eitaa logo
فرقه های عجیب و جهان ماوراء
@ferghe_mavara
6.5هزار دنبال‌کننده
11.8هزار عکس
1.8هزار ویدیو
192 فایل
آشنایی با فرقه های عجیب ادیان و مذاهب – عرفان های کاذب مهدویت – مدعیان دروغین مهدویت آئین ها– جشنها و مراسم عجیب عجایب جهان باستان- فرازمینیها و اتفاقاتی که توضیحی بر تبادل 👇👇 @jh1397 ❌کپی مطالب و فیلم های کانال فقط با ذکر لینک و آیدی کانال مجاز است❌
مشاهده در ایتا
پرسش‌ها
قوانین
داغ‌ترین‌ها
چندسکویی
پیوستن
فرقه های عجیب و جهان ماوراء
6.5هزار دنبال‌کننده
دانلود
مطالب قبلی
فرقه های عجیب و جهان ماوراء
وحی فصیح یا متون عربی ساختگی غلط خدای بهائیت ✡️🔻 قسمت (پایانی) 2️⃣ ♦️ اول: در زبان عربی واژه «معاشره» چون معنای متعدی دارد (نه لازم)، بدون واسطه به مفعول خود می پیوندد. لذا در زبان عرب گفته می شود: «عاشروا فلانا» و هرگز «عاشروا مع فلان» گفته نمی شود. لذا در قرآن کریم هم بطور صحیح آمده است: 🔷 «وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ (نساء/19)؛ و با آنان (زنان خود) به نيكويى رفتار كنيد.»؛ نه بطور غلط و به این صورت: «عاشروا معهن بالمعروف.» نازل شود. 🔶 اما بر خلاف زبان عربی، در زبان فارسی واژه معاشرت به همراه کلمه (با) به مفعول خود می پیوندد، مثلاً می گویند: «با دانشمندان معاشرت کنید.» از این رو پیامبرنمای بهائی هم از آنجا که فارسی‌زبان بوده و به دروغ ادعای اعجاز فصاحت و بلاغت آثارش را داشته، نتوانسته از این عادت زبانی بگریزد و در کتاب اقدس نوشته است: «عاشروا مع الادیان بالروح و الریحان؛(2) با پیروان سایر ادیان به روح و ریحان معاشرت کنید.» 🔷 دوم: از دیگر نمونه های اختلاط قواعد زبان فارسی و عربی و خروج از حصار فصاحت و بلاغت توسط پیامبرنمای بهائی را می توان به خلط اسم مفعول در زبان عربی و فارسی توسط او اشاره کرد. 🔶 در زبان عربی معمولاً از افعال لازم، اسم مفعول نمی سازند، مثلاً از «نزل ینزل» واژه «نازل» ساخته می شود ولی «منزول» در زبان عربی به کار نمی رود. چنانکه از «طار یطیر» واژه «طائر» را می سازند، ولی «مطیور» در عربی معمول نیست. 🔷 اما در زبان فارسی برای همه افعال (لازم و متعدی) می توان صفت مفعولی ساخت؛ مانند «فرود آمده»، «پریده» «برآمده» از مصدر «فرود آمدن»، «پریدن» و «برآمدن» که همگی مصدر لازم اند. 🔶 اینک اگر یک پارسی زبان بخواهد به زبان عربی سخن بگوید در صورتی که از ساختار زبان عربی به درستی آگاه نباشد، ممکن است بنا به عادت زبان مادری اش، برای افعال لازم به جای صفت، اسم مفعول عربی به کار برد. مثل بکارگیری واژه های «مطلوعا»، «منزولا»، «مطیورا» در سوره النصر که پیامبرنمای بهائی به صورت اشتباه به کار برده است.(3) 🔷 در واقع پیامبرنمای بهائی، این واژه های نادرست را تحت تأثیر زبان فارسی ساخته و ثابت کرده که سیاه مشق هایش، محصول یک فارسی زبان کم سواد و نه برآمده از علم نامتناهی الهی است.(4) ♦️ آری؛ همین اشتباهات فاحش ادبی بود که بهاء مجبور شد به توجیه غلط های معجزاتش روی بیاورد و در عوض، عاجزانه غلط های ساختگی خود را میزان صحت و سنجش دیگر عبارات معرفی کند: «یا مَعشَر العُلماء لا تزنوا کِتابَ الله بِما عِندکُم مِنَ القَواعِد و العُلُوم انه لَقسطاسِ الحَق بین الخَلق قَد یُوزنَ ما الاُمَمِ بِهذا القِسطاس الأعظَم؛(5) ای جماعت عالمان، کتاب خدا را با آن قاعده‌ها و علومی که نزد شماست نسنجید. همانا کتاب الهی ترازوی حق بین خلق است. پس به تحقیق آن‌چه در نزد ملّت‌هاست با این ترازوی بزرگ سنجیده شود». 🔻 پی‌نوشت: (1). عباس افندی، مفاوضات، هلند: مطبعه بریل، 1908 م، ص 27. (2). حسینعلی نوری، اقدس، نسخه الکترونیکی، ص 137. (3). محمدعلی فیضی، حضرت بهاءالله، لانگنهاین آلمان: لجنه نشر آثار امری، 1990 م، صص 162-161. (4). مصطفی حسینی طباطبایی، ماجرای باب و بهاء، تهران: روزنه، 1380 ش، صص 187-183. (5). حسینعلی نوری، اقدس، نسخه الکترونیکی، ص 98، بند 100. به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
280 مشاهده