eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
11.5هزار دنبال‌کننده
5.1هزار عکس
1.8هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 حواریون امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف 🔹 اینكه فرمود: ﴿وَ ما أُوتِی مُوسی وَ عیسی وَ النَّبِیونَ مِنْ رَبِّهِمْ﴾ این نشانه آن است كه مؤمن باید به جمیع كتب انبیای سلف بیاورد، به خود انبیا هم باید ایمان بیاورد. ▫️ مطلب دیگر آن است كه اگر شریعت انبیای سلف نسخ شده است، آیا نبوت آنها هم نسخ شد یا نه؟ آیا به منسوخ به نحو ظرف تلبس باید ایمان آورد یا به نحو تلبس بالفعل؟ یعنی ما باید مؤمن باشیم كه در گذشته دور كتابی بوده است و پیغمبری بوده است؟ یا باید معتقد باشیم که الیوم هم پیغمبری به نام موسی و عیسی و آن انجیل و تورات غیر محرّف حق است و مانند آن. خلاصه اینکه ایمان به منسوخ ایمان به حقانیت او است قبل از نسخ؛ یعنی در ظرف تلبس به دین یا نه بعد از تلبس هم باید به او ایمان آورد؟ البته جوابش روشن است كه منسوخ بما انه منسوخ فقط حقانیتش قبل از نسخ است؛ منتها هیچ بطلانی در كتاب های انبیای سلف، در سیرت و سنت انبیا سلف (علیهم السلام) هم اصلاً وجود نداشت. ▫️ بیان ذلك این است كه خود آن كتاب ها اولاً مشتمل بودند بر اصول كلی و كه این نسخ‌ پذیر نیست، بلكه هر پیامبری كه آمده آن خطوط كلی دین را تصدیق كرد، فرمود: ﴿مُصَدِّقًا لِما مَعَهُمْ﴾،[1] پس خطوط كلی و اصول كلی، حق و و . آنچه به مبدأ بر می ‌گردد، آنچه به معاد برمی‌گردد، آنچه به وحی و رسالت و فرشته ‌ها برمی‌گردد، آنچه به برمی‌گردد و مانند آن و بسیاری از فروع دین هم به شرح ایضاً [همچنین]؛ اصل عبادت، اصل عدل، اصل پرهیز از ظلم، اصل كذا و كذا هست. می ‌ماند بعضی از فروع جزئی در بخش منهاج و شریعت كه اینها نسخ شد، اینها را خود كتاب های انبیا سلف به عنوان موقت به مردمشان ابلاغ می ‌كردند؛ یعنی وقتی در انجیل آمده ﴿مُبَشِّرًا بِرَسُولٍ یأْتی مِنْ بَعْدِی﴾[2] یعنی محدوده شریعت من و محدوده منهاج من تا آن وقتی است كه پیامبر بعدی بیاید. پس این دستوری كه انبیای سلف از طرف خدا به وسیله كتاب های آسمانی به مردم گفتند، دستورشان این بود تا اطلاع ثانوی، بعد در اطلاع ثانوی هم به مردم گفتند كه وضعتان این است كه برابر قرآن عمل بكنید، پس هیچ امر باطلی در حرم امن نبود. 🔹 بعضی از اشكالاتی كه درباره اصل عدم نسخ و استصحاب احكام شریعت آمده، آن اشكال برای استصحاب نیست، گفتند شاید موضوع برای آنها مشخص نباشد ما نمی ‌دانیم برای چه کسی آمده، در هر جای آن شبهه برای استصحاب است، اگر ما فهمیدیم این برای امت بود ﴿هُدًی لِلنّاسِ﴾[3] بود، نمی‌ دانیم نسخ شد یا نه، خب بقائش را استصحاب می‌ كنیم. ▫️ موسای كلیم هم روح مطهرش آن وقت بود الآن هم هست، انبیای سلف این چنین بودند، آن وقت هم به اینها اثر داشت الآن هم این چنین ‌اند، آن وقت هم بودند الآن هم این چنین ‌اند. این طور نیست كه ـ معاذ الله ـ اینها قبلاً خوب بودند، بعد برگشتند یا ما به بدن آنها احترام می ‌گذاشتیم، مقام نورانیت اینها الآن هم هست؛ لذا در تمام عبادات ما و در بهترین زیارت های ما اول سلام را نثار این بزرگان می ‌كنیم بعد نثار ائمه خودمان، اینها به عظمت باقی بودند و هستند و خواهند بود و در زمان ظهور حضرت، اینها پیدا خواهند كرد، پشت سر حضرت نماز خواهند خواند و جزء امتان راستین حضرت خواهند بود، جزء خواهند بود، اینها وجودات مقدسه هستند كه یاوران آن حضرت ‌اند، چیزی باطل نشده كه ما بگوییم موسی نسخ شده ـ معاذ الله ـ عیسی نسخ شده ـ معاذ الله ـ این چنین نیست. [1] . سوره بقره، آیه 91. [2] . سوره صف، آیه 6. [3] . سوره انعام، آیه 91. 📚 سوره مبارکه آل عمران جلسه 177 تاریخ: 1369 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 حکیم 🔹 وقتی اسلام علوم را به مردم معرفی كرد، در عین گرامی داشت تمام دانش های نافع و سودمند، فرمود آن و سایه افكن سه رشته است «إِنَّمَا الْعِلْمُ‏ ثَلَاثَةٌ آیةٌ مُحْكَمَةٌ أَوْ فَرِیضَةٌ عَادِلَةٌ أَوْ سُنَّةٌ قَائِمَة»،[1] «فَرِیضَةٌ عَادِلَةٌ أَوْ سُنَّةٌ قَائِمَة» به بخش اخلاق و حقوق و مانند آن بر می‌ گردند و آیه محكمه به بخش اعتقادات بر می ‌گردد. آن علمی كه جهان بینی مستدل را ارایه می ‌كند، آن دانشی كه درباره آغاز و انجام سیر تحقیقی دارد و آن علمی كه از مبدأ و معاد و بین مبدأ و معاد یعنی وحی و نبوت سخن به میان می‌آورد آن علم به نام و الهی است و آن حكیم موحّدی كه درباره مبدأ منتها و بین مبدأ و منتها بحث عمیق دارد و بعد از اندیشه عمیق انگیزه عمیق دارد؛ یعنی در بحث علم صاحب اندیشه است و در بحث عمل صاحب انگیزه است، می‌شود كه مرحوم از بزرگترین مفاخر اسلامی است در این سرزمین است. بنابراین هم مرز حكمت مشخص می‌ شود كه چیست و هم اقلیم حكیم مشخص می‌ شود كه تا كجاست؛ او یك است كه هم در آغاز و انجام و بین آغاز و انجام كامل است و هم در پذیرش صاحب است. 🔹 كسی است كه هم با دست توانای بتواند بین موضوع و محمول گره عمیق علمی بزند، هم با دست محصول علم را با جان خود گره بزند بشود عقیده. اگر اندیشه بود نه انگیزه یا انگیزه عالمانه و محققانه نبود، حكیم پرورش پیدا نمی‌كند. ما مخصوصاً مرحوم (قدس سره) ایشان هم در معارف الهی و اسلامی اندیشور ماهری بود، هم در پذیرش ره‌آورد دین معتقد و مسلمان كافی بود؛ اگر كسی در عرض او بخواهد مسلمانی پیدا كند دچار زحمت می ‌شود. یك بیانی را امام راحل (رضوان الله علیه) در وصف مرحوم بوعلی در كتاب شریف مصباح الهدایه دارد، می ‌فرمایند «و هو مع اخطائه الكثیرة لم یكن له كفواً احد»؛[2] یعنی این بزرگ مرد موحد الهی با گذشت هزار سال گرچه اشتباهات فراوانی دارد، ولی در طی این هزار سال مردی همتای بوعلی نیامده است. این بیان امام است، می ‌دانید امام كسی نیست كه نسبت به اساتید خود چنین حرفی را بزند، او فقه را پیش بعضی ‌ها خوانده، اصول را پیش بعضی ‌ها خوانده، عرفان را پیش بعضی‌ ها خوانده، علوم اسلامی رایج آن روز یا خصوصی یا عمومی پیش اساتید آن عصر خوانده است، برای هیچ كدام از آن اساتید یك چنین حریمی رو نگرفته، برای بسیاری از صاحبنظران و صاحب بصران یك همچنین حریمی را نگرفته است، درباره مرحوم در كتاب شریف مصباح الهدایه دارد او با اشتباهات فراوان در طی این هزار سال ثانی پیدا نكرده است! [1]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج‏1، ص32. [2]. مصباح الهدایة إلى الخلافة والولایة، ج‏1، ص69؛ «... مع أنّ خطایاه فی ذلك العلم الأعلى أكثر كثیر؛ كما یظهر بالمراجعة إلى كتبه. فإذا كان هذا حال الشیخ الرئیس، النابغة الكبرى و الأعجوبة العظمى، الّذی لم یكن له فی حدّة الذهن و جودة القریحة كفوا أحد، فكیف بغیره من متعارف الناس! و هذه نصیحة منّی على إخوانی المؤمنین لئلّا یهلكوا من حیث لا یعلمون.». 📚 پیام به همایش جناب بوعلی سینا در همدان تاریخ: 1383/06/01 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 دشمن داخلی 🔹 ما گرفتار یك هستیم كه این دشمن داخلی چند كار می ‌كند، خوب را بد نشان می ‌دهد, بد را خوب نشان می‌ دهد, ما برای نجات از این دشمن داخلی كه آن دشمن بیرونی؛ یعنی ابلیس هم همین كار را می ‌كند, چندتا راه داریم: راه اوّل است كه علم سهم تعیین‌كننده‌ ای دارد که آدم بداند چه چیزی حق است, چه چیزی باطل; چه چیزی خیر است, چه چیزی شرّ؛ چه چیزی زشت است, چه چیزی زیبا; چه چیزی صدق است, چه چیزی کذب؛ خاصیت علم این است. چیز دیگری که در کنار علم نافع است, به اینکه آنچه را که قرآن و عترت گفتند «حقٌ لا ریبَ فیه». راه سوم این است كه ما باطن اشیا را . 🔹 برای ائمه (علیهم السلام) کنار گذشتن از گناه خیلی آسان بود، چرا؟ چون اینها نه تنها عالِم بودند كه بعد از این كیفر هست, نه تنها ایمان داشتند كه خدا حق می ‌گوید؛ برای اینكه باطن كار را می ‌دیدند. اگر كسی باطن كاری را ببیند و بداند این زرق و برق، آن طرفش آلودگی و لجن است. الآن شده چهل پنجاه کشور، آن روز یک کشور بود. حضرت در برابر این حكومت وسیع خاورمیانه گفت این «عفطه عنز»[1] است؛ اینها راحت‌ هستند! برای اینكه نه تنها می ‌دانند بد است, نه تنها ایمان دارند كه خدا فرمود: باطن گناه بد است, را هم می ‌بینند؛ لذا زرق و برق دنیا نمی ‌تواند درباره اینها اثر كند. این است كه خدا فرمود شما اگر زنده بشوید یا می ‌فهمید یا باور دارید یا می ‌بینید. اگر كسی به این مقام رسید؛ آن وقت راحتِ راحت است؛ ﴿اسْتَجیبُوا﴾ ما هم به اندازه خودمان می‌ توانیم, حوزه ابتلای ما مگر چقدر است؟ ما در محدوده خاص، زندگی محدودی داریم، ما به همین اندازه می ‌توانیم بفهمیم فلان کار باطن آن چیست یا بفهمیم یا باور كنیم یا ببینیم; اینها «مانعة الخلوّ» است, جمع را شاید. 🔹 فرمود: ﴿اسْتَجیبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاكُمْ لِما یحْییكُمْ﴾.[2] اگر انسان زنده باشد, بو می ‌كشد و می ‌بیند. فرمود شما می ‌توانید باطن آن را ببینید. آن هم كه بد را خوب نشان می ‌دهد در درون ماست به نام ؛ این نفس مسوّله کار بسیار تلخی دارد، تمام این لجن‌ ها را یك طرف می‌ گذارد, روی آن هم یك زرورق شیرین می ‌كشد و به صورت تابلوی زرّین به ما نشان می ‌دهد؛ این در درون ما این چنین کاری را دارد می کند، هر روز کارگاه او این است! اگر انداختن یوسف به چاه هست; به وسیله همین نفس مسوّله است که وجود مبارک یعقوب گفت: ﴿سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنْفُسُكُمْ﴾[3] و اگر آن کار سامری است، گفت: ﴿سَوَّلَتْ لی‏ نَفْسی﴾[4] که این را همه ما مبتلا هستیم! بعدها انسان گرفتار می‌ شود وگرنه نفس امّاره كه اوایل پیدا نیست، اوّل نفس مسوّله است، این نفس مسوّله این هنر را دارد، ابزار خوبی برای شیطنت شیطان است؛ تابلوسازی, هنرمندی, در درون او ماهرانه است، او بدترین لجن را یك زرورق شیرین و زیبا روی آن می ‌كشد و به ما نشان می ‌دهد, ما هم خوب می ‎بینیم, از پشت آن بی ‎خبر هستیم؛ برای اینكه از پشت آن باخبر بشویم سه راه دارد به نحو مانعة الخلوّ: یا راه و تفسیر حوزوی و دانشگاهی است یا اگر كسی توفیق حوزه و دانشگاه نداشت, داشته باشد كه خدا و پیغمبردرست گفتند یا اگر بود ـ كه «طوبی له و حسن مآب» ـ باطن را هم می ‌بیند. این سه راه باز است؛ لذا فرمود: ﴿اسْتَجیبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاكُمْ لِما یحْییكُمْ﴾. [1]. نهج البلاغة(للصبحی صالح)، خطبه3. [2]. سوره انفال، آیه24. [3]. سوره یوسف، آیه18. [4]. سوره طه، آیه96. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1396/04/15 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 ایمان ▫️ امام هادی (علیه السلام) از پدرانش از امام علی (علیه السلام) نقل كرد كه پیامبر (صلی الله علیه و آله سلم) به من فرمود: بنویس. گفتم: چه بنویسم؟ فرمود: بسم الله الرحمن الرحیم؛ آن است كه در قلب ‌ها جایگزین شود و اعمال و آداب تصدیق كننده آن باشد. [ادب قضا در اسلام - صفحه 341] 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 حلاوت بندگی 🔹 برای بسیاری از ما در حدّ تكلیف است؛ یعنی ما فلان عمل واجب را انجام می‌ دهیم و فلان عمل حرام را ـ إِن شَاءَ اللَّه ‏ـ ترك می‌ كنیم؛ اما از نماز لذت ببریم، از روزه گرفتن لذت ببریم، از اعتكاف و حج و عمره لذت ببریم، از ادای وجوه شرعی لذت ببریم، این نصیب هر كسی نیست. 🔹 فرمود اگر كسی برای رضای خدا چشمش را پوشاند؛ نه برای ریا یا سمعه یا علل و عوامل دیگر، فقط برای رضای خدا به نامحرم نگاه نكرد، خداوند به او ایمانی عطا می ‌كند كه مزه آن ایمان را این شخص می‌ چشد: «إِیمَاناً یجِدُ طَعْمَه‏»؛ مزه نماز را، مزه گفتگو با خدای سبحان را می ‌چشد. تزكیه، بهترین راهش، است. 📚 پیام حجاب و عفاف تاریخ: 1391/06/18 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 ایمان 🔸 امام هادی (علیه السلام) از پدرانش از امام علی (علیه السلام) نقل كرد كه پیامبر (صلی الله علیه و آله سلم) به من فرمود: بنویس. گفتم: چه بنویسم؟ فرمود: بسم الله الرحمن الرحیم؛ آن است كه در جایگزین شود و و آداب تصدیق كننده آن باشد. 📚 ادب قضا در اسلام - صفحه 341. 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
تاکید خداوند بر اجتماعی بودن انسان/ عبادات فردی برای رستگاری کافی نیست! 🔹 به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اسراء، آیت الله العظمی جوادی آملی در یکی از جلسات درس تفسیر خود اظهار داشتند: همه انسان ها بدون استثناء در حال زیان و خسران هستند و به یخ فروشی می مانند که یخ هایش یعنی اصل سرمایه اش در حال آب شدن است به جز انسان هایی که سوره عصر را رعایت کنند. ایشان با اشاره به این شروط چهارگانه بیان داشتند: قرآن همه انسان ها را زیانکار می داند جز انسان هایی که که بیاورند، داشته باشد، داشته باشند و داشته باشند. 🔹 معظم له ادامه داند: خداوند برای نشان دادن اهمیت این چهار شرط، در ابتدای سوره به «عصر» قسم خورده. برخی از مفسران قائل به اینند که منظور از عصر در اینجا اکرم صلوات الله علیه و آله است چون عصر وحی و نبوت عصری است زرّین و انسان ‌پرور و انسان‌ ساز. 🔹 مفسر برجسته قرآن کریم با اشاره به جایگاه جامعه اسلامی اذعان داشتند: اگر جامعه اسلامی بهترین جامعه بشری است و خداوند از آن به عنوان ﴿هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ﴾ یاد می کند به دلیل وجود مؤمنانی است که این را رعایت می کنند. 🔹 ایشان تاکید کردند: از سویی دیگر قرآن می فرماید اگر این شروط را رعایت نکنید نه تنها خیر البریه نخواهید بود بلکه مغبون خواهید شد. ﴿یَوْمَ یَجْمَعُکُمْ لِیَوْمِ الْجَمْعِ ذلِکَ یَوْمُ التَّغابُنِ﴾. مغبون به معنای کسی است که نه تنها سودی نکرده بلکه اصل سرمایه اش را هم از دست داده. انسان گناهکار در قیامت چنین وضعیتی دارد. 🔹 مرجع تقلید جهان تشیع ضمن شرح تفاوت و اظهار داشتند: فرد معتقد کسی است که به خدا و آنچه خدا فرموده باور داشته باشد اما کسی است که علاوه بر باور، شروط مذکور را نیز رعایت کند. 🔹 ایشان با بیان اینکه ذات اقدس الهی ما را اجتماعی بار آورد خاطرنشان کردند: تواصی به حق و تواصی به صبر به دلیل است به همین علت عبادات فردی برای رستگاری کافی نیستند. 📚 سوره مبارکه عصر 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
🏴 نور هدایت ▫️ یك روایت نورانی از وجود مبارك پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) رسیده است که فرمود: «اتَّقُوا فِرَاسَةَ الْمُؤْمِنِ فَإِنَّهُ ینْظُرُ بِنُورِ اللَّهِ»؛ شما از فراست و بر حذر باشید، چون او با می ‌بیند. اگر كسی عینك یا دوربینی بر روی چشم او باشد، تلسكوپی باشد یا میكروسكوبی باشد، قوی تر و دقیق‌تر و سالم ‌تر می ‌بیند، این در امور عادی و مادی است؛ اما اگر كسی و و را در بر كرده باشد، نورانیتی در مجرای علمی او پیدا می ‌شود كه او با آن نور، اشیا را می ‌بیند؛ فرمود: «اتَّقُوا فِرَاسَةَ الْمُؤْمِنِ فَإِنَّهُ ینْظُرُ بِنُورِ اللَّهِ». ▫️ اینكه می ‌بینید بعضی از حكما، بعضی از فقها، بعضی از مفسّران، بعضی از اصولیین، بعضی از فیزیك دان‌ ها، بعضی از شیمی دان‌ ها فن ‌آور و نخبه هستند، طرح تازه می‌ آورند و می‌ گویند، برای این است كه آنچه اینها می ‌فهمند در كتاب ‌ها نیست، وگرنه دیگران هم می ‌فهمیدند؛ از حرف استاد نگرفتند، وگرنه دیگر شاگردان هم می‌ گرفتند؛ از مقاله یا مقالت دیگران استفاده نكردند، وگرنه دیگران هم بهره می ‌بردند، فرمود این با دارد می ‌بیند؛ لذا حرف تازه ای می ‌آورد و در رشته خودش، مطلب جدیدی را ابتكار می ‌كند. ▫️ اولاً هر مطلب تازه‌ای كه باشد است و ثانیاً ﴿ما بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ﴾، این شخص با ، نعمت الهی را می ‌بیند، آن‌گاه در فنّ خودش دارد؛ فرمود: «اتَّقُوا فِرَاسَةَ الْمُؤْمِنِ فَإِنَّهُ ینْظُرُ بِنُورِ اللَّهِ». اگر طلبه ‌ای دارد مطالعه می ‌كند، چراغ روشنی هست، عینكی در اختیار او هست و كتابی است که دارد مطالعه می ‌كند، ماورای همه اینها نورانیت دیگری هم هست كه با آن نور دارد می ‌بیند. ▫️ اگر در بخشی از آیات قرآن كریم فرمود: ﴿وَ جَعَلْنا لَهُ نُوراً یمْشی‏ بِهِ فِی النَّاسِ﴾؛ یعنی عده ای در اثر وارستگی حاصل از تقوا، نورانی‌ هستند و كسی كه نورانی باشد می‌ شود که هم راه خود را می ‌بیند، چون عالِم است و هم به دیگران راه نشان می ‌دهد، چون «مصباح ‌الهدایة» است. اگر درباره سالار شهیدان (سلام الله علیهما) آمده است كه «اِنَّ الْحُسین مِصباحُ الْهُدی وَ سَفینَهُ الْنِّجاة» به همین علت است؛ ، و او طوری است كه دیگران را راهنمایی می‌ كند؛ خاصیت این است. آپارات: https://www.aparat.com/v/pnkQs 📚 درس اخلاق تاریخ: 1393/08/01 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
تاکید خداوند بر اجتماعی بودن انسان/ عبادات فردی برای رستگاری کافی نیست! ✍️ پایگاه اطلاع رسانی اسراء؛ حضرت آیت‌الله العظمی جوادی آملی: قرآن همه انسان ها را زیانکار می داند جز انسان هایی که که بیاورند، داشته باشد، داشته باشند و داشته باشند. 🔹 اگر جامعه اسلامی بهترین جامعه بشری است و خداوند از آن به عنوان ﴿هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ﴾ یاد می کند به دلیل وجود مومنانی است که این را رعایت می کنند. فرد معتقد کسی است که به خدا و آنچه خدا فرموده باور داشته باشد اما مومن کسی است که علاوه بر ، شروط مذکور را نیز کند. مطالعه بیشتر: 🌐 news.esra.ir 📚 درس تفسیر سوره مبارکه عصر تاریخ: 199/01/16 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 اهل استغفار 🔹 حضرت امیر فرمود در زمین دو امان بود، یکی رخت بربست نیست دومی را از دست ندهید «أَمَّا الْأَمَانُ الَّذِی رُفِعَ فَهُوَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله و سلم)»؛ تا حضرت بود عذاب نازل نمی ‌شد. دومی: «وَ أَمَّا الْأَمَانُ الْبَاقِی فَالاسْتِغْفَارُ» مادامی که امت باشند نه اشخاص وحده، اهل استغفار باشند آن جامعه عذاب نمی ‌بیند. 🔹 از حضرت سؤال کردند دلیل اینکه شما می ‌فرمایید دو چیز عامل بود چیست؟ فرمود دلیل ما قرآن کریم است، خدا در قرآن کریم این چنین فرمود: ﴿وَ ما كانَ اللَّهُ لِیعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِیهِمْ وَ ما كانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ یسْتَغْفِرُونَ﴾؛ مادامی که تو ای پیغمبر در میان آنها هستی، عذابی که نظیر عذاب امت‌ های قبل نظیر عاد و ثمود و مانند آن بود دامنگیر این ملت نمی‌ شود، اگر تو رحلت بکنی مادامی که این ملت باشند، اهل باشند، اهل باشند، اهل باشند و داشته باشند عذاب الهی نازل نمی‌ شود. مطالعه بیشتر: 🌐 news.esra.ir 📚 درس اخلاق تاریخ: 1398/08/30 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 آیت الله حاج آقا مصطفی (قدس‌سره) ▫️ بعضی از علما دارای این چنین فرزندانی هستند كه اسرار آنها را به خوبی می ‏كنند و بعد از درك، آورده و سپس در خود جای می‏ دهند و آن‏گاه از آن نگهداری می ‏كنند و هنگام عمل، اظهارش می‏ كنند. برادر بزرگ و بزرگوارمان (قدس‌سره) كه سالیان متمادی با ایشان به محضر حضرت امام (قدس‌سره) رفته و آنجا درس می ‏خواندیم، این‏گونه بود و چنین فرزندی «سرّ پدر» است و مایه حفظ او؛ و «الوَلَد سرّ أبیه» یا «المرءُ یحفَظُ فی وُلده» درباره چنین فرزندانی است. ▫️ نوشته ‏های علمی مرحوم آیت الله حاج آقا مصطفی (قدس‌سره) نشان می ‏دهد كه (قدس‌سره) در علوم معقول و منقول در نوشتار این بزرگوار هست. در حیات پربركت خود تا آنجا كه توانست حضرت امام (قدس‌سره)، ، و وی بود. 📚 بنیان مرصوص امام خمینی (ره)، ص 380 و 381 🌐 http://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
   قلمرو اعتقادی
🔸 فرمان ﴿ یا أیُّهَا الَّذینَ آمَنوا آمِنوا بِاللهِ ورَسولِهِ والکِتابِ الَّذی نَزَّلَ عَلی رَسولِهِ والکِتابِ الَّذِی أنزَلَ مِن قَبل ﴾ افزون بر توصیه به ، توصیه به و صیانت از معارف دینی را نیز دربر دارد... . 👇👇👇👇 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
   قلمرو اعتقادی
🔸 فرمان ﴿ یا أیُّهَا الَّذینَ آمَنوا آمِنوا بِاللهِ ورَسولِهِ والکِتابِ الَّذی نَزَّلَ عَلی رَسولِهِ والکِتابِ الَّذِی أنزَلَ مِن قَبل ﴾ افزون بر توصیه به ، توصیه به و صیانت از معارف دینی را نیز دربر دارد. مجموع این آیات با به هم پیوستگی پیش گفته خود، جامعه اسلامی را از هر نوع گرایش به کافران شرق و غرب پرهیز می دهد و به طور ضمنی می فرماید که ایمان را به قلمروهای امور اعتقادی و اخلاقی و عملی گسترش دهید. 🔸 باور نکنید که بعضی احکام اسلام غرب پسند یا شرقپذیر نیست (همان گونه که برخی افراد در حکم اعدام گفتند)؛ عصر کنونی، فلان حکم را نمی پسندد؛ سوگمندانه این را بعضی مسلمان های غیرمنافق هم می گویند و باور می کنند! آنان که خدا، پیامبر، قیامت، کتاب های آسمانی و فرشته ها را می پذیرند و پاره ای احکام اسلامی را دنیاپسند نمی دانند، قهراً گرایششان به خط کشی بیگانه هاست. اینان منافق نیستند؛ ولی ممکن است مشمول آیه ﴿ نُؤمِنُ بِبَعضٍ ونَکفُرُ بِبَعض ﴾ شوند. 📚 تسنیم ج 21 ص 130 🌐 http://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
   امنیت جامعه
🔹 امنیت یك است. امنیت از یك طرف به درون ما رابطه دارد و از طرف دیگر به بیرون. جامعه متمدّن اسلامی، درون و بیرون را برای تنظیم رابطه با امنیت درست كرده و می‌ كند. جامعه ‌ای كه آن تمدّن اصیل و عریق اسلامی را ندارد یا هر دو راهش ویران است یا یكی از دو راه. 🔹 توضیح مطلب این است كه جامعه‌ ای امن است كه خاطرش آرام باشد و مشكل درونی نداشته باشد و این فقط از ناحیه حاصل می ‌شود كه خدایی هست و مسئولیتی هست و هر كسی در برابر كارش مسئول است و باید جوابگو باشد. رابطه بیرونی ‌اش به اقتصاد وابسته است. اگر هر دو راه تأمین بود; یعنی جامعه، مؤمن بود و از نظر اقتصاد، نانش تأمین بود، برقراری امنیتش آسان است؛ سرقت كم است, دعوا كم است, پرخاشگری كم است و امثال ذلك و اگر هر دو راه بسته بود یعنی نه از درون مؤمن بود نه از بیرون مشكل اقتصادی او حل شده بود، این هم راه سرقتش باز است, هم راه پرخاشگری و قتل و چیزهای دیگر و اگر یكی از این دو راه باز بود و راه دیگر بسته بود، به همان اندازه این آسیب ‌پذیر است. 🔹 به جامعه گرسنه را نمی‌ شود امنیت داد و از او امنیت خواست؛ اعتیاد در آن هست, سرقت در آن هست, دعوا در آن هست, قتل و غارت در آن هست. اول سیر شدن شكم جامعه است: ﴿الَّذی أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ﴾، بعد فرمود: ﴿وَ آمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ﴾. بی كاری, بدكاری و گرانی، مشكلاتی است كه به ناامنی دامن می ‌زند. 📚 دیدار جمعی از فرماندهان نیروی انتظامی با حضرت استاد تاریخ: 1394/06/26 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
 ایمان راسخ
🔹 اینکه هر کسی انجام دهد به بهشت می رود، چنین چیزی در قرآن نیست؛ فرمود هر کسی عمل صالح داشته باشد _ که این حُسن فعلی است _ ﴿وَ هُوَ مُؤْمِنٌ﴾. این ﴿وَ هُوَ مُؤْمِنٌ﴾ ملکه است، اینکه اسم فاعل نیست، این صفت مشبهه است به وزن اسم فاعل؛ یعنی ، ملکهٴ راسخهٴ ثابتهٴ اوست، خب وقتی ایمان، بود، انجام واجبات و ترک محرّمات، مستمر است. 🔹 هیچ ‌جا ما نداریم که کسی کار خوب انجام بدهد به بهشت می ‌رود! حتماً
حُسن فعلی 
با
حُسن فاعلی
همراه است؛ کار خوب، از انسان خوب. کار خوب اگر از کافر باشد، ممکن است بهره های دنیایی داشته باشد؛ ولی به بهشت نمی برند! ﴿وَ مَنْ عَمِلَ صَالِحاً مِن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَی وَ هُوَ مُؤْمِنٌ﴾؛ نه «آمَنَ»! این ﴿وَ هُوَ مُؤْمِنٌ﴾ صفت مشبهه است نه اسم فاعل و نشانهٴ ثبات و دوام و استقرار است و مقتضای مؤمن بودن، است «بالاستمرار» و است «بالاستمرار». 📚 سوره مبارکه زخرف جلسه 17 تاریخ: 1394/10/23 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
 تصدیق ایمانی
🔹 یک تصدیق، موضوع را به محمول گره می‌ زند، می ‌گوید «الف»، «باء» است؛ با تصدیق دیگر باید عصاره این قضیه به جان انسان گره بخورد، بشود . 🔹 خیلی ها ممكن است كه یك مطلب را صد درصد علماً قبول دارند ولی باور ندارند! عالِم بی عمل همین است؛ این كسی كه درباره رشوه می خواند، آیه اش را می ‌خواند، مقاله اش را می ‌نویسد، درباره آن سخنرانی می ‌كند، بعد دستش آلوده است، او باور نكرده؛ یعنی آن عصاره قضیه را به جان خود گره نزده است. 🔹 این تصدیق یعنی قبول و ایمان، غیر از آن تصدیقِ «ثبوت المحمول للموضوع» است. تصدیق به معنای «ثبوت المحمول للموضوع» مربوط به است و ؛ اما تصدیقِ به معنای باور كردن، كار و است. آنجا است آنجا جای نماز است كه انسان آن حرف هایی كه خوانده را باور كند. این باور كردن یعنی گره زدن عصاره علم به جان. 📚 سوره مبارکه زمر جلسه 27 تاریخ: 1393/09/02 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
انسان، موجودی کریم

🔹 کرامت، همان نزاهت از فرومایگی است که گرچه معادل فارسی آن نایاب است، ولی شاید نزدیک ترین واژه به آن در زبان فارسی، کلمه باشد. تکریم و بزرگداشت آدمی به دو شکل ظاهری و معنوی تحقّق یافته است: 1️⃣ تکریم ظاهری که بین همه افراد بشر مشترک است، به تفاوت های ظاهری و جسمی انسان با سایر حیوانات برمی گردد؛ مانند: ایستاده راه رفتن، خوردن و آشامیدن با دست، قدرت بر نوشتن، خوش ترکیبی، زیبایی صورت، اعتدال مزاج، قدرت بر تفهیم دیگران با کلام و نطق و اشاره، تسلّط بر طبیعت، تهیه اسباب معاش و... . 2️⃣ تکریم معنوی انسان به است که بسیاری از تکریم های ظاهری از آن نشأت می گیرد و انسان را بر سایر حیوانات برتری می بخشد. این نعمت که بزرگ ترین و محبوب ترین نعمت خداوند است، انسان را در تشخیص حق و باطل، خیر و شر، صلاح و فساد و حَسَن و قبیح راهنمایی می کند. تکامل زندگی بشر از این نعمت سرچشمه می گیرد و حیوانات بر اثر نداشتن آن، تکاملی در شکل زندگی و به کارگیری مواهب طبیعت نداشته، همان شیوه اوّلی زندگی را حفظ کرده اند؛ جز تغییراتی که انسان ها در مسیر به کارگیری حیوانات برای آنها ایجاد کرده اند. 🔹 هر یک از این دو تکریم، شامل همه انسان ها می شود. نه تنها رنگ، نژاد، اقلیم و ... در آن اثری ندارد، بلکه ملاک های برتری حقیقی، مانند ایمان، علم، جهاد و ... نیز نقشی ندارد. از این رو قرآن کریم جمیع فرزندان آدم (علیه السلام) را مشمول این تکریم معرفی کرده است: «و لقد کرّمنا بنی ءادم و حملناهم فی البرّ و البحر و رزقناهم من الطیّبات و فضلناهم علی کثیر ممّن خلقنا تفضیلاً». بنابراین، انتخاب و اختیار آدمی در این دو گونه تکریم نقشی ندارد و در حقیقت مشمول تکریم اجباری شده است. 🔹 افزون بر این دو، تکریم دیگری وجود دارد که به اراده و اختیارِ خود آدمی بستگی دارد که همان تکریم به ، و... است. این تکریم در واقع از تکلیف ناشی می شود. هرچند که عقل انسان ها متفاوت است و بدین جهت، مراتب تکریم در آنها یکسان نیست، لیکن آنچه مورد توجه قرآن کریم است، تفاوت مراتبی است که از تقوا نشأت می گیرد: «إنّ أکرمکم عنداللَّه أتقاکم»، وگرنه تفاوت های جسمی، همانند تفاوت های قومی و قبیله ای، شناسنامه طبیعی افراد است؛ چنان که تفاوت افراد در برخورداری از عقل نیز در حدّ خود، شناسنامه طبیعی است. مهم تر آنکه ، زمانی ارزش و جایگاه واقعی خود را می یابد که در خدمت ایمان و تقوا قرار گیرد... . 🔹 در توصیه های امیرمؤمنان (علیه السلام) به اصحابش آمده است: هر کس از شما که به آینه نگریست، ضمن حمد و ثنای الهی بر حُسن صورت، خداوند متعالی را به سبب اِکرام به اسلام ثنا گوید... . از این جهت که به اسلام، ایمان و تقواست. 📚 ادب فنای مقربان جلد 3، ص272 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
 ایمانِ صاعد
🔹 فرمود ما جامعه انسانی مخصوصاً مسلمان را عزیز و کریم خلق کردیم. ساختار درونی او این چنین نیست که نسبت به ذلّت و عزّت یکسان باشد؛ او است، او است: ﴿وَ لَقَدْ كَرَّمْنا بَنی‏ آدَم﴾. فرمود این ساختار، است، ساختار است؛ من انسان را با دو دست قدرت و عزت خلق کردم: ﴿خَلَقْتُ بِیدَی‏﴾. 🔹 راه‌ هایی که در قرآن و نهج البلاغه آمده، چند هدف دارد: 1️⃣ یکی اینکه ما این ساختار اوّلی را بشناسیم که آیا ما عزیز خلق شدیم یا بی ‌تفاوت، آیا کریم خلق شدیم یا بی ‌تفاوت و اگر راهی برای حفظ این هست چیست. 2️⃣ بعد از شناخت این عزت و کرامت ساختاری، آنچه باعث رشد این عزّت و کرامت است را به ما نشان دادند و آنچه مانع پیشرفت این عزّت و کرامت است را به ما نشان دادند. 3️⃣ بعد فرمود اگر شما اینها را یکی پس از دیگری شناختید و کردید، کم ‌کم ﴿زادَتْهُمْ إیماناً﴾؛ این یک بخش از قرآن است که می فرماید اینها بیشتر می‌ شود. 4️⃣ آن‌گاه دو آیه، یکی در سوره «انفال» یکی در سوره «آل عمران» هست که درجه ‌بندی را روشن می ‌کند. ـ فرمود اگر این ایمان، یکی پس از دیگری بالا آمد، ﴿لَهُمْ دَرَجَاتٌ﴾؛ کم‌کم صاحب درجات برتر می ‌شوید. ـ وقتی صاحب درجات برتر شدید، ، آن گاه این «لام» را باید برداشت، لذا در سوره «آل عمران» دیگر «لام» نیست، فرمود: ﴿هُمْ دَرَجَاتٌ﴾. ببینید تفاوت ره از کجاست تا به کجا! 👈 در هم همین طور است؛ اگر عده ‌ای «لهم درکات» است، بعد «هُم درکات» می ‌شوند. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1396/11/26 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra