eitaa logo
امام حسین ع
19.1هزار دنبال‌کننده
399 عکس
2هزار ویدیو
1.9هزار فایل
کانال مداحی و شعر و سبک https://eitaa.com/emame3vom
مشاهده در ایتا
دانلود
. ✅ شرح دعای روز یازدهم در قسمت اول اين دعا مضمون يکی از آيات قرآن کريم مطرح شده است. خداوند بزرگ در قرآن كريم مي‌فرمايد: "... ولِكنَّ اللهَ حَبَّبَ اليكُم الايمانَ وَ زَيَّنَهُ في قُلوبِكُم و كَرَّهَ اِلَيْكُمُ الكُفْرَ والْفُسوقَ والْعِصْيان؛ اما خداوند ايمان را براي شما دوست داشتني گردانيد و آن را در دل‌هاي شما بياراست و كفر و پليدكاري و سركشي را در نظرتان ناخوشايند ساخت" . (سوره مباركه حجرات، آيه 7) در دعای روز يازدهم ماه مبارک رمضان از خداوند می خواهيم که احسان را محبوب ما گرداند و فسق و گناه را در نظر ما منفور کند تا با وجود چنين حالتی همواره مشغول طاعت و عبادت حضرت حق باشيم. احسان و نيكي كردن، يكي از نشانه‌هاي ايمان است. قرآن كريم مي‌فرمايد: "اِنَّ‌اللهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْاِحْسانِ ؛ خداوند به عدل و نيكوكاري فرمان مي‌دهد". (سوره مباركه نحل، آيه 90) و در جاي ديگر نيز چنين مي‌فرمايد: "وَ اَحْسِنوُا اِنَّ اللهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنينَ ؛ و نيكي كنيد كه خداوند نيكوكاران را دوست مي‌دارد". (سوره مباركه بقره، آيه 195) با استجابت "حَبِّبْ اِلَيَّ فيهِ الْإحسانَ" که دعای اين روز ماست، همواره به احسان کردن عشق ورزيده و نتيجه آن را با نعمت‌هاي بي‌پايان خداوند در بهشت جاودان خواهيم چشيد. خداوند وقتي در سوره مباركه "الرحمن" به ذكر بهشت و نعمت‌هاي گوناگون آن مي‌پردازد، علت پذيرايي ويژه از بندگان صالح خود را چنين بيان مي‌فرمايد: "هَلْ جَزاءُ الْاِحْسانِ اِلَّا الاِحْسانُ ؛ آيا پاداش احسان و نيكوكاري جز احسان است؟". (سوره مباركه الرحمن، آيه 60) در اين ميان اگرچه نيكي كردن به انسان‌ها ارزشمند و داراي پاداش است، اما نيكي به پدر و مادر داراي اهميت فوق‌العاده‌اي است تا آنجا كه خداوند در 5 آيه گوناگون در قرآن كريم با عبارت "بِالْوالِدَيْنِ اِحْساناً ؛ به پدر و مادر احسان كنيد". (سوره‌هاي مباركه بقره، نساء، انعام، اسراء و احقاف) به اين مهم اشاره فرموده است. ذکر اين مطالب خالی از لطف نيست که بايد تلاش كنيم تا نيكوكاري براي ما ملكه شود و به احسان كردن عادت كنيم. در زيارت جامعه كبيره خطاب به امامان هدي (ع) مي‌گوييم: "عادَتُكُمُ الاِحْسان ؛ عادت شما نيكوكاري است". (مفاتيح‌الجنان،‌ زيارت جامعه كبيره) در روايات متعددی به بحث "احسان" اشاره شده است برای نمونه: امام علي (ع) مي‌فرمايد: "نيكوترين احسان، مواسات با برادران است" . (مستدرك الوسائل، ج 7، ص 260) (مواسات به معني نيكوكاري، بخشندگي و احسان) رسول خدا (ص) در بخشی از دستور اخلاقی شان به مسلمانان مي‌فرمايد: "آيا خبرتان نكنم از بهترين اخلاق دنيا و آخرت؟ گذشت از كسي است كه به تو ظلم كرده و برقراري رابطه با آن كسی که با تو قطع رابطه كرده و احسان و نيكي به آنكه به تو بدي كرده است". (منيةالمريد، ص 323) اميرالمؤمنين علي (ع) نيز درباره احسان مي‌فرمايد: "ايثار و گذشت، غايت احسان است". (غررالحكم، ص 395) در قسمت بعدي دعا از خدا مي‌خواهيم كه فسق و گناه را مورد نفرت ما قرار دهد و خشم و آتش آن را بر ما حرام كند. آنچه مسلم است، اين كه اگر اين دعا مستجاب شود و گناه و كج‌روي در نظر انسان منفور باشد، بی شک از آنها دوري كرده و در نتيجه از خشم و‌ آتش خدا در امان خواهد ماند. چرا که خشم خداوند و عذاب سوزاننده براي فاسقان و عاصيان است و اگر كسي از گناه جدا شود، از خشم خدا نيز به دور خواهد ماند. رسول گرامي اسلام (ص) در ضمن حديثي، چهار علامت براي انسان خائن معرفي مي‌كند كه اولين آنها "عِصْيانُ الرَحمن يا همان نافرماني خداي مهربان" است. (ميزان الحكمه، ج 3، ص 542) اميرالمؤمنين علي (ع) نيز عصيان را سبب خواري دانسته ومي‌فرمايد: "خوشبخت ها به سبب ايمان محفوظ ماندند و بدبخت‌ها بر اثر عصيان خوار شدند... " (همان، ج 5، ص 299) آری اگر از عصيان، نفرت پيدا كنيم اميد است كه از خشم خدا و آتش سوزاننده نجات يابيم. امان از آتش جهنم موضوعی مهمی است که در روايات مأثوره بدان پرداخته شده و پيامبر اکرم(ص) و ائمه معصومين(ع) در اين باره اعمالي را به ما آموخته‌اند كه انجام آنها باعث حرام شدن آتش بر ما مي‌شود. به چند نمونه از اين روايات شريف اشاره مي‌كنيم: امام صادق (ع) مي‌فرمايد: "هرگاه اشك‌ها [از خوف يا عشق خدا] سرازير شود، خداوند آن چهره را بر آتش حرام مي‌كند". (بحارالانوار، ج 93، ص 331) امام صادق (ع) در جاي ديگري مي‌فرمايد: "خداوند پيكرهاي يكتاپرستان [حقيقي] را بر آتش حرام كرده است". (التوحيد، ص 20) آن حضرت همچنين مي‌فرمايد: "هيچ مؤمني نيست كه از آبروي خود براي برادر مؤمنش مايه بگذارد، مگر آن كه خداوند روي او را بر آتش حرام گرداند و در روز قيامت سختي و خواري به او نرسد". (تنبيه الخواطر، ج 2، ص 80) 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام .
. و یا شب عید فطر ● سبک خدایا عاشقان را با غم عشق . . . خدایا اومدم با توبه و با سر به زیری امیدم اینه امشب دیگه دستم رو بگیری قبولم کن خدایا . پس از ۳۰ شب گدایی بیا در حق بندَت . دوباره کن خدایی ببین اومدم . با حال بدم . باز اسمت رو میخونم اگه رام بِدی . می خوام قول بدم . دیگه پیشت بمونم ■ خدای کریم خدای کریم خدای مهربونم . . . . اگرچه روسیاهم من ولی غرق امیدم نگاه لطف زهرا س کرده من رو روسفیدم رسیده عید فطر و . دلم شد مست کوثر به لبهایم نشسته . علی مولا یا حیدر شب آخره . بیا با وفا . من و غرق شعف کن من و با همه . رفیقام خدا . مسافر نجف کن ■ علی یا علی علی یا علی علی مولای مردان . . . . شعر از: .
. ، روضہ‌ے، ناموس خدا من بمیرم ڪہ تو را سوے اسارٺ بردند یازده شد عدد ماه و دلم بے تاب اسٺ ڪہ از این روز بہ بعد قافلہ بے ارباب اسٺ 🤲 .
. 🔸🔸سی شب مناجات ماه مبارک رمضان ١۴٣٣ _ 📆 زمان: 👈 جمعه ۱۹ فروردین ماه ۱۴۰۱ 🔷 با مداحی: 👈 کربلایی 🔊 بخش اول | بر سرم داد بزن فریاد کن، بنده بیچاره را آزاد کن 🔊 بخش دوم دعای 🔊 بخش سوم l پسرم از نفس افتاد به دادم برسید 🔊 بخش چهارم l توی ظلمت نور مطلق یا حیدر، ذکر پیغمبر شده حق با حیدر 🔊 بخش چهارم l توی ظلمت نور مطلق یا حیدر، ذکر پیغمبر شده حق با حیدر 👇👇👇👇
4_5956433256533461516.mp3
31.14M
. 🎤 ۱۴۰۱ پسرم از نفس افتاد ، به دادم برسید داد از اینهمه بیداد ، به دادم برسید تشنه ام شیر ندارم ، چکنم حیرانم باید آخر چه به او داد ، به دادم برسید دیگر از شدت گرما و عطش همچو کویر چاک خورده لب نوزاد ، به دادم برسید آب دامی ست که دلبند مرا صید کند وای از حیله ی صیاد ، به دادم برسید بوی آب و دل بیتاب و سپاهی بی رحم طفلی و اینهمه جلاد ، به دادم برسید با پدر رفت و ندانم چه شده کز میدان شاه پیغام فرستاد ، به دادم برسید بارالها چه بلائی سرش آمد که حسین میزند اینهمه فریاد ، به دادم برسید .
. 👆 🎤 ۱۴۰۱ بر سرم دادی بزن، فریاد کن بندهء بیچاره را آزاد کن جوششی بین دلم ایجاد کن خانهء ویرانه را آباد کن نفس بدکارم ز رو شمشیر بست پای من را با غل و زنجیر بست مانده ام من با ندانم کاریم از عذاب است اینهمه بیداریم برملا شد پیش مردم خواریم کاش می شد از زمین برداریم غافل از مرگم نمی دانم چرا از قیامت من گریزانم چرا باهمه خوبم ولی با تو بدم بر کس و ناکس بجز تو رو زدم خوف دارم از گناه بیحدم یاعلی گفتم به سویت آمدم نوکر زهرا ندارد معطلی می گذارد سر به زانوی علی بنده ات را چون سلیمانی بخر نوکرت را بی پشیمانی بخر این گدا را بین مهمانی بخر عبد خود را در نجف آنی بخر من بهشتت را نمی خواهم خدا گر شوم دور از علی مرتضی بخشش آن سیئاتم را بده مستی صوم و صلاتم را بده خسته ام، امشب براتم را بده تشنه ام، آب فراتم را بده کاش می شد روزی چشمان ما یک سحر گریه میان کربلا غربت خون خدا پیچیده بود این خبر در کربلا پیچیده بود اصغرش را در عبا پیچیده بود حرمله این نسخه را پیچیده بود آن گلوی نازکی که جان نداشت پیش مادر، سر به روی نی گذاشت .
. 🔸🔸سی شب مناجات ماه مبارک رمضان ۱۴۴۳ _ 📆 زمان: 👈 شنبه ۲۰ فروردین ماه ۱۴۰۱ 🔷 با مداحی: 👈 کربلایی 🔊 بخش اول | از رجب دست خالی آمده ام 🔊 بخش سوم l به گمانم به سرت هست مهیا بشوی 🔊 بخش چهارم l سر زانو کمکم کرد که پیدات کردم .👇👇👇
امام حسین ع
. از رجب دست خالی آمده ام من گدایم که کاهلی کردم طفل پر رویی ام لب چشمه زده ام آب را گلی کردم ماه شعبان مرا درست نکرد من گنهکار سابقه دارم ورشکسته تر از همیشه شدم به خودم بیشتر بدهکارم تو به رویم نزن ، غلط کردم خواهش از طرز صحبتم پیداست اصلا آقا بیا ندیده بگیر رمضان ماه ما سیه روهاست روزها روزه شب به شب روضه روضه را راه وصل میدانم رمضان الکریم را اینطور رمضان الحسین میخوانم در همان آتشی که حرمله سوخت جای گریه کنان اصغر نیست بد برای تو و بزرگی توست گیرم این نوکر تو نوکر نیست گرز آتش به سینه ام نزنید من برای رقیه سینه زدم بی محلی کنید هم خوب است... دوست دارم تو را اگر چه بدم صورتم را به شعله نسپاری صورتم خورده پنجره فولاد چندجا میرسد به فریادم نوکرش را نمیبرد از یاد من جوانم گناه اگر کردم خوب غلط کرده ام ببخشیدم سر وگوشم اگر کمی جنبید به علی اکبرت نفهمیدم به همان پیکری که روی عبا تکه تکه گذاشتی العفو به همان چند تکه از بدنش که نشد ، برنداشتی العفو علیرضا وفایی خیال ✍ .
امام حسین ع
. دل زِ قُرصِ قَمَرِ خویش کشیدن سخت است نازها از پسرِ خویش کشیدن سخت است سَرِ زانو کُمَکَم کرد که پیدات کنم وَر نه کار از کَمَرِ خویش کشیدن سخت است مشکل این است؛ بغل کردنِ تو مشکل شد تکّه ها را به بَرِ خویش کشیدن سخت است خواستی این پدرِ پیر خَضابی بکند خونِ دل را به سَرِ خویش کشیدن سخت است نیزه بیرون بکشم از بدنت می میرم خار را از جگرِ خویش کشیدن سخت است گر چه چشمم به لبِ توست ولی لخته یِ خون از دهانِ پسرِ خویش کشیدن سخت است تکّه های جگرم هر طرفی ریخته است همه را دور و برِ خویش کشیدن سخت است بِه، که از گردنِ من دفنِ تو برداشته شد دست از بال و پر خویش کشیدن سخت است علی اکبر لطیفیان✍ .
امام حسین ع
. به گمانم به سرت هست مهیا بشوی پیش بابای خودت گرم تمنا بشوی لحظه ای صبر کن و پیش نگاه پدرت دو قدم راه برو تا که تماشا بشوی تا بدانی دل بابات چرا می لرزد کاش آنقدر زمان بود که بابا بشوی با قد و قامت طوبات کجا می دیدم که تو در بین عبای پدرت جا بشوی این چه پاشیده شدن بود، گمان می کردی که تو را جمع کنم باز تو منها بشوی ✍ .
. شعر: سبک: 〰️〰️〰️〰️〰️〰️ قرار نبود باشم - دوباره بی وفا یه سال سراغت رو - نگیرم ای خدا ۲ فراموشت کردم / توو عالم خودم تو که با من بودی / منم که گم شدم ۲ بی نیازی و داری به جای من میکشی بازم منت خدای من ۲ یا الهنا العفو، یا سیدی ۳ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️ من اون رفیقم که - نداره معرفت شدم گرفتارِ - غبارِ معصیت ۲ بازم تو بودی که / منو صدا زدی ردم نکردی با / هزار و یک بدی ۲ می دونی گناهم از جهالته می بینی چشام خیس از خجالته ۲ یا الهنا العفو، یا سیدی ۳ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️ دوباره برگشتم - خدایا رو سیام به این امیدم تا - ببخشی تو گنام ۲ میباره بارون این / شبا چشای من الهی العفو ذکر رو لبای من ۲ میدونی چقدر تنگه دلم خدا این شبا واسم بنویس یه کربلا ۲ یا الهنا العفو، یا سیدی ۳ .👇
. بند ۱ اسم تو آیه ی زیبایی من شد روی تو شمع و گل هر انجمن شد اومدی تو و علی اباالحسن شد ۲ آرزومند نگاتم - من که عبد پرگناتم میگم به همه ی دنیا - آقا خاک زیر پاتم  ذکر تو ورد زبون هر فرشته خدا اسمتو به روی دل نوشته به خدا که بقیعت اصل بهشته ۲ یابن الزهرا حسن جان... بند ۲ اولین گل پسر خونه ی حیدر مظهر کرامت حضرت داور  با ولادت تو زهرا شده مادر ۲ جود و بخشش مرامت -من که عبدم و غلامت  از راه دور آقا جون -میدم منم سلامت چشم گریون برا تو گفته پیمبر  دیگه گریه ای نمی کنه به محشر  می کنه شفاعتش زهرا و حیدر ۲ یابن الزهرا حسن جان... بند ۳ ای تمام آرزوی آرزومند دیدن روی تو با یک گل لبخند با تو قلب ماها رو می زنه پیوند ۲ از خدا داری نشونه - اسم تو که عشقمونه  واللهْ ، ولادت آقا - گُلِ ماه رمضونه  مرغ دل نام تو رو هر جا می خونه هر کی از کرامتت اینو می دونه  حاتم طایی در خونت می مونه ۲ یابن الزهرا حسن جان... بند امام علی علیه السلام  بند ۴ آقا جون یا علی بن ابیطالب  به جا عیدیمون بیا ای یلِ غالب یه غضب کن تو به اسرائیل غاصب ۲ اونا پست و حقیرند -تو کثافت اسیرند   مولا علی علی حیدر -غضب کنی می میرند  هر جا باشند برا کوری چشاشون رجز حیدری می خونیم براشون تا دیگه از سینه در نیاد صداشون۲ حیدر علی علی مولا... https://eitaa.com/emame3vom/60258 👇
. این زن که در نوشتنش اینقدر مطلب است شرح کتاب حیدر و زهراست؛ زینب است زینب همان کسی که شریک امام بود هر چیز غیر حسین برایش حرام بود در جام عشق خون خدا را ادامه داد بعد حسین کرب و بلا را ادامه داد عباس آنکه قامت خود هیچ خم نکرد یک بار هم برابر او قد علم نکرد وقتی صدای خطبه ی زینب برآمده گفتند کوفیان ؛ نکند حیدر آمده! کاخ ستم خراب شده یا علی مدد.. دشمن چو شمع آب شده یا علی مدد... با دست بسته است، ولی دست بسته نیست زینب سرش شکسته ولی سرشکسته نیست هرچند سربه زیر، ولی سرفراز بود زینب قیام کرده چون از پا نشسته نیست زینب اسیر نیست، دو عالم اسیر اوست اورا اسیر قافله خواندن، خجسته نیست رنج سفر، خطر، غم بازار، چشم شوم داغ سه ساله دیده ولی باز خسته نیست حتی اگر به صورت او سنگ می‌خورد هیهات، بند معجرش از هم گسسته نیست شاعر: ..................... تعبیر خواب وحشتناک زینب (س) اگر حضرت زینب (س) در سال پنجم هجرت، متولد شده باشد حدود پنج سال در عصر پیامبر (ص) زیسته است.   روزی در همین دوران کودکی به محضر رسول خدا (ص) امد و عرض کرد:   ای رسول خدا و ای جد بزرگوار! شب گذشته خواب هولناکی دیده ام، امده ام برای شما بازگو کنم؛ در خواب دیدم طوفان سختی برخواست و جهان را تاریک ساخت، از شدت ناراحتی از این سو و ان سو پرتاب شدم و در انجا درخت بزرگی را دیدم، به ان درخت چسبیدم، طوفان ان شاخه را نیز قطع کرد، سپس به شاخه دیگری نیز چسبیدم، ان نیز شکست، سپس به شاخه چسبیده به همدیگر، چسبیدم، طوفان ان را نیز در هم شکست، سرانجام وحشت زده از خواب پریدم.   رسول خدا (ص) که به تعبیر این خواب اگاهی داشت، بسیار متاثر شد و گریه سختی کرد انگاه ان خواب را چنین تعبیرنمود، خطاب به زینب (س) فرمود:   ای نور دیده! ان درخت بزرگ، جد تو رسول خدا (ص) است که به زودی طوفان اجل، او را از پای در اورد، وان شاخه نیرومند که نخست به ان چسبیدی مادرت می باشد، شاخه بعدی که به ان اویختی، دو برادرت حسن و حسین (ع) هستند، که طوفان اجل انها را از کنار تو جدا نماید، و تو به فراق انها مبتلا شوی و دنیا به نظرت تاریک گردد و سیاه پوش گردی، در غم سوگ انها بنشینی.   نیز روایت شده: که روزی زینب (س) ایات قران را تلاوت می کرد، حضرت علی (ع) نزد او امد، ضمن پرسشهایی، با اشاره و کنایه، گوشه هایی از مصایب زینب (س) را که در اینده رخ می داده، به اگاهی او رسانید.   زینب (س) عرض کرد: من قبلا این حوادث را که برایم رخ می دهد، از مادرم شنیده بودم.[۱۰]  
Kashani-14010122-09Ramazan-Hkashani_Com~1.mp3
14.6M
🔖منبر کامل صوتی 🔖 📋 سیر تکوّن عقاید شیعه فروردین ماه ۱۴۰۱ ♦️جلسه نهم
. پیر شدم پیر شدم بی تو از زندگی دلگیر شدم ازنفس کشیدنم سیرشدم من به دست خولی زنجیرشدم از اونیکه سرت رو بازی میداد نمیگذرم داشت انگشترت رو بازی میداد نمیگذرم از سنان وحرمله، شمر وشبث نمیگذرم از اونیکه بسته بود راه نفس نمیگذرم قاری قرآن منی، حسین جان منی سیدالعطشان منی، حسین جان منی آب شدم آب شدم وسط حرومی ها آب شدم میون نامحرم ها آب شدم زیر تازیونه ها آب شدم خم شدم خم شدم وارد بزم نامحرم شدم من خودم ماه محرم شدم بعدتو آه دمادم شدم از اونیکه نیزه رو فرو میکرد نمیگذرم از اونیکه تورو زیرورو میکرد نمیگذرم از اونیکه باعصا میزد تورو نمیگذرم اونیکه با ناسزا میزد تورو نمیگذرم بردند انگشتر تورو خودم دیدم حسین پنجه روی سرتو خودم دیدم حسین سیدالعطشان منی، حسین جان منی چشم من تار شده هرچی شد بعد علمدار شده خواهرت وارد بازار شده دم دروازه گرفتار شده یااباعبدالله حق بده کاروان اومد از راه منو نشناخت اگه عبدالله شد عوض چهره ی زینب ولاه من از اونکه خارجی میگفت به ما نمیگذرم من از اونکه زل میزد به بچه ها نمیگذرم بگذرم ازهمه شون ولی زشام نمیگذرم ازچشای هرزه بین ازدحام نمیگذرم به زیر تازیانه ها عزیز برادرم سپر شدم به بچه ها حسین آخ کمرم قاری قرآن منی، حسین جان منی سیدالعطشان منی، حسین جان منی کربلائی محسن داداشی ✍ 👇