eitaa logo
اندیشکده مطالعات یهود
24.2هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
684 ویدیو
201 فایل
🕋 لَتَجِدَنَّ أشَدَّ النّاسِ عَداوَةً لِلّذينَ آمَنوا اليَهود 🕎 کانال تخصصی یهودشناسی 🌐 سایت: 👉 https://jscenter.ir 📧 دریافت پیام‌ها - بدون پاسخ‌گویی: 👉 @jsadmin 💳 شمارهٔ کارت برای حمایت مالی: 👉 6037-9974-7556-6817
مشاهده در ایتا
دانلود
💠💠 اسرائیلیات (1) ✡ روایات و داستان‌هاى وارد شده از منابع یهود به فرهنگ اسلامى 1⃣ واژه گاهى در معنایى ویژه، فقط بر آن دسته از روایاتى اطلاق مى‌گردد که صبغه‌ی دارد و از طریق فرهنگ یهودى وارد حوزه اسلامى مى‌شود، و گاهى در معنایى گسترده‌تر هر آنچه را که صبغه‌ی یهودى و مسیحى دارد و در منابع اسلامى داخل شده، و گاهى در مفهومى گسترده‌تر از دو مورد پیشین به‌کار رفته و هر نوع روایت و حکایتى را که از منابع غیر اسلامى وارد قلمرو فرهنگ اسلامى مى‌گردد شامل مى‌شود. 2⃣ مراوده زیاد با مسلمانان در صدر اسلام، گسترده‌تر بودن فرهنگ یهود در مقایسه با ملت‌هاى دیگر، عداوت بیشتر آنان با مسلمانان، کارآمدتر بودن حیله‌هایشان و نقش بیشتر در گسترش این روایات، سبب شد جنبه‌ی یهودى و اسرائیلى بر دیگر جهات غالب، و بر همه‌ی آنها واژه اطلاق شود. 3⃣ آغاز ورود اسرائیلیات به فرهنگ اسلامى به نفوذ تمدّن و فرهنگ یهودى به فرهنگ اعراب بت‌پرست قبل از اسلام بازمى‌گردد. چون داراى دین و کتاب آسمانى بودند، موقعیت و فرهنگ بالاترى در مقایسه با مشرکان داشتند و نزد آنان از جایگاه علمى ویژه‌اى برخوردار بودند. مشرکان براى فهم بسیارى از مسائل، از جمله مسائل مربوط به خلقت، تاریخ ملّت‌هاى گذشته و‌… به آنان مراجعه مى‌کردند. 4⃣ مراجعه اعراب به اهل‌کتاب، بعد از ظهور و پذیرش آیین جدید ادامه یافت و آنان براى فهم برخى ناشناخته‌ها، اهل‌کتاب را بر دیگران ترجیح مى‌دادند، تا این‌که پیامبراکرم صلى‌الله‌علیه‌وآله به‌طور صریح مسلمانان را از مراجعه به آنان منع کرد؛ ولى با وجود نهى صریح پیامبر، گروهى از مسلمانان براى دستیابى به مطالبى که به گمان آنان در معارف اسلامى وجود نداشت، به اهل‌کتاب مراجعه مى‌کردند. 5⃣ نو مسلمانانِ اهل‌کتاب که در عهد صحابه، اسلام را پذیرفته بودند، از عوامل دیگر ورود به فرهنگ اسلامى بودند. اینان با به اسلام و سوء استفاده از اعتماد برخى صحابه، فراوانى را وارد حوزه فرهنگ اسلامى کردند. 📖 متن کامل در لینک زیر: 👉 yon.ir/SGoM ✅ به کانال اندیشکده مطالعات یهود بپیوندید: 👉 @jscenter
💠💠 اسرائیلیات (4) ✡ روایات و داستان‌هاى وارد شده از منابع یهود به فرهنگ اسلامى 🔴 معروف‌ترین چهره‌هاى پدیدآورنده افرادى که روایات اسرائیلى را پدید آورده یا به نشر و گسترش آن کمک کرده‌اند، فراوان‌اند؛ امّا برخى در این زمینه، بیشترین نقش را ایفا کرده‌اند، به‌گونه‌اى که بیشتر روایات و افسانه‌هاى اسرائیلى موجود در کتاب‌هاى تفسیر، حدیث و تاریخ اسلامى به این گروه ختم مى‌شود. این عدّه را بشناسيم و از روايات آن‌ها احتراز كنيم: 1⃣ عبدالله بن سلام از عالمان و از قبیله خزرج است. او از کسانى بود که احادیث فراوانى را جعل کرد تا نظر عوام را به خود متوجه، و جایگاهش را میان آنان رفیع سازد. از وى روایت شده که پیامبر به او اجازه داده یک شب قرآن و یک شب بخواند!! 2⃣ کعب الاحبار از دانشمندان بزرگ در یمن بود. صحابه از جمله عمر در آغاز براى اطّلاع از برخى معلومات به او مراجعه مى‌کردند؛ امّا پس از مدّتى بر اثر نقل روایات دروغ به سخنان او با دیده تردید نگریسته، او را تکذیب کردند. این به ظاهر مسلمان، توانست به کمک برخى صحابه از جمله ابوهریره که بیشترین نقش را در نقل و گسترش روایات کعب برعهده داشت، خرافات و داستان‌هاى دروغ و جعلى فراوانى را وارد معارف دینى مسلمانان کند. 3⃣ تمیم بن اوس الدارى او نخستین کسى است که داستان‌سرایى را در مسجد رواج داد و حتّى به اتفاق روایات، نخستین قصّه‌گو در اسلام است. وى از خلیفه دوم اجازه قصّه‌گویى خواست. ابتدا ممانعت کرد. سپس به او اجازه داد تا پیش از نماز‌جمعه مردم را موعظه کند. 4⃣ وهب بن منبّه از دانشمندان بزرگ در یمن بود. محمد رشید‌رضا درباره او و کعب‌الاحبار مى‌نویسد: هیچ خرافه‌اى در کتاب‌هاى تفسیرى و تاریخى درباره آفرینش موجودات، پیامبران، امّت‌هاى آنان و رستاخیز، به کتاب‌هاى تفسیر و تاریخ اسلامى راه‌نیافت، جز آن‌که این دو در آن نقش داشتند. 5⃣ محمد بن کعب القرظى پدر وى از اسیران و از فرزندان بود. در مساجد به قصّه‌گویى مى‌پرداخت و افسانه‌هایى را از کتاب‌هاى پیشینیان نقل مى‌کرد و سرانجام درحالى‌که در مسجد مشغول قصّه‌گویى بود، سقف مسجد فرو ریخت و به همراه گروهى دیگر جان‌سپرد. 6⃣ عبدالله بن عمرو بن عاص او نخستین کسى بود که پس از وفات پیامبر، به نشر پرداخت. در جنگ یرموک به دو بار شتر از دست یافت [!!!] و از آن، مطالب و داستان‌هایى نقل مى‌کرد. 7⃣ ابوهریره وى نخستین راوى است که در اسلام مورد اتّهام قرار گرفت و بسیارى از اصحاب از جمله عمر، عثمان، عایشه او را به دروغگویى متّهم کردند و على علیه‌السلام او را دروغ‌گوترین مردم دانست. 8⃣ ابن جریج اصل وى رومى، و پیش از اسلام نصرانى مذهب بود. ذهبى وى را یکى از قطب‌هاى نشر می‌داند. 📖 متن کامل در لینک زیر: 👉 yon.ir/UklB ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter
💠💠 نحوه‌ی برخورد تفاسیر مختلف با اسرائیلیات 🔵 با آغاز عصر تدوین تفسیر، فراوانى که وارد حوزه فرهنگ اسلامى شده بود، به نیز راه یافت. مجموع تفاسیر تدوین شده را مى‌توان به لحاظ نقل و عدم نقل اسرائیلیات، کیفیّت نقل و نیز نقد این روایات به چند دسته تقسیم کرد: 1⃣ تفاسیرى که اسرائیلیات فراوانى را بدون سند و بدون این‌که به نقد یا ردّ آنها بپردازند، آورده‌اند؛ مانند تفسیر‌ مقاتل بن سلیمان، و الدر المنثور سیوطى. 2⃣ ‌تفاسیرى که اسرائیلیات را با سند ذکر کرده و جز در مواردى اندک، به نقد آن نپرداخته‌اند؛ مانند جامع البیان طبرى. 3⃣ ‌تفاسیرى که اسرائیلیات را با سند ذکر کرده و در بیشتر موارد به نقد و بررسى آنها پرداخته‌اند؛ مانند تفسیر‌ القرآن العظیم ابن‌کثیر. 4⃣ تفاسیرى که اسرائیلیات را بدون سند نقل کرده و بیشتر به نقد آن پرداخته‌اند؛ مانند مجمع البیان فى تفسیر القرآن طبرسى و روض‌الجنان و روح‌الجنان ابوالفتوح رازى. 5⃣ ‌تفاسیرى که ضمن حمله شدید به اسرائیلیات و ناقلان آنها، خود در مواردى گرفتار این روایات شده و بدون نقد آنها را در تفاسیر خود آورده‌اند؛ مانند الجامع لاحکام القرآن قرطبى و روح‌المعانى فى تفسیر القرآن آلوسى. 6⃣ ‌تفاسیرى که از نقل اسرائیلیات احتراز و جز در موارد اندک همراه با نقد و ردّ آنها، از ذکر این روایات خوددارى کرده‌اند؛ مانند المیزان فى تفسیر القرآن علامه طباطبایى که گاهى اسرائیلیات را با سند یا بدون سند و با ذکر منبع نقل کرده؛ امّا با معیارهاى عرضه بر قرآن، سنّت و عقل به نقد این روایات مى‌پردازد. ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter
💠💠 نمونه‌ای از مقابله امام رضا علیه‌السلام با اسرائیلیات 1⃣ یک نکته خیلی قابل توجه که در تفاسیر ما وجود دارد و لغزاننده است، مسئله است، یعنی مجموعه نقل‌هایی که از میراث وارد روایات تفسیری ما شده است که گاهی گمراهی بزرگی را در شخصیت انبیا، مسائل مرتبط با توحید و عصمت انبیا شکل داده است. موضع علیه‌السلام در نقد این نقل‌ها و طعن بر آنها بسیار قابل توجه است. به عنوان نمونه نکته خیلی خاصی را که بسیار مهم است و از چشم حتی مفسران شیعه هم غالباً مغفول مانده است این‌جا عرض می‌کنم. 2⃣ آیه‌ی «وَلَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَهَمَّ بِهَا لَوْلَا أَنْ رَأَى بُرْهَانَ رَبِّهِ كَذَلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاءَ إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِينَ : و در حقيقت [آن زن] آهنگ وى كرد و [يوسف نيز] اگر برهان پروردگارش را نديده بود آهنگ او می‌کرد چنين [كرديم] تا بدى و زشتكارى را از او بازگردانيم چرا كه او از بندگان مخلص ما بود» (یوسف : 24) بسیار معرکه‌ی آرا شده است. 3⃣ ظاهر آیه آن است که قصد گناه کرده به سوی یوسف آمد و هم چنین قصدی داشته تا این‌که برهان الهی باعث شده است که این اتفاق نیافتد و آن ماجراهایی که در داستان حضرت یوسف مشهور است، روی دهد. 4⃣ اگر کسی به آیات توجه کند تقریباً متوجه می‌شود که این «هَمَّتْ بِهِ وَهَمَّ بِهَا» یعنی آهنگ و قصد در این آیه، نباید قصد باشد چون ماجرای جنسی به آیه قبلی برمی‌گردد. 5⃣ یعنی آیه‌ی: «وَرَاوَدَتْهُ الَّتِي هُوَ فِي بَيْتِهَا عَنْ نَفْسِهِ وَغَلَّقَتِ الْأَبْوَابَ وَقَالَتْ هَيْتَ لَكَ قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوَايَ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ : و آن [بانو] كه وى در خانه‌‌اش بود خواست از او كام گيرد و درها را [پياپى] چفت كرد و گفت بيا كه از آن توام [يوسف] گفت پناه بر خدا او آقاى من است به من جاى نيكو داده است قطعا ستمكاران رستگار نمى‌شوند». (یوسف : 23) 6⃣ به قول هنرمندان سکانس مسئله جنسی به آیه قبل مربوط است که زلیخا طرح کرده است و حضرت یوسف با تمام قدرت در مقابل آن ایستاده است. 7⃣ حضرت رضا علیه‌السلام این‌جا نکته‌ی خیلی مهمی دارد که از چشم مفسرین ما هم غایب مانده است. 8⃣ در یکی از مناظرات یکی از علمای مسیحی و یا یهودی در آن جلسه از ایشان که در خصوص می‌پرسد، امام علیه‌السلام تاکید بر عصمت می‌کنند و آن دانشمند همین آیه را مطرح می‌کند و تفسیر آن را جویا می‌شود که قرآن نشان می‌دهد که یوسف قصد گناه کرده است. 9⃣ امام رضا علیه‌السلام می‌فرمایند آن‌طور که شما خیال می‌کنید نیست و آن مسئله تمام شده است وقتی زلیخا در عشق ظاهری‌اش شکست خورده به توضیح من، به یوسف حمله کرده‌ است تا وی را بزند و یا بکشد و یوسف هم همچنین قصدی را کرد که خوب طبیعی هم بود و می‌خواست از خود دفاع بکند، اما آمد که در داخل کاخ چنین اتفاقی نیفتد. 🔟 جالب اين‌كه سید مرتضی (ره) وقتی اقوال گوناگون را در خصوص این آیه می‌آورد و رد می‌کند، می‌فرماید به من معنای دیگری الهام شده است و همین تفسیر را بیان می‌کند بدون آن‌که به حدیث امام رضا علیه‌السلام اشاره کند، گویا ایشان هم این روایت را ندیده بود. 📝 برگرفته از مصاحبه حجةالاسلام محمدعلی مهدوی‌راد ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter
💠💠 روایت کردن صحابی از تابعی! ✡️ شعبده‌ی کعب الاحبار یهودی برای تزریق اسرائیلیات به اسلام! 1️⃣ در طریق ، قاعده و اصل بر این منوال است که نسل آتی از نسل ما قبل خود (با توجه به ملاک‌ها و معیارهایی که در نقل روایت مطرح است) روایت و احادیث را نقل می‌کنند. 2️⃣ چرا که نسل گذشته یک قدم به واقعیت نزدیک‌تر بوده و احتمال خطا در آن کمتر است؛ خصوصاً این‌که نسل قبلی صحابی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و معاصر با ایشان بوده باشند. 3️⃣ اما آنچه قابل تأمل است این‌که یک صحابی روایتی را از تابعی (که قاعدتاً یک دوره از اصحاب عقب‌تر هستند) نقل نماید که این مورد کمتر دیده شده است! 4️⃣ اما این عمل در مورد به طرز کاملاً مشکوکی اتفاق افتاد! و برخی از صحابه از این شخص یهودیِ به ظاهر تازه مسلمان که پیامبر (ص) را درک نکرده بود روایت نقل می‌کردند!! 5️⃣ «ابوهریره، معاویه و ابن عباس از او (کعب الاحبار) روایت کرده‌اند و این‌گونه نقل روایت از بابِ روایت کردن صحابی از تابعی است که امر نادر و شگفتی است»[ذهبی، سیر اعلام النبلاء، موسسة الرسالة، بیروت1413، ج3، ص490] 6️⃣ این اتفاق نادر باعث شد تا وی (کعب الاحبار) آن‌چه را که از دین خود داشت با عنوان روایت به جامعه‌ی اسلامی تزریق نماید و بدین سان شد که وارد در روایات و احادیث گشت و امروزه آنچه بدان عمل می‌کنند، اسرائیلیاتی است که امثال کعب الاحبار وارد دین اسلام نمودند. ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter
💠💠 نمونه‌ای از مقابله امام رضا علیه‌السلام با اسرائیلیات 1⃣ یک نکته خیلی قابل توجه که در تفاسیر ما وجود دارد و لغزاننده است، مسئله است، یعنی مجموعه نقل‌هایی که از میراث وارد روایات تفسیری ما شده است که گاهی گمراهی بزرگی را در شخصیت انبیا، مسائل مرتبط با توحید و عصمت انبیا شکل داده است. موضع علیه‌السلام در نقد این نقل‌ها و طعن بر آنها بسیار قابل توجه است. به عنوان نمونه نکته خیلی خاصی را که بسیار مهم است و از چشم حتی مفسران شیعه هم غالباً مغفول مانده است این‌جا عرض می‌کنم. 2⃣ آیه‌ی «وَلَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَهَمَّ بِهَا لَوْلَا أَنْ رَأَى بُرْهَانَ رَبِّهِ كَذَلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاءَ إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِينَ : و در حقيقت [آن زن] آهنگ وى كرد و [يوسف نيز] اگر برهان پروردگارش را نديده بود آهنگ او می‌کرد چنين [كرديم] تا بدى و زشتكارى را از او بازگردانيم چرا كه او از بندگان مخلص ما بود» (یوسف : 24) بسیار معرکه‌ی آرا شده است. 3⃣ ظاهر آیه آن است که قصد گناه کرده به سوی یوسف آمد و هم چنین قصدی داشته تا این‌که برهان الهی باعث شده است که این اتفاق نیافتد و آن ماجراهایی که در داستان حضرت یوسف مشهور است، روی دهد. 4⃣ اگر کسی به آیات توجه کند تقریباً متوجه می‌شود که این «هَمَّتْ بِهِ وَهَمَّ بِهَا» یعنی آهنگ و قصد در این آیه، نباید قصد باشد چون ماجرای جنسی به آیه قبلی برمی‌گردد. 5⃣ یعنی آیه‌ی: «وَرَاوَدَتْهُ الَّتِي هُوَ فِي بَيْتِهَا عَنْ نَفْسِهِ وَغَلَّقَتِ الْأَبْوَابَ وَقَالَتْ هَيْتَ لَكَ قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوَايَ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ : و آن [بانو] كه وى در خانه‌‌اش بود خواست از او كام گيرد و درها را [پياپى] چفت كرد و گفت بيا كه از آن توام [يوسف] گفت پناه بر خدا او آقاى من است به من جاى نيكو داده است قطعا ستمكاران رستگار نمى‌شوند». (یوسف : 23) 6⃣ به قول هنرمندان سکانس مسئله جنسی به آیه قبل مربوط است که زلیخا طرح کرده است و حضرت یوسف با تمام قدرت در مقابل آن ایستاده است. 7⃣ حضرت رضا علیه‌السلام این‌جا نکته‌ی خیلی مهمی دارد که از چشم مفسرین ما هم غایب مانده است. 8⃣ در یکی از مناظرات یکی از علمای مسیحی و یا یهودی در آن جلسه از ایشان که در خصوص می‌پرسد، امام علیه‌السلام تاکید بر عصمت می‌کنند و آن دانشمند همین آیه را مطرح می‌کند و تفسیر آن را جویا می‌شود که قرآن نشان می‌دهد که یوسف قصد گناه کرده است. 9⃣ امام رضا علیه‌السلام می‌فرمایند آن‌طور که شما خیال می‌کنید نیست و آن مسئله تمام شده است وقتی زلیخا در عشق ظاهری‌اش شکست خورده به توضیح من، به یوسف حمله کرده‌ است تا وی را بزند و یا بکشد و یوسف هم همچنین قصدی را کرد که خوب طبیعی هم بود و می‌خواست از خود دفاع بکند، اما آمد که در داخل کاخ چنین اتفاقی نیفتد. 🔟 جالب اين‌كه سید مرتضی (ره) وقتی اقوال گوناگون را در خصوص این آیه می‌آورد و رد می‌کند، می‌فرماید به من معنای دیگری الهام شده است و همین تفسیر را بیان می‌کند بدون آن‌که به حدیث امام رضا علیه‌السلام اشاره کند، گویا ایشان هم این روایت را ندیده بود. 📝 برگرفته از مصاحبه حجةالاسلام محمدعلی مهدوی‌راد ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter
💠 تشابه و تمایز داستان‌های قرآن و عهدین (1) 1⃣ با مطالعه دقیق کریم و کتاب‌های آسمانی پیشین، به‌ویژه کنونی و مقایسه معارف و داستان‌های موجود در آن‌ها، به این نتیجه می‌رسیم که گذشته از تفاو‌ت‌های ماهوی قرآن با از نظر برخورداری از ویژگی اعجاز و جهان‌شمولی، اسلوب و روش خاص هدایتی و تربیتی، هماهنگی و انسجام آیات در مفاهیم و مضامین، گرایش و دعوت همگانی به تفکر و مبانی عقلی، تکیه بر واقعیت‌ها و عبرت‌های تاریخی، زیبایی تعابیر و شیوایی معانی، تنزیه و تطیهر سیمای پیامبران و اولیای الهی و… كه همه‌ی آن‌ها نشان از برتری قرآن دارد، از جنبه‌های دیگر نیز تفاوت‌هایی میان این دو وجود دارد که قابل تأمّل و بررسی است. 2⃣ از سوی دیگر، وجوه اشتراک و تشابه بسیاری نیز در قرآن کریم و عهدین به‌ویژه در زمینه قصه‌های آن‌ها مشاهده می‌شود. این وجوه تشابه از طرفی زمینه ورود بسیاری از اندیشه‌های انحرافی را در احادیث تفسیری با عنوان فراهم نموده است و از طرف دیگر، زمینه این اتهام را به وجود آورده است که پیامبر اکرم (ص) قصص و معارف قرآن کریم را از کتاب‌های پیشین اقتباس نموده است! لذا در ادامه به اختصار به وجوه تشابه و تمایز قرآن و تورات، به‌ویژه در زمینه‌ی داستان‌های آن‌ها می‌پردازیم. ✍ محمدتقی دیاری 📖 متن کامل مقاله به‌همراه منابع: 👉 goo.gl/9be36P ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter
✡ مبارزه‌ی امام رضا (ع) با اسرائیلیات (1) 1⃣ رواج و افسانه‌های نادرست درباره‌ی پیامبران و برداشت‌های نادرست از آیات متشابه در داستان پیامبران، سبب مشوّه شدن چهره‌ی پیامبران و تهمت‌های ناروا به آنان بوده است. كما این‌كه در طول تاریخ برخی ناپاکان خواسته‌اند با آلوده جلوه دادن حریم نبوّت و ولایت، زمینه‌ی حضور خود در مسند رهبری جامعه و توجیه کارهای خود را فراهم آورند. 2⃣ امامان معصوم علیهم‌السلام که مهبط وحی و آگاه به سرگذشت و سیره‌ی انبیای پاک الهی بوده‌اند، پرده از چهره‌ی باطل برداشته و به دفاع از حریم نبوت پرداخته‌اند. اهل‌بیت علیهم‌السلام تمامی آیات مربوط به زندگی انبیاء را بر اساس «رأی به عصمت آنان» تفسیر کرده و به این گرایش معروف بوده‌اند. 3⃣ عالم آل‌محمد، امام هشتم علیه‌السلام در مناظرات و پاسخ پرسش‌هایی که از ایشان می‌شد، میراث ارجمندی را در تفسیر آیات قصص به یادگار گذاشته‌اند که در ادامه به یک نمونه از آن اشاره می‌شود: ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter
✡ مبارزه امام رضا (ع) با رواج اسرائیلیات (1) 1⃣ یهودیانِ به‌ظاهر مسلمانِ مستقر در جامعه اسلامی با رواج در پیکره‌ی عقیدتی مسلمانان سعی در مسخ درونی نظام اسلامی داشتند که در این بین شخصیت ممتاز (ع) با نگرشی کاملاً عقلانی مبتنی بر علوم امامت، به پالایش مباحث کلامی و گفتارهای نوظهور فلسفی اقدام کردند. 2⃣ عباسی که بر مسند خلافت اسلامی تکیه زده بود مدعیِ شعار ! و مخالفت با هرگونه بود، و چون برای رسمیّت دادن به تفکراتش نیازمند حزبی علمی و مرامی عقیدتی بود در تأیید و رواج کوشید. 3⃣ این مکتب که پیشبرد خود را وامدار در لوایِ بود، بعدها در تحلیل‌های تاریخ‌نگاری ادیان، به‌عنوان نخستین فرقه‌ی ! یاد شد. 4⃣ اما دستاورد ائتلاف قدرت و اندیشه چنین شد که همگام با طرح شعار و پرهیز از جمودگرایی، در دایره‌ی عمل، پیروان مکتب اعتزال هیچ‌گونه تحمل و مدارایی مبتنی بر احترام اندیشه‌ها و مکاتب فکری از خود نشان ندادند و پایه‌گذار نظام تنبیهی و مجازاتیِ سختی گردیدند تا بدان‌جا که اشخاصی همچون «احمد بن حنبل» نیز از عواقب آن در امان نماندند! 5⃣ در این میان، ظهور اندیشه‌های ناب رضوی علیه‌السلام در خلال تکاپوهای ستیزجویانه‌ی «خردگرایانِ بی‌حد و حصر معتزله» و «ظاهرگرایانِ اهل حدیث»، اعتدال و عقلانیت اسلامی را به ارمغان آورد. 📖 متن کامل مقاله با ذكر مستندات: 👉 goo.gl/KmyUcQ ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter
✡ سیاست دوگانه خلفا در نقل حدیث نبوی و نقل اسرائیلیات! 1⃣ گرچه همگان بر سیاستِ «منع نقل و تدوین حدیث نبوی (ص)» توسط خلفا واقفند، اما نکته‌ای که توجه کافی به آن نشده،‌ عملکرد متناقض خلیفه‌ی دوم در این‌باره است. 2⃣ از یک‌سو به بهانه‌ی جلوگیری از مخلوط شدن و مشتبه شدن کلام پیامبر (ص) با قرآن،‌ مانع نقل و تدوین حدیث نبوی می‌شد،‌ اما از سوی دیگر در دوران وی،‌ یهودیانِ به‌ظاهر مسلمان،‌ آزادانه فرصت نقل را یافتند،‌ حتی شخصِ خلیفه دوم از آنها این اسرائیلیات را نقل می‌نمود و به دیگران نیز اجازه‌ی نقل می‌داد! 3⃣ دمشقی در تفسیر خویش،‌ پس از بیان این سخنِ به نقل از که: «فرزندِ ذبیح و قربانیِ حضرت ابراهیم، اسحاق بود نه اسماعیل»! می‌گوید: 📖 و هذه الأقوال (و اللّه أعلم) كلها مأخوذة عن كعب الأحبار، فإنّه لمّا أسلم فی الدولة العمریة، جعل یحدث عمر رضی اللّه عنه عن كتبه قدیماً، فربما استمع له عمر رضی اللّه عنه، فترخص الناس فی استماع ما عنده و نقلوا ما عنده عنه غثها و سمینها... 📚 ابن كثير، تفسير ابن كثير، ج7، ص32،‌ دار المعرفة، بيروت. ✍ این سخنان (كه خداوند نسبت به آنها آگاه‌تر است) از كعب الاحبار گرفته شده است كه وی در حكومت عمر، اسلام آورده و برای او از كتاب‌های قدیم خود روایت نقل می‌كرد و عمر هم به روایات او گوش فرا ‌می‌داد! و این باعث ‌شد تا كسانی كه در آن‌جا حضور داشته و اجازه‌ی شنیدن این روایات را داشتند همان‌ها را بدون توجه به راست و دروغ بودنش برای دیگران نقل كنند... 4⃣ و حتی خود ابن کثیر نیز از این عمل خلیفه برآشفته شده، در ادامه می‌نویسد: 📖 و ليس لهذه الأمة (والله أعلم) حاجة إلى حرف واحد مما عنده. 📚 ابن كثير، تفسير ابن كثير، ج7، ص32و33،‌ دار المعرفة، بيروت. ✍ و این امّت هیچ نیازی حتی به یک حرف از آنچه کعب می‌دانست، ندارد (و خداوند داناتر است). ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter
✡ ریشه یهودی مسأله خلق قرآن و برخورد امام هادی علیه‌السلام (2) 1⃣ مناقشه درباره مخلوق یا غیرمخلوق بودن قرآن کریم از مباحث مهمی بود که میان مسلمانان گفت‌وگو و جدل ایجاد کرد. در تاریخ کلام اسلامی، هیچ مبحثی همچون این بحث، موجب اختلاف نشده است. این اختلاف ناشی از این بود که گروهی هوادار حادث بودن کلام خدا و گروهی دیگر طرفدار قدیم بودن آن شدند. 2⃣ در اصطلاح فلسفه، «حدوث زمانی»، عبارت از حاصل شدن و به‌وجود آمدن شیء است، پس از آن‌که نبوده است. اصطلاح «قِدَم زمانی» نیز عبارت از بودن شیء است، به‌نحوی که ابتدایی برای زمانِ وجود آن نباشد. 3⃣ مطرح‌کننده‌ی نظریه خلق قرآن، جَعْد بن دِرهَم بود. بنا به نقل ذهبی، جَعد بن دِرهم، از متکلمان نیمه نخست قرن دوم و شاگرد وَهب بن مُنَبّه بود. 4⃣ ذهبی، وهب بن منبّه را العلّامة الأخبارى القصصى معرفى کرده است، که بیشتر دانش وى از و صحیفه‌هاى بود. بنا به نقل ابن سعد، وهب مدعى بود که 92 کتاب خوانده است که همه‌ی آن‌ها از آسمان نازل شده‌اند. 72 تا از آن‌ها در و دست مردم هستند و از 20 تاى آن‌ها جز عده اندکى، کسى آگاهى ندارد! 5⃣ وهب مى‌گفت: «عبدالله بن سلّام [یهودی]، اَعلم اهل زمان خویش بود و کعب الاحبار [یهودی] نیز اَعلم اهل زمان خویش. آیا مى‌دانید چه کسى دانش هردوى آن‌ها را جمع کرده است؟». منظور او خودش بود!! یاقوت حموی نیز در شرح حال وى، او را «صاحب قصص» معرفى کرده، که بسیار از کتاب‌هاى قدیمى معروف به اسرائیلیات نقل مى‌کرده است. 6⃣ در سخن از استادان جَعد بن دِرهم، از فردی به‌نام ابان بن سمعان نیز نام برده شده که خود استادی داشته، و لبید بن اعصم، استادِ استاد او قائل به خلقِ بوده است. 📖 متن کامل مقاله به‌همراه منابع: 👉 goo.gl/Uqp7SU ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter
📚 دو دیدگاه در مورد ذبیح در سنّت اسلامی 🌐 پیشینه‌ی بحث در سنّت اسلامی 1️⃣ از آنجاکه قرآن کریم از بیان نام فرزند قربانی خودداری کرده، مفسّران سده‌ی اوّل برای فهم جزئیات این جریان، بر آن شدند تا با کنجکاوی فراوان و با رجوع به شواهد درون متنی و نیز برخی روایات موجود در این زمینه، نام فرزند را کشف کنند. نتیجه‌ی برخی از این تلاش‌ها معرفی حضرت (ع) بود! در این میان نباید از نفوذ و مرجعیت یافتن یهودیانِ تازه‌مسلمانی، که سعی در وارد کردن باورها و اسطوره‌های یهودی در سنّت اسلامی داشتند، چشم پوشید. 2️⃣ ابن کثیر در این زمینه می‌نویسد: 👈 جمع زیادی از گذشتگان قائل بودند که ذبیح اسحاق (ع) است و آن را از یا از صحف اهل کتاب اخذ کرده بودند. این کار در حالی صورت گرفت که خدا بهتر می‌داند در آنها حدیث صحیحی از معصوم وجود ندارد تا به واسطه‌ی آن، از ظاهر قرآن کریم دست بکشیم و این معنا از قرآن کریم فهمیده نمی‌شود، بلکه مفهوم یا منطوق بلکه نص قرآن حاکی از آن است که ذبیح بوده است. 3️⃣ با گذر زمان و دستیابی به شواهد بیشتری در این زمینه و انجام تأملات بیشتر در قرآن کریم و مرور شواهد تاریخی، دانشمندان اسلامی به این نتیجه رهنمون شدند که مصداق آیات سوره‌ی صافّات و بشارت به «غلام حلیم» باید اسماعیل باشد و نه اسحاق. شاید بتوان از جمله پیشگامان در بین اهل سنّت را ابن کثیر دانست. وی پس از نقل روایاتی، که اسحاق را ذبیح‌الله دانسته‌اند، می‌نویسد: 👈 این اقوال همگی از کعب‌الأحبار گرفته شده است. او زمانی‌که در دولت عمر اسلام آورد، عمر از کتب گذشته‌ی او نقل روایت کرد، پس گاهی اوقات خود به گفته‌ی او گوش فرا می‌داد و مردم را نیز به استماع سخنان او رخصت می‌داد و از او روایات ضعیف و قوی را با هم نقل می‌کرد. در حالی‌که خدا بهتر می‌داند، این امّت حتّی به یک حرف از آنچه نزد وی بود، نیازی ندارد. ✍️ محمدرسول ایمانی 📖 متن کامل مقاله به‌همراه ادله و مستندات: 👉 yon.ir/ZABIH ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter
✡ آغاز ورود اسرائیلیات به تفسیر قرآن 1⃣ آغاز ورود در قرآن را عهد صحابه دانسته و یکی از منابع تفسیری را نیز شمرده‌اند. 2⃣ صحابه وقتی به داستانی از داستان‌های قرآن برخورد می‌کردند، دوست داشتند در مورد زوایای پنهان آن، که قرآن متعرّض آن نشده، پرس‌وجو کنند؛ ولی جز تازه‌مسلمان، کسی را که پاسخ‌گوی آنان باشد نمی‌یافتند؛ از این‌رو، بسیاری از اطلاعات را از آنان دریافت می‌کردند. 3⃣ قدیمی‌ترین منبع اطلاعات، یا یهودیان تازه‌مسلمان بودند و یا عرب‌هایی که قبل از گرایش یهودیان به اسلام، با آنان و نیز مسیحیان شبه‌جزیره و نواحی همسایه ارتباط داشتند. 4⃣ به‌علت نهی پیامبر (ص)، در زمان حیات ایشان به خود اجازه نمی‌دادند که به اهل کتاب مراجعه نموده یا مطالبی را از آنان نقل کنند. تنها کسانی از صحابه به اهل کتاب مراجعه می‌نمودند که از نظر علمی دارای بضاعت اندکی بوده و از این‌رو، فریفتهٔ سخنان آنان می‌شدند. 5⃣ استاد سیدمرتضی عسکری دربارهٔ «تیممِ داری» می‌نویسد: ✍ افرادی از صحابه که از نظر اسلام‌شناسی چندان مایه‌ای نداشتند، همچون ابوهریره و اَنَس و عبدالله بن عمر، و نیز تابعین که می‌خواستند اسلام را از زبان تمیمی‌ها بیاموزند، سخنانِ این عالم تازه‌مسلمان را گرفتند و به‌صورت روایت برای نسل‌های بعد نقل کردند. این‌گونه، سلسله روایاتی که در علم حدیث‌شناسی بدان «اسرائیلیات» گفته می‌شود، یعنی داستان‌های بنی‌اسرائیل و آن‌چه در تحریف‌شده بود، به عالم اسلامی پا نهاد و عنوانِ تفسیر و حدیث و تاریخ اسلامی به خود گرفت!! ✍ نویسنده: محمدتقی دیاری 📖 متن کامل این مقاله به‌همراه منابع: 👉 goo.gl/28ZGs5 ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter
✡ دستگاه خلافت و داستان‌سرایان اسرائیلی (١) 1⃣ یکی از ریشه‌های اصلی نشر و گسترش و در میان مردم، شیوع قصه‌خوانی و آزادی عمل داستان‌سرایان در پناه دستگاه و دولت اموی بود. آزادی عمل قصه‌خوانان در شرایطی بود که نگارش و نقل احادیث و سنّت پیامبر (ص) از سوی خلفا، به‌ویژه با فرمان رسمی خلیفهٔ دوم، منع می‌شد!! 2⃣ در دورهٔ صحابه و تابعین و پس از آن، کسانی که در حوادث گذشته و تاریخ انبیا و خلقت و امثال آن سخن می‌گفتند، و سخنانشان نوعی شباهت ظاهری با داستان‌های قرآن داشت، به «قَصّاص» مشهور شدند. منبع اصلی اینان را و نقل‌های شفاهی رایج در میان تشکیل می‌داد. 3⃣ گفته شده قصه‌خوانی در زمان پیامبر (ص) و ابوبکر وجود نداشته و از زمان خلیفهٔ دوم و با اجازهٔ او آغاز شده است. قصه‌خوانان داستان‌های را به‌نام قرآن و به‌قصد تخریب و تحریف مبانی اعتقادی، در لابه‌لای تعالیم اسلامی و تفاسیر قرآنی جای دادند. زمامداران نیز آنان را برای اهداف سیاسی خود به کار گرفتند. 4⃣ به اجازه داد تا پیش از خطبه‌های نماز جمعه به ایراد موعظه و قصه بپردازد و پس از وی، اجازه داد تا او هفته‌ای دوبار به این کار ادامه دهد. عُبَید بن عُمَیر نیز در زمان عمر اجازهٔ قصه‌خوانی یافت. نخستین کسی که در مصر به داستان‌سرایی پرداخت، سلیمان بن عِتْر تُجِیبی بود. او از سوی ، عهده‌دار امر قضاوت و قصه‌گویی شد، اما بعدها معاویه او را از قضاوت عزل، و تنها موظف به داستان‌سرایی نمود! 5⃣ ، و سهم فراوانی در نقل افسانه‌ها داشته، و ردّ پای آنان را در روایات تفسیری مشاهده می‌کنیم. ابن‌کثیر دربارهٔ کعب‌الأحبار می‌گوید: ✍ کعب‌الأحبار در زمان خلافت عمر اسلام آورد. وی از کتاب‌های کهن برای عمر نقلِ سخن می‌کرد. عمر به سخنان وی گوش فرا می‌داد و مردم را نیز در شنیدن سخنان وی آزاد می‌گذارد و مردم نیز گفته‌های او را نقل می‌کردند... 6⃣ چنان‌که دیدیم، در میان حاکمان، عمر و معاویه بیش از دیگران به دانشمندان تمایل داشته، آنان را در نقل داستان‌های تاریخیِ تورات و افسانه‌های خرافی آزاد گذارده‌اند؛ بلکه در زمان معاویه بیشترین در فضیلت‌سازی برای حکّام و جلوگیری از نشر فضایل اهل‌بیت (ع) صورت گرفت. 🎯 برای روشن شدن این حقیقت تلخ، در ادامه به ٣ مطلب مهم اشاره می‌کنیم: ✍ نویسنده: محمدتقی دیاری ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter
🌺 امام باقر (ع) و مبارزه با اسرائیلیات یهود (١) 1⃣ یکی از گروه‌هایی که در دورهٔ امام باقر (ع) با حضور مخرّب خود، تأثیر عمیقی در آن روزگار بر جا گذاشتند، بودند. 2⃣ شماری از که به‌ظاهر مسلمان شده و گروهی دیگر که هنوز به دین خود باقی مانده بودند، در جامعهٔ اسلامی پراکنده شده و مرجعیّت علمیِ قشری از ساده‌لوحان را بر عهده گرفتند. 3⃣ تأثیری که آنان بر از خود بر جا نهادند، به‌صورت احادیثی جعلی به‌نام پدیدار گشت که بیشترین قسمت این احادیث دربارهٔ تفسیر و مراتب و شئون زندگی پیامبران سلف، جعل شده بود. 4⃣ تلاش علمی در داخل جامعهٔ اسلامی به‌ویژه در محافل علمی، در مسائل فقهی و کلامی نیز تأثیری نگران‌کننده نهاد و این موضوع در تاریخ چنان روشن است که جای کوچک‌ترین تردیدی در آن وجود ندارد. 5⃣ و القائات سوء آنها، بخش مهمی از برنامهٔ کار ائمهٔ طاهرین را به خود اختصاص داده بود. ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter
🌺 امام باقر (ع) و مبارزه با اسرائیلیات یهود (٢) 1⃣ تکذیب احادیث ساخته و پرداختهٔ در مورد انبیای الهی و مطالبی که باعث خدشه‌دار شدن چهرهٔ ملکوتی پیامبران خدا می‌شد، از فعالیت‌های فرهنگی پنجمین امام معصوم شیعه بود. 2⃣ به‌عنوان نمونه‌ای از مبارزات ایشان با رواج ، محمد بن مسلم، از امام محمد باقر (ع) روایت کرده است که به آن حضرت عرض کردم: 3⃣ برخی از یهودیان که نزد ما هستند، گمان مى‌کنند که در قول خداى عزّوجلّ: «فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّکرِ إِنْ کنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ»، مقصود از «اهل ذکر»، هستند! 4⃣ حضرت با دست خویش اشاره به سینهٔ مبارک خود کردند، و فرمودند: «ماییم اهل ذکر و ماییم سؤال‌شدگان». [کلینی، الکافی، ج۱، ص۲۱۱] ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter
✡️ کعب‌الاحبار مهره‌ی نفوذی یهود (۲) 1️⃣ بلافاصله پس از ابراز اسلام، تلاش کرد به سازمان حکومت کند. او نفوذ فراوانی بر سران حکومت داشت. برخی از سران حکومت، چنان به گفته‌های کعب اعتماد داشتند، که حتی حقیقتِ حکمرانی خود را و این‌که «خلیفه است یا پادشاه؟!» در او جست‌وجو می‌کرد! حتی مهندسی سفر این افراد برای ، در دستان کعب‌الاحبار یهودی بود!! 2️⃣ کعب‌الاحبار شاگردان فراوانی در میان مسلمانان تربیت نمود، نظیر ، ، عبدالله بن عمر، عبدالله بن زبیر و… برخی از نیز برای وجاهت کعب تلاش می‌کردند. برخی از صحابه در مسائل فقهی خود، از او استفتا می‌کردند! 3️⃣ کعب، را که از یهودیان ساکن یمن بود، به‌عنوان «اعلم الناس» به معرفی کرد و وقتی ذوقربات به دمشق آمد، به رسم به یکدیگر احترام گذاشتند! 4️⃣ برخی از نویسندگان یهودی نیز، او را مهم‌ترین و تأثیرگذارترین مُهرهٔ یهود در بین مسلمین معرفی کرده و نوشته‌اند: ✍️ «با این‌که کعب بودن خود را مخفی نمی‌کرد و در بین مردم می‌خواند و از خبر می‌داد، باز شیخ‌العلمای اسلام به‌حساب می‌آمد»!! 5️⃣ در ضمن ماجرایی میان کعب و یکی از بزرگان یهود، ۴٢نفر از مسلمان شدند! روشن است که ورود چنین حجمی از بزرگان یهود به جامعهٔ مسلمانان، آن‌هم در منطقهٔ «شام» که زیر سلطهٔ به‌سر می‌برد، چه عواقب و پیامدهای شومی خواهد داشت. کعب رسماً به‌دنبال معارف اسلامی بود. ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter
✡️ هالیوود و ترویج اسرائیلیات (۴) 🎬 ج. اشارهٔ غیرمستقیم به معجزات 1️⃣ در این سِری آثار، اشاره به معجزات به‌صورت استعاره‌ای بوده و از بیان مستقیم آن خودداری می‌شود. در ادامه به دو نمونه از این آثار که در گروه قرار دارند، اشاره می‌شود: 🎥 ١. دزدان دریایی کارائیب ۵: مردگان قصه نمی‌گویند 2️⃣ در این اثر نیز به شکافته شدن دریا اشاره می‌شود، اما نه با عصای حضرت موسی بلکه با نیزهٔ ! طبق روایت فیلم، هرکس بتواند نیزهٔ پوزئیدون را در دست بگیرد، قادر به انجام این است و درواقع اصالت به شیء معجزه‌گر منتقل گردیده است! از طرفی صحنهٔ شکافته‌شدن دریا در این فیلم، شباهت غیرقابل انکاری به آثاری دارد که در آن شکافته‌شدن دریا توسط حضرت موسی را به نمایش می‌گذارند. 🎥 ٢. مجموعه فیلم ارباب حلقه‌ها 3️⃣ در کل فیلم ، حوادث داستان، پیرامون حلقه‌ای می‌گذشت که مرکز قدرت بوده و تعیین‌کنندهٔ پیروزی بود؛ حلقه‌ای که هرکس می‌توانست از قدرت آن بهره‌مند شود و اگر در دست نااهلان قرار می‌گرفت، قدرت آن در جهت شرّ و نابودی استفاده می‌شد. توصیفاتی که از این حلقه در داستان صورت گرفته، ما را به یاد نبی می‌اندازد. 4️⃣ داستان تحریف‌شدهٔ انگشتر اسرارآمیز سلیمان به‌نحوی است که گویا تمامى قدرت و حکومت سلیمان وابسته به آن بوده است! به‌طورى که وقتى یکى از شیاطین، انگشتر را از وى ربود، تا مدتى از قدرت و حکومت معزول شد و به‌جاى او بر سریر سلطنت نشست!! (داستان خاتم سلیمان و ربوده‌شدن آن را که از تفسیری است در سایت مطالعه کنید.) ✍ نویسنده: علی حامدین ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter
✡ كتاب‌سازی یک یهودی‌تبار برای شیعه 1⃣ خاندان یکی از معروف‌ترین خاندان‌های ایران هستند. [البته خاندان‌های مسلمانی هم با همین نام وجود دارند.] 2⃣ یکی از افراد این خاندان، به‌نام ذبیح‌الله حکیم‌الهی دشتی، نام خود را به تغییر می‌دهد که این نام معرف حضور است: مترجم معروف کتاب‌هایی چون "امام صادق، مغز متفکر جهات تشیع"، "امام حسین و ایرانیان"، "سینوهه، پزشک مخصوص فرعون" و ده‌ها کتاب دیگر. 3⃣ امروز آشکار شده است بسیاری از کتاب‌هایی که منصوری ادعای ترجمهٔ آنها را داشته، ساخته و پرداختهٔ ذهن خودش بوده است و نویسندگان خارجی آنها اصلاً وجود خارجی نداشته‌اند. 4⃣ از جمله این کتاب‌ها، "امام صادق، مغر متفکر جهان تشیع" است که به ادعای ذبیح‌الله منصوری در مرکز اسلامی استراسبورگ و توسط جمعی از شرق‌شناسان غیرمسلمان تألیف شده است. 5⃣ در شمارهٔ ۲۳ ماهنامه سوره، بهمن و اسفند ۱۳۸۴، مصاحبه‌ای با یعقوب توکلی، پیرامون جریان‌های تاریخ‌نگاری انقلاب درج شده است. توکلی در ضمن این مصاحبه چنین می‌گوید: ✍ مرحوم بازرگان وقتی کتاب "امام صادق مغز متفکر جهان تشیع" منتشر شد، چون به روش‌پردازی‌های علمی دین هم علاقه‌مند بود و مطالعاتی داشت، چندین بار به مؤسسهٔ خواندنیها (به‌مدیریت ذبیح‌الله منصوری) رفته بود که او را پیدا کند و بپرسد که مؤسسه اسلامی استراسبورگ که این همه مستشرق جمع شدند و راجع به امام صادق (ع) مطالعه کردند، آدرسی بدهید که ما فرانسه می‌رویم آنجا هم برویم. چند بار مراجعه کرده بود. هر بار طوری سر دوانده بود. بعد کسی گفته بود که چنین مؤسسه‌ای وجود ندارد. خیلی از این مستشرقین هم وجود ندارند. یا کتاب "ملاصدرا"ی هانری کربن (ترجمه منصوری) که واقعاً چنین کتابی ننوشته است. از او پرسیدند گفته بود خبر ندارم ولی تا حالا فکر می‌کنم بیست سی بار چاپ شده." (صفحهٔ ۹۵ ماهنامه) 6⃣ بله! کعب‌الاحبارها و ابن‌اسحاق‌ها، هنوز وجود دارند. تاکتیکِ اسلام آوردن یهودیان و در ظاهرِ اسلام‌دوستی، وارد کردن موهومات به معارف اسلامی، هنوز ادامه دارد و منحصر به صدر اسلام نیست. به این موهومات می‌گویند. ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter
✡ یهود و جعل حدیث ( ) 💥 یهود در آثار شهید مطهری (١) 1⃣ در موضوع وضع و ابتکار در دست بود. 2⃣ افکار و معتقدات خودشان را در میان مسلمانان به صورت حدیث درآوردند. 3⃣ اینها در هم عجیب بودند. به ظاهر مسلمانی می‌کردند و با مسلمان‌ها رفت‌وآمد می‌نمودند ولی افکار خودشان را به‌صورت حدیث در میان مسلمین رایج می‌کردند و در این کار بسیار مهارت داشتند. 4⃣ البته مسیحی‌ها و مانوی‌ها هم این کار را کرده‌اند ولی خیلی زیاد کرده‌اند، چون اینها مهارتشان در فوق العاده است که گاهی مسلمان‌ها آنها را از خودشان مسلمان‌تر می‌دانستند. 5⃣ شخصی نقل می‌کرد که سابقاً بوده است. او دختری داشت. جوانی که سابقاً یهودی بود و مسلمان شده بود، از دختر این شخص خواستگاری کرد و او نمی‌داد. گفتند چرا نمی‌دهی؟ گفت: من خودم که مسلمان شدم تا پانزده سال دروغ می‌گفتم، حالا باور نمی‌کنم که این جوان راست بگوید، برای این‌که هفت سال است که اسلام آورده است. 📚 منبع: استاد شهید مرتضی مطهری، اسلام و نیازهای زمان، ج١، ص٩٧ ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter
✡️ ابوهریره؛ مهرهٔ نفوذی یهود (٢) 1️⃣ در زندگی شاهد مواردی هستیم که اصالت او را تقویت می‌کند. یکی از این قرائن، ناشناخته‌بودن نَسَب اوست. یکی از شگردهای یهودیان برای در میان مسلمانان، نسب‌سازی و پیوند دادن خود با قبایل عرب است. 2️⃣ هم‌چنین وی دو بسته مو از دو سوی سرش آویزان می‌کرد. قبلاً، علامت یهودی بودنِ را [در شرح‌حال زید بن ثابت] بررسی کردیم. 3️⃣ قرینهٔ دیگر، ارتباط شک‌برانگیز ابوهریره با سرشناس است. او غیر از رسول‌الله (ص) تنها از تعداد محدودی از صحابه روایت دارد که مشاهدهٔ نام یهودیانی چون و در این میان قابل تأمل است. 4️⃣ ابن‌کثیر موارد فراوانی را در تفسیرش مشخص کرده که جزء امثالِ کعب‌الاحبار است، اما در کتب حدیثی اهل‌سنّت توسط ابوهریره، به رسول‌خدا (ص) نسبت داده شده است! 5️⃣ مدت حضور ابوهریره در محضر پیامبر (ص)، «یک‌سال و نُه ماه» بود. با این حال، از وی در کتاب‌های حدیثی اهل تسنن تعداد ۵۳۷۴ روایت نقل شده است! در حالی‌که مجموع روایات اهل تسنن، بعد از حذف مکررات، ۹۸۰۰ روایت می‌شود! ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter