eitaa logo
دغدغه‌های حوزوی
457 دنبال‌کننده
149 عکس
47 ویدیو
24 فایل
آئينه‌ای براى انعكاس مهمترين اخبار، دیدگاه‌ها، نقدها و تحليل‌هاى چالشی عرصه دين، فرهنگ، اجتماع، روحانيت و حوزه‌های علمیه... http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0 شناسه: @daghdagheha ادمین @a_r_moayedi
مشاهده در ایتا
دانلود
💠در حاشيه پخش ناباورانه برنامه "شوكران" از سيما! 🖋محمدرضا زائری ♦️هر قسمت برنامه "شوكران" كه پخش مي شود با خود فكر مي كنم كه آيا اين برنامه مي تواند ادامه داشته باشد؟ در زمان اقتدار كوتوله ها و در زمان سلطه ناداني بر تصميم گيري ها و سياست گذاري ها آيا مي توان به دوره جديدي از حضور فعال و آگاهانه رسانه ملي دل بست و جرقه هاي كم رمقي چون شوكران را بارقه هايي براي شعله ور شدن آتشي گرمابخش تلقي كرد؟ ♦️در فضايي كه طي سالهاي اخير متاسفانه مديران سطوح مياني كشور نه به اصول و ضوابط عقلي سياستگذاري پاي بند بوده اند و نه به خط مشي ها و نظرات رهبر انقلاب مبني بر گسترش و توسعه كرسي هاي آزادانديشي و صداقت و راستي با مردم وقعي نهاده اند و به مرور همه روزنه هاي اميد را بر مخاطب رسانه و افكار عمومي بسته اند و ناخواسته بيننده محترم را دربست و مفت و مجاني در اختيار شبكه هاي بيگانه قرار داده اند، آيا مي توان از سيماي جمهوري اسلامي برنامه اي تماشا كرد كه پرسش جسارت آميز رفراندوم را مطرح كند؟ ♦️آفرين بر پيام فضلي نژاد، آفرين بر دكتر معيني پور و شبكه چهار سيما و آفرين بر دكتر ميرباقري معاونت سيما كه از فضاي تنگ و تاريك و سياه و نمور تظاهر و تجاهل بيرون آمدند و گرچه دير ولي بالاخره جسارت و جرأت كردند كه شجاعانه و روشنگرانه با حقيقت رو به رو شوند و پرسش كنند و جواب بشنوند و باب گفتگو را باز كنند. ♦️طبيعتا در فضاي غلبه نفاق و تظاهر و دروغ و ريا انتظار معجزه ندارم اما همين اتفاق هاي شگفت_ هر چند كوچك و ساده - مانند پخش برنامه شوكران در چهلمين سال انقلاب شعله اميد به اصلاح و تغيير را در دلهاي نخبگان و جوانان روشن نگه مي دارد. ♦️هر چند ناگفته پيداست كه چه فشارهايي بر دوستان تهيه كننده و مديران سازمان صدا وسيما آمده و خواهد آمد و بين خودمان باشد تقريبا اميدي هم به مقاومت و ايستادگي شان براي ادامه پخش شوكران ندارم! -به نقل از کانال نویسنده http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0
💠نسبتی میان ابتذال و پاسخگویی! 🔸گزارشی از اتفاقی کوچک اما مهم، در پایان جلسه هم اندیشی در باب گفتگوی میان هگل و فیلسوفان مسلمان(برگزار شده در مجمع عالی حکمت اسلامی قم) 🖋محمد مهدی هادی ♦️شاید به ندرت پیش آید که جلسه ای با موضوعی چنین با اهمیت برگزار گردد. چه رسد به آنکه اساتید شهره ای چون دکتر طالب زاده، بهشتی، یزدان پناه، پارسانیا و ... در کنار یکدیگر بنشینند و قصد گفت و گو کنند! پس چنین اتفاقی اهمیتی بسیار دارد و می تواند نشان دهنده نکات و مسائل بسیار مهمی باشد. ♦️یکی از این نکات بسیار مهم که در تمام طول جلسه قابل مشاهده بود، ناتوانی اساتید در گفت و گوی با یکدیگر بود که همین مسئله به چهره موضوع جلسه ای که برای آن جمع شده اند، خدشه ای سخت و غیر قابل چشم پوشی وارد می سازد. ♦️این نشست، نمایش وضعیت کنونی ما بود که هنوز حتی درباره گفت و گو هم نمی توانیم با یکدیگر گفت و گو کنیم. ♦️اما این نکته چندان هم غیرقابل پیش بینی نبود و آنچه من اتفاقی کوچک توصیفش کردم، نمایانگر مسئله ای دیگر است. همانگونه که ناخودآگاه آدمیان بیشتر نشان دهنده عمق شخصیت آنان است، حواشی جلسات نیز عمق و بنیاد بعضی مسائل را آشکارتر نمایان می کنند. ♦️متاسفانه بی ربط ترین و تکراری ترین سخنان در جلسه از زبان دکتر پارسانیا بیرون آمدند و به نظر می رسد تغییرات چهره دکتر محمدرضا بهشتی هنگام سخنان دکتر پارسانیا، موید خوبی برای این امر باشد. پارسانیا نقد های تکراری خود را مطرج کرد و هم بهشتی و هم طالب زاده به این نقد ها پاسخ گفتند. ♦️اصلی ترین ایراد بیان شده توسط پارسانیا ناظر بر ایده آلیست بودن هگل، همانندی شئون آگاهی و وجود و سوبژکتیویته بود. بهشتی و طالب زاده چندین بار توجه به این موضوع خواستار شدند که با مبانی خارج از فلسفه هگل، نمی توان این گونه نقد های جزئی و بیرون از چارچوب و سبستم را طرح کرد. همچنین در پاسخ به ایرادات نکات مهمی را بیان کردند و ایده آلیست بودن هگل را اوج رئالیسم تعبیر کردند. ♦️اما پاسخی که از پارسانیا شاهد بودیم، باز مواجهه ای بیرون از چارچوب بود! این بار نه به فلسفه هگل بلکه نسبت به سخنان اساتید دیگر. اینگونه انسان اسیر زندان خویشتن می گردد و هم فلسفه و هم علوم انسانی را مبتذل می کند. انتظار می رود چنین کسی حتی اگر نتواند از خود در برابر این سخنان دفاع کند، لا اقل طالب این مسئله باشد و به قول خود برای رفع اتهام از خود تلاش کند. در پایان جلسه ایشان حتی یک دقیقه هم حاضر به پاسخ گویی به سوالات دیگران نشدند. ♦️علیرغم اینکه این حقیر به ایشان عرض کردم از مسافت بسیار دوری برای این جلسه آمده ام و دقیقه ای چند را به پاسخ به سوالات اختصاص دهند، ایشان فرمودند که فرصت ندارند و باید به کلاس دیگری برسند و سپس عازم شهر مشهد شوند. ♦️مسئله این است که چرا چنین کسی اینقدر باید از اختصاص وقت به پاسخ گویی صرف نظر کند؟ و جالب ترین مسئله ای که تعجب و حیرت این حقیر را برانگیخت، این بود که جناب حجت الاسلام دکتر پارسانیا علیرغم نداشتن فرصت! منتظر دکتر بهشتی ایستادند تا صرفا به ایشان بگویند ببینید فضای قم چقدر خوب است! ما هر هفته از این جلسات برگزار می کنیم! ♦️اساتید جلسه همگی از اساتید بسیار پرمشغله بودند و اما هیچ کدام اینقدر زود و بی مقدمه به خود اجازه ترک جلسه را ندادند و با احترام، کرامت و صبوری -علیرغم عجله داشتن- به پرسشگران حتی المقدور پاسخ می دادند. امیدوارم اساتید ما آنقدری برنامه خود را فشرده نچینند که به مهمترین بخش از جلسات که همانا پرسش و پاسخ است وقتی اختصاص ندهند. ♦️پ.ن: حجت الاسلام دکتر حمید پارسانیا از تاثیرگذاران در فضای دانشگاهی و آموزش و پرورش هستند و از مولفین کتب جامعه شناسی مقطع دبیرستان می باشند. -به نقل از نقدنامه http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0
💠اندر ملاقات کنکورفروشان با مراجع قم! 🖋دکتر محمّد‌علی فیاض‌بخش پنج شنبه ٢٢ آذر ماه ١٣٩٧ ♦️همه‌جور سوژه‌ای را در ملاقات افراد با برخی مراجع عظام تقلید در قم و‌ حومه شنیده بودیم، جز این یک قلم را: ملاقات مدیران انتشارات کنکور و کتب کمک‌درسی. ♦️انصافاً این یکی ناز‌شست دارد. بی‌جهت نیست که تیراژشان در سال تا ۲۵میلیون جلد می‌رسد؛ تیراژی که در میان کتاب‌خوان‌ترین ملل نیز شگفت‌انگیز است. ♦️...و اما این‌بار نیز یکی دو سه مرجع بزرگوار همچون سوژه‌های دیگر کم نگذاشتند و (به قول سعدیِ جانم) به سیاق مألوف و طریق معهود، در موضوع تخصصی و آموزشی-پرورشی تکلیف شب دانش‌آموزان از رهنمود کسر نیاوردند. ♦️ملاقات افراد دست‌اندرکار حکومتی با مراجع برای جاانداختن منویّات مقدسشان چیز تازه‌ای نیست، و از بس درِ گشاده و روی نورانی این بزرگان پذیرای همگان است، همگان نیز این فرصت طلایی را غنیمت می‌شمارند و آنجایی که کارشان تنگنای قانونی می‌یابد، از فراخنای سعه‌ی صدر مراجع بزرگوار حسن استفاده را می‌برند؛ یا به توقیع و توصیه‌ای، یا گرفتن توبیخی بر رقیبی یا تشویقی بر همدم و‌ همراهی یا در مضیقه‌های لاینحل، با فتوایی. ♦️فقه پربار و‌ بدون بن‌بست ما به همت همین بزرگواران و شاگردان خاصشان توانسته در بسیاری از محال‌اندیشی‌ها اندیشه کند و در اغلب تنگناهای آینده نیز حکمی برآورَد؛ فاجعه‌ی نقصان یا حذف تکلیف شب دانش‌آموزان که دیگر عددی نیست. لابد کنکوربازان به خیال خام اندیشیده‌اند که در ضرورت قطعاً فتاوایی بر این امر مستحدثه نیز به داد ایشان و کمک‌درسی‌چیان خواهد آمد و عمل بدان هم حتماً مُجزی خواهد بود. مشکلی که اخیراً حادث شد و لرزه بر بیضه‌ی اسلام افکند، ارتعاشی بود که احتمالاً (آن هم نه قطعی) بر درآمد نجومی کتب کمک‌درسی افتاد که می‌باید این نقیصه و ثُلمه بر دامن اسلام، همچنان از بیوت مراجع حل‌وفصل گردد و چه نیکو «سوراخ‌دعاشناسان کنکورباز» منفذ نافذه را یافتند و بمیرم الهی برای خون دلشان که چقدر نگران بیکار شدن بچه‌های ما از تکلیف و روی‌آوری به فضاهای مجازی هستند! ♦️حضرتی از این کنکور فروشان در محضر مراجع نالیده‌بود که: «آقا! وافنلاندا! وایوگسلاویا! وااسلاما! اگر بچه‌ها مشق شب نکنند، یکسره در فضای مجازی آن‌کار دیگر کنند و ما (یعنی کمک‌درسی‌چیان) مسئول وزر و‌ وبالشان در آخرت خواهیم بود؛ آخر این رسالت زمین‌مانده را به کجا بریم!؟» ♦️برخی از بزرگان بزرگوار نیز، تو‌گویی در کنار فقه و اصول، سال‌ها در مسائل تخصصی آموزش‌و‌پرورش و از جمله فواید رونویسی و تکلیف شب تحقیق و‌ تفحص کرده باشند، فرموده بودند: «آری! بچه‌ها بدون تکلیف شب نُنر بار می‌آیند!» ♦️انصاف می‌دهم، بیوت مراجع از دیرباز، خانه‌ی امن مردم بوده و هست و مرجع تقلید، سکّان مردمان بی‌پناه بوده و‌ خواهد بود؛ سخن در فرصت‌طلبی رندانی موقع‌شناس و وظیفه‌یاب است که با چه هوش و فطانتی از این خانه‌های امن در جهت ناامن‌تر کردن آرامش و سلامت بچه‌های مردم سوء‌استفاده می‌کنند. -به نقل از کانال نویسنده http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0
💠نماز جمعه محل پاسخگو کردن حوزه های علمیه است. 🔊استاد رحیم پورازغدی در سخنرانی پیش از خطبه های نماز جمعه تهران: 🔸نماز جمعه جای لالایی خواندن و تکرار نیست، بلکه تریبونی برای پاسخگو کردن رؤسای سه قوه و سایر مسؤولان، شفاف سازی بیت المال، شفاف سازی بودجه و خدمات دانشگاه، پاسخگو کردن حوزه علمیه، مرکز مدیریت، مدرسان و حتی مراجع تقلید است. 🔸 نماز جمعه محل پاسخگو کردن حوزه‌هاست، مدیریت‌های حوزه‌های علمیه، مدرسین تا مراجع تقلید. 🔸 همه باید پاسخگوی مسئولیت های معرفتی خودشان باشند دوره کلیات و مکررات گذشت، از این عصر باید عبور کنیم، در متن جامعه باشید، جامعه رفت و شما جا ماندید، دوران استثنایی تشیع است و شما در دنیا و آخرت مسئولید که چرا از دشمنان ملت عقب ماندید. 🔸امام(ره) گفت که مراقب خطر نفوذ در حوزه تا حد مرجع‌سازی باشید، امام راحل فرمودند «مرجعیت پاپ و نمایشی و ارثی نیست»، بر این اساس حوزه علمیه محافظه کار و بدون درد را نمی توان حوزه علوی نامید؛ امروز یک عده معدودی به جای همه روحانیت پاسخگو هستند و از دو طرف هم فحش می خورند، پس قشر روحانیت کجا هستند؟ 🌐رسا-جهان نیوز 📅۲۳ آذر ۱۳۹۷ 🆔 @feghahat http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0
💠سخنی با مراجع بزرگوار شیعه 🖋رضا بابایی 🔹اگر کسی از من بپرسد نابودکننده‌ترین خطر برای مراجع گرانقدر شیعه چیست، می‌گویم: قانونی نانوشته که نقد ایشان را منع می‌کند و جرم می‌انگارد. مرجعیت شیعه را نه مخالفان و منتقدان آن، که مداحان و دوستان نادان به خطر انداخته‌اند. اگر گفت‌وگوی انتقادی با بزرگان حوزه، رسمیت نیابد و منتقدان دلسوز ایشان در رسانه‌های عمومی اجازۀ نقد نیابند یا نقد آنان بر جسارت و توهین و دشمنی حمل شود، کار مرجعیت شیعه پیش از قرن بیست‌ویکم به پایان می‌رسد. نقد نیز باید عمومی باشد تا اثر کند؛ وگرنه نصیحت است و به نیروی پند و نصیحت، تا امروز هیچ نهادی اصلاح نشده است. 🔹مراجع گرانقدر تقلید، به‌رغم آگاهی‌های بسیار در فقه و شریعت و به‌رغم سلامت نفس، به‌شدت نیازمند آشنایی با علوم جدید و نیز پیچیدگی‌های سیاست و اقتصاد و بانک و تاریخ اسلام و ایران و قوانین جزایی و روش‌های متنوع و نوبنیاد در تربیت و گفت‌وگو با انسان معاصرند. و اگر دانش‌اندوزی در این زمینه‌ها را در شأن خویش نمی‌بینند یا فرصت آن را ندارند، دست‌کم جانب احتیاط را فرونگذارند. ما از ایشان آموخته‌ایم که گاهی «توقف»، به اندازۀ فتوا اثر دینی و ارزش علمی دارد. آموخته‌ایم که دربارۀ هر مسئله‌ای سه گونه می‌توان واکنش نشان داد: موافقت؛ مخالفت؛ توقف. ارزش علمی و معنوی و خداپسندانۀ توقف، گاهی بیشتر از موافقت یا مخالفت است. 🔹مجتهدان گرانقدر قم همواره از دیگران گلایه می‌کنند که چرا بدون صلاحیت‌های لازم در دین‌شناسی و فقه سخن می‌گویند. به محضر مبارک ایشان عرض می‌کنم که تنها فقه و شریعت نیست که اظهار نظر در آن نیازمند آگاهی‌های تخصصی است. هنر، تاریخ، سیاست، اقتصاد کلان، کشورداری، حقوق بشر، عصر جدید، نظام‌های آموزشی و تربیتی، مشق شب و کنکور، برجام، اسناد بین المللی مانند قانون پولشویی و ده‌ها مقولۀ دیگر نیز به اندازۀ فقه ماهیتی پیچیده دارند، و تخصص کمترین چیزی است که اظهار نظر را دربارۀ آنها موجه می‌سازد. مقام معنوی و جایگاه دینی مراجع بزرگوار تقلید، سرمایۀ دین و کشور است. این مقام و شأن برتر و تأثیرگذار بر سرنوشت کشور، میرات هزار سال زهد و احتیاط و همراهی دانشمندانی همچون شیخ طوسی و مقدس اردبیلی و آیت الله بروجردی با مردم بوده است. پاسداری از این میراث بزرگ و گره‌گشا، بیش از همه بر عهدۀ میراث‌بران است. 🔹طماعان و سودجویان هرگز از این سرمایه صرف نظر نخواهند کرد و این امکان وجود دارد که گاهی با سوءاستفاده از حساسیت‌های شریعت‌مدارنۀ مراجع، سخنی از ایشان را پشتوانۀ فعالیت‌های سیاسی یا اقتصادی خود کنند. عرض این نویسندۀ بی‌مقدار به محضر مبارک مراجع بزرگوار این است که بیت شریفشان را از احسنت‌گویان و دست‌بوسان و مریدان بپیرایند و جای آنان را به منتقدان دلسوز و کارشناسان بدهند؛ چنانکه پیامبران و همۀ پیشوایان دینی، چنان از مدح و مجیز می‌گریختند که گویی از ذبح با چاقوی تیز می‌گریزند: من مدحک فقد ذبحک؛ آن کس که تو را مدح می‌کند، به قربانگاه می‌برد. @saraeer http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0
💬 اگر من جای رئیس سازمان تبلیغات اسلامی بودم... برای درج ایده‌ها، طرح‌ها و نظرات خود درباره سازمان تبلیغات، لطفا دیدگاه‌های خود را در ذیل خبر مربوط کامنت یا به آیدی زیر ارسال بفرمایید. hawzahnews.com/detail/News/471910 📭 @InfoHawzah :صندوق‌پیام
💠نقش آفرینی حوزه و دانشگاه در گسترش علوم اسلامی؛ فرصت‌ها و آسیب‌ها ✅آیت الله علیرضا اعرافی؛ استاد حوزه و دانشگاه و مدیر حوزه‌های علمیه ✅دکتر علی مطهری؛ استاد دانشگاه و نائب رئیس مجلس شورای اسلامی 🔶دوشنبه 26آذر1397 دانشگاه تهران🔶 http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0
💠تولید عِلمِ مُرده 🖋مهراب صادق‌نیا ♦️دیروز به مناسبت هفته‌ی پژوهش، یکی از مراکز مطالعاتی از شماری محقق تقدیر کرد. نام من نیز در لیست تقدیرشدگان بود. از لطف دوستانِ دست‌اندرکار سپاس‌گزارم. ♦️این سال‌ها به دلیل کم شدن بودجه‌های دولتی، شمار زیادی از پژوهش‌گاه‌ها و نیز مؤسسه‌ها و مراکز تحقیقاتی با چالش‌های مالی شدیدی روبرو شده‌اند. پروژه‌های تحقیقاتی زیادی کنسل شده و پژوهش‌گران فراوانی کم‌کار و یا بی‌کار شده‌اند. ♦️وضعیّتِ پیش‌آمده این واقعیّت را آشکار می‌کند که میان فرآورده‌های پژوهشیِ این مؤسسه‌ها و نیاز جامعه‌ی علمی و دانش‌جویان پیوند چندانی نیست. وقتی یک پژوهش‌گاه نتواند از راه فروش فرآورده‌های خود روزگار بگذراند و به کمک‌های دولتی بند باشد، معنایش این است که آن‌چه تولید می‌کند نیازِ جامعه‌ی علمی نیست. وقتی کیفیّت مقاله‌ها و کتاب‌های تولیدی به گونه‌ای است که کسی حاضر نمی‌شود برای مطالعه‌ی آن‌ها پولی بدهد، طبیعی است که چرخ پژوهش‌گاه‌ها با اعانه‌های دولتی خواهد چرخید و نه فروشِ آثارشان. ♦️پژوهش‌گاه‌ها، معاونت‌های پژوهشی دانش‌گاه‌ها، مجله‌های رنگارنگ علمی-پژوهشی، و مراکز تحقیقاتی بهتر است اوضاع ناشاد خود را به تنگاهای بودجه‌های دولتی برنگردانند؛ بخش زیادی از این مشکل به تولید مقاله و کتاب‌های "مُرده" بر می‌گردد. مراد من از کتاب و مقاله‌ی مُرده، آثاری هستند که چنان از نیاز علمی جامعه دوراند که کسی از تولیدشان خبردار نمی‌شود. کتاب و مقاله‌هایی که سال‌ها از تولیدشان می‌گذرد ولی هیچ نویسنده‌ای به آن‌ها ارجاع نمی‌دهد. ۹۷/۹/۲۵ -به نقل از کانال نویسنده http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0
💠از سرنوشت کلیسا درس بگیریم! 🖋سلمان کدیور ◀️ حذف تکلیف دانش‌آموزان اشتباه است ◀️ نباید بچه ها را نُنُر بار آورد ◀️ با این شیوه بچه‌ها به جایی نمی‌رسند؛ باید تکلیف داشته باشند و مغزشان کار کند ◀️ برداشتن تکالیف مدارس دانش آموزان برخلاف سنت قرآن است ♦️این جملاتی است که حضرت ایت الله سبحانی در جلسه درس خارج پس از دیدار با مدیران موسسات گاج و قلمچی (که از مشق شب و کنکور هزارن میلیارد سالانه عایدی دارند و بزرگترین مافیای این عرصه هستند) بیان کرده اند. ♦️من اما هدفم از نوشتن این مطلب حذف مشق و کنکور نیست بلکه نگرانی ام از راهی است که حوزه می رود. چند مدت پیش آقای مکارم در سخنانی نقل به مضمون گفته بودند که مردم دیگر به فتواهای ما اهمیتی نمی دهند برای همین خیلی پیرامون مسائل فتوا نمی دهیم. ♦️سوال من از ایشان و اقای سبحانی این است که وقتی شما دخالتتان را در امور اجتماعی در سطح دادن یک فتوا تقلیل می دهید دیگر چه توقعی از مردم است؟ ♦️وقتی صاحبان قدرت و صنایع و سرمایه دارها با یک جلسه با شما می توانند در جهت منافعشان فتوا و توصیه بگیرند از مردم چه توقعی دارید؟ ما موضع آقای مکارم را در تایید شخصی چون قاضی زاده هاشمی به عنوان وزیر بهداشت از یاد نبرده ایم. وزیر متبختری و سرمایه داری که همواره با تحقیر ضعفا و مستمندان روی هرچه لیبرال سرمایه دار را سفید کرده است. ♦️وقتی مردمی که صدها سال حوزه علمیه را با حجره های محقر و لباس های مندرس دیده، حالا سر بلند می کند و ساختمان های آنچنانی دینی را در قم یا رونمایی از قرآن مطلا را می بیند شما چه توقعی از آنها دارید؟ می خواهید آنها چگونه پیرامون اسلام قضاوت کنند؟ ♦️وقتی این همه مردم در فشار و عسر و حرج هستند، کارگری برای دریافت حقوق یک ملیون تومانی اش خودسوزی می کند، میان خیابان خود را روبروی باتوم و گارد ویژه و دادگاه سپر می کند، امّا شما را میان خودشان نمی بینند، و بلندگوی درس خارج شما را حنجره خودش نمی یابد دیگر چه توقعی دارید؟ ♦️ما برخورد امام با این کارخانه دارها و مافیا ها را از زبان امام اینگونه شنیده ایم: «من پیشتر به این کارخانه دارها و این متمکنین، که گاهی می‌آمدند اینجا و بعضی‌شان هم می‌خواستند من را اغفال بکنند به آنها گفتم آقا این نمی‌شود که همان مسائل زمان طاغوت حالا هم اجرا بشود. یک دسته آن بالاها بنشینند مُرفَّه و هرچه بخواهند هرزگی بکنند، یک دسته هم این زاغه‌نشینهای تهرانی، که همه‌تان می‌بینید و در شهرهای خودتان هم هست امثالش. این نمی‌شود. این عملی نیست.» 📍 صحیفه امام، ج۱۰،صص ۳۳۴-۳۳۵ ♦️حضرات آیات! ما توقع داریم که شما بزرگواران با این جماعت آنگونه رفتار کنید که امام می کرد. ♦️حقیر معتقدم که حوزه و بزرگانش باید از تجربه کلیسا درس بگیرند. پیوند حوزه های علیمه با نهادهای قدرت، چه این قدرت سیاسی باشد چه اقتصادی، حوزه را به عنوان مهمترین سازمان رسمی تشیع، به سوی کلیسا شدن (و در خدمت حکومت ها قرار گرفتن) و مقام روحانی را به عنوان یک مصلح اجتماعی، به سمت و سوی یک مقام صرفا تشریفاتی چون پاپ و اسقف سوق می دهد. این یک خطر جدی و مهم است که مردم حوزه و بزرگان آن را حافظ منافع شان نیابند. -به نقل از کانال نویسنده http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0
دغدغه‌های حوزوی
💠نسبتی میان ابتذال و پاسخگویی! 🔸گزارشی از اتفاقی کوچک اما مهم، در پایان جلسه هم اندیشی در باب گفتگو
💠نسبت میان اخلاق مداری و انفتاح باب گفت و گو؛ 🔸پاسخی بر یادداشت "نسبتی میان ابتذال و پاسخگویی؛محمدمهدی هادی 🖋شمس الملوک مصطفوی (دبیر علمی نشست گفت و گو میان هگل و فیلسوفان مسلمان) ♦️نشست روز پنجشنبه ۲۲ آذر ، با عنوان گفت و گو میان هگل و فیلسوفان مسلمان، که از طرف کمیته روش شناسی علوم انسانی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و مجمع عالی حکمت اسلامی در قم برگزار شد ،آغاز مبارکی بود برای بسط و نشر و نهادینه کردن فرهنگ گفت و گو. ♦️بی‌شک در آغاز راه پر مخاطره و دشوار این کار نو و بدیع ، کاستی هایی وجود داشت اما امر مهم، آغاز گفت وگو در باب مسائل مهم عالم امروز ما، در قالب گفت و گو و مواجهه میان دو جهان اندیشه بود. در این راستا، وظیفه ای بر دوش همه کسانی قرار دارد که دغدغه مسائلی از قبیل ایجاد همگرایی و ترویج فرهنگ گفت و گو و تعامل سازنده میان اندیشمندان این مرز و بوم را در اندیشه خود دارند و آن عمل به گونه ای است که بر غنای برنامه هایی از این دست، بیفزاید و نیز موجب انسداد باب گفت و گو نشود. بر خود فرض می دانم که در راستای این مهم و جهت رفع بعضی شبهات ناشی از یادداشت یکی از دوستان حاضر در جلسه پنجشنبه، که متاسفانه با ادبیاتی مغایر روح گفت و گو و روا داری، حملاتی را متوجه استاد گرانقدر جناب حجت الاسلام و المسلمین دکتر پارسانیا کرده بودند ، نکاتی را عرض کنم: 🔸1-همان طور که این دوست عزیز خودشان اشاره کرده بودند ، تشکیل این جلسه با حضور اندیشمندان سرشناسی از حوزه و دانشگاه اتفاق نادری است که باید به فال نیک گرفته شود. خصوصا این که حاضران در نشست، با گشودگی به جانب یکدیگر و رعایت ادب و احترام متقابل ، مباحث سنگین مطرح شده را پیش بردند و ضمن غنا بخشیدن به گفت و گو ، تسلط خود را بر مبانی فلسفه اسلامی و غربی، که پیش شرط انجام و ثمر بخشی چنین گفت و گویی بود، نشان دادند. لذا می باید همه کسانی که قائل به فرهنگ سازی در بستر گفت و گو هستند ، برای استمرار این حرکت علمی، همه جوره بکوشند و از هیچ حمایت عملی و نظری، دریغ نورزند. 🔸2-قرار بود این جلسه در تهران برگزار شود ولی به پیشنهاد جناب آقای دکتر پارسانیا، و بنا به جهات علمی و عملی ،در مجمع عالی حکمت اسلامی برگزار شد و دست اندرکاران مجمع،به نحو تام و تمامی جهت برگزاری هر چه مطلوب تر این هم اندیشی تلاش کردند که حقیقتا در خور تقدیر و تشکر است. 🔸3-همان گونه که دکتر طالب زاده فرمودند، انگیزه نوشتن کتاب ایشان، پیشنهاد دکتر پارسانیا بوده است کما این که برگزاری این نشست نیز مدیون گفت و گوی اینجانب با ایشان- دکتر پارسانیا- بود که فرموده بودند ملاحظاتی در باب موضوعات مطرح شده در کتاب دارند و وقتی خدمت دکتر طالب زاده و دکتر بهشتی عرض کردم و پیشنهاد گفت و گو درباب این ملاحظات را دادم ، محبت کردند و پذیرفتند، با این هدف که از این رهگذر، امر مهم گفت و گو میان سنت اسلامی و غرب مفتوح شود‌. 🔸4-دانش ،سعه صدر و تواضع و فروتنی اساتید شرکت کننده در نشست، که هر یک در جایگاه خود شان علمی کم نظیر و قدر و منزلت والایی دارند، بر هیچکس پوشیده نیست. لذا در نوشتاری که داعیه نقد دارد، استفاده از تعبیر های ناروا و دور از انصاف علمی و اخلاقی، زیبنده نیست و با روح نقد علمی ناسازگار است. 🔸5-بدون تردید این هم اندیشی، فاقد اشکالات صوری و ساختاری نبود ولکن پرواضح است که هر اقدام اساسی و سرنوشت سازی، در گام های نخستین با نواقصی رو به رو خواهد بود که تذکرات بجا، دقیق و مصلحانه،می تواند به اصلاح آنها و ارتقاء سطح علمی و عملی آن یاری رساند. 🔸6-و نکته پایانی این که صبوری، حوصله ، آرامش و اخلاق مداری مخاطبان و رعایت شان اساتید معظم شرکت کننده در این هم اندیشی،که بدون حضور آنها امکان برگزاری این گونه نشست ها، مقدور نمی باشد، شرط ضروری ادامه روند گفت و گوست. ♦️بکوشیم از ایجاد فضای هیجانی رسانه ای، که زمینه ساز انسداد باب گفت و گوی جدی و تاثیر گذار و فرهنگ ساز میان اساتید حوزه و دانشگاه است، پرهیز کنیم و به جای نقد افراد ، اندیشه ها را به نحو عالمانه و اندیش ورزانه مورد توجه و تامل و نقادی قرار دهیم. خداوند ما را در ادامه مسیر پر مخاطره پیش رو از الطاف و یاری بی پایانش بهره مند فرماید. http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0
💠میان ماه من تا ماه گردون تفاوت از زمین تا آسمان است! 🔲یادداشت اختصاصی "استاد اکبرنژاد" در رابطه با اظهارات برخی از فضلای حوزه در هفته پژوهش پیرامون پویایی و بالندگی علمی حوزه: ♦️به بهانه هفته پژوهش، دوباره هجمه ای علیه جریان تحول خواه شروع شده است که چرا سیاه نمایی می کنید، حوزه ما بسیار هم بالنده و آزاداندیش است. چرا که هنوز شاگرد از استادش اشکال می گیرد و هر سال کتابهای فراوانی در حوزه منتشر می شود و مجلات زیادی زیر چاپ می رود و طلبه های بی شماری در ایام تبلیغ، به اقصی نقاط کشور سرازیر می شوند و ... ♦️مشکل کجاست؟ تحول خواهان می گویند: حوزه چه کار می کند؟ و طیف متصلّب سنتی ها هم می گویند: حوزه بسیار هم پرکار و پربار است! ♦️به باور نگارنده مشکل در تعریف ما از حوزه و سطح انتظار از آن است. اگر ما قم را واتیکان و حوزه را منفصل از جامعه بدانیم که بزرگترین رسالتش رساله عملیه است و تبلیغ پاره پاره و غیر منضبط در ایام خاص، طبعاً این حوزه وجود دارد و معلوم نیست دعوا سر چیست؟! ♦️در این حوزه کسی از نسلهای متمادی طلاب نمی پرسد که چه بر سرشان آمد؟ آیا در برابر بزرگترین سرمایه زندگیشان که جوانی بود، متاع متناسبی به دست آوردند؟ آیا به خواسته های خود از حوزه رسیدند یا آرزوهایشان را در میان تلّی از ناکامی دفن کردند؟ آیا جامعه (نه آن دور دست ها که همین جامعه پیرامونی خودمان) ما را پرکار و پربار می داند یا قضاوت او پشیزی ارزش ندارد؟ از نظر او، ما به رسالت خود عمل کرده ایم و او حضور ما را در زندگی خود احساس می کند؟ یا ما را رها کرده و دنبال درس خوانده های غربی را می گیرد؟ ♦️بزرگوارانی چون آقایان "بوشهری"، "اراکی"، "فاضل لنکرانی"، "سقای بی ریا" و دیگران باید به این پرسش ها پاسخ دهند و بگویند که با کدام محک می خواهند درباره کارآمدی خود قضاوت کنند؟ آیا ملاک عدد و رقم است که دولت مردان نیز می خواهند هر روز با همین اعداد و ارقام به مردم بقبولاند که خیال می کنید فقیر هستید، بلکه اعداد نشان می دهد که وضعتان بهتر شده است. امروز نیز شما به جای اینکه بگویید چند اثر پژوهشی کدام مشکلات کشور را حل کرده، عدد و رقم گزارش می کنید؟! ♦️در روز روشن چشم بندی کرده، نسل های سوخته ای را که نه صدایی برای فریاد دارند و نه رمقی برای حرکت را نادیده می گیرید و افسردگی خیل عظیم طلاب را منکر می شوید؟! چرا از طلبه ها هراس دارید و سراغ آنها را نمی گیرید و از قضاوت آنها نمی پرسید؟ چرا از مردم اطرافتان واهمه دارید و سراغشان را نمی گیرید تا به شما بگویند که از شما رضایت دارند یا نه؟ چرا از مدیران دلسوز و انقلابی و کارآمد سؤال نمی کنید که آیا حوزه توانسته به پرسش های اساسی شما در حکمرانی پاسخ گو باشد؟ ♦️برادران من؛ اینکه خود ما دور هم بنشینیم و از خودمان تمجید کنیم، هنر نکرده ایم که این کار ضعفاست. هنر این بود که ما سکوت کنیم و دیگران از خدمات ما تعریف کنند و تمجید نمایند. ♦️بله برادران؛ میان ماه من تا ماه گردون تفاوت از زمین تا آسمان است. 🆔 @feghahat http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0
💠جای خالی ولتر در ایران 🖋رضا بابایی ♦️ولتر در قرن هیجدهم می‌زیست. مهم‌ترین انقلاب‌های ذهنی و عینی غرب در این قرن رخ داد؛ از پیروزی عصر روشنگری بر فرهنگ قرون وسطایی تا انقلاب کبیر فرانسه. ولتر در اروپای قرن هیجدهم، جایگاهی ویژه دارد. او اندیشه‌ای نیافرید و فلسفه‌ای نساخت و دانشی بر دانش‌های بشری نیفزود؛ اما در صحنۀ فرهنگ غرب، نقشی را بر عهده گرفت که هیچ فیلسوف و دانشمندی از عهدۀ آن برنمی‌آمد. او توانست اندیشه‌های پدران عصر روشنگری، همچون فرانسیس بیکن، اسپینوزا، جان لاک و لایب‌نیتس را در جامعۀ اروپایی نهادینه کند و از برج عاج نخبگانی به میان مردم بیاورد. بریان مگی در «سرگذشت فلسفه» می‌گوید: «ولتر خود هیچ‌گاه چیزی اصیل و در خور اهمیت به این مجموعۀ فکری نیفزود؛ اما با هر وسیله‌ای که در اختیار داشت(نمایشنامه، رمان، زندگی‌نامه‌نویسی، نامۀ سرگشاده، طنز، تاریخ‌نگاری) به تبلیغ این اندیشه‌ها پرداخت.» ♦️ولتر توانست اندیشه‌هایی را که فیلسوفان بزرگ عصر روشنگری روی کاغذ آورده بودند، به درون خانه‌ها ببرد و با جان‌ها بیامیزد. در این راه از همۀ هنرهای پرطرفدار آن روز، مانند نمایش و طنز و داستان و شعر و حتی ژانر نامه استفاده کرد. بدون ولتر، فرهنگ مدارا و ارزش آزادی و دموکراسی و اهمیت پاسخگویی دولت‌مردان به ملت، در کتاب‌ها می‌ماند و شاید نیم‌قرن پس از او اندک‌اندک راهی به سوی جامعه باز می‌کرد. تجربۀ ولتر به ما می‌گوید: تا اندیشه‌ای در قالب‌ها و ژانرهای مختلف بازگو نشود و از آن فیلم و رمان و نمایشنامه و تابلو نقاشی و طنز و کارتون ... نسازند، پا از کتاب‌ها بیرون نمی‌گذارد. ♦️ایران قدیم و معاصر نیز متفکرانی بزرگ داشته است، اما هنوز هنرمندان و طنزنویسان و سینماگران و نگارگران و خطاطان و معماران و گرافیک‌کاران و شاعران به این قافله نپیوسته‌اند. خطاطان بزرگ ما آیه‌ای از قرآن یا بیتی از حافظ را صدها بار نوشته و تابلو کرده‌اند، اما هنوز هیچ‌یک از آنان یک‌بار اعلامیۀ حقوق بشر را خوش‌نویسی نکرده است. به هر روی فرق است میان ملتی که طنزپرداز او کارمند غیر رسمی صداوسیماست با قاره‌ای که مردم آن پنجاه سال طنزهای ولتر را خوانده‌اند و از آن لذت برده‌اند و شب‌نشینی‌هایی دلپذیر برای خود ساخته‌اند. مفاهیمی همچون انسان‌گرایی، آزادی، حقوق بشر، صلح، مدارا، محیط زیست، دولت مسئول و شیوه‌های مدرن هم‌زیستی، همان اندازه که به فیلسوف و نظریه‌پرداز نیاز دارند، هنرمند و نویسندگان حرفه‌ای و اثرآفرینان دردمند هم می‌خواهند تا بخشی از فرهنگ عمومی جامعه شوند و در میان مردم جا خوش کنند. ♦️من از همین منظر به روشنفکری دینی می‌نگرم. روشنفکران دینی می‌کوشند برای مفاهیم عصر جدید که زندگی متمدنانۀ بشر در گرو آن است، پشتوانه‌هایی از دین بیابند و ترویج کنند. دین و هنر و توسعه و سیاست اگر در خدمت انسان و زندگی مادی و معنوی او نباشند، وسیله‌ای برای هدررفت استعدادها و توانایی‌های بشر می‌شوند. http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0
💠با گردنی برافراشته 🖋علی علیزاده 🔹این فیلم را در چند ساعت گذشته بارها برایم فرستادند. محمد باسط درازهی، نماینده سراوان، یکی از شهرهای سیستان و بلوچستان، از یک کارمند [احتمالا گمرک] توقعی دارد. کارمند به درازهی میگوید ما از شما دستور نمیگیریم و درازهی، نماینده سراوان به این کارمند هتاکی میکند. در این هنگام یکی دیگر از ارباب رجوع‌های بانک وقتی میفهمد فرد هتاک نماینده مجلس است او را بدون حتی لحظه‌ای مکث و تردید به شکلی تحقیرآمیز بیرون میکند. 🔸این فیلم را در این چند ساعت بارها برایم فرستاده‌اند که یعنی تحویل بگیر این انقلابی که از آن دفاع میکنی را. و من میگویم این فیلم دقیقا همان چیزی است که میشود در چهل سالگی انقلاب دست گرفت و به آن افتخار کرد. 🔹من میگویم این صحنه، صحنه عجیب باشکوهی است. صحنه‌ای که یک کارمند عادی مقابل نماینده مجلس می‌ایستد و به او «نه» میگوید و یک شهروند عادی و معمولی یقه نماینده را میگیرد و به خاطر هتاکی با اردنگ بیرونش می‌اندازد. 🔸این صحنه و این جسارت این شهروندان معمولی و عادی محصول مستقیم تبدیل انسان ایرانی از «رعیت قدرت» است به «شهروند صاحب حق» که ظلم و توهین را نمیپذیرد و سر خود را مقابل قدرتمندان کج نمیکنند. 🔹چهل سال پیش چه کسی چنین صحنه‌ای را حتی به خواب میدید؟ چهل سال پیش و در خفت بار ترین دوره چند هزار ساله تاریخ ایران، یعنی دوره پهلوی، چه کسی جرات داشت حتی چنین برخوردی با یک نماینده مجلس فرمایشی «اعلیحضرت محصول کودتا» را تخیل کند؟ 🔸امروز، در حالیکه باید برای اصلاح وضعیت بجنگیم، نباید تصویر کلی تر و چارچوب بزرگتر را فراموش کنیم. این مسیر بلند تاریخی را. وگرنه مشکلات در هر جامعه‌ای فراوان است. قدرت هم همیشه سعی در بازتولید و خود دارد. اما انقلاب اسلامی انسان ایرانی را چنان از بیخ و بن عوض کرد که آزادی و آزادگی و قدرت-ستیزی، بخشی از دی.ان.ای و ژن این انسان شد. 🔹بار دیگر که رسانه استعماری بی‌بی‌سی و یا رسانه منوتو که هنوز عزادار دیکتاتوری پهلوی است و یا رسانه‌های ادمکشان وهابی سعودی مثل ایران اینترنشنال فیلمهای این چنینی، یا اعتصابهای کارگران و تجمعات اعتراضی را خارج از چارچوب نشان میدهند، هم زمان که در کنار معترضان می‌ایستید و از مظلومان دفاع میکنید، این تصویر کلی و بزرگتر را هم به یاد بیاورید: اینکه این توان اعتراض و بلند سخن گفتن و حق خواهی بدون لکنت، خودش محصول مستقیم انقلاب و خمینی و هشت سال دفاع و دویست هزار شهید است. محصول مسیری چهل ساله که باید با گردنی افراشته ایستاد و به آن افتخار کرد. http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0
💠ما و یک خوف تاریخی 🖋سلمان_کدیور ♦️سحرگاه امروز، با آغاز روند آتش بس در الحدیده یمن، روز مهمی در تاریخ روابط منطقه ای جمهوری اسلامی و افزایش مولفه های قدرت سیاسی و نظامی کشور شکل گرفت که از دید غالب رسانه ها مورد غفلت واقع شد. ♦️انصارالله یمن پس از چند سال نبرد و این اواخر پس از ده ماه مقاومت در برابر ارتش دوازده کشور که برای تصرف بندر راهبردی الحدیده خود را به آب و آتش زدند و عاقبت با تحمل چندین هزار کشته و مجروح و اسیر به پای میز مذاکره نشستند، توانست خود را به عنوان یک جریان غیرقابل حذف و موثر در آینده یمن به جامعه جهانی بقبولاند و این یعنی تاسیس یک حزب الله دیگر در یکی از حساسترین نقطه ژئوپولتیک جهان. ♦️جمهوری اسلامی آنچه که از مذاکرات یمن می خواست را در سفر اخیر وزیر خارجه انگلیس طرح کرد تا مذاکرات با حصول نتیجه به پایان برسد تا نشان بدهد هیچ پرونده ای در منطقه، قابل حل نیست مگر آنکه رضایت تهران پیرامون آن جلب شود. ♦️آری این ها یعنی پایان سیصد سال تحقیر ملی و تاریخی ما. یعنی پایان دورانی که هر قدرتی که دلش می خواست می توانست از خاک ایران برای تامین منافعش سود ببرد، پایان عصری که شمال دست روس و جنوب سهم انگلیس باشد و شاه ایران اختیار تهرانش را هم نداشته باشد. ♦️حالا نیروی دریایی ما که پس از ساسانیان عملا فروپاشیده بود، در سودای فتح آبهای آزاد و حضور در اقیانوس اطلس است و سپاه ما حوزه نفوذش را تا شرق مدیترانه گسترش داده است. ♦️اینها مایه مباهات است و هرآنکه به اینها نبالد، وطن دوستی اش محل مناقشه. ♦️اما دوستان من، رفقا، من به همین حد که به این دستاوردهای خارجی مباهات میکنم از آنچه در داخل میگذرد بینماک هستم. ترسی که شیرینی پیروزی ها را نچسب می کند. ♦️من از لحن نماینده مجلسی که خود را آنقدر قدرتمند و مردم را آنقدر حقیر بداند که زبان به فحاشی آنان باز می کند برای آماری که از باز شدن هرچه بیشتر شکاف و تبعیض سالانه اعلام می شود، 🔸برای آماری که می گوید مقدار دارایی های آقازادگان خارج از کشور از حساب ذخیره ارزی این مملکت هشتاد میلیونی بیشتر است، 🔸از چکش قضات، از جوهر امضای وزرا، از دین فروشی علما، 🔸از اینکه شبانه بریزند در خانه چند کارگر گرسنه و به بندشان بکشند که چرا اعتراض کردید، از اینکه ضعیف با لکنت حق خویش را مطالبه کند، ♦️از همه اینها برای آینده این کشور ببیمناکم نه از توطئه های دشمنان خارجی. ♦️بیم دارم مبادا وضعیت ما چون وضعیت حکومت اسلامی در عهد خلیفه دوم و سوم بشود، که عده ای در مرزها مجاهده می کردند و کشته می شدند و عده ای در داخل از حاصل خون آنها انبان های سکه و کاخ های خضرا می ساختند. ♦️بیم ما همان "خوف" مشهور خمینی است که پیوسته می فرمود: ▪️...من خوف این را دارم که شما که یک لشکر اسلامی[و]ملت اسلامیِ فاتح هستید الآن، و فتحی هم کردید که همۀ دنیا را به اعجاب آورد، عواملی حالا پیدا بشود که شکست بخورید؛ و شکست هم از ناحیۀ خودتان باشد؛ نه از ناحیۀ دشمن. در خارج آنهایی که دشمن شماها هستند منعکس می‌کنند که جمهوری اسلامی با رژیم شاهنشاهی هیچ فرقی ندارد. فقط یک اسمی تغییر کرده؛ و الاّ واقع همان واقع است. دلیلش هم این است که این پاسدارها ببینید مثل ساواکیها عمل می‌کنند، این کمیته‌ها ببینید مثلاً چه عمل می‌کنند. این دادگاهها را ببینید مثل همان دادگاههای طاغوتی است. و هکذا و هکذا. آنکه امروز نگرانی دارد، آنکه امروز مصیبت است برای ما .... من خوف این دارم که عاقبت ما عاقبت هیتلر بشود. http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0
💠 وحدت حوزه و دانشگاه 🖋مهراب صادق‌نیا ♦️در جلسه‌ی دفاع از رساله‌ی دکتری‌ام، خانم‌ام نیز حضور داشت. یکی از استادهای محترمِ حاضر در جلسه، با لحنی میانه‌ی شوخی و جدی، به ایشان گفت: " همسر شما جمع ضدین کرده است؛ هم آدم خوبی است و هم روحانیِ خوبی." آن روز همه خندیدیم و استرس برگزاری جلسه‌ی دفاع به من اجازه نداد که این حقیقت تلخ را به ایشان بگویم که از قضا من هم پیش از ورود به دانشگاه، فکر می‌کردم "انسان‌ها یا خوب‌اند یا دانش‌گاهی‌." ♦️من هیچ وقت با پروژه‌ی وحدت حوزه و دانش‌گاه موافق نبوده‌ام. من معتقدم این کار نه شدنی است و نه پسندیده. واقعیّت آن است که بعد از چهل سال، این آرمان به مجموعه‌ای از نمایش‌ها، ویترین‌ها، و شیرین‌کاری‌ها تبدیل شده است. اگر در این سال‌ها تمایزهای این دو سازمان به رسمیّت شناخته می‌شد، و هر کدام به کار خود می‌پرداخت، امروز هم حالِ حوزه خوب بود و هم حال دانش‌گاه. ♦️از وحدت حوزه و دانش‌گاه آبی گرم نمی‌شود، بیائید حوزویان و دانش‌گاهیان را به هم خوش‌گمان کنید. http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0
💠ظرفیت فحش‌خوری! 🖋محمد ترکاشوند ♦️تقریبا پانزده سال پیش که می خواستم لباس آخوندی را بپوشم یکی از اساتید اهل معرفت گفت آیا تحمل و ظرفیت داری فحش بخوری؟ آن روز احساس می کردم ظرفیتش را دارم. جز یک بار در ایام اکران فیلم مارمولک، دیگر برایم پیش نیامده که بفهمم واقعا تحمل فحش خوردن را دارم یا نه. خدا کمک مان کند که چنین ظرفیتی را پیدا کنیم. ♦️یکی از حقوق مسلمان بر مسلمان این است که اگر لغزش و خطایی کرد دیگران از خطای او درگذرند. . لِلْمُسْلِمِ عَلَى أَخِيهِ ثَلاَثُونَ حَقّاً لاَ بَرَاءَةَ لَهُ إِلاَّ اَلْأَدَاءُ أَوِ اَلْعَفْو؛ُ يَغْفِرُ زَلَّته مسلمان بر برادرش سی حق دارد که یا باید این حقوق را ادا کند یا برادرش این حقوق را به او ببخشد. اولین حق، حق گذشت از اشتباهات و لغزش هاست. ♦️ساده تر بگویم؛ طرف نسبت به ما لغزش و خطا داشته طلبکار هم می شود که چرا از اشتباهم نگذشتی. من بر گردنت حق داشتم که مرا ببخشی. اگر ما بتوانیم ببخشیم، خیلی ها آماده معذرت خواهی می شوند. ♦️خیلی ها حاضرند حر شوند اگر امام حسینی پیدا کنند. کاش ما بخشیدن بدیهای دیگران را وظیفه خود بدانیم. ♦️این روزها یک بنده خدایی فحش داده، یکی هم فحش خورده، هر دو هم مدعی اند که طرف مقابل خطا کرده، یکی هم فیلمش را گرفته، یکی هم در جلسه غیر علنی مجلس تصمیم گرفته با کسی که فیلم گرفته و کسی که فحش خورده برخورد کند، در همان جلسه غیر علنی یک فرد دیگری یواشکی از آن تصمیم عجیب فیلم گرفته!!! ♦️ما هم همه را دیدیم و منتظریم ببینیم چه کسی بزرگ تر است. از بچگی شنیده ایم بخشش از بزرگان است. -به نقل از کانال نویسنده http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0
💠آقای ازغدی از مسائل حوزه علمیه بی اطلاع است! 🔊سیدمحمد غروی( عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه) ♦️متاسفانه، آقای ازغدی بیش از آنچه به او مربوط است، صحبت می کند. او باید حد و منزلت خود را بداند و متوجه موقعیتی که در آن قرار دارد باشد. این شکل صحبت کردن اثرات مناسبی ندارد. ایشان حوزه را نمی شناسد. اگر می خواهد نظر بدهد بیاید به او توضیحاتی بدهیم و آموزش بدهیم که در حوزه چه تحولاتی شکل گرفته و بعد از آن در خصوص موضوعات حرف بزند. ♦️آقای ازغدی اطلاعاتی ندارد و سالیان سال بیرون از حوزه بوده است. ایشان فقط در زمینه های مختلف ادعا دارد. صحبت های او در حوزه بازخورد خوبی نداشته، مسئولین هم به این مسئله توجه نمی کنند و نمی دانند این شخص موجب نارضایتی بزرگان حوزه شده است. ♦️باید به او تذکر بدهند و تریبون های او را محدود کنند، حداقل او را توقیف کنند یا توسط افراد اثر گذار در او، معنای حرف هایش را به او بفهمانند. ادامه رفتارهای آقای ازغدی اصلا به صلاح نیست، ایشان در قم و مشهد صحبت هایی کرده که موجب بزرگان حوزه شده است. او جایگاهی ندارد که در این موضوعات صحبت کند. این موضوعات به ایشان چه ارتباطی دارد؟ ♦️آقای ازغدی می توانست در حد خودش اثر گذاری هایی در بعضی مجامع داشته باشد اما با این کارها باعث می شود خود را منزوی کند و در انزوا قرار بگیرد. او مثل اینکه نظر کرده در مسائلی که به او ارتباطی ندارد دخالت کند. ظاهرا همه مسائل حل شده همین این مسئله مانده که فقط او باید حل کند. امیدوارم هدف او از حرف هایش خیر باشد. -نامه‌های حوزوی http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0
💠ازغدی، ادامه ی شریعتی یا مطهری؟! (بخش اول) 🖋محسن قنبریان 🔷حوزه ی بی عیب! شریعتی از اسلامی انقلابی می گفت که در آن نقش جدی ای برای مرجعیت و روحانیت نبود! انتقادهای زیادش از این نهاد او را نماد "اسلام منهای روحانیت" کرد و فتوایی از مراجع آنروز مبنی بر ضاله بودن کتابهایش صادر شد! مطهری اما منتقدی از روحانیت بود که اعتراف به مزایایش داشت. اعتقاد داشت با لزوم حفظ و نگهداری اش باید آنرا اصلاح کرد. اسلام منهای روحانیت را خیانت می دید و فقهاء را تنها سلسله ی معرفتی متصل به معصوم می شمرد. ⬅️آیا حوزه و روحانیت پس از انقلاب و خورده گیری های آندو(با حفظ تفاوت) از آسیبها مبرا شد؟! 🔺مثلا مطهری هم از "لوس و ننر و امتیاز طلب و مسرف" بودن برخی فرزندان علماء گله داشت که "همه حواسشان متوجه پستها و مقامات است که کی برد و کی محروم شد و چگونه خودشان آنها را بربایند یا به دوستان خودشان اختصاص دهند"! مطهری اینان را "تحمیل بزرگی به بودجه روحانیت" می خواند(یادداشتها ج۴ص۵۵۵). اینبار ازغدی پیش از خطبه ها چیزی از این جنس گفت: "امام گفت مرجع پاپ نیست، مرجعیت نمایشی نیست، مرجعیت ارثی نیست"! از قضا برخی آقازادگان زود به خود خریدند و موضع گرفتند و البته واضح است همه امکانات پدر و مرجع عظیم الشأن را هم به ارث برده اند! 🔺مطهری از نظارت برمرجعیت و پاسخگویی آن هم می گفت! صراحتا در ده گفتار آورد: "تقلید ممدوح و مشروع سرسپردن و چشم بستن نیست. چشم باز کردن و مراقب بودن است وگرنه مسئولیت و شرکت در جرم است"!(مجموعه آثار ج۲۰ص۱۷۶). (جملات تیز و تندترش را جرأت نمی کنم نقل کنم به یادداشتها ج۴ص۵۵۶ رجوع کنید). شاید بازخوانی این تفکر مطهری علت گران شدن سخنان ازغدی بر بعض بزرگان شد! آنچه دارد کم کم نمودار میشود مواجهه ای از جنس شریعتی با ازغدی توسط زعمای حوزه است. البته دو نکته را نمی توان لحاظ نکرد: 1⃣ حوزه مطهری را هم روی دست نگرفت بلکه در مواردی بایکوت هم کرد!اگر خون پاکش سند حقانیتش نمی شد معلوم نبود اقلا با بخشی از آرائش مواجهه شریعتی نشود! 2⃣ قیاس ازغدی هم با مطهری از جهاتی، از جمله وزان علمی و اتصال به بزرگان و مفاخر حوزه(مثل مرحوم بروجردی و علامه طباطبایی)مع الفارق است. ❓جان کلام اینکه: آیا آسیبها و عیوب سازمان روحانیت تمام شده یا رو به صفر است؟! و امروز نیازی به فریادهای مطهری وار نیست؟ ❓اصلا شریعتی و مطهری هردو به کنار، امام خمینی تا آخرین سخنان از این آسیبها و هم خطر ارتجاع و تحجر و مارهای خوش خط و خال در حوزه می گفت(آخرین نمونه ها در منشور روحانیت منعکس است). یعنی نه قبل از انقلاب که حتی تا سال ۶۸مرجع و زعیم منحصر بفردی مثل امام از آسیبها و حتی خطرات می گفت! بعد امام چه شد؟! آیا همه آن آسیبها و نگرانی ها یکباره خود به خود مرتفع شد؟! ❓اگر اقلا برخی از آنها باقی است چرا بزرگان حوزه و بخصوص شاگردان امام، آن خط را دنبال نکرده چیزی از جنس آن فریادها و روشنگری ها نشنیده ایم؟!نمونه های کوچکی از تذکر به یک مرجع توسط بزرگی در حوزه را همین ماهها دیدیم چگونه برخورد شد؟! و از سوی زعماء هیچ حمایتی نشد! ❓تازه آیا نگرانی های امام فقط مربوط به متحجرین ضدانقلاب بود؟! نگرانی و گله از زیاد شدن تشریفات و تجملات، ساختمانها و ماشین ها و...کم زبان زدند؟!آیا در جواب هم مباحثه خود(آیت الله حسن فرید گلپایگانی) مرقوم نفرمود: "بهتر است که بنده و جنابعالی در فکر قبه و بارگاه نباشیم..."!(صحیفه امام ج۲۰ص۲۴۵). آیا واقعا شاگردان دیروز امام همه مبرای از این تجملات و نگرانی هایند؟! آیا... پس چرا مطهری ای در حوزه پیدا نمیشود تا مثل ازغدی(طلبه ی کت وشلواری) ساکت بماند؟! ❗️ادامه متن در بخش دوم @m_ghanbarian http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0
💠ازغدی، ادامه شریعتی یا مطهری؟! (بخش دوم) 🖋محسن قنبریان 🔷 یک نقص مطهری و نقضی از او! حتی مطهری با وجود تشخیص درست و فریادهای به حقی که داشت "یک نقص" داشت که بالتبع مثل ازغدی هم دارند. امام خمینی آن نقص را در کشف الاسرار برای منتقدین حوزه و روحانیت بیان می کند. و آن نبودن در کسوت زعامت و مرجعیت است. امام نیز عیوب و آسیبهای حوزه را قبول داشت و حتی با زعیم آن روز حوزه(آیت الله بروجردی) سرآنها مباحثه داشت اما تصریح می کند اصلاح این عیوب بدون تکیه زدن زعامت و مرجعیت ممکن نیست. ❓سخن اما این است که زعماء چرا حرکت مصلحانه مطهری بلکه امام خمینی را در زدودن عیوب حوزه یا اقلا روشنگری دراینباره که آن عیوب به حساب اسلام نرود، را دنبال نکرده اند؟ چرا بزرگان امروز آنجور که سالهای انقلاب در کسوت یک مدرس سطح بر مرجع بزرگ شیعیان -آیت الله العظمی خویی- شوریدند و در ماجرای دیدار فرح پهلوی با ایشان، شهریه او را حرام کردند، امروز همان مقدار را برای فضلای دیگر(مثل دیروز خود) برنمی تابند و حمایت نمی کنند؟! آیا مثلا "حکومت گمراه خواندن"، جمهوری اسلامی از وارد شدن فرح پهلوی در روز غدیر برمرجع شیعیان کمتر است؟! بلکه بالاتر چرا خود آن بزرگان در کسوت زعامت و مرجعیت همان خط انقلابی را در طرد و افشاء سطحی بینی، تحجر و هم اشرافیت مذهبی و...تعقیب نمی کنند؟! امروز برخورد برخی فضلای انقلابی با مثل آن نمونه بسیار پخته تر و متین تر از نمونه های گذشته انجام میشود اما دوچندان از آن نمونه ها طرد و رد میشود! ❓مرجعیت آیا مسئولیت ندارد پس از فوت مرجعی، مهر او را -مثل سلف صالح-شکسته و اموالی که مربوط به شخصیت حقوقی آن مرجع بوده را به مرجع بعد -نه الزاما بیت و پسران- بسپارد؟! و آیا بدون انجام این وظایف، خطر موروثی شدن مرجعیت حرف گزافی است؟! 🔷نقض شهید مطهری برآن نقص! مطهری در آسیبهای سازمان روحانیت از این مشکل می گوید که گمان میکردیم برخی مصلحان اگر در حوزه زعیم شوند مشکل حل میشود اما دیدیم زعیم شدند و مشکل باقیست بعد بحث شریف و دقیقی مبتنی بر "تقدم سازمان صالح بر زعیم صالح" پیش می کشد: "نظامات اجتماعی نسبت به افراد اجتماع، مانند خیابانها و کوچه های یک شهر است نسبت به مردم آن. مردم مجبورند از همین خیابانها و کوچه ها حرکت کنند حداکثر آزادی عمل مردم، در انتخاب نزدیکترین راه از بین این راه هاست. حال اگر شهری بدون نقشه و حساب، توسعه یافته باشد، افراد چاره ای ندارند که رفت و آمد خود را با وضع موجود تطبیق دهند مگر آن که تغییراتی در وضع کوچه و خیابانها پدید آورند. همچنین اگر زعمای صالح، در رأس سازمانهایی که نواقصی دارند قرار بگیرند، تفاوت آنها با دیگران به اندازه آن است که کسی از میان خیابانهای پرپیچ و خم و نامنظم یک شهر نزدیک ترین راه را برگزیند. به این بیان اگر بخواهیم توجیهی برای نظر افلاطون و فارابی[که تقدم زعیم صالح بر سازمان صالح را قائلند] بتراشیم باید بگوییم: آنها به آن افراد صالحی اهمیت داده اند که حاکم برسازمانهای اجتماعی باشند نه محکوم آنها"(ده گفتارص۲۷۸با تلخیص) ⬅️یعنی جامعه انقلابی و جوانان و طلاب انقلابی امروز چیزی بیشتر از مراجع و زعمای صالح -که الحمدلله دارند- می خواهند: زعمایی حاکم بر سازمان حوزه نه محکوم آن. به کی بگوییم هنوز طلاب برای گرفتن چند هزارتومن در چند صف شهریه اند؟!پاسخ زعیم صالح نمیتواند این باشد که ما شهریه مان را به کارت می ریزیم! این همان رفتن از راه نزدیکتر جای اصلاح سازمان است! حالا ببینید چند ده مساله مهمتر، فوری تر و کلیدی تر از صف شهریه، معطل مانده است؟! جواب یک زعیم صالح و دلسوز براینکه دهها مسأله مستحدثه را در درس خارج خود بحث کرده مثل همان حذف صف برای پرداخت شهریه خود و رفتن از نزدیکترین راه است نه درست کردن جریان فقاهت معاصر! اگر فحلی از این زعما عروه ای نو پر از مستحدثات می نگاشت و وزنش چنان بود که همه فقهای بعد ناگزیر از تعلیقه برآن بودند آنوقت مرجع و زعیم جریان فقاهت را به مسائل عینی و واقعی نزدیک کرده بود آیا چنین شده است؟! ❗️به کی بگوییم سه تن از بزرگان حوزه، رئیس قوه قضاییه شدند و در بطن نیازهای کشور قرار گرفتند اما وقتی به حوزه برگشتند همان کتابهای سابق و همان فروعات را کاویدند و حداکثر مقالاتی در مسائل جدید چاپ کردند!باوجودی که برخی از آنها علمیت بلکه شائبه اعلمیت داشته و دارند! آیا جا نداشت مثل آنچه شیخ انصاری با متاجر کرد این بزرگواران اقلا با کتاب القضاء، حدود، دیات و...میکردند که دیگر هیچ فقهی مفری از پرداختن به آن فروع و آن تبویب مسائل نداشته باشد؟! آیا چنین شده است؟! @m_ghanbarian http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0
▪️وضعیت اسفناک زیر ساختی و امکانات آموزش و پروش که موجب وقوع حوادث متعدد می‌شود، در جدیدترین حادثه موجب مرگ دلخراش تعدادی از دانش‌آموزان دختر شد. چنین حوادثی فرصتی می‌شود برای طرح بودجه نهادهای فرهنگی... #آموزش_و_پرورش #نهادهای_فرهنگی #بودجه #آسیب_شناسی http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0
💠هدف نهایی ما رسیدن به مرجعیت دینی زنان است 🔈حجت الاسلام و المسلمین عبدالکریم بهجت پور(مدیر حوزه های علمیه خواهران) ♦️اگر کارآمدی دین به چالش کشیده شود و حوزه پاسخی نداشته باشد، گذشته حوزه‌های علمیه و اعتقادات دینی مردم به چالش کشیده شده و دیگر از این حرکت حتی به عنوان یک اتفاق حداقلی قابل احترام نیز یاد نمی‌شود. ♦️حوزه‌‌ای که در خدمت انقلاب اسلامی است با انبوهی از سوالات مواجه شده و از او خواسته می‌شود که در بازبینی مسائل مغفول تحقیق کرده و به سوالات و شبهات به صورت مناسب‌تری پاسخ دهد. شبهات بسیار زیادی که امروزه علیه اسلام و انقلاب و نظام اسلامی مطرح شده و گسترش می یابد حوزه‌های علمیه را به این سمت سوق می‌دهد که مسئله پژوهش را به‌‌عنوان یکی از مسئولیت‌های جدی در دستور کار خود قرار دهند. ♦️اگر حوزه در حل مسائل گذشته بماند، دریچه نگاه خود را به سوالات و شبهات روز باز نکند و در مقابل دشمنانی که علیه دین سیاسی و دین تمدن ساز قد علم کرده‌اند نایستد، شرایط حتی سخت‌تر از دوران پیش از انقلاب خواهد شد. دشمن امروزه کارآمدی دین را مورد هجمه قرار داده‌ و اگر کارآمدی دین به چالش کشیده شود و حوزه پاسخی نداشته باشد، گذشته حوزه‌های علمیه و اعتقادات دینی مردم به چالش کشیده شده و دیگر از این حرکت حتی به عنوان یک اتفاق حداقلی قابل احترام نیز یاد نمی‌شود. ♦️کلیسا در غرب نتوانست با شرایط جدید خود را وفق داده و پاسخگوی مردم باشد و به همین دلیل وقتی بنا شد که مردم کلیسا را از قدرت کنار بگذارند از عبارت رنسانس استفاده کردند و استفاده از این لفظ به این معناست که گذشته آن‌ها سراسر تاریکی بوده و با گذر از کلیسا از تاریکی خارج می‌شوند. کلیسا یازده قرن به مردم اروپا خدمت کرد اما وقتی نتوانست در یک نقطه خاص و پیچ تاریخی مهم پاسخگوی مردم باشد، از قدرت کنار گذاشته شد و حتی یازده قرن خدمتی که به مردم ارائه کرد نیز مورد هجمه و چالش قرار گرفت. ♦️ما برای اثبات حقایق و پاسخگو بودن دین به نیازهای نوظهور باید پژوهش و تحقیق کنیم. ما می‌توانیم با سرمایه‌ای که در حوزه‌علمیه خواهران وجود دارد پاسخگوی مطالبات از حوزه دین باشیم و پژوهش‌هایی انجام بدهیم که راهور جامعه‌ دینی باشند. ♦️امروز وقت عرضه خود به عنوان یک جریان توانا در کشور است، ما کار خود را به تازگی شروع کردیم اما سرمایه علمی خوبی داریم و از این به بعد در اثبات توانایی ما جامعه داوری می‌کند. ♦️ما نباید در مقابل بازیگران جهانی و جریان‌های فمینیستی منفعل عمل کرده و از مرزهای دین خارج شویم، ما ذیل گفتمان غرب پژوهش نکرده و تحت گفتمان اسلام فعالیت می‌کنیم، قدرت ما از اسلام است و از منعطف شدن به سمت گفتمان غرب قدرتی کسب نمی‌کنیم. ♦️هدف نهایی ما رسیدن به مرجعیت دینی زنان است و حوزه علمیه خواهران باید مرجع دینی مسائل زنان باشد. -به نقل از شفقنا http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0
💠جنگ جنگ تا جنگی دیگر! 🖋رضا بابایی ♦️خمیرمایۀ روحانیت شیعه، مبارزه و چالش است؛ مبارزه با خلافت، با سلطنت‌های سکولار، با تمدن جدید، با استعمار، با قانون‌نویسی عرف‌محور، با علوم انسانی، با تصوف، با تجددخواهی در دورۀ مشروطه، با وهابیت، با بهائیت، با روشنفکران، با ملی‌گرایی، با بی‌حجابی، با غرب، با حقوق بشر غربی و اکنون با آمریکا و اسرائیل. ♦️روحانیت همیشه در جنگ بوده است و در بسیاری از جنگ‌ها نیز پیروز شده است. ♦️روحانیت توانست در کمتر از یک‌سال، سلطنت 2500 ساله را با خاک یکسان کند. مهارت روحانیت در میدان جنگ است؛ در نقد و نفی و سلب است. ♦️توانایی روحانیت شیعه در بسیج مردم، در تاریخ ایران و بلکه جهان بی‌مانند است. آن توانایی اکنون رو به افول گذاشته است؛ اما همچنان استعداد ذاتی روحانیت در حذف و ستیز و براندازی است. از همین رو است که برنامۀ نانوشتۀ روحانیت، همیشه برجسته‌سازی تضادها و چالش‌ها است. اگر امروز تضادی را حل کند، فردا تضادی دیگر را می‌یابد و به آن می‌پردازد. ♦️در زیست‌جهان روحانیت، پایان هر جنگی، آغاز جنگی دیگر است. در فرهنگ او، کمتر نوبت به آرامش و صلح و تعامل می‌رسد. اگر ملتی در میدان جنگ‌وگریز باشد، فرماندهانی بهتر از روحانیت نمی‌یابد. دُردانه و فرزند حقیقی روحانیت، نواب صفوی است، نه امام موسی صدر. او استثنا بود و نواب، قاعده. -به نقل از کانال نویسنده http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0
💠چرایی مساله دار شدن بودجه فرهنگ 🖋سینا کلهر ♦️ملتی که فرهنگ ندارد، آینده ندارد همان طور که زندگی روزمره و حال روزمره اش نیز ناخوش است. چرا که فرهنگ راه و روش زندگی است و ملتی که راه زندگی اش را گم کرده باشد، سرگردان و گیج است. نشانه های این گیجی و سردرگمی در بخشی از زندگی گروههای از ایرانیان هویدا شده است. از تربیت فرزندان تا آیین های جشن و شامادمانی نشانه های این سردرگمی دیده می شود. ♦️به خاطر همین نقش فرهنگ بوده است که در طول تاریخ مردم در هر خطه ای از جهان، خود نگهبان و پاسدار فرهنگ خویش بوده اند و بزرگان و سرآمدان فرهنگی خود را عزیز داشته و بر صدر می نشاندند و ایران و ایرانی هم از این قاعده مستثنی نبوده است. ♦️اما چند سالی می شود که پرسشی در میان گروههای از مردم پیش آمده است که چرا باید برای نهادها و دستگاههای فرهنگی، از هزینه عمومی و بیت المال هزینه شود؟ به خصوص آن که این پرسش جنبه سیاسی نیز پیدا کرده و به جای نام بردن از موسسات و سازمان ها، از روسای آنها و میزان پولی که به آنها داده می شود سخن گفته می شود. از حداد عادل تا حسن خمینی. چرا و چگونه چنین ماجرایی پیش آمده است که مردمان یک سرزمین به جای جانبداری و هواخواهی از متولیان فرهنگ خویش، طردشان می کنند.؟ ♦️مهم ترین علت این اتفاق، عملکرد سازمان فرهنگی است. آنها با عملکردشان گروه های طرفدار خود را ناامید و گروه های مخالف خود را بزرگ و بزرگ تر کرده اند. علاوه بر این دستگاه فرهنگی کشور در طول ۴ دهه گذشته مدعی ایفای نقش روابط عمومی نظام بوده و به همین خاطر نیز بخشی از نارضایتی از عملکرد سایر بخش ها هم به دستگاههای فرهنگی سریز شده است تا امروز سازمان فرهنگی هم تحت فشار عملکرد خود باشد هم عملکرد سایر بخش ها از جمله اقتصاد ناکارآمد و نظام اداری فاسد. ♦️به همین خاطر هم گروه های معترض به بودجه فرهنگی، آن افراد و سازمان ها را متولی فرهنگ خویش نمی دانند که عزیزش بدارند و در واقعیت هم، میان فرهنگ(راه و روش زندگی) این گروه ها و این متولیان نسبتی وجود ندارد. در میان گروههای معترض همچنان متولیان فرهنگ عزیز اند و قدر می بینند. به هنر پیشه های و موسیقی دان ها و طنز پیشگان نگاه کنید. نه تنها محترم اند بلکه مورد اعتماد نیز هستند تا جایی که کمک های مردم را جمع می کنند و وقتی مشخص می شود برخی از آنها مبالغ را در حساب شخصی خودشان نگه داشته اند، اعتراضی از جانب این گروه هادیده نمی شود. پس بخشی از مساله این است که چرا اعتبار به متولیان واقعی فرهنگ داده نمی شود! در این چند سال چند مورد اعتراض درباره بودجه سینما و موسیقی و تئاتر و غیره بوده است؟ وضع درباره حوزه علمیه، سازمان تبلیغات، بنیاد سعدی و...چطور بوده است؟ ♦️بخش دیگر به ناامیدی و یاس گروههایی باز می گردد که احساس می کنند در نتیجه بی لیاقتی، سستی و ناکارآمدی دستگاهها و نهادهای فرهنگی فرهنگ اصیل، بومی و دینی جامعه آسیب پذیر شده و دیگر اکثریت نیست. دستگاه فرهنگی پول و اعتبار می گرفت که پاسبان مرزهای فرهنگی باشد و در صیانت از آن بکوشد اما نتیجه ۴۰ سال صرف اعتبار و هزینه، ناامید کننده است. پس نسبت به عملکرد سازمان فرهنگی خشمگین هستند مخصوصا وقتی می بینند پاسبانان واقعی فرهنگ و شاعران و ادبیان نجیب در غربت و تنهایی چشم از جهان می بندند. ♦️یک عامل دیگر هم غرور و تکبر و نخوتی است که روسای این دستگاهها به دلیل ساختار انتصابی بودنشان گرفتار آن هستند و در مواقعی حتی حاضر به توضیح و تبین عملکرد خود و پاسخ گویی به نمایندگان مجلس نیز نیستند چه برسد به روشنگری برای مردم. رئیس سابق یکی از همین دستگاهها به صراحت گفته است که او تنها به نهادی که حکم ریاست اش را داده است پاسخ می دهد. این احساس بی نیازی از پاسخگویی به مردم در کنار عملکرد کم اثر و کم نتیجه بسیاری از این دستگاهها باعث شده است تا امروز کمتر کسی تمایل داشته باشد به طور علنی از بودجه این دستگاهها حمایت کند. شاید یوم الحساب سازمان های فرهنگی رسیده باشد به خصوص این که از حیث نظری هم به جای سازمان فرهنگی، ایده آتش به اختیاری در عرصه فرهنگ حاکم شده است. -به نقل از کانال نویسنده http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0
💠دست نیاز «دین» به جانب «دولت»! 🖋محسن حسام مظاهری ♦️برخلاف تصور رایج، تشکیل حکومت دینی، بیش از آن‌که به افزایش قدرت‌ و نفوذ سازمان دینی و فقها، به تضعیف‌شان کمک کرده است. ♦️در «تشیع سیاسی فقاهتی دولت‌گرا» (خوانش مذهبی رسمی جمهوری اسلامی)، منبع قدرت نرم تشیع از درون ساختار مذهب به بیرون آن یعنی نهاد «دولت» منتقل شده است. همین امر سبب ‌شده که همیشه دست نیاز فقها برای پیگیری اهداف مذهبی خود به جانب دولت و رأس هرم قدرت دراز باشد؛ برخلاف سنت گذشته‌ که به جانب لایه‌های میانی و پایینی قدرت دراز بود. ♦️در حکومت دینی، فقها چه برای اهداف اجتماعیِ مذهب مثل حجاب، و چه برای اهداف فرقه‌ایِ مذهب مثل توسعه‌ی مناسک چشم به حمایت دولت دارند. حمایتی که طبعاً بی‌چشم‌داشت نبوده و نیست. ♦️این سطح از وابستگی، علاوه بر خدشه به استقلال حوزه و روحانیت و فروکاست آن به سازمان‌ِ دینیِ حاکمیت، عملاً حیات و ممات این نهاد را هم به فرجام نظام سیاسی گره خواهد زد/ زده است. http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0
💠"تشیع و دولت؛ نه سکولار، نه رادیکال" ♦️روز شنبه، ۱۵ دیماه ۱۳۹۷ نشست «تشیع و دولت؛ نه سکولار، نه رادیکال» با سخنرانی حجت‌الاسلام دکتر داود فیرحی، عضو هیأت علمی دانشگاه تهران برگزار شد. در ادامه گزارشی از این نشست را می‌خوانید: ♦️در دنیای امروز، فقط سه دولت مذهبی به معنای واقعی وجود دارند که عبارتند از ایران، واتیکان و اسرائیل. ♦️در دولت‌های دینی همچون دوره‌ی جمهوری اسلامی، سعی در شکستن استقلال دولت و حل کردن آن در تشیع دارد و فکر می‌کند اگر این کار را بکند، به‌نفع شیعه است، در حالی‌که اصلاً چنین نیست و موجب برهم خوردن تعادل جامعه می‌شود. ♦️مرحوم مدرس می گفت که اساساً مشروطه به‌دنبال شرعی‌سازی قوانین نبود، بلکه مترصد این بود که از ساخت و تصویب قوانین معارض با شریعت، جلوگیری نماید. ♦️در دوره‌ جمهوری اسلامی بود که دولت دینی و دولت ماتریالیستی و مادی مطرح شد و اینکه دولت استبدادی باشد یا مشروطه، در سایه قرار گرفت و توجه چندانی به آن نشد. لذا، قانون اساسی به‌دنبال این رفت که وجه دینی شدن قانون را غلیظ نماید و از معمای اصلی دوره‌ مشروطه که پیش‌گیری از استبداد بود، غفلت شد. ♦️در مشروطه چون مسئله استبداد و دموکراسی است، مرجع گفت‌وگو، حقوق مردم بود. به این ترتیب وظیفه‌ی شرعی حوزه‌های علمیه روی حقوق مردم متمرکز شد؛ اما در دوره‌ی جمهوری اسلامی می‌بینیم که بحث، بر مسئله‌ی رهبری و مفهوم امامت تغییر جهت داده و مسئله‌ی غصب هم، غصب مقام امام است و نه غصب حقوق مردم. ♦️بخش مهمی از قانون اساسی، به حقوق مردم پرداخته، اما این حقوق کجا هستند. نباید اجازه دهیم سرخوردگی حاصل از انقلاب، در میان مردم ایجاد شود. 💢شیعی کردن دولت به نفع کشور نیست ♦️در کل دنیا سه دولت مذهبی ایران، واتیکان و رژیم غاصب صهیونیستی وجود دارد. ♦️در کشور ما، رهبری و رئیس قوه قضائیه پست مذهبی است ولی ریاست جمهوری، مذهبی نیست یعنی سکولار است. ♦️امروز مسئله بر سر رهبری و امامت شیفت شده و مسئله غصب هم غصب حقوق امام است، لذا از حقوق مردم عبور می‌شود.  ♦️در جمهوری اسلامی افراط به سمت مسئله رهبری رفته است و سبب می‌شود تا آزادی و حقوق مردم نادیده گرفته شود لذا تقابل دین و آزادی رخ می‌دهد و نوعی سرخوردگی از حاصل انقلاب پیش می‌آید.  ادامه مطلب👈 http://yon.ir/MBlwH آئينه اي براى انعكاس مهمترين اخبار، دیدگاه‌ها، نقدها، نظريات و تحليل‌هاى چالشی عرصه دين، فرهنگ، اجتماع، روحانيت و حوزه‌های علمیه بدون پیشداوری و قضاوت... http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0