#شیوه_امام_علی_در_امور_امنیتی #قسمت_اول سيره اطلاعاتي اميرالمؤمنين از ديرباز، يكي از موضوعات مورد توجه اصحاب تحقيق و پژوهش هاي اسلامي بوده است. زيرا آن حضرت نسبت به عملكرد كارگزاران اطلاعاتي و نيروهاي دشمن، اهميت و دقت بالايي مبذول ميداشت. لذا آگاهي از سيره آن حضرت ميتواند در قرار گرفتن و استوار ماندن نيروهاي اطلاعاتي در مسير درست ما را ياري رساند. در اين مستندی که خدمت شما مخاطبان محترم خیمه‌گاه ولایت تقدیم میداریم، پس از تبيين مفاهيمي مانند اطلاعات، امنيت، اشراف، تجسس و معني عين و جاسوس، به سيره اميرالمؤمنين در اشراف بر توطئه ها مي‌پردازيم و نحوه برخورد ايشان با توطئه گران داخلي، و افراد مشكوك كه به تعبير آن حضرت همان منافقان یا «نفوذی» هستند را مورد بررسي قرار ميدهيم. اين پژوهش گواهي خواهد بود بر اهتمام امام اول شيعيان نسبت به داشتن نيروي اطلاعاتي ويژه در مركز حكومت معاويه در شام و گزارش هاي دقيق آنان از اتفاقات آن منطقه. همچنين نشان خواهد داد كه چگونه حضرت به صرف اتهام، به مجازات و دستگيري افراد نمي پرداخت و تنها بعد از ظهور عمل توطئه گران، آنان را مجازات ميكرد. يكي از يافته‌هاي مهم اين مستندات آن است كه در سيره اميرالمومنين، نيروهاي اطلاعاتي فقط گزارشگر بودند و حق عمل و اقدام مستقيم نداشتند. ⛔️ #کپی و هرگونه استفاده (تاکید میکنیم هرگونه استفاده) از این مطلب فقط باذکر منبع و لینک کانال‌های ( #خیمه_گاه_ولایت ) که در پایین درج شده است #مجاز می باشد.⛔️ ♻️ تلگرام 🔰 https://t.me/+TTDEwsMDDrWGaJdJ ♻️ ایتا 🔰 https://eitaa.com/joinchat/2868117506C71fc999fff ♻️ سروش 🔰 http://sapp.ir/kheymegahevelayat ♻️ توییتر 🔰 https://twitter.com/kh_Velayat

#شیوه_امام_علی_در_امور_امنیتی #قسمت_دوم سه تن از ائمه‌ی معصوم ما، دارای حكومت بودند: رسول خدا، امام علی و امام حسن. آگاهي از اقدامات اطلاعاتي اين بزرگواران برای نظام اسلامی ما و نیروهای امنیتی و اطلاعاتی گمنام امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف مغتنم و مهم است؛ از اين رو به سيره اولين امام شيعيان اميرالمؤمنين مي‌پردازيم. دوران حكومت آن حضرت در مسائل اطلاعاتي و امنیتی داراي نكات مهم و پیچیدگی‌های امنیتی است كه نياز به بررسی و واكاوی جدی‌تری دارد. شواهد روايي و تاريخي حاكي از آن هستند كه اميرالمؤمنين از "عين" و "جاسوس" استفاده ميكرد. در اين نوشتار به نمونه هايي از سيره آن حضرت - در اين امر - اشاره خواهيم كرد. البته بايد خاطرنشان كنيم كه هدف ما #تبيين تمام موارد استفاده از نيروی اطلاعاتی نيست؛ بلكه به نمونه هايی خواهيم پرداخت كه همراه با توطئه از سوی مخالفان داخلی و يا دشمنان خارجی بوده باشند. در دنيای امروز، درباره نيروهای اطلاعاتی دو ديدگاه غالب وجود دارد: ديدگاه نخست، جاسوس را به عنوان چشم ميداند؛ درحالی که ديدگاه دوم آن را به عنوان بازو به حساب می‌آورد. به تعبير ديگر؛ يك دستگاه اطلاعاتی بايد به اين سوال پاسخ دهد كه آيا آنان فقط گزارشگر آنچه ديده‌اند هستند و حق انجام كاری را ندارند؛ يا افزون بر مأموريت جاسوسی و اطلاعاتی و نفوذ در سیستم دشمن، تصميم گيرنده برای ايجاد زمينه اجرای برنامه‌های حكومت‌ها نيز هستند. گاهی از اين دو ديدگاه با تعبير كاركرد سنت‌گرا و عمل‌گرا برای نيروی اطلاعاتی ياد می‌شود. از شیوه‌ی مولا اميرالمؤمنين استفاده ميشود كه ايشان جاسوسان را چشم خود برای اشراف بر اطلاعات مختلف می‌دانست و فقط در برخی موارد جنگی با اجازه به عيون و جاسوسان خود حق عملیات ميداد؛ برای نمونه، ميتوان به گماردن جاسوس در مقدمه سپاه در مواردی اشاره كرد. اگرچه بخشی از آنچه در اين مطالب تقدیم شما مخاطبان محترم خیمه‌گاه ولایت می‌شود، ديگران نيز بيان كرده‌اند، اما نوآوری پژوهش حاضر آنجاست كه به گزارش‌های بيشتر و دقيق‌تری درباره همان موارد می‌پردازد و نمونه‌های ديگری از روش‌های پیچیده حضرت را عرضه ميكند. همچنين نوشتار حاضر، دارای دسته بندی جديدي درباره اشراف اطلاعاتي اميرالمؤمنين از مخالفان داخلی و دشمنان خارجی است. 