eitaa logo
پیوندخوبان
183 دنبال‌کننده
3.8هزار عکس
6.8هزار ویدیو
98 فایل
ترویج فرهنگ مهدویت وخدمت به استان قدس مهدوی
مشاهده در ایتا
دانلود
⭕️پيامبر اكرم (صلی الله عليه و آله):  🔸«إِنَّ النّاسَ إِذا رَأَوُا الظّالِمَ فَلَمْ يَأْخُذوا عَلى يَدَيْهِ أَوْشَكَ أَنْ يَعُمَّهُمُ اللهُ بِعِقابٍ مِنْهُ». 🔹مردم آنگاه كه را ببينند و او را باز ندارند، انتظار مى رود كه همه را به خود گرفتار سازد.  📕نهج الفصاحه، ح ۸۳۳ @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چه رابطه اى بین «ایمان» و «بصیرت» وجود دارد؟ 🔹مسأله مهم در زندگى ، این است که: را آنچنان که هست درک کند، و در برابر آن موضع گیرى صریح داشته باشد. پندارها، پیش‌داورى ها، و تمایلات انحرافى، حب و بغض ها، مانع از درک و دید - آنچنان که هست - نگردد، و مهم‌ترین تعریفى که براى فلسفه شده است همین است، «درک حقایق اشیاء آنچنان که هست». به همین دلیل، یکى از مهم‌ترین تقاضاهایی که (علیهم السلام) از خدا داشتند این بود: «اللّهُمَّ أَرِنِى الأَشْیاءَ کَما هِىَ» (خداوندا، و موجودات را آن گونه که هست به من نشان ده)، تا ارزش ها را به درستى بشناسم و آن را ادا کنم. 🔹و این حالت بدون میسر نیست، چرا که هوا و هوس هاى سرکش، و ، بزرگترین و سدّ این راه است، و رفع این حجاب، جز در پرتو و ، امکان پذیر نیست. لذا در «آیه ۴ سوره نمل» می خوانیم: «إِنَّ الَّذِینَ لا یُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ زَیَّنّا لَهُمْ أَعْمالَهُمْ فَهُمْ یَعْمَهُون» (کسانى که به ایمان ندارند، را براى آنها مى دهیم، و سرگردان مى شوند). در نظر آنها پاکى، نزد آنها زیبا، افتخار، و و سیه روزى ها سعادت و پیروزى محسوب مى شود. آرى، چنین است حال کسانى که در گام مى نهند و آن را ادامه مى دهند. 🔹واضح است وقتى کار زشت و را انجام داد، تدریجاً و زشتیش در نظر او کم مى شود، و به آن مى کند، پس از مدتى که به آن خو گرفته، و توجیهاتى براى آن مى تراشد. کم کم به صورت زیبا و حتى به عنوان یک وظیفه در نظرش جلوه مى کند، و چه بسیارند و آلوده اى که به راستى به اعمال خود افتخار مى کنند و آن را نقطه مثبتى مى شمارند. این دگرگونى ارزشها، و به هم ریختن معیارها در نظر انسان، که نتیجه اش شدن در بیراهه هاى زندگى است، از بدترین حالاتى است که به یک دست مى دهد. 🔹جالب اینکه در آیه مورد بحث و یکى دیگر از آیات قرآن [۱] این به «خدا» نسبت داده شده است، در حالى که در هشت مورد به «شیطان»، و در ده مورد به صورت فعل مجهول (زُیِّنَ) آمده است، و اگر درست بیندیشیم، همه بیانگر یک واقعیت است. اما اینکه به نسبت داده شده است به خاطر آن است که او در عالم هستى است، و هر موجودى تأثیرى دارد که به خدا منتهى مى شود؛ آرى این خاصیت را در قرار داده که تدریجاً به آن خو مى گیرد، و او دگرگون مى شود، بى آنکه مسئولیت انسان از بین برود و یا براى خدا ایراد و نقصى باشد. (دقت کنید) 🔹و اگر به یا نسبت داده شود، به خاطر این است که و بدون واسطه، آنها هستند. و اگر گاه به صورت آمده، اشاره به این است که ، چنین اقتضا مى کند که بر اثر ، ایجاد حالت، ، عشق و مى کند. با توجه به آیه فوق، نمونه آشکار و عینى این معنى را در زندگى گروهى از خود به روشنى مى بینیم. آنها به مسائلى افتخار مى کنند، و جزو تمدنش مى شمارند که در واقع چیزى جز و آلودگى و نیست. 🔹آنها لجام گسیختگى و را نشانه «آزادى»، و آلودگى زنان را دلیل بر «تمدن»، مسابقه در را نشانه «شخصیت»، غرق شدن در انواع را، مظهر «حرّیت»، آدم کشى و و را دلیل بر «قدرت»، خرابکارى و سرمایه هاى دیگران را، «استعمار» (آباد سازى!)، به کار گرفتن وسائل ارتباط جمعى را در مسیر زننده ترین برنامه هاى ضد اخلاقى دلیل بر «احترام به خواست انسان ها»، زیر پا گذاردن حقوق محرومان را، نشانه «احترام به حقوق بشر»!، 🔹اسارت در چنگال ، ، ننگ ها و رسوايى ها را، «شکلى از آزادى»، و و به دست آوردن اموال و ثروت از هر طریقى که باشد دلیل بر «استعداد و لیاقت»!