مبر_اکرم(ص) همواره فکر ایشان متوجه آن بود. به همین جهت در سال هفتم هـ.ق #پیامبر گروهی را به فرماندهی جعفر بن ابی‌طالب برای جنگ با رومیان اعزام نمود که منجر به #شهادت #جعفر و جمعی دیگر شد ✍در سال نهم هـ.ق #رسول گرامی #اسلام(ص) با سپاهی مجهز به سمت "#تبوک" حرکت کرد، ولی بدون درگیری با سپاه روم به #مدینه بازگشت. آن‌حضرت در آخرین روزهای عمر شان سپاه "اسامه" را مأمور مبارزه با #رومیان کرد که قبل از حرکت سپاه #اسلام، #پیامبر(ص) #رحلت کرد و این مأموریت انجام نشد. بعد از تثبیت #حکومت_ابوبکر در #مدینه، #ابابکر در این زمینه با #اصحاب_پیامبر(ص) به مشورت پرداخت و هر کدام نظری دادند که مورد قبول خلیفه واقع نشد. سرانجام با #حضرت_علی(ع) در این زمینه مشورت کرد. #حضرت وی را به اجرای دستور #پیامبر(ص) تشویق نمود و بشارت داد که در جنگ با #رومیان پیروز می‌شود، خلیفه از تشویق #حضرت خوش‌حال شد و گفت: 👈 «فال نیک زدی و به ما مژده نیک دادی ✍در مورد فتح #بیت­المقدس نیز وقتی #خلیفه‌ی_دوم با امام مشورت کرد، #حضرت وی را به این جنگ تشویق کرد. در سایر جنگ‌ها و #لشکرکشی‌ها نیز اگر با آن‌حضرت مشورتی می‌شد ایشان با فهم و درایت کامل تمام جوانب کار را بررسی کرده و با در نظر گرفتن #مصالح #اسلام و #مسلمانان و همه‌ی مردم اظهارنظر می‌فرمود. 👈 حتی با در نظر گرفتن مصلحت نسل آینده. مثلا بعد از #پیش‌روی نیروهای اسلام به سرزمین #عراق، عده‌ای از #عمر خواستند که آن زمین‌های حاصل‌خیز را بین #مسلمانان تقسیم نماید و ملک شخصی افراد قرار دهد. 👈عمر پیرامون تقسیم سرزمین #عراق از #امام(ع) مشورت خواست، امام فرمود: #تقسیم این زمین‌ها بین نسل کنونی #مسلمانان، برای نسل‌های آینده #سودی ندارد #تذکر_نکاتی_دراین­جاسودمند #است: 👈به مقتضای ضوابط و ایدئولوژی #اسلام؛ یعنی با توجه به محتوای دین اسلام - که مشتمل بر جهاد، دفاع، امر به معروف، نهی از منکر، دادخواهی و کمک به مظلومان و استضعاف‌زدایی و... است- و سیره #پیامبر(ص) و #امامان(ع) می‌‏توان به این نتیجه رسید که جهاد و دفاع برای زدودن موانعی که در مسیر #گسترش_اسلام وجود دارد، تا حدودی، آن هم با وجود یک سری ضوابط و شرایط پذیرفته شده است. #جنگ‌هایی که مورد تأیید #اسلام است، جنگ‌‏های کشور گشایی و #فتوحات_پادشاهان_نیست، بلکه مبارزات رهایی‌بخش است. شعار #پیامبر #اسلام(ص) شعار #رستگاری، آزادی و آزادگی بشریت بود: ✍«قولوا لا اله الاّ اللَّه تفلحوا».و می‌‏کوشید با اقدامات فرهنگی مردم را به راه رستگاری رهنمون سازد. #جنگ‌‏های #پیامبر(ص) تنها برای رفع موانع بود؛ چون‌که دشمنان در مسیر فعالیت‌‏های سازنده #آن‌حضرت موانع ایجاد می‌‏کردند، حال اگر #پیامبر(ص) موانع را از مسیر راه بر نمی‌‏داشت، نمی‌‏توانست به هدف‌‏های والای خویش که همان #هدایت و #رستگاری بشر بود نایل گردد؛ به ناچار از #استراتژی جهاد و دفاع بهره می‌‏گرفت تا مانع‏‌های مسیر رشد زدوده و راه، برای سعادت و #رستگاری هموار گردد ✍در واقع #اسلام استفاده از #قدرت_نظامی را تنها در سه مورد روا می‌داند: الف) برای نابودی آثار شرک و #بت‌پرستی؛ چون از نظر #اسلام شرک و #بت‌پرستی، انحراف و بیماری و خرافه است؛ از این‌رو #پیامبر_اسلام(ص) اوّل #بت‌پرستان را از راه تبلیغ به سوی توحید دعوت می‌‏کرد، آن‌گاه که #مقاومت کردند، به زور متوسّل شد. 👈ب) برای نابودی نقشه‌‏های دشمنان، کسانی که نقشه‌ی نابودی و حمله به #مسلمانان را می‌‏کشند، اسلام دستور جهاد و #توسل به #قدرت_نظامی بر ضد اینان را صادر کرده است. ✍ج) برای آزادی در تبلیغ؛ زیرا هر آیینی حق دارد #آزادانه و به صورت منطقی خود را معرفی کند و اگر کسانی مانع این کار شوند، می‌‏توان با #توسل به زور این حق را به دست آورد. 👈البته می‌‏توان همه‌ی این موارد #سه‌گانه را در دایره دفاع از رشد و تعالی و کمال انسان‌‏ها قرار داد. از آنچه در باره نظر مشورتی #حضرت_علی(ع) بیان شد، به دست نمی‌آید که #فتوحات انجام شده در زمان خلفا به طور مطلق مورد تأیید قوانین اسلام بود و #حضرت_علی(ع) با تمام کارهای انجام شده از سوی #خلفا در این فتوحات موافق بود؛ یعنی اگر #پیامبر(ص) زنده بود، یا #حضرت_علی(ع) پس از #پیامبر(ص)، به خلافت می‌‏رسید، بیقین فتوحات به آن صورتی که اتفاق افتاد، انجام نمی‌گرفت. به عبارت دیگر؛ توسعه‌‏ی #بی‌‏برنامه‏‌ی_قلمرواسلامی، و #فقدان حضرت #علی(ع) در رأس حکومت، انحرافاتی را موجب گشت که بیقین با برنامه‌های #آن‌حضرت تطابق نداشت. 👈ما در این‌جا به نمونه‌ای از این #انحرافات اشاره می‌کنیم و بحث مفصل آن‌را به وقت دیگر موکول می‌کنیم: 👈الف) طبقه‌ای در اجتماع #اسلامی پیدا شد که به اسلام علاقه‌مند بود، به #اسلام مؤمن و معتقد بود، اما فقط ظاهر #اسلام را می‌شناخت، با روح #اسلام آشنا نبود؛ طبقه‌ای که هر چه فشار می‌آورد، فقط روی مثلاً نماز خواندن بود نه روی معرفت،