eitaa logo
طوبای عفاف
673 دنبال‌کننده
5.3هزار عکس
3.8هزار ویدیو
458 فایل
قرآن، زندگی، اندیشه ارتباط با مدیر @mfathi135
مشاهده در ایتا
دانلود
اقامه عزای علیه السلام مصداق و تقوا، زمینه اساسی آن «...بهره‌مند از تقوای الهی، توانگر واقعی است كه «نام خدا» دوای او، «ياد خدا» شفايش و «طاعت خدا» غناي اوست: «يامن اسمه دواء و ذكره شفاء و طاعته غني»( اقبال الاعمال، ص224؛ مفاتيح الجنان، «دعاي كميل» )، از اين‏رو هرگز در راه نمی ماند، زيرا اين ره‌توشه جاودانه است و تا پايان راه وی را همراهی می كند و به لقای حق رهنمون می سازد، از اين رو خداوند فرمود: «وتَزَوَّدوا فَإن خَيرَ الزّادِ التَّقوي واتَّقونِ ياأُولِي الألباب»(سوره بقره، 197) [1] « ...انسان دائماً در سفر است، زيرا هيچ‌گونه جمود، ركود و ايستايي براي وي نيست. هر مسافری نيز ره‌توشه می طلبد و غذای انسان فكر و ذكر و شكر است و چون هيچ‌يك از اين مواد غذايی بدون سامان نمی پذيرد...» [2] «...بي‏ ترديد، تعظيم احكام الهي فضيلت است و خداوند به آن پاداش خير مي‏ دهد: «ذلِكَ ومَن يُعَظِّم حُرُمتِ اللهِ فَهُوَ خَيرٌ لَهُ عِندَ رَبِّه» (سوره حج، آیه 30)؛ ليكن اگر اين تعظيم صبغه بزرگداشت به خود بگيرد، مقام برتری دارد و در نتيجه پاداش بهتری: «ذلِكَ و مَن يُعَظِّم شَعائِرَ اللهِ فَاِنَّها مِن تَقوَي القُلوب»(سوره حج، 32) ..اين تعظيم كه از تقوای قلوب شمرده می شود، بركات وافری دارد كه مهم‏ترين آن‏ها نيل به معارف ماوراء طبيعی است، زيرا قلب متّقی توان مشاهده معارفی را دارد كه قلوب ديگر از آن بی بهره‏ اند. در نتيجه يكي از برجسته‏ ترين رهاوردهای وحی الهی، همان ‏_شناسی شهودی است. از ديرزمان به درستي، نزد اصحاب حكمت و كلام رايج است كه من فقد حسّا فقدَ عِلماً؛ ليكن حوزه صدق آن، محسوسات و علوم حصولی برخاسته از آن‏هاست؛ ولی دارج پيش صحابه وحي و الهام اين است كه: من فَقدَ تقوي فَقَدَ عِلماً، زيرا تقوا دريچه معرفت است: «اِن تَتَّقوا اللهَ يَجعَل لَكُم فُرقانًا» (انفال، 29)، زيرا بهره متقيان از تقوا همانا فرق بين حق و باطل، صدق و كذب، خير و شرّ و حَسَن و قبيح است و دارنده اين نور فارق، معرفت ويژه‏اي دارد كه ديگران از آن محروم‏اند. تقوای اعضا و جوارح حسّی، بركات علم حصولي وابسته به حسّ را همراه دارد و تقوای قلوب و جوانح عقلي گذشته از بركات ياد شده، ثمرات شيرين شهود را به دنبال دارد.»[3] «...گرامی داشتن شعائر و علامتهای الهي و عظيم شمردن و بزرگداشت آن، نشانه برخورداري تعظيم‌كننده از تقواي قلب است: «ذلِكَ ومَن يُعَظِّم شَعائِرَ اللّهِ فَإنَّها مِن تَقوَي القُلوب» (سوره حج، 32) تعظيم شعائر كه از تقوای قلب نشأت مي‌گيرد فضيلتی ديني است و به شعائر حج اختصاص ندارد، هر چند قسمت مهم آن درباره حج و عمره وارد شده است. هر چه به نام خدا و نشان اوست از شعائر الهي محسوب مي‌شود و همه عبادات و مراكز عبادی، مانند مساجد و مشاهد انبيا و اوليای معصوم(عليهما‌السلام) چنين است.»[4] [1] تفسیر تسنيم، جلد 10صفحه 102 [2] همان، صفحه 104 [3] ادب فناي مقربان جلد5صفحه 325 [4] تفسیرتسنيم، جلد 8، صفحه 38 🌷ایام سوگواری حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) به عنوان بزرگترین مصداق شعائر الهی تسلیت باد. ✅ @tuobaefaf 🆔 @mfathi135
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
هم اینک موکبی در مرز مهران با وجود گرمای هوا و ازدحام، هیچ کم و کاستی احساس نمی شود. صفا و محبت خدام و زائران مثال زدنی است. هیچ جای عالم به این محبت و شیدایی یافت نمی شود.... واژه ها قاصر از توصیف این همه دلدادگی، عزم، محبت به زیارت و عشق به علیه السلام است... یاد قلبی و حقیقی علیه السلام و اتصال به آن وجود بلندبالای عالم هستی و مرکز جذبه های ناب و نفحات قدسیه الهیه، راز این همه صفای بی بدیل در مراسم است. ای کاش این صفا، همدلی، عزم و محبت به گوشه گوشه خانوداه و جامعه و نسل هایمان برسد. سفیران این مواهب الهی به همه دوستداران أهلبیت علیهم السلام در سراسر جامعه بلکه جهانند. علیه السلام نایب الزیاره شما هستیم. @toubaefaf
•⊰❁⊱•﷽•❁⊱• 🌷همزمان با و همراه با ختم این هفته تقدیم به حضرت و أئمه هدی علیهم السلام، عالمان و همه شهیدان کربلا، راه فضیلت و به ویژه و به جهت تعجیل فرج عج و پیروزی ، ، و مردم إن شاء الله. آیت الله حاج میرزا احمد سیبویه، ساکن تهران، از آقای شیخ حسین سامرایی که از اتقیای اهل منبر در عراق بودند، نقل کردند: در ایامی که در سامرا مشرف بودم، در روز جمعه ای، وقت عصر به سرداب مقدس رفتم. دیدم غیر از من احدی نیست. حالی پیدا کردم و متوجه مقام علیه السلام شدم. در آن حال صدایی از پشت سر شنیدم که به فارسی فرمود: «به شیعیان و دوستان بگویید که خدا را به حق عمه ام سلام الله علیها قسم دهند، که فرج مرا نزدیک گرداند. (ستاره ی درخشان شام ص ۳۳۰، به نقل از شیفتگان حضرت مهدی علیه السلام ج۱، ص۲۵۱) 🌷سهم ما ۲۰۰۰ صلوات و شما؟ @toubaefaf
با کاروان علیه السلام(۳۷) پس از آنکه چند روزی را(حدود هفت روز) علیهم‌السلام در شام ماندند، یزید متوجه شد که خطبه ها، مجالس روضه اهلبیت و روشنگری ها به نفع حکومتش نیست و سپس یزید، نعمان بن بشیر که یکی از صحابه رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم بود را خواست و به او دستور داد که اهلبیت را آماده سفر به سوی مدینه کند. لهوف، ص۲۳۱، ترجمه استادعقیقی بخشایشی ره @toubaefaf
با کاروان علیه السلام(۳۸) عليهم السلام به سفر خود ادامه دادند تا به دو راهي جاده عراق و مدينه رسيدند، چون به اين مكان رسيدند، از امير كاروان خواستند تا آنان را به ببرد و او آنان را بسوی كربلا حركت داد و چون به كربلا رسيدند، جابر بن عبدالله انصاری را ديدند كه با تنی چند از بني هاشم و خاندان پيامبر براي عليه السلام آمده بودند، همزمان با آنان به كربلا وارد شدند و سخت گريستند و ناله و زاری كردند و بر صورت خود سيلی زده و ناله های جانسوز سر دادند و زنان روستاهای مجاور نيز به آنان پيوستند عليها السلام با صوتي حزين كه دلها را جريحه دار مي كرد می گفت: «وا اخاه! وا حسينا! وا حبيب رسول الله و ابن مكه و مني! و ابن فاطمه الزهراء! و ابن علي مرتضي! آه ثم آه!»، پس بيهوش گرديد. آنگاه حضرت ام كلثوم سلام الله علیها لطمه به صورت زد و با صدايی بلند می گفت: امروز محمد مصطفي و علي مرتضي و فاطمه زهرا از دنيا رفته اند؛ و ديگر زنان نيز سيلي به صورت زده و گريه و شيون می كردند. حضرت سكينه سلام الله علیها چون چنين ديد، فرياد زد: وا محمداه! وا جداه! چه سخت است بر تو تحمل آنجه با اهل بيت تو كرده اند، آنان را از دم تيغ گذراندند...! قصه کربلا، ص۵۲۴ @toubaefaf
جابر گفت: ... ما در آنچه شما شهدا در آن وارد شده ايد شريك هستيم. با کاروان علیه السلام(۳۹) عوفي می گويد: با جابر بن عبدالله به عزم زيارت قبر عليه السلام بيرون آمدم و چون به رسيديم جابر نزديك شط فرات رفته و غسل كرد و ردائی همانند شخص محرم بر تن نمود و هميانی را گشود كه در آن بوی خوش بود و خود را معطر كرد و هر گامی كه بر می داشت می گفت تا نزديك قبر مقدس رسيد و به من گفت: دستم را بر روی قبر بگذار! چون چنين كردم، بر روی قبر از هوش رفت. من آب بر روی جابر پاشيدم تا به هوش آمد. آنگاه سه مرتبه گفت: سپس گفت: «حبيب لا يجيب حبيبه!» و بعد اضافه كرد: چه تمناي جواب داری كه در خون خود آغشته و بين سر و بدنش جدائي افتاده است! و گفت: «فاشهد أنك ابن خير النبيين و ابن سيد المومنين و ابن حليف التقوي و سليل الهدي و و ابن سيد النقباء و ابن فاطمة سيدة النساء و مالك لا تكون