، رعایت اصول و داد و به حق دیگران نشانه «بى عرضگى و عدم لیاقت»، و دروغ و پیمان شکنى و و تزویر را نشان «سیاست» می شمارند. خلاصه و ننگین شان آنچنان در نظرشان داده شده است، که نه تنها از آن احساس نمى کنند، که به آن و مباهات نیز مى کنند، و پیدا است چهره چنین جهانى چگونه خواهد بود، و راهى را که به سوى آن مى رود کدام سو است؟! پی نوشت: [۱] سوره انعام، آیه ۱۰۸ 📕تفسیر نمونه، دار الکتب الإسلامیه، چاپ بیست و پنجم، ج۱۵، ص۴۲۶ و ۴۲۳ منبع: وبسایت راسخون @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️روایات اسلامي، چگونه لزوم تعادل ميان «خوف» و «رجاء» را تبیین نموده؟ 🔹 در واقع عامل حركت به سوى و به منزله موتور محرّك دستگاه هاى عظيم توليدى است، و عامل در برابر ها و حركات بى رويه است. همان گونه كه وسيله نقليه فاقد موتور، از حركت باز مى ماند، و فاقد ترمز در برابر پرتگاه ها و جاده هاى خطرناك ايمنى ندارد، اين دو در وجود هر انسانى بايد به صورت باشد تا هم به سوى حركت كند و هم از خوددارى نمايد. 🔹اهمّيّت اين دو به اندازه اى است كه در حديثى از (عليه السلام) مى خوانيم: در مطالب شگفت انگيزى بود، از جمله اينكه به فرزندش چنين گفت: از آن گونه باش كه اگر تمام نيكى هاى جنّ و انس را به جا آورده باشى، از او [به علت پاره اى از لغزش ها] ترسان باشى، و تو نسبت به خداوند بايد آن گونه باشد كه اگر معاصى جنّ و انس را انجام داده باشى به رحمت او داشته باشى. 🔹هنگامى كه (عليه السلام) اين حديث را از لقمان نقل كرد فرمود: پدرم چنين مى گفت: «إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ عَبْدٍ مُؤْمِنٍ إِلَّا [وَ] فِی قَلْبِهِ نُورَانِ نُورُ خِيفَةٍ وَ نُورُ رَجَاءٍ لَوْ وُزِنَ هَذَا لَمْ يَزِدْ عَلَى هَذَا وَ لَوْ وُزِنَ هَذَا لَمْ يَزِدْ عَلَى هَذَا» [۱] (هيچ بنده نيست مگر اينكه كه در قلبش دو نور است؛ و اگر اين يكى را وزن كنند ذره اى از آن يكى افزون تر نيست، و اگر آن ديگر را وزن كنند ذره اى از اين زيادتر نخواهد بود). 🔹همچنین (عليه السلام) در بخشی از نامه ۲۷ نهج البلاغه مى فرمايد: «وَ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ يَشْتَدَّ خَوْفُكُمْ مِنَ اللهِ، وَ أَنْ يَحْسُنَ ظَنُّكُمْ بِهِ فَاجْمَعُوا بَيْنَهُمَا، فَإِنَّ الْعَبْدَ إِنَّمَا يَكُونُ حُسْنُ ظَنِّهِ بِرَبِّهِ عَلَى قَدْرِ خَوْفِهِ مِنْ رَبِّهِ، وَ إِنَّ أَحْسَنَ النَّاسِ ظَنّاً بِاللهِ أَشَدُّهُمْ خَوْفاً للهِ» (اگر مى توانيد تان از شديد باشد، و در عين حال [بسيار] به خدا داشته باشيد [چنين كنيد و] ميان اين دو جمع نماييد؛ زيرا [خاص خدا] به پروردگار خويش به اندازه از اوست، و آنها كه بيش از همه به خدا حُسن ظنّ دارند كسانى هستند كه بيش از همه از [عذاب او] ترسانند [و ميان و آنها برقرار است]). 🔹ابن ابى الحديد بعد از آنكه در شرح عبارت (عليه السلام) مى گويد: امام (عليه السلام) به محمد بن ابى بكر دستور مى دهد كه «حُسن ظنّ» به خدا و «خوف» از او را در خود جمع كند، و اين است كه جز صالحانِ آماده به آن نمى رسند. حديثى را از (عليه السلام) نقل مى كند كه فرمود: «لَوْ أنْزَلَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ كِتاباً أنَّهُ مُعَذِّبٌ رَجُلاً واحِداً لَرَجَوْتُ اَنْ اَكُونَهُ اَوْ اَنَّهُ راحِمٌ رَجُلاً واحِداً لَرَجَوْتُ اَنْ أَكُونَهُ». [۲] 🔹[ترجمه فرمایش حضرت:] (اگر خداوند متعال آيه اى نازل كند كه يك نفر را در عالم مى كند، از آن دارم كه آن يك نفر من باشم، و اگر بگويد يك نفر را در همه عالم مورد قرار مى دهد، دارم آن يك نفر من باشم). اين تعبيرات به خوبى نشان مى دهد كه به هم خوردن تعادل و يا سبب غرور و دور ماندن از خدا مى شود، يا يأس از رحمت او را به دنبال دارد كه آن هم مانعى بر سر راه و بندگى است. پی نوشت‌ها؛ [۱] الكافی، دار الكتب الإسلامية، چ ۴، ج ‏۲، ص ۶۷ [۲] شرح نهج البلاغة، ابن أبی الحديد، مكتبة آية الله المرعشی النجفی، چ ۱، ج ۱۵، ص ۱۶۷ 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ ۱، ج ۹، ص ۳۶۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️«کلام نور» 🔸«وَ قُلْنَا يَا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَ زَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلَا مِنْهَا رَغَدًا حَيْثُ شِئْتُمَا وَ لَا تَقْرَبَا هَٰذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ» 🔹و گفتیم: ای آدم! تو و همسرت در این بهشت سکونت گیرید و از هر جای آنکه خواستید فراوان و گوارا بخورید، و به این درخت نزدیک نشوید که [اگر نزدیک شوید] از ستمکاران خواهید شد. 