#حضرت_زینب_مدح روی حسین، مهر دل‌آرای زینب است مـوی حسین، لیلۀ اسـرای زینب است زیباتریــن مطـاع بــه بـازار روز حشر در نـزد اهـل‌بیت، تـولای زینب است دارالزیــاره و حــرم قـدس کبریاست هر سینه‌ای که طور تجلای زینب است دوزخ تنـم بسـوزد اگـر غیـر از ایـن بوَد نـقش بهشت، جای کف پای زینب است نامـی کـه مـی‌برد همـه‌جا دل ز پنج‌تن بـاور کنیـد، نــام دل‌آرای زینـب است در روز حشــر، آینــۀ نـــور مــی‌شود پرونده‌ای که پای وی امضای زینب است گـر در خرابــه خُفـت، نکاهـد مقـام او چون سینۀرسولِ خدا جای زینب است جبـرانِ جـای خــالی، زهرا کنـد علی او را نظاره تا که به سیمای زینب است بگشـوده دست، بهـر قنـوت نمـاز شب نام حسین بـر روی لب‌های زینب است خــون حسیــن یافــت بقـا از خطابـه‌اش دیــن سرفــرازِ همـت والای زینـب است !شب‌های بی‌حسین که ذکرش بوَد حسین شب‌هـای قـدر و لیلۀ احیـای زینب است رأس حسین: طــور تجـلا بـه نــوک نی بــازار کوفـه: سینـۀ سینـای زینب است  "یک بوسه مثـل بوسۀ پرمهـر فاطمه بــر حنجــر بریـده، تمنـای زینب است چــون جــای تازیانــه بــر انــدام مــادرش آثــار کعــب نیــزه بــه اعضـای زینب است وقتــی کنــار طشـت طــلا ایستــاده است چشـم حسیـن بــر قــد و بالای زینب است دشنام و خنده و کف و خاشاک و خاک و سنگ در شــام و کوفــه بهــر تســلای زینب است #غلامرضا_سازگار @raziolhossein

#حضرت_زینب_شهادت روز وشب از غم تو اشک فشانم چه کنم روح من پر زده ،ای روح و روانم چه کنم کوه صبرم ولی از غصه تو آب شدم کربلا برده همه تاب و توانم چه کنم من گل گلشن زهرا و علی بودم لیک دست بیداد چنین کرده خزانم چه کنم داغ عباس و علی اکبر و قاسم یک سو از غم کودک شش ماهه ندانم چه کنم از همان لحظه که گفتی جگرم می سوزد گشته پیوسته دگر آه و فغانم چه کنم تا قیامت خجل از مادر خود فاطمه ام نشد آخر به لبت آب رسانم چه کنم کاش می شد که به یاد بدن عریانت زیر این تابش خورشید بمانم چه کنم نگهت از ته گودال مرا کشت حسین از نگاه تو هنوزم نگرانم چه کنم کاش می شد به سر خاک تو مانند رباب بهر تو روضه گودال بخوانم چه کنم بین غمهای دلم هیچ کجا شام نشد رقص پای سر تو برده امانم چه کنم داغ زهرای سه ساله به خدا پیرم کرد شاهدم گشته همین قد کمانم چه کنم سر تو ، طشت طلا، چوب جفا، بزم شراب این همه داغ نشسته است به جانم چه کنم یک زن و این همه غم، چشم فلک حیران است چه کنم مادر غمهای جهانم چه کنم بهرم آماده کن امشب کفن ، ای بی کفنم که دگر رهسپر باغ جنانم چه کنم #علی_سلطانی @raziolhossein

