✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چرا همه «نام هاى خداوند» با ضمير مذكر برگشت خورده است؟
💠در پاسخ بيان چند نكته بايسته است:
🔹اين كه براى #خداوند «ضمير مذكّر» به كار رفته است، مانند «قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ» به اين جهت است كه از نظر ادبى، ضمير «هُوَ» براى «جنس مذكّر»، و براى «موجودى كه نه مذكّر و نه مؤنّث» است به كار می‌رود؛ اما ضمير «هِى» تنها بر جنس مؤنّث و يا مؤنّث مجازى و لفظى به كار مى رود؛ مانند آيات شريفه: «فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَأْوى» [۱] (همانا بهشت همان جايگاه است). «وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها» [۲] (سوگند به نفس و آنچه آن را درست كرد). بنابراين ضمير «هُوَ» در دو مورد به كار مى رود:
1⃣در مقابل «هى»، و براى موجود «مذكّر»؛ چه حقيقى و چه مجازى.
2⃣به معناى جامع ميان «مذكّر و مؤنّث»، و يا در «موجودى كه جنسيت خاص مذكّر يا مؤنّث در آن لحاظ نشده» است؛ مانند «اله»، و يا اينكه هر دو جنس مذكّر و مؤنّث در آن لحاظ شده و مد نظر است. پس هنگام اطلاق «هُوَ» بر #خداوند، به هيچ وجه پرسش از مذكّر و مؤنّث بودن مرجع ضمير معنايى نخواهد داشت؛ زيرا او جسم ندارد؛ نه مذكّر است و نه مونث و نه چيز ديگرى شبيه به اين موارد؛ «لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ»؛ با اين حال #قرآن_مجيد به زبان مردم نازل شده است و مى بايست كه قواعد ادبيات عرب در آن رعايت گردد.
پى نوشتها؛
[1] سوره نازعات، آيه ۴۱
[۲] سوره الشمس، آيه ۷
📕محمدتقى مصباح يزدى، پرسش‌ها و پاسخها، ج ۵، ص ۳۰
منبع: وبسایت انوار طاها
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«عفت نفس» چگونه به دست می آید؟ (بخش سوم)
🔸#عفت نقطه مقابل «شکم پرستى و شهوت پرستى»، و صفتی است که باعث حفظ #اعتدال در «نیروی شهوت» در انسان میشود. «عفت» به معنای دور داشتن خود در صحنه عمل و رفتار، از هرگونه #ناهنجاری و #زشتی است. #عفت از «بزرگترین فضایل انسانى» است و هیچ کس در «سیر الى الله»، بدون داشتن «عفت» به جایى نمى رسد.
💠اقدامات لازم برای تزکیه نفس و دوری از گناه (۲)
4⃣«ترک معاشرت با بدان»
🔹#انسان موجودی است #اثرپذیر و مقلد. بسیاری از «صفات» و «آداب» و «رفتارش» را از انسان های دیگری که با آنها در ارتباط است، فرا می‌گیرد. مخصوصاً #دوستان_نزدیک تأثیر شگرفی بر نفس و رفتار انسان می‌گذارند. بنابراین تا جایی که امکان دارد با افرادی که نفس های خود را آلوده کرده اند، کمتر معاشرت کند. #امام_علی (علیه السلام) می‌فرماید: «از دوستی با #افراد_فاسق جداً اجتناب کنید، زیرا شرّ به شرّ ملحق خواهد شد». [۱] حضرت همچنین می‌فرماید: «از همنشینی با #دوست_بد جداً اجتناب کن که همنشینِ خود را به هلاکت می‌رساند، و به آبرویش لطمه می‌زند». [۲]
5⃣«مشارطه»
🔹در اوّل روز انسان با خود #شرط کند که امروز بر خلاف امر الهی رفتار نکند.
6⃣«مراقبه»
🔹#انسان در طول روز #مراقب اعمال خود باشد. این مرحله از مهم‌ترین عوامل «رشد» و «تربیت نفس» و «دوری از گناه» به شمار می‌رود. #قرآن_مجید بر این نکته تأکید دارد که #خداوند بر «احوال» و «اعمال» شما نظارت دارد: «...إِنَّ اللهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيبًا» [۳] (...که #خدا مراقب اعمال شماست). کسی که از آیه فوق درس گرفته باشد، همواره #خداوند را ناظر بر کارهای خود می‌داند و از #غفلت و #گناه اجتناب می‌وزرد و این امر سبب رشد و «بالندگی نفس» می‌گردد و در این مسیر #صبر خواهد ورزید.
7⃣«محاسبه»
🔹برای #تزکیه_نفس لازم است از اعمال روزانه #حسابرسی به عمل آید. #امام_علی (عليه السلام) می‌فرماید: «هرکس #نفس خود را به #حساب بکشد، بر عیوبش واقف می‌گردد و به گناهانش پی می‌برد، پس از گناهانش #توبه میکند و عیوبش را اصلاح می‌نماید». [۴] و اگر این #محاسبه و اعمالی که را که انجام داده است را در جایی ثبت کند و هر شب به آن رسیدگی کند، خواهد فهمید بعد از چند روزی که چه گناهی را بیشتر مرتکب شده است، و «نقطه قوت و ضعف نفس» خویش را بهتر می‌داند و برای رفع آن موفق تر می‌تواند عمل کند، و این نکته در #رشد_نفس بسیار موثر است و یک خودآگاهی روشنی، فرد، نسبت به خود پیدا میکند. #ادامه_دارد...
پی نوشتها؛
[۱] غررالحکم، ص ۱۴۷
[۲] غررالحکم، ص ۱۴۲
[۳] سوره نساء، آیه ۱
[۴] مستدرک الوسائل، ج ۱۲، ص ۱۵۴
منبع: وبسایت پرسمان
#عفت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️منظور از «نعمت داده شدگان»، «مغضوبین» و «ضالین» در سوره حمد چه کسانی هستند و چه ویژگی هایی دارند؟
🔸#قرآن_کریم در این سوره، #مردم را به سه دسته تقسیم میکند: ۱) کسانى که مورد نعمت هدایت قرار گرفته و ثابت قدم ماندند. ۲) غضب شدگان. ۳) گمراهان.
🔹الف. #قرآن در تشریح و شناساندن این گروهها، مصادیقی را ذکر کرده است، ما نیز با توسل به آیات این گروه ها را تشریح میکنیم. در «آیه ۶۵ سوره نساء» مصادیقی برای گروه «نعمت داده شدگان» بیان شده است چنین است: «کسانى که #دستورات_خدا و #پیامبر را اطاعت کنند، خدا آنها را با کسانى قرار میدهد که #مشمول_نعمت خود ساخته، از پیامبران و رهبران صادق و راستین و جانبازان و شهیدان راه خدا و افراد صالح، و اینان رفیقان خوبى هستند».
🔹این آیه افراد مورد #نعمت خدا را چهار گروه معرفى میکند: «پیامبران»، «صدیقان»، «شهیدان»، و «صالحان». اینان ویژگیهای مشخص و آشکاری دارند که از جمله مهم‌ترین آنها که مشترک بین آنها است، #عمل_صالح و #راستگویی است.
🔹ب. اما در تشریح مفاهیم و مصادیق گروه دوم و سوم که نزدیکی بسیاری به یکدیگر دارند - راه حق را به کناری زده اند و رانده شده از درگاه الهی هستند - اختلاف اندکی وجود دارد و محققان سه احتمال را بر حسب روایات مطرح کرده اند: ۱) از موارد استعمال این دو کلمه در #قرآن_مجید چنین استفاده میشود که #مغضوب_علیهم مرحلهاى سختتر و بدتر از #ضالین است، و به تعبیر دیگر «ضالین» گمراهان عادى هستند، ولی «مغضوب علیهم»، گمراهان لجوج و یا منافق‌اند؛ و به همین دلیل در بسیارى از موارد، غضب و لعن خداوند در مورد آنها ذکر شده است. [۱]
🔹۲) جمعى از مفسران عقیده دارند که مراد از #ضالین، منحرفان مسیحی و منظور از #مغضوب_علیهم، منحرفان یهودی هستند. این برداشت به دلیل موضع گیری هاى خاص این دو گروه در برابر دعوت اسلام است؛ زیرا همانگونه که قرآن هم صریحاً در آیات مختلف بازگو مىکند، #منحرفان_یهود، کینه و عداوت خاصى نسبت به دعوت اسلام نشان میدادند، هر چند در آغاز، دانشمندان آنها از مبشران اسلام بودند، اما چیزى نگذشت که به جهاتى که در جای خود بیان شده - از جمله به خطر افتادن منافع مادیشان - سرسخت ترین دشمن اسلام شدند، و از هرگونه کارشکنى در پیشرفت اسلام و مسلمانان فروگذار نکردند. اما #منحرفان_مسیحی که موضع‌شان در برابر اسلام تا این حد سرسختانه نبود، تنها در شناخت آیین حق گرفتار گمراهى شده بودند، از آنها تعبیر به «ضالین» شده است. [۲]
🔹با این حال تعبیر از آنها به «مغضوب علیهم» بسیار صحیح به نظر میرسد، ولى باید توجه داشت که این تعبیر در حقیقت از قبیل تطبیق کلى بر فرد است؛ یعنی اینها از جمله مصادیق بارز این مفهوم هستند و افراد #مغضوب و #ضالین افراد و گروه های بیشتری را شامل میشود. ۳) این احتمال نیز وجود دارد که #ضالین به گمراهانى اشاره میکند که اصرارى بر گمراه ساختن دیگران ندارند، در حالى که #مغضوب_علیهم کسانى هستند که هم گمراه اند و هم گمراه‌گر، و با تمام قوا مىکوشند دیگران را همرنگ خود سازند! [۳]
🔹#قرآن_کریم، خود در آیاتی مصادیق مختلفی را برای گمراهان و غضب شدگان ذکر میکند که براى نمونه به موارد زیر اشاره مىشود: «وَ يُعَذِّبَ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِكِينَ وَالْمُشْرِكَاتِ الظَّانِّينَ بِاللهِ ظَنَّ السَّوْءِ ۚ عَلَيْهِمْ دَائِرَةُ السَّوْءِ وَ غَضِبَ اللهُ عَلَيْهِمْ وَ لَعَنَهُمْ وَ أَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ وَ سَاءَتْ مَصِيرًا». [۴] (و [نیز] مردان و زنان #منافق و مردان و زنان #مشرک را که به خدا گمان بد می‌برند مجازات کند؛ [آری] #حوادث_ناگواری [که برای مؤمنان انتظار می‌کشند] تنها بر خودشان نازل میشود! #خداوند بر آنان #غضب کرده و از رحمت خود دورشان ساخته و #جهنم را برای آنان آماده کرده؛ و چه بد سرانجامی است!)
🔹«...وَ مَنْ يَتَبَدَّلِ الْكُفْرَ بِالْإِيمَانِ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِيلِ». [۵] (...کسی که #کفر را به جای #ایمان بپذیرد، از راه مستقیم [عقل و فطرت] #گمراه شده است). «...وَ لَٰكِنْ مَنْ شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْرًا فَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ مِنَ اللهِ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ». [۶] (...آنها که سینه خود را برای پذیرش #کفر گشوده‌اند، #غضب_خدا بر آنهاست؛ و عذاب عظیمی در انتظارشان!) قرآن این گروه را جزو #مغضوبین و #ضالین نام می‌برد که وجه مشترک در تمام آنها #نافرمانی کردن از خداوند است، و هر یک به نوعی مخالفت خود را با خداوند به انجام رسانیده اند و در نهایت، جزو #گمراهان و یا #غضب_شدگان قرار میگیرند.
پی نوشتها؛
[۱] تفسير نمونه، مکارم شیرازى، ناصر، چ۱ ج ۱، ص۵۴، دار الکتب الإسلامیة.
[۲]همان، ج۱ ص۵۵
[۳]همان،ص۵۶
[۴]قرآن کریم،سوره فتح آیه۶
[۵]همان، سوره بقره آیه۱۰۸
[۶]همان، نحل آیه۱۰۶
منبع: اسلام کوئست
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امتیازات «برهان نظم» بر سایر براهین خداشناسی
🔸اين برهان ويژگى هايى دارد كه به خاطر آنها تا اين حد در #قرآن_مجيد بر آن تأكيد و تكيه شده است. برخی از این ویژگی ها عبارتند از:
1⃣#برهان_نظم هم دانشمندان را قانع مى كند، و هم توده مردم را؛ يعنى هر گروهى به فراخور حال خويش مى توانند از آن بهره گيرند؛ چرا كه مردم در درك اسرار آفرينش متفاوتند.
2⃣#برهان_نظم، خشكى استدلالات فلسفى را ندارد، بلكه به عكس داراى #لطافت_خاصّى است كه به موازات آگاهى از آن مبدأ بزرگ، عشق و شور و نشاط به انسان مى دهد، و حالت جذبه و شوق نسبت به آن مبدأ بزرگ در او ايجاد مى كند، و او را به خضوع آميخته با عشق وا مى دارد. يا به تعبير ديگر هم عقل انسان را سيراب مى كند، و هم عواطف و اخلاق او را. بالاخره #برهان_نظم به خاطر بررسى انواع نعمت هاى الهى، ضمن بررسى نظامات اين جهان، سر از شكر «منعم» در مى آورد كه آن خود نيز انگيزه ديگرى از انگيزه هاى خداشناسى است.
3⃣#برهان_نظم يك برهان در حال رشد است؛ و يا به تعبير ديگر #پايان_نايافتنى است؛ چرا كه كبراى آن هر چند در جاى خود ثابت است، ولى صغراى آن دائما جوانه مى زند و شاخ و برگ تازه مى آورد؛ زيرا هريك از اكتشافات علمى درباره اسرار آفرينش، مصداق و صغراى تازه اى براى آن درست مى كند و به اين ترتيب هميشه تازه است و هر روز شكل جديدى به خود مى گيرد، و هم‌دوش با پيشرفت علوم و دانش هاى بشرى حرکت مى كند.
4⃣#برهان_نظم انسان را به سير انفسى و آفاقى دعوت مى كند، و اين سير پربركت هر روز سطح #معرفت_انسان را بالا مى برد و به انديشه او شكوفایی مى بخشد؛ به خصوص اينكه پايه هاى #برهان_نظم، با زندگى انسان آميخته است و در هر گام با آن روبرو است؛ و مانند بعضى ديگر از استدلالات توحيدى نيست كه در كنار مسائل زندگى و بيرون آن قرار دارد.
5⃣#برهان_نظم تنها برهانى است كه فلاسفه تجربى را كه منكر استدلالات خالص عقلى هستند مى تواند به خضوع وادارد؛ و حربه علم را كه در توجيه مادیگرى به آن متوسّل مى شوند، بر ضد خود آنها به كار مى گيرد، و از اين نظر بسيار كارساز است. بنابراين جاى تعجب نيست اگر #قرآن_مجيد اكثريت قريب به اتفاق مباحث توحيدى خود را بر پايه آن قرار داده؛ ولى جاى تعجب است كه بعضى از پژوهندگان كه سخت تحت تأثير براهين ديگر (براهين خالص فلسفى) قرار دارند اهمّيّت فوق العاده اين برهان را ناديده گرفته اند؛ گویى از امتيازات و اثرات عميق‌اش آگاهى كافى ندارند.
📕پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، چاپ نهم، ج ۲، ص ۵۴
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#خدا #خداشناسی #برهان_نظم
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چگونه می توان «عواطف انسانی» را در جامعه گسترش داد؟
🔹منشأ وجود و ازدیاد #عواطف_انسانی در فرد و اجتماع، «ايمان به خدا و مبانى دينى» است؛ زیرا #اسلام مى گويد: «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ». [۱] اين جمله باعث جوشش #عاطفه مى شود، و هنگامى كه #قرآن_مجيد خطاب به فرزندان مى فرمايد: «فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ» [۲] (کمترین اهانتی به آنها روا مدار)، شكوفه هاى #عاطفه مى شكفد. سفارشى كه #اسلام درباره يتيمان و افراد بى سرپرست جامعه كرده، نه تنها نيازهاى جسمى و روحى يتيم را برطرف مى كند، كه #عاطفه كمك كنندگان به ايتام را نيز پرورش مى دهد.
🔹شخصى خدمت #پيامبر_اكرم (صلی الله علیه و آله) رسيد و از قساوت قلب و عدم ريزش اشك و سنگدلى اش شكايت كرد؛ حضرت فرمود: «اِذا اَرَدْتَ اَنْ يَلينَ قَلْبُكَ فَأطْعِمِ الْمِسْكينَ وَ امْسَحْ رَأْسَ الْيَتيمِ». [۳] (هر زمان دوست داشتى قلبت نرم شود به نيازمندان غذا بده، و دست نوازش بر سر يتيمان بكش). آرى اكرام بر يتيم و كمك به نيازمند، باعث نرمى قلب و جوشش #عواطف مى شود.
🔹درسى كه اين روايت به ما مى دهد اين كه «ترحّم بر يتيم و كفايت ايتام و نگهدارى از آنان»، تنها نيازهاى روحى و جسمى يتيم را برطرف نمى كند، بلكه باعث پرورش #عواطف و #احساسات ما نيز مى شود و به تعبير ديگر، تأثير طرفينى دارد. من وقتى كه به نيازمندى كمك مى كنم، او «عاطفه» پيدا مى كند و مرهون محبّت من مى گردد؛ عواطفِ من هم به واسطه اين عمل رشد و نمو پيدا مى كند.
🔹کودکى كه از ابتدا با عاطفه و محبّت رشد و نمو نموده، محال است خودرو بمب گذارى شده را در ميان بازار مسلمانان (در کشورهای درگیر با این عوامل تروریستی) منفجر كرده، و بى گناه و گناهكار را بكشد. كسى كه دست به چنين جنايتى مى زند، و زن و مرد، پير و جوان، بيمار و سالم را مى كشد، يا نطفه اش اشكال دارد و يا رنگ و بوى عاطفه را نديده و نچشيده است. لذا «اسلام» ما را به سوى #جامعه‌اى سرشار از #عواطف دعوت مى كند. بر اين اساس، اگر فرضاً دولت اسلامى بودجه اى كلان داشته باشد و بتواند نياز تمام ايتام را برطرف كند، باز هم مردم، نيازمند كمك به يتيمان و مساكين هستند، زيرا در صورت ترك اين كار، چشمه #عواطف آنها از جوشش مى افتد.
پی‌نوشت؛
[۱] سوره حجرات، آیه ۱۰
[۲] سوره اسراء، آیه ۲۳
[۳] مشكاة الأنوار فی غرر الأخبار، طبرسى
📕از تو سوال مى كنند، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: عليان نژادى، ابوالقاسم، چ دوم، ص ۱۲۹
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم (بخش آئین رحمت)
#عاطفه #محبّت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️منظور از «اهل ذکر» در آیه «فاسئلوا أهل الذکر» چه کسانى هستند؟
🔹خداى متعال در «آیه ۴۳ سوره نحل» مى فرماید: «فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِنْ کُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ». (اگر این موضوع را نمى دانید بروید و از اهل اطلاع بپرسید). #ذِکر به معنى آگاهى و اطلاع است، و #اهل_ذکر مفهوم وسیعى دارد، که همه آگاهان و اهل اطلاع را در زمینه هاى مختلف، شامل مى شود، و اگر بسیارى از مفسرین «اهل ذکر» را در اینجا به معنى علماى اهل کتاب تفسیر کرده اند نه به این معنى است که، #اهل_ذکر مفهوم محدودى داشته باشد، بلکه در واقع از قبیل تطبیق کلى بر مصداق است.
🔹در روایات متعددى که از ناحیه اهل بیت (علیهم السلام) وارد شده، مى خوانیم: اهل ذکر #امامان (علیهم السلام) هستند؛ از جمله در روایتى از امام رضا (علیه السلام) که در پاسخ سؤال از آیه فوق فرمود: «نَحْنُ أَهْلُ الذِّکْرِ وَ نَحْنُ الْمَسْئُولُونَ». [۱] (ما #اهل_ذکر هستیم، و از ما باید سؤال شود). و در روایت دیگرى امام باقر (علیه السلام) در تفسیر همین آیه فرمود: «الذِّکْرُ الْقُرْآنُ، وَ آلُ الرَّسُولِ أَهْلُ الذِّکْرِ، وَ هُمُ الْمَسْئُولُونَ». [۲] (ذکر، #قرآن است، و #اهل‌بیت‌پیامبر اهل ذکرند، و از آنها باید سؤال کرد).
🔹در بعضى دیگر مى خوانیم: «ذکر» شخص #پیامبر (صلى الله علیه و آله) است و #اهل_بیت او «اهل الذکر» هستند. [۳] روایات متعدد دیگرى نیز به همین مضمون رسیده. در بسیارى از تفاسیر و کتب اهل سنت، نیز روایاتى به همین مضمون مى خوانیم از جمله در تفسیرهاى دوازده گانه معروف اهل سنت از «ابن عباس» در ذیل آیه فوق چنین نقل شده که: «هُوَ مُحَمَّدٌ وَ عَلِىٌّ وَ فاطِمَةُ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ (علیهم السلام) هُمْ أَهْلُ الذِّکْرِ وَالْعِلْمِ وَ الْعَقْلِ وَ الْبَیانِ». (اینان محمّد و على و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام هستند آنها اهل ذکر، و اهل علم و عقل و بیان اند).
🔹این نخستین بار نیست ما در روایاتى که در تفسیر آیات قرآن وارد شده، بیان مصداق هاى معینى را مى بینیم که مفهوم وسیع آیه را هرگز محدود نمى کند؛ و همان گونه که گفتیم: #ذکر به معنى هر گونه آگاهى و یادآورى و اطلاع است، و اهل الذکر، آگاهان و مطلعین را در همه زمینه ها در برمى‌گیرد. ولى، از آنجا که #قرآن_مجید نمونه بارز یادآورى و علم و آگاهى است به آن #ذکر اطلاق شده و همچنین شخص #پیامبر (صلى الله علیه و آله) نیز مصداق روشن «ذکر» است.
🔹به همین ترتیب #امامان_معصوم که اهل بیت او و وارث علم او هستند، روشن ترین مصداق «اهل الذکر» اند. ولى، قبول این مسأله هیچگونه منافاتى با عمومیت مفهوم آیه و همچنین مورد نزول آن ـ که دانشمندان اهل کتاب اند ـ ندارد، و به همین دلیل علماى اصول و فقهاى ما در مباحث مربوط به «اجتهاد و تقلید» و پیروى ناآگاهان در مسائل دینى از آگاهان و مجتهدین به این آیه استدلال کرده اند.
پی نوشتها؛
[۱] تفسیر «نور الثقلین»، ج۳، ص۵۵ و ۵۶
[۲] همان مدرک
[۳] همان مدرک
📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازى، دارالکتب الإسلامیه، چاپ بیست و هفتم، ج ۱۱، ص ۲۷۰
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#اهل_بیت #ائمه
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«معلم» در اسلام چه جایگاهی دارد؟ (بخش اول)
🔹از منظر #اسلام «فراگيرى علم و دانش» #واجب_عينى است، و در پاره اى قسمت ها #واجب_كفايى محسوب مى شود؛ يعنى بخشى از علوم را همگان بايد فرا گيرند، و آن بخش كه جنبه تخصّصى دارد و فراگيرى آن براى همه ميسّر نيست، واجب كفايى مى باشد. تعليم علوم نيز همين گونه است، بخشى از آن توسّط كسانى كه از آن آگاهند بايد به همگان تعليم داده شود، در حالى كه تعليمِ بخشى ديگر هم واجب كفايى است.
🔹بر این اساس #تعليم و #تعلّمِ تمام علومى كه قوام جامعه بشرى از نظر معنوى و مادّى بدان بستگى دارد، گاه به صورت واجب عينى، و گاه به صورت واجب كفايى لازم و ضرورى است، و به همين دليل هيچ #مسلمانى نمى تواند خود را از «پيشرفت هاى علمى روز» جدا سازد، بلكه براى تقويت پايه‌هاى #حكومت_اسلامى، بايد بيشترين سعى و تلاش براى #تعليم و #تعلّم آن صورت گيرد، و به يقين اگر #مسلمانان در اين زمينه كوتاهى كنند و مايه عقب افتادگى كشورهاى اسلامى گردند در پيشگاه خدا مسئولند!
🔹#قرآن_مجيد، «نخستين معلّم» را #خداوند، و «نخستين شاگرد» را #حضرت_آدم (علیه السلام)، و نخستين علمى كه به او تعليم داده شد علم الاسماء مى شمرد. (به احتمال قوى منظور از آن، آگاهى بر اسرار آفرينش و موجودات جهان است). تنها آدم (علیه السلام) نبود كه خداوند به او تعليم داد، بلكه به #يوسف_نبی (علیه السلام) تعليم تعبير خواب داد: «وَ عَلَّمْتَنِى مِنْ تَأوِيلِ الاَحَادِيثِ». [۱]، و به #حضرت_سليمان (عليه السلام)، زبان پرندگان آموخت: «وَ قَالَ يَا اَيُّهَا النّاسُ عُلِّمْنَا مَنْطِقَ الطَّيْرِ». [۲]
🔹و به #داود_نبی (علیه السلام) زره ساختن را: «وَ عَلَّمْنَاهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَكُمْ». [۳]، و به #خضر_نبی (علیه السلام)، علم و آگاهى فراوانى داد: «وَ عَلَّمْنَاهُ مِنْ لَدُنّا عِلْماً». [۴]، و به #فرشتگان، علوم فراونى بخشيد: «سُبْحانَكَ لا عِلْمَ لَنا اِلاّ ما عَلَّمْتَنا». [۵]، و به #انسانها، نطق و بيان آموخت: «عَلَّمَهُ الْبَيَانَ» و از همه بالاتر اينكه به #پيامبر_اسلام (صلی الله علیه و آله)، علوم و دانش هايى كه هرگز تحصيل آن از طرق عادى براى او ممكن نبود آموزش داد: «وَ عَلَّمَكَ مَا لَمْ تَكُنْ تَعْلَمُ». [۶].
🔹فرشته بزرگ الهى يعنى پيك وحى (جبرئيل علیهالسلام) نيز تعليمات فراوانى به پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) داد: «عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَى». [۷] #پيامبران نيز به نوبه خود در زمره بزرگترين معلّمان جهان اند كه علوم و دانش هاى فراوانى را در زمينه دين و دنيا به نسل بشر آموختند؛ #قرآن درباره پيامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) - كه بزرگترين پيامبر الهی است - مى فرمايد: «وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَ الْحِكْمَةَ». (و به مردم، كتاب [قرآن] و حكمت مى آموزد). [۸]
🔹همين برنامه را هر #پيامبرى در مورد امت خويش اجرا كرد و علمِ دين و دنيا را به آنها آموخت. #علما و #دانشمندان - كه وارثان پيامبران اند - بعد از آنها به كرسى تعليم نشستند و علم و دانش را به انسانها آموختند، و مقامشان از نظر قرآن آنقدر والا و بالا است كه قرآن کریم درباره آنها مى گويد: «يَرْفَعِ اللهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذِينَ اُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ». [۹] (خداوند كسانى را كه ايمان آورده اند و كسانى را كه علم به آنها داده شده است، درجات عظيمى مى بخشد». #ادامه_دارد...
پی نوشتها:
[۱] قرآن کریم، سوره یوسف، آیه ۱۰۱. [۲] همان، سوره نمل، آیه ۱۶. [۳] همان، سوره انبیاء، آیه ۸۰. [۴] همان، سوره کهف، آیه ۶۵. [۵] همان، سوره بقره، آیه ۳۲. [۶] همان، سوره نساء، آیه ۱۱۳. [۷] غالب مفسّران «شديد القوى» را به جبرئيل (ع) تفسير كرده اند؛ ولى بعضى آن را ذات پاك خداوند مى دانند، قرآن کریم، سوره نجم، آيه ۵. [۸] همان، سوره جمعه، آیه ۲. [۹] همان، سوره مجادله، آیه ۱۱.
📕پيام قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، چ ۹، ج ۱۰، ص ۲۶۲
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#معلم #علم #تعليم #تعلم
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (علیه السلام) «بزرگی و عظمت خداوند» را چگونه بیان می کند؟
🔹#امام_علی (علیه السلام) در بخشی از خطبه ۱۸۵ #نهج_البلاغه مى فرمايد: «لَيْسَ بِذِی كِبَرٍ اِمْتَدَّتْ بِهِ النِّهَايَاتُ فَكَبَّرَتْهُ تَجْسِيماً، وَ لَا بِذِی عِظَمٍ تَنَاهَتْ بِهِ الْغَايَاتُ فَعَظَّمَتْهُ تَجْسِيداً؛ بَلْ كَبُرَ شَأْناً، وَ عَظُمَ سُلْطَاناً» ([او بزرگ است] اما نه به اين معنا كه حد و مرز جسمش طولانى است، [او با عظمت است] اما نه به اين معنا كه ابعاد جسمانى فوق العاده بزرگ دارد؛ بلكه شأن و مقامش بزرگ و والاست و سلطه اش با عظمت!».
🔹اشاره به اينكه وقتى مى گوييم الله اكبر (خداوند از همه چيز بزرگتر است) گاه به ذهن افراد ناآگاه چنين مى آيد كه ابعاد وجودى او شرق و غرب و شمال و جنوب عالم را پر كرده است، و هنگامى كه مى گوييم خداوند عظمت دارد، فكر مى كنند نسبت به موجودات ديگر مانند كوه ها و درياها و آسمان ها چنين است؛ در حالى كه بزرگى و #عظمت_خداوند جنبه جسمانى ندارد، بلكه بزرگی و #عظمت_معنوى است؛ زيرا اگر او داراى جسم بزرگى بود حتماً اجزايى داشت و نهايتى و زمان و مكانى، حال آنكه #خداوند از همه اينها برتر و بالاتر است؛
🔹و چه‌زيبا فرمود #امام_صادق (عليه السلام) آنجا كه شخصى در حضورش گفت: «اَللهُ اَكْبَر»؛ حضرت از او پرسيد: «#خدا از چه چيز بزرگتر است؟ عرض كرد: «مِنْ كُلِّ شَىْءٍ»؛ (از همه چيز). امام (عليه السلام) فرمود: در اين صورت خدا را محدود [به زمان و مكان] ساختى. آن مرد عرض كرد: پس چه بگويم؟ فرمود: «بگو: «اَللهُ اَكْبَرُ مِنْ أَنْ يُوصَفَ؛ [۱] خداوند برتر از آن است كه به وصف درآيد».
🔹اشاره به اينكه ما هر وصفى براى او قائل شويم در نهايت از اوصاف مخلوقات است؛ زيرا در فكر ما بيش از اين نمى گنجد، بنابراين او برتر از همه اين اوصاف است. #قرآن_مجيد نيز مى فرمايد: «سُبْحَانَ اللهِ عَمَّا يَصِفُونَ • إِلَّا عِبَادَ اللهِ الْمُخْلَصِينَ» [۲] (منزه است خداوند از آنچه توصيف مى كنند • مگر بندگان مخلص خدا [كه او را به آنچه شايسته است وصف مى كنند]).
پی نوشت؛
[۱] الكافی، كلينى، دار الكتب الإسلامية، تهران، ۱۴۰۷ق، چ چهارم، ج ۱، ص ۱۱۷
[۲] سوره صافات، آیات ۱۵۹ و ۱۶۰
📕پيام امام امير المؤمنين (ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۷، ص ۱۴۸
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#الله #خدا
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چرا خداوند در دنیا به «ظالمان» مهلت می دهد؟
🔹#امام_علی (علیه السلام) در خطبه ۹۷ #نهج_البلاغه مى فرمايد: «وَ لَئِنْ أَمْهَلَ الظَّالِمَ فَلَنْ يَفُوتَ أَخْذُهُ، وَ هُوَ لَهُ بِالمِرْصَادِ عَلَى مَجَازِ طَرِيقِهِ، وَ بِمَوْضعِ الشَّجَا مِنْ مَسَاغِ رِيقِهِ». (اگر خداوند، #ظالم و #ستمگر را [چند روزى] مهلت دهد، چنان نيست كه فرصت #مجازات او از دستش برود، او در كمينگاه، بر سر راه ستمگر است و گلوى وى را در دست دارد؛ هر زمان بخواهد مى فشارد، آنچنان كه نتواند آب دهان را فرو بَرَد).
🔹اين همان چيزى است كه #قرآن_مجيد كراراً به آن اشاره كرده و مى فرمايد: «وَ لَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لأَنْفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُوا إِثْماً وَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ». [۱] (آنها كه #كافر شدند تصوّر نكنند اگر به آنان #مهلت مى دهيم به سودشان است؛ ما به آنها مهلت مى دهيم براى آنكه بر #گناهان خود بيفزايند و براى آنها #عذاب‌خواركننده‌اى است».
🔹و در جاى ديگر مى فرمايد: «اِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ». [۲] (به يقين پروردگار تو در #كمينگاه [ظالمان] است). اين موضوع، نه تنها در عصر امام على (علیه السلام) و درباره ستمگران شام و گردنكشان لشكر عراق صادق است، بلكه امروز هم براى همه ما درس آموزنده اى است كه #مهلت‌هاى‌الهى درباره #ستمگران، نبايد سبب غرور و غفلت آنها گردد.
🔹در حديثى از امام صادق (عليه السلام) مى خوانيم كه: «خداوند فرشته‌اى را [براى مأموريتى] به زمين فرستاد؛ مدّتى در زمين ماند و سپس به آسمان عروج كرد؛ به او خطاب شد در زمين چه ديدى؟ گفت: شگفتى هاى فراوانى ديدم و از عجيب ترين چيزهايى كه ديدم اين بود كه بنده اى از بندگانت را غرق نعمتت ديدم؛ رزق و روزىِ تو را مى خورد و ادّعاى خدايى مى كرد، من از جرأت و جسارت او در برابر تو و از حلم تو در برابر او در شگفتى فرو رفتم! خداوند فرمود: آيا از #حلم من تعجّب كردى؟! من چهارصد سال به او مهلت دادم، كمترين ناراحتى جسمانى پيدا نكرد و هر چه از دنيا مى خواست به آن مى رسيد و غذا و آب او كمترين تغييرى پيدا نمى كرد [اينها همه براى اين بوده است تا او را بيازمايم و بندگان را هم به وسيله او آزمايش كنم]». [۳]
پی نوشتها:
[۱] سوره آل عمران، آیه ۱۷۸
[۲] سوره فجر، آیه ۱۴
[۳] الخصال، ابن بابويه، انتشارات اسلامى، قم، چ اول، ج ۱، ص ۴۱
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، چ اول، ج ۴، ص ۲۸۹
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#ظلم #ستم #ظالم
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«امام علی» (علیه السلام) در نامه ۳۱ نهج البلاغه، چه فوایدی را برای «تفکّر» بیان فرموده است؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در بخشی از نامه ۳۱ #نهج_البلاغه مى فرمايد: «وَ مَنْ تَفَكَّرَ أَبْصَرَ». (هر كس #انديشه خود را به كار گيرد حقايق را مى بيند و راه صحيح را انتخاب مى كند).
🔹اهمّيّت #تفكر در همه امور دنيا و آخرت چيزى نيست كه بر كسى مخفى باشد و تمام افراد پيروزمند و موفق همين راه را پيموده اند.
🔹#قرآن_مجيد در اين باره مى فرمايد: «...كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللهُ لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُون • فِی الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ ... » [۱] (اينچنين خداوند آيات را براى شما روشن می سازد، شايد #انديشه كنيد! • [آری، تا] درباره [آنچه به صلاح] دنیا و آخرت [است] #بیندیشید...).
پی نوشت:
[۱] سوره بقره، آيات ۲۱۹ و ۲۲۰
📕پيام امام اميرالمومنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ۱، ج۹، ص۶۳۴
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#تفکر #انديشه
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«امام علی» (علیه السلام) درباره راه نفوذ «شیطان» در انسان چگونه هشدار می دهد؟
🔹از آنجا كه سرچشمه بسيارى از بدبختی ها و مشكلات انسان ها و جامعه #وسوسه‌هاى‌شيطان است، «امام علی» (علیه السلام) در خطبه ۱۲۱ «نهج البلاغه» به همه يارانش هشدار مى دهد، كه مراقب توطئه هاى #شيطان، و طرق #نفوذ او باشند، و با چهار جمله، همه گفتنی ها را بطور خلاصه بيان مى كند؛ مى فرمايد: «إنَّ الشَّيْطَانَ يُسَنِّی لَكُمْ طُرُقَهُ» (#شيطان راه هاى انحرافى خويش را براى شما آسان جلوه مى دهد [تا گام در طريق او بگذاريد]). و از سياست گام‌به‌گام، استفاده کرده و می خواهد #اعتقادات و #اعمال شما را يكى بعد از ديگرى بر باد دهد. «وَ يُرِيدُ أَنْ يَحُلَّ دِينَكُمْ عُقْدَةً عُقْدَةً» (مى خواهد رشته هاى محكم دين شما را گره گره بگشايد).
🔹و برنامه ديگر او اين است كه «وَ يُعْطِيَكُمْ بِالْجَمَاعَةِ الْفُرْقَةَ» (به جاى اتحاد و هماهنگى ايجاد #تفرقه كند). «وَ بِالْفُرْقَةِ الْفِتْنَةَ» (و به وسيله تفرقه #فتنه بر پا سازد!). آرى نخستين برنامه #شيطان اين است كه بيراهه هاى خطرناك را در نظر انسان، شاهراه مستقيم جلوه می دهد، و با روش تساهل و تسامح همگان را به طرق خود دعوت مى كند، و طريق #اطاعت_الهى را مشكل و خشن و ناهموار جلوه گر مى سازد. هنگامى كه انسان، در طريق او گام گذارد، در هر قدم او را به ترك قانونى از قانون هاى الهى و ترك پيمانى، از پيمان هاى مقدّس دينى، وادار می سازد؛
🔹همانطور كه #قرآن_مجيد چهار بار روى اين معنا تكيه كرده كه: «وَ لاَ تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ» (از #گامهاى_شيطان پيروى نكنيد)؛ و در جاى ديگر مى فرمايد: «وَ مَنْ يَتَّبِعْ خُطُواتِ الشَّيْطانِ فَإنَّهُ يَأمُرُ بِالْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ» (و هر كس از #گامهای_شيطان پيروى كند #گمراه می شود، چرا كه او به فحشا و منكر دعوت ميكند). و هنگامى كه انسان را نسبت به احكام الهى، بى تفاوت كرد و هوا و هوسها بر جامعه حاكم شد، با استفاده از تضادّهاى منافع مادى، و تعصب هاى جاهلى، مردم را به #تفرقه دعوت مى كند؛ همانگونه كه در «قرآن مجيد»، سوره مائده، آیه ۹۱ مى خوانيم: «إنَّما يُرِيْدُ الشَّيْطانُ اَنْ يُوْقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ فِي الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ». (#شيطان مى خواهد در ميان شما عداوت و #دشمنى بواسطه شراب و قمار ايجاد كند).
🔹بديهى است هنگامى كه آتش #اختلاف و #نفاق، در جامعه روشن شود، #فتنه‌ها به دنبال آن آشكار مى گردد، و فتنه ها دين و دنياى انسانها را تباه مى سازد. در ماجراى صفين دقيقاً همين برنامه هاى شيطانى اجرا شد. نخست #شيطان به آنها القا كرد كه پذيرش #حكميّت سهل ترين راه براى رسيدن به صلح و آرامش است؛ سپس آنها را به نافرمانى در برابر دستورات محكم امام علی (علیه السلام) در زمينه جهاد دعوت نمود، و به دنبال آن #تفرقه و #نفاق در آن لشكر عظيم افكند كه نتيجه آن فتنه «عمرو عاص» و فتنه خوارج بود. سپس امام علی (علیه السلام) براى اين كه اصحاب و يارانش در اين دام نيفتند مى فرمايد:
🔹«فَاصْدِفُوا عَنْ نَزَغَاتِهِ وَ نَفَثَاتِهِ، وَ اقْبَلُوا النَّصِيحَةَ مِمَّنْ أَهْدَاهَا اِلَيْكُمْ، وَ اعْقِلوهَا عَلَى أَنْفُسِكُمْ» (حال كه چنين است از وسوسه ها و فريب هاى او روى بگردانيد و نصيحت را از كسى كه به شما هديه می كند پذيرا شويد، و آن را محكم در درون جان خويش نگهدارى كنيد). در عصر و زمان ما نيز مطلب همين گونه است؛ نخست #شيطان طرق انحرافى خود را سهل و آسان نشان مى دهد، و گروهها را به سوى خود می كشاند، و بعد ارزش هاى اسلامى را يكى يكى از آنها مى گيرد، سپس در ميان آنها #تفرقه مى افكند و به دنبال تفرقه آتش فتنه هاى سياسى اجتماعى و اقتصادى را روشن مى كند.
📕پيام امام امير المومنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۵، ص ۲۲۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#شیطان #فتنه #تفرقه #دشمنی
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (علیه السلام) درباره ناگهانی بودن «مرگ» چه هشدارهايی داده است؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در بخشی از نامه ۳۱ #نهج_البلاغه - که به امام حسن مجتبی (عليه السلام) نوشته شده و در واقع خطاب به تمام انسان هاست - مى فرمايد: «وَ أَنَّكَ طَرِيدُ الْمَوْتِ الَّذِی لَا يَنْجُو مِنْهُ هَارِبُهُ وَ لَا يَفُوتُهُ طَالِبُهُ وَ لَا بُدَّ أَنَّهُ مُدْرِكُهُ». (و [بدان] تو رانده شده #مرگ هستى، [و مرگ پيوسته در #تعقيب توست و سرانجام تو را شكار خواهد كرد] همان مرگى كه هرگز فرار كننده از آن نجات نمى يابد و او هركس را كه در جستجويش باشد از دست نمى دهد و سرانجام وى را خواهد گرفت).
🔹تعبير به #طريد يعنى شخصى كه در #تعقيب او هستند، يا شكارى كه صياد به دنبال او مى دود؛ تعبير بسيار جالبى است، گويى از آغاز عمر، #صيادِ_مرگ در تعقيب انسان است؛ گاه در كودكى، گاه در جوانى و گاه در پيرى بالاخره او را شكار خواهد كرد و هيچ كس از دست اين صياد نمى تواند فرار كند؛ و همان گونه كه #قرآن_مجيد مى فرمايد: «أَيْنَما تَكُونُوا يُدْرِكْكُمُ الْمَوْتُ وَ لَوْ كُنْتُمْ فِى بُرُوجٍ مُشَيَّدَةٍ». [۱] (هر جا باشيد #مرگ شما را در مى يابد، هر چند در برج هاى محكم باشيد).
🔹در جاى ديگر مى فرمايد: «قُلْ لَنْ يَنْفَعَكُمُ الْفِرارُ إِنْ فَرَرْتُمْ مِنَ الْمَوْتِ أَوِ الْقَتْلِ». [۲] (بگو: اگر از #مرگ يا كشته شدن فرار كنيد، سودى به حال شما نخواهد داشت). آرى انسان در هر چيز شك كند، در اين معنا نمى تواند ترديدى به خود راه دهد كه روزى بايد از اين جهان رخت بربندد، روزى كه نه تاريخش معلوم است و نه ساعت و دقيقه آن؛ ممكن است دور باشد و شايد بسيار نزديك؛ فردا يا امروز؟ قابل توجّه اينكه هيچ استثنايى در اين قانون نيست. زورمندان، قوى پيكران، صاحبانِ ثروت و قدرت و طبيبان حاذق و حتى انبيا و اولياء.
🔹#قرآن_مجيد خطاب به پيغمبر اكرم (صلّی الله علیه و آله) مى گويد: «إِنَّكَ مَيِّتٌ وَ إِنَّهُمْ مَيِّتُونَ». [۳] (تو مى ميرى و آنها نيز خواهند مرد). آن گاه امام (عليه السلام) به نكته مهمى اشاره مى كند و مى فرمايد: «فَكُنْ مِنْهُ عَلَى حَذَرِ أَنْ يُدْرِكَكَ وَ أَنْتَ عَلَى حَالٍ سَيِّئَةٍ، قَدْ كُنْتَ تُحَدِّثُ نَفْسَكَ مِنْهَا بِالتَّوْبَةِ، فَيَحُولَ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ ذَلِكَ، فَإِذَا أَنْتَ قَدْ أَهْلَكْتَ نَفْسَكَ». (بنابراين از اين بترس كه #مرگ، زمانى تو را بگيرد كه در حال بدى باشى، (در حال گناه) در صورتى كه تو پيش از فرا رسيدن مرگ با خويشتن گفتگو مى كردى كه #توبه كنى؛ ولى #مرگ ميان تو و توبه حائل مى شود و اينجاست كه تو خويشتن را به #هلاكت افكنده اى).
🔹حضرت در اين هشدار، فرزندش را به اين حقيقت توجّه مى دهد كه #تاريخ_مرگ در هر حال مبهم و ناپيداست و گاه انسان گرفتار گناهى مى شود و تصميم مى گيرد لحظه اى بعد آن را با آب توبه از صفحه نامه اعمالش بشويد؛ ولى #مرگ ناگهان فرا مى رسد و اين فرصت را از او مى گيرد. همه ما در زندگى خود ديده يا شنيده ايم افرادى را كه تصميم به انجام كارهاى خوب يا بدى داشتند، ناگهان در همان لحظه از ادامه كار و رسيدن به مقصود باز ماندند. در حديث معروف مفضّل مى خوانيم كه:
🔹امام صادق (عليه السلام) خطاب به مفضّل فرمود: «اگر سؤال كنى چرا خداوند #مدت‌حيات‌انسان را مستور داشته و در هر ساعتى كه مشغول انجام #گناه و ارتكاب معاصى است، ممكن است #مرگش فرا رسد، در پاسخ مى گوييم: حكمت آن اين است كه با اينكه انسان #زمان_مرگ خود را نمى داند، باز هم هر زمان به سراغ گناه مى رود، اگر تاريخ آن را مى دانست و اميد به طول بقاى خود داشت بيشتر پرده درى مى كرد؛ بنابراين #انتظار_مرگ در هر حال براى او از اطمينان به بقا بهتر است، و اگر اين انتظار در گروهى از مردم اثر نكند، در گروه ديگر به يقين مؤثر خواهد بود، دست از گناه مى كشند و به سراغ #اعمال_صالح مى روند و از اموال نفيس خود براى #انفاق به فقرا و مساكين بهره مى گيرند». [۴]
پی نوشتها:
[۱] سوره نساء، آیه ۷۸.
[۲] سوره احزاب، آیه ۱۶.
[۳] سوره زمر، آیه ۳۰.
[۴] توحيد المفضل، مفضل بن عمر، محقق: مظفر، كاظم، قم، داورى، بى تا، چ سوم، ص ۸۲
📕پيام امام اميرالمؤمنين (ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، چ اول، ج۹، ص۶۰۲
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#مرگ
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد