اولین و شاید مهم‌ترین مسئله در نوشتن ماجرای "خودافشایی" است. قلم‌ها بخاطر خاصیتی که دارند از اندیشه‌ها سرازیر می‌شوند و همراه خودشان رازهای نگو دارند. استادی داشتم که می‌گفت از روی متن‌هایمان به شخصیت ما پی می‌برد. متن‌هایی نه لزوما خاطره، بلکه از روی داستان‌هایمان مارا می‌شناخت. مثلا می‌دانست کدام یک‌مان درونگرا هستیم و آن‌یکی برونگرا، این‌که فلانی چجوری فکر می‌کند و بهمانی چه عقایدی دارد. نوشتن همیشه مقداري خودافشایی دارد و این گریزناپذیر است. و مسئله جایی سخت می‌شود که چیزهایی را فاش می‌کند که نباید! عقیده‌ای را لو می‌دهد که نویسنده دلش نمی‌خواهد به ديگران بروز دهد یا مثلا خاطره‌ای سِری از زندگی خانوادگی‌ که کسی نباید بداند. اگر بخواهید شاید بتوانید جلوی خودافشایی آگاهانه را بگیرید، اما هیچ‌وقت نمی‌توانید مانع خودافشایی‌های ناخودآگاه قلم‌تان شوید. که اگر روزی بخواهید چنین کنید، اولا نمی‌شود و بعد هم اگر بیش از حد به خودتان فشار بیاورید و خودتان‌ را محدود و سانسور کنید، قلم‌تان رشد نخواهد کرد و چیزی جز یک تظاهر و تصنع از آن باقی نخواهد ماند. پس همین اولِ راهِ نوشتن، با همه فکر‌های فاش شده کنار بیایید، همه غرهای خانوادگی را به جان بخرید و برای همه قضاوت‌ها صبوری کنید... نوشتن همین است. خوش آمدید. _نجمه حسنیه_ #داستان https://eitaa.com/joinchat/1894908056C0ba2af25e5

به نـام خــدای مهربـــان "در مقام پذیرش" اگر کسی از اطرافیان‌تان گفت که می‌تواند بنویسد، حرف‌ش را باور کنید! راستش نوشتن آنقدرها هم سخت نیست؛ بلکه خوب نوشتن سخت است و باورپذیر نوشتن سخت‌تر از آن. این‌که کسی بتواند داستانی بنویسد که خواننده صحنه‌های داستان را پیش چشم‌هایش ببیند، یعنی باورپذیر نوشته است. حالا چطور باورپذیر بنویسیم؟ برای باورپذیر نوشتن بهتر است از تجربه‌های زیسته‌مان شروع کنیم. مثلا سعی کنیم شخصیت‌های داستان را لابه‌لای آدم‌هایی جستجو کنیم که از نزدیک دیده‌ایم، یا شغل‌ها را جوری انتخاب کنیم که خودمان یا حداقل یکی از نزدیکان‌مان تجربه کرده‌اند. برای نوشتن از تجربه‌های زیسته‌مان هم باید سراغ احساسات، افکار و رفتارمان برویم. گاهی حتی باید از مسائل شخصی‌مان بگوییم. اصلا برای متن خوب نوشتن مجبوریم خودمان را بنویسیم. و این میان حتما حرف‌هایی هست که گفتن‌ش سخت است یا مثلا اتفاقاتی وجود دارد که تعریف کردن‌ش خجالت‌آور است. اما راستش این افشاکردنِ خود در نویسندگی گریز ناپذیر است. نویسنده‌ها پیش از شروع حرفه‌ای نوشتن باید از ماجرای خودافشایی آگاه باشند و با این حقیقت کنار بیایند. خودافشایی را همه نویسنده‌ها دارند؛ چرا؟ چون از تجربه‌هایشان می‌نویسند. چون همیشه افکاری هست که از فکرشان سُر بخورد و میان کلمات‌شان ظاهر شود. اگر نوقلم هستید خوب است بدانید خودافشایی بخش جدانشدنی نوشتن است و اگر می‌خواهید حرفه‌ای وارد این مسیر شوید، بهتر است این بخش از نوشتن را با جان و دل بپذیرید... _نجمه حسنیه_ #داستان ⬇️ما را این‌جا ببینید⬇️ https://eitaa.com/joinchat/1894908056C0ba2af25e5

