❗تا چه حدّ به امام زمان عج بَها دهيم؟ ✍️... در سوره‌ی طه، آيه ۱۱۵ جواب اين سئوال داده شده است. خداوند درباره‌ی جد بزرگوارمان آدم علیه‌السلام می‌فرماید: «وَ لَقَدْ عَهِدْنا إِلی آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِيَ وَ لَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْماً» ما قبلاً از آدم(ع) پيمان گرفتيم، با او عهد بستيم، گفتيم ای آدم! نسبت به اين موضوع، اين‌طور که گفته می‌شود رفتار کن، ایشان هم گفت چشم. با ما عهد بست ولی عهدش را فراموش کرد و آن عزم بايد و شايد را از خودش نشان نداد. اين عهد چيست؟ آدم (ع) و به تبعِ ایشان تمامِ بنی‌آدم نسبت به چه موضوعی بايد عزم داشته باشند؟ در احاديث ذيل همين آيه که نگاه می‌کنيم؛ مثلاً در کتاب بصائر الدرجات، صفحه ۷۰ از قول امام باقر (ع) حديثی نقل می‌شود که ایشان فرمود: از آدم علیه‌السلام در موردِ رسول‏الله (ص) و امامانِ بعد از ايشان (ع) خصوصاً نسبت به امام مهدی عج و سیره مهدوی ایشان #عهد و #پيمان گرفته شد؛ «فَتَرَکَ وَ لَمْ يَکُنْ لَهُ عَزْمٌ...» ولی ايشان آن عهدش را ترک کرد، قولش را فراموش کرد، بلکه اصلاً بها نداد و به قولی آن عزم بايد و شايد را نسبت به اهل‏بيت (ع) از خودش بروز نداد. 🔺همچنين مولا در همین حدیث می‌فرمايد: «أَنَّهُمْ هَکَذَا وَ إِنَّمَا سُمِّيَ أُولُو الْعَزْمِ أُوْلِي الْعَزْمِ لِأَنَّهُ عَهِدَ إِلَيْهِمْ فِي مُحَمَّدٍ وَ الْأَوْصِيَاءِ مِنْ بَعْدِهِ وَ الْمَهْدِيِّ وَ سِيرَتِهِ وَ أَجْمَعَ عَزْمُهُمْ عَلَي أَنَّ ذَلِکَ کَذَلِکَ وَ الْإِقْرَارِ بِهِ...» در مورد دیگر پیامبران نیز این عهد و پیمان گرفته شد؛ لذا اينکه به بعضی از ایشان گفته می‌شود #اولو_العزم به اين خاطر است که آنها هم عهد بستند و با تمام وجود بر این عهد و میثاق، #پایمردی کردند. با #رسولانِ اولوالعزم و دیگر رسولان در موردِ سیدِ ما رسول‏الله (ص) و ديگر اهل‏بيت (ع) و همچنين در مورد امام زمان(عج) و رفتارهای امام زمان عج که #عهد بسته شد، ایشان بنای زندگی‌شان را #تقوای_ولایی گذاشتند؛ مبنای حیاتشان را محضریت اهل‌بیت علیهم‌السلام از امام زمان عج گذاشتند؛ چون رفتارهای مولايمان امام زمان عج عجيب است، لذا مخصوصاً از اولوالعزم برای امام زمان عج و رفتارهای امام زمان عج عهد گرفته شد. به ايشان گفته شد که آيا هرچه امام زمان گفت، هر رفتاری انجام داد روی چشمتان می‌گذاريد؟ انجام می‌دهيد؟ قبول می‌کنيد؟ ایشان هم گفتند بله، هرچه امام زمان عج انجام داد، انجام می‌دهيم، هرچه ايشان خواست انجام می‌دهيم، «وَ أَجْمَعَ عَزْمُهُمْ عَلَي أَنَّ ذَلِکَ کَذَلِکَ وَ الْإِقْرَارِ بِه» یعنی دیگر رسولان از جمله اولوالعزم من الرسل، اقرار کردند و تمام عزمشان را برای حرف شنوی از اهل‌بیت علیهم‌السلام جمع کردند. 📚 در حديث ديگری از همين کتاب بصائر، صفحه ۷۰، باز از قول امام باقر (ع)، صحبت از اين است که خداوند در روز #الست از انبيا (ع) عهد گرفت «قالُوُا أَقرَرْنا و شَهِدْنا يا رَبَّ»، همه آن‌ها گفتند که خدايا! ما اقرار می‌کنيم و اين ماجرا را دنبال می‌کنيم؛ «وَ لَمْ يَجْحَدْ آدَمُ وَ لَمْ يَقِرّ» ولی آدم (ع)، آن عزم بايد و شايد را از خود بروز نداد. زمانی که با انوار طيبه‌ی اهل‏بيت (ع) آشنا شد، وقتی که انوارِ دور #عرش را ديد، اقرار نکرد، ولی از بين پيغمبران، پنج نفر عزم بايد و شايد را خیلی خوب از خودشان نشان دادند و لذا اولوالعزم بودن برای اين پنج نفر تثبیت شد. بخاطر چه موضوعی؟ در چه مقوله‌ای بيشتر عزم نشان دادند که بخاطر آن، اينها اولوالعزم ناميده شدند؟ «فَثَبَتَتِ‏ الْعَزِیمَةُ لِهَؤُلَاءِ الْخَمْسَةِ فِی الْمَهْدِی‏» (اصول کافی،ج ۲، ص ۸)، به خاطر صددرصد بها دادن به مهدی عج و مهدویت، صفت یا مقوله اولوالعزمی در اين پنج نفر تثبیت شد؛ و ايشان به خاطر امام زمان عج اولوالعزمِ ناميده شدند. بعد امام باقر (ع) می‌فرمايد: آدم (ع) عزم بايد و شايد را نشان نداد و لذا آيه ۱۱۵ طه برایش مطرح شد که ما قبلاً از آدم پيمان گرفتيم، ولی او فراموش کرد و عزم بايد و شايد را از خودش نشان نداد. 🔻خب، #سئوال ما اين بود که به امام زمان عج و #مهدویت ایشان تا چه حدی #بها دهيم؟! تا چه ميزان بها دادن مطلوب است؟ جوابش را خداوند در اين آيه به ما داد، منظور چيست؟ اين آيه را بياوريد و بگذاريد کنار آيه آخر سوره يوسف که خداوند مي‏فرمايد: «و لَقَد کانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبرَةٌ لِأُولِي الأَلبابِ»، ماجراهای رسولان الهی را بشنويد و از سرگذشت ایشان #عبرت بگيريد. خب ما چه عبرتی از رفتار آدم (ع) بگيريم؟ اين عبرت را بگيريم که بايد #بيشترين_عزم را نسبت به امام زمان عج داشته باشیم. #ادامه👇 🆔 @Torab_bash

❗تا چه حدّ به امام زمان عج بَها دهيم؟ ✍️... در سوره‌ی طه، آيه ۱۱۵ جواب اين سئوال داده شده است. خداوند درباره‌ی جد بزرگوارمان آدم علیه‌السلام می‌فرماید: «وَ لَقَدْ عَهِدْنا إِلی آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِيَ وَ لَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْماً» ما قبلاً از آدم(ع) پيمان گرفتيم، با او عهد بستيم، گفتيم ای آدم! نسبت به اين موضوع، اين‌طور که گفته می‌شود رفتار کن، ایشان هم گفت چشم. با ما عهد بست ولی عهدش را فراموش کرد و آن عزم بايد و شايد را از خودش نشان نداد. اين عهد چيست؟ آدم (ع) و به تبعِ ایشان تمامِ بنی‌آدم نسبت به چه موضوعی بايد عزم داشته باشند؟ در احاديث ذيل همين آيه که نگاه می‌کنيم؛ مثلاً در کتاب بصائر الدرجات، صفحه ۷۰ از قول امام باقر (ع) حديثی نقل می‌شود که ایشان فرمود: از آدم علیه‌السلام در موردِ رسول‏الله (ص) و امامانِ بعد از ايشان (ع) خصوصاً نسبت به امام مهدی عج و سیره مهدوی ایشان #عهد و #پيمان گرفته شد؛ «فَتَرَکَ وَ لَمْ يَکُنْ لَهُ عَزْمٌ...» ولی ايشان آن عهدش را ترک کرد، قولش را فراموش کرد، بلکه اصلاً بها نداد و به قولی آن عزم بايد و شايد را نسبت به اهل‏بيت (ع) از خودش بروز نداد. 🔺همچنين مولا در همین حدیث می‌فرمايد: «أَنَّهُمْ هَکَذَا وَ إِنَّمَا سُمِّيَ أُولُو الْعَزْمِ أُوْلِي الْعَزْمِ لِأَنَّهُ عَهِدَ إِلَيْهِمْ فِي مُحَمَّدٍ وَ الْأَوْصِيَاءِ مِنْ بَعْدِهِ وَ الْمَهْدِيِّ وَ سِيرَتِهِ وَ أَجْمَعَ عَزْمُهُمْ عَلَي أَنَّ ذَلِکَ کَذَلِکَ وَ الْإِقْرَارِ بِهِ...» در مورد دیگر پیامبران نیز این عهد و پیمان گرفته شد؛ لذا اينکه به بعضی از ایشان گفته می‌شود #اولو_العزم به اين خاطر است که آنها هم عهد بستند و با تمام وجود بر این عهد و میثاق، #پایمردی کردند. با #رسولانِ اولوالعزم و دیگر رسولان در موردِ سیدِ ما رسول‏الله (ص) و ديگر اهل‏بيت (ع) و همچنين در مورد امام زمان(عج) و رفتارهای امام زمان عج که #عهد بسته شد، ایشان بنای زندگی‌شان را #تقوای_ولایی گذاشتند؛ مبنای حیاتشان را محضریت اهل‌بیت علیهم‌السلام از امام زمان عج گذاشتند؛ چون رفتارهای مولايمان امام زمان عج عجيب است، لذا مخصوصاً از اولوالعزم برای امام زمان عج و رفتارهای امام زمان عج عهد گرفته شد. به ايشان گفته شد که آيا هرچه امام زمان گفت، هر رفتاری انجام داد روی چشمتان می‌گذاريد؟ انجام می‌دهيد؟ قبول می‌کنيد؟ ایشان هم گفتند بله، هرچه امام زمان عج انجام داد، انجام می‌دهيم، هرچه ايشان خواست انجام می‌دهيم، «وَ أَجْمَعَ عَزْمُهُمْ عَلَي أَنَّ ذَلِکَ کَذَلِکَ وَ الْإِقْرَارِ بِه» یعنی دیگر رسولان از جمله اولوالعزم من الرسل، اقرار کردند و تمام عزمشان را برای حرف شنوی از اهل‌بیت علیهم‌السلام جمع کردند. 📚 در حديث ديگری از همين کتاب بصائر، صفحه ۷۰، باز از قول امام باقر (ع)، صحبت از اين است که خداوند در روز #الست از انبيا (ع) عهد گرفت «قالُوُا أَقرَرْنا و شَهِدْنا يا رَبَّ»، همه آن‌ها گفتند که خدايا! ما اقرار می‌کنيم و اين ماجرا را دنبال می‌کنيم؛ «وَ لَمْ يَجْحَدْ آدَمُ وَ لَمْ يَقِرّ» ولی آدم (ع)، آن عزم بايد و شايد را از خود بروز نداد. زمانی که با انوار طيبه‌ی اهل‏بيت (ع) آشنا شد، وقتی که انوارِ دور #عرش را ديد، اقرار نکرد، ولی از بين پيغمبران، پنج نفر عزم بايد و شايد را خیلی خوب از خودشان نشان دادند و لذا اولوالعزم بودن برای اين پنج نفر تثبیت شد. بخاطر چه موضوعی؟ در چه مقوله‌ای بيشتر عزم نشان دادند که بخاطر آن، اينها اولوالعزم ناميده شدند؟ «فَثَبَتَتِ‏ الْعَزِیمَةُ لِهَؤُلَاءِ الْخَمْسَةِ فِی الْمَهْدِی‏» (اصول کافی،ج ۲، ص ۸)، به خاطر صددرصد بها دادن به مهدی عج و مهدویت، صفت یا مقوله اولوالعزمی در اين پنج نفر تثبیت شد؛ و ايشان به خاطر امام زمان عج اولوالعزمِ ناميده شدند. بعد امام باقر (ع) می‌فرمايد: آدم (ع) عزم بايد و شايد را نشان نداد و لذا آيه ۱۱۵ طه برایش مطرح شد که ما قبلاً از آدم پيمان گرفتيم، ولی او فراموش کرد و عزم بايد و شايد را از خودش نشان نداد. 🔻خب، #سئوال ما اين بود که به امام زمان عج و #مهدویت ایشان تا چه حدی #بها دهيم؟! تا چه ميزان بها دادن مطلوب است؟ جوابش را خداوند در اين آيه به ما داد، منظور چيست؟ اين آيه را بياوريد و بگذاريد کنار آيه آخر سوره يوسف که خداوند مي‏فرمايد: «و لَقَد کانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبرَةٌ لِأُولِي الأَلبابِ»، ماجراهای رسولان الهی را بشنويد و از سرگذشت ایشان #عبرت بگيريد. خب ما چه عبرتی از رفتار آدم (ع) بگيريم؟ اين عبرت را بگيريم که بايد #بيشترين_عزم را نسبت به امام زمان عج داشته باشیم. #ادامه👇👇 @Torab_bash

📝 جمع‌بندیِ ترجمه آیاتِ ۴ و ۵ سوره طه ✍️... داشتیم ترجمه‌ی آیاتِ ابتدایی سوره طه را جمع‌بندی می‌کردیم که به آیاتِ ۴ و ۵ رسیدیم؛ لکن قبل از ورود به بحث خوب است که #درسِ سوره را یک بار مرور کنیم. درس سوره به صورت اجمال این است که خدا رسول‌الله (ص) را با وجهِ طاهای ایشان مخاطب قرار می‌دهد و در آیه ۲ می‌فرماید: «ما أَنْزَلْنا عَلَیْکَ القُرْآنَ لِتَشْقی» ای طاهای عزیزِ ما! ما قرآن را نازل نکردیم که شما به #مشقّت بیفتی، اصلاً قرآن برای مشقّت نیست؛ بلکه کلّ قرآن بخاطر #تَذکِره است؛ خداوند نفرمود ما این سوره را برای مشقتِ شما نازل نکردیم؛ بلکه فرمود: «القُرْآنَ» و اولین تبادر ذهنی از این واژه، کلّ قرآن است؛ کلّ قرآن برای رفتن بسوی #محضرِ است؛ این بحث در آیه ۹ سوره اسراء و روایاتِ ذیل آن نیز مطرح است؛ و طبق همین آیات، تذکره بسوی محضریّت، فقط برای #اهلِ_خشیت واقع می‌شود «إِلاّ تَذْکِرَةً لِمَنْ یَخْشی». 📌اهلِ خشیت کسی است که نگران حریمِ صاحب است؛ می‌گوید ما در دنیا نیامدیم که مثل یک حیوان مدام بخوریم و بخوابیم، ما باید برای #صاحب یک کاری انجام دهیم؛ این می‌شود اهل خشیت. ⁉️خدایا! تو من را برای چه خلق کردی؟ از من چه می‌خواهی؟ من باید چکار کنم؟ عمرم دارد تمام می‌شود! خدایا! من چکار کنم؟ چه باشم؟ چه رفتاری انجام دهم؟ سرم را بگذارم از دنیا بروم؛ باید به پیشگاه تو بیایم، نکند که شرمنده شوم. خدایا! دستم را بگیر! خدایا! کمکم کن! دوستان! اهل خشیت یک چنین حسّی دارند، نگرانِ حریم هستند؛ مدام دنبال این هستند که خاصیت داشته باشند و یک کار مفیدی انجام دهند.؛ لکن اینها نگران حریمِ چه کسی هستند؟ این سؤال را برای خودمان پررنگ کنیم؛ این‌ها نگرانِ حریم چه کسی هستند؟ چرا این سوال باید پررنگ شود؟ چون در آیات ۴ تا ۶ خدا دارد کسی که صاحبِ حریم است را معرفی می‌کند. 🔸وقتی با این منظر وارد آیه ۴ شویم؛ می‌بینیم خدا می‌فرماید: «تَنْزیلاً مِمَّنْ» قرآن که تذکره برای اهل خشیت است؛ تنزیلی از جانبِ «مَنْ خَلَقَ» است، یعنی قرآن را #خالق نازل کرده، «تَنْزیلاً مِمَّنْ خَلَقَ الأَرضَ وَ السَّماواتِ العُلی» کسی که زمین و آسمان‌های عالی‌مرتبه را خلق کرده؛ قرآن را هم نازل کرده؛ سپس در آیه ۵ می‌فرماید او بر #عرش هم مسلط شده! این خالق آسمان‌ها و زمین کیست که بر عرش سلطان دارد؟ او «الرَّحْمن» است. «الرَّحْمن» است که زمین و آسمان‌های عالی را خلق کرده، سپس #عرش را به سیطره خودش درآورده؛ همین فرد قرآن را هم نازل کرده است؛ پس آیات ۱ تا ۵ طه حاکی از نازل کننده‌ی قرآن و مسیر نزول قرآن در خلالِ #عوالمِ_شهود است. چرا؟ چون خدایی که زمین و آسمان‌های عالی و عرش را ایجاد کرده و بر آن‌ها سیطره دارد؛ چنین خدایی #قرآن را نازل کرده است، پاساژ و پلِ انتقالِ بحث از آیاتِ قبل به آیه‌ی ۶، همین آیه ۵ است که خدا می‌خواهد در آیه ۶ موضوع جدیدی را مطرح کند. ‼️در آیه ۴ خدا خودش را با چه عنوانی معرفی می‌کند؟ «مَّنْ خَلَقَ»، کسی که خلق کرد؛ یعنی #خالق. در آیه ۶ خودش را با چه معرفی می‌کند؟ «لَهُ» یعنی کسی که #مالکیت دارد. در آیه ۴ خدا با #خالق بودن خودش را معرفی کرد و در آیه ۶ با #مالک بودن، چراکه خداوند ابتدا عالم را خلق کرده؛ سپس مالکیتش را اِعمال کرده است؛ و به ‌وسیله اسم «الرَّحْمن» در آیه ۵، بر عرش مستقر شده و از عرش همه‌چیز را به سلطه گرفته و دارد #پادشاهی می‌کند؛ این سیر در آیاتِ اول خیلی جالب است که ما به ترتیب با خالقیّت، مالکیّت و مَلِکیّتِ خداوند مواجه هستیم و تمام این رفتارها را خدا بواسطه‌ی ضمیرِ «نا» دارد انجام می‌دهد. ▪️پس کلّ آیاتِ ۴ تا ۶ درباره #توحید در #نظام است. اینکه خدا در زمین چکار کرد؟ در بخشِ آسمان‌ها چکار کرد؟ در بخشِ عرش چکار کرد؟ در آیه ۶ هم دوباره می‌آید به سمت آسمان‌ها و زمین و «ما بَینَهُما

»

 و

«

ما تَحْتَ الثَّری» را بیان می‌کند، یعنی آیاتِ ۴ تا ۶ حاکی از توحید در نظام، در پهنه‌ی عوالمِ شهود است. با این تعریف «مَنْ یَخْشی» یعنی چه؟ یعنی کسی که نگران حریم صاحبِ عوالمِ شهود است. خدا عرش، آسمان‌ها و زمین را خلق کرده، اینها عظمت دارند، من هم یک ذرّه‌ی ناچیز در عمقِ یکی از آسمان‌ها، در گوشه‌ای دور افتاده از زمین هستم؛ خدایا! من باید چکار کنم؟ چه رفتاری در قبال تو داشته باشم؟ انسان باید نگرانِ محضرِ چنین ماجرایی باشد. پله‌ی اولِ یاور مهدی شدن این است که ما با اصلاح حسّ و منظر، جزو «مَنْ یَخْشی» بشویم؛ و نسبت به محضریتی که در آیات ۴ تا ۶ مطرح شده؛ نگران باشیم. 🔺پس جایگاهِ سوره طه در بحثِ #أنصاراللّهی، پله اول است؛ یعنی اصلاح و ارتقاء ایمان، اینکه شما جهان‌بینی‌ات را اصلاح کنی که کجا هستیم؟ ماجرا چیست؟ در چه موضوعی قرار است وارد شویم؟ این #جهان‌بینی و این فضایی که مؤمن باید واردش شود و با آن آشنا شود؛ همه در سوره طه مطرح شده است. @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash

“صاحبِ کلمه‌ی ایجاد در عالم” اَلا! که صاحبِ ایجادِ #عالـم این آقـاست! خزانه‌دارِ! تـمـامِ خزانه‌ها اینـجـاست! ز گـوشه گوشه‌ی اینـجا #وجـود! می‌بـارد چـرا که #مـادرِ این نور! حضرتِ زهـراست قیـامِ مهـدویـان از درونِ این حـرم است! به خاطرِ وَجْهِ کلِماتی! که در امامِ رضاست! #بیا به سوی رضـا و سلاح و توشه بگیر! بدان! قـوا و معـارف به دست این مولاست! ز سیرِ حرکـتِ این #نـور! می‌توان فهمید که سرزمیـنِ خراسـان! دریـچه‌ی فـرداست! بهشتِ روی زمیـن است حیـطـه‌ی حرمش! چـرا که بُعدِ زمینش! ز جنس بالاهـاست! زیارتِ رضوی یک زیارتِ عرشی است! که ارتفـاعِ حرم تا حریمِ #عرش خـداست! #امام_رضا ع #امام_مهدی عج #یاران_مهدی عج #شهادت_امام_رضا ع ✍🏻 شاعر: سید محسن مسعودی https://eitaa.com/bineshaneha