🔰 ادامه دارد... ⛔️ #کپی و هرگونه استفاده (تاکید میکنیم هرگونه استفاده) از این مطلب فقط باذکر منبع و لینک کانال‌های ( #خیمه_گاه_ولایت ) که در پایین درج شده است #مجاز می باشد.⛔️ ♻️ تلگرام 🔰 https://t.me/+TTDEwsMDDrWGaJdJ ♻️ ایتا 🔰 https://eitaa.com/joinchat/2868117506C71fc999fff ♻️ سروش 🔰 http://sapp.ir/kheymegahevelayat ♻️ توییتر 🔰 https://twitter.com/kh_Velayat

#شیوه_امام_علی_در_امور_امنیتی #قسمت_سوم تعاريف و كليات اطلاعات «#اطلاعات» جمع اطلاع و به معني آگاهي است. اطلاعات، امري پسنديده است كه ممكن است #علمي، #اقتصادي، #سياسي، #فقهي يا #اجتماعي باشد. آنچه موضوع "اطلاعات را در بحث ما ويژه ميسازد، اطلاعات سودمند براي امنيت كشور است؛ امنيتي كه توسط افراد، گروه ها يا كشورهايي مورد تهديد قرار ميگيرد. در تعريف اطلاعات گفته اند: «اطلاعات» به اخباري كه با تدوين و اجراي سياست كشورها جهت تأمين منافع امنيتي و مقابله با تهديدات حريفان بالفعل و يا بالقوه نسبت به آن منافع سر و كار دارند، اطلاق مي شود. منظور از #حريف، شخص حقيقي يا حقوقي و يا كشوري است كه امكان تهديد فعلي يا در آينده براي يك كشور را دارد؛ به اين جهت اطلاعات را #محرمانه نگه ميدارند. بنابراين، اطلاعاتي در اينجا مورد نظر ماست كه امنيت كشور را فعلاً يا در آينده تهديد كند. سخن در اين مقاله درباره كشف توطئه هاست و اين كشف، بدون كار اطلاعاتي كه جنبه تجسس دارد، كمتر ميسر است. امنيت در نگاه اميرالمؤمنين در قرآن و روايات بر روي موضوع "#امنيت" تأكيد بسياري شده است. در قرآن كريم، حكومت ايده آل همراه با امنيت معرفي شده كه در سايه آن مردم به عبادت ميپردازند. «سوره نور»و هدف از تشكيل حكومت و امامت براي جامعه را ايجاد امنيت معرفي كرده است كه در سايه آن، مردم - اعم از #مؤمن و #كافر - زندگي ميكنند. از نگاه آن حضرت، يكي از وظايف نيروهاي امنيتی، ايجاد امنيت برای مردم است. بنابرنقلی فرموده است: به درستی كه نور چشم واليان، گستردگي امنيت در شهرها و ظهور دوستي لشكريان است. امروز مقوله امنيت، جهات گوناگوني پيدا كرده كه تنها بخش اندكی از آن، #امنيت_نظامي و جلوگيري از #نفوذ_مستقيم_دشمن در يك مملكت است. 🔰 ادامه دارد... ⛔️ #کپی و هرگونه استفاده (تاکید میکنیم هرگونه استفاده) از این مطلب فقط باذکر منبع و لینک کانال‌های ( #خیمه_گاه_ولایت ) که در پایین درج شده است #مجاز می باشد.⛔️ ♻️ تلگرام 🔰 https://t.me/+TTDEwsMDDrWGaJdJ ♻️ ایتا 🔰 https://eitaa.com/joinchat/2868117506C71fc999fff ♻️ سروش 🔰 http://sapp.ir/kheymegahevelayat ♻️ توییتر 🔰 https://twitter.com/kh_Velayat

#شیوه_امام_علی_در_امور_امنیتی #قسمت_چهارم 🔷اشراف اطلاعاتي امیرالمومنین و نیروهای امنیتی او بر اوضاع زمان واژه "اشراف" كلمه‌ای عربي به معني اطلاع از بالا است؛ اطلاع هم به معنی اشراف بر كاری گفته می‌شود. حضرت در نامه‌ای به مقدمه‌ی سپاه خود، بعد از توصيه به گماردن عيون و جاسوس، بيان ميكند كه جايگاه خود را در مكانی قرار دهيد كه بر دشمن اشراف داشته باشيد. از اين رو ميتوان اشراف اطلاعاتی را آگاهی كامل به مسائل و موضوعات دانست. به همين جهت در اشراف اطلاعاتی بايد از نقاط ضعف و قوت سوژه آگاه بود و اگر قرار بر عمليات باشد، لازم است تهديدهاي احتمالي را شناخت و ارزيابي دقيقي از دشمن