#حضرت_زینب_شهادت یا که بیا تا زندگی از سر بگیرم یا با تماشای سر تو پر بگیرم خواهم تو را بار دگر در بر بگیرم یک بوسه از آن نازنین حنجر بگیرم بعد از تو گشته خون جگر بیچاره زینب ای کهنه پیراهن تو دیدی بی پناهش همراه او کردی سفر تاقتلگاهش اخر چرا گشتی رفیق نیمه راهش رفتی نگفتی گر کند عریان نگاهش جان میدهد با یک نظر بیچاره زینب ای آفتاب از تو گله دارم سر او دیدی پر از زخم است از پاتا سر او تو از چه تابیدی دگر بر پیکر او آتش زدی بر قلب زار خواهراو قلبم زجسمش پاره تر بیچاره زینب ای آب الهی خون شوی همچون دل ما آواره گردی تا ابد صحرا به صحرا بودند دیو و دد همه سیراب اما در پیش مهر مادرش فرزند زهرا از تشنگی زد بال و پر بیچاره زینب هر گز کسی چون من تن بی سر ندیده بیش از ستاره زخم بر پیکر ندیده بر گرد یک تن آن همه لشکر ندیده با چشم خود خنجر روی حنجر ندیده زدم دو دست خود به سر بیچاره زینب تنهایی ات در بین آن صحرا مرا کشت سوز صدایت بین دشمنها مرا کشت آن جسم مانده زیر دست و پا مرا کشت بانگ غریب مادر زهرا مرا کشت از مادرت بیچاره تر بیچاره زینب چون تو کسی بی یار وبی یاور نگشته پنهان به زیر نیزه و خنجر نگشته در پیش چشم خواهرش بی سر نگشته گفتی که بر گردم به خیمه بر نگشته راست به نی شد جلوه گر بیچاره زینب این نا مسلمانان چه بی اندازه پستند گفتم که بعد از کشتنت از پا نشستند تازه به اسب خویش نعل تازه بستند چون استخوان سینه ات قلبم شکستند کشتند مرا آن ده نفر بیچاره زینب یک دم غروب کربلا یادم نرفته سر ها به روی نیزه ها یادم نرفته آتش میان خیمه ها یادم نرفته سیلی و روی بچه ها یادم نرفته چون خیمه بودم شعله ور بیچاره زینب میسوخت همچون خیمه هایت قلب زارم گفتم که باطفلان به صحرا سر گذارم دیدم میان خیمه یک بیمار دارم اما چسان اورا زخیمه در بیارم افتادم اندر دردسر بیچاره زینب از روز تو شام غریبان سخت تر شد داغ یتیمان از جوانان سخت تر شد از نیزه ها خار مغیلان سخت تر شد آزاد شد آب و حسین جان سخت تر شد حال رباب بی پسر بیچاره زینب بین همه غمهایمان وای از اسیری خون گریه کن ای آسمان وای از اسیری زینب کجا نامحرمان وای از اسیری. بازوی بسته بی امان وای از اسیری با شمر دون شد همسفر بیچاره زینب خون شد دلم از غصه و ماتم بماند بازار و کوچه های شام غم بماند دخت علی و چشم نامحرم بماند رفتم میان بزم می آن هم بماند چوب جفا و طشت زر بیچاره زینب #عبدالحسین @raziolhossein

#حضرت_زینب_شهادت #دوبیتی همه رفتند و من جا ماندم اي دوست ز بخت بد به دنيا ماندم اي دوست چرا رفتي مرا با خود نبردي ببين بعد از تو تنها ماندم اي دوست ........ ببين از داغ تو خيلي شكستم شكستم كه چنين از پا نشستم شكسته دشمنت از بس دلم را چنان گشتم كه نشناسي كه هستم ........ به يادت در نواي آب آبم چنان تو زير تيغ آفتابم تو راحت خفته اي در خانه ي قبر ولي من از غمت خانه خرابم ......... لباس تو در آغوشم برادر صدايت مانده در گوشم برادر تو ماندي بي كفن بر خاك صحرا چگونه من كفن پوشم برادر .......... ببين در ديده سوي ديدنم نيست توان دادن جان در تنم نيست چنان آبم نموده آتش تو گمانم جسم در پيراهنم نيست ........ من وكابوس شمشير و تن تو تماشاي به غارت رفتن تو تو را سر نيزه ها بردند و مانده براي من فقط پيراهن تو ....... سراسر نيزه ميبينم به خوابم سر و سرنيزه ميبينم به خوابم همين كه پلك بر هم مي گذارم تو را بر نيزه ميبينم به خوابم #محسن_عربخالقی @raziolhossein

#حضرت_زینب_دودمه #دودمه ای امام بی کفن بنگر کفن پوشم حسین شمع خاموشم حسین ۲ رفتم و پیراهنت باشد در آغوشم حسین شمع خاموشم حسین ۲ ........ لحظهء آخر بگریم با غم زخم تنت ای برادرجان حسین ۲ می دهم تسکین دلم را با همین پیراهنت ای برادرجان حسین ۲ #علی_اصغر_انصاریان @raziolhossein @raziolhossein1

