#امام_حسین_علیه_السلام #محرم #حضرت_مسلم هر آن کسی که نَدارد به دِل غَم، از ما نیست به سِرِّ عِشق نَشُد هَر که مَحرَم، از ما نیست غَمِ تو را به دِلِ ما خُدا زیاد کُنَد هر آنکه خواسته اَز تو غَمِ کَم، از ما نیست دَلیلِ خِلقَتِ ما خوردنِ غَمِ عِشق اَست مُخالفِ غَمِ ماهِ مُحَرَّم از ما نیست فَقَط هَوای حُسِینیه را هَوَس داریم اَسیرِ بَندِ هَوا و هَوَس هَم، از ما نیست سیاهیِ عَلَمَش پاک و روسِفیدَم کَرد دَخیل نیست هَرآنکه به پَرچَم، از ما نیست سیاه لَشکَرِ اوییم و اِدّعامان نیست شُکوهِ لَشکرِ شاهِ دوعالَم از ما نیست لِباسِ مِشکیِ او داده آبِرو ما را هَر آنکه نیست در اِحرامِ ماتَم از ما نیست بَرای "اِرثِ پِدَر" تا همیشه مَمنونیم نَصیبِ آنکه نَشُد "اِرثِ آدَم" از ما نیست تَمامِ شادیِ دُنیا خُلاصه دَر گِریَه اَست هر آنکه اَشک نَریزَد دَر این غَم از ما نیست اِجازه اَز طَرَفِ مادَرَش شُده صادِر وَگرنَه این هَمه اَشکِ دَمادَم از ما نیست برای گِریه تَوَسُّل به "یا رُباب" کُنیم "رُباب" بانیِ اَشک اَست و این نَم از ما نیست حُضورِ "حَضرَتِ زَهرا" به روضه ها حَتمی ست یَقین نَدارد اَگَر کَس به این هَم از ما نیست نَمَک به زَخمِ دِل از غُصّه ی تو می پاشیم هر آنکه اَست به دُنبالِ مَرهَم از ما نیست تو گِریه کَردی و ما گِریه کَرده ایم حُسِین تویی مُقابلِ ما، این دو زَمزَم از ما نیست تو را بِخاطِرِ دُنیا فُروخت کوفه وَلی هِزار شُکر، که دَربَندِ دِرهَم از ما نیست "سَرِ سَفیرِ تو از پُشتِ بام خورد زَمین"... نوشته اَست به مَقتل، مُقَرَّم... از ما نیست! نوشته؛ "شُد تَنَش اَز یِک قَناره آویزان" هَر آنکه خون نَکُنَد گِریه زین غَم از ما نیست برای مُسلِم تو جَدِّ تو گِریسته اَست وَ بَر مَصائِبِ بی حَدِّ تو گِریسته اُست #رضا_رسول_زاده

همچون مسلم بن عقیل علیه السلام  که در کوفه به شهادت رسید جمعى ازفرزندان جناب عقیل،چه فرزندان خود او یا نوه ‌هایش از شهداى کربلا و یاران سیدالشهدا علیه السلام بودند  که جان خویش را فداى امام کردند. ایشان از نسل حضرت ابوطالب علیه السلام بودند که عموزاده خویش، سیدالشهدا علیه السلام را در کربلا یارى‌ کردند نام شریف شهدای نسل جناب عقیل : عبدالله بن مسلم، محمد بن مسلم، جعفر بن عقیل، عبدالرحمان بن عقیل، محمد بن عقیل، عبدالله الاکبر، محمد بن ابى سعید بن عقیل، على بن عقیل و عبدالله بن ‌عقیل. ما گریه ز رود نیل آموخته ایم ذبح پسر از خلیل آموخته ایم یل پشت یل آریم و فدای تو کنیم این معجزه از عقیل آموخته ایم #مهدی_محمدتقی

#امام_حسین_مناجات هر روز ، سر بر زانوی غم گریه کردم بر اشرف اولاد آدم گریه کرم در خانه ها منبر به منبر روضه خواندم در کوچه ها پرچم به پرچم گریه  کردم من سال‌های سال قبل از خنجر شمر بر ضرب تیغ ابن ملجم گریه کردم کوه گناهی را خدا می‌بخشد از مهر وقتی به قدر بال شبنم گریه کردم چه عالمی دارم در این روضه در این اشک در عالمی فوق دو عالم گریه کردم تا نوحه خوان دم داد ای اهل حرم را با مشک پاره پاره آن دم گریه کردم برآن هزار و نهصد و پنجاه زخمش دیدم فقط اشک است مرهم گریه کردم بر عضو عضو پیکر از هم جدایش واژه به واژه در محرم گریه کردم قدر نگینی جای سالم در تنش نیست بر غارت انگشت و خاتم گریه کردم مقتل نوشت از تشنه کامی تار میدید با چشم کوثر چشم زمزم گریه کردم هی با لهوف اش روضه خواندم روضه خواندم هی با مقرم گریه کردم گریه کردم فردا که میفهمم بهای اشک من چیست افسوس خواهم خورد که کم گریه کردم #میثم_مومنی_نژاد

#ورود_کاروان_به_کربلا طور سینا بوده گویا سینه‌ی این سرزمین ساکن این خاک بوده مدتی عرش برین هفت پرده خَرق شد از سجده بر این آستان بارگاه قدس بر این خاک می‌ساید جبین کعبه مشغول طواف خیمه‌گاه اقدسش با نوای "ادْخُلُوها بِسَلامٍ آمِنِين" فخر بفروشد زمین کربلا بر آسمان چون که با خون حسین بن علی گشته عجین نام‌هایش غاضِریه، عَقر یا کرببلا هر کدام از نام‌ها با مقتلی گشته قرین آیه ‌های قدر می‌آیند با هم کربلا کاروان آیه‌های نور قرآن مبین یک به یک حوریه‌ها مستوره و بین حجاب پرده‌دار محمل آن‌ها یل ام البنین شد مطاف نُه فلک قنداقه‌ی شش ماهه‌اش حاجی گهواره‌‌ی او آسمان هفتمین آمده زهرای مرضیه به استقبالشان پیشواز کاروان آمد امیرالمؤمنین پای بگذارد به روی خاک چون ناموس دهر بال بگشاید به زیر پای او روح الامین خیمه زد غم در دل زینب به هنگام نزول آسمان‌ها نیز از اندوه او اندوهگین گفت بانو این زمین بوی جدایی می‌دهد می‌رسد بر گوش جان از این زمین آهی حزین مریم و آسیه و هاجر عزادارت شدند نوحه خوانی می‌کند زهرا برایت این چنین گیسوانت را به دست باد دادی عاقبت حنجرت را داده‌ای بر خنجر شمر لعین خاک بر رخساره‌ی "خدُّ التَریب" من نشست آه ای "شَیبُ الخَضیبم" آه "مقطوع الوَتین" آه از وقتی که دست سفلگان افتاده بود خیمه و عمامه و انگشتری شاه دین "یا غیاث المستغیثینِ" لب تو چکمه خورد نیزه‌ها خوردی به وقت گفتن "هل مِن مُعین" خاک بر سر ریخته کرببلا وقتی شنید رو بگیرد زینب پرده‌نشین با آستین #حجت‌الاسلام_محسن_حنیفی

. #امام_حسین کاش تا لحظه مردن به دلم غم باشد محفل اشک برای تو فراهم باشد روضه‌ات آب حیات است برایم، ای کاش در دلم تا نفسی هست محرم باشد آبرویی بده آن‌قدر که تا آخر عمر تا سری هست فقط پیش شما خم باشد مرگ صدبار مبارک‌تر از آن روزی که در دلم ذره‌ای از مهر شما کم باشد خاکِ نفرین شده آن است که در ماتم تو خالی از نام تو و روضه و پرچم باشد #زهرا_نظری .

. #امام_زمان ای ‌ مهدی صاحب الزمان ادرکنی مولای تویی به انس و جان ادرکنی من ذره صفت به درگهت آمده ام خورشید زمین و آسمان ادرکنی تو نیر اعظمی به خلق عالم مصداق محمد به جهان ادرکنی انوار علی ز چهره ات دیده شود ای چشمه ی کوثر زمان ادرکنی طاووس بهشتی و عدیل احمد ای سدره و طوبای جنان ادرکنی تو سوره ی قدروکوثری مهدی جان داری تو ز هل اتی نشان ادرکنی ای وارث احمد و علی و زهرا وی رهبر نیک و مهربان ادرکنی مسرورهمه خلق جهان وقت ظهور ای حامی خلق و شیعیان ادرکنی حلوائی ذاکر همه جا‌ شاعر توست ای مهدی صاحب الزمان ادرکنی #محمود_حلوائی_نوش_آبادی_کاشان .

. #امام_حسین چه هیئتی‌ست تو را زیر این کبود مسقف که ماه هم شده با قد خم به روضه مشرف اقامه‌ی غم تو بندِ ماه نیست که عمری شده‌ست کعبه به پوشیدن سیاه مکلف فدای ماتم نام حسینِ در پس تکرار هرآنچه شعر مقفی، هرآنچه شعر مردف "تو را بخاطر دِرهم چه دَرهمت"...چه بگویم که بیت بیت مرا سوخت این جناسِ محرف میان روضه به یاد رباب و داغ تو هر شب به سینه میزنم و میرود قرار من از کف دعای خیر تو پشت تمام گریه کنان است فإنّ رحمةَ رَبّی لِمَن بکی لک فی الطّف #مسعود_یوسف‌پور .

. #امام_حسین(ع) #مناجات من گدایی درت را دوست می‌دارم حسین سائلان محضرت را دوست می‌دارم حسین دست‌بوس نوکرت‌بودن برای من بس است نوکری نوکرت را دوست می‌دارم حسین "بارالها، گریه‌کن‌های حسینم را ببخش!" این دعای مادرت را دوست می‌دارم حسین من برای ماندن اسلام بعد از کربلا دست زینب‌پرورت را دوست می‌دارم حسین در میان آن شهیدانی که دورت خفته‌اند زیر پایت... اکبرت را دوست می‌دارم حسین در کنار علقمه، با دیدن آب فرات هیبت آب آورت را دوست می‌دارم حسین #امیر_عظیمی #مناجات_امام_حسین .

اشعار #شب_اول_محرم #مرثیه_مسلم_بن_عقیل من‌ الحبیب نوشته الی الحبیب پیامش نوشته از غم غربت ، نوشته بعد سلامش به او نوشت ، رفیقم ! حسین یکه و تنهاست و سی هزار حرامی گرفته دور خیامش به او نوشت که کوفه وفا به عهد ندارد به او نوشت که اکنون ، رسیده وقت قیامش به او نوشت که زینب برای جنگ مهیاست برای رنج اسارت ، برای کوفه و شامش پیام داد به مسلم ، رفیق پیر کجایی ؟ بیا که لطف خودش را حسین کرده تمامش تمام هستی خود را از ابتدای جوانی رفیق پیر ، من و تو ، سند زدیم به نامش حبیب خنده به لب داشت ، به روی حضرت ارباب و سجده کرد خدا را برای لطف مدامش فقیه کوفه جلو رفت و در میانه سخن گفت صدای هلهله آمد که نشنوند کلامش به طعنه گفت به مردم ، حرام لقمه شمایید که اهل کوفه همین است و رسم‌ و راه و مرامش یزید کرده شما را اسیر فکر سیاهش برای لقمه ی نانی ، شدید عبد و غلامش بساط ظلم و ستم را یزید کرده دوچندان برای حفظ مقام و برای حفظ نظامش حسین فاطمه این سو ، سپاه کفر در آن سو تو انتخاب نکردی روی به سمت کدامش ؟ شما که نامه نوشتید و دعوتش کردید ! کسی به یاد ندارد ، تبار او و مقامش ؟ فرات و دجله مگر نیست به نام حضرت زهرا چه شد که آب خنک را نموده اید ، حرامش به تن نمود دوباره ، لباس رزم عرب را حنا به صورت خود زد به افتخار امامش حبیب رفته به میدان که سر به عشق ببازد سلام حضرت جانان بر او و حسن ختامش شاعر: #غلامرضا_ظریف

اشعار #شب_اول_محرم #مناجات_با_امام_حسین سفره‌ی ماه عزا، خوان اباعبدالله باز عالم شده مهمان اباعبدالله لک لبیک حسین از همه‌سو می‌شنوم فاطمه داده فراخوان اباعبدالله آمده بزم پسر را سر و سامان بدهد مادری بی سر‌و‌سامان اباعبدالله خیمه برپاست،عزادار چقدر آمده‌است ای بنازم به محبان اباعبدالله همگی سر به گریبان غم غربت او همگی سائل احسان اباعبدالله این جوانان که همه گریه‌کن و سینه‌زنند همه قربان جوانان اباعبدالله <<بوی پیراهن خونین کسی می‌آید>> عرش را کرده پریشان اباعبدالله با لب تشنه لب بام سفیرش می‌گفت به فدای لب عطشان اباعبدالله تن‌مسلم که زمین خورد <<صدا کرد: حسین>> سرش افتاد به دامان اباعبدالله شاعر: #امیر_عظیمی

اشعار #شب_اول_محرم #مناجات_با_امام_حسین کجا شیرین‌تر از این غم در عالم می‌شود پیدا که شادی‌های عالم در همین غم می‌شود پیدا همین که تکیه برپا می‌شود با رخت خون‌آلود هوای روضه در عرش معظم می‌شود پیدا خدا مرثیه‌خوان است و ملائک مستمع هستند در آن بزمی که حتی مثل آن کم می‌شود پیدا هوای شهر رنگ عشق می‌گیرد به خود، وقتی که روی سردر هر خانه پرچم می‌شود پیدا گناهان تمام عمر او بخشیده خواهد شد همین که کنج چشمی اشک نم‌نم می‌شود پیدا حسین بن علی فیض وسیع حضرت حق است که در اطراف او هرجور آدم می‌شود پیدا مگر اعجاز جز این است که با نام این آقا میان چشم‌های ما دو زمزم می‌شود پیدا هوای گریه کردن دارم و دل‌تنگ بارانم مسیر روضه از این بین کم‌کم می‌شود پیدا غمی کهنه دلم را می‌فشارد هر زمانی که هلال تازه‌ی ماه محرم می‌شود پیدا ... شاعر: #مجتبی_خرسندی

اشعار #شب_اول_محرم #مناجات_با_امام_حسین _ گرچه که بد کرده ام مهمان نوازی کن حسین تو مسیحای زمانی... باز اعجازی کن حسین هیچ کس حال دلم را که نمی فهمد یقین با نگاهی با من‌دل خسته دم سازی کن حسین دوستت دارم قسم بر مادر صدیقه ات نوکرت را گر که می‌ خواهی تو‌ابرازی کن حسین این همه آقا صدایت کرده‌ام در روضه ها در میان گریه با عبدت هم آوازی کن حسین چشم بر راهم‌ بیایی لحظه ی جان دادنم بهر راحت جان سپردن زود پروازی کن حسین آدمم کن گرچه آقا جان اذیت کرده ام گرچه‌که بد‌ کرده ام مهمان نوازی کن حسین شاعر: #محسن_راحت_حق