به نـام خــدای مهربـــان "روال این‌جا از این قرار است" مَن روزانه یک پست در کانال بارگذاری می‌کنم. این روال از آذرماه ۱۴۰۰ با شروع حیات کانال شروع شد و تا امروز که نزدیک ۸ ماه از راه‌اندازی کانال می‌گذرد، ادامه داشته است. موضوعاتی را که درباره‌شان می‌نویسم با وسواس انتخاب می‌کنم و از آن‌جا که "نوشتن" و دوره‌های نویسندگی، طرفدارانی در بین مخاطبان کانال دارد، تلاش می‌کنم هفته‌ای یک متن مرتبط با نویسندگی بنویسم. این پست‌ها نوشته‌هایی با محوریت تکنیک‌های نوشتن و داستان‌نویسی هستند. از سوژه‌یابی و انتخاب کلمات تا شخصیت‌پردازی و دیالوگ‌نویسی. متن‌ها را گاهی کلی و گاهی جزئی می‌نویسم. از درستی تکنیک‌ها خیالم راحت است و همه‌شان را خودم در نوشتن استفاده می‌کنم. مطالب خیلی از پست‌ها را از زبان استادهایم شنیده‌ام و برخی‌شان را با مطالعه کامل کرده‌ام. این پست‌ها را با #داستان منتشر می‌کنم. اگر این پست‌ها را بخوانید یک نویسنده حرفه‌ای نمی‌شوید! راستش نویسنده شدن به خیلی چیزها نیاز دارد؛ اما می‌توانم به شما قول دهم که این پست‌ها و مطالب آن‌ها می‌تواند شما را در بهتر نوشتن کمک کند. علاوه براین‌که در بین مطالب منتشر شده در ایتا تقریبا هیچ مطلبی با این سروشکل و محتوا ندیده‌ام و خیالم از بابت ناب بودن مطالب راحت است. _نجمه حسنیه_ ⬇️ما را اینجا ببینید⬇️ https://eitaa.com/joinchat/1894908056C0ba2af25e5

اگر تازه به جمع ما پیوسته‌اید و به نوشتن علاقه‌مندید، شما را به خواندن پست‌های #داستان دعوت می‌کنم. این پست‌ها حاصل چندسال کلاس رفتن و کتاب خواندن است. با خیال راحت بخوانید و البته، مصرف کنید. همچنین، می‌توانید پست‌ها را برای خودتان ذخیره کنید یا با ذکر منبع برای دوستان اهل قلم‌تان بفرستید.

هدف ما از خواندن یک کتاب چیست؟ کتاب‌ها ما را وارد دنیایی می‌کنند که خودمان ندیده‌ایم، ما را در دل اتفاقاتی می‌برند که هیچ‌وقت تجربه نکرده‌ و گاهی ما را با احساساتی رو به رو می‌کنند که نسبت بهشان آگاهی نداشته‌ایم. این برای ما به عنوان خواننده یعنی "رشد". همین رشد است که ما را به سمت مطالعه می‌برد و برایمان لذت‌بخش است. لازم است بدانید همین نقطه‌ی رشد ما، همین چیزی که ما را کتاب‌خوان کرده است، هزینه‌ی سنگینِ نوشتن یعنی "خودافشاییِ" نویسنده است. اگر نوشته‌های نویسنده از درون او نبود، اگر همراه خودش درجه‌ای از خودافشایی نداشت و اگر باور پذیر نوشته نمی‌شد، هیچ‌گاه خواننده با کتاب همراه نمی‌شد. اگرچه خودافشایی گاهی تلخ است اما روی شیرینی دارد و آن، همراهی و باور خواننده است. اگرچه گاهی خواننده متوجه این خودافشایی نیست. پس اگر شما یک روزی از نوشته‌های یک نویسنده لذت برده‌اید، حالا وقت آن است خودتان به عنوان یک نویسنده این هدیه را به خواننده‌ی نوشته‌هایتان تقدیم کنید. _نجمه حسنیه_ + برای فهمیدن بهتر این پست شما را به خواندن بخش‌های قبل در #داستان دعوت می‌کنم. ⬇️ما را اینجا ببینید⬇️ https://eitaa.com/joinchat/1894908056C0ba2af25e5

#داستان ⬇️ما را اینجا ببینید⬇️ https://eitaa.com/joinchat/1894908056C0ba2af25e5

حالا اما می‌خواهم سراغ بخش مهمی از ماجرای دیالوگ بروم. بخشی مهم که برای ساختن یک گفتگوی طبیعی به آن نیاز دارید. وقت صحبت کردن آدم‌ها فارغ از واژه‌ها و لهجه‌شان، هیچ‌وقت شده که به لحن‌شان دقت کنید؟ به آهنگ استفاده از کلمات‌شان؟ لحن را من این‌طور توضیح می‌دهم که مدل حرف زدن یک آدم کوچه بازاری را با نحوه حرف زدن یک فرد تحصیل کرده و آداب‌دان مقایسه کنید. آیا تنها تفاوت آن‌ها در استفاده از واژگان‌شان است؟ یا مثلا نحوه حرف زدن یک فرد عصبانی را با کسی که حسابی خجالت زده است کنار هم بگذارید و ببینید چه چیزی حرف زدن آ‌ن‌ها را از هم متمایز می‌کند؟ من به این تمایز می‌گویم لحن! آدم‌ها، همه‌شان لحن دارند. ساختن لحن و آوای صدا در نوشته‌ها حاصل کنار هم گذاشتن واژه‌ها است. با این توصیف فکرش را بکنید که درآوردن لحن چقدر سخت است! چون قرار است با واژه‌های مسکوت، چیزی از سنخ صدا را نشان دهید. و دقیقا همین هنر است که بین یک دیالوگ خوب و بد فرق می‌گذارد. هر نویسنده‌ای باید تلاش کند لحن شخصیت‌‌هایش را دربیاورد و آن را در طول داستان حفظ کند. ادامه دارد... _نجمه حسنیه_ + پست‌های قبل را در #داستان ببینید. ⬇️ما را اینجا ببینید⬇️ https://eitaa.com/joinchat/1894908056C0ba2af25e5

به نـام خــدای مهربـــان "در اهمیت لحن"(۲) بیایید باهم صادق باشیم؛ پیدا کردن لحن سخت است. به نوشتن و خواندن زیاد نیاز دارد و البته تمرین‌هایی هم دارد. می‌دانید؟ اهمیت لحن آن‌جاست که خواننده وقت خواندن گفتگوها صدا و لهجه و آوای شخصیت را در گوشش بشنود، مدل حرف زدنش را باور کند، با احساسش همراه شود و درنهایت شخصیت را باور کند. لحن برای نویسنده‌های حرفه‌ای بسیار مهم است و حسابی برایش وقت می‌گذارند. یادم هست که در گفتگو با یک نویسنده، چیزی می‌گفت که بسیار برایم جالب بود. نویسنده می‌گفت بعد از نوشتن هر بخش از رمانش، آن‌را می‌خوانَد و ضبط می‌کند و بعدتر صدای خودش را می‌شنود تا ایرادات نوشته دربیاید. یکی از ایراداتی که تاکید می‌کرد در این خوانش پیدا می‌شود، مشکلات لحن شخصیت‌ها بود؛ این‌که چقدر لهجه و لحن را در آورده و چقدر توانسته این لحن را برای هر شخصیت به طور خاص حفظ کند. در نهایت این را بگویم که لحن اگرچه بسیار مهم است و باید در همه نوشته‌ها رعایت شود، اما برخی نوشته‌ها هستند که بخاطر مدل شخصیت‌هایشان به لحن‌های متفاوتِ کمتری نیاز دارند. مسلما حساسیت لحن در این داستان‌ها کمتر می‌شود. اما داستان‌هایی با شخصیت‌های متفاوت و خاص، برای حقیقی‌تر شدن شخصیت‌هایشان، نیاز به لحن‌ خاص هر شخصیت دارند و راستش، نوشتن چنین داستان‌هایی سختی‌های خاص خودش را دارد. _نجمه حسنیه_ #داستان ⬇️ما را اینجا ببینید⬇️ https://eitaa.com/joinchat/1894908056C0ba2af25e5

به نـام خــدای مهربـــان "پیدا کردن لحن" در پست قبلی، از تاثیرگذاری لحن در دیالوگ گفته‌ام. این‌که چه اهمیتی دارد و پیدا کردن لحن درست چقدر سخت و البته مهم است. حالا می‌خواهم کمی بیشتر درباره لحن حرف بزنم. اگر بخواهم شما را بیشتر با لحن آشنا کنم باید بگویم که لحن در یک گفتگو آن‌چیزی است که سبب فرق یک شخصیت با شخصیت دیگر می‌شود. درواقع لحن در یک دیالوگ آن است که وقتی یک جمله از یکی از شخصیت‌های داستان را می‌خوانید، بتوانید متوجه جنسیت او، سن او، حدود جایگاه اجتماعی و حتی شغل‌ش بشوید. دیالوگی لحن دارد که معرف گوینده‌اش باشد و درباره او به ما اطلاعات بدهد؛ نه آن‌که یک جمله خنثی باشد که بتوان آن را در دهان هر گوینده‌ای گذاشت. جمله‌های بدون لحن را شخصیت‌‌های بی‌هویت می‌گویند. خواننده بعد از خواندن چنین دیالوگ‌هایی نه تنها هیچ تصوری از شخصیت پیدا نمی‌کند که اساسا با یک جمله شبیه جملاتِ دیگر داستان روبه روست و این یعنی دیالوگ دیگر کارکرد خودش را ندارد. برای آن‌که بتوانید لحن شخصیت را پیدا کنید لازم است او را خوب بشناسید، به خوبی با ویژگی‌های شخصیتی‌اش آشنا باشید و در واقعیت هم با لحن و مدل آدم‌های شبیهِ او، به خوبی آشنا باشید. البته که بعد از نوشتن دیالوگ‌ها می‌توانید از آدم‌های واقعی شبیه به شخصیتِ داستان‌تان کمک بگیرید و نظرشان را درباره درستی لحن بپرسید... _نجمه حسنیه_ #داستان ⬇️ما را اینجا ببینید⬇️ https://eitaa.com/joinchat/1894908056C0ba2af25e5

| اینجا کانال رسمی مدرسه مبناست. | من(نجمه حسنیه) نویسنده و ادمین کانال، این‌جا درباره نزدیک‌ترین موضوعات به مبنا و دوره‌هایش قلم می‌زنم. 🌱از #داستان‌_مبنا و آدم‌هایش می‌نویسم. 🌱برای علاقه‌مندان به نویسندگی نکته‌هایی می‌‌گویم.(#داستان) 🌱درباره موضوعات مرتبط با روایت‌انسان می‌نویسم.(#روایت_انسان) 🌱کتاب، فیلم و پادکست معرفی می‌کنم.(#پیشنهاد_درجه_یک) 🌱اطلاعیه‌هایی درباره دوره‌های مبنا، جزییات و ثبت‌نام آن پست می‌کنم.(#ثبت‌_نام_دوره) 🌱این میان هم برای علاقه‌مندان مبنایی، از مجله دوست‌داشتنی‌مان "محفل"(#محفل) و 🌱جمع کتاب‌خوان‌های مبنا یعنی "حلقه کتاب" می‌گویم.(#تنها_کتاب_نخون)

