eitaa logo
فرقه های عجیب و جهان ماوراء
6.5هزار دنبال‌کننده
11.8هزار عکس
1.8هزار ویدیو
192 فایل
آشنایی با فرقه های عجیب ادیان و مذاهب – عرفان های کاذب مهدویت – مدعیان دروغین مهدویت آئین ها– جشنها و مراسم عجیب عجایب جهان باستان- فرازمینیها و اتفاقاتی که توضیحی بر تبادل 👇👇 @jh1397 ❌کپی مطالب و فیلم های کانال فقط با ذکر لینک و آیدی کانال مجاز است❌
مشاهده در ایتا
دانلود
برخورد ائمه علیهم‌السلام با اهل غلو و افراط 🔻 قسمت (پایانی) 2️⃣ ♦️ اهل‌بیت علیهم‌السلام براى جلوگيرى از دچار شدن پيروانشان به تندروى‌هاى تباهى‌آفرين و افراط‌هاى عزّت سوز، در نهايت صراحت و شدّت و با حساسيّت ويژه‌اى شیعیان را از گرفتار آمدن در دام «غاليان» و «انديشه‌هاى غاليانه» برحذر داشته‌اند و به آنان، نسبت به انديشه‌هايى از این دست، هشدار داده‌اند. 🔻به عنوان مثال حضرت علی علیه‌السلام می‌فرمایند:« هَلَكَ فِيَّ رَجُلَانِ، مُحِبٌّ غَالٍ وَ مُبْغِضٌ قَالٍ»؛[1]« به سبب من دو كس به هلاكت رسيدند: 🔷 « يكى، آنكه در دوستى من غلو مى‌كند و ديگر، كسى كه در دشمنى من پاى می‌فشرد.» 🔶 امام علیه‌السلام در اين گفتار حكيمانه، افراط و تفريط در امر محبت اولياء الله را نكوهش مى‌كند و مى‌فرمايد: «دو كس درباره من هلاک شدند: دوست غلو كننده و دشمن كينه توز» 🔷 بى شک محبت اولياء الله از اركان ايمان است و همان سبب پيروى بى قيد و شرط از آنان و در نتيجه سبب نجات در دنيا و آخرت مى‌شود. 🔶 ولى اگر اين محبت از حد اعتدال تجاوز كند و به شكل غلو در آيد و امام را به مقام نبوت يا الوهيت برساند، به يقين چنين محبتى گمراهى و ضلالت است. 🔷 همان‌گونه كه اگر محبت محو شود و جاى خود را به عداوت و دشمنى دهد، سبب خروج از ايمان و گمراهى و ضلالت خواهد بود. 🔶 امام صادق علیه‌السلام نیز مکرراً و مؤکداً از یاران و پیروان خود خواستند که از مجالست و هم‌نشینی با اهل غلو و افراط خودداری کنند تا احیاناً از عقاید باطل آنان متأثر نشوند و سایر مردم هم با دیدن اصحاب و پیروان ائمه علیهم‌السلام با افراد منحرف، آنان را به آن جریان فاسد منتسب نکنند و هم اینکه اعلامی باشد که ائمه علیهم‌السلام و یارانشان آنان را مورد تأیید قرار نمی‌دهند و از مجالست با آن ها خودداری می‌کنند. در این زمینه نیز روایت‌های متعددی از امام صادق علیه‌السلام وجود دارد. 🔷 شگفتا كه امام صادق عليه‌السلام، غاليان، اين مدّعيان «محبّت» و داعيه داران «شيفتگى» به آن بزرگواران را همسنگ فاسقان انگاشته، از اقتدا نمودن به آنان در نماز نهى كرده است. 🔶 ايشان مى‌فرمايد:« لاتُصَلِّ خَلفَ الغالى، و إن كانَ يَقولُ بِقَولِكَ»؛[2] «پشت سر غالى، نماز مگذار، گر چه به ظاهر، هم نظر تو باشد» ♦️ این تنها بخشی از کلام ائمه علیهم‌السلام است که شیوه رفتاری ایشان را در مقابله با اهل غلو و افراط نشان می‌دهد. 🔻پی‌نوشت: [1]. ترجمه و شرح حکمت 117 نهج البلاغه: نکوهش افراط و تفريط در محبت امام. [2]. محمدي ری شهری، محمد، اهل بيت عليهم السلام در قرآن و حديث، ص1080. نشر:قم: موسسه علمی فرهنگی دارالحديث. به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
وحی فصیح یا متون عربی ساختگی غلط خدای بهائیت ✡️🔻 قسمت (پایانی) 2️⃣ ♦️ اول: در زبان عربی واژه «معاشره» چون معنای متعدی دارد (نه لازم)، بدون واسطه به مفعول خود می پیوندد. لذا در زبان عرب گفته می شود: «عاشروا فلانا» و هرگز «عاشروا مع فلان» گفته نمی شود. لذا در قرآن کریم هم بطور صحیح آمده است: 🔷 «وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ (نساء/19)؛ و با آنان (زنان خود) به نيكويى رفتار كنيد.»؛ نه بطور غلط و به این صورت: «عاشروا معهن بالمعروف.» نازل شود. 🔶 اما بر خلاف زبان عربی، در زبان فارسی واژه معاشرت به همراه کلمه (با) به مفعول خود می پیوندد، مثلاً می گویند: «با دانشمندان معاشرت کنید.» از این رو پیامبرنمای بهائی هم از آنجا که فارسی‌زبان بوده و به دروغ ادعای اعجاز فصاحت و بلاغت آثارش را داشته، نتوانسته از این عادت زبانی بگریزد و در کتاب اقدس نوشته است: «عاشروا مع الادیان بالروح و الریحان؛(2) با پیروان سایر ادیان به روح و ریحان معاشرت کنید.» 🔷 دوم: از دیگر نمونه های اختلاط قواعد زبان فارسی و عربی و خروج از حصار فصاحت و بلاغت توسط پیامبرنمای بهائی را می توان به خلط اسم مفعول در زبان عربی و فارسی توسط او اشاره کرد. 🔶 در زبان عربی معمولاً از افعال لازم، اسم مفعول نمی سازند، مثلاً از «نزل ینزل» واژه «نازل» ساخته می شود ولی «منزول» در زبان عربی به کار نمی رود. چنانکه از «طار یطیر» واژه «طائر» را می سازند، ولی «مطیور» در عربی معمول نیست. 🔷 اما در زبان فارسی برای همه افعال (لازم و متعدی) می توان صفت مفعولی ساخت؛ مانند «فرود آمده»، «پریده» «برآمده» از مصدر «فرود آمدن»، «پریدن» و «برآمدن» که همگی مصدر لازم اند. 🔶 اینک اگر یک پارسی زبان بخواهد به زبان عربی سخن بگوید در صورتی که از ساختار زبان عربی به درستی آگاه نباشد، ممکن است بنا به عادت زبان مادری اش، برای افعال لازم به جای صفت، اسم مفعول عربی به کار برد. مثل بکارگیری واژه های «مطلوعا»، «منزولا»، «مطیورا» در سوره النصر که پیامبرنمای بهائی به صورت اشتباه به کار برده است.(3) 🔷 در واقع پیامبرنمای بهائی، این واژه های نادرست را تحت تأثیر زبان فارسی ساخته و ثابت کرده که سیاه مشق هایش، محصول یک فارسی زبان کم سواد و نه برآمده از علم نامتناهی الهی است.(4) ♦️ آری؛ همین اشتباهات فاحش ادبی بود که بهاء مجبور شد به توجیه غلط های معجزاتش روی بیاورد و در عوض، عاجزانه غلط های ساختگی خود را میزان صحت و سنجش دیگر عبارات معرفی کند: «یا مَعشَر العُلماء لا تزنوا کِتابَ الله بِما عِندکُم مِنَ القَواعِد و العُلُوم انه لَقسطاسِ الحَق بین الخَلق قَد یُوزنَ ما الاُمَمِ بِهذا القِسطاس الأعظَم؛(5) ای جماعت عالمان، کتاب خدا را با آن قاعده‌ها و علومی که نزد شماست نسنجید. همانا کتاب الهی ترازوی حق بین خلق است. پس به تحقیق آن‌چه در نزد ملّت‌هاست با این ترازوی بزرگ سنجیده شود». 🔻 پی‌نوشت: (1). عباس افندی، مفاوضات، هلند: مطبعه بریل، 1908 م، ص 27. (2). حسینعلی نوری، اقدس، نسخه الکترونیکی، ص 137. (3). محمدعلی فیضی، حضرت بهاءالله، لانگنهاین آلمان: لجنه نشر آثار امری، 1990 م، صص 162-161. (4). مصطفی حسینی طباطبایی، ماجرای باب و بهاء، تهران: روزنه، 1380 ش، صص 187-183. (5). حسینعلی نوری، اقدس، نسخه الکترونیکی، ص 98، بند 100. به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2