#السّلامُ‌علیکَ‌أیُّهَاالامام‌الاحبار پیشوای همه عالم سلام..‌✋ #نام‌های‌_مبارک‌_امام‌‌عصر‌‌ارواحنا‌‌فداه | اَلَّلهُمـّ‌عجِّل‌لِوَلیِڪَ‌الفَرَج 🌹 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

🎼 موزیک ویدئو : 🇦🇫شانه به شانه 🇦🇫 (تقدیم به منتظران افغانستانی منجی آخرالزمان ) 🔸با صدای : سید مسافر 🔸شاعر : سید بشیر موسوی کاری از گروه رسانه ای میقات @radiomighat

🎞|دعای تحویل سال نو به صورت همخوانی زیبا 🔸نماهنگ"نوروز مهدوی" 🎧همخوانی دعای یا مقلب القلوب و الابصار و اشعار فارسی در مدح حضرت امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف🌹 🎉به مناسبت تقارن نوروز با نیمه شعبان 🚧کاری از: 💠گروه تواشیح بین المللی تسنیم💠 🎞مشاهده و دریافت فیلم باکیفیت: 📽 aparat.com/v/BRb9q 🌐کانال ایتا و تلگرام: 📲 @tasnim_esf #امام_زمان #نیمه_شعبان

طوفان سرش رو آورد بالا یاسراومد بالای سرشو به فارسی و لهجه ی عربی گفت: شما چطوری اومدین اینجا؟ طوفان که هر لحظه در حال بیهوش شدن بود گفت: مفصله بعد روبه یاسر کرد و گفت: حاج قاسم اینجاست؟ یاسر سری تکان داد و گفت: نه، شنیدم سامرا هستن و از اونجا فرماندهی عملیات تکریت رو به عهده دارن ان شاء الله به یاری خدا تکریت هم آزاد میشه چشم هایم سیاهی میرفت. از یک طرف حال خودم خوب نبود واز طرفی نگران حال طوفان بودم. انگار زمین دور سرم میچرخید. https://eitaa.com/joinchat/1843265684C8672323f1c #رمان‌زیباے_رؤیاےوصـــــال عاشقانه ای با طعم غیرت 🇮🇷ایران🇮🇷 و رشادت های سردار بزرگ حاج قاسم سلیمانی❤️

سرم را بالا آوردم مستقیم به صورتم خیره شده بود. خجالت کشیدم _میشه نگاه نکنید؟ _چرا ؟تو خواستگاری مستحبه نگاه کردن تازه از این بیشتر هم اجازه هست. لبخندی مرموزانه ای زد و سرش را به کتاب مشغول کرد. از حرفی که زده بود خون به صورتم دوید.حاضر بودم همین الان صندل هامو دربیارم بکوبم تو فرق سرش ... _اون برای خواستگاری های واقعیه نه مال ما که میدونیم جوابمون چی هست؟ _از کجا میدونید نظر من چیه؟ بُهت زده پرسیدم یعنی شما ...😳 ببینید تو جلسه خواستگاریشون چی میشه😱 https://eitaa.com/joinchat/1843265684C8672323f1c

.اسراء دختری که توی دانشگاه با هم کلاسیش میکائیل که وکیل هم هست سر موضوعات سیاسی مرتبا بحثشون میشه ، میکاییل پسر مغروریه و به تلافی این بحث و جدل ها کاری میکنه که اسرا تا پای چوبه‌ی دار هم بره😱😱 و وقتی به خودش میاد که میبینه یک دل نه و صد دل عاشق اسراء شده ولی....... ♥️🍃 این رمان زیبا بر اساس واقعیت نوشته شده👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1843265684C8672323f1c

سلام ♦️ عید نوروز بر همه ی شما شنوندگان عزیز رادیو میقات 🎧 مبارک باد 🌸 ♦️ شروع مجدد پخش داستانهای صوتی در کانال رادیو میقات بعد از 13 فروردین ماه خواهد بود ✌️🌸 @radiomighat @radiomighat

دعای فرج لحظه تحویل سال فراموش نشود. عیدهمگی مبارک❤️

•••♡🍂🍂🍂♡••• ﴾﷽﴿ رمان ♥ #بےدل ♥ به قلم #ر_مرادی #فصل_اول *تصمیم* #قسمت_صد_و_پنجاه_و_نهم هوا غبارآلود بود. در اثر باد شدیدی که می‌وزید، گردوخاک، به‌حدی آسمان را پوشانده بود که انگار ابری به نظر می‌رسید. تکتم چشمان نگرانش را به آسمانِ تیره دوخته بود و احساس تنگی نفس می‌کرد. سعی می‌کرد با دلایل منطقی خیال خودش را راحت کند؛ اما ذهن آشفته‌اش مدام به سمت موبایلش کشیده می‌شد. مثل معتادهایی که به بدنشان مورفین نرسیده و درد می‌کشند، روحش درد می‌کشید. از وقتی جلوی دانشگاه، از هامون جدا شده بود، هرچه تماس می‌گرفت یا در دسترس نبود یا خاموش بود. چشم از غبار آسمان گرفت و موبایلش را برداشت. دوباره تماس گرفت. باز هم در دسترس نبود. حتی جواب پیام‌هایش را هم نمی‌داد. با ناامیدی پیام‌های بدون جواب قبلی را مرور کرد. " سلام! کجایی؟! " "سلام! درچه حالی؟! سرت شلوغه؟! " "سلام! چرا جواب تلفنام‌و نمیدی؟ نگران شدم! اگه میشه یه پیام بده حداقل.." "میگم نگرانم! جواب بده! " پیام‌ها را در طی این دو روز داده بود و جوابی نگرفته بود. دوباره انگشتانش سمت صفحه کلید رفت. " سلام! تو رو خدا اگه سلامتی فقط یه سلام بکن..اصلاً یه تک‌زنگ بزن..بدونم حالت خوبه!..لطفاً.." دکمه‌ی ارسال را زد. از زمان آشنائیش تا به امروز، نشده بود دو روز جوابش را ندهد. دوباره نگرانی مثل اختاپوس به دور جانش پیچید. فقط دعا می‌کرد که سالم باشد و اتفاقی برایش نیفتاده باشد. دوباره آسمان غبارآلود را نگاه کرد. این هوا حالش را بدتر می‌کرد. از وزش شدید باد متنفر بود، به‌خصوص وقتی گردوخاک بلند می‌کرد. کلافه بلند شد و دوری در اتاق زد. چند باری تصمیم گرفت در خانه‌اش برود، ولی پشیمان شد. از شدت دل‌آشوبه به عاطفه زنگ زد. صدای عاطفه کمی آرامش را به وجودش تزریق کرد. - سلام بر عاشق خسته‌دل! چطوری لیلی خانوم؟ از مجنون دل‌افگار چه خبر؟ تکتم با بی‌حوصلگی جواب داد:" چه سلامی! چه حالی! دارم از نگرانی تلف میشم. " لحن عاطفه متعجب شد و نگران. - اِوا..چرا؟! - دو روزه ازش خبری نیس! نه جواب تلفنم‌و میده نه پیامام.. نمی‌دونم چی شده.. عاطفه نفس راحتی کشید. - اووووه..گفتم چه خبر شده! خب حتماً دستش جایی بنده.. نترس! بادمجون بم آفت نداره! این بادمجونی که من دیدم آفت به کسی نزنه.. خودش طوریش نمیشه..خیالت راحت.. تکتم اخم‌هایش را درهم کشید. با لحنی دلخور گفت:" اِ..عاطفه!..خوبه منم به حاج‌آقا جونت بگم کدوحلوایی؟! " عاطفه زد زیر خنده. - کدو حلوائی‌ام خوبه! اتفاقاً پُره خاصیته..کی می‌خوای این چیزا رو درک کنی تو! وقتی سکوت تکتم را دید، آهی کشید و با لحنی که دیگر شوخی نداشت، گفت:" حالا خودت‌و ناراحت نکن! مطمئن باش چیزیش نیس..این‌طور وقتا من با خوندن یه سوره از قرآن خودم‌و آروم می‌کنم. آیت‌الکرسی می‌خونم فوت می‌کنم سمتش. تا اگه قضابلایی هم باشه رد بشه! " تکتم نفسش را با صدا بیرون داد. عاطفه با آرامش ادامه داد:" پیشنهاد می‌کنم تو هم برو بخون..دلت آروم می‌گیره!.. تکتم سکوت کرده بود. عاطفه برای اینکه فضا را عوض کند، گفت:"راستی تکتم؟! " - هوم! - مراسم عقد من که میای؟ - یه‌دونه عاطی که بیشتر نداریم. اصلاً شاید با بابا‌اینا بیایم مشهد! - چه عالی! خوب کاری می‌کنین.. تکتم بعد از کمی مکث گفت: "خوش به حالت عاطفه! دیگه خیالت راحت میشه.. استرسِ اینکه بشه نشه نداری..دارم پوست میندازم عاطی! با این احساس کوفتی!.. عاطفه لبخند زد. - درد عشقی کشیده‌ام که مپرس! زهر هجری چشیده‌ام که مپرس! گشته‌ام در جهان و آخر کار دلبری برگزیده‌ام که مپرس! همینه دیگه قربونت برم! هر کی خربزه می‌خوره پا این چیزاشم باید بشینه! - دعام کن عاطی! دعام کن! خیلی محتاجشم! - من هر لحظه به فکرتم عزیزم..الانم پاشو برو یکم قرآن بخون آروم شی..پاشو..بعدشم برو بچسب به امتحانت..آخریشه‌ها.. تکتم نفسش را فوت کرد. - باشه! فعلاً کاری نداری؟ - نه برو عزیز..خدافظ تکتم موهایش را جمع کرد و بالا بست. دستی به گردنش که خیس عرق شده بود، کشید. برخاست و به اتاق پدرش رفت. قرآنش را برداشت. خیلی وقت بود که سراغ این کتاب نیامده بود. خیلی وقت می‌شد که حتی نمازهایش را هم یک درمیان می‌خواند. نگاهی به جلد نقره‌ای رنگ آن انداخت. باباحسین چقدر با این کتاب مأنوس بود. ته قلبش یک‌جوری شد. خجالت می‌کشید. آرام روی صندلی نشست. چشمانش را بست و کتاب را باز کرد. "إنّنی انا الله لا اله الاُ انا فاعبُدنی و اقمِ الصلوة لِذکری " #ادامه‌دارد... این‌اثر فقط‌ متعلق‌ به‌ کانال‌ #کوچه‌احساس‌ می‌باشد.⛔️ #هرگونه‌کپی‌و‌ارسال‌در‌دیگر‌کانال‌هاحرام‌است❌ لینک کانال http://eitaa.com/joinchat/2126839826C589c9be5e4

لینک قسمت اول رمان زیبای #بی‌دل❤️ جدید https://eitaa.com/koocheyEhsas/54363 لینک پارت اول رمان عاشقانه و تاریخی اختر❤️ https://eitaa.com/koocheyEhsas/45464 کپی از رمان ها به هر شکلی حرام است •┈┈••✾•♥️•✾••┈┈• @koocheyEhsas •┈┈••✾•♥️•✾••┈┈•

•••♡🍂🍂🍂♡••• ﴾﷽﴿ رمان ♥ #بےدل ♥ به قلم #ر_مرادی #فصل_اول *تصمیم* #قسمت_صد_و_شصتم کنار ستون‌های بلند روبه‌روی در وردودی سالن دانشگاه ایستاده و چشم به رفت‌وآمد دانشجویان دوخته بود. از شدت نگرانی حتی دوستانش را که برایش دست تکان می‌دادند، نمی‌دید. خداخدا می‌کرد صحیح و سالم بیاید و خیالش را راحت کند. از دور دیدش. با پاهایی که انگار با دیدن او جان گرفتند به سمتش راه که نه، پرواز کرد. نزدیکش که رسید سرتاپای او را می‌کاوید. با خنده‌ای که از روی لبانش محو نمی‌شد، سلام کرد. با نگرانی گفت:" معلوم هس کجایی تو؟! خداروشکر که حالت خوبه! چرا جواب نمی‌دادی آخه؟! من که مُردم از نگرانی! " کم مانده بود از خوشحالی قربان صدقه‌اش برود؛ اما جلوی فربد خجالت کشید. هامون در سکوت، با چهره‌ای بی‌تفاوت که انگار اصلاً او را نمی‌شناسد نگاهش کرد. فربد با تعجب هامون را از نظر گذراند. این دو سه روز به خاطر اینکه پدرومادرش خانه‌اش بودند او را ندیده بود و نمی‌دانست چه بینشان گذشته. تلفنی فقط حال و احوال کرده بود. احساس کرده بود هامون حال و حوصله ندارد؛ ولی فکر نمی‌کرد تا این حد حالش خراب بوده که حتی با تکتم هم حرف نزده. گرم و صمیمی با تکتم احوال‌پرسی کرد. به هامون نگاه کرد. سرش پایین بود. انگارنه‌انگار که تکتم آنجاست. بی‌خبر از همه‌جا تک سرفه‌ای تصنعی کرد و من‌من‌کنان گفت:" من..میرم با مجید کار دارم..بیاین سری جلسه..هامون! یادد نره کناری من میشینیا.." دستی تکان داد و رفت. تکتم به صورت هامون که سردی و بی‌تفاوتی‌اش داشت آتش به جانش می‌زد، چشم دوخت. - میشه بگی چرا خبری ازت نیست؟! هیچ می‌دونی چی کشیدم این چند روز؟ نکنه مریض بودی؟! چیزیت شده بود؟! آره؟ هامون سکوت کرده بود. - چرا ساکتی؟! یه چیزی بگو خب! جون به لبم کردی! هامون سعی داشت هر حرکتی که می‌کرد و هر کلمه‌ای که تکتم می‌گفت، از چشمش پنهان نمانَد. صدای ضبط‌شده دوباره روی ذهنش خش انداخت. این همان تُن صدا بود. همان ضرباهنگ. و این یعنی خودش بود. با درد چشمانش را بست؛ اما معنی این نگرانی را نمی‌فهمید. در دلش گفت:" حتماً اینم جزء نقششه!.." دوباره نگاهش کرد." عجب بازیگر ماهری هستی تو!..چطور می‌تونی احساست‌و جوری مخفی کنی که حتی از چشماتم نمیشه خوند!.." تکتم منتظر و نگران ایستاده بود. هامون پوفی کشید. خشک و جدی گفت:" کار داشتم!.." و بدون کلام دیگری رفت. تکتم خشکش زد." این دیگه چه رفتاریه! ینی چی؟ با یه گوسفندم این‌طوری رفتار نمی‌کنن! " به زحمت پاهایش را از جا کَند و به دنبالش دوید. - هامون صبر کن ببینم! جلواش طلبکارانه ایستاد. " هامون من امتحانم‌و خراب می‌کنما..خواهش می‌کنم ازت بگو چی شده؟..حال منو نمی‌بینی؟! برات مهم نیست نگرانی من؟!..چرا حرف نمی‌زنی تو؟!.. " هامون همان‌طور که رفت توی سالن امتحانات، گفت:" باشه بعد از امتحان.." تکتم وارفته و عصبانی، پا به زمین کوباند. حدس می‌زد موضوع مربوط به خانواده‌اش است و به خاطر همین اعصابش به‌هم ریخته. ولی چرا با او سرد برخورد کرد؟ چرا این‌همه بی‌تفاوت بود؟ نکند پشیمان شده؟ یا قصد دارد همه چیز را تمام کند؟ دلش به شور افتاد. وقتی از کنارش رد شد، نگاهش کرد. او حتی سرش را هم بلند نکرد. چشمان نگرانش را به فربد دوخت. پشت سرش نشسته بود. فربد با حالتی سؤالی اما گنگ و گیج یک نگاه به او می‌کرد و یک نگاه به هامون. احساس می‌کرد اتفاقی افتاده که این‌طور هامون را به‌هم ریخته. هامونی که حتی طاقت اخم تکتم را نداشت حالا حتی نگاهش هم نمی‌کرد و این خیلی عجیب بود برایش. به هر جان کندنی بود امتحان را داد و از سالن، با حالی خراب خارج شد. دل توی دلش نبود. وقتی داشت می‌رفت هامون هنوز نشسته بود و غرق امتحان. اینقدر که استرس حرف زدن با هامون را داشت، برای امتحانش نگران نبود. ده هم می‌گرفت برایش کافی بود. بطری آب‌معدنی را که کمی آب ته‌اش مانده بود، سرکشید. منتظر چشم به در سالن داشت. چند دقیقه‌ی بعد هامون را دید که با همان قیافه‌ی گرفته و دمغ، بیرون آمد. به سمتش رفت. باید جدی می‌شد تا بفهمد در ذهن او چه می‌گذرد. - هامون! هامون سرش را بلند کرد. تکتم با دیدن صورت او که حتی با اخم هم زیبا می‌نمود، دلش پیچ‌وتاب خورد. آب دهانش را قورت داد. خیلی جدی گفت:" اگه مسئله‌ای هست یا اتفاقی افتاده که باعث شده تو با من مثل یه گوسفند رفتار کنی! بهم بگو..بگو بدونم چی شده که مثل آدمایی که قتل کردن با من برخورد می‌کنی! چرا درست جوابمو نمیدی؟! " هامون براق شد توی صورتش. - کاری که تو کردی..کم از قتل نیست.. خانم.. راه افتاد که برود. ابروهای تکتم بالا پرید. " خانم؟! " انتظار شنیدن چنین جوابی را نداشت. به دنبالش کشیده شد. - وایسا ببینم..منظورت چیه؟! مگه من چیکار کردم؟! هامون همان‌طور که تند قدم برمی‌داشت، گفت:" بیا..خودت می‌فهمی.." 👇👇👇

