آیه بامداد چهارشنبه : #قرآن . سوره زخرف : أَ هُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّكَ ؟ نَحْنُ قَسَمْنا بَيْنَهُمْ مَعِيشَتَهُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ رَفَعْنا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجاتٍ لِيَتَّخِذَ بَعْضُهُمْ بَعْضاً سُخْرِيًّا وَ رَحْمَتُ رَبِّكَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ «32» . آيا آنان #رحمت پروردگارت (در مورد تعيين پيامبر) را (ميان خود) تقسيم مى‏كنند ؟ در حالى كه ما #معيشت آنان را در زندگى دنيا ميانشان تقسيم كرده‏ايم (تا چه رسد به اعطاى مقام والاى نبوّت) و درجات بعضى انسان‏ها را بر برخى ديگر برترى داديم تا برخى از آنان برخى ديگر را به #خدمت گيرند و رحمت پروردگار تو از آنچه آنان مى ‏اندوزند بهتر است. . نكته‏ ها: برترى يافتن برخى انسان‏ها بر ديگران دو گونه است: - يكى #برترى در ساختار جسمى، فكرى و استعدادهاست كه اين امر سبب احساس نياز به يكديگر و خدمت به همديگر است و بدين وسيله #جامعه تشكيل مى‏شود. انسان در اين برترى نقشى ندارد. «رَفَعْنا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجاتٍ» . - نوع ديگر، برترى است كه خداوند بر اساس #تلاش انسان عطا مى‏كند، نظير آيه: «يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ» كه خداوند كسانى را كه به سراغ علم و ايمان رفتند برترى مى‏دهد. . وقتى معيشت انسان‏ها در دست خداست، چگونه بعضى انتظار دارند مقام نبوّت با آنان باشد و آنها تصميم بگيرند كه #وحى بر چه كسى نازل شود؟ تفاوت‏هايى كه ميان مردم است بايد سبب پيوستگى و #تعاون و استخدام بعضى توسط بعضى باشد، نه سبب استثمار و فخر فروشى و تحقير ديگران. «سُخْرِيًّا» يعنى گروهى از انسان‏ها گروه ديگر را به كار گيرد و آنها را استخدام كند. . پيام‏ها: 1- انسان بايد قدر و جايگاه خود را بداند و پا را از گليم خود درازتر نكند. (انتخاب‏پيامبر در حوزه اراده الهى است، نه توقّع و انتظار مردم) «أَ هُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّكَ» 2- نبوّت، رحمت خاص الهى است. «رَحْمَةِ رَبِّكَ» 3- كسى از خداوند طلبى ندارد هر چه هست لطف و رحمت اوست. «رَحْمَةِ رَبِّكَ» 4- #رزق فقط به دست خداست. «نَحْنُ قَسَمْنا بَيْنَهُمْ مَعِيشَتَهُمْ» 5- برترى‏هاى جسمى و فكرى سبب غرورتان نگردد زيرا همه از خداست. «نَحْنُ قَسَمْنا- رَفَعْنا» 6- انديشه جامعه بى طبقه، خيالى بيش نيست. (خداى حكيم خود تفاوت‏هايى قرار داده تا مردم به يكديگر احساس نياز كنند و با كمك به يكديگر در سايه اجتماع رشد كنند.) «رَفَعْنا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجاتٍ» 7- اجير شدن و #اجير گرفتن و استخدام بعضى انسان‏ها توسط بعضى ديگر، امرى مجاز و مشروع است. «لِيَتَّخِذَ بَعْضُهُمْ بَعْضاً سُخْرِيًّا» 8- جامعه‏ى پايدار و #اقتصاد سالم، وابسته به تعاون و بهره‏ گيرى از توان نيروهاى مختلف انسانى است. «لِيَتَّخِذَ بَعْضُهُمْ بَعْضاً سُخْرِيًّا» 9- رحمت، از شئون ربوبيّت است. «رَحْمَةِ رَبِّكَ» 10- وحى و رسالت را با ماديات مقايسه نكنيم. «رَحْمَتُ رَبِّكَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ» 11- برترى‏هاى مادى، شما را از رحمت الهى غافل نكند. «وَ رَحْمَتُ رَبِّكَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ»

آیه بامداد دوشنبه : #قرآن . سوره محمّد : يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَ يُثَبِّتْ أَقْدامَكُمْ «7» اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد! اگر خدا را #يارى كنيد، شما را يارى مى‏كند و گام‏هايتان را استوار مى‏سازد. نكته ‏ها: انسان، موجودى محدود است و نصرت و يارى او از راه خدا نيز محدود؛ ولى خداوند بى نهايت است و نصرت او برخاسته از قدرت نامحدود. . خداوند چند چيز را در گرو چند چيز بر خود لازم كرده است: - توجّه و يادكردش را در گرو يادكرد انسان. «فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ» - نصرت وياريش را در گرو يارى انسان. «إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ» - بركت و ازدياد را در گرو سپاسگزارى انسان. «لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ» - وفاى به عهدش را در گرو وفادارى انسان. «أَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ» . حضرت على عليه السلام مى‏فرمايد: اگر خدا را يارى كنيد، خداوند شما را يارى مى‏كند و گام‏هاى شما را استوار مى‏سازد ... خداوند از روى خوارى و ناچارى از شما نصرت ويارى نمى‏خواهد ... او از شما يارى خواسته در حالى كه خود #عزيز و حكيم است و سپاهيان آسمان‏ها و زمين به فرمان او هستند. نصرت خواهى و استقراض الهى براى آن است كه شما را بيازمايد و بهترين عامل به نيكى‏ها را مشخص سازد. . پيام‏ها: 1- لازمه‏ى ايمان، اقدام #عملى در جهت نشر و گسترش دين الهى است. يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ‏ ... 2- جهاد با كفّار محارب، يكى از مصاديق يارى دين خداوند است. فَضَرْبَ الرِّقابِ‏ ... إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ‏ ... 3- پاداش و كيفر الهى، با عملكرد انسان همگون است. «تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ» 4- هركس با فكر، زبان و عمل خويش، #دين اسلام را يارى كند، خداوند نيز او را حمايت مى‏كند. «إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ» 5- دريافت الطاف الهى، به #تلاش انسان بستگى دارد. «إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ» (انتظار نصرت خداوند بدون تلاش و كوشش، توقّعى نابجاست.) 6- در ميان امدادهاى الهى، #ثابت_قدم بودن، برجسته ‏ترين آنهاست. (بعد از نصرت الهى نام پايدارى آمده است.) «يَنْصُرْكُمْ وَ يُثَبِّتْ أَقْدامَكُمْ» 7- پاداش‏هاى الهى بيش از عملكرد ما است. «إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَ يُثَبِّتْ أَقْدامَكُمْ»

آیات بامداد دوشنبه : #قرآن . سوره نجم : أَلَّا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى‏ «38» سوره نجم : وَ أَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلَّا ما سَعى‏ «39» (در كتب آسمانى آمده است) هيچ كس بار ديگرى را به عهده نخواهد گرفت. و اين‏كه براى انسان جز آنچه #تلاش كرده، (بهره ديگرى) نيست. سوره نجم : وَ أَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرى‏ «40» سوره نجم : ثُمَّ يُجْزاهُ الْجَزاءَ الْأَوْفى‏ «41» و اين‏كه #تلاش و سعى او را به زودى به وى بنمايند. سپس جزاى كامل آن را به او بدهند. . نكته ‏ها: آيات 38 تا 54، تعاليمِ كتاب‏هاى ابراهيم و موسى است كه مورد قبول اسلام است. «وِزْرَ» به معناى بار سنگين است و به گناه نيز كه در حقيقت بار سنگينى است، گفته مى‏شود. « #وزير» كسى است كه بار سنگين اداره مملكت را بر دوش مى‏گيرد. خداوند توسط كارهاى نيك، بدى‏ها را محو مى‏كند و يا با توبه و استغفار مى‏بخشد و يا بدى‏ها را به خوبى تبديل مى‏كند، امّا بارگناه كسى را به ناحق به دوش ديگرى قرار نمى‏دهد. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: گناه والدين زناكار بر عهده فرزندى كه از زنا متولد شده نمى‏باشد و سپس آيه‏ أَلَّا تَزِرُ وازِرَةٌ ... را تلاوت فرمودند. پيام‏ها: 1- كيفر و پاداش الهى عادلانه است. «أَلَّا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى‏» 2- به اتكاى ديگران، خود را گرفتار خلاف نكنيد كه آنان بار شما را به دوش نخواهند كشيد. «أَلَّا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى‏» 3- در عزل و نصب‏ها، انحرافات #بستگان و نزديكان را به پاى مردم نگذاريد. «أَلَّا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى‏» 4- هستى، ميدان تلاش و كار و نتيجه ‏گيرى است. «وَ أَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلَّا ما سَعى‏» 5- ما مكلّف به انجام وظيفه ‏ايم، نه حصول نتيجه. سعى و تلاش وظيفه ماست. «إِلَّا ما سَعى‏» 6- ايمان به #بقاى عمل و نظام عادلانه كيفر و پاداش، انسان را در برابر رفتار خود، هم دلگرم و تشويق و هم محتاط و مسئول مى‏كند. «وَ أَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرى‏» 7- هيچ عملى در هستى محو نمى‏شود. «سَعْيَهُ سَوْفَ يُرى‏» 8- نيكوكاران در دريافت پاداش كار خود، عجله نكنند. «سَوْفَ يُرى‏» 9- دنيا، ظرفيّت جزاى كامل را ندارد و بايد قيامتى باشد تا حق مطلب ادا شود. «ثُمَّ يُجْزاهُ الْجَزاءَ الْأَوْفى‏» 10- اقدام انسان، با پاداش‏هاى بهترى پاسخ داده مى‏شود. وَفَّى‏ ... الْأَوْفى‏ 11- گرچه در دنيا نيز مجازات‏هايى هست، امّا مجازات كامل در قيامت است. «الْجَزاءَ الْأَوْفى‏» 12- #قيامت داراى مراحل و مواقف متعدّدى است. (از كلمه‏ «سَوْفَ» و «ثُمَّ» استفاده مى‏شود كه مرحله شهود عمل با مرحله جزاى عمل متفاوت است.)