eitaa logo
شعرآموز (به زبان ساده)
610 دنبال‌کننده
14 عکس
1 ویدیو
1 فایل
بیایید به راحتی شاعر شوید! آموزش مبانی #شعر_سنتی به زبانی ساده و بدون تکلف و اصطلاحات مشکل ارتباط با مدیر: @msalikhani
مشاهده در ایتا
دانلود
یا یا ، یکی از قالب‌های شعر فارسیه. رواج این قالب توی شعر کلاسیک فارسی نسبتاً تازه ست و بعد از مشروطیت توی ایران رایج شد. از دوبیتی‌هایی با معنای منسجم تشکیل می شه، با این تفاوت که، برخلاف دوبیتی کافیه که فقط مصرع‌های زوج هر بند دوبیتی هم‌قافیه باشن. از معروف‌ترین شاعرانی که توی این قالب شعر سرودن می شه به فریدون مشیری، مرحوم ملک الشعرای بهار، فریدون توللی، فروغ فرخزاد، هوشنگ ابتهاج، نادر نادرپور و حمیدی شیرازی اشاره کرد. رو یه جورایی، جنس سومی از دوبیتی و مثنوی می‌دونن که آسونترین قالب شعر در ادبیات کلاسیک ایران هم می تونه به‌شمار بیاد. فرمهای قافیه بندی متنوع دیگه ای هم داره و این نوع شعر تقریباً همراه با شعر نو رواج پیدا کرد. این هم شکل تصویری قافیه بندی توی ______ ______ ______ *__________ ______ *__________ ارتباط با ادمین: @msalikhani لینک کانال آموزش شعر به زبان ساده: @shaershow
وقتی شاعر دو مصراع يك بيت رو به گونه اي هنرمندانه بيان می کنه كه ظاهراً هيچ ارتباطي با هم ندارن اما وقتي به دو مصراع خوب دقت كنيم متوجه میشیم كه مصراع دوم در واقع یه جور مصداق براي مصراع اوّله؛ تا جايي كه مي تونیم جاي دو مصراع رو عوض كنیم و بین شون علامت تساوی بذاریم. اساس اين ارتباط معنايي هم یه جورایی میشه گفت که تشبيه هستش. مثال: «عيب پاكان زود بر مردم هويدا مي شود موي اندر شير خالص زود پيدا مي شود» مشهورترین شاعر در اسلوب معادله هم گویا همین جناب هستن و کلاً رونق این توی به ویژه اون بیشتر بوده! نکته جالب توجه اینه که گویا اولین بار استاد این آرایه رو در کتاب به شکل مجزا و با یه تعریف مشخص بهش هویت دادن! ارتباط با ادمین: @msalikhani لینک کانال آموزش شعر به زبان ساده: @shaershow
یادمون باشه همیشه! در ، شعر و شعر هست! هر جا دیدید یه اختیار شاعری -ولو در درست ترین جا از حیث قواعد- به کار رفته که توی شعر و روانی شعر ایجاد کرده، یقین بدونید که استفاده از اون اختیار در اونجا بوده چون به ضد خودش تبدیل شده! لینک کانال آموزش شعر به زبان ساده: @shaershow
فنون بلاغت و صناعات ادبی - جلال الدین همایی.pdf
3.87M
🌺 فنون بلاغت و صناعات ادبی استاد جلال‌الدین همایی؛ تلخیص و زیباسازی: علی رفیعی وردنجانی 🍀 برای تهیه این فایل زحمت فراوان کشیده شده است. ان شاءالله مخاطب محترم حداکثر استفاده را ببرد. 🙏 هزینه استفاده: صلوات بر محمد و آل محمد ✅ لینک کانال "شعر مسجد" را برای دوستانتان بفرستید: @shmasjed ♦️بسیار کاربردی و ضروری برای کسانی که می‌خواهند شاعر و ادیب شوند.
: یک است که دارای دو معنای نزدیک و دور است و منظور گوینده معنای دور است. لازم است توجه کنید که معنای دور و نزدیک در ، لازم و ملزوم یکدیگرند. مثال: هر که می‌خواهد که از سنجیده گفتاران شود بر زبان، بند گرانی از تأمّل بایدش در این بیت «بند گران بر زبان داشتن» کنایه از خاموشی و سخن گزیده گفتن است. ⚠️ !!! ، یک کلمه ! بلکه یک است! لینک کانال آموزش شعر به زبان ساده: @shaershow
هدایت شده از جزیرهٔ تنهایی
مرا ببر به سرزمین شعرها @sarzaminesher
مقدمه قواعد جمع و به معنای (فرهنگ‌نامه دهخدا) است. یعنی اساس و رکن! لذا وقتی قاعده و یا قواعدی برای هر علمی چیده می‌شود، به دنبال ایجاد یک بنیاد قوی هستند تا در نتیجه آن، سنگ روی سنگ بند شود. در برخی از علوم نظیر فلسفه و ریاضی، چون به دنبال رسیدن و کشف حکم کلی هستند، طبیعتاً قواعد آن هم استثناءناپذیر هستند ولی در علوم ذوقی نظیر ادبیات خصوصا شعر، صرفا سعی می‌شود قید و بندی تعریف شود تا ماهیت و هویت آن هنر یا مهارت حفظ شود ولی در عین حال، در راستای هدف متعالی شعر که همان انتقال پیام به بهترین وجه و در سریع‌ترین زمان ممکن است، استثنائاتی هم وجود دارد. این شامل اختیارات زبانی شعر، اختیارات وزنی شعر و سایر قواعد دیگر است. در میان قواعد مربوط به قافیه، گفته شده که شعر باید از مبرا باشد. یکی از عیوب قافیه، است. توضیح آنکه عیب (هم‌قافیه قرار دادن دو کلمه مرکب که فقط در قسمت دوم (آخر) با هم مشترک هستند) است که دارای اقسامی است و یکی از اقسام آن است... یعنی از کلمه‌ای که از «ان» با کلمات دیگری که «ان» آنها اصلی باشد، در شعرمان یکبار استفاده شود مثل: و که «ان» در اولی 🔴 است و در دومی 🟢 حال اگر یکبار از کلمه‌ای که «ان» الحاقی دارد استفاده شود، از استثنائات عیب است و ایرادی ندارد. شکل این استثناء👇 «ان» اصلی= 🟢 «ان» الحاقی= 🔴 ااااااااااااااااااااااا🟢 ااااااااااااااااااااااا🟢 ااااااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااا🟢 ااااااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااا🔴 ااااااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااا🟢 ااااااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااا🟢 ااااااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااا🟢 تذکر: برعکس این حالت، صحیح نیست! یعنی اینکه همه قوافی از علامت جمع «ان» باشند و فقط از یک قافیه با «ان» اصلی استفاده شود: شکل غلط این استثناء👇 «ان» اصلی= 🟢 «ان» الحاقی= 🔴 ااااااااااااااااااااااا🔴 ااااااااااااااااااااااا🔴 ااااااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااا🔴 ااااااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااا🟢 ااااااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااا🔴 ااااااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااا🔴 ااااااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااا🔴 نکات و ظرایف دیگری هم دارد ولی به‌صورت اجمالی و ساده گفته شد تا با اصل ماجرا آشنا شوید. لینک کانال آموزش شعر به زبان ساده: @shaershow
✅✅✅خیر مقدم به اعضاء جدید مسیر (کانال) مسیر پیش‌رو با هدف آموزش مبانی تاسیس شده است. سعی شده مباحث و مبانی شعر کلاسیک به زبانی ساده و بدون تکلف و اصطلاحات مشکل ارائه شود. با در خدمت شما هستیم. جلسات اول تا ششم در مسیر قرار داده شده است: جلسه اول جلسه دوم جلسه سوم جلسه چهارم جلسه پنجم جلسه ششم برای یادگیری مبانی شعر کلاسیک، مطالعه را از اولین جلسه شروع کنید. لینک مسیر آموزش شعر به زبان ساده: @shaershow
از عیوب قافیه است ولی استثنائاتی هم دارد. وقتی شما با محدودیت واژگانی برای قافیه شعرتون برخورد کردید و دایره واژگانی شما محدود باشد، می‌توانید از صنعت استفاده کنید. تکرار قافیه مصرع اول در مصرع چهارم (نه بیت چهارم) است و ضمن اینکه ایرادی ندارد، یک صنعت است و در زمانی که شما با روبرو هستید، بهترین ترفند و تکنیک است که یک بیت به ابیات خودتون اضافه کنید👌 مثال از شیخ اجل علیه‌الرحمه👇 عشق ورزیدم و عقلم به «ملامت» برخاست کان که عاشق شد از او حکم سلامت برخاست هر که با شاهد گلروی به خلوت بنشست نتواند ز سر راه «ملامت» برخاست که شنیدی که برانگیخت سمند غم عشق که نه اندر عقبش گرد ندامت برخاست و ادامه غزل.... کلمه «ملامت» در مصرع اول و چهارم عیناً تکرار شده است👌 لینک کانال آموزش شعر به زبان ساده: @shaershow
(بدیع معنوی) (بدیع لفظی) به عواملی که موسیقی را پدید می‌آورند، می‌گویند و عواملی که سبب زیباتر شدن و مفهوم شعر می‌شوند را می‌نامند. بدیع لفظی و معنوی در بدیع اگر را برداریم و مترادف آن را بگذاریم آرایه بدیع از میان ؛ ولی در بدیع با گذاشتن مترادف واژه بدیع از میان رود. مثال بدیع : «برادر که نه در بند خویش است نه برادر نه خویش است». در این عبارت «خویش» آرایه جناس پدید می‌آورد. اگر به جای «خویش» «خویشاوند» بگذاریم جناس از بین می‌رود. پس از اقسام بدیع است. مثال بدیع : «ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری» «ابر و باد و مه خورشید و فلک» مراعات نظیر دارند. اگر به جای «ابر» «سحاب» بگذاریم، باز هم آرایه مراعات نظیر وجود دارد. پس از اقسام بدیع است. 📣 دوستان خود را به این کانال دعوت کنید! ✅ اگر به نظرتان، محتوا قابل استفاده بود، آن‌ها را با دوستان خود به اشتراک بگذارید! لینک کانال آموزش شعر به زبان ساده: @shaershow
گاهی پیش میاد که شاعر در پایان رساندن شعر خود دچار مشکل می‌شود! یکی از بهترین ترفند‌ها، استفاده از است. یعنی مصرع اول را در مصرع آخر عیناً تکرار کنیم. نمونه ردالمطلع از حضرت حافظ👇 ای صبا نَکهَتی از کویِ فُلانی به من آر زار و بیمارِ غَمَم راحتِ جانی به من آر قلب بی‌حاصلِ ما را بزن اکسیرِ مراد یعنی از خاکِ درِ دوست نشانی به من آر در کمینگاه نظر با دلِ خویشم جنگ است ز ابرو و غمزهٔ او تیر و کمانی به من آر در غریبی و فِراق و غمِ دل پیر شدم ساغرِ مِی