داشت. منظور ما از اشراف اطلاعاتي، آگاهي اميرالمؤمنين از حركات نيروهای مسئول، مخالفان و دشمنان و تعيين نيروي اطلاعاتي براي شناخت حركات دشمن و اوضاع منطقه‌اي است كه دشمن در آن قرار دارد. «تجسس و عين در کلام مولا و ادبیات مولای متقیان علی علیه السلام» "تجسس" اصطلاحي است كه در فقه، اخلاق، سياست و امور نظامي كاربرد داشته و امروزه نيز در امور علمي، اقتصادي و حتي فرهنگي كاربرد دارد. اين واژه از كلمه‌ی "جسس" گرفته شده است كه در لغت به معني لمس چيزي با دست است. تجسس، لمس و درك لطيف و ابتكاري خبر است: «تعرُّف الخبر بتلطّف.» برخي آن را پيگيري خبر دانسته‌اند كه از باطن، اصل اخبار را جستجو مي‌نمايند؛ سپس براي نگاه با چشم، به استعارت گرفته شده است. به كسي كه تجسس مي‌كند، جاسوس گويند. او پيگيري و جستوجوگر اخبار است. با توجه به معني لغوي آن، يعني خبر و گزارش‌ها را به‌طور مستقيم نقل ميكند كه گويا آن را «با دست خود لمس نموده است»؛ يا با چشم به‌طور مستقيم ديده است. این‌کار جاسوسي است كه چنين تعريف شده: «اخبار و اطلاعات سرّي كسي يا مؤسسه‌ای يا كشوري را به‌طور مخفيانه گردآوري كردن به‌طرف مقابل يا به افراد ذينفع رساندن.» در عربي به آن "استخبارات" گويند. در فارسي "جاسوس" و "خبرچين" گفته ميشود. اين كلمه در اصل، واژه‌ای نظامي بوده كه معناي عام‌تري پيدا كرده است. در كلمات اميرالمؤمنين، به‌جاي جاسوس، واژهي "عين" به‌كار رفته است. عين به‌معنی جاسوس است. عين و جاسوس به کسی گفته ميشود كه به جستجوی اخبار ميپردازد و آنها را گزارش ميدهد. جمع عين، عيون است؛ يعني چشم‌ها. آنان به منزله‌ی «چشم حاكم» بودند كه آن‌چه را مي‌ديدند، بدون كم و كاست گزارش مي‌كردند. اين واژه در نهج‌البلاغه، با تعبير "عيني" در نامه‌ی 33" ،عيونهم" در نامه‌ی 11" ،عيونك" و "عيون" در نامه‌ی 11 و 53 به‌كار رفته است. اميرالمؤمنين از كلمه‌ی "جاسوس" استفاده نكرده و همه‌جا از كلمه "عين" بهره برده است. 🔰 ادامه دارد... ⛔️ #کپی و هرگونه استفاده (تاکید میکنیم هرگونه استفاده) از این مطلب فقط باذکر منبع و لینک کانال‌های ( #خیمه_گاه_ولایت ) که در پایین درج شده است #مجاز می باشد.⛔️ ♻️ تلگرام 🔰 https://t.me/+TTDEwsMDDrWGaJdJ ♻️ ایتا 🔰 https://eitaa.com/joinchat/2868117506C71fc999fff ♻️ سروش 🔰 http://sapp.ir/kheymegahevelayat ♻️ توییتر 🔰 https://twitter.com/kh_Velayat

#شیوه_امام_علی_در_امور_امنیتی #قسمت_پنجم انواع تجسس و اشراف اطلاعاتی تجسس، اقسام گوناگوني دارد: 🔹تجسس در كار افراد جامعه 🔹تجسس در كار مخالفان 🔹تجسس دربارهي دشمنان 🔹تجسس در امور سياسي 🔹تجسس در امور نظامي 🔹تجسس براي احراز شرایط الزم یك كارمند و یك مسئول 🔹تجسس در كار مسئولان و كارگزاران نظامي و كشوري البته بررسي موارد استفاده حضرت از اطلاعات درباره كارگزاران نياز به مقاله‌اي مستقل دارد كه نشان دهنده دقت و اهتمام اميرالمؤمنين در این امر است. اگرچه حكم اوليه اسلام، نهي از تجسس است، اما با توجه به قاعده " تعارض اهم و مهم " در مسائل مهمتر و در مواردي، ممنوعيت آن برداشته ميشود. در ادامه، و در بررسي جوانب خطير #اشراف_اطلاعاتي براي كشف توطئه‌ها، در دو گفتار ارائه خواهد شد. گفتار اول: مخالفان داخلي و افراد مشكوک گفتار دوم: دشمنان خارجي 🔷گفتار اول: اشراف اطلاعاتي براي كشف توطئه‌های داخلي لزوم اشراف اطلاعاتي بر برنامه هاي دشمنان، امر مورد اختلافی نيست و از آیات و روایات می‌توان لزوم آن را مطرح كرد. اما قبل از آن، سخن از اشراف اطلاعاتي و جاسوسي درباره مخالفان داخلي و توطئه‌های آنان است. منظور از مخالفان، كساني هستند كه در جمع مردم قرار دارند ولي با حكومت و نظام اسلامی مخالف هستند. 🌐 آیا ميتوان درباره اینان - كه به ظاهر مؤمن و عضو جامعه اسلامي هستند نيز كسب اطلاعات كرد؟ آیا حكومت اسلامی می‌تواند از مخالفان خود تجسس به عمل آورد و درباره آنها تحقيقات پنهاني داشته باشد؟ هميشه در ميان ملت‌ها، گروه‌هایی وجود دارند كه به دلائل مختلف با اكثریت مردم، كه حكومتي را برگزیده و تشكيل داده‌اند، مخالف هستند. گاهي مخالفت آنان نفاق گونه است؛ زماني نيز به سبب یك مشكل اجتماعي، در جمع مخالفان قرار ميگيرند كه در فرصت خاص نيز، چه بسا خواسته‌ها و ایرادهاي آنان به گونه‌ای باشد كه مخالفت زبانی‌شان به مخالفت عملی بدل ميشود و دست به شمشير و اسلحه ميبرند و یا حتي با دشمنان كشور ارتباط برقرار نموده و براي جامعه مشكل ایجاد ميكنند. اميرالمؤمنين عليه السلام براي آگاهي از موقعيت مخالفان و تلاش‌های آنان در موارد حساس، نيروهاي امنيتی‌ای را تعيين ميكرد. ایشان دستور ميداد تا نيروي اطلاعاتی خاصي را در رصد كارگزارانشان بگمارند. مردم نيز اطلاعاتی را كه درباره‌ی فعاليت كارگزاران داشتند، به حضرت گزارش ميدادند. بدین‌ترتيب آن حضرت اشراف كاملي بر توطئه‌هاي مخالفان در داخل قلمرو خود داشت. در شب‌های آینده به نمونه‌هایی از این موارد اشاره ميكنيم. 🔰 ادامه دارد... ⛔️ #کپی و هرگونه استفاده (تاکید میکنیم هرگونه استفاده) از این مطلب فقط باذکر منبع و لینک کانال‌های ( #خیمه_گاه_ولایت ) که در پایین درج شده است #مجاز می باشد.⛔️ ♻️ تلگرام 🔰 https://t.me/+TTDEwsMDDrWGaJdJ ♻️ ایتا 🔰 https://eitaa.com/joinchat/2868117506C71fc999fff ♻️ سروش 🔰 http://sapp.ir/kheymegahevelayat ♻️ توییتر 🔰 https://twitter.com/kh_Velayat

#شیوه_امام_علی_در_امور_امنیتی #قسمت_ششم ◀️ اشراف بر توطئه #طلحه و #زبير در سفر به مكه #طلحه و #زبير از اميرالمؤمنين عليه السلام درخواست كردند تا به آنها اجازه دهد به سفر عمره عازم شوند. حضرت با اشراف اطلاعاتی‌ای كه داشت، ميدانست هدف آنان مخالفت با حضرت است؛ لذا به نصيحت آنان پرداخت و آنان را از ايجاد #فتنه و غائله در ميان مسلمانان بر حذر داشت. با اين وجود، آنان منكر هرگونه كار سياسي بودند. اميرمؤمنان از آنان خواست، بعد از انجام مراسم به مدينه باز گردند. وقتي ابن عباس متوجه شد حضرت ميداند آنان قصد توطئه دارند، از اشراف اطلاعاتی حضرت تعجب كرد و گفت: «ای اميرالمؤمنان اگر اين مسائل كه آنان براي توطئه رفته اند نزد شما معلوم بود، چرا به آنها اجازه دادي؟ چرا آنها را زنداني نكردي و با آهن نبستي تا مسلمانان را از شر آنان حفظ كني؟! حضرت در پاسخ به ابن عباس فرمود: ای پسر عباس! آيا به من پيشنهاد مي‌كني كه آغازگر ستم و بدی باشم پيش از آنكه نيكی كنم و با گمان و تهمت، عقوبت كنم و يا به جرمی پيش از آنكه جامه‌ی عمل بپوشد، كسي را فرو گيرم؟! نه! سوگند به خدا كه هرگز از پيمانی كه خداوند برای حكومت عدل و عدالت از من گرفته است، عدول نميكنم و آغازگر جدايی نخواهم شد. ای پسر عباس! من به آن دو اجازه دادم؛ ميدانم چه كاری از آن دو سر خواهد زد؛ ولي از خداوند بر ضد آنان ياري ميطلبم.» 🔷اين گزارش نشان ميدهد كه حضرت، اطلاع كاملی از نقشه‌ی طلحه و زبير داشته، ولي چون آنان هنوز كار خلافی مرتكب نشده بودند، از دستگيری و ايجاد محدوديت برای آن دو دوری كرده و فقط آنها را نصيحت نمود. ◀️ اشراف بر امكان توطئه خريت "خريت بن راشد" در #جنگ_صفين همراه اميرالمؤمنين عليه السلام بود. خريت به كوفه بازگشت و روزانه به ديدار ايشان می‌آمد. "عبدلله بن قعين" كه با خريت و نزديكانش گفت‌وگو كرده بود، سخنان آنها را به حضرت منتقل و پيشنهاد كرد، هم اكنون آنان را دستگير و زنداني كنيد. حضرت در پاسخ وي فرمود: اگر ما اين كار را درباره تمام كسانى كه به مخالفت متهمشان مى كنيم، انجام دهيم، بايد زندان ها را از آنان پر كنيم. من از آنان نيستم كه به مردم بتازم و آن ها را زندانى كنم و كيفر دهم؛ جز آنگاه كه با ما در عمل اظهار مخالفت كنند. حضرت فرمود: او را واگذار؛ اگر حق را شناخت و برگشت، از او مى پذيريم و اگر نپذيرفت، از او ميخواهم. ابن قعين گويد: علي(ع) محرمانه به من فرمود: به خانه‌ی خرّيت برو و آنچه انجام داده به من گزارش نما؛ زيرا او كمتر روزى بود كه پيش از اين ساعت نزد من نيايد. عبدالله گويد: به خانه او رفتم؛ هيچ‌كسی آنجا نبود. به خانه‌های يارانش رفتم؛ در آنجا نيز كسى نبود. نزد على(ع) آمدم؛ چون مرا ديد، فرمود: «آيا زيركى كردند و ماندند يا ترسيدند و كوچيدند»؟ گفتم: كوچ كردند! فرمود: خدا دورشان كند، چنانچه قوم ثمود را دور و نابود كرد. از اين گزارش استفاده ميشود كه اميرالمؤمنين بر عملكرد خريت و همراهانش اشراف اطلاعاتی داشته‌اند، اما برای جلوگيری از مخالفت آنان، دستگيرشان نكرد؛ به اين دليل که به صرف گمان نمی‌توان افراد را زنداني كرد. البته ممكن است حاكمی در چنين موقعيتی به‌گونه‌ای ديگر تصميم بگيرد. 🔰 ادامه دارد... ⛔️ #کپی و هرگونه استفاده (تاکید میکنیم هرگونه استفاده) از این مطلب فقط باذکر منبع و لینک کانال‌های ( #خیمه_گاه_ولایت ) که در پایین درج شده است #مجاز می باشد.⛔️ ♻️ تلگرام 🔰 https://t.me/+TTDEwsMDDrWGaJdJ ♻️ ایتا 🔰 https://eitaa.com/joinchat/2868117506C71fc999fff ♻️ سروش 🔰 http://sapp.ir/kheymegahevelayat ♻️ توییتر 🔰 https://twitter.com/kh_Velayat

#شیوه_امام_علی_در_امور_امنیتی #قسمت_هفتم 🔴 اشراف و رصدهای اطلاعاتیِ شبانه روزی امیرالمومنین علی علیه السلام و نیروهای ایشان بر ورودی و خروجی شهرهای کوفه گاهی برای جلوگیری از توطئه لازم است نام واردین به شهرهای مختلف را کنترل کرد. امروزه ورود به سرزمین‌های مختلف با ارائه گذرنامه و ویزا صورت میگیرد؛ درمواردی نیز هنگام ورود به یك شهر، ورودی‌ها را کنترل می‌كنند. امیرالمومنین علی علیه‌السلام در مقطعی از زمان لازم دانستند که واردین به شهر کوفه توسط نیروهای ایشان کنترل شوند و نام آنان را نوشته ، و به حضرت گزارش دهند. امام صادق علیه‌السلام میفرماید: به درستی که علی علیه‌السلام دستور داد اسامی واردین به کوفه را برای وی بنویسند. نام مردمی را برای وی نوشتند و نام آنان را در نوشته ای به حضرت دادند. حضرت آن را خواند. وقتی به نام #ابن_ملجم رسید، انگشت خود را بر روی نام وی نهاد؛ سپس فرمود: «خدا تو را بكشد؛ خدا تو را بكشد.» زمانی که گفته شد اگر میدانی او تو را «به شهادت میرساند» پس چرا او را نمیكشی؟ فرمود: خداوند عذاب نمی‌كند بنده را تا اینكه از وی گناه سرزند. 📜 از این گزارش استفاده میشود: 1_ #کار_اطلاعاتی برای کنترل اسامی افرادی که ممكن است خطر ایجاد کنند، جایز و رواست و امام علی از این شیوه بهره برده و نام واردان به #کوفه را کنترل می‌کرده است. 2_ در اینجا پیشنهاد مطرح شده درباره #ابن‌ملجم این است که او را بكشند، اما حضرت آن را نمی‌پذیرد؛ زیرا وی هنوز کار خلافی انجام نداده است و امكان مجازات برای کاری که انجام نگرفته، درست نیست. از نقلی استفاده میشود که وی در آغاز ورود به #کوفه، بسیار اظهار علاقه به امیرالمؤمنین علی‌علیه‌السلام می‌كرده است. 3_کنترل اسامی واردین به کوفه ممكن است برای آگاهی از ورود #جاسوسان_معاویه به آن شهر هم بوده باشد تا از توطئه‌های دشمن قسم خورده‌ی حضرت در #شام جلوگیری کنند. نكته مهم در این میان آن است که امام علی علیه‌السلام با اینكه از توطئه‌های دشمنان خود مطلع بوده است، اما در برابر آن عكس‌العمل نشان نمی‌داد و هرگونه مجازات و یا سخت‌گیری و کیفر را به بعد از عمل توطئه‌گران محول میكرد و به نوعی #صبر_استراتژیک در پیش می‌گرفتند. این نكته‌ای است که کمتر حاکمی مانند آن عمل کرده است. حضرت این نوع برخورد را نشان #عدالت معرفی میكند. 🔴 اشراف اطلاعاتی امیرالمومنین با کنترل #عناصر_مشكوک و #ضد_امنیتی امام علی علیه السلام در آغاز خلافت، وقتی که کارگزاران خود را اعزام میكرد و یا به آنها نامه می‌نوشت، در موارد خاصی توصیه می‌کرد نسبت به افراد مریب سختگیر باشند. «مریب یعنی مشكوک». این واژه از "ریب" می‌آيد و معنای آن به تناسب موضوع متفاوت است. فرد مریب در گواهی عادل یعنی کسی که وضعیت وی مشخص نیست و برابر روایات، شهادت وی در قضاوت مردود است. «لا یَجوزُ شهادةُ المُریب». اهل ریب در مسائل عقیدتی، یعنی کسی که اندیشه وی همراه با بدعت در دین است. حضرت میفرماید: «وَ خُذُوا عَلَی یَد الْمُرِیبِ؛ مانع افراد مشكوک شوید.» همچنین مریب را کسی دانسته اند که دارای فساد عقیده است. مرحوم مجلسی اول، در شرح حدیث مینویسد: مانع تلاش افراد مشكوک و ایجاد شبهه‌ی آنان شوید؛ با زندان کردن آنها یا ارائه دلائل قاطع در برابر شبهه افكنی‌های آنان. هرگاه کسانی با چنین افرادی نشست و برخاست داشته باشند، مریب و مشكوک محسوب می‌شدند و از هرگونه همكاری با آنان نهی شده است. امام علی علیه السلام میفرماید: افراد منافق نیز مریب هستند؛ از این رو هر فرد منافقی همیشه مریب است. مریب در مسائل سیاسی، یعنی کسی که به وظیفه خود عمل نمی‌نماید و منافقانه عمل می‌كند. کسی که وظیفه دارد با حاکم بیعت کند؛ عدم بیعت وی باعث میشود که وی مشكوک و مریب و منافق باشد و جزو مخالفان محسوب شود. در این صورت کنترل و مراقبت وی الزم است. چنانچه چنین فردی شبانه #سلاح حمل کند، #محارب و #مخالف_نظام_اسلامی محسوب میشود. در کلام آن حضرت، معمولا چنین افراد مشكوکی مطرح هستند. بنای حاکم باید بر این باشد که همه‌ی مردم برابر وظیفه‌ی خود عمل میكنند و دورو نیستند و نسبت به آنها شک نداشته باشد. از پیامبر نقل شده است: امیر و حاکم هرگاه تردید و شک نسبت به مردم را برگزیند، مردم را فاسد میكند. امیرالموئمنین علی علیه‌السلام در چند موردی که مطمئن بودند افراد مریب ومشكوک و منافق در آن منطقه هستند، از حاکم و کارگزار خود خواسته‌اند به آنها سختگیری نماید و تكلیف حاکمیت را با آنان مشخص نماید و آنان باید بیعت کنند. 🔰 ادامه دارد... ⛔️ #کپی و هرگونه استفاده (تاکید میکنیم هرگونه استفاده) از این مطلب فقط باذکر منبع و لینک کانال‌های ( #خیمه_گاه_ولایت ) که در پایین درج شده است #مجاز می باشد.⛔️ ♻️ تلگرام 🔰 https://t.me/+TTDEwsMDDrWGaJdJ ♻️ سروش 🔰 http://sapp.ir/kheymegahevelayat

#شیوه_امام_علی_در_امور_امنیتی #قسمت_هشتم 🔷نامه به کارگزار مدائن در نامه به مردم مدائن و ابقاي استاندار «حذيفه بن يمان » دستور ميدهد نسبت به افراد مريب سختگير باشد و اين نكته را براي مردم بيان ميكند: «و به او دستور داده ام که به نيكان شما احسان و نيكى نمايد و نسبت به افراد مشكوك با شدت برخورد نمايد و در عين حال نسبت به تمام افراد مردم، رفق و مدارا کند». اما در نامه اي که به خود حذيفه نوشته و وظايف او را مشخص ميكند، از تعبير مريب عدول کرده و به جای آن #معاند ذکر کرده اند: «از تو میخواهم که به افراد نيكوکار نيكى نموده، بر افراد معاند و مخالف سخت بگيري.» شايد علت تفاوت در نامه ای که حضرت به حذيفه مينويسند، با آنچه برمردم خوانده می شود، جلوگيری از سوءاستفاده احتمالی باشد که ممكن است برخي از آن مينمودند؛ چراکه در#مدائن افراد غيرمسلمان زياد بودند. شاهد بر اين تفسیر، سخن حضرت درباره مردم سواد عراق است که غيرمسلمان بودند. وقتی حضرت ميخواست مردی را به منطقه عكبرا برای گردآوری خراج اعزام کند، در جمع مردم به او فرمود: خراج آنها را به طور کامل دريافت کن و در تو ناتواني و سستی نباشد. هنگامی که آن کارگزار نزد حضرت رفت به او فرمود: «نبايد سختگيری نمايد.» 🔷توصيه امنيتی امام علی عليه السلام مبنی بر برخورد جدی با افراد مشكوک در توصيه به کارگزار مصر اميرالمؤمنين علی علیه السلام به "قيس بن سعد" کارگزار جديد مصر در هنگام اعزام وی فرمود: هرگاه به مصر وارد شدی، به نيكوکاران نيكويی کن و بر اشخاص مشكوک و مريب، سخت بگير و با تمام افراد خاص و عام مهربان باش؛ زيرا مدارا، ميمون و مبارک است. ايشان در نامه دومی که همراه قيس براي مردم مصر نوشت و قيس را به آنها معرفی کرد؛ وظايفی را که برای وی تعيين کرده بيان نموده و به اين نكته متذکر ميشود: «به او دستور داده ام که به نيكان شما خوبی نموده و به افراد مشكوک از شما، سخت بگيرد و با افراد خاص و عام شما مدارا نمايد. او از جمله افرادى است که روش اش مورد رضايت من و اميد به صلاح و خيرخواهى او دارم.» منظور از افراد مشكوک و مريب در مصر کساني بودند که با علی علیه السلام بيعت نكردند و در منطقه "خِربتا" سكونت داشتند. نظر حضرت و مشاوران سیاسی و نظامی و امنیتی ايشان اين بود که آنان بايد بيعت کنند و اگر بيعت نكنند، تحت فشار قرار گيرند. قيس معتقد بود اکنون که آنان مخالفتی ابراز نميكنند، با آنها کاری نداشته باشد؛ اما نظر حضرت سختگيری بود. چون وجود هسته ای مخالف در مصر که درهمسايگی معاويه و شام بود، بسيار خطرناک می‌نمود. اين موضوع و توطئه معاويه در جعل نامه از قول قيس و خواندن آن در منبر مسجد شام، برابر گزارش‌های نيروهای اطلاعاتی حضرت در شام، باعث شد که امام علي ( ع ) "قيس بن سعد" را از مصر عزل، و "محمد بن ابوبكر" را به آنجا اعزام نمايد. در جمع بندی اين دسته از روايات بايد گفت که سختگيری و مراقبت از افراد مشكوک و منافق کاری لازم است؛ اين امر در نامه های حضرت به مردم مصر، به قيس بن سعد و مردم مدائن آمده است. اما برخورد آنها در سطح درگيری و جنگ وقتی است که آنها به مخالفت و عصيان دست زنند. 🔷مبارزه با افراد مريب و مشكوک در موارد ديگر نيز امام از افراد مشكوک تعبير به مريب کرده اند. آنان همان مخالفان داخلی هستند که بايد بر آنان اشراف اطلاعاتی داشت. گاهي اينان درگيری را آغاز ميكنند. حضرت ميفرمايد: «وَ لكن من با کساني که به حق روي آورند، با کساني که به حق پشت کرده اند مبارزه ميكنم و توسط افراد شنونده مطيع، عصيان کنندگان مشكوک را هميشه سرکوب مينمايم.» آن حضرت در سخنانی دیگر میفرماید: «برپادار مردم را بر روش و دينشان؛ و بى گناهانشان بايد از تو ايمن باشند و با کسى که متهّم هست از تو بيمناک باشد؛ و سر حد ات و اطراف شهرهاى ايشان را بازرسي کن.» خوانساري در شرح غرر ميگويد: علی، اين توصيه ها را به تمام کارگزاران مينمود که در آن آمده است «افراد مشكوک بايد از تو بترسند.» ممكن است در اين مقام سوال شود كه چگونه حضرت نسبت به #طلحه و #زبير و خريت، كاري انجام ندادند، ولي از حذيفه و قيس بن سعد مي خواهند بر افراد مريب سخت بگيرند! 🔷برابر آنچه مورخان ذكر كرده اند نيز، مدارا كردن قيس با افراد مريب، يكي از علل بركناري قيس بوده است. در پاسخ بايد گفت: اولاً، در هر سه مورد، آنان مدعي بودند مخالفتي با حضرت ندارند. هم طلحه و زبير و هم خريت و هم ابن ملجم چنين نظري ابراز ميكردند؛ اما در مصر گروهي بودند که رسماً بيعت نكرده بودند و مشکوک به #اقدام_علیه_امنیت ملی_حکومت_مولای_متقیبان بودند. ثانياً، اينان در مدينه و کوفه مخالفتي با حضرت ابراز نكرده بودند؛ در حاليكه افراد حاضر در مصر با بيعت نكردن در مصر به نوعي مخالفت خود را ابراز کرده بودند.

#شیوه_امام_علی_در_امور_امنیتی #قسمت_نهم ثالثا؛ مصر در کنار شام قرار داشت که امكان همكاري با تشکیلات معاويه در آن وجود داشت و اين موضوع نشانه حساسيت حضرت نسبت به مخالفان در مصر بوده است. به همين جهت ميبينيم امام علي ( ع ) افرادي که در مدينه با حضرت بيعت نكردند و يا همراه ايشان نشدند - مانند سعد وقاص«پدر عمربن سعد»، و عبدالله بن عمر«یحتمل؛فرزند عمر در اینجا» - با آنان کاري نداشت و فقط آنان را از دريافت سهم از بيت المال محروم کرد. چون بيت المال براي افرادي است که در خدمت اسلام بوده و در هنگام نياز، آماده دفاع از اسلام باشند. 🔷راهها و منابع اطلاعاتي براي کشف توطئه هاي داخلي اميرالمؤمنين ( ع ) افزون بر اشراف اطلاعاتي و امنیتی، از زمانيكه استانداري را به شام اعزام کرد و طرفداران معاويه اجازه ورود به شام را به او ندادند و شاميان به رهبري معاویه به بيعت با رهبر مسلمين پاسخ منفي دادند منطقه شام را منطقه اي دانست که در اختيار دشمن است و هر روز ممكن است توطئه هاي امنیتی و فتنه های رنگارنگی را عليه حكومت نوپاي علوي داشته باشد؛ در نتيجه لازم بود تمام تحرکات دشمن، به طور شبانه روزی تحت کنترل و رصدهای گوناگون نیروهای مخفی و عیان دستگاه امیرالمومنین باشد. امام علی و مشاوران ایشان معتقد بودند که نبايد ازاین موضوع غفلت کرد. از گزارشهاي تاريخي استفاده ميشود اميرالمؤمنين نيروهاي اطلاعاتي خاص خود را از آغاز خلافت به شام گسيل داشته است . آنان اطلاعات گوناگوني را پي در پي براي حضرت ارسال ميكردند. برابر گزارشي، جاسوس حضرت – عبدالرحمان بن مسيب فزاري در شام هميشه هوشيار بود و حتی نقل شده است که وی در شب نمي خوابيد. مخاطبان ارجمند و فرهیخته خیمه گاه ولایت، ما در ادامه به نمونه هايي از گزارش هاي نيروهاي اطلاعاتي اميرالمؤمنين علی هلیه السلام که از شام به کوفه ارسال شده وَ در منابع تاريخي انعكاس يافته، نقل ميكنيم. 1_ اخبار مربوط به قيس بن سعد در شام " قيس بن سعد بن عباده" جزو اولين گروه کارگزاران اعزامي اميرالمؤمنين از مدينه بود که به مصر رفت. در آنجا جمعي بودند که با حضرت بيعت نكرده بودند. نظر حضرت اين بود که آنان به بيعت ملزم شوند. قيس عقيده داشت چون مشكل آفرين نيستند، لازم نيست با آنان برخوردي صورت گيرد. از سوي ديگر، معاويه حضور قيس را در مصر به ضرر خود ميديد؛ از اين رو تلاش کرد او را جذب نمايد و به همين جهت نامه اي به قيس نوشته و قيس بن سعد پاسخي ملايم به وي داد. اما معاويه نامه هاي ديگري به قيس نگاشت و قيس به او پاسخي صريح داد. معاويه که ديد نميتواند با تهديد و تطميع قيس را به سمت خود متمايل کند، از راه ديگري وارد شد و نامه اي از قول قيس جعل کرد که خواهان مصالحه با معاويه است و نامه را بالاي منبر مسجد شام خواند و بين مردم شايعه شد که قيس با معاويه مصالحه کرده است! در اين زمان علي ( ع ) در کوفه بود. اما خیلی فوری خبر اين شايعه از طريق جاسوسان و نفوذی های امام علي در شام به کوفه رسيد. گروهي از مردم عليه قيس در کوفه سخن گفتند.امام علي به ناچار " محمدبن ابي بكر " را به مصر فرستاد و قيس عزل شد. در همین زمینه کتاب " الغارات " مينويسد: «و أَتَت عيون علي ... ؛ اين خبر را جاسوسان علي بن ابي طالب براي وي آوردند و علي آن را عظيم و بزرگ دانسته و از آن تعجب فرمود. از اين تعبير استفاده ميشود که حضرت جاسوسان متعددي در شام داشته است و تمام آنان اين خبر را که در شام شايع شده بود، براي ايشان ارسال کرده اند. معاويه مي دانست علي در شام جاسوساني دارد که اين خبر را به کوفه گزارش خواهند کرد؛ گرچه آنان را نميشناخت. 2_نامه به "قثم" کارگزار حضرت در مكه اميرالمؤمنين ( ع ) در نامه اي به "قثم بن عباس" کارگزار خود در مكه و طائف نوشتند که جاسوس من در مغرب، يعني شام، خبر ورود جمعي بي ايمان را داده اند که در مراسم حج شرکت خواهند کرد؛ اما بعد، فَإِنَّ عينی بِالْمغْرِب ... ؛ اما بعد، جاسوس من در مغرب (شام) به من نوشته است که دسته اى از شاميان را براى روزهاى حج روانه ی مكه نموده است؛ مردمى کوردل که گوشهاشان در شنيدن سخن حق ناشنواست و ديده هاشان در ديدن حق نابينا. کسانى که حق را از راه باطل مى طلبند، و با فرمانبردارى آفريده ها و مردم، راه نافرمانى آفريننده و خدا را مى پيمايند. برابر نقل بلاذري اين گزارش را جاسوس امام علي در شام درباره "بسر بن ارطات" براي حضرت از شام ارسال کرده بود. اما اين گزارش دقيق نيست؛ چون "بسر" به مناطق مختلف حمله کرد و تنها قصد مكه را نداشت. بلكه اشاره به حمله "يزيد بن شجره رهاوي" است که براي مراسم حج سال 39 به مكه آمد و اجازه نداد "قثم" حج را برگزار کند. در نامه حضرت هم به اين نكته اشاره شده که برای موسم حج آمده است. ادامه دارد.... 🔰 https://eitaa.com/joinchat/2868117506C71fc999fff