بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم خلاصۀ سخنرانی سرکار خانم لطفی‌آذر در شهر تهران 5 رمضان 1439 موسای روح، فرعون جسم (قسمت اول) در سورۀ #شعرا خواندیم که آیات الهی را برای ما تبیین می‌کرد؛ آن هم از نوع رؤیت و دیدن، نه دانستن و فهمیدن: "أَوَلَمْ يَرَوْا...". (شعرا/8) رؤیت، درک اسرار هستی است که با دیدۀ #عقل حاصل می‌شود و جاذبۀ عشق #توحید، وجود فرد را می‌گیرد. دانستیم قانون زوجیت در تمام مراتب هستی برقرار است و همۀ موجودات در راستای این قانون، سیر کمال خود را طی می‌کنند. اما کمال همۀ آن‌ها در این است که مورد استفادۀ #انسان قرار گیرند. پس انسان نه تنها مسئول کمال خود، بلکه مسئول کمال تمام مراتب موجودات است. همۀ هستی دست به کارند تا انسان بتواند خلیفۀ خدا شود؛ همه تسلیم انسان‌اند و می‌دانند که برای او خلق شده‌اند. انسان هم برای خداست؛ نه که خدا به او نیاز داشته باشد و بخواهد خلأ خود را پر کند؛ بلکه از سر #عشق و احسان، خواسته انسان را نمونه و مظهر #اسماء خود کند. او با تمام صفات کمالی خود با انسان است و نیروی عقل را نیز به او داده تا بتواند این صفات را به ظهور برساند. سورۀ شعرا پس از بیان زوجیت به عنوان آیۀ الهی، جریان حضرت #موسی را نقل می‌کند: "وَ إِذْ نادى رَبُّكَ مُوسى أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمينَ. قَوْمَ فِرْعَوْنَ أَلا يَتَّقُونَ." (شعرا/10و11) و هنگامی که پروردگارت موسی را ندا داد: «به سوی قوم ظالمان برو؛ قوم فرعون، آیا تقوا پیشه نمی‌کنند؟ ظاهر آیات مربوط به قوم بنی‌اسرائیل است که تحت سلطۀ فرعونیان ظالم قرار گرفته بودند و خداوند حضرت موسی را فرستاد تا آنان را نجات دهد. اما ازآنجاکه #قرآن، کتاب انسان است و رابطۀ او با خدا را بیان می‌کند، قطعاً فقط درس تاریخ نمی‌دهد؛ که اگر این بود، ارزش این‌همه #رسالت و #وحی را نداشت. برای همین، تفسیر انفسی می‌خواهد تا سرّ آیات آن را در وجود خود بیابیم. تنها در این صورت است که می‌توانیم با آن #سلوک کنیم و بالا رویم. پس فقط دنبال یک موسی و #فرعون تاریخی در قرآن باشیم. ما نیز در درون خود، هم نیروی فرعونی داریم و هم نیروی موسوی که همان #ولایت و انسان کامل است. یک بُعد وجودمان روحانی و نور محض است؛ اما بُعد جسمانی ما، ظالم است و قوای روحانی را تحت تسلط خود می‌گیرد. پس در قدم اول سلوک با قرآن باید مصداق این دو بُعد را در خود بیابیم و بشناسیم. قوم فرعون، #تقوا ندارند؛ و اصل تقوا در درون ما سپری است که طبق آن، هرچه شرّ و نقص باشد، به بُعد جسمی برمی‌گردد و هرچه خیر و کمال به بُعد روحی. پس اول باید بفهمیم قوا و اعضای #جسم ما اقتضای ظلم دارند؛ چنان‌که حضرت آدم تا از درخت منهیه چشید و بُعد مادی برایش آشکار شد، گفت: "رَبَّنا ظَلَمْنا أَنْفُسَنا..."[1] . پس نباید به این بُعد فرعونی، بها و اصالت دهیم. اما اغلب ما غیر از سود و زیان و اقبال و ادبار جسممان چیزی ندیده‌ایم. گفتیم جریان حضور خدا در جسم ما فعلی است، نه ذاتی. در رتبۀ بسیار نازل، مثل اینکه دو نفر فقط به خاطر ظاهر و ثروت، به هم علاقه داشته باشند؛ معلوم است وفاداری آن‌ها بسیار کمتر است از دو نفر که روحشان با هم است. پس چرا ما معیت ذاتی را با معیت فعلی، یکی می‌گیریم؟ چرا در غذا خوردن، «خدا روزی‌رسان است» را با تلاش خود همراه می‌کنیم، اما در حرکت روحی نمی‌خواهیم تلاش کنیم و می‌گوییم خدا خودش می‌بخشد و کارها را ردیف می‌کند؟ خدا در وجود ماست؛ تقوا این است که زیبایی‌اش را پیدا کنیم و ظهور دهیم. این، کاری است که موسی می‌کند. .......... [1] سورۀ اعراف، آیات 22 و 23. ادامه دارد... #خلاصه #رمضان1439 #جلسه_چهارم @Lotfiiazar

#نکتۀ_روز هستی به واسطهٔ حقیقت محمدیه(صلّی‌الله‌علیه‌وآله) به وجود آمده و همه به یُمن اوست که هستند. اما رمز خلقت، فاطمه(سلام‌الله‌علیها) است. یعنی هرچیز و هرکس که به دنیا آمده و در زمین تعین گرفته، در بطن نورانی حقیقت فاطمیه بوده و در دامن معنوی او رشد کرده است. پس اگر ما ماییم، اگر زمین و آسمان، زمین و آسمان‌اند و... همه، پروردهٔ مادریِ آن حقیقت هستند. اما عشق مادر، تمامی ندارد! حتی پس از تولد، بیشتر رخ می‌نماید. انسان‌ها خلق شده‌اند تا استعدادهایشان شکوفا شود. اما وجودشان دنیایی نیست؛ باید برگردند. راه برگشت را #شریعت به آن‌ها نشان می‌دهد. اما اینجا هم فاطمه(سلام‌الله‌علیها) است که تمام شریعت را به اقتضای میادین دنیا در عینیت خارجی به ظهور می‌رساند و این روند را با جریان ولایتش در فرزندان معصوم خود امتداد می‌دهد تا همه ببینند و بتوانند در انواع فراز و نشیب دنیا، حکم شریعت را بیابند. پس اگر پیامبر(صلّی‌الله‌علیه‌وآله) واسطهٔ ایجاد موجودات است و اگر او شریعت را برای #هدایت بشر آورده است، فاطمه(سلام‌الله‌علیها) مادری است که دامن می‌گسترد تا این دو اتفاق یعنی ایجاد و تشریع به ثمر برسد. اینجاست که او امّ‌أبیها می‌شود: مادر پدرش؛ و با تربیت همهٔ نطفه‌های انسانی چه در #نزول و چه در #صعود، تکلیف مادری را از آغاز تا پایان خلقت به انجام می‌رساند تا همگان را برای ظهور اسماء الهی آماده کند و درنهایت، هدف #رسالت پدرش عملی شود. برگرفته از #بیانات_استاد_لطفی_آذر #میلاد_حضرت_فاطمه (سلام‌الله‌علیها) #روز_مادر #روز_زن ۹۸/۱۱/۲۷ @Lotfiiazar

📋 #خلاصه_بحث_روز سخنرانی سرکار خانم لطفی‌آذر خلاصۀ جلسۀ 1 1 #رمضان_1443 روزه و توحید ذات پیامبرخاتم(صلّی‌الله‌علیه‌وآله) پرده برداشتن از ذاتش است. دین حق هم تنها در #رسالت خاتم، ظهور تام داشته که قرار است بر سایر ادیان، حاکم شود؛ و رمز این امر، شهادت ذات الله است. می‌توان گفت: حقیقت دین اسلام، مشاهدۀ حق‌تعالی و ظهور ذاتش در خلقت است. رسالت انبیاء... متن کامل در لینک زیر: hamgaman-institute.ir/خلاصه-دروس/رمضان-1401/روزه-توحید-ذات @Lotfiiazar