تکتم با یک دنیا سوال و دلشوره، همراهش از دانشگاه بیرون رفت. #ادامه‌دارد... این‌اثر فقط‌ متعلق‌ به‌ کانال‌ #کوچه‌احساس‌ می‌باشد.⛔️ #هرگونه‌کپی‌و‌ارسال‌در‌دیگر‌کانال‌هاحرام‌است❌ لینک کانال http://eitaa.com/joinchat/2126839826C589c9be5e4

•••♡🍂🍂🍂♡••• ﴾﷽﴿ رمان ♥ #بےدل ♥ به قلم #ر_مرادی #فصل_اول *تصمیم* #قسمت_صد_و_شصت_و_یکم هامون تلخ شده بود. دست خودش نبود. دلش می‌خواست همه‌ی آنچه که شنیده، دروغ باشد. تکتم همه را تکذیب کند. بگوید همه‌اش نقشه است. بگوید روحش هم از این صوت خبر ندارد. مهشید تنها برای دور کردن آنها از هم این دسیسه را چیده! دلش می‌خواست همه را انکار کند. با خودش داشت کلنجار می‌رفت که چه کند. ناگهان ایستاد. با تکتم چشم در چشم شد. نگاهش دردآلود بود. روی چهره‌اش خشمی موج می‌زد که با رنج آمیخته بود. تکتم درحالی‌که کلاسورش را محکم به سینه می‌فشرد، با حالتی که انگار می‌خواست همه‌ی عشقش را به او ثابت کند، نگاهش می‌کرد. در دلش گفت: " آخه چی باعث شده تو این همه برزخ بشی عزیز من! " هامون هنوز مردد بود. دستش در جیبش بود و موبایلش را لمس می‌کرد. با خودش گفت:" نه!..این چشم‌ها نمی‌تونن به من دروغ بگن!..نمی‌تونن!.." با خودش در کشمکش بود که چیزی بگوید. بالاخره تصمیمش را گرفت. گوشی‌اش را درآورد. ضبط صدایش را فعال کرد. با صدایی خفه گفت:" من.. یه توضیح ازت می‌خوام.. این رو سه روز کجا بودی؟! " تعجب تکتم بیشتر شد. با حالتی که جا خورده بود گفت:" من؟!.. خب..خونه بودم. همه‌ی مدت تو خونه بودم..حتی نتونستم درست درس بخونم..بس‌که نگران حالِ تو بودم..این سوال جوابا واسه چیه هامون! چرا توضیح نمیدی چی شده؟!.." همان لحظه فربد صدایش کرد. هامون که انگار منتظر چیزی بود تا او را از تصمیمش منصرف کند، فایل را ذخیره کرد و با عجله گوشی را در جیبش سُر داد. با تحکم گفت:" من فردا واسه پایان‌نامم میام دانشگاه..هماهنگ می‌کنم بیای با هم حرف بزنیم.." تکتم پرید وسط حرفش." ولی آخه.." فربد به آنها نزدیک شد. - مزاحمِدون نی‌میشم.. رو به هامون کرد. "فقط خواسم اینا بِد بدم آ برم.." پوشه‌ای را سمت هامون گرفت. هامون نگاهی به پوشه انداخت. آن را گرفت. فربد خواست برود که هامون فوری گفت:" وایسا با هم بریم..کارِت دارم.." تکتم نالید:" هامون!.." - گفتم حرف می‌زنیم..بعد.. از رفتار هامون اصلاً سر در نمی‌آورد. مستأصل ایستاده بود و به آنها نگاه می‌کرد. فربد تا خواست دهان باز کند، هامون دستش را کشید تا بروند. خداحافظی کوتاهی از تکتم کرد و راه افتاد. فربد هم عجولانه خداحافظی کرد و گیج به دنبال هامون کشیده شد. تکتم تا چند دقیقه فقط ایستاده بود و فکر می‌کرد. نمی‌فهمید علت این رفتار هامون از چیست. "چرا گفت کارش کم از قتل نیست؟ کدوم کارم؟ مگه چیکار کردم اصلاً؟ نکنه کسی آمار غلط داده بهش؟ شاید گفتن با کسی رفتم بیرون؟! شایدم خانوادش مخالفن و اون دنبال بهونه می‌گرده تا یه‌جوری کات کنه! ..شایدم.." هزارویک‌جور فکر به ذهنش می‌آمد و می‌رفت؛ اما به نتیجه‌ای نمی‌رسید. باید به خانه برمی‌گشت و تا فردا منتظر می‌ماند. پوفی کشید و راه افتاد. " کووو تا فردا.. " چاره‌ای نداشت جز انتظاری کشنده. انتظاری که نگرانش می‌کرد. احساس می‌کرد خبرهای خوبی در انتظارش نیست. #ادامه‌دارد... این‌اثر فقط‌ متعلق‌ به‌ کانال‌ #کوچه‌احساس‌ می‌باشد.⛔️ #هرگونه‌کپی‌و‌ارسال‌در‌دیگر‌کانال‌هاحرام‌است❌ لینک کانال http://eitaa.com/joinchat/2126839826C589c9be5e4

•••♡🍂🍂🍂♡••• ﴾﷽﴿ رمان ♥ #بےدل ♥ به قلم #ر_مرادی #فصل_اول *تصمیم* #قسمت_صد_و_شصت_و_دوم فربد با حالتی متأثر، دستش را زیر چانه‌اش در هم قلاب کرده بود و دو فایل صوتی را به دقت گوش می‌داد. هامون روی کاناپه دراز کشیده و با هر بار شنیدن آن صدا بیشتر درهم می‌شکست. فربد لبش را به پایین کش داد و گفت:" صداها که عینی همه‌..این خودشه‌س.. خودی تکتم بانو!.." هامون چشمانش را با درد بست. چقدر در آن لحظه احساس حماقت می‌کرد. فربد نگاهی به هامون کرد. برخاست و چرخی در هال زد. قیافه‌ی متفکری به خودش گرفته بود. آمد روبه‌روی هامون ایستاد. - به نظری من..اینا همِش تقصیری خودِده‌س.. چانه‌اش را که انبوهی از ریش آن را پوشانده بود، خاراند. - یادِد که نرفته!..با اون دخدِری بیچاره‌ی چیکار کردی!.. هامون یکهو نشست. - منظورت چیه؟! - هیچی..منظورم همون روزی تصادفه‌س..که واسه من بت‌من بازی درآوردی و یِهوی پادا گذاشتی رو چادوری اون بدبخت.. هامون پوف بلندی کشید و کلافه گفت:" خب که چی! " فربد کنارش نشست. - دِ خره!..اِگه می‌فَمیدن تو این کارا کردی که بِلا بدتِر اِز این سَرِد می‌وُردن. اینا چوبی همون کارِده‌س می‌خوری بنده‌ی خدا..حالا اون خانومی شریفی هیچی نگفت یه ترمم نیمد دانشگا..این می‌خواسِس تِلافی کونِد مثلاً.. هامون پرسشگر نگاهش کرد. - تلافی چی؟! اونا که ندیدن من چیکار کردم.. - چی می‌دونم.. ندیدن اما خب ماوم وایساده بودیم بِروبِر نیگاش می‌کردیم.. تووَم که قشنگ می‌خندیدی..خب دیده‌س نه.. انگار ما دِلِمون حال اومِده‌س تازه!.. عصبانی شده.. بعدشم اون بنده‌ی خدا ندید خدا که شاهد بوده‌س.. هامون لحظه‌ای جا خورد. به فربد خیره شد. پوزخندی زد و سرش را تکان داد. - هه!..مسخره‌س..ببین کی داره دم از خدا می‌زنه!.. فربد دلخور نیم‌نگاهی به او کرد و بلند شد." دُرُسه‌س که ما آدِم نیسیم..ولی دیگه کافِرم نیسیم راس‌راسی!..بالاخره خدایی‌ام هس..تو اینا قبول نداری؟! هامون نفسش را بیرون داد و دوباره دراز کشید." دارم..ولی آخه چه ربطی داره؟! " - ربط ندارِد؟!..اِگه خودِد خار داشتی آ یکی با خارِد این کارا می‌کرد تو چیکا می‌کردی؟! هوم؟!.. اونم به جرمی این که چادوریه‌س.. هامون حق به جانب گفت:" اون حقش بود فربد.." - دِ آخه چیکارِد کرده بود مردی حسابی!.. اصا اون کاری با تو داشت؟! هامون دوباره نشست. - فربد! قبلنَم بهت گفتم..من برای آدمایی که به حقوقم احترام نمیذارن خودم مجازات تعیین می‌کنم!..اون دختره فک کرده بود کیه؟! هان؟! چون مذهبیه عقل کله؟! چون دولا راس میشه و چادرش‌و تا زیر چونه‌ش می‌کشه پایین حق هر کاری رو داره؟! دیگرانم آدم حساب نکنه؟! آره؟!..اون باید یه جایی ادب می‌شد که شد! دیگه حق چی؟! - دِ آخه لامصب مِگه آبرودا برده بود که صاف رفتی سراغی چیزی که روش حساسه لامصب! حالا هر کاریَم کرده بود..تو دیگه نبایِد اون کارا باش می‌کردی که!..عه.. هی حرفی خودِشا می‌زِنِد.. هامون دودستی سرش را چسبید. - اون لحظه مغزم کار نمی‌کرد. نمی‌فهمیدم..خر شدم..حالا میگی چیکار کنم!..ولم کن توروخداااا.. فربد آرام‌تر شد. دستش را روی شانه‌ی او گذاشت." بِرادِری من!..من دارم میگم یُخده به تکتمم بایِد حق بدی..اونم عصبانی بوده.. جوشی شده‌س..یه کاری می‌خواسه‌س بوکونِد..هنوزم که نکرده..دیگه فک نکونم حالاوَم همینا بخواد..اونم دوسِد می‌دارِد.. - پس تو این صوت لعنتی چی میگه فربد!.. گوشی را برداشت و با دستانی لرزان آن را جلوی فربد گرفت و با غیظ گفت:" این چیه پس.. هنوز نکرده ولی نیتش‌و داشته..منِ خاک‌برسر عاشقش بودم..دوسِش داشتم..احساسم بهش خیلی بیشتر از دوس‌داشتن بود.. اون وقت اون.. گوشی را کناری انداخت. بغض داشت خفه‌اش می‌کرد. - من دیگه چطوری بهش اعتماد کنم!..چطوری.. دور خودش می‌چرخید. - همه‌ی اون حرفا..اون نگاها..اون لبخندا..همش واسه فریب دادنِ منِ احمق بود، می‌فهمی؟!.. چرا من نفهمیدم..چرااا؟.. فربد در سکوتی تلخ سرش را پایین انداخته بود. حال او را درک می‌کرد. هرچند مقصر را هم خودش می‌دید. - هامون! می‌دونم تکتم نبایِد این کارا می‌کرد؛ اما تووَم دل شیکوندی دادا!..من هنوز که هنوزه‌س خانومی شریفیا یه جای می‌بینم راما کج می‌کونم چِشَم تو چِشِش نیوفتِد.. به خدااا.. اینم دوسِش بوده‌س خب.. هامون با گفتن " بسه دیگه فربد!.." با تنی خسته و درمانده به سمت سرویس رفت. دیگر حاضر نبود چیزی در این مورد بشنود. تنها چیزی که آزارش می‌داد بازی کردن تکتم با احساسش بود و بس. سرتاسر آن شب هم همه‌ی فکرش فقط مشغول همین بود. #ادامه‌دارد... این‌اثر فقط‌ متعلق‌ به‌ کانال‌ #کوچه‌احساس‌ می‌باشد.⛔️ #هرگونه‌کپی‌و‌ارسال‌در‌دیگر‌کانال‌هاحرام‌است❌ لینک کانال http://eitaa.com/joinchat/2126839826C589c9be5e4

💞السَّلامُ عَلَيكَ حِينَ تَقُومُ، 🌱السَّلامُ عَلَيْكَ حِينَ تَقْعُدُ، 🌱السَّلامُ عَلَيْكَ حِينَ تَقْرَأُ وَتُبَيِّنُ، 🌱 السَّلامُ عَلَيْكَ حِينَ تُصَلِّي وَتَقْنُتُ، 🌱السَّلامُ عَلَيْكَ حِينَ تَرْكَعُ وَتَسْجُدُ، 🌱السَّلامُ عَلَيْكَ حِينَ تُهَلِّلُ وَتُكَبِّرُ، 🌱السَّلامُ عَلَيْكَ حِين تَحْمَدُ وَتَسْتَغْفِرُ 💫سلام بر تو هنگامی‌که بر می‌خیزی، 💫سلام بر تو زمانی که می‌نشینی، 💫سلام بر تو وقتی که می‌خوانی و بیان می‌کنی، سلام بر تو هنگامی‌که نماز می‌خوانی و قنوت بجا می‌آوری، 💫سلام بر تو زمانی که رکوع و سجود می‌نمایی، سلام بر تو وقتی که تهلیل و تکبیر می‌گویی 💫سلام بر تو هنگامی که سپاس و استغفار می‌نمایی🌱 📜زیارت آل یس. #امام_زمان 💫 ┄═❁🍃❈🌸❈🍃❁═┄ 🍃أللَّہُمَ؏َـجِّڸْ لِوَلیِڪَ ألْفَـرَج

۱•••♡🍂🍂🍂♡••• ﴾﷽﴿ رمان ♥ #بےدل ♥ به قلم #ر_مرادی #فصل_اول *تصمیم* #قسمت_صد_و_شصت_و_سوم از دور دیدش. پا روی پا انداخته بود. گوشی‌اش دستش بود و به آن خیره شده بود. از دیروز چقدر انتظار این لحظه را می‌کشید؛ ولی حالا پاهایش پیش نمی‌رفت. نوک انگشتانش یخ کرده بود. حس نداشت. هرچه به او نزدیک‌تر می‌شد ضربان قلبش هم بالاتر می‌رفت. ابروهای گره‌شده‌ی هامون را که دید، قدم‌هایش کند شد. لحظه‌ای ایستاد. به او نگاه کرد. در دلش گفت: " نه به دیروز که لحظه‌شماری می‌کردم امروز برسه و ببینمش، نه به حالا که زانوهام سست شدن.. نمی‌دونم چرا این‌قدر دلم شور می‌زنه!.." نفس عمیقی کشید تا بر خودش مسلط‌تر شود. بند کیفش را سفت گرفت و نزدیک‌تر رفت. می‌کوشید صدایش نلرزد. محکم سلام کرد. هامون برای حفظ ظاهر و آرامش درونی‌اش، توی گوشی داشت سودوکو حل می‌کرد. حداقل تا آمدن تکتم بتواند تمرکزش را بازیابد و کمتر فکر کند. با نزدیک‌شدن صدای قدم‌هایی، سرش را بلند کرد. تکتم را دید که صاف ایستاده و مستقیم به چشمانش نگاه می‌کند. جوابش را زیر لب داد. باز تمام آن احساسات ناگوار در وجودش برانگیخته شد. نگاه خسته‌اش را که گویی در برابر آنچه عقلش می‌گفت، تسلیم شده بود، از تکتم گرفت و به زمین داد. اشاره کرد که کنارش بنشیند. هامون داشت ذهنش را جمع‌وجور می‌کرد تا بتواند حرف بزند. چشمش روی ساقه‌ی علفی که به‌زحمت از دل شکاف سنگی کنار نیمکت، سربرآورده بود، خیره مانده به دنبال کلماتی می‌گشت که سر صحبت را باز کند. دست‌هایش را درهم قلاب کرد. - تا حالا شده توی یه دوراهی گیر کرده باشی و ندونی کدوم راه درسته کدوم غلط؟ کدوم ته‌ش می‌رسه به اون چیزی که می‌خوای و کدوم بن‌بسته؟ نفسش را کوتاه بیرون داد. - یه زمانی فک می‌کردم هیچ وقت عاشق نمیشم..عشق برام یه حس کودکانه و غیرمنطقی بود. یه‌جور تلف کردن بیهوده‌ی وقتت که بخوای به یکی دیگه فک کنی و خودت‌و از کارو زندگی بندازی!.. به احساسم اجازه‌ی عرض اندام نمی‌دادم.. وقتی دچارش شدم..دیگه نتونستم از دستش رها کنم خودم‌و.. مث یه باتلاق می‌مونه!..می‌کشونه پایین!..منم..خب تسلیمش شدم.. فک می‌کردم..ارزشش رو داره یه بار امتحانش کنم..یه بار دل به دریا بزنم..ولی.. سکوت کرد. قیافه‌ی عبوس و گرفته‌اش باعث می‌شد تکتم هم سکوت کند. از حرف‌هایش سر در نمی‌آورد. این چهره‌ی عصبی و آشفته، این لحن گزنده و مرموز، آن چیزی نبود که از او می‌شناخت و با آن آشنا بود. یک چیزی در او عوض شده بود. هامون چرخید و نگاهش را غافلگیر کرد. برایش هنوز دشوار بود باورِ اینکه این نگاه، این چشمان زلال، فریبش داده باشند. تکتم از این غافلگیری ترسید. در چشمان هامون چیزی بود که او را می‌ترساند. من‌من‌کنان زبانش را به حرکت درآورد. - من..منظورت از این حرفا چیه هامون!.. هامون لبش را گاز گرفت. سرش را پایین انداخت. بعد از کمی مکث، موبایلش را که کنارش روی نیمکت گذاشته بود، برداشت. فایل صوتی را آورد و به آن خیره شد. - همه‌ی باورای منو به هم ریختی تکتم! هزارتا سوال توی ذهنم دارم که فقط دلم می‌خواد فقط به یکیش جواب بدی..چرا؟! فایل را پِلِی کرد. زل زد به صورتش. تکتم با دهان باز، درجا خشکش زد. گوش‌هایش درست می‌شنید؟ این صدای خودش بود. حرف‌هایی که برای عاطفه زده بود، داشت از گوشی هامون پخش می‌شد. ناباور و ترسیده، به گوشی زل زده بود و توان حرکت نداشت. فقط یک سوال در ذهنش چرخید:" چطور ممکنه؟!" #ادامه‌دارد... این‌اثر فقط‌ متعلق‌ به‌ کانال‌ #کوچه‌احساس‌ می‌باشد.⛔️ #هرگونه‌کپی‌و‌ارسال‌در‌دیگر‌کانال‌هاحرام‌است❌ لینک کانال http://eitaa.com/joinchat/2126839826C589c9be5e4

•••♡🍂🍂🍂♡••• ﴾﷽﴿ رمان ♥ #بےدل ♥ به قلم #ر_مرادی #فصل_اول *تصمیم* #قسمت_صد_و_شصت_و_چهارم هامون نگاه متعجب و وحشت‌زده‌ی تکتم را که دید، آه از نهادش برآمد. همه‌ی آنچه انتظار داشت از او بشنود و انکار کند، نقش برآب شد. این نگاهِ ترسیده، مُهر تأییدی بود بر آنچه می‌شنید و به حال خودش افسوس خورد. تکتم زبانش بند آمده بود. لبهایش مثل ماهی تکان می‌خورد ولی کلامی از دهانش خارج نمی‌شد. هامون سوالش را دوباره و این‌بار با درد تکرار کرد." چرا تکتم؟! چرا؟! " تکتم به‌هم ریخته بود. انگار همه‌ی سرش نبض شده بود و می‌زد. هیج‌وقت در زندگی دچار چنین حالتی نشده بود. اظطرابی وحشتناک، فشار روحی، ترس، دهانی منقبض، و سرگشتگی. چیزی که برایش عجیب بود این بود که این همه‌ی حرف‌هایش نبود. اینکه چطور این فایل صوتی به دست هامون رسیده از آن هم عجیب‌تر بود برایش. سعی کرد تمرکزش را به دست آورد. بهت‌زده به چشم‌های هامون که حالا طلبکارانه و پر از خشم به او دوخته شده بود، نگاه کرد. آب دهان نداشته‌اش را قورت داد. سرش را ناخودآگاه به چپ و راست تکان داد. لب زد:" این..این همه‌ی حرفای من نیست..این..من..من برات توضیح میدم..من.." هامون کلافه بلند شد. چند قدم جلوتر رفت. دوباره برگشت. پنجه در موهایش کشید. خیلی تلاش می‌کرد تا خونسردی‌اش را حفظ کند. با صدایی که بم‌تر شده بود گفت:" فقط می‌خوام بدونم واسه چی می‌خواستی آبروی منو ببری؟! واسه چی با احساس من بازی کردی‌! هان؟! منتظر توضیحتم..بگوو.." تکتم کمی خودش را جمع کرد. - من نمی‌دونم این..این..چطوری..دستت رسیده..ولی..این همه‌ی حرفایی که..من زدم نیس.. هامون پوزخند صداداری زد. - پس چیزای دیگه‌ایَم هس که من خبر ندارم..بگو..اگه چیزی باقی مونده بگو.. تکتم عجولانه گفت:" نه..اون‌طور که تو فک می‌کنی نیس به خدااا.." - پس چطوریه؟!..منتظرم توضیح بدی.. تکتم که حالا لبهایش هم خشکیده بود، نفسش را بیرون داد. دستی به پیشانی عرق‌کرده‌اش کشید. باید قانعش می‌کرد وگرنه برای همیشه او را از دست می‌داد. روی نیمکت جابه‌جا شد. - آب داری؟ هامون سرش را به نشانه‌ی "نه" بالا انداخت. تکتم نالید:" گلوم خشک شده.." زبانش را روی لبهایش کشید. هامون همچنان منتظر نگاهش می‌کرد. انگار مجبور بود تحمل کند. برای هامون چیزی جز شنیدن حرف‌های او اهمیت نداشت. به ناچار گفت: " من وقتی اون روز تصادف، حرکات تو رو دیدم..خنده‌هات و بی‌محلیت به عاطفه.. خیلی عصبی شدم..گریه‌های عاطفه هم روح و روانم‌و به‌هم ریخته بود. اون..حالش خیلی بد بود. من..منم نمی‌تونستم ببینم اون این‌طوری داره ضجه می‌زنه و تو.. تو..بهش بخندی..من عصبانی بودم..من.. بغض کرد. - من حالم خیلی خراب‌ بود مثل عاطفه..آره..اولش می‌خواستم این کارو بکنم..ولی..بعدش که باهات آشنا شدم..وقتی شناختمت.. یکهو از جایش بلند شد. " هامون من دوسِت دارم..من بهت علاقمند شدم.. من.." هامون پشتش به او بود. از جایش تکان نمی‌خورد. تکتم آهسته رفت کنارش ایستاد. جرأت نمی‌کرد روبه‌رویش قرار بگیرد. - هامون!..من وقتی عاشقت شدم دیگه اون فکرای احمقانه رو دور ریختم..به خدا من بهت علاقه دارم..هامون! هامون باز پوزخند زد. برگشت سمتش." تو هنوزم داری دروغ میگی.." اشکی که درتلاش بود فرو نریزد، آهسته روی گونه‌اش روان شد و با صدایی لرزان گفت:" دروغ نمیگم هامون..اگه باور نمی‌کنی از عاطفه بپرس..اون که دیگه بهت دروغ نمیگه!.. اصلاً همین الان بهش زنگ بزن..بپرس من چی بهش گفتم..به خدا من.. من.. " باعجله برگشت. موبایل را از کیفش درآورد و سمت او گرفت. "بیا بگیر.." هامون دست‌هایش را در جیبش فرو کرده بود و به او نگاه می‌کرد. این دختر داشت او را می‌آزرد. آزاری که مستقیم، احساسش را نشانه گرفته بود. #ادامه‌دارد... این‌اثر فقط‌ متعلق‌ به‌ کانال‌ #کوچه‌احساس‌ می‌باشد.⛔️ #هرگونه‌کپی‌و‌ارسال‌در‌دیگر‌کانال‌هاحرام‌است❌ لینک کانال http://eitaa.com/joinchat/2126839826C589c9be5e4

#تبلیغ_نیست پس #جدی بگیریم 🔴 پروفسور #خیراندیش هستم. از همه هموطنان عزیز میخوام با عضویت در کانال طب سنتی سلامت خود و خانواده خود را تضمین کنید... #رژیم_تناسب_اندام 🌹 🔵درمان شگفت انگیز پادرد ،زانو درد ،صدای مفاصل #دیسک_کمر و #زودانزالی و سرما خوردگی، زیبایی، سرطان، #دیابت و درمان کبد چرب #فوررری http://eitaa.com/joinchat/1397620737C709892c1cf ☎سوال از شما پاسخ از استاد 🔴پیشگیری کنیم از ویروس کرونا 👆 طرح #ارسال_رایگان_دارو بسراسر کشور #آنلاین_با_استاد 🌹

••🌱♥️•• هیچ‌اُمید‌ی‌رادردلِ‌بنده‌ام‌نِمی‌اندازم مگراینکہ‌توا‌نایی‌رسیدن‌بہ‌آن‌راداشتہ‌باشد . . !🍃 #مهربون‌خدای‌من:) . .