#حضرت_زینب_شهادت به سر رسید دگر داستان غربت من کجایی ای سبب خنده ولادت من عزیز مادر من ، یار با محبت من همیشه دیدن روی تو بوده عادت من مریض درد فراقم بیا عیادت من چقدر بار مصیبت به شانه بردم من خدا گواست که یکسال و نیم مردم من چه غصه ها که برای تنت نخوردم من تو روی خاک و به بادها سپردم من مرتبت کند ای نخل سرو قامت من تو رفتی و غم داغ تو بر جبین افتاد چقدر پشت سرت خواهرت زمین افتاد به ضرب تیر گلوی تو از طنین افتاد بلند مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد دم شهادت تو شد دم شهادت من ز خاطرم نبرم چشمهای گریان را نگاه حسرت و سوز دل یتیمان را به کوفه طرز پذیرایی ز مهمان را به دست مردم ، خرما و لقمه نان را سرت به نیزه تلاوت نمود قرآن را شکست رأس تو ، از دست رفت طاقت من شدیم وارد شام خراب یادت هست؟ به بازوی من خسته طناب یادت هست؟ به آستین که گرفتم حجاب یادت هست؟ تو را زدند به قصد ثواب یادت هست؟ زدند لطمه به روی تو و به عزت من من و غم و من و ناله ، امان از این غربت کفن نداشت سه ساله ، امان از این غربت فدک نبود و قباله ، امان از این غربت رخش کبود چو لاله ، امان از این غربت گذاشت داغ روی داغ بی نهایت من غروب و خیمه و غارت خدانگهدارت فراق یار و اسارت خدا نگهدارت عزای شام و جسارت خدانگهدارت غم نگاه حقارت خدا نگهدارت هزار شکر که آخر روا شد حاجت من #علی_سلطانی @raziolhossein

#حضرت_زینب_شهادت نفس آخرم حسین حسین نام تو می برم حسین حسین گفته بودم که بی تو میمیرم ناز تو میخرم حسین حسین وقت جان دادن همه بودم حال ؛بی یاورم حسین حسین سر پیری  چه بی عصا شده ام کو علی اکبرم حسین حسین بعد تو بی پناه شد زینب ای پناه حرم حسین حسین روضه ها زنده میشود یک یک پیش چشم ترم حسین حسین با زمین خوردنت زمین خوردم چه کنم خواهرم حسین حسین بین گودال در کنار سرت شد بریده سرم حسین حسین پای بوسیدنت لگد خوردم جلوی مادرم حسین حسین آنکه پا روی سینه تو گذاشت کرده خاکی پرم حسین حسین مانده شش ماه جای چکمه شمر بر روی پیکرم حسین حسین تا لباس تورا درآوردند پاره شد معجرم حسین حسین ابن ِ کعبِ حرام زاده زده چنگ بر زیورم حسین حسین راهش افتاد بر سر بازار زینبِ محترم حسین حسین گیر کردم میانِ بزمِ شراب یادِ تشتِ زرم حسین حسین اذیتم کرده چشمهای حرام دختر حیدرم حسین حسین فکرِ آن سرخ مویِ مجلسِ شام میکند مضطرم حسین حسین #قاسم_نعمتی @raziolhossein

#حضرت_زینب_شهادت نگاهم ماند و از درها نیامد نشانی از کبوترها نیامد زمانی گردِ من پُر بود حالا..‌. یکی از آن برادرها نیامد دلم از تارِ غم شیرازه دارد وجودم دردِ بی اندازه دارد لباسِ کهنه‌ات را می‌فشارم لباست بویِ خونِ تازه دارد لبم خشک است آب‌آور کجایی رُبابم مُرد علی‌اصغر کجایی سرم برخاک اُفتاده‌است عمه عصایِ پیری‌ام  اکبر کجایی مگر در شامِ غم خواهر ندارید مگر این گوشه یک دختر ندارید بیایید و ببینم رویتان را... ولی افسوس بر تَن سر ندارید مرا در لحظه‌ی خوشحالی‌اش زد مرا در موقعِ بی‌حالی‌اش زد کسی که تیغِ خود را بر تنت کرد مرا هم با غلافِ خالی‌اش زد امیدم رفت تا بازوی تو رفت اباالفضلم چه‌شد اَبروی تو رفت سرم را ضربِ یک نیزه شکسته همان نیزه که بر پهلویِ تو رفت #حسن_لطفی @raziolhossein

#حضرت_زینب_مدح #حضرت_زینب_شهادت سلام بر من و اُمّ و اَب و برادر من درود باد به ابنا و جدّ اطهر من منم پیمبر خون خدای عزوجلّ که وحی می دمد از نطق روح پرور من مرا به تربیت حیدری کنار حسن برای کرب و بلا پرورید مادر من تنم سپر، سخنم ذوالفقار خشم علی مصاف، بدر و احد، کوفه، شام، خیبر من هماره بر گل روی عزیز زهرا بود نگاه اول من تا نگاه آخر من ز آفتاب قیامت اثر نمی ماند اگر به حشر فتد سایه ای ز معجر من منم پیمبر ثارالله و چهل معراج به پیشباز بلا ثبت شد به دفتر من کسی که بوسه به دستش زدی رسول خدا  نهاد بوسه به پیشانی منوّر من نگاه نافذ بابا به صورتم میگفت به حق که فاطمه دوم است دختر من شب ولادتم آغوش خود گشود ز هم به بر گرفت مرا همچو جان، برادر من قسم به خون شهیدان، پیام خون خدا رسد به گوش همه نسل ها ز حنجر من حسین داشت بسی پاس احترام مرا نمی نشست علمدار او به محضر من جلال و عزت و عزم و ثبات و صبر و رضا کنند خم سر تعظیم در برابر من اگر چه حج من از مکه شد شروع ولی سفر به کرب و بلا گشت حج برتر من حسین کعبه شد و کربلا و کوفه و شام شد این سفر عرفات و منا و مشعر من ز دست رفتم و یکدم ز پای ننشستم هماره محمل من گشته بود سنگر من زمام ناقه من بود اگر به دست عدو سر حسین، سر نیزه گشت رهبر من سرم شکست ولی سرفراز برگشتم اگرچه ریخت ز هر بام، سنگ بر سر من خدا گواست ندیدم به غیر زیبایی زهی عقیده و ایمان و عشق و باور من می بهشت شد، از جام دیده ام جوشید هر آنچه ریخت عدو خون دل به ساغر من قدم قدم همه آب حیات جاری بود به کام خشک شهیدان ز دیدة تر من سخن ز فاطمه گوید به موج حادثه ها نماز و چادر خاکی و ماه منظر من چنان به خطبه گشودم زبان به بزم یزید که لال شد ز سخن، دشمن ستمگر من نمود کاخ ستم را خطابه ام ویران اگر چه دامن ویرانه گشت بستر من عجیب نیست اگر رأس یوسف زهرا ز نوک نیزه بیاید چو روح در بر من رواست مهر بسوزد ز آتش نفسم که داغ ها همه در دل شدند آذر من اگر چه آتش داغ حسین آبم کرد به دادگاه قیامت خداست داور من به جای چادر خاکی، ز طیّ ره گردید غبار، مقنعة گیسوی معطر من جمیل بود به حق خدا جمیل جمیل بلا و داغ دل و غصّة مکرر من نه شام و کوفه و کرب و بلا، قسم به خدا زمانه تا گذرد عالم است محشر من پس از شهادت عباس و اکبر و قاسم: همین زنان اسیرند خیل لشکر من به بیت بیت بلند قصیده ات "میثم" بگیر حاجت خود را هماره از درِ من #غلامرضا_سازگار @raziolhossein

#حضرت_زینب_شهادت ای نور دیده من و تاج سرم حسین یک دم قدم گذار به چشم ترم حسین بنگر چه آمد از غم تو بر سرم حسین در زیر آفتاب ببین بسترم حسین نام تو گشته زمزمه آخرم حسین بالاسر همه تو دم آخر آمدی بالین هر شهید به چشم تر آمدی با زانو در کنار علی اکبر آمدی بر دیدن سه ساله خود با سر آمدی من خواهر توام بیا در برم حسین یادش به خیر آن تب و تابی که داشتم در طول آن مسیر رکابی که داشتم در زیر سایه تو حجابی که داشتم دیدی چه شد حسین نقابی که داشتم دیدی چه شد  مقنعه و معجرم حسین یک نیمه روز موی سیاهم سفید شد یک نیمه روز امید دلم ناامید شد هجده گلم مقابل چشمم شهید شد از مادر تو خواهرت هر چه شنید...،شد داغت هنوز هم نبود باورم حسین هر دم به یاد حنجر تو گریه میکنم بر زخم های پیکر تو گریه میکنم دارم به جای مادر تو گریه میکنم یاد وداع آخر تو گریه میکنم گفتی به خواهرت که بمان در حرم حسین گفتی به خیمه گاه بمانم ولی نشد گفتم کنم فدای تو جانم ولی نشد یک جرعه آب بر تو رسانم ولی نشد پایت به سوی قبله کشانم ولی نشد تو دست و پا زدی و زدم بر سرم حسین منکه به جز تو پشت و پناهی نداشتم دیدم تو را غریب و سپاهی نداشتم تو زیر پا و تاب نگاهی نداشتم جز رو زدن به شمر که راهی نداشتم شرمنده توام چه کنم خواهرم حسین هر کس رسید راه نفس بر تو بست و رفت بر پیکر تو نیزه خود را شکست و رفت شمر آمد و به سینه تنگت نشست و رفت با دست خالی آمد و پر کرد دست و رفت ای کاش کور بود دو چشم ترم حسین دیدم تو را به سجده ولی سر نداشتی ای سر بریده کاش که خواهر نداشتی (ای تشنه لب تو طاقت خنجر نداشتی گویا غربب بودی و مادر نداشتی) قربان غربتت پسر مادرم حسین نگذاشتند گریه بر آن پاره تن  کنم نگذاشتند سایه ای بر آن بدن پکنم نگذاشتند حسین خودم را کفن کنم کاری برای یوسف بی پیرهن کنم میخورد خاک پیکر تو در برم حسین ما را پس از تو خار شمردند کوفیان بر روی نیزه راس تو بردند کوفیان نان علی مگر که نخوردند کوفیان از من چه آبرو که نبردند کوفیان دادند نان به ما صدقه ،دلبرم حسین دیدی چگونه حرمت زینب به باد رفت وقتی میان مجلس ابن زیاد رفت صبر و قرار از دل زین العباد رفت کاری رباب کرد ،که دردم زِ یاد رفت چون جان بغل گرفت سر سرورم حسین بر عکس کوفه هلهله کردند شامیان خنده به اشک قافله کردند شامیان ما را اسیر سلسله کردند شامیان تحقیر پیش حرمله کردند شامیان از هر که بگذرم از او نگذرم حسیم بزم شراب و مجلس اغیار و خواهرت چوب یزید و لعل لب خشک و اطهرت بگذار بگذریم چه آورد بر سرت خیلی دلم تنگ شده بهر دخترت بعد از تو من صداش زدم دخترم ،حسین #عبدالحسین @raziolhossein

#حضرت_زینب_شهادت عاشق همیشه قسمتش حیران شدن بود پاره گريبان ، بی سر و سامان شدن بود اول قرار ما دو تا قربان شدن بود رفتی و سهم من بلا گردان شدن بود  یکسال و نیم آتش گرفتن سهم من بود تقدیر پروانه از اول سوختن بود  یکسال و نیم از رفتن تو گریه کردم با هر نخ پیراهن تو گریه کردم خیلی برای کشتن تو گریه کردم با خنده های دشمن تو گریه کردم  هر شب بدون تو هزاران شب گذشته دیگر بیا آب از سر زینب گذشته گفتم به عبدالله که یاد قَرَن کُن کمتر کنارم صحبت از باغ و چمن کُن این آخر عمری مرا رو به وطن کُن من را میان کهنه پیراهن کفن کُن  با قاسم و عباسم و اکبر بیائید من را بسوی کربلا تشییع نمائید  آخر مرا در غصه ی ایام بُردند با خاطرات سیلی و دُشنام بُردند بين همان شهری که بزم عام.. بُردند این آخر عمری مرا در شام ... بُردند پروانه ها خاکسترم را جمع کردند از زیر سایه بسترم را جمع کردند حالا دگر بال وپري دارم،ندارم در آتشت خاكستري دارم،ندارم من سايه بالاي سرم دارم ندارم چيزي بجز چشم تري دارم ندارم آنقدر بين كوچه ها بال و پرم سوخت آنقدر بعد كربلا موي سرم سوخت باور نخواهي كرد با اغيار رفتم باچادري پاره سر بازار رفتم خيلي ميان كوچه ها دشوار رفتم با ناسزاي تند نيزه دار رفتم يادم نرفته دست بر پهلو گرفتم با آستينم با چه وضعي روگرفتم يادم نرفته دور تو جنجال كردند جمعيتي را وارد گودال كردند آن ده سواري كه تورا پامال كردند در بين خيمه غارت خلخال كردند دير آمدم كاري ز دستم بر نيامد سرنيزه شمر از تن تو در نيامد دير آمدم ديدم سرت دست كسى رفت عمامه بيغمبرت دست كسى رفت هم گوشوار دخترت دست كسى رفت هم "نازنين انگشترت" دست كسى رفت ضجه زدن هايم مرا راضي نمى كرد . #محمدجواد_پرچمی @raziolhossein

#حضرت_زینب_شهادت گرچه از کودکی‌اش داغ مُکرّر دیده قامتش‌خَم شده‌چون‌داغِ‌برادر دیده همه در طایفه‌‌ی‌مادری‌اش‌غَم دیدند او ولی غُصّه و غم چند برابر دیده نیم‌قرن است که‌هرروزعذابش داده جای‌آن‌پنجه‌که‌بَر صورت مادر دیده از دل معرکه او را به مدینه بُرده‌ست آن‌ شکافی‌که‌ روی پهلوی‌ِ اَکبر دیده خاطرآزُرده‌ی‌آن‌زخم‌عمیق‌است‌هنوز که شب‌ِ قدر به پیشانی‌ِ‌ حیدر دیده آه‌ازآن‌ساعت‌ِجانسوز که‌او باخبر از ---تیرباران شدن نعش‌ِحسن‌ گردیده چه‌قدرسخت‌گذشته‌ست‌به‌او وقتیکه تیر را دوخته بر حنجر اصغر دیده مرگِ‌خود را زِ خدا خواسته‌درنافله‌اش بوسه‌ی‌ تیغ‌وسنان‌را که‌به‌حَنجر دیده #محمد_قاسمی @raziolhossein

#حضرت_زینب_شهادت #دوبیتی میان قبر بُرد این آرزو را که بوسد باز هم زیر گلو را دوسالی بود هرشب روضه میخواند «گلی گم کرده ام میجویم او را» #محمدعلی_انصاری @raziolhossein

#حضرت_زینب_مدح صبر از زبان عجز ثناخوان زینب است عقل بسیط واله و حیران زینب است ایوب صابر است ولیکن درین مقام انصاف ده که ریزه خور خوان زینب است در قتلگاه، جسم برادر به روی دست بگرفت کای خدای من این جان زینب است قربانی تو است بکن از کرم قبول کاری چنین به عهده ایمان زینب است در خطبه‌اش که‌کوفه از‌آن‌شد سکوت محض گفتی که ممکنات به فرمان زینب است ابن زیاد شوم به دار الإماره اش رسوا ز منطق شرر افشان زینب است با اینکه با عیال برادر به شهر شام در دست اهل ظلم، گریبان زینب است بر هم زن اساس جفاکاری یزید لحن بلیغ و نطق درخشان زینب است افزون بود ز حوصله خلق عالمی درد و غمی که در دل سوزان زینب است دارد «صغیر» امیدی و از روی اعتقاد چشمش به لطف بی حد و پایان زینب است #صغیر_اصفهانی @raziolhossein

#حضرت_زینب_شهادت «یک سال و نیم دوری و هجران چه سخت بود» بعـــد از تو یا اخا غــم دوران چــه سخـت بود رفتی حسین زینـب تو بی پنـــاه شــــد با شمر و زجر راه بیابان چه سخت بود یعقوب یک پســـر ز بـرش ناپدید شــد... در نصف روز داغ عزیزان چه سخت بود «من را به سخت جانیِ خود این گمان نبود» شـب های بعــد شام غــریبان چه سخت بود زین العبــاد گفـت «عَلَیکُنَّ بِالْـفِــــــرار» پای برهنه روی مغیلان چه سخت بود پنجــاه سال سایه‌ی مـن را کسی ندید بر ناقه ها مقابل مردان چه سخت بود مــن که میــان هـــودجی از نور آمـــــدم تا شام روی ناقه‌ی عریان چه سخت بود گفتــم میان مجلس مستی که «ما رَأَیْتْ...» اما حسین از تو چه پنهان...چه سخت بود... دیـدی چگـونه حرمـت تو پایـمـال شـــد...؟ دور ســر تو رقص کنیــزان چه سخت بود آیـات کـهـف بود و لب و خـیـــزران و می در طشت رأس قاری قرآن چه سخت بود پستِ کنیز زاده ای از ما کنیز خواست... آن شب نگاهداری طفلان چه سخت بود می‌گفت عمه کی ز سفر می‌رسد پدر؟... اما جواب طفل پریشان چه سخت بود! میکَنْد قبر طفل ، به سر پنجه اش رباب دفن رقیه گوشه‌ی ویران چه سخت بود دارم هنــــوز بیـن دلــم غـــم‌کده حسین داغش شرر به سینه‌ی زینب زده حسین #محمدعلی_انصاری @raziolhossein

#حضرت_زینب_مدح کوه از کمر خم می شود در پای زینب پیدا نگردد واژه ای همتای زینب مثل چکاچک های ناب ذولفقار است هر خط به خط از خطبه ی غرای زینب یک شهر ساکت می شود وقتی بخواهد طوفان کند فریاد یا زهرای زینب تهدید تاج و تخت حتی در اسیری هست از کلام معجزه آسای زینب پرچم به دوش کربلای بی حسین است نامی نبود از کربلا منهای زینب عطر حماسه می وزد هر جا که باشد صدها قصیده می شود غوغای زینب مریم تر از مریم به عفت رنگ و بو داد دارد به زهرا می رسد تقوای زینب از بس قنوت عرش پیما داشت هر شب شد ملتمس بر وتر او مولای زینب غمهای عالم غم نخواهد بود هرگز در پیش یک غم از همه غمهای زینب جا داشت یک دریا ببارد آسمان اشک وقت مرور صبر پر معنای زینب دین در کُمای بدعت بوزینه ها بود امروز زنده مانده با احیای زینب با دست بسته معجرش را حفظ کرده غیرت از او آموخته سقای زینب سر می سپارم زیر تیغ غیرت عشق فتوا نمی خواهم به جز فتوای زینب #حسن_کردی @raziolhossein

#حضرت_زینب_شهادت ای بی کفن تو فکر کفن کن برای من هر چند چیزی از تن زینب نمانده است یک دسته گل برای مزارم تهیه کن دیگر گلی به گلشن زینب نمانده است   #جواد_حیدری @raziolhossein

#حضرت_زینب_شهادت امان ز هجر امان از نبودن تو حسین گرفت جان مرا غصه ی تن تو حسین چقدر اشک بریزم نیامدی پیشم دلم گرفته عزیزم نیامدی پیشم دلم هوای تو کرده بیا در آغوشم هنوز بعد عزایت سیاه میپوشم برای تو همه زندگیم سینه زدم کنار دخترکان یتیم سینه زدم برات روضه ی هرروزه میگرفتم من به یاد تشنگی ات روزه میگرفتم من کسی مقابل من آب خورد غش کردم و گاهواره کمی تاب خورد غش کردم اگرچه از همه کس احترام میبینم به خواب اگر بروم خواب شام میبینم به احترام سرت چشم من نشد روشن تنور خانه ی من مطلقا نشد روشن پس از تو داغ کفن میکشد مرا آخر شتر سوار شدن میکشد مرا آخر  زمان خواندن قرآن زدم بروی لبم به یاد آن لب و دندان زدم بروی لبم  میان خانه غمِ آفتاب را چه کنم به سایبان بروم من رباب را چه کنم چقدر شام، سرت را عذاب میدادند به قاتلت جلوی من شراب میدادند لباس مادری ت را گرفتم‌ از دستش مرا زیاد زد اما گرفتم از دستش در آفتاب نشانی غربتم برگشت شبیه صورت تو رنگ صورتم برگشت  نگو دوباره چرا من به شام سر زده ام پی زیارت قبر رقیه آمده ام همینکه نیست سرم سایه ی سری سخت است بدان برادر من بی برادری سخت است #سیدپوریا_هاشمی @raziolhossein

#حضرت_زینب_مدح کربلا بیت الحرام زینب است رکن آن مات مقام زینب است در کتاب عشقبازی با حسین بعد بسم الله ، نام زینب است زندگی یعنی حسینی زیستن با حسین بودن پیام زینب است آیه های صبر در قرآن تمام شرح صبر ناتمام زینب است حافظ دین است شمشیر علی تیغ حیدر در کلام زینب است پیش پایش سرور هفت آسمان در قیام از احترام زینب است آن هلال پشت ابر خون به نی آفتاب روی بام زینب است #میثم_مومنی_نژاد @raziolhossein1

#حضرت_زینب_شهادت تا که کهنه پیرهن در دستهایم جا گرفت نیمه ی ماه رجب هم بوی عاشورا گرفت روضه خوانت بوده ام یک سال و نیم ای بی کفن از صدای ناله ی زینب دل دنیا گرفت گودیِ زیر دو چشمم! یادگار گودی است تا که شمر آمد به مقتل کار دل بالا گرفت جای سالم در تنت پیدا نکردم، لا جرم خواهر غمدیده ی تو بوسه از رگ ها گرفت هر کسی در کربلا از هر کجایی کینه داشت انتقام خویش را از ما بنی الزهرا گرفت دست نامحرم به روی خواهرت تا شد بلند بر فراز نیزه خون چشمان سقا را گرفت تا که بر گهواره ی نیزه بخوابد اصغرت مادر بی شیرخواره نغمه لالا گرفت… #محمدحسین_مهدی_پناه @raziolhossein

#حضرت_زینب_مدح روی بام آفرینش آفتاب زینب است  رونق هر سفره ای از نان و آب زینب است  تو بگو چادر ولی در اصل این شمشیر اوست فاتح کرببلا تیغ حجاب زینب است "ما رایتُ" گفت؟! نه! کوبید برروی یزید. وحشت آل امیه از جواب زینب است گرچه شد پوشیه اش غارت رخش مستور ماند بال جبراییل در واقع نقاب زینب است گریه کرد و گریه کرد و شام را ویرانه کرد گریه کردن درس اول از کتاب زینب است دستهایش در طناب افتاده اما بسته نیست تا ابد حبل المتین ما طناب زینب است پرچم زینب به دست کوچک ام البکاست پس رقیه رهبر این انقلاب زینب است چادر خاکیش خاک سینه زنها را سرشت هرکسی اباد شد خانه خراب زینب است تا همه گفتند زینب گفت زینب یا حسین این نگین زیبنده بر روی رکاب زینب است ای که دنبال برات کربلایی اربعین کربلا رفتن فقط با انتخاب زینب است جای شلاق و اسارت یا لباس پاره نه دیدن یک سر روی نیزه عذاب زینب است #حسین_قربانچه #سیدپوریا_هاشمی @raziolhossein

#حضرت_زینب_شهادت #دوبیتی #عامیانه عطر سیب صحن دلبرم میاد بخدا همینه باورم..،میاد نفسای آخره..،مطمئنم دم آخری برادرم میاد دست غم تو رو ازم جدا کشید زینب از دوری تو چیا کشید من چجوری زیرِ سایه جون بدم... وقتی جسم تو سه روز گرما کشید از عذابِ بعدِ تو نترسیدن نیزه‌ها امونتو می بُریدن روی تل دست و پا گُم کرده بودم... دست و پا که میزدی می خندیدن کاش اینا خداشونو عوض کنن دین بی بهاشونو عوض کنن خدا لعنتش کنه..،فکر کی بود نعل مرکباشونو عوض کنن! دور خیمه‌های تو غُلغُله بود چشم بد دور و بر قافله بود خولی و شمر و سنان..،جای خودش بددهن تر از همه حرمله بود حرمله عذاب بی اموون میداد مشک عباسمونو نشوون میداد تا که دِقِّمون بده..،گهواره رو جلو چشمای رباب تکوون میداد کوفه زخم دلمو نمک می زد سنگ غم آئینه‌مو محک می زد نزدیکِ محلّه‌ای که درس دادم... منو شاگرد خودم کتک می زد کوچه های تنگ و اون همه فشار... هتک حرمتِ منو به‌روم نیار منی که پرده‌نشین بودم یه عُمر با سرِ بازارِ برده ها چیکار؟! یه بُزُرگی..،زندگیش خراب میشه دلِ سنگَ‌م واسه اون کباب میشه بخدا روم نمیشه سوال کنم... آستینِ پاره مگه حجاب میشه؟! مرهم هیچ‌کسی التیام نبود شونه ای پناه گریه‌هام نبود اون همه بلا توو کربلا دیدم... هیچ مصیبتی شبیه شام نبود داغ بی حسابشو یادم نیار اون همه عذابشو یادم نیار مستای شامی چه بی حیا بودن... مجلس شرابشو یادم نیار اگه با غم تو همدم می شدن این حرامیا هم آدم می شدن میدونم زیر سر خیزرونه... دندونات یکی یکی کم می شدن باید این شب‌و به روز بدل کنم مشکل فراقِمونو حل کنم حالا که تو نیستی پیشم..،بایدَم یادگار مادرو بغل کنم #بردیا_محمدی @raziolhossein

#حضرت_زینب_شهادت #دوبیتی #عامیانه • عصر غمات پایان ندارن...آه زینب دو چشمت خون میبارن...آه زینب ابالفضل و که زانوش شد رکابت به زانو در میارن...آه زینب • غروب غروب کربلا زینب اسیره جهان باید از این ماتم بمیره ابالفضل و علی اکبر که رفتن رکاب محملش رو کی میگیره • شام چی یاد مردم صد رنگ دادن تو افتادی نوید جنگ دادن به استقبال زینب روی هر بوم به دست بچه هاشون سنگ دادن #مسعود_یوسف_پور @raziolhossein

#حضرت_زینب_شهادت شکر خدا نشسته اجل دربرابرم تا همرهش بَرَد، به جوار برادرم گر آشنا نمانده کنارم ملال نیست باشد سرم به دامن پر مهر مادرم همت کنید و بستر من را برون برید تا سوزد از شراره ی خورشید پیکرم ازپیش من برون ببرید این سبوی آب تاچون حسین،تشنه دهم جان به داورم پیراهن حسین مرا بر کفم دهید کارام گیرد این، دل درخون شناورم  بر سنگ قبر من بنویسید،این کلام من کشته ی حسین و جدايی ز دلبرم #‌حیدر_توکلی @raziolhossein                   

#حضرت_زینب_شهادت غروبی شد پر از ماتم غروب آخرِ زینب جز عبدالله نبود آخر کسی دور و بر زینب به یادش آمده آن روزگاری که بنی هاشم همه با احترام و با ادب در محضر زینب تمام آرزویش بوده آن ساعات پایانی عزیزانش همه باشند بالای سر زینب دوباره نوحه دم دادو نوایش واحسینا شد شده خیره به درب خانه چشمان تر زینب میان آنهمه غربت فقط پیراهنی پاره شده مرهم برای سینه‌ی‌غم‌پرور زینب پر از زخم و جراحت شد تمام پیکر یارش پر از جای غلاف و تازیانه پیکر زینب صدای شیون و گریه بلند از خیمه‌ها اما صدای خنده‌ی قاتل به حال مضطر زینب به دست ساربان انگشتری غارت شد اما بعد میان راه غارت شد تمام زیور زینب میان شام سهم او شده خاکستر و آتش گمانم سوخت و خاکی شده موی سر زینب @raziolhossein