🔸«فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطَانُ عَنْهَا فَأَخْرَجَهُمَا مِمَّا كَانَا فِيهِ وَ قُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَ لَكُمْ فِی الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتَاعٌ إِلَىٰ حِينٍ» 🔹پس موجب لغزش آنها از شد؛ و آنان را از آنچه در آن بودند، بیرون کرد. و [در این هنگام] به آنها گفتیم: «همگی [به زمین] فرود آیید! در حالی که بعضی دشمن دیگری خواهید بود؛ و برای شما در زمین، تا مدت معینی قرارگاه و وسیله بهره برداری خواهد بود». 🔸«فَتَلَقَّىٰ آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ» 🔹سپس از پروردگارش کلماتی دریافت داشت؛ [و با آنها توبه کرد] و خداوند توبه او را پذیرفت؛ چرا که توبه‌ پذیر و مهربان است. 🔸«قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِيعًا فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّی هُدًى فَمَنْ تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لَا هُمْ يَحْزَنُونَ» 🔹گفتیم: «همگی از آن، فرود آیید! هرگاه هدایتی از طرف من برای شما آمد، کسانی که ازآن پیروی کنند، نه ترسی بر آنهاست، و نه غمگین شوند» 📕قرآن کریم،سوره بقره،آیات ۳۵تا۳۸ @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️فرزند آوری از نگاه اسلام (بخش دوم و پایانی) 🔸برای ، اهداف بسیاری یاد شده که از همه مهم‌تر است، که با آمدن فرزند زندگی ها رنگ و بوی محبت بیشتری به خود میگیرد. داشتن یکی از اهداف مهم ازدواج و «زندگی مشترک» است و اکثر زوجین داشتن فرزند را به عنوان یکی از خواسته ها و های خود در زندگی مشترک مد نظر دارند؛ در ادامه بخش قبل، در این بخشِ نوشتار نیز به مواردی مرتبط با این موضوع پرداخته می‌شود.   💠عامل نشاط والدین 🔹داشتن و نگاه به او می تواند موجب و سلامت روانی آنها شود. «پژوهش ها نشان داده است که یکی از بزرگترین عوامل شادی آفرین برای والدین، اولین ملاقات آنها با خویش پس از تولد بوده است. همزمان با تولد فرزند، به زن و شوهری که صاحب فرزند شده اند، و خطاب می شود، و لذا آنها زندگی خود را معنادار تر از گذشته می یابند، 🔹و بعدها نیز شنیدن الفاظ «مامان» و «بابا» از کودک برای آنها لذت بخش است. ، هم، فی نفسه موجب نشاط والدین میشود و هم زوجین از دیدن فعالیت های شیرین و دل انگیز آنها و نگاه به چهره‌های بشّاش و تبسم آفرین فرزندان احساس شادمانی میکنند. بنابراین، همانگونه که تولد می‌تواند موجب نشاط و سلامت روانی والدین شود، نگاه به چهره فرزند نیز میتواند وصف ناشدنی برای آنان به ارمغان آورد و موجب شان شود». [۱] 🔹لذا وقتی که از (عليه السلام) سؤال می کنند که: بهترین چیزها برای آدمی چیست؟ می فرماید: «داشتن ؛ وقتی سوال می شود بدترین و تلخ ترین حالت برای انسان چیست؟ می فرماید: از دست دادن فرزند». [۲] 💠نقش فرزند صالح 🔹در دستگیر والدین می‌شوند و پس از مرگ والدین، سبب رشد و تعالی معنوی آنها می‌گردند.  💠فرزندان موهبت الهی هستند 🔹از نظر شرع مقدس اسلام، ، موهبت الهی هستند که به در اختیار قرار گرفته اند، و والدین در دنیا و آخرت در برابر اعمال آنان مسئولند. (علیه السلام) در رساله حقوق خود می‌فرماید: « هرگونه که باشد، چه نیک چه بد، در دنیای گذرا به تو منسوب است، و تو در آنچه به او سرپرستی داری هستی، در ادب نیکو و راهنمایی به سوی پروردگار، 🔹پس بر این کار می‌گیری اگر درست عمل کنی، و می بینی، اگر نادرست عمل نمایی». سعادت و شقاوت فرزند در درجه اول بستگی به دارد که او را چگونه تربیت کنند. (صلی الله علیه و آله) می‌فرماید: «خداوند متعال را با به انسان عطا می‌فرماید و این والدین هستند که او را بدبخت و گمراه می‌کنند».    💠جواب قرآن به کسانی که بهانه می‌آورند که ما بچه نمی‌خواهیم 🔹امروزه برخی از به بهانه هایی همچون وضعیت اقتصادی و تربیت صحیح فرزندان از زیر بار مسئولیت، شانه خالی می کنند و زندگی دو نفره را به مشغله هایش ترجیح می دهند. این یکی از برای جلوگیری از است که: آیا اگر بچه دار شوم، می‌رسم تربیت شان کنم یا نه؟ اصلا با این مخارج سنگین مگر می‌شود بچه دار شد؟! درست است که هم تربیت می‌خواهد هم حداقل مخارجی برای تامین معاش را، اما آدمی برای رشد و رزقش باید تلاش کند و خیالش راحت باشد که پشتیبان اوست. مگر شده است کسی به خداوند متعال اعتماد کند و جواب نگیرد؟  🔹مردی به نام بکر ابن صالح گوید به (علیه السلام) نوشتم که پنج سال است که از خودداری کرده ام، زیرا خانواده ام فرزند نمی‌خواهد و می‌گوید: بزرگ کردن ایشان به خاطر فقر و مشکل است، شما چه می‌فرمایید؟ حضرت در جواب نامه مرقوم فرمود: بخواه که به آن ها می‌دهد. همچنین خداوند در آیه ۱۵۱ سوره انعام می‌فرماید: «لا تَقْتُلُوا أَوْلادَکُمْ مِنْ إِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُکُمْ وَ إِیَّاهُمْ» (فرزندان تان را از بیم فقر نکشید، ما شما و آن‌ها را روزی می‌دهیم). پی نوشت‌ها؛ [۱] با کودکان خود رشد کنید، جوزف براگا، لوری براگا (مترجم پروین عظیمی) ص ۱۶ و ۲۵ [۲] من لا یحضره الفقیه، ج ۱، ص ۱۸۸ منبع: راسخون @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«نماز» چه جایگاهی در بین اعمال دارد و چرا باید «نماز» بخوانیم؟ (بخش سوم) 🔸از آنجا که برای اهمیت زیادی در و بیان شده است، پاسخ به این سؤال که «چرا باید بخوانیم؟» نیز اهمیت زیادی دارد. در اینکه هر لازم است ساعاتی از شبانه روز را با خود راز و نیاز داشته باشد شکی نیست؛ اما ما معتقدیم بهترین روش راز و نیاز با خداوند است. ما می گوییم «نماز» ستون دين‏ و معراج افراد با ايمان است و كسى كه را ترك كند رابطه ميان او و خدا قطع مى گردد. چيزى نيست كه بر كسى مخفى باشد، ولى دقت در متون و اسلامى ما را به ريزه كاری هاى بيشترى در اين زمينه رهنمون مى گردد: 6⃣«تکامل معنوی و اخلاقی»:  🔹 وسيله «پرورش»، «فضائل اخلاق» و «تكامل معنوى» انسان است؛ چرا كه را از جهان‌ محدود ماده و چهار ديوار عالم طبيعت بيرون مى برد، به دعوت مى كند، و با فرشتگان همصدا و همراز مى سازد. خود را بدون نياز به هيچ واسطه در برابر مى بيند، و با او به گفتگو برمى خيزد. 🔹همچنین تكرار اين عمل در شبانه روز آن هم با تكيه روى صفات خدا، رحمانيت و رحيميت و عظمت او اثر قابل ملاحظه اى در پرورش در وجود انسان دارد. مخصوصا با كمك گرفتن از سوره‏ هاى مختلف قرآن بعد از حمد كه بهترين دعوت كننده به سوى نيكی‌ها و پاكی‌ها است. لذا در حديثى از امير مؤمنان (علیه السلام) مى خوانيم كه در فلسفه نماز فرمود: «الصَّلَاةُ قُرْبَانُ‏ كُلِّ تَقِي‏». [۱] ( وسيله تقرب هر پرهيزكارى به خدا است). [۲] 7⃣«تقویت روح اخلاص»:  🔹 به سایر اعمال انسان ارزش و روح مى دهد، چرا كه «نماز» را زنده مى كند، زيرا مجموعه اى است از «نيت خالص» و «گفتار پاك» و «اعمال خالصانه». تكرار اين مجموع در شبانه روز بذر «ساير اعمال نيك» را در جان انسان مى پاشد و روح اخلاص را تقويت مى كند. لذا در حديث معروفى مى خوانيم كه امام على (علیه السلام) در وصاياى خود بعد از آن كه فرق مباركش با شمشير ابن ملجم جنايتكار شكافته شد فرمود: «اللهَ اللهَ فِی الصَّلَاةِ فَإِنَّهَا عَمُودُ دِينِكُمْ». [۳] (خدا را خدا را درباره ، چرا كه ‏_دين‏ شما است). 🔹هنگامى كه ارتباط بندگان با خدا از طريق از ميان برود، اعمال ديگر اثر خود را از دست خواهد داد؛ چنان که در حديثى از امام صادق (علیه السلام) مى خوانيم: «أَوَّلُ مَا يُحَاسَبُ‏ بِهِ‏ الْعَبْدُ الصَّلَاةُ فَإِنْ قُبِلَتْ قُبِلَ سَائِرُ عَمَلِهِ وَ إِذَا رُدَّتْ رُدَّ عَلَيْهِ سَائِرُ عَمَلِه‏». [۴] (نخستين چيزى كه در از بندگان حساب مى شود است، اگر مقبول افتاد سایر اعمال شان قبول مى شود، و اگر مردود شد ساير اعمال نيز مردود مى شود). شايد دليل اين سخن آن باشد كه رمز ارتباط خلق و خالق است، اگر به طور صحيح انجام گردد قصد قربت و اخلاص كه وسيله قبولى سایر اعمال است در او زنده مى شود؛ و گرنه بقيه اعمال او مشوب و آلوده مى‏ گردد و از درجه اعتبار ساقط مى شود. [۵] 8⃣«پاکسازی جان و جسم»:  🔹، قطع نظر از محتواى خودش، با توجه به شرایط صحت، دعوت به مى كند، چرا كه مى دانيم مكان نمازگزار، لباس نمازگزار، فرشى كه بر آن نماز مى خواند، آبى كه با آن وضو مى گيرد و غسل مى كند، محلى كه در آن غسل و وضو انجام مى شود بايد از هر گونه غصب و تجاوز به حقوق ديگران پاك باشد. كسى كه آلوده به تجاوز و ظلم، ربا، غصب، كم فروشى، رشوه خوارى و كسب اموال حرام باشد چگونه مى تواند مقدمات نماز را فراهم سازد؟ بنا بر اين تكرار در پنج نوبت در شبانه روز خود دعوتى است به رعايت حقوق ديگران. [۶] ... پی نوشت‌ها؛ [۱] نهج البلاغه، صالح، صبحی، انتشارات هجرت‏، قم، ۱۴۱۴ق، چ اول، ص ۴۹۴، كلمات قصار ۱۳۶؛ [۲] تفسير نمونه، مکارم شیرازی، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، ۱۳۷۴ش، چ ۱۶، ج ‏۱۶، ص ۲۹۲؛ [۳] نهج البلاغه، همان، ص ۴۲۲، نامه ۴۷؛ [۴] وسائل الشيعه، مؤسسة آل البيت (ع) لإحياء التراث، ج ‏۴، ص ۳۴؛ [۵] تفسير نمونه، همان، ج ‏۱۶، ص ۲۹۳؛ [۶] همان منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️با توجّه به موارد استعمال كلمه «وحی»، این پدیده الهی به چند صورت انجام می گيرد؟ 🔸از مجموع موارد استعمال كلمه ، مى توان گفت: «وحی پروردگار» به دو صورت انجام مى گيرد. اين دو صورت عبارت هستند از: 1⃣«وحى تكوينى» 🔹 در حقيقت همان صفات، غرايز و استعدادهاى درونى است كه در قرار داده. وحى فرستادن به [۱] همان تكوينِ غرايز درونى او است. البته به كار بردن كلمه در اين موارد، يك نوع تشبيه و مجاز است؛ زيرا خلقتِ مرموز و اسرارِ درونى‌ موجودات به صداى آرام تشبيه شده است. 2⃣«وحى تشريعى» 🔹 همان است كه بر فرستاده مى شده، و رابطه خاصّ پيغمبران با مبدأ آفرينش بوده و به وسيله آن حقايق را دريافت مى داشتند. امكان حصول اين نوع براى كسى كه خداوند او را مورد عنايت قرار داده چيزى نيست كه ادراك آن براى عقل مشكل باشد. بعضى از دانشمندانِ علوم جديد كه خيال مى كنند تمام حقايق جهان را مى توان با معلوماتِ تجربى تفسير كرد، را يك نوع تجلّى شعورِ باطن و يا وجدانِ ناآگاه پنداشته اند! ولى حقيقت اين است كه منحصر به كشفيّاتِ امروز نيست. 🔹بسيارى از مسائل وجود دارد كه هنوز نتوانسته است به آنها پاسخ صريح و روشن بدهد و مسئله نيز يكى از آنها است. توجيه از راه شعور ناآگاه با اظهارات پيامبران و كتاب هاى آسمانى سازگار نيست؛ زيرا نتيجه آن توجيه اين مى شود كه: دركِ پيغمبران نسبت به مسائلى كه به آنان وحى مى شده با درك ما نسبت به مسائلى كه از طريقِ تجلّى شعورِ باطن سرچشمه مى گيرد، مغايرتى ندارد، به غير از آنكه آنان در اين جهت نيرومندتر بوده اند! حال آنكه ، را به صورت يك با مبدأ هستى و مغاير با روابط فكرى و علمى ديگر، معرفى كرده اند. پی نوشت؛ [۱] مراجعه کنید به قرآن کریم، سوره نحل، آیه ۶۸ 📕رهبران بزرگ، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسه الامام على بن ابى طالب(ع)، قم‏، ۱۳۷۳، چ اول‏، ص ۱۸۸ و ۱۸۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«امام رضا» (علیه السلام) در توصیف مقام و منزلت «امامت» چه بیانى دارند؟ 🔹در حدیثى (علیه السلام) به عبدالعزیز بن مسلم مى فرماید: «مگر مردم «مقام و منزلت» را در میان امت مى دانند تا روا باشد که به اختیار و انتخاب ایشان واگذار شود؟ همانا ، قدرش والاتر، و شأنش بزرگتر، و منزلتش عالى‌تر، و مکانش رفیع‌تر، و عمقش ژرف‌تر از آن است که با عقل خود به آن برسند، یا با آراى خود آن را دریابند، و یا به انتخاب خویش را منصوب کنند. 🔹همانا ، مقامى است که ـ عزّ و جلّ ـ بعد از رتبه نبوّت و خلّت، در مرتبه سوم به (علیه السلام) اختصاص داد، و به آن فضیلت مشرّفش ساخت، و نامش را بلند و استوار نمود و فرمود: «همانا من تو را مردم قرار دادم»؛ ابراهیم خلیل (علیه السلام) از نهایت شادى به خداوند عرض کرد: «از فرزندان من هم؟» فرمود: «پیمان و فرمان من به ستمگران نمى رسد». [۱] 🔹پس کیست که بتواند را بشناسد و یا «انتخاب امام» براى او ممکن باشد؟ هیهات! هیهات! در اینجا خردها گم گشته، خویشتندارى ها بیراهه رفته، عقل‌ها سرگردان، دیده‌ها بى نور، بزرگان کوچک، حکیمان متحیّر، خردمندان کوتاه فکر، خطیبان درمانده، شاعران وامانده، ادیبان ناتوان، و سخن‌دانان درمانده اند که بتوانند یکى از «شؤون و فضایل » را توصیف کنند، 🔹و آنان همگى به عجز و ناتوانى خود معترف‌اند. چگونه مى توان تمام اوصاف و حقیقت را بیان کرد، یا مطلبى از امر او را فهمید، و جایگزینى که کار او را انجام دهد پیدا کرد؟! ممکن نیست، چگونه و از کجا؟ در صورتى که او از دست یاران و وصف کنندگان اوج گرفته، و مقام ستاره در آسمان را دارد، او کجا و انتخاب بشر کجا؟ او کجا و خرد بشر کجا؟ او کجا و مانندى براى او کجا؟...» [۲] پی نوشت: [۱] قرآن کریم، سوره بقره، آیه ۱۲۴ [۲] اصول کافى، ج ۱، ص ۱۹۸ ـ ۲۰۳ 📕امام شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران، چ دوم، ج ۱، ص ۶۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«معلم» در اسلام چه جایگاهی دارد؟ (بخش اول) 🔹از منظر «فراگيرى علم و دانش» است، و در پاره اى قسمت ها محسوب مى شود؛ يعنى بخشى از علوم را همگان بايد فرا گيرند، و آن بخش كه جنبه تخصّصى دارد و فراگيرى آن براى همه ميسّر نيست، واجب كفايى مى باشد. تعليم علوم نيز همين گونه است، بخشى از آن توسّط كسانى كه از آن آگاهند بايد به همگان تعليم داده شود، در حالى كه تعليمِ بخشى ديگر هم واجب كفايى است. 🔹بر این اساس و تمام علومى كه قوام جامعه بشرى از نظر معنوى و مادّى بدان بستگى دارد، گاه به صورت واجب عينى، و گاه به صورت واجب كفايى لازم و ضرورى است، و به همين دليل هيچ نمى تواند خود را از «پيشرفت هاى علمى روز» جدا سازد، بلكه براى تقويت پايه‌هاى‌ ، بايد بيشترين سعى و تلاش براى و آن صورت گيرد، و به يقين اگر در اين زمينه كوتاهى كنند و مايه عقب افتادگى كشورهاى اسلامى گردند در پيشگاه خدا مسئولند! 🔹، «نخستين معلّم» را ، و «نخستين شاگرد» را (علیه‌ السلام)، و نخستين علمى كه به او تعليم داده شد علم الاسماء مى شمرد‌. (به احتمال قوى منظور از آن، آگاهى بر اسرار آفرينش و موجودات جهان است). تنها آدم (علیه‌ السلام) نبود كه خداوند به او تعليم داد، بلكه به (علیه السلام) تعليم تعبير خواب داد: «وَ عَلَّمْتَنِى مِنْ تَأوِيلِ الاَحَادِيثِ». [۱]، و به (عليه السلام)، زبان پرندگان آموخت: «وَ قَالَ يَا اَيُّهَا النّاسُ عُلِّمْنَا مَنْطِقَ الطَّيْرِ». [۲] 🔹و به (علیه السلام) زره ساختن را: «وَ عَلَّمْنَاهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَكُمْ». [۳]، و به (علیه السلام)، علم و آگاهى فراوانى داد: «وَ عَلَّمْنَاهُ مِنْ لَدُنّا عِلْماً». [۴]، و به ، علوم فراونى بخشيد:  «سُبْحانَكَ لا عِلْمَ لَنا اِلاّ ما عَلَّمْتَنا». [۵]، و به ، نطق و بيان آموخت: «عَلَّمَهُ الْبَيَانَ» و از همه بالاتر اينكه به (صلی الله علیه و آله)، علوم و دانش هايى كه هرگز تحصيل آن از طرق عادى براى او ممكن نبود آموزش داد: «وَ عَلَّمَكَ مَا لَمْ تَكُنْ تَعْلَمُ». [۶]. 🔹فرشته بزرگ الهى يعنى پيك وحى (جبرئيل علیهالسلام) نيز تعليمات فراوانى به پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) داد:  «عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَى». [۷]  نيز به نوبه خود در زمره بزرگترين معلّمان جهان اند كه علوم و دانش هاى فراوانى را در زمينه دين و دنيا به نسل بشر آموختند؛ درباره پيامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) - كه بزرگترين پيامبر الهی است - مى فرمايد: «وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَ الْحِكْمَةَ». (و به مردم، كتاب [قرآن] و حكمت مى آموزد). [۸]  🔹همين برنامه را هر در مورد امت خويش اجرا كرد و علمِ دين و دنيا را به آنها آموخت. و - كه وارثان پيامبران اند - بعد از آنها به كرسى تعليم نشستند و علم و دانش را به انسانها آموختند، و مقامشان از نظر قرآن آنقدر والا و بالا است كه قرآن کریم درباره آنها مى گويد: «يَرْفَعِ اللهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذِينَ اُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ». [۹] (خداوند كسانى را كه ايمان آورده اند و كسانى را كه علم به آنها داده شده است، درجات عظيمى مى بخشد». ... پی نوشت‌ها: [۱] قرآن کریم، سوره یوسف، آیه ۱۰۱. [۲] همان، سوره نمل، آیه ۱۶. [۳] همان، سوره انبیاء، آیه ۸۰. [۴] همان، سوره کهف، آیه ۶۵. [۵] همان، سوره بقره، آیه ۳۲. [۶] همان، سوره نساء، آیه ۱۱۳. [۷] غالب مفسّران «شديد القوى» را به جبرئيل (ع) تفسير كرده اند؛ ولى بعضى آن را ذات پاك خداوند مى دانند، قرآن کریم، سوره نجم، آيه ۵. [۸] همان، سوره جمعه، آیه ۲. [۹] همان، سوره مجادله، آیه ۱۱. 📕پيام قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، چ ۹، ج ۱۰، ص ۲۶۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«عفت نفس» چگونه به دست می آید؟ (بخش سوم) 🔸 نقطه مقابل «شکم پرستى و شهوت پرستى»، و صفتی است که باعث حفظ در «نیروی شهوت» در انسان می‌شود. «عفت» به معنای دور داشتن خود در صحنه عمل و رفتار، از هرگونه و است. از «بزرگترین فضایل انسانى» است و هیچ کس در «سیر الى الله»، بدون داشتن «عفت» به جایى نمى رسد. 💠اقدامات لازم برای تزکیه نفس و دوری از گناه (۲) 4⃣«ترک معاشرت با بدان» 🔹 موجودی است و مقلد. بسیاری از «صفات» و «آداب» و «رفتارش» را از انسان های دیگری که با آنها در ارتباط است، فرا می‌گیرد. مخصوصاً تأثیر شگرفی بر نفس و رفتار انسان می‌گذارند. بنابراین تا جایی که امکان دارد با افرادی که نفس های خود را آلوده کرده اند، کمتر معاشرت کند. (علیه السلام) می‌فرماید: «از دوستی با جداً اجتناب کنید، زیرا شرّ به شرّ ملحق خواهد شد». [۱] حضرت همچنین می‌فرماید: «از همنشینی با جداً اجتناب کن که همنشینِ خود را به هلاکت می‌رساند، و به آبرویش لطمه می‌زند». [۲] 5⃣«مشارطه» 🔹در اوّل‌ روز انسان‌ با خود کند که‌ امروز بر خلاف‌ امر الهی‌ رفتار نکند. 6⃣«مراقبه‌» 🔹 در طول‌ روز اعمال‌ خود باشد. این‌ مرحله‌ از مهم‌ترین عوامل «رشد» و «تربیت نفس» و «دوری از گناه» به‌ شمار می‌رود. بر این‌ نکته‌ تأکید دارد که‌ بر «احوال‌» و «اعمال‌» شما نظارت‌ دارد: «...إِنَّ اللهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيبًا» [۳] (...که مراقب اعمال شماست). کسی‌ که‌ از آیه‌ فوق‌ درس‌ گرفته‌ باشد، همواره‌ را ناظر بر کارهای‌ خود می‌داند و از و اجتناب‌ می‌وزرد و این امر سبب رشد و «بالندگی نفس» می‌گردد و در این مسیر خواهد ورزید. 7⃣«محاسبه‌» 🔹برای‌ لازم‌ است‌ از اعمال‌ روزانه‌ به‌ عمل‌ آید. (عليه السلام) می‌فرماید: «هرکس‌ خود را به‌ بکشد، بر عیوبش‌ واقف‌ می‌گردد و به‌ گناهانش‌ پی‌ می‌برد، پس‌ از گناهانش‌ می‌کند و عیوبش‌ را اصلاح‌ می‌نماید». [۴] و اگر این و اعمالی که را که انجام داده است را در جایی ثبت کند و هر شب به آن رسیدگی کند، خواهد فهمید بعد از چند روزی که چه گناهی را بیشتر مرتکب شده است، و «نقطه قوت و ضعف نفس» خویش را بهتر می‌داند و برای رفع آن موفق تر می‌تواند عمل کند، و این نکته در بسیار موثر است و یک خودآگاهی روشنی، فرد، نسبت به خود پیدا می‌کند. ... پی نوشت‌ها؛ [۱] غررالحکم، ص ۱۴۷ [۲] غررالحکم، ص ۱۴۲ [۳] سوره نساء، آیه ۱ [۴] مستدرک الوسائل، ج ۱۲، ص ۱۵۴ منبع: وبسایت پرسمان @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«مهدویت»؛ کلید آمادگی جهان (بخش اول) 🔸آمادگی‌ برای‌ یعنی، اشتیاق‌ مؤمنانه‌ به‌  و ناامیدی از هرچه غیرخدایی است. اشکالی در قابلیت بی‌نهایت فرستادگان‌ الهی و ائمه‌ معصومین (علیهم‌ السلام) در هدایت بشریت و سامان دادن به امور جهان نبوده، بلکه «عدم‌ آمادگی‌ بشریت» مانع از بهره‌مندی انسان ها از فیوضات و برکات الهی شده است. بر این اساس، تا زمانی که آمادگی ظهور و اقامه حکومت اسلامی در سراسر دنیا را نیابد، همچنان در فراق آن دولت کریمه و آرمانی خواهد سوخت.  💠قابلیت امام - عدم آمادگی بشریت 🔹با توجه به ویژگی هایی که مذهب شیعه برای (علیهم‌ السلام) قائل است، آنها را «منبع و سرچشمه رشد و تربیت»، تا بی‌نهایت می‌داند. از این‌رو، قابلیت (علیهم‌ السلام) در ارائه فیض و رساندن بشریت به اوج رشد و تعالی محدودیتی ندارد. تنها چیزی که مانع از انتقال این فیض بی کران به شده است، «عدم‌ قابلیت‌ و آمادگی‌ انسان ها» برای پذیرش و استقبال از زلال معارف خاندان عصمت و طهارت است؛ 🔹وگرنه، فیض بیکران خود را از هیچ مخلوقی که آمادگی آن را دارد دور نداشته است! بر این اساس، واسطه فیض بیکران الهی بر همه مخلوقات، و هستند، که امت‌ هایشان هریک، به نسبت عدم آمادگی خود در دریافت لطف الهی، از رشد و هدایت مطلوب و آرمانی خود بازمانده اند؛ اما «ظهور حکومت‌ عدل‌ جهانی» توسط (عجل الله تعالی فرجه الشریف) وعده‌ای است که تنها در بستر مهیا شدن شرایط پذیرش آن حضرت و برای جهش به سوی اسلام ناب، محقق خواهد شد. 💠غیبت کبری؛ دالانی به سوی ظهور 🔹همانگونه که در جهت آمادگی شیعیان برای پذیرش غیبت طولانی‌تر بوده است، اصل‌ غیبت‌ (عجل الله تعالی فرجه الشریف) خصوصاً ، در جهت آمادگی‌ فضای‌ عمومی، برای پذیرش و استقبال از «حکومت‌ آرمانی‌ مهدوی» است. سؤال مهم این است که هدایتی که مردم عصر غیبت کبری در انتظار آن به سر می‌برند از چه جنسی است و اساساً چگونه باید خود را برای چنین هدایتی آماده کنند؟ 💠مهدویت کلید آمادگی جهان 🔹در دیدگاه شیعه، (علیه السلام)، «الگوی تکامل بشر» و دقیقاً همان چیزی است که بشریت در ضمیر و فطرت خداجوی خود به دنبال آن است. همانگونه که از نام زیبا و برازنده برمی آید، وجود مقدس (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، هدایت شده‌ای است که «هدایت‌ کننده‌ تمام‌ و کمال» نیز خواهد بود، و جهان را به ساحل امن هدایت سوق خواهد داد. 🔹با این حال، خداوند بهتر می‌داند که چه زمانی ، آمادگی استفاده از و هدایت شدن را دارد؛ چنان که قرآن‌ کریم خطاب به رسول‌ خدا (صلی الله علیه و آله) می‌فرماید: «إِنَّكَ لا تَهْدی مَنْ أَحْبَبْتَ وَ لكِنَّ اللهَ يَهْدی مَنْ يَشاءُ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدين‏» [۱] (تو نمی‌توانی کسی را که دوست داری هدایت کنی، ولی هر کس را بخواهد می‌کند؛ و او به هدایت یافتگان آگاه‌تر است!). 🔹«آمادگی‌ برای‌ »، سکه‌ای دو رو است که یک روی آن، عطش و اشتیاق فوق‌العاده به اسلام ناب و فراگیر، و روی دیگر آن، تسلیم شدن، ناامیدی و اظهار عجز انسان از سامان دادن به کار بشر است. این عطش و اشتیاق به خوبی در دعاهای مختلف همانند «دعای ندبه» به تصویر کشیده شده است؛ مثل این که می‌خوانیم: «مَتَىٰ نَرِدُ مَناهِلَكَ الرَّوِيَّةَ فَنَرْوَىٰ؛ مَتَىٰ نَنْتَقِعُ مِنْ عَذْبِ مائِكَ فَقَدْ طالَ الصَّدىٰ» (چه زمان به چشمه‌ های پر آبت وارد می‌شویم تا سیراب گردیم، چه زمان از آب وصل خوشگوارت بهره‌مند می‌شویم؟ که تشنگی ما طولانی شد). ... پی نوشت: [۱] قرآن کریم، سوره قصص، آیه ۵۶ نویسنده: محسن رفیعی وردنجانی منبع: وبسایت رهروان ولایت @tabyinchannel
🌺یکی از صالحان دعا می‌کرد : پروردگارا ! در روزی ام برکت ده... کسی پرسید : چرا نمی‌گویی روزی ام ده ؟ 🌺گفت : روزی را برای همگان کرده است اما من برکت را در رزق طلب می کنم چیزی است که به هر کس بخواهد می دهد. 🌹🌹 🌺اگر در مال بیاید زیادش می کند اگر در فرزند بیاید صالحش می کند اگر در جسم بیاید قوی و سالمش می کند و اگر در قلب بیاید خوشبختش می‌کند. 💞 💞 اَللَّهُمَ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج 🤲💚🤲 ‌‌‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┏━━ °•🍃🌹🌸🍃•°━━┓ 🌸@arameshe_elahii 🌸 ┗━━ °•🍃🌹🌸🍃•°━━┛