خلاصۀ سخنرانی سرکار خانم لطفیآذر در شهر تهران
10 رمضان 1439
فقط خدا (قسمت دوم)
گفتیم حضرت #موسی جایگاه ویژهای در بین انبیاء دارد و این جایگاه موسوی در وجود همۀ ما هست. البته خیلی از آن دور شدهایم. اما همین حالا مسیرمان را برگردانیم تا لااقل در #برزخ به دادمان برسند. ریشهای کار کنیم. معرفتها را بالا ببریم. آن هم با فرار از خود، با اخلاق موسوی و بدون قضاوت و پیشزمینۀ ذهنی.
اولین نکتۀ این آیات، آن است که حبّ و بغضهایمان را الهی کنیم و به راحتی دربارۀ افراد، حکم ندهیم. البته با دشمن باید جنگید؛ اما نه هرکس که ما فکر میکنیم دشمن است یا هرکس که با اندیشۀ ما مخالف است، اگرچه اندیشهمان حق باشد. چه کسی گفته هرکس ظاهرش مطابق فکر و سلیقۀ ما نباشد، دشمن خداست؟ از طرف دیگر، چه کسی گفته هرکس ظاهرش مثل ما بود، دشمن خدا نیست؟ کجای دین و قرآن، این دوستی و دشمنی را ثابت کرده است؟
#دین، اصول و چارچوبی دارد که اولینش #معرفت است. دین، مال خداست، نه ما. اول باید از خود رها شویم تا بتوانیم از دین خدا دفاع کنیم. دشمن خدا، هوای نفس است، هرجا که باشد؛ چه در شرور و چه در اموری که ظاهرشان خیر است، اما باطنشان نه. حتی اگر امربهمعروف و نهیازمنکر، حجاب، انفاق یا نماز باشد! و اگر چنین نبود، خدا نمیفرمود: «وای بر نمازگزاران» [6]!
این، گره اصلی مشکلات ماست که اعتقادات و رفتارهای درستمان را غلط میکند! اینکه خود را برحق میبینیم و انتظار داریم همه از ما تأثیر مثبت بگیرند. بعد هم میگوییم چرا جوانمان راه خطا میرود! ریشۀ خیلی از خطاهای فرزندان ما، در عمل غلطِ خود ماست که علیرغم اعتقاد برحق، نسنجیده و بدون اخلاص با آنها رفتار میکنیم. آخر، ما آنقدر به ظواهری که خودمان قبول کردهایم، مشغول شدهایم که دیگر کسی نیست به آنها معرفت بدهد.
دینداری و خوب بودن، آنقدرها سخت نیست؛ اما دینداری و خوب بودن برای خدا خیلی سخت است. معیارش هم این است که اگر برای خدا باشد، مثمر ثمر است. پس با بررسی وضع جامعه و جوانان میتوانیم بفهمیم کارمان چقدر برای خدا بوده و چقدر نبوده است!
#موسی به دلیل مشهود درونیاش فرار کرد؛ یعنی اینکه فهمید کاری که کرده، اگرچه گناه و به نیت بد نبوده، در درجۀ بالای توحید هم نبوده است. حال آنکه هر کاری اگرچه خیر، باید از جانب خدا باشد، نه با قدم خود؛ و حضرت موسی اگرچه معصوم بود، بالاتر از خدا و #قرآن نبود و این آیات، این ترک اولی را برایش اثبات میکند. اصلاً هم بعید نیست.
چنانکه حتی حضرت علی(علیهالسلام) همواره مراقب بود مبادا ذرهای از #توحید فاصله بگیرد، هرچند هیچگاه مرتکب چنین خطایی نشد. ازجمله در جریان جنگ خندق وقتی در مقابل جنگاور عرب، عمروبنعبدوَد قرار گرفت، در لحظهای که میتوانست او را به هلاکت برساند، از روی سینهاش برخاست؛ چون عمرو بر روی مبارک ایشان خدویی انداخته بود و او میترسید شمشیری که در آن لحظه میزند، آلوده به عصبانیت و هوای نفس باشد، نه خالص و محض برای خدا.
حال ببینید ما چطور زندگی میکنیم و چقدر توحید را مییابیم؛ با چه معیار و انگیزهای میخوریم، میخوابیم، تصمیم میگیریم یا دربارۀ خود، دیگران و حتی خدا قضاوت میکنیم؛ چه کارهایی را به خودمان نسبت میدهیم که کار خداست و چه کارهایی را به او نسبت میدهیم که کار خودمان است! اینها همه به دلیل نگاه نادرست به هستی و حضور خداست؛ اینکه خدا را فقط با اعتقاد ذهنی شناختهایم و حضور عینی او را درک نکردهایم.
..........
[6] سورۀ ماعون، آیۀ 4: "فَوَيْلٌ لِلْمُصَلِّينَ"!
ادامه دارد...