به نـام خــدای مهربـــان نوشتن یک مهارت است. این را همه‌مان خوب می‌دانیم. و یادگرفتن یک مهارت با خواندن چند کتاب و یادداشت کردن صحبت‌های چند استاد به دست نمی‌آید! نوشتن را هم باید "یاد" گرفت و هم "تمرین" کرد. اگر می‌خواهید خوب بنویسید، باید خودتان را برای یک مسیر طولانی و البته تدریجی آماده کنید. شما برای نویسنده شدن باید: کلاس بروید، به قدر کافی مطالعه کنید، و مهم‌تر از همه آن‌که زیاد بنویسید! درواقع لازم است به قدر کافی نوشتن را تمرین کنید. چطور؟ سعی کنید از بهانه‌های کوچک استفاده کنید و روزانه یک متن بنویسید. داستان، یادداشت، خاطره یا روایت فرقی ندارد. شما فقط باید "روزانه" بنویسید. اتفاقات جالب روزتان را بنویسید، درباره احساسات خوب وبدتان در طول روز بنویسید، افکارتان را روی کاغذ بیاورید و... . روزانه‌نویسی‌ها نباید لزوما متن‌های بلند یا شاهکاری باشند. روزانه نویسی‌ها قرار است یک تمرین ساده برای نوشتن باشند؛ همین! پس سخت نگیرید و از امروز روزانه نویسی را شروع کنید. _نجمه حسنیه_ #داستان #روزانه_نویسی | @mabnaschoole |

به نـام خــدای مهربـــان "چطور روزانه بنویسید؟" این شاید سوال شما هم باشد! جواب ساده است: "خیلی راحت". برای نوشتن روزانه‌نویسی شما فقط به: یک ابزار نوشتن، کمی وقت، و مقدار زیادی انگیزه، نیاز دارید‌. کاغذ، یادداشت‌های گوشی، لپ‌تاپ(اگر خیلی باکلاس هستید😅)، دفتر یا... را بردارید و از هرچیزی که در لحظه به ذهن‌تان می‌آید بنویسید. چقدر بنویسید؟ هرچقدر که قلم‌تان همراهی کرد. بلند یا کوتاه؟ ادبی یا روایی؟ اصلا مهم نیست. از احساس‌تان یا اتفاقات روز، از درگیری‌های ذهنی یا اندیشه‌هایتان بنویسید و بنویسید. روزانه‌نویسی قلم شما را تقویت می‌کند اما به شرط آن‌که: آن‌را به قدر کافی ادامه دهید، تبدیل به عادت شما شود، وتقریبا هیچ روزی را در روزانه‌نویسی دست ندهید. _نجمه حسنیه_ #داستان #روزانه_نویسی ⬇️ما را این‌جا ببینید⬇️ https://eitaa.com/joinchat/1894908056C0ba2af25e5

حالا اما وقت آن است که یک سوال مهم بپرسم: 《چقدر روزانه نویسی دارید؟!》 شاید اگر بدانید فایده‌ی روازنه‌نویسی چیست، آن را جدی‌تر بگیرید. هر روز نوشتن، - به شما کمک می‌کند در انتخاب واژه‌های خوب و مناسب رشد کنید. - شما را بیشتر با احساسات‌تان آشنا می‌کند، - و مهم‌تر آن‌که کمک می‌کند بتوانید بین فکر و قلم‌تان ارتباط برقرار کنید و آن‌ها را باهم هماهنگ کنید. می‌دانید؟ نویسنده‌های تازه‌کار فکرهای خوب، اتفاقات جذاب و گاهی ایده‌های نابی دارند؛ اما بلد نیستند آن‌ها را به کلمه تبدیل کنند. تبدیل فکر به کلمه و جمله، به داستان و ماجرا، به چیزی قابل فهم برای دیگران یک مهارت مهم است. اگر روزانه بنویسید، و این "نظم" در نوشتن را رعایت کنید، بعد از مدتی خواهید دید که چقدر راحت‌تر از قبل فکرتان را روی کاغذ می‌آورید و متن‌های درجه یک می‌نویسید... _نجمه حسنیه_ #داستان #روزانه_نویسی ⬇️ما را اینجا ببینید⬇️ https://eitaa.com/joinchat/1894908056C0ba2af25e5

