eitaa logo
محفل شعر قند پارسی
266 دنبال‌کننده
1.9هزار عکس
245 ویدیو
88 فایل
ارتباط با ادمین‌های کانال : محمد محمدی‌رابع @shiraz_wound ارسال شعر ‌و مطلب : حسین کیوانی @h_keyvani
مشاهده در ایتا
دانلود
و کلاغان سَرشان گرمِ خبرچینی‌ها سنگ در دست مبادا که فلسطینی‌ها... کاهنانند بر این رودِ اساطیری آی! با دهان‌های کف آلوده به کف بینی‌ها بنویسید هلا قصه‌ی فرهاد به سنگ تیشه در دست از آن زخمه به شیرینی‌ها شاهدانند به تاراج دل ودین مشغول زاهدانند پیام‌آور بی‌دینی‌ها سَرِ این قوم مبادا بخورَد باز به سنگ باز از سنگِ لحد آن همه سنگینی‌ها عنکبوتند بر این دایره صهیونی چند عنکبوتانی با دعویِ شاهینی‌ها... از جهان بینی این قوم مزن لاف که هست افق بینش شان تا به نوک بینی‌ها نوبهارست در آن کوش که پرپر باشی غرقِ خون بگذر از این فرصتِ گلچینی‌ها تا نیفتد قلم از دستِ سمیح القاسم راویانند در این معرکه آوینی‌ها استاد محمدحسین انصاری نژاد ‌
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
دردِ دیوانگی ما دو برابر شده‌است شاعری عاشقِ یک شاعرِ دیگر شده‌است... با نگاهِ تو تنم سخت به‌خود می‌لرزد چشم‌های تو برای دلِ‌من شر شده‌است بس‌که از روسریت شعر‌و غزل می‌ریزد موبه‌مو شعرِ تورا خوانده‌و ازبَر شده‌است... چادرت شاعرِ مجموعِ پریشانی‌هاست قافیه در هوسِ مویِ‌تو بر سر شده‌است... بعدِ لبخند تو بانو بخدا باور کن خستگی‌های خدا هم‌ بخدا در شده‌است... پس‌نگو پس‌بکشم پایِ خودم‌را چون‌عشق اتفاقی‌ست که‌افتاده و دیگر شده‌است... دلِ دیوانه‌ی من باز جنون می‌خواهد حالِ‌من با هوسِ عشق‌ِتو بهتر شده‌است... ✅ ┈┈••✾•🌷•✾••┈┈ ┈┈••✾•🌷•✾••┈┈
📝 از سرِ تعمیرِ دل بگذر که معمارانِ عشق روزِ اول رنگِ این ویرانه، ویران ریختند 🌿
هدایت شده از پرویزن
«نمادهای پایداری در فلسطین‌سروده‌ها» در سنت اشعار فارسی سروده شده با موضوع فلسطین، واژه‏‌هایی می‏‌توان دید که القاگر حس مقاوت مخاطبند. از میان این کلیدواژه‏‌ها، سنگ، خون، زخم و شهید، بیشترین کاربرد را در اشعار یافته‏‌اند. سنگ، پرکاربردترین نماد در فلسطینیات و نماینده‌ای هم‌وزن زیتون در ادبیات جهانی مقاومت است؛ البته این واژه در سنت شعر فارسی بروزی بیش از ادبیات عرب دارد. در میان شاعران فارسی، علی‏‌رضا قزوه بیش از دیگران از این نماد بهره برده است. (نک: قزوه، 1384: 89، 94، 137، 138و151) در شعر او زمان و مکان مقاومت تنها با «سنگ» قابل‌محاسبه است؛ او «سنگ» را نماد بیداری، حرکت و رمی شیطان‌های جهانی می‏‌داند: حالا ساعت به‌وقت سنگ چنداست؟ / و من تا ساعت چند باید شعر خشم و سنگ بگویم؟ / باران سنگ تا ساعت چند باید ببارد. (همان، 148) دیگر شاعران فارسی نیز از دوران جنگ، از سنگ به‌عنوان شناسنامۀ شعر پایداری فلسطین و برای تشجیع مخاطب به مقاومت، استفاده کرده‏‌اند. (نک: صداقتگوی کیاسری، 1372: 70و141) البته در غزل‏ها و اشعار سپید شاعران جوان دهۀ 80، بیشترین توجه به این واژه دیده می‏شود. (نک: عمرانی، 22: 1382، اسرافیلی، 359: 1385، 89، 376و377) اهمیت این واژه در فلسطینیات شاعران جوان به‏حدی است که شاعرانی