برداشت از آيه ۱۱۰ #سوره_آل_عمران 📌امر به #معروف و نهی از #منکر #سالک الی #اللّه بايد به نحوی خود را بسازد که بتواند #رهبری مردم را عهده ‏دار باشد، مردم را به لقاء #خدا برساند، آنها را از بدی ‏ها #نهی کند و به سوی خوبی ‏ها بکشاند و خودش #ايمان کاملی داشته باشد که اگر عهده ‏دار اين کارها شود، هم برای او و هم برای پيروانش بهترين چيزها در #دنيا و #آخرت خواهد بود. 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom

احیای دین با قیام حسینی #آیت_الله_جوادی_آملی #علامه_جوادی_آملی #جوادی_آملی #حسین_بن_علی #سالار_شهیدان #سید_الشهداء #سید_الشهدا #قیام_عاشورا #دین #معاویه 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom

🏴 ویژه برنامه #عشق_خونین #صوت ▫️سلسله بیانات حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی با موضوع «تحلیل قیام سید و سالار شهیدان علیه السلام در پرتو عشق و محبت الهی» ▪️ جلسه اول #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom

🏴 ویژه برنامه #عشق_خونین #متن ▫️سلسله بیانات حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی با موضوع «تحلیل قیام سید و سالار شهیدان علیه السلام در پرتو عشق و محبت الهی» ▪️ جلسه اول #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom

🏴 ویژه برنامه #عشق_خونین #صوت ▫️سلسله بیانات حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی با موضوع «تحلیل قیام سید و سالار شهیدان علیه السلام در پرتو عشق و محبت الهی» ▪️ جلسه دوم #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom

🏴 ویژه برنامه #عشق_خونین #متن ▫️سلسله بیانات حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی با موضوع «تحلیل قیام سید و سالار شهیدان علیه السلام در پرتو عشق و محبت الهی» ▪️ جلسه دوم ا #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom

🏴 ویژه برنامه #عشق_خونین #صوت ▫️سلسله بیانات حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی با موضوع «تحلیل قیام سید و سالار شهیدان علیه السلام در پرتو عشق و محبت الهی» ▪️ جلسه سوم #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom

🏴 ویژه برنامه #عشق_خونین #متن ▫️سلسله بیانات حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی با موضوع «تحلیل قیام سید و سالار شهیدان علیه السلام در پرتو عشق و محبت الهی» ▪️ جلسه سوم #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom

کتاب ادب فناي مقربان جلد2 استاد علامه #جوادی_آملی 🔁 آثار #عقل 21 @rahighemakhtoom 🌴🌴🌴 65. ادب: «نعم قرين العقل الأدب»[ شرح غرر الحکم، ج6، ص158.]؛ ادب، قرين خوبي براي عقل است. «لا عقل لمن لا أدب له»[ همان، ص400.]؛ كسي كه ادب ندارد، عقل ندارد. «صلاح العقل الأدب»[ همان، ج4، ص195.]؛ ادب، نشان سلامت عقل است. «الأدب صورة العقل»[ همان، ج1، ص246.]؛ ادب، صورت عقل (نماينده و نشان دهنده آن) است. «الأدب في الإنسان كشجرةٍ أصلها العقل»[ شرح غررالحكم، ج2، ص109.]؛ ادب در وجود انسان مانند درختي است كه ريشه آن، عقل است. «أفضل العقل الأدب»[ همان، ص389.]؛ ادب، با فضيلت‌ترين عقل است. «إنّ بذوي العقول من الحاجة إلي الأدب كما يظمأ الزّرع إلي المطر»[ همان، ص513.]؛ نياز صاحبان خرد به ادب، همانند نياز زراعتِ تشنه، به باران است. 📜 تذكّر: ⏪ يكم. ادب، ظرافت ويژه در گفتار، كردار و رفتار است. موادّ خامي كه ممكن است به گونه‌هاي متفاوت در قول، فعل و روش، ارائه گردد، اگر با زيبايي خاص و هنر مخصوص تجلّي يابد، همراه با ادب خواهد بود. مثلاً از عبّاس، عموي حضرت ختمي مرتبت(صلّي الله عليه وآله وسلّم) پرسيدند: «أَنت أَكبر أم رسول‌الله(صلّي الله عليه وآله وسلّم)»؛ تو بزرگ‌تري يا پيامبر خداص؟ عباس در پاسخ گفت: «هو أكبر و أنا ولدتُ قبله»[ كحل البصر في سيرة سيد البشر، ص58.]؛ او بزرگ‌تر است و من، پيش از او متولّد شده‌ام. اين گفتار وي، اديبانه و هنرمندانه است؛ زيرا اگر مي‌گفت: «من بزرگ‌ترم»، زيبايي پرهيز از خوداخواهي، هنر رهايي از اشتراك لفظ، ادب نجات از توهّم برتري و... حاصل نمي‌شد. امّا با گفتن اينكه «آن حضرت(صلّي الله عليه وآله وسلّم) بزرگ‌تر است و من، پيش از او متولّد شده‌ام»، هم اصل مطلب به سائل منتقل شد و هم زيبايي و هنر در گفتار حاصل شد. ⏪ دوم. علوم ادبي براي تأمين زيبايي و هنر در آثار ملفوظ و مكتوب است تا محاوره، دلپذير شود، فاهمه، لذّت ببرد، عاقله، مبتهج شود و سامعه، بهره گيرد. چنان‌كه نقّاشي، معماري، خطّاطي، بافندگي، سازندگي، دوزندگي و سايرحرفه‌هاي فني، ادبيات ويژه باصره و ساير قواي مرتبط به رشته‌هاي ياد شده است. 🍀🍀🍀

برشی از کتاب گرانقدر سروش هدایت ج 3- برش 233 #آیت_الله_جوادی_آملی #سروش_هدایت #اسلام_شناسی #آموزه_های_اسلامی #قرآن_شناسی #آموزه_های_قرآنی 🔅🔅🔅 📈 مقدمه بر شرح صحيفه سجاديه جناب آقاي حاج شيخ حسن ممدوحي ⏪ پنجم. نظام علّي و معلولي رايج در حكمت و كلام، نردباني براي صعود به نظام توحيد افعالي دارج در عرفان است. هرگز اين دو منظر معرفتي مباين هم نبوده و مخالف يكديگر نيستند، بلكه فقط مختلف اند؛ چه اينكه اختلاف طولي، لازم اين گونه تشكيكهاي معرفت شناختي است. ▫ نگاه به اسباب متوسط و توسّل به آنها براي توصل به هدف برين، مخالف انقطاع به مسبّب اسباب و توسل به خود او براي وصول به خود وي نخواهد بود، زيرا سالك واصل كه در مشهد ربوبي به سر برد تا دستور توسل به علل مياني را نيابد، به صرف اطلاق يا عموم دليل نقلي و به محض نظام علّي و معلولي عقلي بسنده نمي كند، چون هويّت مطلق ازلي همان طور كه سبب ساز است، سبب سوز نيز هست؛ ليكن در هر دو حال، اصل سببيّت محفوظ بوده و او همچنان مُسبّب اسباب بوده و خواهد بود؛ يعني آنگاه كه مثلاً آتش را سبب سوزاندن قرار داد، با آن زماني كه سوزندگي او را سوزانيد و با فرمانِ (يا نار كوني برداً و سلاماً علي إبراهيم) [سوره انبياء، آيه 69.]، احراق آتش را طعمه حريق كرد و حرارت او را به برودت تبديل نمود و خطر سوختن را به خير سلامت تعويض كرد، در هر دو حال اصل نظام علّي و معلولي حاكم بود و در هر دو وضع، خداوند مسبب الاسباب بود و در هر دو صورت، تسبيب او حرف اول را مي زد و چون عليّتِ اسباب متوسط، همانند اصل هستي آنها محدود است؛ با تغيير ملزوم(سبب)، لازم (مُسبّب) نيز دگرگون مي شود و چيزي كه سرمدي نيست، شايسته اتكا نخواهد بود، مگر به دستور مستقيم همان مبدأ وحيد و مصدر احد. ▫ از آنچه قبلاً بازگو شد، به انضمام آنچه هم اكنون مطرح شد، تفاوت تشكيكي دعاي حكيمانه و متكلمانه داعيان و مناديان، با دعاي عارفانه و محرمانه مناجيان معلوم مي گردد. نمونه آن جريان حضرت ابراهيم خليل(عليه‌السلام) است كه برخي از ادعيه آن حضرت مياني و بعضي از نيايش هاي وي نهايي است، لذا تفاوت تشكيكي (نه تبايني) (والّذي هو يُطعمني و يسقين و إذا مرضتُ فهو يشفين... ) [سوره شعراء، آيات 79 ـ 80.]با «حسبي من سؤالي علمه بحالي» [بحار الانوار، ج 68، ص 155.]محفوظ خواهد بود، زيرا احوال آنان يكسان نيست، بلكه به اقتضاي مظهريّت خداوندي كه «دانٍ في علوّه» [مصباح الكفعمي، ص 353.]و «عالٍ في دنوّك» [مصباح المتهجّد، ص 425؛ بحار الانوار، ج 87، ص 196.]، گاهي دعاي عالي دارند و زماني نيايش داني كه چون اين داني رقيقه آن عالي و آن عالي حقيقت اين داني است، تفاوت درجات صدور يا اختلاف مراتب ظهور متحفظ است. ‌🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom

برشی از کتاب گرانقدر سروش هدایت ج 3- برش 234 #آیت_الله_جوادی_آملی #سروش_هدایت #اسلام_شناسی #آموزه_های_اسلامی #قرآن_شناسی #آموزه_های_قرآنی 🔅🔅🔅 ▫ در اين مطلبِ سامي، بين حيات و ممات و مظهر احيا و اماته و مجلاي مهر و قهر الهي فرق نيست، بنابراين اگر ابراهيم خليل(عليه‌السلام) در هنگام ارتحال، به آساني جان به عزرائيل(عليه‌السلام) نمي داد، نه براي شوق ماندن يا خوف از رفتن بود، بلكه منتظر دستور (ارجعي الي ربّك... ) [سوره فجر، آيه 28.]، به طور مستقيم و بدون واسطه بود، چون سالك واصلي مانند حضرت خليل(عليه‌السلام) كه در مراسمِ (حرّقوه و انصروا ءالهتكم) [سوره انبياء، آيه 68.]، نه تنها از فرشتگان مقرّب نصرت نخواست،بلكه كمك معروضِ آنان را نپذيرفت و حاضر نشد، پيك وحي خدا چونان جبرئيل(عليه‌السلام) حاجب گردد، رضايت نمي دهد كه در عيد لقا و موسم وصال، پيك اماته الهي همچون عزرائيل(عليه‌السلام) رابط شود، لذا چنين پرده رقيقي را هم برنتابيد، چه اينكه آن حجاب ظريف را هم تحمل نكرد: چون خليل الله در نزع اوفتاد جان به عزرائيل آسان مي‌نداد گفت چون من گويم اينك ترك جان پاي عزرائيل آمد در ميان بر سر آتش درآمد جبرئيل گفت از من حاجتي خواه اي خليل من نكردم سوي او آن دم نگاه زانكه بندِ راهم آمد جز اِله چون بپيچيدم سر از جبريل من كي دهم جان را به عزرائيل من زان نيارم كرد جان خوش خوش نثار تا از او آيد به گوشم جان بيار چون به جان دادن رسد فرمان مرا نيم جو ارزد جهاني جان مرا در دور عالم كي دهم من جان به كس تا كه او گويد، سخن اين است و بس [منطق الطير عطار، ص 193 ـ 194 ، ابيات 3464 ـ 3476.] 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom