با آنکه دل سپرده تر از من ندیده ای
بی جا و بی دلیل دل از من بریده ای
دزدیده اند از لب تو خنده را مگر؟
با اخم‌خود کجای جهان را خریده ای؟
صدها غزل برای تو گفتند شاعران
باید تورا احاطه کنم در قصیده ای
صیّاد بی قرار و گرفتار چشم صید
از دام ما به بام که آخر پریده ای؟
کنعان کجا و مصر کجا؟بی سبب مرا
از قعر چاه تا دل زندان کشیده ای
یارب!دلیل خلقت دیوانه ها چه بود
مارا برای خنده ی خلق آفریده ای
#فرهادشریفی