#خلاصه
#رمضان1439
#جلسه_هفتم
@Lotfiiazar
خلاصۀ سخنرانی سرکار خانم لطفیآذر در شهر تهران
28 رمضان 1439
رها و بیرنگ (قسمت دوم)
اینگونه است که ما خدا، پیامبر، امام و #دین را طبق آنچه دلمان میخواهد و میلمان میکشد، میسازیم و تصور میکنیم. نه از روی عمد که شرک باشد؛ اما آنچه در رتبۀ خود میخواهیم، همان را میفهمیم و بعد میگوییم خدا گفته یا روایت است! درواقع براساس آنچه ذهنمان از سود و زیان پذیرفته، حرف دین را میشنویم و عمل میکنیم. برای همین حتی خیرات و عباداتمان ظلمانی است و نتیجۀ نورانی ندارد.
در بُعد کلان هم نتیجهاش این است که دینداران، 72 فرقه میشوند و در دست همه، کتاب #قرآن است و همه میگویند به پیامبر(صلّیاللهعلیهوآله) اعتقاد دارند! درحالیکه انسانها اگرچه مراتب دارند، در نفخ روح و تعلیم اسماء، فرقهفرقه نشدهاند. اما اینجا همه با هم میجنگند؛ چون با خودشان در جنگاند و نه تنها با دیگران، که با خود نیز طبق ذهنیاتشان رفتار میکنند و نماز و عبادتشان هم در همین محدوده است. غافل از اینکه فهم ذهن، غلط یا لااقل ناقص است.
آری؛ ما در لوای دین، اینهمه بیراهه میرویم! خودمان هم میدانیم؛ چون #آرامش و سکون نداریم و خدایی که با ذهنیاتمان ساختهایم، به ما اطمینان #قلب نمیدهد. نه خودمان آرامش داریم و نه به کسی میتوانیم آرامش دهیم.
#جسم و #روح در اصل، متعادلاند؛ اما جسم و روح ما تعادل ندارند و به هرکدام بخواهیم برسیم، دیگری آسیب میبیند و در درون و بیرون به هم میریزیم. میخواهیم اخلاقمان را درست کنیم، عبادتمان خراب میشود. سراغ عبادت میرویم، عُجب و ریا میگیریم. دنبال #دنیا میگردیم، آخرتمان بر باد میرود. به آخرت میچسبیم، دنیایمان فاسد میشود!
اینها همه یعنی عدم تعادل. درحالیکه مزرعۀ #آخرت، همین دنیاست و همه چیز، اینجا باید به تعادل برسد؛ نه اینکه منتظر باشیم یاد خدا، فردا آراممان کند! محال است با اینهمه اضطراب و تزلزل بمیریم و #برزخ و ابدیت خوبی داشته باشیم. واقعاً اینهمه ناآرامی، آنهم در قشری که به خدا معتقدند، از کجاست؟ مگر نه اینکه حقیقت وجود همۀ ما عین #اسماء خداست؟ پس کو؟ چرا اینقدر از دست خود و یکدیگر خستهایم؟
ما با خدا دشمنی نداریم؛ اما او را درست نشناختهایم و دین و #عبادت را عوضی گرفتهایم. این مشکل هم تنها با کسب علوم مقدماتی یا انجام صوری عبادات حل نمیشود. راه نجات، آزادی درون و رهایی ذهن از برداشتهای شخصی است تا عقلمان از اسارت توهم و #خیال درآید.
آیۀ بعد که ید بیضا را مطرح کرده، آیۀ 12 سورۀ نمل است:
"وَ أَدْخِلْ يَدَكَ في جَيْبِكَ تَخْرُجْ بَيْضاءَ مِنْ غَيْرِ سُوءٍ في تِسْعِ آياتٍ إِلى فِرْعَوْنَ وَ قَوْمِهِ إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً فاسِقينَ." [3]
یعنی: دست عقل و وجود علمیات را که از خدا تعلیم اسماء دیده و متصل به قلبت است، بر سینه بگذار که وجهۀ رو به دنیای قلب است؛ تا اسماء و آیات الهی در تو ظهور پیدا کند و درنتیجه عقلت فعالتر شود.
ما تا وقتی قدرت و عقل و علم خود را آزاد و یله نگه داریم، همهاش در سوء است؛ چون به توهم و تخیل و تعلق تبدیل میشود. اما در عوض، هر اندیشه، اخلاق، حرف، کار، حبّ و بغض و هرچیز دیگر وقتی بدون سوء یعنی بدون نشانه و رنگی از خود ما در آن باشد، قطعاً فرعونشکن میشود. وقتی هم توانستیم نیروهای خود را فرعونشکن کنیم، نشانهها و آیات خدا در قلبمان ظهور پیدا میکند و حیات، قدرت، اراده، علم، سمع، بصر و تکلّممان خدایی میشود. چنانکه موسی وقتی لشکر جهل و نفس امّاره را کنار زد، عصایش حتی از سنگ هم چشمه جوشاند و آب آورد.
به طور کلی همۀ اعمال و عبادات، نشانه دارند که اگر خود را کنار بزنیم، آشکار میشود. مثلاً #نماز: "...تَنْهٰى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ..." [4]؛ یعنی نفس امّاره را قلع و قمع میکند. اما کدام نماز ما چنین کرده است؟ ما، هم نماز میخواهیم و هم گناهمان را تحت لوای دین، توجیه میکنیم. فرزندانمان نیز نماز را بینشانه خواندهاند و از فحشا و منکر دور نشدهاند. برای همین با اینکه به خیال خود، آنها را دینی تربیت کردهایم، میبینیم وقتی پایشان به دانشگاه میرسد یا صاحب مال و مقامی میشوند، چه میکنند و چقدر از دین، فاصله میگیرند.
..........
[3] و دستت را در گریبانت داخل کن تا درخشنده و بدون سوء درآید، در نُه نشانه به سوی فرعون و قومش؛ همانا آنان گروه فاسقاناند.
[4] سورۀ عنکبوت، آیۀ 45.
ادامه دارد...
#خلاصه
#رمضان1439
#جلسه_دوازدهم
@Lotfiiazar
سخنرانی سرکار خانم لطفیآذر در شهر تهران
خلاصۀ #جلسۀ_ششم، 6 #محرم_1441
#قیامت_کبری
چه عجیب است که یک پیر هنوز در حساب و کتاب امور دنیا باشد! عقلش فعال شده و دقیقتر کار میکند؛ اما با این سنّ و سال، دیگر به او مربوط نیست دنیایش چه میشود و به چه کسی میرسد. او دیگر در شکم #برزخ است و باید حساب و کتاب برزخی داشته باشد؛ آن هم فقط در عالم خودش است و کاری به بیرون ندارد که با بقیه دربیفتد. پس طبیعی است اگر...
متن کامل در لینک زیر:
http://saehat.ir/comment/2865
@Lotfiiazar
معرفی کتاب 📘📕
در لینک زیر:
http://saehat.ir/comment/3174
🔸🔸🔸
#نفس ما مهمترین سرمایهای است که خداوند به ما داده است؛ زیرا نفس است که آنبهآن با صورتهایی که میگیریم جسم برزخی و قیامتی ما را میسازد؛ پس چه زیباست که صورتهایی را بپذیریم که جسمی زیبا در #قیامت و #برزخ در ما شکل دهد. ما با حواس پنجگانه زندگی میکنیم و خاطرمان از آنها به ویژه از پیامدهای دو حسّ سمع و بصر پر میشود. اين دو حس هم در نزول بهطور ویژه با ما بودهاند، هم در صعود میتوانند...
آستان آسمان
نویسنده: فاطمه میرزایی اهرنجانی
کاری از واحد تألیفات 📚
مؤسسه همگامان با مسیر ولایت
شمارۀ تماس: ۴۴۸۰۳۳۵۷
روابط عمومی:
@hamgamaan
@Lotfiiazar
📋 #خلاصه_بحث_روز
سخنرانی سرکار خانم لطفیآذر در شهر مشهد
خلاصۀ 4 #صفر_1442
#ادب_توحید 28
قیامت کبری
#قیامت_انفسی را که قیامت هر شخص در عالم متصل خودش است، توضیح دادیم و دانستیم انسان با طی مراتب توحید فعلی و صفاتی و ذاتی، در #نفس خود، وارد در قیامت صوری معنوی خود میشود و با صورتهای نفسانی که برای خود ساخته، با مرگش وارد عالم #برزخ میشود. اما اینکه در برزخ کجا زندگی میکند و چه باید بکند و عالم منفصلش چه میشود، موضوعی است که در #قیامت_آفاقی بررسی میشود. قیامت در آفاق چیست؟ آيا...
متن کامل در لینک زیر:
saehat.ir/خلاصه-دروس/ادب_توحيد/قیامت-کبری
@Lotfiiazar
📋 #خلاصه_بحث_روز
سخنرانی سرکار خانم لطفیآذر
خلاصۀ جلسۀ 13
15 #محرم_1444
اختیار در ظهور استعداد ذاتی
سؤال اینجاست که این #ظهور برای همگان در دنیا اتفاق میافتد؟ و اگر برای همه اتفاق میافتد پس چرا امروز در #دنیا خبری از #بهشت و #آرامش نیست؟ آیا خدا تبعیض و فرق گذاشته و فقط به عدهای خاص #استعداد_ذاتی داده و به بقیه نداده است؟ در حالیکه این از #عدل خدا بهدور است و خدا اینگونه نیست. پس این ظهور برای همگان اتفاق میافتد؛ چه در دنیا و چه در #برزخ و #قیامت، زیرا اسماء حقتعالی به همگان داده شده و تعطیلبردار نیست. اما چگونه؟
متن کامل در لینک زیر:
http://hamgaman-institute.ir/خلاصه-دروس/moharam/اختیار-در-ظهور-استعداد-ذاتی
@Lotfiiazar