📍 یادداشت | انقلاب اسلامی و مسئولیت اندیشه‌ورزی چرا دیگر انقلاب‌ها را تا عمق جان تفسیر کردند، اما ما نکردیم؟ ▪️ انقلاب‌ها حادثه‌هایی یک‌باره نیستند، بلکه زنجیره‌ای از رخدادها و تحولات فکری‌اند که تا دهه‌ها، بلکه قرن‌ها، امتداد می‌یابند. آن‌ها نه‌تنها نظمی نوین را در عرصه قدرت رقم می‌زنند، بلکه جهانی تازه از #مفاهیم، ارزش‌ها، #زبان و #تفکر می‌آفرینند. #انقلاب_اسلامی ایران از این قاعده مستثنا نبود؛ اما پرسش تلخ اینجاست: چرا ما آن را آن‌گونه که باید و شاید، تفسیر نکردیم؟ چرا این حادثه بزرگ، همچنان در عطش روایت‌های عمیق، فلسفی و تمدنی مانده است؟ ⚜️ @Taammolat74 👇👇👇

🔹وقتی به انقلاب‌های بزرگ تاریخ نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که آن‌ها بلافاصله سنت‌های فکری جدیدی خلق کردند که تا سال‌ها، بلکه قرن‌ها، مورد واکاوی قرار گرفتند. مثلا در #انقلاب_فرانسه (1789) نه‌تنها نظام سلطنتی را در هم شکست، بلکه زبان جدیدی برای سیاست، مفهوم ملت، جمهوریت و حقوق شهروندی آفرید. متفکرانی چون #توکویل، #روسو، #مارکس، #هگل، #آرنت و #فوکو این انقلاب را از زوایای مختلف کاویدند و سنت‌های فکری عمیقی پیرامون آن پدید آمد. یا در انقلاب روسیه (1917)، زایشگاهی برای مکتب‌های فکری مدرنی چون #مارکسیسم-لنینیسم شد و متفکرانی از #لنین و #تروتسکی تا #هانا_آرنت، و... به تحلیل آن پرداختند. 🔸 هر انقلابی که بخواهد در #تاریخ بماند، باید زبان خاص خود را خلق کند؛ زیرا زبان، تنها وسیله‌ی بیان نیست، بلکه ابزار #فهم و درک است. #انقلاب_اسلامی برای تحلیل خود، به زبانی نو و به ادبیاتی ویژه نیاز داشت؛ زبانی که بتواند واقعیت‌های این انقلاب را نه در چارچوب‌های مستعمل #تفکر_مدرن، بلکه در افقی جدید بیان کند. اما چرا ما زبانی درخور انقلاب خود نساختیم؟ ما می‌بینیم که روایت‌های حاکم درباره انقلاب اسلامی، بیشتر از آنکه برگرفته از تفکر خودی باشد، یا از بیرون تحریف شده‌اند، یا در داخل به کلیشه‌هایی تکراری بدل گشته‌اند. اما تا زمانی که انقلاب اسلامی، زبان خود را نیابد، نمی‌تواند #حقیقت خود را آشکار کند. 🔹 بیشتر نوشته‌ها پیرامون انقلاب یا به توصیف وقایع پرداخته‌اند یا در چارچوب #منازعات_سیاسی محدود مانده‌اند. اما #تفکر و #تأمل عمیق، نظیر آنچه درباره سایر انقلاب‌ها رخ داد، کمتر به چشم می‌خورد. به‌جای آنکه متفکران ما در تفسیر انقلاب اسلامی میدان‌دار باشند، فضای فکری کشور عمدتاً درگیر دفاعیات کلی یا نقدهای سیاسی شده است. تحلیل‌های عمیق نظری، به‌جز معدود تلاش‌هایی، جایگاهی در حد و اندازه این حادثه عظیم نیافته‌اند. 🔸مسئله تنها این نیست که ما انقلاب خود را #روایت نکردیم؛ بلکه عمیق‌تر از آن، این عدم روایت‌گری، ما را از درک درست واقعیت‌های پیرامونی‌مان نیز بازداشته است. وقتی برای انقلاب خود #اندیشه‌ورزی نکردیم و دستگاه‌های تحلیلی بومی نساختیم، مجبور شدیم واقعیت‌های خود را از #نگاه دیگران ببینیم. نتیجه چه شد؟ ظرفیت‌های خود را نادیده گرفتیم، فرصت‌های بزرگ را از دست دادیم، و #رؤیا پردازی‌مان در همان ابتدای مسیر، ته کشید! 💢 امروز، انقلاب اسلامی بیش از هر زمان دیگری نیازمند روایت‌های #امیدبخش است؛ اما این روایت‌ها زمانی ممکن خواهند شد که ما دستگاه اندیشه‌ورزی پساانقلابی خود را بسازیم—دستگاهی که ساختارهای کهنه‌ی #تحلیل را در هم بشکند و ما را از #اسارت چارچوب‌های فکری بیگانه برهاند. ⚜️ @Taammolat74

حالا که در تب سینما بالاست چند خطی از آوینی بخوانید 👆👆 آیینه جادو/ج3 ⚜️ @Taammolat74

⭕️ اگر روزی مرتضی آوینی از سینمای روشنفکرزده‌ی دهه‌های پیشین که فرسنگ‌ها از متن زندگی مردم فاصله داشت، انتقاد می‌کرد، امروز سینمای ایران بیش از هر چیز گرفتار نوعی "فیلمفارسی نو" شده که از دهه‌ی ۹۰ به این سو رشد یافته است. ما اگر بخواهیم به عمق این ماجرا بنگریم، نباید نقش کلیت فضای فرهنگی جامعه را نادیده بگیریم. آنچه امروز در سینمای ایران به نمایش درمی‌آید، برآیند یک گفتمان عمومی است. وضعیت را نه می‌توان صرفاً به نیت‌های فردی فیلمسازان و سرمایه‌گذاران نسبت داد و نه فقط به یک توطئه‌ی فرهنگی حواله کرد. ⭕️ اگر سینمای امروز چنین بی‌پروا به ابتذال و تهی‌بودگی میدان داده، آینه‌ای غبارگرفته از جامعه‌ای است که در سازوکار فرهنگی‌اش، معنا به حاشیه رانده شده است. پس از دهه 90 سازوکار فرهنگی گرفتار لمپنیسمی زودگذر شده که در آن، سرگرمی بر هر چیز تقدم یافته، حتی اگر بهای آن، زوالِ تفکر و فروکاستن هنر به ابتذالی سهل‌‌الوصول باشد. با بسط شبکه‌های اجتماعی و تغییرات فرهنگی، طنزهای سطحی، نمایش‌های مبتذل، موسیقی‌های بی‌محتوا و برنامه‌های عامه‌پسند جای محتواهای جدی را گرفتند. این تغییر، در حقیقت واکنشی به نوعی خستگی عمومی از فشارهای اقتصادی و اجتماعی بود که جامعه‌ی ایرانی را در بر گرفته بود. ⚜️ @Taammolat74

🌺🌹 میلاد امام سجاد(ع) مبارکباد 🌺🌹 ⭕️ معمولا کمتر وجه اندیشه‌ای به زندگی، شخصیت و ابعاد معرفتی حضرت شده است. همیشه دوست‌داشتم وجهی از معارف اجتماعی حضرت سجاد(ع) را واکاوی کنم. به ویژه آنکه وقتی مسیر زندگی حضرت رو می‌بینیم یک شکاف اجتماعی خاص در قبل امامت ایشان و بعد امامت‌شان وجود دارد. تبدیل یک جامعه‌ای که امام حی خود را به مقتل می‌برد به جامعه‌ای که به فراگیری علم و دانش تعلق پیدا می‌کند، قطعا سازوکاری است که مسیر امامت ایشان ایجاد کرده است و به تلطیف و رشد جامعه پرداخته‌اند. اینها حتما منظری اجتماعی رو برای ما به ارمغان دارد که در بسیاری از مضامین دعاهای حضرت نیز بوده و هست. ⚜️ @Taammolat74

📌 کمتر شرح دقیقی بر صحیفه سجادیه دیده‌ام. قطعا یکی از بهترین شروح دقیق و فنی بر صحیفه، شرح سیدعلی خان کبیر با عنوان «ریاض السالکین» است. این کتاب شاهکاری درخشان است که نه تنها به تفسیر معانی عمیق دعا می‌پردازد بلکه روح خواننده را به سفری در جهان معنا و معرفت فرا میخواند. ➖ سیدعلی خان رو ما در تعلیقه صمدیه می‌شناسیم. ⚜️ @Taammolat74

📍 یادداشت | تأملی در حسن تقدیر 🔸در دعای عرفانی صحیفه سجادیه، امام سجاد (ع) در عبارتی لطیف و پرمعنا از "حُسْنِ تَقْدِیرِک لِی فِی جَمِیعِ الْأُمُورِ" سخن می‌گوید، یعنی از خداوند می‌خواهد که تقدیر او را به نیکویی رقم زند. اما سید علی خان کبیر در شرح این فراز، معنایی عمیق‌تر را آشکار می‌سازد: حسن تقدیر صرفاً به این معنا نیست که امور بر پایه‌ی حکمت و مصلحت پیش رود، بلکه مقصود آن است که سرنوشت انسان به گونه‌ای رقم بخورد که تمام وجوه آن خیر و صلاح باشد—به گونه‌ای که هیچ زیان و ناپسندی در آن راه نیابد. 🔹 در حقیقت، درخواست "حسن تقدیر" از خداوند، نشان از بلوغی روحانی دارد که در آن، انسان دیگر صرفاً راضی به قضای الهی نیست، بلکه از خداوند تحقق تقدیری را طلب می‌کند که همواره بر محور خیر مطلق استوار باشد—آن خیری که نه‌تنها او را در مسیر رشد و کمال سوق می‌دهد، بلکه سایه‌ای از شر و نقصان بر آن نیفتاده است. این همان امید متعالی است که در دل دعاهای اولیای الهی موج می‌زند. 💢 به این ترتیب، دعای «حُسْنِ تَقْدِیرِک لِی» نه‌تنها یک طلب معمولی برای زندگی بهتر، بلکه یک خواسته‌ی بنیادین هستی‌شناختی است که در آن، انسان از خداوند می‌خواهد که مسیر وجودی‌اش را به گونه‌ای تنظیم کند که در بالاترین سطح از خیر و کمال قرار گیرد. این نگاه، حسن تقدیر را از یک مفهوم محدود به یک دیدگاه فلسفی عمیق تبدیل می‌کند که به نحوه‌ی تعامل انسان با حقیقت وجود و فیض الهی مربوط می‌شود. ⚜️ @Taammolat74

📍مذاکره و تجربه؛ چرا راهبرد مذاکره تجربه نمی‌شود؟! 🔸اتمسفر سیاسی معاصر، با ساختاری درهم تنیده، زمینه‌ای فراهم آورده است که #ذهن_عمومی تنها راه #پیشرفت آینده را از طریق #مذاکره متصور شود؛ مذاکره‌ای که در این ساختار، از طریق هجمه‌ای ترکیبی، خط روایی واحدی را ترسیم می‌کند و گویی این تنها مسیر یگانه برای بهبود شرایط را پیشنهاد می‌دهد. 🔹#بحران واقعی در اینجاست که #منتقدین نتوانسته‌اند مسیرهای دیگری به‌عنوان #آلترناتیو برای خروج از وضعیت موجود، پیشنهاد دهند. در نتیجه، توانایی تشریح راهبرد رهبری از نفی مذاکره با #چالش همراه می‌شود. 🔸در این میان، #مسئله کلیدی در فقدان زبانی جامع و ادبیاتی تحول‌آفرین نهفته است؛ زبانی که بتواند پلی بین #افکار و ایده‌های متنوع جامعه بسازد و به آن‌ها جانی تازه بخشد. زبانی که به عنوان پل پیونددهنده #اندیشه‌ ها و ایده‌های مختلف، باید فضای مشترکی ایجاد می‌کرد، اما به دلیل خلأ ایده‌نظری و ضعف رسانه‌ای، از تحقق آن باز مانده است. 🔹این #ضعف زبانی، به نوبه خود، موجب می‌شود که طرح #انقلاب ما برای جامعه به یک ابهام تبدیل شود؛ چرا که بدون وجود چارچوب زبانی جامع، نمی‌توان الگوهای متنوع و چندبعدی تغییر را به وضوح بیان و در جامعه همسو ساخت. 🔸رویکردهای مختلف، از تحلیل‌های مقایسه‌ای تا تبیین‌های کمی، اگرچه هر یک به نوبه‌ی خود در کشف جزئیات و تفاوت‌های ساختاری ارزشمندند، اما به زبانی مشترک برای همگامی جامعه منجر نمی‌شوند؛ زیرا ناتوانند زمینه‌ساز #دیالوگ همه‌جانبه و همدلانه میان اقشار مختلف باشند. 🔹اینجاست که وظیفه‌ای مهم اما اساسی، بر عهده‌ی #حلقه_میانی جامعه قرار دارد؛ حلقه‌ای که باید با تکیه بر #هنر #واژه و عمق #اندیشه، زبان مشترکی را ایجاد کند تا ایده‌های مشخص و تصویری روشن از افق‌های پیش رو را به جامعه عرضه کند. 💢 این حلقه میانی، نقطه اتصالی میان تجربیات و دیدگاه‌های متنوع، بستر گفتگویی چندبعدی خواهد بود که از تحریف‌ راهبردها و سیاست‌های رهبری توسط جریانات ناهمسو محافظت می‌کند و زمینه‌ساز اجتماعی شدن آن‌ها به صورت معنادار و مستحکم می‌شود. ⚜ @Taammolat74

#تاریخ اما برای #انسان_ایرانی سرنوشت متفاوتی رقم زده است؛ سرنوشتی که با بار #مسئولیت سنگین #زمانه گره خورده و می‌طلبید در برابر بی‌عدالتی‌ها بایستد و قیامی در دل خود به راه اندازد. این نهال نوپای #فرهنگی، هرچند در معرض آشوب منفعت‌خواهی و سیاست‌های ناسالم نااهلان است، اما ریشه‌اش با #ایمان و #اصالت درهم تنیده است، به‌گونه‌ای که می‌تواند درختی تنومند از آن برآید. چرا که این #سرنوشت، نباید بر مدار بازی‌های کهنه و سردرگم باقی بماند؛ سرنوشتی که باید به دست خود رقم بخورد، سرنوشتی که شایسته این #انسان و #فرهنگ و #تمدن است. ⚜‌ @Taammolat74