به نـام خــدای مهربـــان "به بهانه فوتبال" این روزها که بحث فوتبال داغ است و آدم‌ها درگیر احساسات و رفتارهای احساسی هستند، حواس‌تان را جمع کنید... برای نویسنده شدن، باید مثل نویسنده‌ها دید. این روزها به بهانه فوتبال به اطرافیان‌تان خوب دقت کنید. گفتگو‌ها و کلَ کَل‌ها را به خاطر بسپارید. حواس‌تان پی تغییر رنگ چهره‌ها و واکنش‌ها باشد. دنبال احساسات‌ ناب این روزها باشید و تک تک‌شان را به خاطره دیداری و شنیداری‌تان بسپارید... این رفتارهای واقعی، این احساسات صادقانه و این گفتگوهای خوب یک روزی، میان داستان، وقتی شخصیت‌تان هیجان زده می‌شود به کار می‌آید. درست وقتی‌ که دنبال دیالوگ‌های خوب می‌گردید می‌توانید از حافظه‌تان کمک بگیرید و صحنه‌های واقعی و باورپذیری خلق کنید. می‌توانید بجای کلمه‌های خشک و حرف‌های تکراری، سراغ واژه‌های ناب بروید و شخصیت را حقیقی‌تر رقم بزنید... تجربه‌های این چنینی را جدی بگیرید و برای بهتر نوشتن، ذخیره‌شان کنید... _نجمه حسنیه_ #داستان ⬇️ما را اینجا ببینید⬇️ https://eitaa.com/joinchat/1894908056C0ba2af25e5

بزرگترين مانع و دشمن روزانه‌نویسی "ایدئال‌گرایی" است! چیزی که مثل یک تار دست و پایتان را می‌بندد و مانع شروع‌تان می‌شود... فکر هایی از این دست که: - باید یک متن خوب بنویسم، - لازم است متنم طولانی باشد، - باید درباره تمام اتفاقات روز در نوشته‌ام بگویم، - حتما باید یادداشت‌هایم کامل باشد، - باید در آرامش بنویسم، و.... این عبارت‌ها دشمن روزانه‌نویسی است. شرایط ایدئال، متن درجه یک و وقت مناسب چیزی‌ است که به سختی می‌توانید گیر بیاورید. اساسا چیزی که رسالت روزانه‌نویسی است این‌ها نیست. خود روزانه‌نویسی فارغ از قیدهای بالا مهم است. اصل نوشتن، اصل هر روز نوشتن است که شما را با کلمات پیوند می‌دهد و فکرتان را به قلم‌تان وصل می‌کند. پس روی لیست جملات ایدئال خط قرمز بکشید و همین امشب با خیال راحت اولین متن‌ روزانه‌تان را در یادداشت گوشی‌تان بنویسید... _نجمه حسنیه_ #داستان #روزانه_نویسی ⬇️ما را اینجا ببینید⬇️ https://eitaa.com/joinchat/1894908056C0ba2af25e5

. سلام سلام✋ صبح نزدیک به ظهرتون بخیر.🤓 چندوقت پیش، با مشورت با شما، تصمیم گرفتم درباره «روزانه‌نویسی» توی کانال حرف بزنم.📝 این شد که، ماجرای روزانه‌نویسی رو با این پست🔺 شروع کردیم و توی ۴ پست درباره اون حرف زدیم😇 حالا چیا گفتیم؟ بیاید تا بهتون بگم☺️ #داستان #روزانه_نویسی | @mabnaschoole |

. اول از همه راجع به مسیر تدریجی نویسنده شدن گفتیم!📖 تعارف نداریم که؛ با یه روز نوشتن و دوتا کلاس رفتن نویسنده نمی‌شیم!👀 نویسندگی یک مهارته.📝 برای نویسنده شدن باید زیاد بخونید،📚 کلاس برید،🎓 و زیاد بنویسید.✍ بذارید راحت بگم؛ اگر ننویسید، یعنی اگر زیاد ننویسید، نویسنده نمی‌شید!🙃 حالا این‌جاست که بحث زیبای «روزانه نویسی» میاد وسط...😎 #داستان #روزانه_نویسی | @mabnaschoole |

. روزانه‌نویسی یعنی هر روز نوشتن. یعنی خودتون رو ملزم کنید، هر روز بنویسید.✍ این هر روز نوشتن، یک تمرین ساده ولی مؤثره که اگر جدی‌ش بگیرید، خیلی زود تاثیرش رو می‌بینید.😃 حالا، ممکنه براتون سوال بشه که؛ هر روز: از چی بنویسید؟ هرچیزی که دوست دارید.📝 چقدر بنویسید؟ هرچقدر که می‌خواید.😌 چطور بنویسید؟ با دم‌دستی‌ترین وسیله.🤓 فقط باید مراقب باشید، هیچ روزی رو از دست ندید، و روزانه‌نویسی تبدیل به عادت شما بشه. #داستان #روزانه_نویسی | @mabnaschoole |

. فایده روزانه‌نویسی چیه واقعا؟🤔 چرا باید: این همه وقت بذاریم،🥵 کاغذ و قلم بیاریم،📝 پشت میز بشینیم،👀 هر روز بنویسیم،✍ سوال خوبیه! توی این پست درباره چنتا فایده روزانه نویسی گفتم. حتما بخونید😎 #داستان #روزانه_نویسی | @mabnaschoole |

. ایدئال‌گرایی رو دریابید. و از همین الان بذاریدش کنار؛🤛 این‌که بخواید روزانه‌نویسی‌های درجه یکی داشته باشید، از همه اتفاقات روزتون حرف بزنید، طولانی بنویسید، یا.... باعث می‌شه هرچی سخت‌تر بتونید عادت روزانه‌نویسی رو برای خودتون ایجاد کنید.👌 برای روزانه‌نویسی، مهم هر روز نوشتنه؛✍ مقدار و کیفیت نوشته، موضوعش و عنوانش، اونقدرا مهم نیست. #داستان #روزانه_نویسی | @mabnaschoole |

پست‌های دیروز رو خوندید؟🤔 دیروز خلاصه و مفید درباره روزانه‌نویسی بهتون گفتم. 😇 حالا بیاید بگید:🙃 ❓شما چقدر روزانه‌نویسی می‌کنید؟ ❓اصلا شروع کردید؟ ❓اگر آره؛ چقدر تونستید پایبند باشید؟ ❓اگر نه؛ چرا نمی‌تونید شروع کنید یا ادامه بدید؟ 🔻این‌جا با من در ارتباط باشید: 🆔@adm_mabna #داستان #روزانه_نویسی #حرف_بزنیم | @mabnaschoole |

به نـام خــدای مهربـــان «یادتان باشد چرا روزانه می‌نویسید» روزانه‌نویسی یعنی تمرین نوشتن. یعنی استفاده مداوم از کلمات؛ یعنی ارتباط بهتر افکار با کلمات. یعنی یاد بگیریم چطوری منظورمان را هرچه بهتر روی کاغذ بیاویم، چطور احساس‌مان را توصیف کنیم، چطور فکرمان را تبدیل به کلمه کنیم و... روزانه‌نویسی کمک می‌کند تا قلم‌مان رشد کند و همه گزاره‌های بالا را بهتر انجام دهیم. پس، از روزانه‌نویسی همین انتظار را داشته باشید!... #روزانه_نویسی #داستان | @mabnaschoole |

بیایید همین حالا تکلیف خودمان را روشن کنیم! خیلی‌ها گفته بودید وقتی به نوشته‌هایتان نگاه می‌کنید، فکر می‌کنید زیادی دم دستی و معمولی‌اند. و همین انگیزه شما را برای نوشتن کم می‌کند. ما می‌خواهیم رشد کنیم. قرار نیست همان روز اول به خوبی یک نویسنده بنویسیم. اصلا قاعده یادگرفتن یک مهارت همین است. همیشه تمرین کردن یک مهارت، به رشد و بهتر شدن آن کمک می‌کند. شما می‌خواهید هر روز بنویسید تا با همین تمرین، در نوشتن بهتر شوید. حتما اولین نوشته‌های شما آن‌قدرها که باید خوب نیستند. اصلا همین ضعیف بودن باید انگیزه شود و شمارا به هر روز نوشتن و تمرین زیاد وادارد. پس باید به پیوسته بنویسید و به هر روز نوشتن عادت کنید تا بتوانید رشد کنید و به جایی برسید که دیدن نوشته‌هایتان حال‌تان را خوب کند... _نجمه حسنیه_ #روزانه_نویسی #داستان | @mabnaschoole |

اگر می‌خواهید از راه میان‌بُر سراغ پست‌های کانال بروید : (#لیست_هشتک‌ها) 🔘 قصه‌ی مبنا و آدم‌هایش: #داستان_مبنا #ناخدا 🔘 روایت انسان و هرچه مربوط به آن: #روایت_انسان #جنگ_روایت‌ها 🔘 برای علاقه‌مندان به نویسندگی: #داستان #سوژه_پیدا_کنیم #خوب_بنویسیم #جدال_داستان 🔘 معرفی‌های هفتگی‌مان: #پیشنهاد_درجه_یک #پادکست_خوب #کتاب_خوب #فیلم_خوب 🔘 هرچه مربوط به دوره‌های مبنا و ثبت‌نام آن‌ها: #چالش_استادیاری #نویسندگی_خلاق #ثبت_نام_دوره #کلاس_مجازی #لایو 🔘 پیوند خورده با مجله‌ی«محفل»: #محفل 🔘مرتبط با حلقه کتاب‌خوانی مبنا: #حلقه_کتاب‌خوانی_مبنا #با_کتاب_قد_بکش #تنها_کتاب_نخون 🔘 پست‌های خودمانی‌تر : #خودمان_را_بشناسیم #خطای_شناختی #رمضان_کریم #حرف_بزنیم #دورهمی ⬇️ما را اینجا ببینید⬇️ https://eitaa.com/joinchat/1894908056C0ba2af25e5

ـــــــــــــ همیشه به هنرجوها می‌گویم در پایان‌بندی داستان‌هایتان، همان چیزی را به مخاطب بدهید که توقع دارد و دوست دارد. می‌گویم نوآوری شما باید درست همین‌جا باشد. مخاطب، نه آن‌طور که دوست دارد به آن چیزی که توقع دارد برسد؛ نه آن‌طور که دلش می‌خواهد به مطلوبش برسد اما با یک راه خلاقانه با یک مسیری که شما تصور نمی کردید، به آن چیزی که دوست دارد، برسد. حالا نشسته‌ام به انتظار خبری که نقطه پایان ماجرا باشد. همان خبری که دوست دارم و مطلوبم است. از یک راه خلاقانه. با یک مسیری که فکرش را هم نمی‌کنم. #داستان #پایان‌_بندی @zaatar