چون: علی دولتیان، عبدالحمید رحمانیان و محمد مرادی، غزل‏هایی با ردیف سنگ در ستایش مقاومت فلسطین سروده‏اند: شتاب داشت و پیدا نکرد آنجا سنگ هجوم برد به دستش نبود حتّی سنگ (اسرافیلی، 1384: 81) این نماد حتّی در شعر‌های کودک و نوجوان با موضوع مقاومت نیز کاربرد یافته است. (همان، 85) خون، زخم و شهید از دیگر واژه‏های نمادین در فلسطنیات که پایداری و مبارزه را به مخاطب القا می‏کنند، واژه‏هایی چون: زخم، خون، شهادت و شهید را باید نام برد. این کلمات در اشعار دفاع مقدس فراوانی دارند و درادامۀ سنت شعر جنگ به فلسطنیات فارسی راه یافته‏اند. فراوانی این واژه‏ها در فلسطینیات فارسی به‌حدی است که نمی‏توان به‌تفصیل از آن سخن گفت. این نمادها، بیش از همه در سروده‏های شاعران فارسی دهۀ 60 و آغاز دهۀ هفتاد دیده می‏شود و شاعران نسل سوم چندان توجهی به آن‏ها ندارند. در سطرهای زیر از ضیاءالدین ترابی نمودهایی را از این نمادها می‏توان دید: گل‌های سرخ / مثل زخم / مثل سیاه‌زخم / زخم دل شکستۀ لبنان / وقتی‌که سروساده / چون کوه ایستاده بود و-تاریخ / بازانوان خسته / چون شتری پیر / می‌گذشت / در فصل بی‌تفاوت / بی‌تقویم / در فصل زخمی من / زخم ذهن من. (ترابی، 1369: 128-129) در فلسطینات علی‏رضا قزوه، تیمور ترنج، محمدتقی تقی‏پور، رباب تمدن، عزیزاللّه زیاد، حبیبه جعفریان، محمدحسین جعفریان و... کاربرد این نمادها را می‏توان دید؛ البته در شعر شاعران نسل سوم، تبدیل واژه‏های زخم و خون، به شهادت، انتحار و انتفاضه بیشتر نمود یافته است. https://eitaa.com/mmparvizan
جنت قرب جای ایشان است نور رضوان صفای ایشان است جان من در هوای ایشان است تن من خاک پای ایشان است عقل کل هست گنگ و لایعقل هر کجا ماجرای ایشان است آفتابی، که عرش ذرهٔ اوست مطلعش بر سمای ایشان است به ازل، چون قبول یافته‌اند ابد اندر بقای ایشان است همه در عشق خود فنا طلبند که بقا در فنای ایشان است حلم و ترک و حیا نشانهٔ‌شان علم و تقوی لوای ایشان است از جناب خدای در دو جهان این مراتب برای ایشان است این مراتب به ذات ایشان نیست کین کرم از خدای ایشان است هرچه اندر جهان عراقی یافت اثری از عطای ایشان است
برای سید حسن نصرالله ای یل شرزه‌ی خراباتی رشک حکام ماضی و آتی شهسوار عرب تویی، دگران همه در عیش و بی‌مبالاتی چون حریفان نبرده‌ای در غرب شرف خویش را به سوغاتی به تو گویند جانیان: تروریست جانیان فکل‌ کراواتی سخنانت پر از حقایق محض دشمنانت ولی خیالاتی شد ز سحر کلام تو عاجز ساحر عبری خرافاتی عزتت را چگونه برتابند؟ مبتلایان به ذلت ذاتی ایل غاصب ز تیرت ایمن نیست چه تل‌آویوی و چه ایلاتی پشت لبنان به قامتت گرم است مثل عون و نبیه و میقاتی* ……………………………………………………… * عون و نبیه و میقاتی= سران سه قوه در لبنان ✍🏻افشین علا آبان ۱۴۰۲ 📚کانال رسمی افشین علا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
سرو آزادیم، ما را حاجت پیوند نیست هر که از ما بگذرد چون آب، ممنونیم ما
صبح آمده کوچه پر هیاهو شده است هر پنجره لبریزِ تکاپو شده است گلدان ِحیاط خانه مان گل داده پروانه به فکرآب و جارو شده است!
ما زآغازو ز انجام جهان بی خبریم اول وآخر این کهنه کتاب افتاده ست کاشانی
|مسافرِ فلسطین | برای سمیح القاسم و اندوه حماسی شعرهایش بر جاده مسافر فلسطین است دلواپس قبله‌ی نخستین است رد می‌شود از مزارع زیتون آنجا که به خون لاله آذین است از قمریَکان طنین بالی نیست با نای بریده، مرغ آمین است با رنگ‌پریده ماه در چشمش انگار پرنده‌ای کبودین است بر باغ، پرندگان بمب‌افکن در مزرعه، خوشه‌خوشه‌ی مین است بنگر به فلک شهاب ثاقب را هنگام تهاجم شیاطین است بر مزرعه‌ی سپهر، می‌بینی با سنگ، ستاره پشت پرچین است خنیاگر، وارثان تیمورند یغماگر، لشکر تموچین است چنگیز در الخلیل، پاکوبان در شعله تمام دیر یاسین است شطرنج به‌ دست، شاه سردرگم در خویش شکسته، مات، فرزین است بنویس سمیح! شعر دیگر را شعری که شبیه عقد پروین است شعری که پر از شمیم شب‌بوها غرق گل سرخ در مضامین است تصویر حماسه‌ات از آن بالا بشکوه‌تر از فرود شاهین است بنویس قصیده‌ای دگرگون‌تر شعری که در آن سماع خونین است ابری‌ست ورای دره‌ی انجیر انگار نزول سوره‌ی یاسین است بر نعش سیاوشان به خون‌خواهی برخیز که رخش تهمتن، زین است برخیز که وقت کوچ، اکنون نیست هرچند شکوه شاعری این است بنگر به پگاه مسجدالاقصی بنویس بهار، پشت پرچین است
«دیگر نمادهای پایداری در شعر فلسطینی» یکی دیگر از مجموعه‌واژه‌هایی که زیر عنوان نمادهای پایداری در شعر فلسطین قرار می‏‌گیرد، متشکل از کلماتی است که به‌صورت مستقیم و یا نمادین، ویران‌گری نیروهای صهیونیست را در سرزمین‌های اشغالی توصیف می‏‌کند. در اشعار فارسی، واژه‏‌های بمب، مسلسل، تانک و موشک و... از این دسته است. نمادهایی که در سال‌های اخیر و به‏‌موازات اشعار عربی در شعر فارسی هم کاربردی وسیع یافته‏‌است. در نمونه‏‌های فارسی، «بمب» پرکاربردترین نشانه از ویران‌گری است که بیشتر در اشعار آزاد دیده می‌شود. کاربرد این واژه را در سروده‏‌هایی از علی‌رضا قزوه، محمدرضا ترکی، محمدمهدی سیار، علی‏‌رضا رجب‏‌علی‏‌زاده و... می‏ توان دید: شبت را / از بمب‌های خوشه‌ای پر دیدم / آن‌گاه که زیر سرت / بالشی از سنگ و ستاره بود. (قزوه، 1386: 69) واژه‏‌های مسلسل، نارنجک، تانک، تفنگ و... نیز به‌صورت پراکنده در اشعار شاعران نسل سوم، نمود دارد. (نک: اسرافیلی، 319: 1385، 336، 406، 408 وقزوه، 1385: 21) علاوه بر نمادهای یادشده، اشاره به آوارگی در کشورهای حاشیه، توصیف اردوگاه‌ها، توجه به مفهوم محاصره و در کنار آن استفاده از واژه‌هایی چون: «دیوار»، «تبعید»، «حصار»، «آزادی» و... در شعر مقاومت فلسطین همواره کاربرد داشته؛ چنانکه این مفهوم یکی از بن‏مایه‏‌های اصلی اشعار معین بسیسو شاعر فلسطینی است. (محمدی روزبهانی، 1389: 79) در مقایسه با شاعران عرب، شاعران فارسی ازآنجا که تنها از دور با مفهوم آوارگی و پیامدهای آن آشنا بوده‌اند؛ چندان نتوانسته‏‌اند این مفاهیم را در اشعارشان توصیف کنند و با استفاده از برخی واژه‏‌ها و نمادها، کوشیده‏ اند آن را در اشعارشان القا کنند. برای مثال مهرداد اوستا و تیمور ترنج از میان شاعران دوران جنگ، به‌صورت ضمنی به آوارگی فلسطینیان اشاره کرده‏‌اند. (نک: صداقتگوی کیاسری، 16: 1372و45) در شعر شاعران دهۀ هشتاد، علاوه‌بر توصیف آوارگی، مسالۀ دیوارهای حائل بیشترین نمود را یافته و شاعرانی چون علی‏‌رضا قزوه، اصغر عظیمی‏‌مهر و تیمور آقامحمدی، از این نماد در سروده‏‌هاشان استفاده کرده‏‌اند: ...من از ساکنین رهاشدۀ لبنانم / ولی دلم پشت این سیم‌های خاردار و / دیوارهای بتنی / در محلۀ هرگز ندیدۀ رام‌اللّه / می‌تپد. (اسرافیلی، 32: 1384-34) علاوه‌بر واژه‏‌های یادشده، نمودهایی پراکنده از اردوگا‏های فلسطنیان، به‏‌ویژه صبرا، شتیلا و جنین را در برخی اشعار فارسی می‏‌توان دید. (نک: برامکه، 1385: 160) https://eitaa.com/mmparvizan
🌹شعری برای مردم غزه با الهام از سروده «باز باران با ترانه» ♦️مسعود شهیدی شاعر و روزنامه‌نگار با الهام از شعر« باز باران» گلچین گیلانی شعری بلند با مطلع«باز باران، باز بارانِ گلوله» برای مردم غزه سرود. باز باران باز بارانِ گلوله   موشک و بمب فراوان می‌خورد بربام غزه  یادم آرد دیر یاسین روستایی در فلسطین ناگهان فرمان آتش  حمله آن دیو صهیون مست و مجنون چون سگ زنجیری غرب ستمگر  توی آن هنگامه خون   کودکی ده ساله بودم زار و نالان  چشمِ گریان می‌دویدم سوی خانه هر طرف گل‌های پرپر  خانه ویران  ناله‌ها را می‌شنیدم  با دو دست کودکانه خاک‌ها، آوار‌ها را می‌زدم این سو و آن سو مادرم در خاک و در خون آن‌ طرف‌تر  خواهر شش ماهه‌ام بی جان کاش من در خانه بودم  کاش من هم مرده بودم   در میان دود و آتش می‌دویدم در میان گریه‌های نا امیدی می‌شنیدم یک ندای آسمانی   مژده روز رهایی  مژده روز رهایی غزه اکنون  گشته همچون دیر یاسین همچو قانا همچو صبرا و شتیلا چه غمناک است باران گلوله موشک، خمپاره، فریاد و ناله می‌دوم این سو و آن سو  کودکانی غرقه در خون  مادرانی زار و دلخون  باز هم آن دیو صهیون دست خود را کرده درخون غزه اما نیست همچون دیر یاسین  روستایی ناتوان با دست خالی غزه چون شیر است چون شیران لبنان حمله اش طوفان و سیلاب خروشان دشمنش لرزان، هراسان  می‌رمد از خیل شیران حمله آرد سوی طفلان  اینک ای فرزند من  فرزند اردوگاه سینا خوب بنگر  غزه را غزه بیدار پر آوازه را  در پی شب‌های تار بی‌کسی در پی آوارگی گر بود حریٌت و آزادگی  هست صبح روشن بالندگی  می‌رود این دیو صهیون سوی گور  قدس می‌گردد، رها با صد غرور  بشنو از من  کودک من رازهای زندگانی پند‌های جاودانی گر طلای ناب خواهی  آتشی می‌بایدت  در رهایی از ستمگر  هفت خوان می‌بایدت گر ضعیف و سست باشی  در جهان طعمه گرگی و سهم کرکسان گر قوی باشی  ز خاک خود حفاظت می‌کنی ملتت را میر و مهتر می‌کنی کودک من گویدت قرآن پاک در پی جهد و جهاد   هست فتح و نصرت پروردگار بشنو از من کودک من  این فلسطین خانه و خاک تو است   بحر تا نهرش سزاوار تو است  باز گیر این خانه را از سارقان  باز گردان بی پناه، آوارگان بشنو از من کودک من مذهب ما مذهب صلح و صفا است از پس سرکوب دشمن از پس آزادی قدس شریف نوبت صلح است و سازش با رفیق کودک من پیش چشم مرد فردا   زندگانی در فلسطین  در کنار رهروان راه موسیٰ رهروان راه عیسیٰ  هست زیبا، هست زیبا، هست زیبا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
بنده یک انقلابی ریزم از غم انقلاب لبریزم می‌تپد بهر حفظ ارزش‌ها قلب بنده، به‌ ویژه دهلیزم! بس كه زبر و زرنگم و زبلم بس كه جذابم و دل انگيزم در فراز و فرود دولتها هرگز از من جدا نشد ميزم من مدیری خدوم و پرکارم دکتر بنده کرده تجویزم: نکنم کار تا مهیا نیست جوجه و شیشلیک شاندیزم من نجوم و حقوق می‌خوانم عاشق لحظه‌های واریزم تا برانم خر مرادم را من مجهز به شصت مهمیزم از قضا ریش هم کمی دارم کرده شش پر شوید، تجهیزم گرچه قصدم برادری بوده منشی‌ام رفته گفته من هیزم در همه چیز صاحبِ نظرم من ملقب به شیخ پرویزم می‌کنم هی جهاد فرهنگی واقعاً افتخار آمیزم فی‌المثل توی واردات رژ و دستگاه الکترولیزم بس که کردم در اقتصاد، جهاد یک شبه شد پرادو، ماتیزم من برای گرفتن حقم روز و شب با همه گلاویزم ولی از دست قاضی و قانون مثل ماهی مدام می‌لیزم الغرض مخلص کلام این است: بنده یک انقلابی تیزم سفره‌ی انقلاب تا پهن است از سر سفره برنمی‌خیزم! طنز
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
به نام عشق که زیباترین سر آغاز است هنوز شیشه ی عطر غزل درش باز است جهان تمام شد و ماهپاره های زمین هنوز هم که هنوز است کارشان ناز است هزار پند به گوشم پدر فشرد و نگفت که عشق حادثه ای خانمان بر انداز است پدر نگفت چه رازی است این که تنها عشق کلید این دل ناکوک ناخوش آواز است به بام شاه و گدا مثل ابر می بارد چقدر عشق شریف است و دست و دل باز است بگو هر آنچه دلت خواست را به حضرت عشق چرا که سنگ صبور است و محرم راز است ولی بدان که شکار عقاب خواهد شد کبوتری که زیادی بلند پرواز است
‌گلی از شاخه اگر می چینیم، برگ برگش نکنیم و به بادش ندهیم...! لااقل لای کتاب دلمان بگذاریم معطر بشویم شاید از باغچه‌ی کوچکِ اندیشه‌ مان گل روید ...!!
﷽ • دیدار تو حلّ مشکلات است • صبر از تو خلاف ممکنات است • آخر نگهی به سوی ما کن • کاین دولت حسن را زکات است [شیخ اجل سعدی] ✾•┈┈••✦❀✦••┈┈•✾ |⇦• اعلام برنامه - جلسه شعرخوانی انجمن ۴ تا ۶ بعدازظهر جمعه ۱۴۰۲/۰۸/۱۹ فرهنگسرای طاووسیه (بلوار بوستان، حدفاصل آرامگاه سعدی و باغ دلگشا) ✾•┈┈••✦❀✦••┈┈•✾ انجمن شعر سعدی اسلام فهندژ [ @sheresaadi ]
4_956330822720293004.pdf
3.33M
"نقد نیما: عبدالعلی دستغیب" عبدالعلی دستغیب، متولد ۱۸ آبان ۱۳۱۰ شیراز، از شاعران و نویسندگان و منتقدان و مترجمان روزگار ماست که بیش از همه به دلیل نقدهایش در حوزه‌های گوناگون ادبیات معاصر و کهن شناخته شده است. بسیاری او را به همراه براهنی و شفیعی کدکنی، سه منتقد نامی شعر معاصر فارسی در عصر پهلوی می‌دانند. کتاب نقد و بررسی آثار نیمایوشیج یکی از آثار اوست. https://eitaa.com/mmparvizan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا