eitaa logo
پژوهش اِدمُلّاوَند
468 دنبال‌کننده
13.3هزار عکس
1.9هزار ویدیو
323 فایل
🖊ن وَالْقَلَمِ وَمَايَسْطُرُونَ🇮🇷 🖨رسانه رسمی محسن داداش پورباکر_شاعر پژوهشگراسنادخطی،تبارشناسی_فرهنگ عامه 🌐وبلاگ:https://mohsendadashpour2021.blogfa.com 📩مدیر: @mohsendadashpourbaker 🗃پشتیبان:#آوات_قلمܐܡܝܕ 📞دعوت به سخنرانی و جلسات: ۰۹۱۱۲۲۰۵۳۹۱
مشاهده در ایتا
دانلود
📜بررسی راه های باستانی بندپی ه.ل رابینو در شرح راه هایی که از مازندران به تهران می رسد از این مسیر یاد میکند: ((راه دیگر از به ، ، یا لزور ، ، آه و طهران است که جمع آن تقریبا ۱۴۴ میل و خیلی به نُدرت و شاید هیچ وقت محل رفت و آمد کاروان ها نبوده است)) 📚منبع: ه.ل رابینو،مازندران و استرآباد، ترجمع غلامعلی وحید مازندرانی، تهران، بنگاه ترجمه و نشرکتاب، ۱۳۴۶، ص ۷۵ 📝نقد: گمان و نظر ه.ل رابینو نادرست است چرا که تا پهلوی اول، این مسیر کاربرد داشت و پس از احداث جاده ی ، راه آهن شمال و جاده ی خالی از تردد گردید. وجود سه رباط (کاروان سرا) در مسیر این راه (نشل تا) خود گواهی این مدّعا است. 📝منوچهر ستوده می نویسد: ((ظاهرا این راه قدیمی از (بابلسر) به (بابل امروز) و از آنجا به و از آنجا به بندپی و از آنجا به و از شیخ موسی به و لزور و و فیروزکوه میرفته است....مسیر این جاده بیشتر در کنار آبی بوده که به بندپی می رود و به (سجرو)....معروف است)). 📚منبع: منوچهر ستوده، از آستارا تا استارآباد، جلد ۴، ص ۲_۳۲۱ ✍درباره ی سابقه ی تاریخی این راه در تاریخ طبرستان به مسیری اشاره میشود که گویا مقصود همین راه است. ✍در جلد اول ، در شرح دیدار نمایندگان خایفه ی وقت با (در اوایل قرن سوم هجری) از گذر در میان کوه های نزدیک به مقر او یاد میکند که راهی دشوار بود. چنانکه در آنجا بر اسب نتوان نشست. 📚منبع: ابن اسفندیار، تاریخ طبرستان، جلد یک، ص ۲۰۹ ✍؛ همان [گنیو در مسیر رودخانه ی سِجرو] است که حرف ((گ)) آن در کتابت قدیم به صورت ((ک)) نگاشته شد. موضعی ات در میانه ی سجرو که سرچشمه ی آن آبی معدنی دارد و بخاطر ترکیبات گوگردی، گازهای آزاردهنده و بدبو از آن متصاعد میشود. از این رو ، آن را به زبان محلی ((گَنیو)) میگویند. 📜مسیر قدیمی شرق به غرب که به جاده ی قدیم تهران می پیوست، بدین قرار است: آنون تنگه_آنون_سوت روآر_اوا گردن_ تختگاه_چرات_سید شریف_ آنون_دِزدرّه_الاشت_کارمزد_لَلِه بن_ گزوی آقا_کرفا_بُرخانی_بولک_ نفتچال_ کلاگر_فِک_انجیل سی_لوکار_خرلم_ کهلوچال_کوپه سر_ _لپر_ #اَشدَکِت باکر _ مِن درّه_کمِل به سر_ _تنیرسرک_ نارنجلو_تیرنگ سی_ _تش ویشه_اسب چرا_لال کون_زَربُد_دِچِلّه اِزّار_لشااوش_مَمرزلاپی_انجیل بن_ درون گردن_تنگه روآر_خلارد_کرفا_ تم کورد_آساکتی_وله_جِن مار سر شورِن_ آوین بن_ آمل_پوجردحِمن_ماهی خِنی_》》》به طرف تهران ✍همچنین در شرح فتح قلعه ی توسط سپاه خان مرعشی گنج افروزی به این مسیر اشاره دارد: ((مَمَر ایشان منحصر است به راه که راه تنگ و زبون است. دو طرف او کوه است و درخت و جنگل بسیار دارد و ساعت به ساعت از رودخانه باد گذشت. در هر فرسنگ قریب به ۵۰ جا معبر است و در آنجاها از کثرت آب و تنگی راه با قشون عبور معتذر است.)) 📚منبع: میرتیمور مرعشی، تاریخ خاندان مرعشی، ص ۲۳۶ ✍در اطراف سرجیکلا (روبروی لمسوکلا) هنوز بخشهایی از سنگ فرش این راه تاریخی باقیست. ✍بر دامنه ی (ضلع شرقی) روبروی و در مسیر آبندان، دو غار با کارکرد دیده بانی مشهود است که دقبقا بر شمال به جنوب لین گذرگاه اشراف دشته است. 📝منوچهرستوده مسیر نِشل به لزور را اینگونه بیان میکند: (( این راه از نشل به، وَرزِنه،اسکندربَن، رباط اول که در اراضی وَزان که آبریز آن به طرف نشل است و جُز اراضی این دهکده بحساب میاید. رباط در اراضی و ردواو (کناردوآب) است و میان این دو گمبوج بیش از دو کیلومتر فاصله نیست. رباط سوم نیز در اراضی وردواو است. سپس زَرِسر، چَفت،دِلِه میون،پنیرون کاریز، لَزیر، اِهنِز، شادمِهِن، ارجمند و در نهایت به تهران میباشد. 📚منبع:منوچهرستوده، از آستارا تا استارآباد، ج۱، ص۳۲۱ ✍محسن داداش پور باکر 🌐http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/1974 🌐http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/1268 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ 📚 ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ @edmolavand ﷽ 📎 http://mohsendadashpour2021.blogfa.com 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─ 🟡تمامی حقوق برای محسن داداش پور باکر محفوظ است .
هدایت شده از پژوهش اِدمُلّاوَند
📜بررسی راه های باستانی بندپی ه.ل رابینو در شرح راه هایی که از مازندران به تهران می رسد از این مسیر یاد میکند: ((راه دیگر از به ، ، یا لزور ، ، آه و طهران است که جمع آن تقریبا ۱۴۴ میل و خیلی به نُدرت و شاید هیچ وقت محل رفت و آمد کاروان ها نبوده است)) 📚منبع: ه.ل رابینو،مازندران و استرآباد، ترجمع غلامعلی وحید مازندرانی، تهران، بنگاه ترجمه و نشرکتاب، ۱۳۴۶، ص ۷۵ 📝نقد: گمان و نظر ه.ل رابینو نادرست است چرا که تا پهلوی اول، این مسیر کاربرد داشت و پس از احداث جاده ی ، راه آهن شمال و جاده ی خالی از تردد گردید. وجود سه رباط (کاروان سرا) در مسیر این راه (نشل تا) خود گواهی این مدّعا است. 📝منوچهر ستوده می نویسد: ((ظاهرا این راه قدیمی از (بابلسر) به (بابل امروز) و از آنجا به و از آنجا به بندپی و از آنجا به و از شیخ موسی به و لزور و و فیروزکوه میرفته است....مسیر این جاده بیشتر در کنار آبی بوده که به بندپی می رود و به (سجرو)....معروف است)). 📚منبع: منوچهر ستوده، از آستارا تا استارآباد، جلد ۴، ص ۲_۳۲۱ ✍درباره ی سابقه ی تاریخی این راه در تاریخ طبرستان به مسیری اشاره میشود که گویا مقصود همین راه است. ✍در جلد اول ، در شرح دیدار نمایندگان خایفه ی وقت با (در اوایل قرن سوم هجری) از گذر در میان کوه های نزدیک به مقر او یاد میکند که راهی دشوار بود. چنانکه در آنجا بر اسب نتوان نشست. 📚منبع: ابن اسفندیار، تاریخ طبرستان، جلد یک، ص ۲۰۹ ✍؛ همان [گنیو در مسیر رودخانه ی سِجرو] است که حرف ((گ)) آن در کتابت قدیم به صورت ((ک)) نگاشته شد. موضعی ات در میانه ی سجرو که سرچشمه ی آن آبی معدنی دارد و بخاطر ترکیبات گوگردی، گازهای آزاردهنده و بدبو از آن متصاعد میشود. از این رو ، آن را به زبان محلی ((گَنیو)) میگویند. 📜مسیر قدیمی شرق به غرب که به جاده ی قدیم تهران می پیوست، بدین قرار است: آنون تنگه_آنون_سوت روآر_اوا گردن_ تختگاه_چرات_سید شریف_ آنون_دِزدرّه_الاشت_کارمزد_لَلِه بن_ گزوی آقا_کرفا_بُرخانی_بولک_ نفتچال_ کلاگر_فِک_انجیل سی_لوکار_خرلم_ کهلوچال_کوپه سر_ _لپر_ #اَشدَکِت باکر _ مِن درّه_کمِل به سر_ _تنیرسرک_ نارنجلو_تیرنگ سی_ _تش ویشه_اسب چرا_لال کون_زَربُد_دِچِلّه اِزّار_لشااوش_مَمرزلاپی_انجیل بن_ درون گردن_تنگه روآر_خلارد_کرفا_ تم کورد_آساکتی_وله_جِن مار سر شورِن_ آوین بن_ آمل_پوجردحِمن_ماهی خِنی_》》》به طرف تهران ✍همچنین در شرح فتح قلعه ی توسط سپاه خان مرعشی گنج افروزی به این مسیر اشاره دارد: ((مَمَر ایشان منحصر است به راه که راه تنگ و زبون است. دو طرف او کوه است و درخت و جنگل بسیار دارد و ساعت به ساعت از رودخانه باد گذشت. در هر فرسنگ قریب به ۵۰ جا معبر است و در آنجاها از کثرت آب و تنگی راه با قشون عبور معتذر است.)) 📚منبع: میرتیمور مرعشی، تاریخ خاندان مرعشی، ص ۲۳۶ ✍در اطراف سرجیکلا (روبروی لمسوکلا) هنوز بخشهایی از سنگ فرش این راه تاریخی باقیست. ✍بر دامنه ی (ضلع شرقی) روبروی و در مسیر آبندان، دو غار با کارکرد دیده بانی مشهود است که دقبقا بر شمال به جنوب لین گذرگاه اشراف دشته است. 📝منوچهرستوده مسیر نِشل به لزور را اینگونه بیان میکند: (( این راه از نشل به، وَرزِنه،اسکندربَن، رباط اول که در اراضی وَزان که آبریز آن به طرف نشل است و جُز اراضی این دهکده بحساب میاید. رباط در اراضی و ردواو (کناردوآب) است و میان این دو گمبوج بیش از دو کیلومتر فاصله نیست. رباط سوم نیز در اراضی وردواو است. سپس زَرِسر، چَفت،دِلِه میون،پنیرون کاریز، لَزیر، اِهنِز، شادمِهِن، ارجمند و در نهایت به تهران میباشد. 📚منبع:منوچهرستوده، از آستارا تا استارآباد، ج۱، ص۳۲۱ ✍محسن داداش پور باکر ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ 📚 ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ @edmolavand ﷽ 📎 http://mohsendadashpour2021.blogfa.com 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─ 🟡تمامی حقوق برای محسن داداش پور باکر محفوظ است .
🌍فهرست روستاهای شهرستان بابلسربه تفکیک دهستان در سال ۱۳۹۱ به شرح زیر است: 💠 : ازباران، شیرا، شهرک فرزاد شهر، بنه کنار، مهلبان، شیر محله، کاردگر محله، منقارپی، بزرگ بیشه محله، کوچک بیشه محله، نوائی محله، پائین نوائی محله، بی نمد، توله سرا، کلاگر سرا، جزین، اوکسر کریم کلا، زاهدکلا، اسبوکلا کریم کلا 💠 : حیدر کلا، فرم، ملاکلا، سوته، مجتمع مسکونی خزر شهر، شهرک دریاسر، شهرک دریاکنار، اسلام آباد 💠 : اوکسر، ایستگاه رادار، مجتمع مکان‌های مسکونی نیروی هوایی، تازه آباد، پایین احمدکلا، باقر تنگه 💠 : اجاک سر، میاندشت، بابل پشت، شورک، علی آباد، سادات محله رودبست، گاوزن محله رودبست 💠 : هلی باغ، ازن آباد، کرفون، روشندان، داراب دین روشن، پارومحله منگلاب، گالشکلا پایین، گالشکلا بالا، منگلاب، سرخ دشت، افراتخت، کریم کلا، نفت چال، شهید سرا، عربخیل، کاله، میرود 💠 : عزیزک 💠 : ارمیچ کلا، پایین نقیب کلا، سپاه محله، میر بازار، بالا احمدکلا، خرد مردانیسی، چوپان کلا، خرد مرد رضایی، سعید کلا، کبوتردان، مقریکلا، ایسی کلا، سر حمام، کاسگر محله، بالا نقیب کلا، درزی نقیب کلا، فولاد کلا، سید محله، قادی محله، رضا کلا، رکون، کاریکلا 💠 : اسفندیار محله، درزی محله، کیخامحله، خشک رود، رزکنار، کونر، نصرت کلا، میان بال، دوغی کلا، شرمه کلا، ولیک رودپشت https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3800 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
🌍 🔲استان مازندران ✍در حال حاضر ۲۲ شهرستان دارد و به همراه استان جزء سرسبزترین استان های کشور به شمار می رود. ◻️وسیع‌ترین شهرستان آن و پرجمعیت‌ترین آن است. ◻️کوچک‌ترین و کم جمعیت‌ترین شهرستان آن نیز است. ◻️شهرستان بیشترین تراکم جمعیتی را داراست و تنها شهرستانی است که فقط از یک بخش تشکیل شده‌است. ◻️شهر ساری مرکز استان و بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین شهر مازندران می‌باشد. ◻️سه فرمانداری ویژه در شهرستان‌های ، و ، در این استان وجود دارد. 🔲مازندران در تقسیمات استانی در سال ۱۳۱۶ بخشی از بود و یکی از شهرستان‌های آن به‌ شمار می‌آمد. 👈به مرور استان‌هایی مانند سمنان، مرکزی، تهران و گلستان از مازندران جدا شدند. ◻️در سال ۱۳۲۳، شهرستان بابل از ساری جدا شده و (تنکابن امروزی)، که قبلاً در قلمرو استان یکم (گیلان امروزی) بود، به مازندران الحاق شد. ◻️در سال ۱۳۲۴، (قائم‌شهر امروزی) هم از ساری تفکیک شد. ◻️در سال ۱۳۲۵ شهرستان آمل از بابل و شهرستان از شهسوار جدا شدند. ◻️در سال ۱۳۳۳ اشرف (بهشهر امروزی) از ساری منفک گردید. ◻️در سال ۱۳۳۶ نور هم شهرستان شد. 🔲پس از انقلاب، در سال ۱۳۵۸ شهرستان رامسر در غربی‌ترین قسمت استان تشکیل شد. ◻️در سال ۱۳۶۸ شهرستان از بابل جدا شده و در شمال بابل، تأسیس شد. ◻️در سال ۱۳۷۴ دو شهرستان و ایجاد شدند. ◻️در سال ۱۳۷۵ از جدا شد. ◻️در سال ۱۳۷۶  شهرستان بنا گردید. ◻️پس از آن، به مدت هشت سال شهرستان جدیدی در مازندران ایجاد نشد، تا این که در سال ۱۳۸۴ شهرستان در شرقی‌ترین قسمت استان تأسیس شد. ◻️در سال ۱۳۸۶ شهرستان بنا شد. ◻️در سال ۱۳۸۸ شهرستان مصوب شد. ◻️در سال ۱۳۸۹ شهرستان متولد شد. ◻️در سال ۱۳۹۱ شهرستان شگفتانه شد. ◻️و نهایتاً در سال ۱۳۹۲ دو شهرستان و نیز به وجود آمدند. 📜نام برخی از شهرستان‌های مازندران در دورهٔ معاصر تغییر پیدا کرد. در دوره رضاشاه پهلوی، یا به بابل، به بابلسر، تنکابن به ، به ، یا به ، به شاهی و به تغییر نام یافتند. 🇮🇷پس از انقلابِ سال ۱۳۵۷ نیز برخی از شهرها نامشان تغییر کرد که دلیلشان ارتباط این اسامی با دودمان پهلوی و ملی‌گرایی پیش از انقلاب بود. از جمله شاهی به قائمشهر تغییر کرد و شهسوار مجدداً تنکابن نام گرفت. https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3828 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─