eitaa logo
جبهه علمی، پژوهشی معارف قرآن کریم
202 دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
832 ویدیو
65 فایل
آیه های قرآن، تجلی کلام خداست بر دل و جان و معارفش جام شراب طهور است که باید آن را قطره قطره نوشید تا عشق به معبود بجوشد در رگ رگ وجودمان،چرا که مشتاق وصالیم. @maarefquran13951
مشاهده در ایتا
دانلود
🍃🌸🍃🌸 🌸🕊 🍃 ⭕️ در ماجرای حرّ علیه‌السلام، بود 1⃣ 🌒در ، وقتی امام حسين علیه‌السلام خود را به آنها نشان می‌دهد، ایشان به وجد می‌آیند؛ اما موضوع اين نيست که آنها تازه نسبت به مولای خود و نصرت او به برسند، بلکه آنها از قبل یعنی حداقل از هشتم ذی‌الحجه که شروع حرکتشان بود؛ به يقين رسيده و راه خود را انتخاب کرده بودند. 🔺(ع) شب عاشورا، نمودی از خودشان به امام(ع) را می‌بينند؛ و با این ماجرا بر کيف و لذتشان افزوده می‌شود، اما اين موضوع برايشان پررنگ نیست... آنها از قبل امام حسين(ع) را پذيرفته بودند، آنها امام حسين(ع) بودن را انتخاب کرده بودند؛ و اين موضوع در (ع) بسيار پررنگ است. 💠کاروانیان حسینی(ع)، طی ۳۲ روز حرکت، با ، و شدند و مسیرها و سختی‌های مختلف را جلو آمدند؛ تا اينکه ماجرا رسید به صبح عاشورا و طیِ یک صحنه‌هایی به سمت امام حسين(ع) می‌آيد؛ اما سؤال اینجاست که چرا حُر در یک چنین شرایطی به دامان امام حسین(ع) آمد و دست از همه دنیای پیش رویش برداشت؟ 💢چون (ع) را انتخاب کرد. مرسوم است که می‌گویند حُر کرد و آمد؛ اما حقیقت امر این است که حُر، (ع) را انتخاب کرد! به چه قیمتی؟ به این قیمت که حتی اگر شود. 💯حر کاملاً می‌دانست که اگر را قبول کند؛ همان روز می‌شود، می‌دانست که حتی امام(ع) هم کشته می‌شوند، می‌دانست که اگر خودش هم کشته شود؛ باز (ع) در نخواهد بود؛ می‌دانست که هم کشته می‌شود؛ هم کشته می‌شوند و هم (ع) کشته می‌شود. 💢اصلاً همان ابتدا نشان می‌دهد که با و این راه را انتخاب کرده... وقتی نزد امام(ع) می‌آيد؛ نقل شده که امام(ع) به او می‌فرمايد از اسب بيا پايين، اما حُر می‌گويد: نه آقا! اگر اجازه بفرماييد من به بروم. 🔺، لحن کسی است که می‌داند الآن به میدان برود ديگر برنمی‌گردد، می‌خواهد شرمندگی‌اش را نزد امام (ع) کم کند، می‌دانست که اگر برود برنمی‌گردد. با اين حال، (ع) را انتخاب می‌کند و مقابل چشمان مولایش کشته می‌شود. ✅حر در آشفته بازار عاشورا، را انتخاب کرد؛ انتخاب ما چه خواهد بود...!؟ 🌸 🏇 ... 🕊 🆔 @maarefquran13951 ┅══ 🌸🍃⚜ 🍃🌸 ══┅
جبهه علمی، پژوهشی معارف قرآن کریم
🌙⭐️🌙⭐️🌙⭐️ ⭐️🌙⭐️🌙⭐️ 🌙⭐️🌙⭐️ ⭐️4⃣⭐️ 🌸«رِجالٌ»«بُیُوتٍ»«إِسْمُهُ»«نُورِهِ» (۴) ✍... پس طبق توضیح قبل، #
🌙⭐️🌙⭐️🌙⭐️ ⭐️🌙⭐️🌙⭐️ 🌙⭐️🌙⭐️ ⭐️5⃣⭐️ 🌸«رِجالٌ»«بُیُوتٍ»«إِسْمُهُ»«نُورِهِ» (۵) ✍... مانند یک گران‌بها است، مثل یک است. از هر وجهی که به این گوهر نگاه کنیم یک چیزی دیده می‌شود. در آیات ۳۵ تا ۳۷ نور، از پایین به بالا که نگاه کنیم، ﴿رِجالٌ﴾، ﴿بُيُوتٍ﴾، ﴿اسْمُهُ﴾، ﴿نُورِهِ﴾ و از بالا به پایین که نگاه کنیم ﴿نُورِهِ﴾، ﴿اسْمُهُ﴾، ﴿بُيُوتٍ﴾، ﴿رِجالٌ﴾ دیده می‌شود. 💎(ع) در با این واژهها معرفی شده‌اند. در ذیل این آیات، منظور از ﴿رِجالٌ﴾ اهل‌بیت(ع) گفته شده، منظور از ﴿بُيُوتٍ﴾ اهل‌بیت(ع) گفته شده، منظور از ﴿اسْمُهُ﴾ اهل‌بیت(ع) گفته شده، اسم‌الله اهل‌بیت(ع) هستند؛ خودشان فرمودند: «نَحْنُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى الَّتِي لَا يَقْبَلُ اللَّهُ مِنَ الْعِبَادِ عَمَلًا إِلَّا بِمَعْرِفَتِنَا» ما آن هستیم که خدا عملی را از بندگانش قبول نمی‌کند؛ مگر به‌واسطه آنها، همچنین در احادیث، منظور از ﴿نُورِهِ﴾ اهل‌بیت(ع) گفته شده است. پس ﴿رِجالٌ﴾، ﴿بُيُوتٍ﴾، ﴿اسْمُهُ﴾، ﴿نُورِهِ﴾، تماماً به اهل‌بیت(ع) برمیگردد. 📌از این رو، منظور از این اهل‌بیت(ع) هستند. وقتی از درباره اهل‌بیت(ع) صحبت می‌کنیم؛ طبق این آیات به آن‌ها ﴿رِجالٌ﴾ گفته می‌شود؛ از یک که صحبت کنیم، طبق این آیات، ﴿بُيُوتٍ﴾ گفته می‌شود. از یک وجه بالاتر بخواهیم صحبت کنیم، ﴿اسْمُهُ﴾ گفته می‌شود و اگر از بالاترین وجه بخواهیم درباره ایشان صحبت کنیم، ﴿نُورِهِ﴾ گفته می‌شود... 🏇 ⏪ ادامه دارد... 🕊 🆔 @maarefquran13951 ┅══ 💫🍃⚜ 🍃💫 ══┅
🍀شرح هفت شهر عشق عطار نیشابوری 💝منزل سوم :معرفت 👈قسمت نوزدهم: معرفت ،عبارت است از شناخت و به نظر عرفا اصل معرفت، شناخت خداوند است. ارزش هر كس به معرفت بود و هر كه را معرفت نبود بی قیمت بود.  سالک در این وادی نسبت به نفس خود و ذات حقیقت شناخت پیدا می كند و چشم دل و جان وی، چشم سر و چشم درونی وی باز می شود. عارف پاكدل چشم جانش به حقایق و رموز دستورهای دین و هدف انبیاء باز می گردد. بنابراین آنگاه که چون پروانه سوختی ، و توانستی که تبدیل به شور و شوق و آتش شوی ، می توانی گام به وادی سوم یعنی گام به وادی معرفت بگذاری ؛ وادی معرفت مرحله ای است که در آن تمام شک ها و شبه ها از پیش سالک حق از بین می رود و آن چه را که به نظر و استدلال نمی تواند بداند به کشف و عیان می بیند و اصل دین نیز معرفت است . بعد از آن ، بی فایدت پیش نظر معرفت را وادی بی پا و سر هیچ کس نبود که در این جایگاه مختلف گردد ، ز بسیاری راه از نظر عطار، راه بسیار و مختلف است، هیچ راهی از آن شبیه دیگری نیست و سالک تن، راه خود و سالک جان، راه مخصوص خود را دارد. معرفت راه‌های مختلف دارد و یکی در آن محراب را می‌یابد و دیگری بت را. و چون آفتاب معرفت بتابد، هرکس به اندازه و قدر خویش بینا می‌شود. سرّ ذرات بر او روشن می‌شود و گلخن دنیا برایش گلشن می‌شود. مغز می‌بیند، نه پوست را و خودش را نمی‌بیند و همه را دوست می‌بیند. هرجا که می‌نگرد و هرچه که می‌بیند همه دوست است. صدها هزار اسرار بر او روشن می‌شود. صد هزار مرد گرم می‌شود تا یکی از آن‌ها اسراربین شود. این‌جا همه تشنه کمال هستند و هر خونی که ریخته شود حلال است. ادامه دارد... https://eitaa.com/maarefquran13951
🍀شرح هفت شهر عشق عطار نیشابوری 💝منزل سوم :معرفت 👈قسمت بیستم: آفتاب معرفت نوری است که از نار (آتش عشق  )می روید از این روست که تا آدمی عاشق نشود به معرفت حقیقی دست نمی یابد ،آدمیان را نمی شناسد ،جهان را به درستی نمی شناسد و اسرار  آن را در نمی یابد زیرا غیر عاشق خود بین است و خود بین چگونه غیر را تواند دید مگر آنکه نفس سوداهای خویش را در غیر ببیند . اما عاشقان که از حجاب خود بیرون آمده اند هم جهان را و هم مردمان را نیکو تر شناخته اند و غوغای علم و هنر را همین مستان باده ء عشق در جهان بر انگیخته اند یک به یک من می شناسم خلق را همچو گندم همچو جو در آسیاب در این وادی سالک در می یابد که از فراخنای هستی،همه درگاه حضرت حق است و هر ذره ای را به حریم او راهی است. به زیر ذره هر پرده پنهان جمال جانفرای روی جانان شهر معرفت هزاران هزار کوچه و برزن دارد و چندان بزرگ است که هیچ دو نفر در آن از یک کوی نروند ،سالک در اینجا سلطان شهر معرفت است و همه شهر را رعایای خود می بیند که جمله روی در حق دارند و از حق نیز غافلند . یکی روی در محراب کرده و یکی سر در پیش بت نهاده ،اما همه دانسته و نادانسته جویای جمال مطلقند و اگر به جهالت سر در چاه کرده و عکس ماه را می ستایند ،به حقیقت ماه را مدح می کنند .و از این رو قلب سالک در این مقام پذیرای همه صورتهاست و از همه صورتها نیز فارغ است. 📚منبع مقالات استاد حسین الهی قمشه ای ص 307 ادامه دارد... https://eitaa.com/maarefquran13951
" بالاترین معرفت : درک فقر ذاتی خود" اگر فقر ذاتی خود دریابی و غنای او بشناسی ،لاجرم گام در راه عبودیت نهی و دست ربوبیت در کار بینی ؛که معرفت دانستن همین حقیقت است و چون این حقیقت دریابی جهان بینی تو نقشی دیگری یابد و بهشت آغازین تو از همین سرای شروع شود و امروز در پرسش خدای که فرمود :"لمن الملک "یعنی سلطنت از آن کیست؟ گویی :"مر خدای یکتای قهار است. 📚حضرت استاد مرحوم کریم محمود حقیقی تجلی 6 ص 36 https://eitaa.com/maarefquran13951
🕋 ، مثلی از و مقاطع آن ✍️... اميدوارم که خداوند در مولايمان امام زمان(عج) بسيار تعجيل بفرمايد. اميدوارم که خداوند امام زمان(عج) را بیش از پیش به همه‌ی ما عطا کند. ، و به حسبِ ماکت اگر بخواهیم به آن بنگریم؛ یعنی به حسبِ «ماجرای حج» اينطور می‌شود که: دوران يعنی دورانِ که مابه‌ازاء آن، «عرفات» در مناسکِ است. دوران آخرالزمان و قرار گرفتنِ انسان در صحنه‌ها و آیاتِ که به نوعی دورانِ بشریت نسبت به است، ما به ازاءش در حج، می‌شود «مشعر» و دورانِ ظهورِ مهدی(عج) که دورانِ اصلی جبهه‌ی حق علیه و دیگر است، ما به ازاءش در حج می‌شود «منا». 🔻 حاجيان، در یک کلاسِ تمرینی به نامِ مناسکِ حج، بعد از اینکه از لباس و هویت دنیا خارج شده و شدند؛ دسته‌جمعی در موقعیتِ برده می‌شوند، آنجا کمی فرصت دارند تا را تقويت کنند. سپس به یک وادی در آستانه‌ی برده می‌شوند که به آنجا گفته می‌شود، تا در آنجا به شعور بپردازند؛ شعور یعنی داشتن حس، داشتن فهم و احساس مناسبِ یک صحنه، لذا حاجی در مشعر باید مناسب نسبت به منا که صحنه‌ی مواجهه با هست را؛ واجد شود. 🔺 پس شعور يعنی چه؟ يعنی به دنبال در عرفات، حال «آماده شدنِ ظاهری» در مشعر کسب شود. وقتی خداوند در مثلاً در آیه‌ی ۱۰۷ یوسف می‌فرمايد: «وَ هُمْ لايَشْعُرُونَ»، يعنی اين‌ها خودشان را برای مواجهه با این صحنه‌ها آماده نکرده‌اند. تصور کنيد که دارند در مسيری حرکت می‌کنند، اصلاً برای جنگ آمده‌اند، این يعنی معرفتِ لازم را دارند. ناگهان در دشمن می‌افتند، يعنی برای کمينِ دشمن اصلاً آماده نبودند.در این صحنه می‌شود گفت که این سربازان اينجا معرفت را داشتند، اما شعور را نداشتند. خودشان را برای در افتادن با دشمن آماده نکرده بودند، لذا در کمينِ دشمن افتادند. ▪️، دورانی ما به ازاء سرزمين يعنی محلی برای کسبِ است. الآن که ما هنوز در دورانِ غيبت هستيم و هنوز آخرالزمانِ حوادث شروع نشده، يعنی ما همچنان در دورانِ امنیت نسبی برای کسبِ قرار داریم. لذا بياييم معرفتمان را نسبت به مقولات مختلف از جمله نسبت به ماجرای عجیب و معجزه‌گونه‌ی امام زمان(عج) تقويت کنيم. اگر بخواهيم در تاريخ جلو بياييم، ابتدا با ولادت حضرت مواجه می‌شويم، بعد با دوران کودکی حضرت، بعد دوران غيبت صغری و بعد غيبت کبرای ايشان و ما باید اين مقولات را آشنا شويم. 🙏 خدايا! معرفت مولايمان امام زمان(عج) را به ما عطا کن، خدايا! توفيق شعور يعنی عملاً آماده شدن برای مولايمان امام زمان(عج) را به ما عطا کن. خدايا! توفيق همراهی با مولايمان امام زمان(عج) و در رکابِ ايشان را به ما عطا کن، خدايا! در ظهور مولایمان امام زمان(عج) بسيار کن. خدايا! جامعه ايران و جامعه جهانی را برای مولا، برای همراهی مولا و برای سربازی مولايمان امام زمان(عج) با سرعت و شادی آماده کن. خدايان دشمنان شيعه را به خصوص در اين حوالی زمانی و بالأخص در قبال جمهوری اسلامی ايران، برطرف کن و شرّشان را به خودشان برگردان. خداوندا! مولايمان امام زمان(عج) را نصيبمان کن؛ و در نهایت، «اللّهُمَّ أَرِنِيَ الأَشِيَاءَ کَمَا هِيَ»، طبق حديث ديگر نقل می‌شود که «رَبِّ أَرِنِيَ الأَشِيَاءَ کَمَا هِيَ» یعنی خدايا! موضوعاتِ مختلف را آن‌طور که هست به ما نشان بده؛ لذا اللّهُمَّ أَرِنِيَ المَهْدِيَ کَمَا هِيَ؛ خدایا! مولایم مهدی(عج) را همانگونه که هست؛ به من نشان بده. https://eitaa.com/maarefquran13951
جبهه علمی، پژوهشی معارف قرآن کریم
🕎 یهود تحتِ ولایتِ شیاطین و وکالتِ دیّاران ✍️... خداوند در آیه‌ی ۲ سوره اسراء از طریق #موسی علیه‌ال
📍نیاز به حصارِ أمن در قبالِ حملاتِ دخانی ✍️... دوستان! همان‌طور که پیش‌تر گفته شد؛ طبق آیات سوره اسراء و سوره صف، خداوند در زمانه ما دارد نورالله را زیاد می‏کند تا از گروهی از مؤمنان طبق آیه‌ی ۱۴ صف: «انصارالله»، یا طبق آیه‌ی ۵ اسراء: «عباداً لَنا أولي بأسٍ شدیدٍ» در جامعه شکل بگیرد، و طبق آیات ۸ و ۹ سوره صف، چون خدا بنا دارد نورالله را تامّ کند یعنی مهدویت را برپا کند؛ به تبعش قبیله‌ای پلید از جنیّان ساکن در کوهستان که زیر بیت المقدس هستند؛ شیطنت‏های وسیعی علیه جامعه خواهند کرد؛ به عبارت دیگر با طلسماتشان اراده‌ی خاموش کردن نورالله را دارند؛ لذا شیطنت‏هایی را در سطح اجتماع جریان می‌دهند؛ اگر این ماجرا آغاز شود؛ خب به تبع به مردم فشار زیادی می‏آورد؛ هم ، هم فشار شهوانی، هم فشار اقتصادی و هم انواع دیگری از فشارها، اما در برابر این حملات باید چه‌کار کرد؟ 🔹ما نیاز به حصار داریم، نیاز به دفاع داریم، حصارمان به‌وسیله تقوا باید ایجاد شود؛ نه به‌وسیله وِرد خواندن و دعانویسی و یا بستن و این‌طور زهرماری‏ها؛ هیچ وقت سراغ و سحر و و اینطور چیزها نرویم. راه نجاتمان آیه‌ی ۲۰ سوره‌ی مزمل باشد، راه دستیابی به حصارمان سوره فلق و سوره ناس باشد، طبق سوره فلق، طبق سوره ناس، شما می‏توانید با دشمنان انسی و جنّی دربیافتید و می‏توانید حصار قوی‏ای داشته باشید، اما جنس این حصار چیست؟ نسبت به ربّ؛ معرفت نسبت به مَلِک و معرفت نسبت به إله، همچنان‌که در سوره ناس چه می‏گوییم: «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ، مَلِكِ النَّاسِ، إِلهِ النَّاسِ، مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنَّاسِ»؛ این «الْوَسْواسِ الْخَنَّاسِ» که هم جنیّان هستند و هم انسان‌های شیطانی، بسیار اذیت می‏کنند؛ کشتار به راه می‌اندازند؛ انحراف ایجاد می‌کنند؛ خب ما باید چه‌کار کنیم؟ باید براساس معرفتی که منطبق با قرآن داریم، پناه به «رَبِّ النَّاسِ»، به «مَلِكِ النَّاسِ» و به «إِلهِ النَّاس» ببریم؛ محصول این پناه بردن نباید این باشد که شما اینجا باشید؛ بگویید من پناه بردم به خدا! نه، محصول این پناه بردن باید چه باشد؟ باید اتصال باشد! باید ارتفاع گرفتن باشد! مثل قیامت، مثل بحث شفاعت در قیامت، انسان‌ها در اطراف آتش جهنم قرار دارند، اگر بخواهند مدام بگویند که من پناه بردم به خدا، پناه بردم به خدا؛ این دردی از آن‌ها دوا نمی‏کند. چه جور پناه بردنی برای فرد مؤثر است؟ ♨️ طبق آیه‌ی ۳ از سوره فجر که سوره امام حسین علیه‌السلام است، نجات با شفاعت میسر است؛ شفاعت یعنی اهلِ کسی شدن، شفاعت یعنی وصل شدن به شافع، یکی شدن با شافع، مفهوم درجات دارد، یک معنای عامش یعنی از زمره‌ی کسی شدن، در زمره کسی رفتن؛ یک معنای درجه بالاترش یعنی اهل او شدن، در حریم کسی رفتن؛ با او شَفع شدن، یعنی دوتایکی شدن، دو نفر که باهم یکی بشوند، یک رنگ بشوند، یک جنس بشوند، یک معنای ظاهری شَفع، دو تا شدن است، اما این درجه از معنا، در قیامت به کار انسان‌های نیازمند نمی‌آید؛ طبق بسیاری از روایات، بزرگ‌ترین شافع محشر، مولا علیه‌السلام هستند، شفاعت در قیامت یعنی یک نفر نیازمند و در خطر دوزخ، در زمره امام حسین علیه‌السّلام قرار بگیرد و نجات یابد؛ یک نفر در پناه امام حسین علیه‌السّلام قرار بگیرد و ارتفاع داده شود؛ شفاعت توسط امام حسین علیه‌السّلام برای چند نفر است؟ برای میلیون‏ها نفر، بلکه برای میلیاردها نفر إن‏شاءالله؛ اما به معنای یکی شدن، اين افراد به‌واسطه‌ی شفاعت، با مولا یک رنگ می‌شوند، با مولا ولو به اندازه ظرف وجودی خودشان شَفْع می‌شوند؛ یعنی دوتایکی می‌شوند، پس شفاعت دو نفره نیست، یکی شدن است. ✅ پس انسان باید با شافع، شَفْع شود، یعنی دوتایکی شود تا از نجات یابد. در سوره‌ی ناس و فلق هم همین است، باید با ربّ، مَلک و اله، یک‌رنگ شد، باید در زمره‌ی او وارد شد تا و به‌تبع آن، واقع شود. به بحث‏مان برگردیم. 🔹 ... 👇 ! 👇 https://eitaa.com/maarefquran13951
🚨! یقین بدانید غیر از روشِ زیر، از فتنه‌های پیشِ‌رو در امان نخواهیم بود؛ مطمئن باشید؛ چون امام معصوم (ع) است. ‼️ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام: «مَنْ لَمْ يَعْرِفْ أَمْرَنَا مِنَ الْقُرْآنِ لَمْ يَتَنَكَّبِ الْفِتَنَ». 🔴 امام صادق علیه‌السلام فرمودند: هركس امرِ [مهدویتِ] ما را از درونِ کسب نکند، است که از بتواند به سلامت و امنیت عبور کند.» 📚 تفسیر عیاشي، ج ۱، ص ۱۳. https://eitaa.com/maarefquran13951
🌤️ : أنصار اللهِ عیسایی أنصار الله در سوره‌ی آل‌عمران (۷) ☀️ نگاهی توحیدی به وجهِ أسمائی اهل‌بیت (ع) در عالم!! ✍️... چون ادامه‌ی بحثِ أنصار اللهِ عیسایی و أنصار اللهِ محمّدی را باید دنبال کنیم؛ و چون توحید در نظامِ الهی، از یعنی از اهل‌بیت (ع) جدا نیست؛ پس نیاز است که یک به واسطه‌های خداوندی در عالم که در بالاترها و ارتفاعاتِ عوالم، همان نورُ الله یا أسماءِ الهی و در زمین، امامانِ معصوم و اهل‌بیت (ع) هستند؛ بی‌اندازیم! 📎برای اینکه خیلی راحت و بدون حاشیه این بحث را بیان کنیم؛ و زیاد در روایات و آیاتِ متعدد رفت و آمد نکنیم که دوستان سردرگم نشوند و یسیر همراهی کنند؛ یک راست سراغ می‌رویم و آنجا جایگاه أسمائی اهل‌بیت (ع) در عالم را به شما عزیزان معرفی می‌کنیم؛ امید است که بیاوریم و بر اساس این ایمان و معرفت، به اهل‌بیت (ع) دل ببندیم و همواره در محضرشان باشیم؛ چراکه محضرِ ایشان، همان محضرِ خداست؛ چنانچه در روایاتِ ذیل واژه‌ی «ذِکْرِي» در آیه‌ی ۱۲۴ سوره طه فرموده‌اند؛ یعنی «ذِکْرِي» که خداوند فرموده ، طبق حدیث همان مولا امیرالمؤمنین (ع) است. ‼️شروع دعای کمیل خیلی عجیب است و امام (ع) در حیطه‌ی در محدوده «كُلَّ شَىْءٍ» یعنی همه‌چیز در عالم، صحبت می‌کند؛ و می‌فرماید: «اَللّهُمَّ إِنّي اَسْئَلُكَ بِرَحْمَتِكَ الَّتى وَسِعَتْ كُلَّ شَىْءٍ»، خدایا! تو همه‌چیز را پر کرده، من از تو درخواست می‌کنم که رحمتت این چنین است. به‌وسیله رحمتت به من عطا کن! طبق حدیث، رحمت کیست؟! در روایاتِ ذیل آیه ۲۱ نور، فرموده‌اند که رسول‌الله (ص) است، همچنین اینکه رحمت امیرالمؤمنین (ع) یا اینکه رحمت فاطمه (س) و همچنین اینکه رحمت ولایتِ امامان معصوم (ع) است؛ خودتان به روایاتش مراجعه کنید. ▪️بعد در ادامه‌ی دعا می‌فرماید: «وَ بِقُوَّتِكَ الَّتي قَهَرْتَ بِها كُلَّ شَىْءٍ»، خدایا! قوّتِ تو همه‌چیز را مقهور خودش کرده؛ قوّت یکی از توست و من به قوّتِ تو درخواست می‌کنم؛ «وَ خَضَعَ لَها كُلُّ شَىْءٍ» که همه‌چیز را خاضعِ خودش کرده؛ «وَ ذَلَّ لَها كُلُّ شَىْءٍ»، و در برابرش ذلیل است. «وَ بِجَبَرُوتِكَ الَّتي غَلَبْتَ بِها كُلَّ شَىْءٍ» و به جبروتت که همه‌چیز را مغلوبِ خودش ساخته؛ «وَ بِعِزَّتِكَ الَّتي لا يَقُومُ لَها شَىْءٌ» و به عزّتت كه چيزى در برابرش تاب نياورد؛ «وَ بِعَظَمَتِكَ الَّتي مَلأَتْ كُلَّ شَىْءٍ» و به عظمت و بزرگى‌ات كه همه‌چيز را كرده؛ «وَ بِسُلْطانِكَ الَّذى عَلا كُلَّ شَىْءٍ» و به سلطان و سلطنتت كه بر همه‌چيز علوّ و برتری یافته؛ «وَ بِوَجْهِكَ الْباقى بَعْدَ فَناءِ كُلِّ شَىْءٍ» و به كه پس از نابودى همه‌چيز باقى است؛ که در ندبه نسبت به امام زمان عج آمده: «أَیْنَ وَجْهُ اللَّهِ الَّذى إِلَیْهِ یَتَوَجَّهُ الْأَوْلِیاءُ» کجاست آن که همه‌ی اولیاء الهی، برای توجهِ به خدا، متوجه او می‌شوند؟! چرا گفتیم برای توجه به خدا؟! چون در جامعه کبیره، در یک فرازِ اسرارآمیز و عجیب می‌فرماید: «مَنْ أرادَ اللّهَ بَدَءَ بِكُمْ وَ مَنْ وَحَّدَهُ قَبِل عَنْكُمْ وَ مَنْ قَصَدَهُ تَوَجَّهَ بِكُمْ» هر كس را اراده کند؛ با شما آغاز مى‌كند؛ و هر كس بخواهد شود؛ از شما مى‌پذيرد؛ و هر کس خدای واحد را قصد كند؛ باید شما بشود!! چرا؟! چون اهل‌بیت (ع) هستند. ‼️همه این‌ها را گفتیم تا به این فراز از دعای کمیل برسیم که می‌فرماید: «وَ بِأَسْمائِكَ الَّتي مَلأَتْ اَرْكانَ كُلِّ شَىْءٍ» و من به واسطه‌ی تو، از تو درخواست دارم؛ أسمائی که و همه‌چیز را پُر کرده و در بر گرفته است!! ارکان یعنی چارچوبه و همه‌چیز در عالم، با درست شده است و هیچ کجای عالم خالی از این أسماء نیست!! أسماء چه بود؟! امام جواد (ع) می‌فرماید: «الْأَسْمَاءُ وَ الصّفَاتُ مَخْلُوقَاتٌ» أسماء و صفاتِ الهی مخلوق هستند! (اصول‌كافى ج۱، ص۱۵۷) یعنی چه؟! امام صادق (ع) در جواب، ذیلِ آیه‌ی ۱۸۰ اعراف می‌فرماید: «نَحْنُ وَ اللَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَی الَّتِی لَا یَقْبَلُ اللَّهُ مِنَ الْعِبَادِ عَمَلًا إِلَّا بِمَعْرِفَتِنَا»، قسم به خدا که ، هستیم و خدا اَعمالِ هیچ‌یک از بندگان را نمی‌پذیرد، مگر با نسبت به ما. (الکافی، ج۱، ص۱۴۳). 🚦در نتیجه، ما برای ایمان به خدا و بهره‌مندی از نظامِ الهی، حتی برای عبودیت خدا، باید از طریقِ واسطه‌ها به سوی خدا برویم و از بابِ وجود اهل‌بیت (ع) در مسیر مهدویت و شدن حرکت کنیم؛ چراکه جنبه‌ی أسمائیِ اهل‌بیت (ع) بر کلّ عالم و آدم حاکم است؛ و این مطلب، توضیحی برای «إِسْمُهُ أَحْمَد» در آیه‌ی ۶ سوره صف است. ... https://eitaa.com/maarefquran13951