eitaa logo
آبادی شعر 🇵🇸
1.7هزار دنبال‌کننده
8.2هزار عکس
2هزار ویدیو
53 فایل
راه ارتباطی: @Hazrate_baran_786
مشاهده در ایتا
دانلود
. صبح از سفر سخت زمان می آید زآنسوی زمین و آسمان می آید شب را به فراسوی زمین رانده به خشم صبحی که نفس نفس زنان می آید 🖋🌸 ☕️
بارالها هرگز دلم از یاد تو غافل نشود گر جان بشود، مهر تو از دل نشود افتاده ز روی تو در آیینهٔ دل عکسی که به هیچ وجه زایل نشود
✍هوالکریم ......................................................................... از دیده پنهانی، ولی در دل عیانی آرامشِ این خسته دل در هر زمانی با آن که در قلبم، شدی ساکن ولیکن چشمانِ من را در پیِ خود می‌کشانی دل، دیده را وادار کرد از رهگذرها بِستاند از معشوق زیبایش نشانی در جستجویت هر طرف، رو کرده دیدم تنها تو در غمخانه‌ها وِرد زبانی ای عشق ِ جاویدان من، طاووس زیبا آواره‌ام کردی در این دنیای فانی هرعاشقی چون من تو را خوانده است آه عشق او هم نمی داند کجایِ این جهانی خوبانِ عالم، عالمان را وعده دادند هر کس بگوید از تو، گیرد مژدگانی عمرت بلند است، عمر نوح و خضر و الیاس سروی کهن، امّا چو شمشادِ جوانی هم حمد و سوره، هم تشهد، هم  سلام و هم کعبه، هم بیت المقدس، هم اذانی 🔻🔻🔻 🔻🔻🔻 ══🍃💚🍃═════ ══🍃💚🍃═════
به عاشق می دهی تعلیم جان دادن، چه بی دردی! چراغ صبح می داند طریق جان فشانی را
همچنان‌که برگ خشکیده نماند بر درخت مایهٔ رنجِ تو باشم رفعِ زحمت می‌کنم
چه حال خوبی دارد... دوست داشتنت... سرِ صبح... 💟
در دل و جان خانه کردی عاقبت هر دو را دیوانه کردی عاقبت آمدی کاتش در این عالم زنی وانگشتی تا نکردی عاقبت ای ز عشقت عالمی ویران شده قصد این ویرانه کردی عاقبت
تو دل‌ بستی به معشوقی ‌که خود، معشوق‌ها دارد رها کن ای دل غافل، خدای بُت پرستت را 🍁 🌾
چه مبارک است این غم که تو در دلم نهادی به غمت که هرگز این غم ندهم به هیچ شادی ز تو دارم این غمِ خوش، به جهان از این چه خوشتر تو چه دادی ام که گویم که از آن به ام ندادی؟ 🍁 🌾
با فلسطین نسبتِ دیرینه دارد قلبِ‌ من ❤️ چون‌ از‌ آن‌ روزی‌ که‌ یادم‌ هست‌، در‌ اِشغالِ‌ توست
دلم خون شد دلارامی نیامد مرا تسکین آلامی نیامد چراغ عمر شد کم نور اما از آن گمگشته پیغامی نیامد تو از حال دل یاران گواهی تو امید دل هر بی پناهی به مشتاقان کویت از محبت نگاهی کن نگاهی کن نگاهی غم عشق ترا با جان خریدیم ملامت ها ز بدخواهان شنیدیم ولی با این همه رنج و مرارت براهت دوخته چشم امیدیم تو جان آفرینش را قراری تو پائیز مریدان را بهاری چه خوش باشد که صبح جمعه ای را بروی چشم یاران پا گذاری تو ای آرامش دل ها کجائی الا ای شمع محفل ها کجائی گره در کارم و دلخسته و زار الا حلال مشکل ها کجائی مران ایدوست از خود آشنا را نگاهی گاه گاهی بی نوا را پی دیدار سیمای تو ایدوست همیشه دوست دارم جمعه ها را خوش آن روزی که جانان بازگردد گل عشق و محبت باز گردد رسد پائیز هجرانش به پایان بهار همدلی آغاز گردد مرا غیر از تو یاری آشنا نیست دمی یاد تو از این دل جدا نیست توباغ آفرینش را صفائی جهان را بی گل رویت صفا نیست
خبرت هست که بی روی تو آرامم نیست طاقت بار فراق این همه ایامم نیست خالی از ذکر تو عضوی چه حکایت باشد سر مویی به غلط در همه اندامم نیست میل آن دانه خالم نظری بیش نبود چون بدیدم ره بیرون شدن از دامم نیست شب بر آنم که مگر روز نخواهد بودن بامدادت که نبینم طمع شامم نیست چشم از آن روز که برکردم و رویت دیدم به همین دیده سر دیدن اقوامم نیست نازنینا مکن آن جور که کافر نکند ور جهودی بکنم بهره در اسلامم نیست گو همه شهر به جنگم به درآیند و خلاف من که در خلوت خاصم خبر از عامم نیست نه به زرق آمده‌ام تا به ملامت بروم بندگی لازم اگر عزت و اکرامم نیست به خدا و به سراپای تو کز دوستیت خبر از دشمن و اندیشه ز دشنامم نیست دوستت دارم اگر لطف کنی ور نکنی به دو چشم تو که چشم از تو به انعامم نیست سعدیا نامتناسب حیوانی باشد هر که گوید که دلم هست و دلارامم نیست
گاهی مرا نگاه کنی رد شوی بس است آنان که بی‌کسند به یک در زدن خوشند...
حالم خوب استــ !! بہ شرطی ڪه فقط توووو حالم را بپرسی 🤞
در سینه دلم گم شده، تهمت به که بندم؟ غیر از تو کسی، راه در این خانه ندارد!
مرادردیست‌اندردل‌که‌گرگویم‌زبان‌سوزد وگرپنهان‌کنم‌ترسم‌که‌مغزاستخوان‌سوزد!
گاهی مرا نگاه کنی رد شوی بس است آنان که بی‌کسند به یک در زدن خوشند...
از بغض من مرنج که این عاشق صبور صدبار دل شکستی و یک بار گریه کرد
چای گیجی وسط کافه‌ی دنیا بودم قند لبخند تو پیش همه محبوبم کرد دور کردند تو را تا که مرا سرد کنند! تلخی بی‌کسی‌ام قهوه‌ی مرغوبم کرد
برای وطن نه دلشکسته و خسته، نه ناامید شدی زدی به قلب سیاهی و رو سپید شدی «به رغم مدعیانی که منع عشق کنند» به پای عشق خودت ماندی و شهید شدی همان سری که به پاهای مردمش افتاد همان دلی که برای وطن تپید شدی چه عاشقانه به تاریخ کربلایی ما تو ای حماسۀ غم، صفحه‌ای جدید شدی.. به فتنه خانه‌نشین بودم آه اما تو برای خاطر من رفتی و شهید شدی به لطف سرخی خونت که ریخت، برگی سبز میان باور این کهنه‌سررسید شدی
خُدا کُند فقط کَمی دلش هَوای من کنَد.... خُدا کندْ ، خُدا کندْ ، خُداکندْ!🙏🏿🙂
به خوابم آمدی حالا نفس بالا نمی‌آید بگویم یا نگویم "یا غیاث المستغیثین" را؟🤔 🖇💌
گاهی مرا نگاه کنی رد شوی بس است آنان که بی‌کسند به یک در زدن خوشند...
از بغض من مرنج که این عاشق صبور صدبار دل شکستی و یک بار گریه کرد
به سرم زد که شبی سوز دل آغاز کنم باب اسرار دل خویش دمی باز کنم در بر محرم دل سفرهٔ دل وا کردم رازهای دل خود یک به یک افشا کردم مرغ طبعم به حرم خانهٔ او زائر شد به خیالم بخدا پنجره ای ظاهر شد شد مجسم بر چشمان ترم صحن و سرا کردم از دور سلامی به غریب الغربا گفتمش جان جوادت به خدا خسته شدم من به ریسمان هوی وهوسم بسته شدم بنده را خود برهان از تلهٔ نفس دنی تا مشرف بشوم بر حرمت جان علی فاخرم بر دلم افتاده که مشهد بروم در حریم رضوی پاک و مطهر بشوم هست مراد دل من باب کرم وا بشود حکم پرواز من خیره سر امضا بشود ابتدا سر بزنم من به شفا خانهٔ قم از دل و جانم بزنم بوسه بر آستانهٔ قم بعد از آن راهی دریای خروشان بشوم دست بر دامن سلطان خراسان بشوم فرتوت فاخر