#رسائل_شیخ_انصاری #فوائد_الأصول #محقق_میرزای_نائینی #اصالت_عدم_تذکیه ✅ #محقق_میرزای_نائینی در #فوائد_الأصول (ج۴/ص۴۳۰) در مورد #اصالت_عدم_تذکیه و کلام #فاضل_تونی -که #شیخ_انصاری در تنبیه اول #استصحاب مطرح می‌کند- می‌نویسد: مشهور در هنگام شکِّ در نجاستِ حیوانی که زنده نیست و حرمتِ اکل لحمِ آن به #اصالت_عدم_تذکیه رجوع کرده‌اند؛ #فاضل_تونی در اعتراض به این مبنای مشهور دو وجه را بیان می‌کنند: 🔶️🔷️🔹️ ۱- وجه اول (#فاضل_تونی): 🔸️ موضوع #حرمت و #طهارت در آیات قرآن #مَیته (مُردار) است؛ #مَیته یعنی حیوانی که به مرگ طبیعی (موت حَتف اَنف) مُرده است. 🔹️ و موضوعِ #حلّیّت و #طهارت نیز #مُذکَّی است؛ #مُذکَّی حیوانی است که ذبح و تذکیه شده است. 🔶️ به دیگر بیان، موضوعِ هر چهار حکم، امر وجودی است؛ هم #موت_حَتف_اَنف (مرگ طبیعی) یک امر وجودی است و باید در خارج اتفاق بیفتد و اثبات شود، و هم #تذکیه این گونه است. 🔷️ اما نکته این است که #اصالت_عدم_تذکیه -که در حقیقت #استصحاب است- نمی‌تواند #موت_حَتف_اَنف (مرگ طبیعی) را اثبات کند، زیرا #استصحاب اصل عملی است و نمی‌تواند مُثبَتات و لوازم عادی و عقلیِ مستصحب را اثبات کند؛ از این رو، نفیِ هر کدام از #موت_حَتف_اَنف یا #تذکیه به واسطه‌ی #استصحاب نمی‌تواند تحقّقِ دیگری را اثبات کند، زیرا #اصل_مُثبِت حجّت نیست. 🔸️ در این حال، که از سویی #اصالت_عدم_تذکیه داریم و از سویی دیگر #اصالت_عدم_موت_حَتف_اَنف داریم هر دوی این دو استصحاب، تعارض و در نتیجه تساقط می‌کنند و بعد از ساقط‌شدنِ هر دو باید به #اصالت_حلّیّت و #اصالت_طهارت رجوع کرد. ادامه دارد... ✴️@fegh_osoul_rafiee

#رسائل_شیخ_انصاری #فوائد_الأصول #محقق_میرزای_نائینی #اصالت_عدم_تذکیه ✅ #محقق_میرزای_نائینی در #فوائد_الأصول (ج۴/ص۴۳۰) در مورد #اصالت_عدم_تذکیه و کلام #فاضل_تونی -که #شیخ_انصاری در تنبیه اول #استصحاب مطرح می‌کند- می‌نویسد: 🔶️🔷️🔹️ ۲- وجه دوم (#فاضل_تونی): 🔸️اگر -بر خلاف وجه اول- موضوعِ #حرمت و #نجاست را نه #مَیته (مُردار؛ که امر وجودی است)، بلکه خودِ #عدم_تذکیه (امر عَدَمی) بدانیم نیز تذکیه‌نبودنِ در حالِ خروج روح، مُراد است، نه تذکیه‌نبودنِ در حال حیات. 🔹️ ایشان در ادامه می‌فرماید: #عدم_تذکیه در حال حیاتِ حیوان موضوعِ #حرمت و #نجاست نیست، بلکه مُتیقَّنی است که با مشکوک (تذکیه‌نبودنِ در حال خروج روح) هیچ نسبتی ندارد؛ اولی مربوط به حال حیات حیوان، و دومی مربوط به حال مرده‌بودن حیوان است. 🔸️🔹️ به بیان دیگر، #عدم_تذکیه اعمّ از تذکیه‌نبودنِ حال حیات، و تذکیه‌نبودنِ حال خروج روح است؛ این، مانند آن است که بخواهیم به واسطه‌ی استصحابِ کلّیِ ضاحک (#عدم_تذکیه) که در ضمن زید (عدم تذکیه‌ی در حال حیات) در خانه متحقّق بوده، و الان یقین داریم زید خانه را ترک کرده است (تذکیه‌نبودنِ در حال حیات، با مُردنِ حیوان از بین رفته است)، بخواهیم به واسطه‌ی چنین استصحابی وجودِ عمرو (تذکیه‌‌نبودنِ در حال خروج روح) در خانه را اثبات کنیم؛ پس بی‌شکّ چنین عدمِ تذکیه‌ای که مخصوص حال حیات بوده است مرتفع شده است و جایی برای این استصحاب وجود ندارد. 📌 #فاضل_تونی بر اساس این دو وجه به فتوای مشهور اعتراض می‌کند که چنین استصحابی صحیح نیست. ادامه دارد... ✴️@fegh_osoul_rafiee

#رسائل_شیخ_انصاری #فوائد_الأصول #محقق_میرزای_نائینی #اصالت_عدم_تذکیه ✅ #محقق_میرزای_نائینی در #فوائد_الأصول (ج۴/ص۴۳۱) در ردِّ وجهِ اول که در کلامِ #فاضل_تونی بیان شد می‌آورد: 🔶️🔷️🔹️ ۱- ردّ وجه اول: موضوعِ #حرمت و #نجاست 🔶️ #موت_حَتف_اَنف موضوعِ #حرمت و #نجاست نیست، بلکه از مصادیقِ موضوع آن دو است، زیرا آن چه در آیات و روایات موضوعِ حرمت و نجاست قرار داده شده است #مَیته (مُردار) است، که یکی از مصادیقش #موت_حَتف_اَنف است. 🔹️ نشانه‌ی این سخن نیز آن است که اگر شرایطِ ذبحِ اسلامی رعایت نشود حیوان، #مَیته و مُردار محسوب می‌شود، اگر چه که روحش به حَتفِ انف از بدنش خارج نشده است؛ بنا بر این، #مَیته (مُردار) به معنای #موت_حَتف_اَنف نیست، بلکه به معنای #غیرِ_مُذکَّی است. 🔸️ از این رو، #استصحاب_عدم_تذکیه موضوعِ حرمت و نجاستِ جلدِ مطروح را اثبات می‌کند، و چنین استصحابِ عدمی‌، مُعارضی هم ندارد، زیرا آن چه از آیات و روایات فهمیده می‌شود مجرَّدِ #عدم_تذکیه است. ادامه دارد... ✴️@fegh_osoul_rafiee