°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚° °💚°°💚° °💚° #ࢪمآن↯ ﴿عشق‌بہ‌یڪ‌شࢪط﴾ #به_قلم_بانو 📕⃟? #قسمت72 #ترانه مهدی اول از همه رفت سراغ لباس عروس. اکثرا همه لختی بودن مهدی هیچ حرفی نمی زد تا مبادا من از روی حرف اون خریدی انجام بدم که باب دلم نیست. کنارم می یومد و نگاه می کرد. اولی و دومی و سومی چیزی پیدا نکردم که باب دلم باشه. بلاخره موزون لباس عروس چهارمی لباش مورد نظر مو پیدا کردم. یه لباس محجبه و شیک . مهدی به انتخاب م احسند گفت و حساب کرد. رفتیم سراغ اینه و شمدون به مهدی که ساکت نگاه می کرد گفتم: - عروسی من و توعه یه سر این ماجرا منم یه سرش تو نمی خوای همکاری کنی توی خرید؟ چشم بلند بالایی زمزمه کرد و گفت: - خوب این چطوره؟ و اینه شمدونی رو از زیر اورد بالا. لب زدم: - خیلی نازه چطور ندیدمش؟ مهدی خندید و گفت: - ما اینیم دیگه. رفتیم برای مهدی کت و شلوار بخریم هر چی می پوشید جلوی من با حالت های خنده داری فیگور می گرفت و می گفت: - چطوره بانو؟ منم خیلی شیک می گفتم نه! باد ش خالی می شد و می رفت بعدی. بلاخره انتخاب کردم. یه کت و شلوار ابی خوش دوخت زیبا. مهدی نالید: - وای وای خانوم چه سخت پسنده تنم کوفته شد بس دکمه کت بستم. ابرو بالا انداختم و یکی زدم تو سرش و گفتم: - حرف نباشه اقا مهدی یالا راه بیفت تا اجازه ایست ندادم حق نداری وایسی. با لحن خنده داری گفت: - نمی دونم زن گرفتم یا فرمانده پادگان. نیشم باز شد. شب وقتی برگشتیم جون تو تنمون نمونده بود. مهدی یه گوشه ولو بود من یه گوشه. مهدی نالید: - وای ننه نمی تونم راه برم . با تک خنده گفتم: - شام فسنجونه ها. که سریع بلند شد و دستشو روی قلب ش گذاشت: - وای جون به تنم برگشت قوت قلب گرفتم . سریع رفت تو اشپزخونه که خنده ام کل خونه رو پر کرد. خودش گرم کرد و سفره رو چید. عین همین ندید پدید ها افتادیم رو غذا می خوردیم. از بس از این بازار به اون بازار این موزون به اون موزون و از این ماساژ به اون مرکز خرید رفته بودیم رمقی نمونده بود برامون. احساس لرز های خفیفی توی دست و پاهام می کرد و سرم گیج می رفت. می دونستم از کجا اب می خوره. قرص هامو نخورده بودم و باز اهن م افت کرده بود. سعی کردم طبیعی رفتار کنم تا باز مهدی نگران نشه و غر بزنه به جونم که حواسم به خودم نیست. داشت یه سری کار با لب تاب انجام می داد و معلوم بود حسابی کار داره تا نصف شب خودشم خیلی خسته بود. داشتم رخت خواب ها رو پهن می کردم و هی جلوی چشام سیاهی می رفت. هرچی خودمو کنترل کردم فایده نداشت و دست اخر که رفته بودم پتو بیارم با پتو افتادم تو در اتاق. با صدای شالاپ افتادن مهدی عین جت پرید و دوید سمتم. وحشت زده زد تو سر خودش که چشام گرد شد. خودشم نمی دونست داره چیکار می کنه از ترس! با وحشت بلندم کرد و توی رخت خواب خابوندم و گفت: - چی شد سالمی چرا اونجور افتادی؟ دستمو به سرم گرفتم یا امام حسین شروع شد الان بگم قرص هامو نخوردم امپر می چسبونه. با صدای التماس واری گفتم: - مهدی یه چیزی می گم غر نزن. تند تند سر تکون داد و گفتم: - یادم رفت قرص هامو بخورم. همین جور نگاهم کرد که گفتم: - قول دادی غر نزنی. قرص هامو بهم داد و هی می خواست غر بزنه جلوی خودشو می گرفت و دست اخر تحمل نکرد و نشست ور دلم دستمو گرفت و گفت: - اخه خانوم قربون شکل ماهت بشم چرا به فکر خودت نیستی؟ اگه بلایی سرت بیاد چی؟ می دونی فردا قراره مادر بشی با این حال ت نمی تونی بچه رو نگه داری؟ اصلا می دونی با این کار هات از الان به خودت اسیب می زنی چه برسه به بعدا که سن ت به مراتب بیشتر بشه؟

°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚° °💚°°💚° °💚° #ࢪمآن↯ ﴿عشق‌بہ‌یڪ‌شࢪط﴾ #به_قلم_بانو 📕⃟? #قسمت73 #ترانه ملتمس گفتم: - مهدی به خدا فقط یادم رفت. توی کت ش نمی رفت و حسابی نگران و ترسیده بود. دست اخر از دهن م پرید: - خوب تو منو ول کردی گذاشتی رفتی که الان من انقدر مریض شدم. یهو ساکت شد. تازه فهمیدم چی گفتم. باز رفتن شو به رخ ش کشیدم. می دونستم به خاطر خودم رفته بود و حالا من.... پتو رو بی صدا روم کشید وبا صدای ضعیفی گفت: - بخواب خانومم خسته شدی. لامپ و خاموش کرد دراز کشید. دستش روی چشماش بود اما از نفس های تند و نامنظم ش می فهمیدم بیداره. میدونستم با حرف م چقدر درد می کشه و من احمق باز به زبون اورده بودم. اشکام بی سر و صدا از چشم هام فرو ریخت. نیم ساعتی که گذشت نگاهم بهم تو تاریکی انداخت و فکر کرد خوابم. بلند شد و اروم بی سر و صدا رفت توی حیاط. نیم خیز شدم و پشت سرش رفتم و لای در رو باز کردم. رو پله های اخری نشسته بود و شونه های مردونه اش می لرزید. دوباره اشکام سرازیر شد. لعنت به دهنی که بی موقعه باز بشه! درو بستم که سریع اشک هاشو پاک کرد و سر بلند کرد برگشت. پله ها رو پایین رفتم و کنارش نشستم . با دیدن چهره اشک الودم گفت: - جانم چی شد باز حالت بد شد؟ بریم دکتر؟ سری به عنوان منفی تکون دادم و گفتم: - به خدا من نمی خواستم ناراحتت کنم از دهن م پرید به خدا می دونم به خاطر خودم رفتی فقط خواستم غر نزنی به خدا من به فکر خودم هستم فقط یادم رفت به خدا من.. از گریه به سکسکه افتاده بودم و هق هق می کردم. صورتمو نوازش کرد و گفت: - اروم باش خانوم اروم من اشتباه کردم ببخشید توروخدا با اشکات اتیشم نزن باشه بهش فکر نکن. سری تکون دادم که دستمو گرفت و برگشتیم تو. تا سرم رو بالشت رفت خوابم برد.

. 💜 آرامش با قرآن 💜 🌸 #چند_لحظه_ای_با_کلام_وحی 🌸 ♥️ آرامــــشی از ســــــوی آسمان ❤️ 📖سوره مبارکه نمل، ۴۲ 💠 فَلَمَّا جَاءَتْ قِيلَ أَهَٰكَذَا عَرْشُكِ ۖ قَالَتْ كَأَنَّهُ هُوَ ۚ وَأُوتِينَا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهَا وَ كُنَّا مُسْلِمِينَ ‎‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌╭🇮🇷 ╰┈➤💻@jebhe_islamic

روز را با نام خدا 🌹🕊 آغازی کنیم که زیباترین و مطمئن‌ترین سر آغـاز است🌹🕊 بسم اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ الهی به امیـد تو‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌹🕊 ‎‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌╭🇮🇷 ╰┈➤💻@jebhe_islamic

بسم‌رب‌المهدی.. ❏اَلسَـلامُ‌عَلیڪَ یـٰابقیه الله•••|♥️ ❍یاایهاالعزیز‌🌱 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌╭🇮🇷 ╰┈➤💻@jebhe_islamic

أَلسَّلامُ عَلى ساکِنِ کَرْبَلآءَ ♥️•° ✨ دلم خوش است ✨ به این لحظه‌های نورانی ✨ سلامِ صبحــــــ، مرا باز کربلایی کرد صبحتون نورانی به ضریح حسینــــــــ【ع】🌤 ╭🇮🇷 ╰┈➤💻@jebhe_islamic

﷽ 🔘✨سـ❤️ــلام 🕊✨روزتـــون 🔘✨پر از خیر و برکت 🕊✨امروز  دوشنبه↶ ✧       29      شهریور         1403  ه.ش ❖        21       صفر         1446  ه.ق ✧        25        آگوست    2024  میلادی ┄┄┄┅┅❅✾❅┅┅┄┄┄ 🔘✨↯ ذڪر روز ؛ 🕊✨《یا قاضیَ الحاجات ای برآورنده حاجت ها 》 🔘✨《 ﷺ❤️ﷺ🤍ﷺ❤️ﷺ  》 ‎‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌╭🇮🇷 ╰┈➤💻@jebhe_islamic

🍃الهی به امید تو🍃 🌸 صبحتون 💓پراز زیبـایی 🌸روزتون پرانـرژی 💓چهره تون شاد و خندون 🌸لبتون پراز تبسم 💓قلب تون پر از نور الهی 🌸و زندگیتون پراز 💓رحمت و نعمت الهی #سلام_صبحتون_بخیر   ‎‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌╭🇮🇷 ╰┈➤💻@jebhe_islamic

°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚° °💚°°💚° °💚° #ࢪمآن↯ ﴿**عشق‌بہ‌یڪ‌شࢪط**﴾ #به_قلم_بانو 📕⃟? #قسمت74 #ترانه امروز که دانشگاه نداشتم و مهدی هم حسابی مشغول کار با لب تاب ش بود. میوه برداشتم و کنارش نشستم. سر بلند کرد و گفت: - خسته نه باشی خانوم شرمنده کمکت نکردم. با حرف هاش تمام خستگی م در رفت. دلم می خواست عمر مون پایانی نداشته باشه و تا ابد من و مهدی همین طور کنار هم عاشقانه مخلصانه به در گاه خدا زندگی کنیم. با فکری که به ذهن م اومد گفتم: - راستی مهدی خواهرت فاطمه کجاست؟ مهدی گفت: - باردار نمی شد یه دارو هایی نیاز داشت رفته آلمان تحت نظر دکتر هست بهش گفتم مراسم ازدواج مون نزدیکه اما خوب نمی تونه بیاد خودشم باهام صحبت نکرد تششعات الکترونیکی براش خطرناکه نمی تونه از موبایل و وسایل استفاده کنه. ناراحت گفتم: - انشاءالله که زود تر باردار بشه. مهدی با اطمینان خاطر گفت: - خدا بزرگه قسمت باشه باردار می شه قسمت نباشه چیزی که زیاده بچه بی سرپرست بیاره بزرگ کنه. سری تکون دادم و گفتم: - حالا کی می خوایم مراسم بگیریم؟ کجا می گیریم؟ مهدی سرشو خاروند و گفت: - خودمم نمی دونم عروسی بخوای عروسی می گیرم ماه عسل بخوای می برمت هر چی تو بگی فقط یه شام حتما باید اطرافیان مونو دعوت کنیم مخصوصا همکارا که کلافه کردن منو. سری تکون دادم و گفتم: - مهدی می گم که بیا به جای تالار و این مزخرفات همه همکار ها و رفقا تو با خانوم و بچه ها به یه رستوران دعوت کن ما هم دیگه لباس هامونو می پوشیم از همین جا می ریم اونجا بعد ناهار همه گی باهم یه سفر شمال یا همین اطراف تهران بریم. مهدی سرشو انداخت پایین و گفت: - نه! متعجب گفتم: - چرا؟ لب زد: - دلم نمی خواد وقتی ارایش می کنی چهره اتو و موهات رو حالت می دی کسی تو رو ببینه و زندگی مون با گناه شروع بشه گناه که باشه نگاه خدا از زندگی مون کم می شه! لب تاب شو بستم و چهار زانو نشستم جلوش و گفتم: - چرا فکر کردی من می خوام ارایش کنم و مو حالت بدم ! اولا که روسری خریدیم کامل محجبه می بندم و طور رو روی روسری می زارم لباسمم که کامل محجبه است مثل یه چادر پف کرده می مونه بعدشم مگه تو به من نمی گی خوشکلی ناسلامتی خوشکل ترین دختر دانشگاه نصیبت شده ارایش می خواد چیکار؟ حتا یه رژ هم نمی زنم . لبخند عمیقی روی لب هاش نشست و گفت: - خداروشکر که خدا تو رو بهم داده مطمعنم قراره با تو به سعادت برسم. چشمکی بهش زدم که خندید. فردای اون روز مهدی رفت و کارت های ساده عروسی خرید و خودش با خط خودش توی همه اونا نوشت: - به نام پرودگار خالق عاشق و معشوق! در این تاریخ و ساعت دو زوج می خواهند دین شان را به گفته و سنت پیامبر کامل کنند و از شما عزیز بزرگوار دعوت می شد همراه با خانواده در این مراسم شرکت بفرماید منتظر حضور گرم تان هستیم ! از طرف اقای نیک سرشت و خانوم کامرانی. حتا اسم هامونم ننوشت . قول گذاشته بودیم همه چیز مذهبی باشه. به قلم بانو

°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚° °💚°°💚° °💚° #ࢪمآن↯ ﴿**عشق‌بہ‌یڪ‌شࢪط**﴾ #به_قلم_بانو 📕⃟? #قسمت75 #ترانه یاد کتاب یادت باشد زندگی فرزانه سیاهکالی مرادی و شهید مدافع حرم حمید سیاهکالی مرادی افتادم . رو به مهدی گفتم: - خوب پس بیا تکمیل کنیم این ازدواج پر شکوه رو روز بعد عروسی تا3 روز روزه بگیریم که حتا اگه گناهی کردیم هم بخشیده بشه! مهدی با جون و دل پذیرفت و حسابی تحسین ام کرد. فردای اون روز مهدی با کلی بادکنک و وسایل تزعین اومد خونه. منم ملاقه به دست با چشای گرد شده بهش نگاه می کردم. پلاستیک و سرازیر کرد که همه اش ریخت تو پذیرایی با ملاقه تهدید وار گفتم: - الان تمیز کردم تک تک شو جمع می کنی . خودشو مظلوم کرد و گفت: - چشم مامانی. خنده ام گرفت از لحن ش. بعد هم دستمو گرفت برد وسط وسایل و گفت: - مثلا فردا عروسیه نمی خوای خونه امونو تزعین کنیم؟ زیر غذا رو کم کردم و مهدی چهارپایه رو اورد و تا می خواست یه چیزی رو بچسبونه قلبم می یومد تو دهنم که نکنه بیفته اونم از عمد الکی گاهی می گفت الان می یوفتم وای ای. انقدر ترسوندتم که با ملاقه افتادم به جون ش اونم پا گذاشت به فرار. وقتی دید تا نزنم ش ولش نمی کنم در حیاط و باز کرد و همون طور که کفش هاشو با دو می پوشید میگفت: - الان می رم شب می.. که با سر رفت تو دل یکی. منم همون طور وسط حیاط خشک شدم. خداروشکر حجاب م کامل بود. مهدی صاف وایساد و با دیدن فرد روبروش هول کرد: - سلام فرمانده... نه یعنی ببخشید سلام حاج احمدی خوبی؟ حاجی و بقیه همکارا از خنده سرخ شده بودن . هم فهمیده بودن و هم دیده بودن من با ملاقه افتادم دمبالش. مهدی تعارف شون کرد و اومدن داخل. چادر مو زود از رو بند برداشتم و سرم کردم. سلام کردم و گفتم بفرماید داخل. تا رفتن تو مهدی درمونده با خجالت نگاهی به رفتن شون کرد من زدم زیر خنده. مهدی لب گزید و گفت: - ابروم رفت. خودشم خنده اش گرفته بود. هر طوری بود خنده امونو خوردیم و رفتیم داخل. وای همه خونه پر از بادبادک و بادکنک و این چیزا بود و چهارپایه هم همون وسط مونده بود. مهدی سریع برش داشت و وسایل و بغل کرد و پرت کرد تو اتاق. با چشای ریز شده گفتم: - خودت می ری جمع می کنیا! دستشو روی چشم ش گذاشت و فرمانده اش گفت: - می بینم اول زندگی خوب شیطون شدی مهدی گرگم به هوا بازی می کنی. همه زدن زیر خنده. مهدی سرخ شد و گفت: - خوب شما هم خانوم تون با ملاقه بیفته دمبالتون فرار می کنید دیگه! تهدید وار نگاهش کردم و گفتم: - به نظرم امروز ماکارانی بخوریم! به شدت از ماکارانی بدش می یومد! به قلم بانو

°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚° °💚°°💚° °💚° #ࢪمآن↯ ﴿**عشق‌بہ‌یڪ‌شࢪط**﴾ #به_قلم_بانو 📕⃟? #قسمت77 #ترانه مهدی زود گفت: - نه یعنی می دونید من اذیت کردم که اینجوری با ملاقه خانومم افتاد دمبالم حقم بود اصلا اشتباه کردم فرار کردم باید وایمستادم کتک هامو می خوردم. خنده جمع بلند شد. چایی ریختم و مهدی پذیرایی کرد. ناهار هم که از قبل داشتیم درست هم کرده بودم و چند تا چیز میز دیگه هم درست کنم. هر چی خواستن برن و گفتن فقط برای تبریک اومدن مهدی قبول نکرد. سفره پهن کرد که همکاری هم سن خودش اومدن و کمک ش سفره رو می چیدن و سر به سرش می زاشتن. نگاه کردم مبادا کم و کسری باشه. یکم گیج می رفتم و می دونستم به خاطر کار زیاده. زود قرص خوردم باز بهونه دست مهدی ندم. اما تیز تر از این حرفا بود و هی زیر چشمی می پاییدم. کنار مهدی سر سفره نشستم که باز چشام سیاهی رفت. دستمو به سرم گرفتم که فرمانده گفت: - مهدی حال خانوم ت انگار خوش نیست! مهدی گفت: - عادیه باز قرص هاشو سر وقت نخورده. برام زود غذا کشید و گفت: - خانوم بیا بخور الان خوب می شی شاید ضعف کردی! سروان گفت: - ما هم اسباب زحمت شدیم شرمنده. لب زدم: - این چه حرفیه شما هم نباشین من هر روز همین کار هارو باید انجام بدم این قرص هامو یادم می ره امروز هم مهدی وسایل تزعین خریده بود یادم رفته بود خوب می شم شما بفرماید توروخدا . شروع کردن به خوردن و همه با اب و تاب از اشپزی م تعریف کردن. که زنگ در زده شد. متعجب به مهدی نگاه کردم و خواستم بلند شم که نشوندم و گفت: - بشین جا به جا نشو می یوفتی یه جایی ت زخم می شه خودم باز می کنم. سری تکون دادم و چند دقیقه بعد با سر و صدا اومدن. اینا که بچه ها بودن. سعید و علی و امیر و هادی. با همه دست دادن و به من که رسید زن داداش گفتن از دهن شون نمیوفتاد. با خنده گفتم: - به موقعه رسیدید وقت ناهار بشینید تا بکشم براتون. خواستم بلند شم که مهدی گفت: - نه بشین خودم میارم. دستشو گرفتم و بلند شدم و گفتم: - نخیر گرسنه اشونه از راه دور اومدن تو طول می دی . و بچه ها دست و سوت زدن و تاعید کردن که مهدی تهدید وار نگاهشون کرد و بقیه خندیدن. براشون کشیدم و هادی گفت: - وای که پوست و استخون شدم زن داداش دستت درد نکنه جون گرفتم . خواهش می کنمی گفتم. گوشیم زنگ خورد و مهدی زود بلند شد تا من بلند نشم برام اورد و گفت: - شماره است. جواب دادم: - بعله؟ به قلم بانو