#اشتباه_نوشتاری_در_فضای_مجازی
✅ می ذارید
✅ من فکر می کردم توی پیجتون فیلم می ذارید
✅که لذت ببریم
✅ آن فالو می کنم شما رو.
❌ شما فقط عكس ميزاريد من فكر ميكردم توي پيجتون فيلم بزاريد ك لذت ببريم،انفالو ميكنمتون
* اون قسمت تهدید آخر جمله، کشت مرا.
#غلط_ننویسیم
#درست_بنویسیم
🖊@ghalatnanevisim
🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂
حکایت به قلم "ســاده و روان"
📚 باب هفتم : در تاثیر تربیت
🌺 حکایت ۳
💫 یکی از آموزگاران بزرگ، تربیتِ شاهزاده اى را بر عهده داشت، اما در تربیت او بسیار جدی بود به حدی که او را کتک میزد و رنج مى داد. شاهزاده تاب نياورد و نزد پدر شكایت كرد. پادشاه آموزگار را طلبيد و به او گفت: پسران مردم عادی را آنقدر تنبیه و توبیخ نمی کنی كه پسرم را، علتش چيست؟
آموزگار گفت: به اين علت كه همه مردم به طور عموم، بايد سنجيده و پخته سخن گويند و كار شايسته كنند، اما در خصوص پادشاهان متفاوت است. رفتار شاهان دهان به دهان گفته مى شود و همه از آن آگاه مى گردند و براى سخن شاهان اعتبار مى دهند و از آن پيروى مى كنند اما در مورد مردم عادی اینگونه نیست و به كار و سخن ساير مردم، اعتبار نمى دهند.
🔸اگر صد ناپسند آید ز درويش
🔹رفيقانش يكى از صد ندانند
🔸وگر يک بذله گويد پادشاهى
🔹از اقليمى به اقليمى رسانند (۱)
بنابراين بر آموزگار واجب است كه در پاكسازى و رشد اخلاقى شاهزادگان بيش از ساير مردم بكوشد.
🔸هر كه در خُرديش ادب نكنند
🔹در بزرگى فلاح از او برخاست (۲)
🔸چوب تر را چنانكه خواهى پيچ
🔹نشود خشک جز به آتش راست (۳)
پادشاه، پاسخ و تدبير سازنده آموزگار را پسنديد و از او تقدیر نمود. به علاوه او را سرپرست يكى از مقامات كرد.
۱_ اگر پادشاهى تنها يک شوخى بكند، از سرزمینی به سرزمینی ديگر نقل قول می کنند.
۲_ هر که را در کودکی تربیت نکنند در بزرگی نیکو نمی گردد و این صفت از او دور می شود.
۳_ يعنى شاخه تازه را به دلخواه خودت هرگونه مى توانى جهت بده، اما هنگاهی که خشک شد تنها با آتش است که می توان استقامتش را از بین برد.
#غلط_ننویسیم
#حکایات_سعدی
🖊@ghalatnanevisim
#توضیحات
-فرّهی: شُکوه
-بر: پیش
-که با نودرختی ببار آمدند: زیرا که با درختی جوان و بهبارنشسته (سیاوش) آمده بودند.
-مجمر: آتشدان
-دست به کش کردن: دست به زیرِبغل ایستادن بهنشانِ احترام. تصویری که اینجا میبینیم از سیصد خدمتکار که با آتشدان، بهاحترام ایستادهاند و سیاوش آزاده در میان، تصویری مینیاتوریست از آتشِ بزرگی که بعدتر برای سیاوش برمیافروزند و سیاوش از آن تنگدل نیست.
-رخشنده: درخشان
-نخست آفرین کرد و بردش نماز / زمانی همیگفت با خاک٘ راز: سیاوش با دیدنِ پدر او را ستایش کرد و بهاحترام به خاک افتاد و مدتی در همان وضعیت ماند.
آیینِ شرفیابی به پیشگاهِ شاه چنین بوده که شاه پسِ پردهای بوده و با افتادنِ پرده فرد دربرابرِ او به خاک میافتاده تا شاه اجازهی برخاستن از خاک یا هر عمل و اقدامِ لازم دیگری را بدهد.
-پرسیدن: احوالپرسی کردن
-نواختن: موردِ نوازش و لطف قرار دادن
-چنان از شگفتی بدودر بماند. / بسی آفرینِ بزرگان بخواند: (کاوس) همچنین مدتزمانی هم در روی سیاوش خیره و شگفتزده مانده بود. سپس دعاهای بزرگان را درحقِ او کرد.
-بودنی: تقدیر، وقایعِ مقّدرِ آینده، که کشته شدنِ سیاوش و تولّدِ کیخسرو است.
-پر: سایهی حمایت
-بدان اندکی سال و چندان خِرد / که گفتی روانش خرد پرورد: با آن سنّ کم چندان پُرخرد بود که گویی کارِ جانِ او پیوسته خِرد پرورش دادن است.
-هوش: جان، مرگ
-نیایِش ز فرزند گیرم نخست: (کاوس به پیشگاهِ خدا میگوید:) پیش از هر چیز بهخاطرِ فرزندم تو را میستایم.
-نثار: هدیه، پیشکش
-فر: فروغِ ایزدیِ شاهان، و نیز شکوهوجلال و بزرگی، و جلوه و شادابی
-فروماندن: حیران ماندن
-رامشگر: خنیاگر؛ نوازنده و خواننده
-سور: جشن
-پلنگ: پوستِ پلنگ
-بدره: کیسه
-بیشوکم: کنایه از همهچیز، هر چیزِ موجود
-جز افسر؛ که هنگامِ افسر نبود / بدان کودکی تاج درخَور نبود: (کاوس همه چیز به سیاوش داد) جز تاج زیرا که وقتِ تاج بر سر نهادنِ سیاوش نبود و او کودکی بود که هنوز شایستهی تاج نبود.
-منشور: حکمِ ولایت
-جاه: غرور
-زمینِ کَورستان بُد از پیشتر / که خوانیهمی ماورالنهردر: سرزمینی که اکنون دروازهی ماوراءالنهر مینامی پیش از این کورستان نامیده میشد.
#غلط_ننویسیم
#شاهنامه_خوانی
🖊@ghalatnanevisim
قصه حضرت یحیی - قصههای قرآن.mp3
زمان:
حجم:
3.52M
#روایت_شب
🎙قصه حضرت یحیی به نقل از تفسیر منهجالصادقین با صدای بهروز رضوی
#غلط_ننویسیم
🖊@ghalatnanevisim
🔹 ناویراسته
سخنگوی دولت: وزیر اقتصاد اعلام کرد که رئیس و اعضای هیأت مدیره سازمان بورس وام دریافتی را عودت میدهند.
🔸ویراسته
✅سخنگوی دولت: وزیر اقتصاد اعلام کرد که رئیس و اعضای هیئت مدیره سازمان بورس وام دریافتی را برگشت میدهند.
#غلط_ننویسیم
🖊@ghalatnanevisim
#معرفی_کتاب
📚عنوان: نشانه شناسی شعر
✍نویسنده: مسعود آلگونه جونقانی
ناشر: انتشارات نویسه پارسی
کتاب نشانه شناسی شعر (مجموعه مقالات) منتخبی است از مطالبی که مسعود آلگونه جونقانی در حوزههای نشانهشناسی و ادبیات نوشته و در مجلات و فصلنامههای گوناگون منتشر کرده است.
مواجهه با شعر و قدم گذاشتن به جهان آن، چه در مرحلهی خلقِ اثر و چه در مرحلهی فهم و تفسیرِ آن، قدمتی به طول تمام تاریخ تمدن و فرهنگ بشری دارد. لوحهای رمزگشایی شدهی دوران باستان گویای این حقیقت است که شعر، چونان رشتهای از زرّ ناب، در تار و پود فرهنگی بشر تنیده شده است و چه بسا بازتاب اصیلترین شکل مواجهه انسان با هستی، چنان که هست و باید، به شمار آید.
#غلط_ننویسیم
🖊@ghalatnanevisim
دیدم صنمی سرو قد و روی چو ماهی
الهی تو گواهی، خدایا تو پناهی
افکند به رخسار چو مه زلف سیاهی
الهی تو گواهی، خدایا تو پناهی
گر گویم سروش، نبود سرو خرامان
این قسم شتابان، چون کبک خرامان
ور گویم گل، پیش تو گل همچو گیاهی
الهی تو گواهی، خدایا تو پناهی
این نیست مگر آینۀ لطف الهی
الهی تو گواهی، خدایا تو پناهی
صد بار گداییش به از منصب شاهی
الهی تو گواهی، خدایا تو پناهی
#شعر #عارف_قزوینی
#غلط_ننویسیم
🖊@ghalatnanevisim
🔸 فرهنگستان زبان و ادب فارسی برای جایگزینی واژههای فارسی به متون گرانسنگ ادبیات هم بیتوجه نیست.
به دو نمونه نگاه کنیم:
🔸 عراقی:
با دلش رمزکی فرو گفتم
به کف او پیامکی دادم
🔸 مولانا:
چون نگه کردم چه دیدم، آفت جان و دلی
ای مسلمانان! ز رحمت یاریای، یارانهای
#غلط_ننویسیم
🖊@ghalatnanevisim