eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
428 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️ادله عقلی و قرآنی تدوین «حقوق بشر» از جانب خداوند چیست؟ 🔸«حقوق بشر» باید تنها از جانب «خداوند متعال» تدوین شود؛ حال به ذکر «ادلّه عقلی» و «قرآنی» بر این مدعا اشاره می کنیم: 1⃣انسان دارای ارتباطی تنگاتنگ با «هستی بخش» خود دارد. این ارتباط تنها محدود به آفرینش آغاز انسان نیست، بلکه پس از او نیز همواره در بستر این رابطه نزدیک با است و نمی تواند به خودی خود در این مسیر گام بردارد. نتیجه این که: تعیین‌ [که گامی از گام های همین مسیر تکاملی است] باید از سوی همان «مبدأ هستی بخش» صورت پذیرد. 2⃣قبل از تدوین باید و او را بشناسیم. شناخت این نیازها مستلزم داشتن در ابعاد گوناگون حیات است. روشن است که تنها به همه این ابعاد آگاه است؛ زیرا هم «غیب گذشته و هم آینده» جهان را می داند، و هم به «شهود جهان موجود» نیز احاطه دارد. از این رو تنها است که می تواند به تعیین و تدوین بپردازد. 3⃣خداوند متعال می فرماید: «أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِیاءَ فَاللهُ هُوَ الْوَلِی وَ هُوَ یحْی الْمَوْتی وَ هُوَ عَلی کُلِ شَی ءٍ قَدِیرٌ» [۱] (آیا آنها غیر از او را خود برگزیدند؟! در حالى که فقط است، و اوست که مردگان را زنده مى کند، و اوست که بر هر چیزى ). 🔹در این آیه، خداوند شیوه کافران را مورد نقد قرار می دهد و به آن ها دستور می دهد که در خود به خدا پناه ببرند؛ زیرا که دارای «ولایت همه جانبه» نسبت به جهان است؛ اوست که بر هر کاری توانایی دارد، و از این رو حق اوست که برای هر موجودی در جهان قائل شود و برای هر حریمی، را تعیین نماید. 4⃣خداوند متعال می فرماید: «اَلْحَقُّ مِنْ رَبِّکَ» [۲] (اینها حقیقتى است از جانب تو). می دانیم که تنها می تواند حق را تعیین و عطا کند. در حقیقت، جز «حقّ محض»، حق های دیگر بالعرض و نسبی اند. پی نوشت‌ها؛ [۱] قرآن کریم، سوره شوری، آیه ۹ [۲] همان، سوره آل عمران، آیه ۶۰ 📕اسلام شناسی و پاسخ به شبهات، رضوانی، علی اصغر، مسجد مقدس جمکران، قم، ۱۳۸۶ش، چاپ سوم، ص ۵۴۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️باید همه به پاخیزیم 🔹دست و سایر ابرقدرت ها تا مِرْفق به خون جوانان ما و سایر و جهان فرو رفته است. ما تا آخرین قطره خون خویش با آنان شدیداً می‌جنگیم؛ چرا که مرد جنگیم. ما را به تمام جهان صادر می‌کنیم؛ چرا که انقلاب ما اسلامی است؛ و تا بانگ لا اله الا الله و محمد رسول الله بر تمام جهان طنین نیفکند هست. و تا مبارزه در هر جای جهان علیه هست ما هستیم. ما از مردم بی‌پناه لبنان و در مقابل اسرائیل دفاع می‌کنیم؛ و این جرثومه فساد همیشه پایگاه بوده است... باید همه بپاخیزیم و اسرائیل را نابود کنیم، و ملت قهرمان فلسطین را جایگزین آن گردانیم. بخشی از پیام حضرت‌ امام در سالگرد پیروزی انقلاب ۵۸/۱۱/۲۲ منبع: سایت جامع امام خمینی (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آيا عامل بودنِ شخصِ آمر و ناهى از شرايط لازم براى «امر به معروف» و «نهى از منكر» است؟ 🔹 (علیه السلام) در پایان خطبه ۱۷۵ به نكته مهمی اشاره مى كند و آن اینکه اگر من اجراى كارى را به شما پيشنهاد مى كنم، خودم در اجراى آن پيشگامم؛ ميفرمايد: «أَيُّهَا النَّاسُ، إِنِّي، وَ اللهِ، مَا أَحُثُّكُمْ عَلَى طَاعَةٍ إِلَّا وَ أَسْبِقُكُمْ إِلَيْهَا، وَ لَا أَنْهَاكُمْ عَنْ مَعْصِيَةٍ إِلَّا وَ أَتَنَاهَى قَبْلَكُمْ عَنْهَا» (اى مردم، به خدا سوگند! من شما را به هيچ ترغيب نمى كنم، مگر اينكه خودم پيش از شما به آن مى نمايم، و شما را از هيچ باز نمى دارم، مگر اينكه خودم پيش از شما از آن دورى مى جويم). 🔹گرچه عامل بودنِ شخصِ و از شرايط لازم براى و نیست، همانگونه كه در كلام رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نقل شده است: «مُرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلُوهُ وَ انْهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَ إِنْ لَمْ تَجْتَنِبُوهُ كُلِّهِ» [۱] ( کنید، هر چند خودتان به آن عمل نكرده باشيد، و كنيد هر چند از تمام منكرات اجتناب نكرده باشيد)، ولى به يقين اگر ، پيش از ديگران به آنچه مى گويد كند، «تأثير كلام» او فوق العاده خواهد بود؛ زيرا «تأثيرِ عميقِ‌ سخن»، هنگامى است كه از دل برآيد، در اين صورت، لاجرم بر دل نشيند. 🔹 هنگامى باور مى كند كه سخن گوينده از دل برآمده كه آن را در وى مشاهده كند؛ به همين دليل پيشوايان بزرگ دين، (صلی الله علیه و آله) و (عليهم السلام) و پويندگان راه آنها هميشه از اين روش پيروى مى كردند؛ در در صفوفِ نخست جاى مى گرفتند و در از همه بيشتر تلاش مى كردند، تا آنجا كه «قرآن مجيد» گاه به (صلی الله علیه و آله) هشدار مى دهد كه اين همه خود را براى عبادت به زحمت نيفكند: «طه - مَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَى» [۱]  🔹و (علیه السلام) در يكى از فرمایشاتش مى فرمايد: «كُنَّا إِذَا احْمَرَّ الْبَأْسُ اِتَّقَيْنَا بِرَسُولِ اللهِ فَلَمْ يَكُنْ أَحَدٌ مِنَّا أَقْرَبُ إِلَى الْعَدُوِّ مِنْهُ» [۲] (هرگاه آتش جنگ، سخت شعله ور مى شد ما به رسول خدا پناه مى برديم و در آن ساعت، هيچ يك از ما نزديكتر از او به دشمن نبود). و مى دانيم اگر (علیه السلام) مردم را در خطبه هاى «نهج البلاغه» دعوت به در دنيا و بى اعتنايى به زرق و برق آن مى كند، خود سرآمد زاهدانِ روزگار است و سراسر زندگانى او گواه و شاهد بر زهدِ بى مانند اوست. 🔹اگر پيشوايان كشورهاى اسلامى در اين مسير حركت داشته باشند، يعنى خود و بستگان و اطرافيانشان پيش از ديگران به قوانين عمل كنند، به يقين تأثير و نفوذ سخنانشان در توده هاى مردم بسيار زياد خواهد بود. پی نوشت‌ها؛ [۱] كنز العمال فی سنن الأقوال و الأفعال، متقی هندی، بيروت، چ ۵، ج ۳، ص ۱۴۱، ح ۵۵۲۲ (اين سخن يك نكته روانى دارد و آن اينكه هرگاه انسان ديگران را به خوبى‌ها دعوت كند و از بدى ها باز دارد و خودش عمل نكند، در پيش وجدان خويش شرمنده می‌شود و اين شرمندگى او را به سوى نيكى ها و پرهيز از بدى ها دعوت مى كند). [۲] نهج البلاغة، صبحی صالح، هجرت‏ چ اول، ص ۵۲۰، ح ۹ 📕پيام امام اميرالمؤمنين (ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلاميه‏، چ اول‏، ج ۶، ص ۳۵۸ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️مسئله‌ی مهدویت 🔹مسئله‌ی در شمار چند مسئله‌ی اصلی در چرخه و حلقه‌ی معارف عالیه‌ی دینی است؛ مثل مسئله‌ی نبوت مثلاً، اهمیت مسئله‌ی را در این حد باید دانست. 🔹چرا؟ چون آن چیزی که مبشر آن هست، همان چیزی است که همه‌ی انبیاء، همه‌ی بعثت‌ها برای خاطر آن آمدند و آن ایجاد یک جهان توحیدی و ساخته و پرداخته‌ی بر اساس و با استفاده‌ی از همه‌ی ظرفیت‌ هایی است که خدای متعال در انسان به وجود آورده و قرار داده؛ 🔹یک چنین دورانی است دیگر، دوران‌ ظهور (سلام الله علیه و عجّل الله تعالی فرجه). دوران جامعه‌ی توحیدی است، دوران حاکمیت توحید است، دوران حاکمیت حقیقی و دین بر سراسر زندگی انسان هاست و دوران استقرار به معنای کامل و جامع این کلمه است. خب، انبیاء برای این آمدند. بیانات مقام معظم رهبری ۹۰/۰۴/۱۸ منبع: وبسایت‌دفترحفظ‌ونشرآثارمعظم‌له @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (علیه السلام) در حکمت ۱۷۸ نهج البلاغه، چه راهکاری را برای زدودن «کینه» از دل ها ارائه می نماید؟ 🔹 (عليه السلام) در حکمت ۱۷۸ راه پاك كردن سينه هاى مردم را از درباره يكديگر، نشان مى دهد و مى فرمايد: «اُحْصُدِ الشَّرَّ مِنْ صَدْرِ غَيرِكَ بِقَلْعِهِ مِنْ صَدْرِكَ» ( و بدخواهىِ ديگران را از سينه خود دور كن، تا نسبت به تو از سينه ديگران ريشه كن شود). بسيار مى شود كه افراد به دليل يا حسادت يا اصطكاك منافع، درباره ديگران در دل مى پرورانند؛ چگونه مى توان آنها را از ميان برداشت؟ 🔹 (عليه السلام) مى فرمايد: از خود شروع كن، ابتدا به مراجعه كن ببين آيا نيت سوئى درباره ديگران دارى يا نه؟ اگر دارى آن را از سينه‌ات پاك كن، چيزى نمى گذرد كه خواهى ديد سينه ديگران نيز از نيات سوء درباره تو پاك شده است. اين مطلب دو دليل دارد: نخست اين كه هرگاه انسان درباره ديگران داشته باشد، خواه ناخواه در چهره يا سخنان و افعالش نمايان مى شود و همين امر سبب مى گردد ديگران در برابر او موضعى مشابه بگيرند؛ اما هرگاه سخنان و چهره و اعمال كسى را از هرگونه پاك ديدند و آثار و در رفتار و گفتارشان نمايان گشت، آنها نيز موضع مشابهى خواهند گرفت‌. 🔹بنابراين انسان براى زدودن از سينه ها و ها و نيات سوء ديگران، بايد از خود شروع كند و اين يكى از «اصول مهم روانشناسى» است كه تا از خود شروع نكنى نبايد انتظارى از ديگران داشته باشى. ديگر اينكه «رابطه‌ مرموز خاصى» در ميان دل ها برقرار است و ضرب المثل معروف «دل به دل راه دارد» يك واقعيت است، گويى در پنهانى با هم سخن مى گويند و رابطه برقرار مى سازند. هنگامى كه كسى مملو از به ديگران گردد، اين پيام به قلب آنها منتقل مى شود و آنها مقابله به مثل مى كنند. شايان توجه اينكه واژه «شرّ» مفهوم وسيعى دارد كه هر و كينه و را فرا مى گيرد. 🔹در «شرح نهج البلاغه» ابن ابى الحديد تفسير ديگرى نيز براى اين كلام حكمت آميز ذكر شده است و آن اينكه منظور (عليه السلام) اين است كه مردم را به كار نيكى موعظه نكن و از كار بدى نهى منما، مگر اين كه قبلاً خودت آن را انجام داده باشى و آن را ترك كرده باشى؛ زيرا سخنان اندرز دهنده انسان ناپاك در دل ها اثر نمى كند. [۱] البته اين سخن يك واقعيت است، اما موافق منظور (عليه السلام) از گفتار حكيمانه بالا نيست، زيرا تعبير به «صدر» در دو جاى اين كلام حكمت آميز نشان مى دهد كه منظور، نيات سوء و است نه افعال بيرونى. 🔹اين معنى نه تنها در رابطه انسانها با يكديگر، بلكه از يك نظر در رابطه انسان با خدا نيز صادق است، چنان كه در حديثى از (عليه السلام) مى خوانيم: «مَنْ أرادَ أنْ يَعْرِفَ كَيْفَ مَنْزِلَتُهُ عِنْدَاللهِ فَلْيَعْرِفْ كَيْفَ مَنْزِلَةُ اللهِ عِنْدَهُ فَإِنَّ اللهَ يُنَزِّلُ الْعَبْدَ مِثْلَ ما يُنَزِّلُ الْعَبْدُ اللهَ مِنْ نَفْسِهِ». [۲] (هر كس مى خواهد بداند چه مقام و نزد دارد، به منزلت خداوند نزد خود بنگرد، زيرا خدا را همان گونه قرار مى دهد كه بنده منزلت خدا را در دل و جان خود قرار داده است). 🔹در حديث‌جالبى‌از (عليه السلام) مى خوانيم كه: «مردى خدمت آن حضرت عرض كرد: شخصى به من مى گويد من تو را دوست دارم، چگونه بدانم كه او راست مى گويد و واقعاً مرا دوست مى دارد؟ (عليه السلام) در پاسخ فرمود: «اِمْتَحِنْ قَلْبَكَ فَإنْ كُنْتَ تَوَدُّهُ فَإنَّهُ يَوَدُّكَ». [۳] ( خود را بيازماى، اگر تو او را دوست مى دارى، او هم تو را دوست مى دارد [قلوب با يكديگر راه دارند])». اين سخن را با حديث ديگرى از (عليه السلام) درباره امام و پيروانش پايان مى دهيم: «يكى از ياران آن حضرت به نام «ابن جهم» عرضه داشت: فدايت شوم مى خواهم بدانم من نزد تو چگونه ام؟ (عليه السلام) در پاسخ فرمود: «أُنْظُرْ كَيْفَ أَنَا عِنْدَكَ». [۴] (نگاه كن ببين من در نزد تو چگونه ام)». پی نوشت‌ها؛ [۱] شرح نهج البلاغة، ابن أبی الحديد، مكتبة آية الله المرعشی النجفی، قم، چ۱، ج۱۸، ص۴۱۱، ۱۸۰. [۲] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربی، چ۲، ج۶۸، ص۱۵۶، باب۶۳. [۳] الكافی، دار الكتب الإسلامية، چ۴، ج۲، ص۶۵۲. [۴] الأمالی، مفيد، كنگره شيخ مفيد، ۱۴۱۳ق، چ ۱، ص ۲۴۰ 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ ۱، ج ۱۳، ص ۴۱۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️امام محمد باقر (عليه السلام):  🔸«مَا انْتَصَرَ اللهُ مِنْ ظالِمٍ إِلاّ بِظالِمٍ وَ ذلِكَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ «وَ كَذلِكَ نُوَلّى بَعْضَ الظّالِمينَ بَعْضا». 🔹خداوند هيچگاه از انتقام نگرفت مگر به وسيله ديگر و اين سخن خداى عزّ و جلّ است كه: «و بدين سان را به سزاى اعمالى كه مى كنند بر يكديگر مسلّط مى كنيم».  پی نوشت؛ [۱] قرآن کریم، سوره انعام، آیه ۱۲۹ 📕بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۳۱۳، ح ۲۸ @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕«حیا» در روایات 🔸 در لغت به مفهوم «شرمساری» و «خجالت» است که در مقابل آن و بی شرمی قرار دارد. در فرهنگ عالمان اخلاق، نوعی انفعال و انقباض نفسانی است که موجب خودداری از انجام امور ناپسند در انسان میگردد و منشأ آن ترس از سرزنش دیگران است. مطالعه درباره مفهوم در آیات و روایات نشان می‌دهد که منشأ پیدایش این حالت، درک حضور در محضر آگاه، محترم و گرانمایه است. در شخصی است که مقام و او در چشم فاعل، عظیم و قابل احترام باشد. شایان ذکر است که اگرچه چهره بارز و جوهره ، بازدارندگی از ارتکاب است، قهراً این بازدارندگی، انجام را در پی خواهد داشت. 💠«ارزش حیا» 🔹 (ص) را «زینت آدمی» شمرده و می فرماید: « با هیچ چیز همراه نشد، مگر اینکه آن را گردانید، و با هیچ چیز همراه نگشت، مگر اینکه آن را ». (ع) می فرماید: « پیشه کن که حیا نشانه نجابت است». اهمیت «حیا» در حدّی است که (ع) فرمود: «ایمان ندارد کسی که ندارد». 💠«اسباب حیا» 🔹«عقل»: رسول خدا (ص) در پاسخ راهب مسیحی (شمعون بن لاوی بن یهودا) که از او درباره ماهیت و پرسیده بود، فرمود: « موجب پیدایش حلم است و از حلم، علم و از علم، رشد و از رشد، و از عفاف، خویشتنداری، و از خویشتنداری، ، و از حیا، وقار، و از وقار، مداومت بر عمل خیر و تنفّر از شرّ، و از تنفّر از شر، اطاعت نصیحت گوی، حاصل می گردد». 🔹«ایمان»: (ع) میفرماید: «ایمان ندارد کسی که ندارد». 💠«موانع حیا» 🔹در روایات، اموری به عنوان و یا به عبارت دیگر علل بی‌حیایی یا کمی حیا، معرفی شده اند که مهم ترین آنها به شرح زیر است: 1⃣«از میان برداشتن پرده ها و حریمها»؛ (ع) به یاران خود توصیه می فرمود: «پرده و آزرم میان خود و برادرت برمدار، و مقداری از آن باقی گذار؛ زیرا برداشتن آن، برداشتن است». 2⃣«دست نیاز به سوی مردم دراز کردن»؛ (ع) فرمود: «دست نیاز به سوی مردم دراز کردن، عزت را سلب میکند و را می برد». 3⃣«زیاد سخن گفتن»؛ (ع) فرمود: «هرکه پر گفت، راه خطا بسیار پوید، و آنکه بسیار خطا کرد، او اندک شود، و آنکه شرم او اندک شود، پارسایی او کم گردد، و آنکه پارسایی اش اندک گردد، دلش بمیرد». 4⃣«شرابخواری»؛ به (ع) منسوب است که در شرح علت تحریم خمر فرمود: «خداوند تعالی شراب را حرام فرمود؛ زیرا شرابْ تباهی می‌آورد، عقل ها را در شناخت حقایق باطل میکند و شرم و را از چهره فرد می‌زداید». 💠«حیای بیجا» 🔹در برخی موارد بر اثر اشتباه و خلط موضوع، ممکن است اموری را بخاطر ترک کنیم، در حالی که آنجا محل شرم و حیا نیست. به بعضی از این موارد اشاره می شود: 1⃣«حیا ورزیدن از گفتار، کردار و درخواست حق»؛ (ص) فرمود: «هیچ عملی را از روی ریا و خودنمایی انجام مده و از سر و شرم آن را رها نکن». 2⃣«حیا ورزیدن از تحصیل علم»؛ (ع) فرمود: «کسی نکند، از آموختنِ آنچه نمی داند». 3⃣«حیا ورزیدن از تحصیل درآمد حلال»؛ (ع) فرمود: «کسی که از طلب مال حلال نکند، هزینه هایش سبک شود و خداوند خانواده اش را از نعمت خویش بهره مند گرداند». 4⃣«حیا ورزیدن از خدمت به مهمان»؛ (ع) فرمود: «سه چیز است که نباید از آن کرد: از جمله خدمت کردن به مهمان». 5⃣«حیا ورزیدن از احترام گذاشتن به دیگران»؛ (ع) فرمود: «سه چیز است که نباید از آنها کرد: از جمله برخاستن از جای خود برای پدر و معلم». 6⃣«شرم از اعتراف به ندانستن»؛ (ع) فرمود: «اگر از کسی سؤالی کردند و نمی داند، نکند از این که بگوید: نمی دانم» 7⃣«شرم از درخواست از خداوند»؛ (ع) فرمود: «هیچ چیز در نزد خداوند محبوبتر از آن نیست که از او چیزی درخواست شود؛ پس هیچیک از شما نباید کند از این که از رحمت خداوند درخواست کند؛ اگرچه (خواسته او) یک بند کفش باشد». 8⃣«شرم از بخشش اندک»؛ (ع) فرمود: «از بخشش اندک مدار، که محروم کردن از آن کمتر است». 9⃣«شرم از خدمت به خانواده»؛ (ع) مردی از اهل مدینه را دید که چیزی برای خانواده اش خریده و با خود می برد، آن مرد چون امام را دید خجالت کشید. امام (ع) فرمود: «این را خودت خریده و برای خانواده ات می بری؟ به خدا سوگند، اگر اهل مدینه نبودند (که سرزنش و خرده گیری کنند) من هم دوست داشتم، برای خانواده ام چیزی بخرم و خودم ببرم». منبع: وبسایت پرسمان @tabyinchannel
⭕️قرآن کریم 🔹 مثل بعضی کتاب‌ های مذهبی نیست که یک سلسله مسائل رمزآسا در مورد خدا و خلقت و تکوین مطرح کرده باشد، و حداکثر یک سلسله اندرزهای ساده اخلاقی هم ضمیمه کرده باشد و بس، به طوری که مؤمنین ناچار باشند دستورها و اندیشه‌ها را از منابع دیگر اخذ کنند. 🔹 اصول معتقَدات و افکار و اندیشه‌ هایی را که برای یک به عنوان یک موجود «باایمان» و صاحب عقیده لازم و ضروری است و همچنین اصول تربیت و اخلاق و نظامات اجتماعی و خانوادگی را بیان کرده و تنها توضیح و تفسیر و تشریح و احیاناً تطبیق اصول بر فروع را بر عهده سنت و یا بر عهده اجتهاد گذاشته است. 🔹این است که استفاده از هر منبع دیگر موقوف به شناخت قبلی «قرآن» است. مقیاس و معیار همه منابع دیگر است. ما حدیث و سنت را باید با معیار «قرآن» بسنجیم تا اگر با مطابق بود بپذیریم و اگرنه نپذیریم. 📕آشنایی با قرآن، (نسخه سایت) ج ۱ منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری @tabyinchannel