب) یک امرِ حادث است که حالت سابقه‌ای ندارد که ما روز‌بودن یا شب‌بودنش را استصحاب کنیم. ادامه دارد... ✴️@fegh_osoul_rafiee