هكذا و قد غذتك كف سيد المرسلين و ربيت في حجر المتقين و رضعت من ثدي الايمان و فطمت بالالسلام فطبت حيا و طبت ميتا غير ان قلوب المومنين غير طيبة لفراقك و لا شاكة في الخيرة لك فعليك سلام الله و رضوانه و اشهد انك مضيت علي ما مضي عليه اخوك يحيي بن زكريا. من گواهی مي دهم كه تو فرزند بهترين پيامبران و فرزند بزرگ مؤمنين مي باشی، تو فرزند سلاله ي هدايت و تقوايی و پنجمين نفر از هستی، تو فرزند بزرگ نقيبان و فرزند سيده بانوانی و چرا چنين نباشد كه دست تو را غذا داد و در دامن پرهيزگاران پرورش يافتی و از سینه ايمان شير خوردی و پاك زيستی و پاك از دنيا رفتی و دلهای مؤمنان را از فراق خود اندوهگين كردی پس سلام و رضوان خدا بر تو باد، تو بر همان طريقه رفتی كه برادرت يحيي بن زكريا شهيد گشت.» آنگاه صورت را به اطراف قبر گردانيد و گفت: «السلام عليك ايتها الرواح التي حلت بفناء الحسين و اناخت برحله، اشهد انكم اقمتم الصلوة و آتيتم الزكوة و امرتم بالمعروف و نهيتم عن المنكر و جاهدتم الملحدين و عبدتم الله حتي اتاكم اليقين. سلام بر شما اي ارواحي كه در كنار نزول كرده و آرميديد، گواهي می دهم كه شما نماز را بپا داشته و زكوة را ادا نموده و به معروف امر و از منكر نهی كرديد و با ملحدين و كفار مبارزه و جهاد كرده و را تا هنگام مردن عبادت نموديد.» و اضافه نمود: به آن خدائي كه پيامبر را به حق مبعوث كرد ما در آنچه شما شهدا در آن وارد شده ايد شريك هستيم. عطيه مي گويد: به جابر گفتم: ما كاری نكرديم! اينان شده اند. گفت: اي عطيه! از حبيبم رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم شنيدم كه مي فرمود: «من احب قوما حشر معهم و من احب عمل قوم اشرك في عملهم» «هر كه گروهي را دوست داشته باشد با همانان محشور گردد و هر كه عمل جماعتي را دوست داشته باشد در عمل آنها شريك خواهد بود». قصه کربلا، ص ۵۲۵ @toubaefaf
همراه با کاروان علیه السلام(۴۰) خاندان داغديده رسالت پس از ورود به براي شهيدان خود به عزاداری پرداختند، چون هنگام حرکت به سوی کوفه در عصر یازدهم محرم اجازه عزاداری به آنان نداده بودند. و همانگونه كه سيد ابن طاووس در الملهوف نقل كرده است كه «و اقاموا الماتم المقرحة للاكباد ماتمهای جگرخراش بپا داشتند» و تا سه روز امر بدين منوال سپری شد. اگر زنان و کودکان در کنار اين قبور می ماندند، خود را در اثر شيون و زاری و گريستن و نوحه کردن هلاک می نمودند، لذا عليه السلام فرمان داد تا بار شتران را ببندند و از کربلا به طرف مدينه حرکت کنند. چون بارها را بستند و آماده حرکت شدند، عليهاالسلام اهل حرم را با ناله و فرياد به جانب مزار مقدس امام جهت وداع حرکت داد و جملگی در اطراف قبر مقدس گرد آمدند. علیهاالسلام قبر پدر را در آغوش گرفت و شديدا گريست و به سختی ناليد و اين ابيات را زمزمه کرد: الا يا کربلا نودعک جسما بلا کفن و لا غسل دفينا الا يا کربلا نودعک روحا لاحمد و الوصي مع الامينا «اي کربلا! بدني را در تو به وديعه گذارديم، که بدون غسل و کفن مدفون شد؛ اي کربلا! کسي را به يادگار در تو نهاديم که او روح احمد و وصی اوست.» قصه کربلا، ص۵۳۱ @toubaefaf
همراه با کاروان علیه السلام(۴۰) خاندان داغديده رسالت پس از ورود به براي شهيدان خود به عزاداری پرداختند، چون هنگام حرکت به سوی کوفه در عصر یازدهم محرم اجازه عزاداری به آنان نداده بودند. و همانگونه كه سيد ابن طاووس در الملهوف نقل كرده است كه «و اقاموا الماتم المقرحة للاكباد ماتمهای جگرخراش بپا داشتند» و تا سه روز امر بدين منوال سپری شد. اگر زنان و کودکان در کنار اين قبور می ماندند، خود را در اثر شيون و زاری و گريستن و نوحه کردن هلاک می نمودند، لذا عليه السلام فرمان داد تا بار شتران را ببندند و از کربلا به طرف مدينه حرکت کنند. چون بارها را بستند و آماده حرکت شدند، عليهاالسلام اهل حرم را با ناله و فرياد به جانب مزار مقدس امام جهت وداع حرکت داد و جملگی در اطراف قبر مقدس گرد آمدند. علیهاالسلام قبر پدر را در آغوش گرفت و شديدا گريست و به سختی ناليد و اين ابيات را زمزمه کرد: الا يا کربلا نودعک جسما بلا کفن و لا غسل دفينا الا يا کربلا نودعک روحا لاحمد و الوصي مع الامينا «اي کربلا! بدني را در تو به وديعه گذارديم، که بدون غسل و کفن مدفون شد؛ اي کربلا! کسي را به يادگار در تو نهاديم که او روح احمد و وصی اوست.» قصه کربلا، ص۵۳۱ @toubaefaf
همراه با کاروان علیه السلام(۴۱) کاروان به نزدیکی مدینه رسید. بشیر بن جذلم از طرف علیه السلام مأمور شد تا مردم مدینه را از آمدن اهلبیت علیهم‌السلام آگاه کند. او به مدینه رفت و مردم را خبردار نمود و همه با اندوه از خانه ها خارج شدند و با گریه به استقبال کاروان رفتند. امام سجاد علیه‌السلام شروع کرد به گریه و سپس خطبه ای خواندند: «... ای مردم ابوعبدالله الحسین علیه السلام و عترتش کشته شدند، اهل حرم و کودکان او را اسیر کردند و سر مبارک او را در شهرها بر نیزه گردانیدند و این مصیبتی است که همانندی ندارد...» الملهوف، ص۸۴ پس از آن همه به مدینه به زیارت قبر حضرت رسول خدا صلی الله علیه وآله رفتند و مجلس عزا به پا شد. از قبر مقدس صلی الله علیه وآله ناله بلندی برخاست و چون مردم این ناله را شنیدند، بر شدت گریه ها افزوده شد و شیون همه جا را گرفت. حضرت زین العابدین علیه السلام صورت بر قبر پیامبر صلی الله علیه وآله نهاد و گریست و سلام الله علیها با آه و ناله فریاد می زد: «یا جداه! من خبر شهادت حسین را آورده ام» و اشک او تمامی نداشت. برخيز حال زينب خونين جگر بپرس از دختر ستم زده حال پسر بپرس با كشتگان، به دشت بلا، گر نبوده اي من بوده ام حكايتشان سر به سر بپرس از ماجراي كوفه و از سرگذشت شام يك قصه ناشنيده، حديث دگر بپرس از كودكانت از سفر كوفه و دمشق پيمودن منازل و رنج سفر بپرس حضرت سكينه عليهاالسلام نيز در كنار قبر حضرت پيامبر صلي الله عليه وآله فرياد برآورد و با ناله گفت: «يا جدّا، به تو شكايت می كنم از آنچه بر ما گذشت. به خدا قسم! من سنگدل تر از يزيد نديدم و كافر و مشرك، جفاكارتر، خشن تر و بدتر از او نيافتم. او در حالی كه در برابرش نشسته بوديم، بر دندان های پدرم می زد و می گفت: «اين زدن را چگونه می بينی اي حسين؟!» رباب همسر عليه السلام كه در كربلا حضور داشت، پس از بازگشت از كربلا به مدينه، هرگز زير سقف نرفت و هميشه در حزن و ماتم بود تا اين كه از دنيا رفت. منتهي الآمال، ص۵۲۴ نک: قصه کربلا، ص۵۳۴ به بعد @toubaefaf
🍃خوشا به حال کسی که با او دیدار کند... خوشا به حال کسی که به او معتقد باشد... رضا عليه السلام از اجداد بزرگوارشان نقل می کنند که عليه السلام فرمودند: روزی به خدمت جدم حضرت صلي الله عليه وآله وسلم رسيدم، اُبَيّ بن کعب نيز آنجا بود. صلي الله عليه وآله وسلم در پاسخ به سؤالات او، ضمن معرفی ائمه عليهم السلام، عجّل اللَّه تعالی فرجه را اينگونه معرفی فرمودند: «خداوند - تبارک و تعالي - در صلب عليه السلام نطفه ای با برکت و پاک و پاکيزه قرار داده است... او امامی... هدايت گر و هدايت شده است، به عدل حکم می کند و به عدالت امر می کند...». پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله وسلم درباره تعداد و اسامی اصحاب عليه السلام فرمودند: «خداوند تبارک و تعالی از دورترين شهرها به تعداد اهل بدر - يعنی سيصد و سيزده نفر - براي او سپاه گرد می آورد، آن حضرت نوشته ای در دست دارد که لاک و مهر شده و در آن تعداد اسامی اصحاب ايشان و نيز نسب و شهرهای آنها، خلق و خوی، وضع ظاهری، چهره و قيافه و نيز کنيه آنها ثبت شده است...». سپس صلي الله عليه وآله وسلم فرمودند: يا أُبَيّ! طوبي لِمَن لَقِيَه، خوشا به سعادت کسی که عليه السلام را ملاقات کند. طوبي لمَن أَحَبَّهُ، خوشا به حال کسی که مهدی عليه السلام را دوست بدارد. طوبي لمَن قالَ بِهِ، خوشا به سعادت کسی که معتقد به امامت عليه السلام باشد. پس از آن بشاراتی را در رابطه با اصحاب عليه السلام بيان فرمودند: يُنجيهِمُ اللَّهُ بِهِ مِنَ الهَلَکَةِ وَبِالإقرارِ بِاللَّهِ وبِرَسُولِهِ وَبِجَميعِ الأَئِمَّةِ. خدای تبارک و تعالي آنان (محبّين و معتقدين به عليه السلام) را بخاطر آن حضرت و به واسطه اعتقاد به و رسولش و ائمه اطهار از هلاکت نجات می دهد. يَفْتَحُ اللَّهُ لَهُمُ الجَنَّةَ. درهای بهشت را بر روی آنان می گشايد. و در وصف پيروان و دوستان امام عصر عليه السلام اين گونه فرمودند: مَثَلُهُمْ في الأَرْضِ کَمَثَلِ الْمِسْکِ الّذي يَسْطَعُ رِيحُهُ وَلا يَتَغَيَّرُ أَبداً. مَثَل آنها در روی زمين، مَثل مُشک است که دائم از خود بوی خوش می پراکند ولی در آن تغيير ايجاد نمی شود. وَمَثَلُهُم في السَّماءِ کَمَثَلِ الْقَمَرِ المُنيرِ الّذي لا يُطفي نورُهُ أَبَداً.  و مَثَل آنها در آسمان مانند ماه درخشانی است که نورش هرگز خاموش نمی شود. عيون اخبار عليه السلام، ج۱، باب۶، ح۲۹ @toubaefaf
السلام علیک یا أباعبدالله علیه‌السلام فرمود: «هیچ کسی نیست در روز قیامت مگر اینکه آرزو می کند که ای کاش علیه السلام را کرده بودم؛ آن هنگامی که می بیند که با زوار علیه السلام چقدر کریمانه برخورد می کنند، چقدر نزد مورد کرامت واقع می شوند.» وسایل الشیعه، ج۱۴،ص۴۲۴ @toubaefaf
•⊰❁⊱•﷽•❁⊱• از راه های شناخت عجل الله تعالی فرجه الشریف «وعده نجات از جهالت و رهايي از ظلمت گمراهي، دل انسان‌هاي بصير را از ديرباز به خود مشغول داشته است، به همين سبب بعضي شاگردان خاص اهل بيت(علیهم‌السلام) برای يافتن طريق هدايت سؤالاتی درباره معرفت در محضر ايشان مطرح كرده‌اند، چنان‌كه جناب «زراره» مي‌گويد: «از امام صادق(علیه السلام) شنيدم كه فرمود: قائم ما پيش از قيام خود، غيبتی طولانی خواهد داشت. عرض كردم: چرا؟ فرمود: اگر ظاهر باشد او را می كشند؛ سپس فرمود: اي زراره! اوست كه انتظارش را می كشند و مردم در ولادتش شك می كنند؛ برخی می گويند پدرش از دنيا رفته و فرزندی از خود به جای نگذارده است؛ بعضی می گويند در شكم مادرش است؛ گروهی گويند غايب است؛ دسته‌ای گويند به دنيا نيامده و عدّه‌ای ديگر گويند دو سال قبل از وفات پدرش به دنيا آمد! همان، است؛ ولی خدای والا می خواهد تا شيعيان را بيازمايد و در اين آزمايش دشوار، باطل‌گرايان دچار ترديد مي‌شوند». زراره (كه گويا از چنين فضاي پر شبهه‌اي هراسناك گرديد، و به فكر چاره افتاده) گويد: به (علیه السلام) عرض كردم: فدايتان شوم! اگر من در آن زمان بودم چه كنم؟ آن حضرت فرمود: اگر آن زمان را ادارك كردی، پيوسته دل به اين دعا مشغول دار: «اللّهم عرّفنی نفسك، فإنّك إن لم تعرفني نفسك لم أعرف نبيّك، اللّهم عرّفني رسولك، فإنّك إن لم تعرّفني رسولك لم أعرف حجّتك. اللّهم عرّفني حجّتك، فإنّك إن لم تعرّفني حجّتك ضللت عن ديني». تنها مجموعه‌اي از الفاظ براي خواندن و درخواست كردن نيست، بلكه معارف عميق و درس‌های ارزشمندي در دعاي معصومان(علیه السلام) نهفته است كه فهم آنها و تأمّل در آموزه‌هايشان ارزشمند علمی و عملی به بار مي‌آورد، چنان‌كه زراره در پي آن است با اين درس گرانقدر مشكل خويش را بگشايد. براي شناخت مقام والاي امامت و شخصيّت منحصر به فرد (علیه السلام) راه‌های فراوانی هست؛ بررسی دعاها و زيارت‌هايی كه از خود امام عصر(عج) رسيده است و يا فرموده امامان ديگر(علیهم‌السلام) در بارة آن حضرت از بهترين اين راه‌هاست. همان‌گونه كه تأمّل در عبارات « »، سخنان (علیه السلام) از آغاز تا پايان حادثه كربلا، معارف بلند « » گوياي برنامه‌هاي ، و (علیهم السلام) اند و از ايجاد حوزه‌های علمی و برگزاری مناظرات علمی برنامه صادقين(علیهماالسلام) استنباط می گردد، از ادعية مأثور يا مرتبط با امام عصر(علیه السلام) برنامه‌های ايشان فهميده مي‌شود؛ زيرا وقتي امامی دعا می كند، علاوه بر مقتضيات دعا، ويژگي‌هاي امامت و وظيفة امام در برابر امّت و چگونگي پيوند امام با امّت و تأثير ملكي و ملكوتي امام را تشريح مي‌كند. بر اين پايه، كسي كه می خواهد وجود مبارك (عج) را بشناسد، بهتر است زيارت‌ها و دعاهاي مرتبط با آن حضرت را به دقت بررسي كند، تا به حريم معرفت آن امام همام بار يابد». امام مهدی موجودموعود، علامه جوادی آملی، ص۶۵ @toubaefaf
شب زیارتی علیه السلام علیه السلام فرمود: «خداوند متعال در هر شب‏ جمعه‏ با فرشتگان و انبیاء و اوصیاء به زمین هبوط کرده و او را زیارت می‌کنند. سپس صفوان پرسید: فدایت شوم پس، هر شب‏ جمعه‏ قبر آن‌حضرت را ‏ کرده تا بدین وسیله زیارت پروردگار را نیز کرده باشیم؟ حضرت فرمودند: «بلی». کامل الزیارات، ص۱۱۳ معنای این‌که خداوند، قبر علیه السلام را زیارت می‌کند، چیست؟ مقصود تشبیه و تجسیم نیست و از این‌رو، چند وجه برای تبیین و تأویل آن بیان شده است: ۱. عنایت خاصه خداوند متعال با ارسال و تداوم فیض الهی به علیه السلام؛ ۲. قرار دادن علیه السلام به عنوان یکی از مظاهر تجلّی الهی؛ بحرانى، سید هاشم بن سلیمان‏، ج ‏۴، ص ۲۰۸ ۳. إنزال رحمت خاصه بر علیه السلام و زائرین آن‌حضرت؛ بحار الأنوار، ج ‏۹۸، ص ۶۰ ۴. زیادی تفضل خدا به آن‌حضرت است. وسائل الشیعة، ج ‏۱۴، ص ۴۸۰ همچنین مقصود از زیارت کردن زائران، خدا را، به معنای نزدیک شدن معنوی به باری تعالی و یا رسیدن به مُلک او است؛ یعنی زائر در نزد خدا به مرتبه‌ای می‌رسد که بر ملک خداوند تسلط می‌یابد. عوالی اللئالی العزیزیة فی الأحادیث الدینیة، ج ‏۴، ص ۸۴ @toubaefaf
•⊰❁⊱•﷽•❁⊱• شب زیارتی علیه السلام «السَّلامُ عَلَیکَ يَا أَباعَبْدِاللّٰهِ، صَلَّى ‌اللّٰهُ عَلَيکَ يَا أَباعَبْدِاللّٰهِ، رَحِمَکَ اللّٰهُ يَا أَباعَبْدِاللّٰهِ، لَعَنَ‌ اللّٰهُ مَنْ قَتَلَکَ، وَ لَعَنَ اللّٰهُ مَنْ شَرِکَ فِي دَمِکَ، وَ لَعَنَ اللّٰهُ مَنْ بَلَغَهُ ذٰلِکَ فَرَضِيَ بِهِ، أَنَا إِلَى اللّٰهِ مِنْ ذٰلِکَ بَرِيءٌ» مفاتیح الجنان آقاجان اگر سنگِ مسی را کوه زر کردم ضرر کردم اگر اینگونه خود را معتبر کردم ضرر کردم من از “اِلّا جمیلا” یی که زینب گفت دانستم به غیر از پرچمت هر جا نظر کردم ضرر کردم منم آن تاجرِ یوسف فروشی که نفهمیدم در این بازار سودی هم اگر کردم ضرر کردم مرا جز بی قراری در هوای تو، قراری نیست بجز خاک تو هر خاکی به سر کردم، ضرر کردم برایم دشمنی با دشمنانت منفعت ها داشت اگر از دوستان تو حذر کردم، ضرر کردم لفی خسری که حق گفته بُوَد توصیف حال من که هر لحظه بدون روضه سر کردم، ضرر کردم به غیر از خاطراتِ راه تو، ورد زبانم نیست به غیر از کربلا، هر جا سفر کردم ضرر کردم نکیر و منکر از من هر چه پرسیدند یادم رفت بجز نام تو هر نامی ز بر کردم ضرر کردم عمران بهروج @toubaefaf
❌اثر لقمه حرام ✍خیلی وقت ها سئوال پیش میاد که مثلاً سلطنت طلبان، منافقان داخلی و خارجی و سران بی غیرت عرب و اردوغان و الهام اف چرا به شهید شدن بیش از ۴۲۰۰۰ نفر در و بیش از ۲۰۰۰ نفر در توسط استکبار امریکا-انگلیس-اسراییل شماتت می کنند و از دشمنان شوم بشریت با وقاحت تمام دفاع هم می کنند؟ جوابش را از امام علیه‌السلام ببینیم👇 علیه السلام: «شکم‌هایتان از حرام پر شده و بر دل‌هایتان مُهر [غفلت] خورده است.» بحارالأنوار، ج۴۵ لهوف @toubaefaf
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
آخرین سکانس یک فیلم حماسی ... ✍و چه شباهت هایی است بین قیام و شهادت و در ادب کردن به ساحت . این روزها به نقلی سالروز قیام ره است که پس از شش سال از قیام کربلا و شهادت علیه‌السلام، قیام کرد. در این شش سال شمر، ابن سعد، خولی و.... در کوفه دیوانه وار شراب می خوردند و قهقه مستانه سر می کشیدند... این مختار بود که هوشمندانه و در آن شرائط بحرانی امت اسلامی، با یاران ایرانی_عراقی خویش قیام کرد و دل اهلبیت علیهم‌السلام را به کشتن قاتلان امام حسین علیه السلام و شهیدان کربلا تسلی داد. آری دور نباشد زمان انتقام نهایی از شمر و خولی و حرمله زمانه... زمان به نفع و مختارهای زمانه است. @toubaefaf
طوبای عفاف
بسم رب الشهداء سلام و صلوات خدا بر امام عزیز و شهیدان؛ ستاره هایی درخشان مسیر هدایت و راه نشان های
✍سلام. خدا یاور همه دست‌اندرکاران یادواره شهیدان. گام بعدی و بلند پس از یادواره، رساندن پیام بلند شهیدان به گوشه گوشه جامعه است. همین می شود . یادواره شهیدان یعنی ایجاد نقطه عطف در جامعه با احیای نام و یاد شهیدان عزیز و تأسی به سیره ایشان، نظیر: به احکام از مردم با عشق نه اینکه برای نان و نوا دم از ولایت زدن دوستی ایمان نفس به ریشه کن کردن رذائل اخلاقی و آراسته شدن به فضائل الهی با عالمان ربانی و حجاب در کار و زندگی آوردن به در راه خدا و پرهیز از بخل و شح اخلاقی مرام و معرفت دوستی و برادری دینی؛ شهیدان همیشه مترصد اوضاع دوستانشان بودند. صبح و شب به یاد علیه السلام بودن همیشه نغمه به لب داشتن ارحام و خویشان کردن پایگاه توحیدی مسجد نرخ روز نان نخوردن بودن نسأل الله منازل الشهداء @toubaefaf
السلام علی الحسین شب زیارتی علیه السلام نام حسین بردم و عالم صفا گرفت از خانه‌ی کریم، سلیمان بها گرفت منت گذاشت بر سر نوکر که در ازل خاک اضافه ای صله داد و گدا گرفت ما را علی برای حسینش خریده است شکر خدا که دست گدا، آشنا گرفت گرچه برای عشق تو مَحرم نبوده ایم از مرهم نگاه تو دل ها شفا گرفت مولا به محضرت کم ما و کرامتت شاید شد و ز مرحمتت کربلا گرفت حالا که صحبت از حرم و کربلا شده قلبم به یاد کشته‌ی دشت بلا گرفت از ساعتی که جسم حسین ناتوان شد چشمش میان گودی و خیمه خطا گرفت گرگان به نیت حرم و غارت آمدند چشم حرام خیمه‌ی خون خدا گرفت حال مخدرات حرم بی قرار شد دور و بر خیام حسین بی حیا گرفت گودال و خیمه و طپش قلب کودکان زینب میان گودی و خیمه عزا گرفت "وَ الشِّمْرُ جالِسٌ" دل زینب کباب شد خنجر حیا نکرد سر او از قفا گرفت @shere_aeini @toubaefaf
🍃شب زیارتی ... صلی الله علیک یا اباعبدالله https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5
🍃شب زیارتی ... صلی الله علیک علیه السلام فرمودند: «لا تَدَعْ زِيَارَةَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَیهِما السَّلامُ وَ مُرْ أَصْحَابَكَ بِذَلِكَ يَمُدُّ اللَّهُ فِي عُمُرِكَ وَ يَزِيدُ اللَّهُ فِي رِزْقِكَ وَ يُحْيِيكَ اللَّهُ سَعِيداً وَ لَا تَمُوتُ إِلَّا شَهِيداً وَ يَكْتُبُكَ سَعِيدا». زیارت امام حسین علیه السّلام را ترک نکن و به دوستان و یارانت همین را سفارش کن، تا خدا عمرت را دراز گرداند، رزقت را زیاد کند، تو را با سعادت زنده بدارد، به غیر از شهادت نمیری و جزءِ سعادتمندان نوشته شوی ✍از حدیث امام صادق علیه السلام استفاده می‌شود یکی از وظایف سرگروه ها، مبلغین، مسئولین هیئت‌ها و هر کسی که یک سری افراد را مدیریت می‌کند این است: «شوق زیارت علیه السلام را در قلب آن‌ها قرار بدهد.» ممکن است گفته شود: افراد مختلفی بنا به دلایل متعددی مثل مشکل مالی، اوضاع خانوادگی و... شرایط اربعین برای آن‌ها محیا نمی‌باشد، و این همه تبلیغ کردن ما بدون نتیجه باقی ماند؛ پس بهتر است فعلاً کاری به اربعین نداشته باشیم. جواب این سوال در حدیث دیگری است: «مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ الْخَيْرَ قَذَفَ فِي قَلْبِهِ حُبَّ عَلَیهِ السَّلامُ خداوند خیر هر کسی را بخواهد، حب زیارت علیه السلام را در قلب او قرار می دهد.»(۱) با توجه به این حدیث، حتی اگر فرضاً شرایط اربعین محیا نباشد، همینکه محبت زیارت کربلا در دل انسان‌ها قرار بگیرد یک کار تربیتی بسیار بزرگ است. (۱) کامل الزیارات، ص۱۴۲ 📚 کامل الزیارات، ص۱۵۲ https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
جای دیگه نرو...! 🎙شیخ حسین انصاریان: یکی از بزرگان اهل منبر که خوب روضه می خواند و خوب گریه می انداخته (۹۰-۸۰ سال پیش) در احوالاتش نوشته: یک شب رفتم تخت پولاد شب جمعه برای دعای کمیل که مستمع باشم(نه خواننده)، مردم خواب بودند ۲ ساعت مانده به اذان صبح بیدار می شدند و دعای کمیل میخواندند. من یک گوشه نشسته بودم، خوابم نمی برد، فکر می کردم به: شب، به سحر، به دعای کمیل. کم کم چشمم گرم شد، ناگهان چشمم افتاد به قبر مرحوم آیت الله العظمی سید محمد باقر درچه ای گفتم: خدایا! این عالم بزرگ یقینا پیش تو آبرومند هست، الان سحر جمعه است، [دعای]کمیل هم هنوز شروع نشده اگر من خوابم برد اگر لطف کنی عنایت کنی من او را در این تخت پولاد ببینم یک خبری از برزخ از ایشان بگیرم و ببینم چه خبر است؟ چشمم گرم شد، دو نوع جمعیت دیدم عده ای زیادی نشسته اند، عده ای ایستاده اند، جمعیت مناسبی بودند؛ یک مرتبه چشمم بین جمعیت به آیت الله العظمی درچه ای رضوان الله علیه افتاد ،با یک لباس سفید بسیار زیبا به من اشاره کرد و گفت بیا جلو، از برزخ خبر می خواهی؟ گفتم: بله، گفت: «یک خبر دارم بِهِت بدم هرقدمی که برای ابی عبدالله علیه السلام برداشتم هر کاری برای امام حسین علیه السلام کردم کفشی جفت کردم، چایی ریختم، گریه ای کردم، هر کاری کردم به محض ورود به برزخ_هنوز قیامت نیامده_ برای من دارند، تلافی می کنند»! این جمله رو تو خواب به من گفت: «آخوند! اگه دنیا و آخرت می خواهی دست از حسین برندار، اگر دنیا و آخرت می خواهی از در این خونه جایی نرو»!
سلام الله علیها می‌فرمایند: «مصائب وداع فرزند شهیدم بخوان» شیخ عباس قمی ره از مرحوم میرزا یحیی ابهری ره نقل کرده که به برای زیارت مرقد علیه السلام رفتم در ایام عرفه. شب عید قربان از حرم آن حضرت بیرون آمدم و به منزل خود در کربلا بازگشتم. درعالم خواب شنیدم مردی می‌گوید: علامه مجلسی در صحن شریف درس می‌دهد، از او پرسیدم در کدام مکان؟ او با اشاره، آن مکان را به من نشان داد، به آنجا رفتم دیدم درآنجا مسجد بزرگی است و جمعیت بسیاری از علما حدود پانصد نفر اجتماع کرده‌اند و بر بالای منبراست و برای آنها درس می‌گوید، بعد از پایان درس، مقداری موعظه کرد و پس از موعظه، خواست ذکر مصیبت کند، در این هنگام شخصی از داخل حجره وارد مجلس شد و گفت: زهرا می‌فرمایند: «مصائب وداع فرزند شهیدم بخوان». علامه مجلسی همان مصیبت را خواند، بسیاری اجتماع کرده و آن ذکر مصیبت را شنیدند و گریه شدیدی نمودند که من در تمام عمرم چنین مجلس باشکوه گریه و عزا ندیده بودم.» کرامات حسینیه و عباسيه، به نقل از منتهی الآمال، ص۴۱ روضه وداع به نقل از علامه مجلسی: «هنگامى که علیه السلام دید هفتاد و دو نفر مرد از اهل بیتش شهید شده‏ اند متوجه خیمه ‏ها شد و فرمود: اى سکینه، اى فاطمه، اى زینب، اى ام کلثوم، خداحافظ. سکینه فریاد زد: پدر جان آیا تو نیز تسلیم موت شده ‏اى! فرمود: چگونه تسلیم موت نشود کسى که یار و معینى ندارد؟ گفت: پدر جان! پس ما را بسوى حرم جدمان پیامبر خدا باز گردان... ناگاه زنان صدا به گریه و ناله بلند کردند و امام حسین ایشان را ساکت کرد و بر آن گروه ستمکار حمله ‏ور شد. التفت إلى الخیمة و نَادَى یَا سُکَیْنَةُ یَا فَاطِمَةُ یَا زَیْنَبُ یَا أُمَّ کُلْثُومٍ عَلَیْکُنَ‏ مِنِّی‏ السَّلَامُ‏... بحارالأنوار، ج‏۴۵، ص۴۷ @toubaefaf