eitaa logo
پژوهش اِدمُلّاوَند
468 دنبال‌کننده
13.3هزار عکس
1.9هزار ویدیو
323 فایل
🖊ن وَالْقَلَمِ وَمَايَسْطُرُونَ🇮🇷 🖨رسانه رسمی محسن داداش پورباکر_شاعر پژوهشگراسنادخطی،تبارشناسی_فرهنگ عامه 🌐وبلاگ:https://mohsendadashpour2021.blogfa.com 📩مدیر: @mohsendadashpourbaker 🗃پشتیبان:#آوات_قلمܐܡܝܕ 📞دعوت به سخنرانی و جلسات: ۰۹۱۱۲۲۰۵۳۹۱
مشاهده در ایتا
دانلود
📜بررسی راه های باستانی بندپی ه.ل رابینو در شرح راه هایی که از مازندران به تهران می رسد از این مسیر یاد میکند: ((راه دیگر از به ، ، یا لزور ، ، آه و طهران است که جمع آن تقریبا ۱۴۴ میل و خیلی به نُدرت و شاید هیچ وقت محل رفت و آمد کاروان ها نبوده است)) 📚منبع: ه.ل رابینو،مازندران و استرآباد، ترجمع غلامعلی وحید مازندرانی، تهران، بنگاه ترجمه و نشرکتاب، ۱۳۴۶، ص ۷۵ 📝نقد: گمان و نظر ه.ل رابینو نادرست است چرا که تا پهلوی اول، این مسیر کاربرد داشت و پس از احداث جاده ی ، راه آهن شمال و جاده ی خالی از تردد گردید. وجود سه رباط (کاروان سرا) در مسیر این راه (نشل تا) خود گواهی این مدّعا است. 📝منوچهر ستوده می نویسد: ((ظاهرا این راه قدیمی از (بابلسر) به (بابل امروز) و از آنجا به و از آنجا به بندپی و از آنجا به و از شیخ موسی به و لزور و و فیروزکوه میرفته است....مسیر این جاده بیشتر در کنار آبی بوده که به بندپی می رود و به (سجرو)....معروف است)). 📚منبع: منوچهر ستوده، از آستارا تا استارآباد، جلد ۴، ص ۲_۳۲۱ ✍درباره ی سابقه ی تاریخی این راه در تاریخ طبرستان به مسیری اشاره میشود که گویا مقصود همین راه است. ✍در جلد اول ، در شرح دیدار نمایندگان خایفه ی وقت با (در اوایل قرن سوم هجری) از گذر در میان کوه های نزدیک به مقر او یاد میکند که راهی دشوار بود. چنانکه در آنجا بر اسب نتوان نشست. 📚منبع: ابن اسفندیار، تاریخ طبرستان، جلد یک، ص ۲۰۹ ✍؛ همان [گنیو در مسیر رودخانه ی سِجرو] است که حرف ((گ)) آن در کتابت قدیم به صورت ((ک)) نگاشته شد. موضعی ات در میانه ی سجرو که سرچشمه ی آن آبی معدنی دارد و بخاطر ترکیبات گوگردی، گازهای آزاردهنده و بدبو از آن متصاعد میشود. از این رو ، آن را به زبان محلی ((گَنیو)) میگویند. 📜مسیر قدیمی شرق به غرب که به جاده ی قدیم تهران می پیوست، بدین قرار است: آنون تنگه_آنون_سوت روآر_اوا گردن_ تختگاه_چرات_سید شریف_ آنون_دِزدرّه_الاشت_کارمزد_لَلِه بن_ گزوی آقا_کرفا_بُرخانی_بولک_ نفتچال_ کلاگر_فِک_انجیل سی_لوکار_خرلم_ کهلوچال_کوپه سر_ _لپر_ #اَشدَکِت باکر _ مِن درّه_کمِل به سر_ _تنیرسرک_ نارنجلو_تیرنگ سی_ _تش ویشه_اسب چرا_لال کون_زَربُد_دِچِلّه اِزّار_لشااوش_مَمرزلاپی_انجیل بن_ درون گردن_تنگه روآر_خلارد_کرفا_ تم کورد_آساکتی_وله_جِن مار سر شورِن_ آوین بن_ آمل_پوجردحِمن_ماهی خِنی_》》》به طرف تهران ✍همچنین در شرح فتح قلعه ی توسط سپاه خان مرعشی گنج افروزی به این مسیر اشاره دارد: ((مَمَر ایشان منحصر است به راه که راه تنگ و زبون است. دو طرف او کوه است و درخت و جنگل بسیار دارد و ساعت به ساعت از رودخانه باد گذشت. در هر فرسنگ قریب به ۵۰ جا معبر است و در آنجاها از کثرت آب و تنگی راه با قشون عبور معتذر است.)) 📚منبع: میرتیمور مرعشی، تاریخ خاندان مرعشی، ص ۲۳۶ ✍در اطراف سرجیکلا (روبروی لمسوکلا) هنوز بخشهایی از سنگ فرش این راه تاریخی باقیست. ✍بر دامنه ی (ضلع شرقی) روبروی و در مسیر آبندان، دو غار با کارکرد دیده بانی مشهود است که دقبقا بر شمال به جنوب لین گذرگاه اشراف دشته است. 📝منوچهرستوده مسیر نِشل به لزور را اینگونه بیان میکند: (( این راه از نشل به، وَرزِنه،اسکندربَن، رباط اول که در اراضی وَزان که آبریز آن به طرف نشل است و جُز اراضی این دهکده بحساب میاید. رباط در اراضی و ردواو (کناردوآب) است و میان این دو گمبوج بیش از دو کیلومتر فاصله نیست. رباط سوم نیز در اراضی وردواو است. سپس زَرِسر، چَفت،دِلِه میون،پنیرون کاریز، لَزیر، اِهنِز، شادمِهِن، ارجمند و در نهایت به تهران میباشد. 📚منبع:منوچهرستوده، از آستارا تا استارآباد، ج۱، ص۳۲۱ ✍محسن داداش پور باکر 🌐http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/1974 🌐http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/1268 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ 📚 ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ @edmolavand ﷽ 📎 http://mohsendadashpour2021.blogfa.com 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─ 🟡تمامی حقوق برای محسن داداش پور باکر محفوظ است .
هدایت شده از پژوهش اِدمُلّاوَند
📜بررسی راه های باستانی بندپی ه.ل رابینو در شرح راه هایی که از مازندران به تهران می رسد از این مسیر یاد میکند: ((راه دیگر از به ، ، یا لزور ، ، آه و طهران است که جمع آن تقریبا ۱۴۴ میل و خیلی به نُدرت و شاید هیچ وقت محل رفت و آمد کاروان ها نبوده است)) 📚منبع: ه.ل رابینو،مازندران و استرآباد، ترجمع غلامعلی وحید مازندرانی، تهران، بنگاه ترجمه و نشرکتاب، ۱۳۴۶، ص ۷۵ 📝نقد: گمان و نظر ه.ل رابینو نادرست است چرا که تا پهلوی اول، این مسیر کاربرد داشت و پس از احداث جاده ی ، راه آهن شمال و جاده ی خالی از تردد گردید. وجود سه رباط (کاروان سرا) در مسیر این راه (نشل تا) خود گواهی این مدّعا است. 📝منوچهر ستوده می نویسد: ((ظاهرا این راه قدیمی از (بابلسر) به (بابل امروز) و از آنجا به و از آنجا به بندپی و از آنجا به و از شیخ موسی به و لزور و و فیروزکوه میرفته است....مسیر این جاده بیشتر در کنار آبی بوده که به بندپی می رود و به (سجرو)....معروف است)). 📚منبع: منوچهر ستوده، از آستارا تا استارآباد، جلد ۴، ص ۲_۳۲۱ ✍درباره ی سابقه ی تاریخی این راه در تاریخ طبرستان به مسیری اشاره میشود که گویا مقصود همین راه است. ✍در جلد اول ، در شرح دیدار نمایندگان خایفه ی وقت با (در اوایل قرن سوم هجری) از گذر در میان کوه های نزدیک به مقر او یاد میکند که راهی دشوار بود. چنانکه در آنجا بر اسب نتوان نشست. 📚منبع: ابن اسفندیار، تاریخ طبرستان، جلد یک، ص ۲۰۹ ✍؛ همان [گنیو در مسیر رودخانه ی سِجرو] است که حرف ((گ)) آن در کتابت قدیم به صورت ((ک)) نگاشته شد. موضعی ات در میانه ی سجرو که سرچشمه ی آن آبی معدنی دارد و بخاطر ترکیبات گوگردی، گازهای آزاردهنده و بدبو از آن متصاعد میشود. از این رو ، آن را به زبان محلی ((گَنیو)) میگویند. 📜مسیر قدیمی شرق به غرب که به جاده ی قدیم تهران می پیوست، بدین قرار است: آنون تنگه_آنون_سوت روآر_اوا گردن_ تختگاه_چرات_سید شریف_ آنون_دِزدرّه_الاشت_کارمزد_لَلِه بن_ گزوی آقا_کرفا_بُرخانی_بولک_ نفتچال_ کلاگر_فِک_انجیل سی_لوکار_خرلم_ کهلوچال_کوپه سر_ _لپر_ #اَشدَکِت باکر _ مِن درّه_کمِل به سر_ _تنیرسرک_ نارنجلو_تیرنگ سی_ _تش ویشه_اسب چرا_لال کون_زَربُد_دِچِلّه اِزّار_لشااوش_مَمرزلاپی_انجیل بن_ درون گردن_تنگه روآر_خلارد_کرفا_ تم کورد_آساکتی_وله_جِن مار سر شورِن_ آوین بن_ آمل_پوجردحِمن_ماهی خِنی_》》》به طرف تهران ✍همچنین در شرح فتح قلعه ی توسط سپاه خان مرعشی گنج افروزی به این مسیر اشاره دارد: ((مَمَر ایشان منحصر است به راه که راه تنگ و زبون است. دو طرف او کوه است و درخت و جنگل بسیار دارد و ساعت به ساعت از رودخانه باد گذشت. در هر فرسنگ قریب به ۵۰ جا معبر است و در آنجاها از کثرت آب و تنگی راه با قشون عبور معتذر است.)) 📚منبع: میرتیمور مرعشی، تاریخ خاندان مرعشی، ص ۲۳۶ ✍در اطراف سرجیکلا (روبروی لمسوکلا) هنوز بخشهایی از سنگ فرش این راه تاریخی باقیست. ✍بر دامنه ی (ضلع شرقی) روبروی و در مسیر آبندان، دو غار با کارکرد دیده بانی مشهود است که دقبقا بر شمال به جنوب لین گذرگاه اشراف دشته است. 📝منوچهرستوده مسیر نِشل به لزور را اینگونه بیان میکند: (( این راه از نشل به، وَرزِنه،اسکندربَن، رباط اول که در اراضی وَزان که آبریز آن به طرف نشل است و جُز اراضی این دهکده بحساب میاید. رباط در اراضی و ردواو (کناردوآب) است و میان این دو گمبوج بیش از دو کیلومتر فاصله نیست. رباط سوم نیز در اراضی وردواو است. سپس زَرِسر، چَفت،دِلِه میون،پنیرون کاریز، لَزیر، اِهنِز، شادمِهِن، ارجمند و در نهایت به تهران میباشد. 📚منبع:منوچهرستوده، از آستارا تا استارآباد، ج۱، ص۳۲۱ ✍محسن داداش پور باکر ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ 📚 ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ @edmolavand ﷽ 📎 http://mohsendadashpour2021.blogfa.com 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─ 🟡تمامی حقوق برای محسن داداش پور باکر محفوظ است .
پژوهش اِدمُلّاوَند
﷽ن و القلم و ما یسطرون 📩شناسه ۱۴۰۳۱۱۲۰۲۳۱۷ 📚#انجامه 🔲#ملانجف_لزوری #لفور | #لپور | #سوادکوه http
📩استاد علی حسین صادقی: سلام و تشکر. اینجا نقاش طبیعت رخت سفید پوشانده 🔲در بند ۱ احتمالا ریس از حاکمان لفور بودند به نام های تیمور رئیس. شیرزاد ریس. بیجن ریس و نوذر رییس و حوا رییس و غیره 📌بند ۴ به زبان طبری و محلی کر یعنی پرتگاه با شیب زیاد باجنس سنگ لات به زبان محلی یا رسوبی صابونی و در زیر قلعه رودی به نام قلعه بعد از انقلاب در زمان فعالیت شرکت کارسنگ رود معروف شده است. 📌بند ۶ روستای یا دره صحیح است. 📌بند ۸ نام مرتعی در عبور روستای تمر.گانی صحیح نیست طایفه گونی باتوجه به اسکلت بیرون آمده در حین احداث جاده نشان از قدمت قبل از میلاد انسان های عصر اندر تال دراز قد و کله دروش یا دوسر یا هالیکو دوسپال را می دهد ضمنا در کتاب لفور قید شده است. 📌بند ۱۰ یا سر همان آسیاب می باشد که با آب رود گرسنگ گندم و برنج را آسیاب می کردند. 📌بند ۱۲ و در گویش بومی اسپه یعنی سفید ولیم یعنی سنگ های رسوبی نرم که هنوز سفت نشدن یا به زبان علمی استلکمیت و استلکتید چکیده و چکانده قندیلی در کتاب آوردم. 📌بند ۱۴ صحیح است. 📌بند ۱۸ در زیر قلعه گرسنگ مرتعی تخت و همن به زبان محلی که محل بارگیری و استراحت و چاشتخوران بوده و دامداران پنو می گفتند. 📌بند ۱۹ یعنی در روستای غوزک رودبار واقع است غازک صحیح نیست. 📌بند ۲۲ مقارن بود با حمله اعراب به لفور و حاکمیت قارنوندان اسمی ترکیبی عربی و طبری. شارع یعنی راه بزرگ و با اهمیت سوق الجیشی قلد به زبان بومی باریکه مهم و نظر دیگری هم هست به دلیل وجود درخت شار به شارقلد معروف شده است. باتشکر 🖊 ۱۴۰۳/۱۱/۲۱ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ Mohsen Baker: ✍سپاس فراوان از توجه شما حضرتعالی مستحضرید که در خوانش سند و تطبیق آن با عرصه و اعیان سخت باید پژوهش و تحقیقات میدانی صورت گرفته و از یافته ها نباید غافل شد. 📌توجه به انجامه مرحوم ملانحف لزوری در سنه ۱۱۲۱ قمری در حالی است که قطعا خودش در منطقه حضور فیزیکی نداشته و از منابع نوشتاری تاریخی، یافته های شفاهی و صاحب نظران وقت بهره جسته است. در خوانش کلمه صراحت دارد و بصورت مکتوب نشده است. محتمل است که در آن دوران به الف تلفظ میشده و یا اینکه محقق اینگونه تصور نموده و دچار اشتباه و خواسته باشد آن را به گویش فارسی مکتوب کند. بند ۱۰: صاحب انجامه می گوید که تیمور کالی به همراهی سکه ضرب نموده و پس از آن در محلات و آبادی که متن پشت سر هم صراحت داره از جمله بازیر و گانی (گونی) قرار حکومت برقرار کرده است. در آسیاب که نمی شود حکومت برقرار کرد؟!👈 ((....به عهد وفا سلطنت کرد.)) هرچند شبیه و قرین هست اما وجود حرف در این واژه این محتمل را دور میکند. آر+سو : آرسو آ+سو: اسیو اسکلم یا اسکلیم : به نظر می رسد اشاره به همان دهی از دهات قدیم و باستانی در لفور باشد چرا که تیمور کالی و نوذر با اتحاد هم سطلنت را در محلات توسعه و برقرار کردند و این مفاهیم از خواندن انجامه اقتباس میشود. از طرفی درآمیختن این واژگان با طبیعت، اصلاحات بومی، گویش محلی و نام رودخانه ها، چشمه ها و مرتع نیز دور از تصور نخواهد بود. واژه ی در متن انجامه صراحت دارد [بدون ] و قطعا به دلیل عدم شناخت کافی ملانجف لزوری و فاصله ی مکانی از منطقه لفور و تمایل به گویش رایج ؛ فارسی آن را اینگونه بیان نموده است. و یا شاید در آن زمان اینگونه در نزد حاکمان مکاتبه میشده است؟ 📌شالان: شارقلد 👈 سپاس فراوان 💌حتما از نکات ارزشمند شما بهره خواهم برد. 🖊 ۱۴۰۳/۱۱/۲۱ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📩استاد : کار شما بسیار عظیم و با ارزشه موفق باشید. ۱۴۰۳/۱۱/۲۱ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📩استاد : درود جناب داداشپور عزیز . خدا قوت خدا قوت ، مثل همیشه عالی، خیلی جالبه ، یه کتابچه..... بنام .... تو منطقه لپور داریم. برام جای سوال بود چرا کتابچه اونجا رو بنام دیوا گذاشتن؟ پس نگو اونجا هم در قدیم روستا یا شهری و هم اکنون منطقه یا جنگلی بنام دیوا داریم. چه جالب، واقعا مطالب و اسنادی رو که تهیه می‌کنید قطعا بسیار سخت و مشقت بار و بعضاً سنگین که جنابعالی با مهارت تفسیر می کنید. قطعا اثری فوق‌العاده ماندگار از خود بجا خواهید گذاشت. ان شاالله موفق باشید. درود بر شما سپاس فراوان. ۱۴۰۳/۱۱/۲۱ https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4078 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
پژوهش اِدمُلّاوَند
﷽ن و القلم و ما یسطرون 📩شناسه ۱۴۰۳۱۱۲۰۲۳۱۷ 📚#انجامه 🔲#ملانجف_لزوری #لفور | #لپور | #سوادکوه http
📩استاد : سلام و عرض ادب ممنون از لطف شما بسیار مطلوب مرقوم فرمودید. اما به نظر می رسد که سال قمری و شمسی فوق الاشاره با هم تطبیق ندارند. ۳/ از طوایف ساکن در ی لفور می باشند. ۶/ یا دره صحیح تر هست. ۱۱/ نام آبادی یا مرتع جنگلی واقع در ضلع جنوبی روستای لفور و ضلع شمالی روستای گالشکلای لفور می باشد. ۱۲/ نام مرتعی واقع در ضلع جنوبی گالشکلا لفور که فعلا آبشاری به همین نام معروف در لفور معروف می باشد. ضمن اینکه رودخانه به همین نام مشهور هست ، اسکلیم رود. ۱۵/ بابلک با فرق دارد. از درازترین مسیر رودخانه بابل، هست که از ییلاقات: برون، گلیران، کریوش، کالی بن، ضلع شمالی قله تاریکلی، امام زاده حسن و ضلع جنوبی سرچشمه می گیرد و در پایین دست روستای مرزیدره پس از پیوستن اجتماع رودخانه های سه گانه (اسکلیم رود، آذر رود و کارسنگ رود) به آن ، نام رودخانه بابل را می گیرد و اما بولک نام رودخانه ای در بندپی شرقی هست که از روستای سرچشمه گرفته و پس از عبور از روستاهای و و و در روستای به می پیوندد. ۲۵/ یا همان جعفری، در روستای رئیسکلای لفور ساکن بوده اند. ۱۴۰۳/۱۱/۲۱ https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4078 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─