ز کفِ تازه جوانی به من آر منکران را هم از این مِی دو سه ساغر بچشان وگر ایشان نَستانند روانی به من آر ساقیا عشرتِ امروز به فردا مَفِکَن یا ز دیوانِ قضا خطِّ امانی به من آر دلم از دست بِشُد دوش چو حافظ می‌گفت ای صبا نَکهَتی از کویِ فُلانی به من آر 👈این ترفند، برای جایی که هم مشکل پایان رساندن شعر است کاربرد دارد و هم جایی که محدودیت قافیه (ترفند اول) وجود دارد. لینک کانال آموزش شعر به زبان ساده: @shaershow
شاید شنیده باشید که وزن رباعی، وزن است ولی بخاطر یه سری تغییرات (اختیارات شاعری) به ۱۲ وزن می‌رسد که البته همه این اوزان، کاربرد ندارند👇 ۱. تن تن ت ت_تن تن ت ت_تن تن ت ت_تن ۲. تن تن تن_تن تن تن_تن تن تن_تن ۳. تن تن ت ت_تن تن تن_تن تن تن_تن ۴. تن تن ت ت_تن تن ت ت_تن تن تن_تن ۵. تن تن تن_تن تن تن_تن تن ت ت_تن ۶. تن تن تن_تن تن ت ت_تن تن ت ت_تن ۷. تن تن تن_تن تن ت ت_تن تن تن_تن ۸. تن تن ت ت_تن تن تن_تن تن ت ت_تن ۹. تن تن ت ت_تن ت تن ت_تن تن ت ت_تن ۱۰. تن تن ت ت_تن ت تن ت_تن تن تن_تن ۱۱. تن تن تن_تن ت تن ت_تن تن تن_تن ۱۲. تن تن تن_تن ت تن ت_تن تن ت ت_تن ❌شماره‌های ۵ و ۲ عملا کاربردی ندارند؛ ❎شماره‌های ۶ و ۸ و ۳ و ۷ کم کاربرد هستند؛ ✅شماره‌های ۱ و ۴ و ۹ و ۱۰ و ۱۱ و ۱۲ کاربرد بیشتری دارند. ✅✅✅شماره‌های ۱ و ۴ از همه معروف‌ترند: لا حول و لا قوه الا بالله لاحول و لا قوه الا بخدا☺️ لینک کانال آموزش شعرآموز (به زبان ساده): @shaershow
تکرار قافیه مصرع اول در مصرع چهارم را .......... می‌گویند. با انگشت زدن روی نشانی زیر، گزینه صحیح را انتخاب کنید👇 https://EitaaBot.ir/poll/rwa4?eitaafly لینک کانال آموزش شعرآموز (به زبان ساده): @shaershow
حالا که درباره و گفتیم، خوبه درباره آرایه یا همون هم بگیم😊 از اسمش نترسید! الان توضیح میدم👇 آخر بیت را میگن و هم که اول هر بیت را میگن. رد هم که یعنی تکرار☺️ پس میشه تکرار آخر بیت در اول بیت! همین!😅 چندتا مثال می‌زنم: آدمی در عالم خاکی نمی‌آید به دست عالمی دیگر بباید ساخت وز نو آدمی غزال اگر به کمند اوفتد عجب نبود عجب فتادن مرد است در کمند غزال وطنم زیر ولای تو و قرآن باشد نرود زیر سم و چکمه دشمن، وطنم رسید موسم گل‌ها ولی دلم خون است به جای خنده گل، داغ نوبرانه رسید تمرین یک بیت هم شما با آرایه بسرایید و به شناسه حقیر @msalikhani بفرستید☺️ لینک کانال آموزش شعرآموز (به زبان ساده): @shaershow
و دو قالب شعر سنتی هستند که تشابهات و تفاوت‌هایی دارند: تشابه: هر دو از دو بیت تشکیل شدند؛ تفاوت: وزن رباعی ( و سایر اشکال فرعی آن) هست ولی وزن دوبیتی است. مثال رباعی: خیام اگر ز باده مستی خوش باش با ماه رخی اگر نشستی خوش باش چون عاقبت کار جهان نیستی است انگار که نیستی چو هستی خوش باش مثال دوبیتی: مو از قٰالوُا بَلیٰ تشویش دیرُم گنه از برف و بارون بیش دیرُم اگر لاٰتَقنَطوُا دستُم نگیرد مو از یاٰوَیلَناٰ اندیش دیرُم نکته: گفته شده یک قالب اصیل پارسی است.
؟ شاید با شنیدن مثنوی، ذهن‌تان به سمت برود و یا شاید و یا اصلا ! خوبه اینجا به تفاوت‌های ، و اشاره کنیم... یعنی قالبی که هر بیت، دو قافیه جداگانه از سایر ابیات داشته باشه👇 مصرع اول 🌺 مصرع دوم🌺 مصرع سوم ❤️ مصرع چهارم❤️ مصرع پنجم ✅ مصرع ششم✅ مصرع هفتم⭕️ مصرع هشتم⭕️ و.... در اینجا وزن شعر مهم نیست! اما همون (اسم بحرش: رمل مسدس محذوف!😱) هست که البته می‌تونه در غزل (و نه ) هم بیاد!😊 جلوتر درباره بحرها صحبت خواهیم کرد! نگران نباشید!!😊 هم یک لحن خاص و البته ضرب‌آهنگ منظم (ریتمیک) در آواز هست که فقط و فقط روی شعری که هم داشته باشد و هم !! اجرا می‌شود👌 مثل آقای شجریان که در ماه مبارک قبل از افطار پخش می‌شد (این دهان بستی دهانی باز شد...) دو نکته! در همه ۱۲ لحن آواز سنتی (۷ دستگاه و ۵ آواز) وجود دارد مثل ، ، ، و... گوشه‌ای در آواز سنتی وجود دارد که به معروف است ولی کاربرد کمی دارد که از لحاظ عروضی، یک رکن بیشتر از دارد یعنی رمل «مثمن» محذوف!😉 آواز سنتی ارتباط نزدیکی با اوزان و قالب‌های شعری دارد که به مناسبت درباره برخی از این ارتباط‌ها صحبت خواهیم کرد👌 گیج که نشدید؟ شدید؟؟!😅 پیوند مسیر شعرآموز به زبان ساده: @shaershow
؟ آیا من هم می‌توانم شعر بگویم؟! بارها شده افراد مختلف پرسیدند که آیا آنها هم می‌توانند شعر بگویند؟! حقیر با دلایل و شواهدی به همه آنها گفته‌ام: چرا که نه؟؟!! اگر سرودن را مانند سایر هنرهای دیگر، یک مهارت اکتسابی بدانیم، هر کسی که ابزار این هنر را فراهم کند، بدیهی است که بتواند حتی شعرهای ماندگاری بسراید. اگر تقسیم‌بندی شعرکوششی و جوششی را بپذیریم، باید این واقعیت را هم بپذیریم که اکثر اشعار شاعران مطرح، بیشتر کوششی سروده شده‌اند! بله قطعا گاهی برای شروع یک شعر یا پایان دادن به یک شعر و یا حتی چندین بار در فرایند سرودن، جوشش‌هایی هم اتفاق می‌افتد ولی اینکه شعری تماما جوششی باشد، درصد خیلی کمی از گنجینه شعر قدیم و معاصر را در برمی‌گیرد. پس اصل سرودن، کوششی است! یعنی شاعران، برای سرودن سناریو تعریف می‌کنند که مثلا چه وزنی، چه قالبی، چه ردیفی، چه قافیه‌ای، چه صنعتی و.... برای موضوع و دغدغه مدنظرشان، مناسب است دقیقا مثل یک نقاش یا خوشنویس یا داستان‌نویس یا.... پس تلاش و همت برای سرودن شعر خوب، از برخورداری از استعداد خوب، مهمتر است چرا که فرموده‌اند: همت بلند دار که مردان روزگار از به جایی رسیده‌اند اینجور هم نیست که بهترین و ماندگارترین اشعار را حتما شعرای درجه یک سروده باشند! قطعا مؤلفه اخلاص و صفای باطن هم در این میان بسیار مهم است. مثلا بیت «رفته سردار نفس تازه کند برگردد / چون ظهور گل نرجس بخدا نزدیک است» که درباره حاج قاسم عزیز در همه جا پخش شده، از یک شاعر معروف و شناخته‌شده نیست! بلکه از یک شاعر ناشناخته است که اتفاقا اخوی بنده هستند! آقای ☺️ پس می‌توان شعر ماندگاری سرود در حالی که کشور پر از شاعران تراز و اساتید بزرگوار زیادی باشد. همین اخوی حقیر، زمانی در مقابل اصرار بنده بر اینکه وارد وادی شاعری بشوند، می‌گفتند: سرودن شعر یک موهبت الهی است و به همه کس نداده‌اند. ولی وقتی وارد این هنر مقدس شدند، خودشان هم خبر نداشتند روزی شعری را می‌سرایند که در همه جا زبان‌زد بشود. علاوه بر این، با نگاه به برخی روایات درباره ثواب سرودن شعر در مدح و مرثیه آقا اباعبدالله الحسین علیه‌السلام، متوجه می‌شویم که خطاب روایات، عام هست و همه را شامل می‌شود: امام صادق علیه السّلام می فرمایند: من انشد فی الحسین بیتا من شعر فبکی و ابکی عشره فله لهم الجنه. هر کسی درباره حسین علیه‌السلام بیتی شعر بسراید و خود بگرید و ده نفر را بگریاند، برای او و آن ده نفر بهشت باشد. (ثواب الاعمال ۱۱۰٫) دقت کردید؟! هر کس! در شعر آیینی که اصلا چون طرف حساب شاعر، معصومین علیهم‌السلام هستند که دیگر جای تعلل نیست... متأسفانه برخی از اساتید و پیشکسوتان، با تنگ‌نظری و یا سخت‌گیری بی‌دلیل، بسیاری از افراد را به‌راحتی ناامید می‌کنند! لطفاً بخیل نباشیم!! استعداد افراد مختلف است، برخی استعدادشان از همان اول شکفته، برخی در حال شکفتن و برخی هنوز کشف نشد‌اند! پس نمی‌شود به‌راحتی افراد را ناامید کرد! باز هم عرض می‌کنم، سرودن شعر یک هنر اکتسابی است و با تلاش می‌توان جزء بهترین‌ها بود... نظرتون چیه؟☺️ پیوند مسیر شعرآموز به زبان ساده: @shaershow
شعرآموز (به زبان ساده)
#من_هم_شاعر_می‌شوم؟ آیا من هم می‌توانم شعر بگویم؟! بارها شده افراد مختلف پرسیدند که آیا آنها هم می‌
چند نفر از اعضای کانال تشریف آوردند خصوصی و از برخورد یأس‌آفرین برخی اساتید گفتند در حالی که اشعاری که از آنها خواندم، بسیار خوب بودند! اساتید بزرگوار! چه کردید با این بندگان خدا؟!😅 جسارتا چی میشه اگر کسی به ما مراجعه کرد، او را تحویل بگیریم و روحیه بدهیم؟؟! مگر هر کسی شعر می‌گوید از شکم مادر که متولد شد، شاعر متولد شده؟؟!!☺️ بخل و حسادت و تنگ‌نظری را کنار بگذاریم... مخصوصا در فضای شعر آیینی! فردای قیامت اگر از ما پرسیدند چرا فلان آقا و یا خانم شاعر جوان را طرد کردید، چه جوابی داریم؟؟!! دوستان! به نظر حقیر، به نظرات ناامیدکننده اهمیتی ندهید و با استعانت از خداوند متعال و توسل به حضرات معصومین علیهم‌السلام، آموزش‌ها را جدی بگیریم و تلاش کنیم با تمرین و ممارست و خواندن اشعار فاخر دیگران، ان‌شاءالله با سرودن اشعار درخور و در شأن اهل‌بیت علیهم‌السلام، دل ایشان را شاد کنیم.🌺
دوستانی که در ابتدای یادگیری وزن هستند، وقتی هجاها را یاد می‌گیرند، برخی اوقات در شمارش هجاها به مشکل برمی‌خورند! مثلا می‌بینند یک مصرع ۱۴ هجا دارد ولی مصرع دیگر ۱۵ هجا دارد و از آنجایی که تو ذهنشون هست که باید تعداد هجاهای یک شعر با هم برابر باشه، فکر می‌کنند اون شعر ایراد وزنی داره!☺️ در حالی که در برخی موارد ایرادی ندارد هجاهای مصرع‌ها برابر نباشه! مثلا در وزن که ۱۴ هجا دارد، می‌توان از هم که ۱۵ هجا دارد استفاده کرد مثل: راه صد دشمنم از بهر تو می‌باید داد تا یکی دوست ببینم که بگوید خبرت تقطیع کنیم ببینیم چی میشه👇 را/هِ/صد/دش = ۴هجا مَ/نَ/مَز/به = ۴هجا رِ/تُ/می‌/با = ۴هجا ید/داد = ۲هجا جمعا ۱۴هجا تا/یِ/کی/دوس = ۴هجا ت/بِ/بی/نم = ۴هجا کِ/بِ/گو/ید = ۴هجا خَ/بَ/رت = ۳هجا جمعا ۱۵هجا الان اینجا این تفاوت تعداد ایراد ندارد. نکته: هر جا رکن آخر وزن، بود، می‌شود هم استفاده کنید! (فَعَلُن) (فَعَلُن) سخت که نبود؟😅 پیوند مسیر شعرآموز به زبان ساده👇 @shaershow
وقتی می‌گوییم یا همون ، یعنی کلامی خیال‌انگیز که دارای قالب خاص است و وزن و آهنگ دارد. ممکن است سوال پیش بیاید که شعر سنتی چند وزن و آهنگ دارد؟ اجمالا می‌توان گفت که خیلی!!☺️ تا ۳۰۰ وزن شمارش شده ولی وقتی تحقیق می‌کنید می‌بینید از میان خیلی آهنگ و وزن! برخی از وزن‌ها کاربرد دارند و نه هر وزن و آهنگی! از قرن‌ها پیش، اوزان مختلفی استفاده شدند ولی به مرور زمان، طبع شنونده و سراینده به سمت اوزانی رفت که امروزه به شناخته می‌شوند و سایر اوزانی که سال‌ها اشعاری در آنها سروده شده بود و الان کسی سراغشان را هم نمی‌گیرد😅 شناخته می‌شوند. در حال حاضر ۳۱ وزن معروف و رایج هستند: ۱. ۲. ۳. (وزن مثنوی😉) ۴. ۵. ۶. ۷. ۸. ۹. ۱۰. ۱۱. (وزن شاهنامه) ۱۲. ۱۳. ۱۴. ۱۵. ۱۶. ۱۷. ۱۸. (وزن دوبیتی) ۱۹. ۲۰. ۲۱. ۲۲. ۲۳. ۲۴. ۲۵. ۲۶. ۲۷. ۲۸. ۲۹. (وزن رباعی) ۳۰. ۳۱. هر کدام از این وزن‌ها یک نام خاص (بَحر) دارند که ان‌شاءالله در آینده وارد بحث (بَحرها☺️) خواهیم شد👌 پیوند مسیر شعرآموز به زبان ساده👇 @shaershow
شعرآموز (به زبان ساده)
#اوزان_معروف #اوزان_مهجور وقتی می‌گوییم #شعر_کلاسیک یا همون #شعر_سنتی، یعنی کلامی خیال‌انگیز که دار
ناگفته نماند ممکن است در سال‌ها و یا قرن‌های آینده، برخی از ، معروف و برخی ، مهجور شوند😅 فِی‌الجُمله اعتماد مکُن بر ثباتِ دهر کاین کارخانه‌ایست که تغییر می‌کنند...