eitaa logo
آبادی شعر 🇵🇸🇮🇷
2.1هزار دنبال‌کننده
9.6هزار عکس
2.5هزار ویدیو
105 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
هر که بر کوچه ی دلبر گذرش افتاده اشک از گوشه ی چشمان ترش افتاده آن درختیم نظر خورده که هر فصل بهار غرق گل بوده ولی بیشترش افتاده باغبان اهل صفا بود،پُرش کردی تو تا که امروز به یاد تبرش افتاده هرکه وارد شده در بازی بی منطق عشق یا فنا رفته و یا شور و شرش افتاده شوکران ریخت به کام من مجنون کوچت آمدی تا که ببینی اثرش افتاده!؟ بزم میلاد زمستان شده من پاییزی که پی یورش چشمت سپرش افتاده مات و مبهوتم و با بغض گلاویز گلو همه گفتند که یاد پدرش افتاده...
مثل بادم خسته و آشفته و بی آشیان شهر آغوش تو باشد سرزمین من بمان زود میریزم به هم رنجور و دل نازک شدم مثل یک آیینه که صدها ترک دارد به جان خنده ی شیرین من هر چند در باطن غم است میزند آتش به جان کینه توز دشمنان چله ی ابروی خود را چون کمان کمتر بکش صیدم و از تیر مژگانت دلم را وارهان خسته از امروز و بیزار از طلوع فجرها سهم ما خمیازه شد از زندگی در این زمان برگ بودم شاخه را چسپیده بودم تا رسید رد پای داس تیز و شوم شب های خزان بال تو بال پرستو ، من قناری در قفس مقصد من خاک و اما مقصد تو آسمان
اهل نفرین نیستم اما خدا لعنت کند آن‌که را یک روز همراهت به محضر می‌رود
تو نیستی که ببینی چگونه می‌گردد نسیم روحِ تو در باغِ بی‌ جوانه‌ ی من...
تو جوی کوچک نیستی، دریایی، آری کاین‌سان مرا در خویش می گنجانی ای یار من با تو، با تو، با تو، با تو زنده هستم تو جانِ جانِ جانِ جانِ جانی ای یار
گو خلق بدانند که من عاشق و مستم
دلم را پیشتر از این به کف آورده ای؛ حالا زلیخایی کن و پیراهنم را هم به چنگ آور!
یک کار فقط روسری‌ات دارد و آن هم بر هم زدن دائم آرامش باد است!
یک لحظه باد روسری‌اش را کنار زد از آن به بعد بود که شاعر زیاد شد
خوش آن عشقی ڪه در ڪوے جنونم خسروے بخشد
ساقی و مطرب و می جمله مهیاست ولی عیش بی یار مهیا نشود کجاست؟!
از چـار طرف درد همان واژه ی درد است نامرد شد از دنده ی چپ واژه ی درمـــان