eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
426 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
💫🌸💫🌸💫🌸💫🌸💫 🌸 ⭕️افزایش و شکیبایی 🔶در این مقاله چند راهکار جهت و شکیبایی ارائه شده است. نخست باید را به جهان اصلاح نماییم. اگر کسی دنیا را آنطور که هست بشناسد، در حوادث خود را نمی بازد. چون میداند جهان طبیعت، سرای دگرگونی است و ، است. 🔷 را بایستی تقویت کرد. هر قدر به حکمت و رحمت پروردگار بیشتر باشد، او نیز افزون تر خواهد بود. امام علی (ع) میفرمایند: اساس و ، و یقین به خداوند است.[غررالحکم، ج ۲، ص ۴۱۵]‌ انسان در پرتو و ، اراده ای نیرومند و ایمانی استوار پیدا میکند، و همه مشکلات برای او آسان می گردد. قرآن مجید می فرماید: «وَاسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّها لَکبِیرَةٌ إِلَّا عَلَی الْخاشِعِینَ؛ در زندگی از و کمک بگیرید، هرچند این کار جز برای فروتنان سنگین و گران است». [بقره، ۴۵] امام صادق (ع) میفرمایند: هنگامی که مشکل مهمی برای امیرالمومنین (ع) پیش می آمد، به بر میخاست. [تفسیر نمونه، ج ۱، ص ۲۱۹] 🔷 از اولیای خدا بسیار کارساز است. با بررسی اجمالی زندگانی بزرگان در می یابیم که آنها همواره با روبه رو بوده اند. با از بزرگان میتوان با مشکلات را آموخت. قرآن کریم میفرماید: «فَاصْبِرْ کما صَبَرَ أُولُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ؛ کن همانطوری که پیامبران اولوالعزم صبر کردند». [احقاف، ۳۵] توجه به اینکه هر چه باشد، و است. قرآن کریم به همه افراد نوید میدهد که همیشه است. «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یسْراً»؛ [انشراح، ۵]‌ 🔷توجه به اجر و [بقره، ۱۵۵] و این که خداوند با صابران است. [انفال، ۴۶] امام علی (ع) درباره  میفرمایند: «صَبَروا ایاماً قَصیرة اعقَبَتهُم راحةً طویله؛ آنها [در] روزهای کوتاه [دنیا] کردند و در عوض، نصیبشان شد». [نهج البلاغه، خ ۱۹۲] امام صادق (ع) میفرمایند: «هرکس از مؤمنان که به بلایی گرفتار شود و کند، برای او اجر هزار شهید است». [کافی، ج ۳، ص ۱۴۶]‌ همچنین نگاه به کسانی که با مشکلات بزرگتری دست به گریبان هستند، تحمل سختیها را آسان تر میسازد. را باید تمرین کرد. امام علی (ع) میفرمایند: «عَوِّد نَفسک التصَبُر عَلَی المکروه؛ خود را به بر عادت بده». [نهج البلاغه، نامه ۳۱، قسمت ۱۶] منبع: وبسایت راسخون به نقل از حوزه نت @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️بصیرت؛ چیستی و چگونگی (بخش هفتم و پایانی) 💠ویژگی های افراد بابصیرت 4⃣صبر 🔹چهارمین ویژگی ، و بردباری آنهاست. از نگاه قران، بین صبر و بصیرت رابطه تنگاتنگی وجود دارد؛ صابران، بصیر و اهل بصیرت، صبورند. در قرآن‌ اشاره می کند که ۲۰ مجاهد صبور، در برابر ۲۰۰ نفر از کافران توان مقاومت دارند و سپس تعداد یاد شده را به صد نفر در برابر دویست نفر تقلیل داده، می فرماید: «الْآنَ خَفَّفَ اللهُ عَنْكُمْ وَ عَلِمَ أَنَّ فِيكُمْ ضَعْفًا ۚ فَإِنْ يَكُنْ مِنْكُمْ مِائَةٌ صَابِرَةٌ يَغْلِبُوا مِائَتَيْنِ ۚ وَ إِنْ يَكُنْ مِنْكُمْ أَلْفٌ يَغْلِبُوا أَلْفَيْنِ بِإِذْنِ اللهِ ۗ وَاللهُ مَعَ الصَّابِرِينَ؛ [انفال، ۶۶] هم اکنون خداوند از شما تخفیف داد و دانست که در شما ضعفی وجود دارد، بنابر این هر گاه یکصد نفر بااستقامت از شما باشند، بر دویست نفر پیروز می شوند و اگر یک هزار نفر باشند بر دو هزار نفر به فرمان خدا غلبه خواهند کرد و خدا با است». 🔹به نوشته مفسران بزرگی همانند طبرسی (ره)، مقصود از «ضعفا» ضعف در بدن نیست؛ بلکه ضعف در بصیرت است؛ زیرا مومنان صدر اسلام، همگی تنومند نبودند؛ بلکه برخی از آنان افرادی بودند که از حیث بدنی ضعیف، ولی دارای بودند. [۱] گاه قران کریم افراد بی بصیرت را به نابینایان تشبیه کرده است و می فرماید: «أَفَمَنْ يَعْلَمُ أَنَّمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ الْحَقُّ كَمَنْ هُوَ أَعْمَىٰ ۚ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ؛ [رعد، ۱۹] آیا کسی که می داند آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده، حق است، همانند کسی است که نابیناست؟ تنها متذکر می شوند». 🔹در این آيه نمی گوید: آیا کسی که می داند این قرآن بر حق است، مانند کسی است که نمی داند؛ بلکه می فرماید: آیا کسی که این حق را می داند، همانند اعمی است؟ این تعبیر اشاره لطیفی است به اینکه ندانستن این واقعیت به هیچ وجه امکان پذیر نیست، مگر اینکه انسان به کلی از کار افتاده باشد، وگرنه چگونه ممکن است دارنده چشم بینا و سالم، چهره آفتاب را نبیند؟ و الا عظمت این درست همانند نور آفتاب است. [۲] نکته درس آموز دیگر آیه اینکه به خاطر رضایت خداوند است؛ یعنی آنها به خاطر جلب رضای حق در برابر مشکلات صبر و استقامت به خرج می دهند [۳] و این جمله دلیل روشنی است بر اینکه و شکیبایی و هرگونه عمل خیر، در صورتی ارزش دارد که برای خدا باشد، و اگر انگیزه های دیگری از قبیل: ریاکاری، جلب توجه مردم - که او آدم با استقامت و نیکوکاری است - و یا حتی برای ارضای غرور خود کاری را انجام دهد، بی ارزش خواهد بود. 🔹به گفته برخی مفسران، گاهی انسان در برابر حوادث ناگوار صبر می کند تا مردم بگویند که چقدر با استقامت است! گاهی نیز از ترس اینکه نگویند چه آدم کم ظرفیتی است، گاهی به خاطر اینکه دشمنان شماتتش نکنند، گاهی به خاطر اینکه می داند بی تابی و جزع کردن بیهوده است، گاهی به خاطر اینکه چهره مظلومی به خود بگیرد و به یاری او برخیزند؛ اما هیچ یک از این امور دلیل بر کمال نفس انسانی نیست؛ بلکه وقتی به خاطر و اینکه هر حادثه ای در زندگی رخ می دهد، دلیل و حکمتی دارد، و استقامت به خرج دهد، آنچنان که عظمت حادثه را در هم شکسته، از گشودن زبان به کفران، و آنچه دلیل بر جزع است، خودداری کند، این همان صبری است که در آيه فوق به ان اشاره شده و «ابتغاء وجه الله» محسوب می شود. [۴] 5⃣توبه و ترک گناه 🔹یکی دیگر از ویژگیهای ، و وسوسه های اوست. قرآن کریم در این باره می فرماید: «إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ؛ [اعراف، ۲۰۱] مسلماً کسانی که [نسبت به گناهان، معاصی و آلودگی های ظاهری وباطنی] تقوا ورزیده اند، هرگاه وسوسه هایی از سوی شیطان به آنان رسد [خدا و قیامت را] یاد کنند، پس بی درنگ بینا شوند [و از دام وسوسه هایش نجات یابند]». امام علی (ع) نیز می‌فرماید؛ «اَبْصَرُ النَّاسِ مَنْ اَبْصَرَ عُیوبَهُ وَ اَقْلَعَ عَنْ ذُنُوبِهِ؛ را کسی می داند که عیبهای خود را بشناسد و گناهان خویش را ریشه کن کند». [۵] پی نوشت‌ها؛ [۱] مجمع البیان، ج ۴، ص ۸۵۶ [۲] تفسیر نمونه، ج ۱۰، ص ۱۸۴ (با کمی تلخیص و ویرایش) [۳] همان، ص ۱۸۸ [۴] همان، ص ۱۸۹ (با کمی تلخیص و ویرایش) [۵] میزان الحکمه، ج ۱، ص ۲۶۶  منبع: حوزه نت، به نقل از مبلغان، شماره ۲۲۲، محمد علی محمدی @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️صبر و حوصله، عامل توسعه در تعاملات اجتماعی (بخش اول) 💠رابطه صبر و ایمان 🔹یکی از امتیازات بر دیگر موجودات، داشتن قدرت  است که این اختیار در موارد مختلف تحقق می یابد. یکی از موارد تحقق اختیار، در برابر است. در مقابل ناملایمات می تواند با سوء اختیار خود ، بیتابی و جزع و فزع کند، و نیز می تواند به اختیار خود و حوصله کند، و این صفت والای انسانی را در خود تحقق بخشد، و این اوست. اما اگر نکند ایمان خود را از بین برده است. 🔹 (علیه السلام) می فرمایند: «الصَّبرُ مِنَ الإِیمانِ بِمَنزِلَةِ الرَّأسِ مِنَ الجَسَدِ، فَإِذا ذَهَـبَ الـرَّأسُ ذَهَبَ الجَسَدُ، کَذلِکَ إذا ذَهَبَ الصَّبرُ ذَهَبَ الإِیمانُ» [۱] ( براى ، مانند سر براى بدن است؛ پس هر گاه سر برود، بدن (هم از بین) مى رود. همچنین، هر گاه «صبر» برود، «ایمان» (نیز از بین) مى رود). حضرت در این حدیث از تشبیه استفاده کرده اند. تشبیه، منظور گوینده را برای شنونده ملموس و آسان تر می گرداند. 🔹در این حدیث تشبیه از باب تشبیه معقول به محسوس، و تشبیه امور معنوی به امور مادی است؛ یعنی و که به وسیله حواس پنجگانه قابل حسّ و لمس نیستند، و دو امر اند، چون حضرت می خواهند نسبت بین صبر و ایمان را بیان کنند از تشبیه محسوس استفاده کرده اند که قابل مشاهده با چشم است. این تشبیه به این صورت است که مانند سر است و مانند بدن. 🔹توضیح آن این است که سر قسمتی از بدن و دارای تفاوت اساسی با دیگر اعضاست، زیرا بیشتر حواس پنجگانه در سر قرار دارند و نیز چندین عضو مهم دیگر بدن، از جمله اعضایی که به وسیله آنها انسان با دیگران ارتباط برقرار می کند مانند زبان، چشم، گوش و مهم تر از همه، مغز که فرمانده تمام اعضای بدن است، هم در سر قرار دارند. اهمیت سر نسبت به بدن این است که برخی اعضای دیگر بدن که حیاتی نیستند، مانند دست و یا پا ممکن است در حوادثی دچار آسیب های جدی شوند و پزشکان به ناچار آن عضو را از بدن جدا کنند و نهایتاً انسان زنده بماند، 🔹اما امکان ندارد که سر از بدن جدا شود و انسان زنده بماند، زیرا حیات و بقای بدن وابسته به سر است. در نسبت سر به ایمان این گونه است، یعنی همانطور که به خاطر جدا شدن سر، بدن نیز بی جان می‌شود، با از بین رفتن ، نیز از بین می رود؛ پس «ایمان» وابسته به «صبر» است. بنابراین انسان مومن اگر بخواهد خود را حفظ کند باید در موارد مختلف کند. به مومنان دستور به و داده و همراهی خود را با بیان فرموده است: 🔹«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ مَعَ الصَّابِرِینَ» [۲] (ای افرادی که آورده‌اید! از و ، کمک بگیرید! (زیرا) خداوند با است). (رض) می فرماید: «آنچه میزانِ سعادت است، این است که انسان، باشد و  داشته باشد و دیگران را به صبر وادار کند، و حق بگوید؛ و دیگران را به حق وادار می کنید شما سعادتمندید؛ آنهایى که همه چیز دنیا دارند، هم سلامت بدن دارند، هم مادیاتشان تامین است، لکن‌ ندارند، اینها غرق در هستند، معنوى و بلکه خسارات مادى هستند». [۳] ... پی‌نوشت‌ها؛ [۱] قرآن کریم، سوره بقره، آيه ۱۵۳ [۲] الکافی، کلینی، ج ۲، ص ۸۹ [۳] صحیفه نور، ج ۶، ص ۱۶۷ پدید آورنده: حسن جوادی منبع: وبسایت راسخون @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️فلسفه «امتحان» و «آزمودن» انسان ها چيست؟ 🔸خداوند متعال را آفريده و آنها را به سوی هدايت كرده است. انسان ضمن برخورداری از اين هدايت عمومی، از نيز بهره می‌برد. هدايت خاص انسان، با تحقق می‌يابد، تا او با اختيار و اراده خود را پيموده و از اين رهگذر، خود را پس داده، خود را به فعليت، و كمال های مكنون خود را به منصه ظهور برساند، و به جايگاه‌ نهايی‌ لايق‌ خود، سعادت ابدی يا شقاوت دائمی، شكر يا ناسپاسی، پيروزی يا شكست برسد. در برخی آياتی كه از نمونه ها و مصاديق سخن به ميان آورده، به جزييات نيز اشاره كرده، كه در ادامه به آنها می‌پردازیم. 💠توبه و بازگشت به حق 🔹خداوند برخی بندگان را با و و و آزموده، تا اندرز گرفته كنند، و به حق بازگردند: «وَ بَلَوْنَاهُمْ بِالْحَسَنَاتِ وَالسَّيِّئَاتِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ؛ [اعراف، ۱۶۸] و آنها را به نيكيها و بدی‌ها ، شايد بازگردند». 💠خالص كردن مومنان و نابودی كافران 🔹خداوند در گذر زمان و به تدريج با آزمونها را از شائبه های كفر و نفاق و... دور ساخته، و آنها را خالص ميگرداند و را كه كفر و شرك آنها را فرا گرفته به محق و نابودی ميكشاند: «وَ لِيُمَحِّصَ اللهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ يَمْحَقَ الْكَافِرِينَ؛ [آل عمران، ۱۴۱] و تا خداوند را خالص گرداند (و ورزيده شوند) و را تدريجا نابود سازد». 💠ظاهر ساختن باطن انسانها و جداسازی انسانهای پاك از خبيث 🔹 برای ظاهر کردن سريره های انسانها، و پيدا شدن يا آنان است: «...وَ لِيَبْتَلِيَ اللهُ مَا فِی صُدُورِكُمْ وَ لِيُمَحِّصَ مَا فِی قُلُوبِكُمْ...؛ [آل عمران، ۱۵۴] ...و اينها برای اين است كه خداوند آنچه در سينه شما پنهان است ، و آنچه در دلهای شما (از ايمان) میباشد خالص گرداند...». بنابراين خداوند براساس سنت ، پاكان را از افراد خبيث و پليد جدا میسازد: «...حَتَّى يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ...؛ [آل عمران، ۱۷۹] ...تا آنكه را از جدا سازد...». 💠شناخته شدن نيكوكارتران 🔹خدای سبحان آسمانها و زمين و مرگ و زندگی و... را آفريد تا انسانها را و معلوم شود چه كسی عملش نيكوتر است: «وَ هُوَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَيَّامٍ... لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا؛ [هود، ۷] او كسی است كه آسمانها و زمين را در شش روز (شش دوران) آفريد... (به خاطر اين آفريد) تا شما را كند تا كداميك عمل‌تان بهتر است». 💠سنجش ميزان صبر بر محروميتها و رضايت از برخورداریها 🔹انسانها بوسيله يكديگر میشوند تا اينكه شكيبايی آنها معلوم گردد: «...وَ جَعَلْنَا بَعْضَكُمْ لِبَعْضٍ فِتْنَةً أَ تَصْبِرُونَ...؛ [فرقان، ۲۰] ...و بعضی از شما را، وسيله بعض ديگر قرار داديم، آيا صبر و شكيبایی میكنيد؟ (و از عهده امتحانات بر می آئيد)». و رضايت هركس به آنچه از آن برخوردار شده يا از آن محروم گشته آشكار شود. 💠شناخته شدن مجاهدان و صابران 🔹از ديگر اهداف ، شناخت پيكارگران و صابران بيان شده، تا بدين وسيله ايشان خود را دريافت كنند. «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ حَتَّى نَعْلَمَ الْمُجَاهِدِينَ مِنْكُمْ وَالصَّابِرِينَ...؛ [محمد ص، ۳۱] ما همه شما را قطعا می‌كنيم، تا معلوم شود و از ميان شما كيانند...». 💠دستيابی به تقوا 🔹خداوند مومنان را تمرين داده يا سختی و مشقت را بر آنها تحميل میكند، تا با اين ، قلب هايشان به متخلق گردد. «أُولَئِكَ الَّذِينَ امْتَحَنَ اللهُ قُلُوبَهُمْ لِلتَّقْوَى؛ [حجرات، ۳] كسانی هستند كه خداوند قلوبشان را برای خالص نموده است». 💠مشخص شدن شاكر و ناسپاس 🔹بجز مواردی كه خداوند در آن مستقيما فلسفه امتحان را بيان داشته، در آيه ای نيز از قول (ع) چنين نقل كرده كه برخورداری وی از برای اوست، تا معلوم گردد كه وی سپاسگزاری میكند يا كفران می‌ورزد: «...قَالَ هَذَا مِنْ فَضْلِ رَبِّی لِيَبْلُوَنِي أَ أَشْكُرُ أَمْ أَكْفُرُ وَ مَنْ شَكَرَ...؛ [نمل، ۴۰] ...گفت اين از فضل‌ پروردگار من است تا مرا كند، كه آيا او را بجا می آورم يا ميكنم...». 💠گذشته از موارد ياد شده، در روايات نيز تهذيب نفس و رسيدن به مقام رضا و رسيدن انسانها به پاداش و كيفر اعمال نيك و بد خويش، از فلسفه‌ های امتحان ياد شده است. [۱] پی‌نوشت؛ [۱] دائره المعارف قرآن كريم، مركز فرهنگ و معارف قرآن، بوستان كتاب، ج۴، ص ۲۶۸-۲۷۰ منبع: وبسایت انوارطاها @tabyinchannel