eitaa logo
تاریخ تشیع
177 دنبال‌کننده
2.7هزار عکس
4.5هزار ویدیو
28 فایل
کانال تاریخ تشیع همراه با عالیترین مطالب در حوزه های تاریخ، علوم سیاسی، اجتماعی، هنر، ادبیات، نجوم، دانستنیها، فایلها + پی دی اف تمامی مطالب معتبر هستند همراه با مرجع، منابع آورده می شوند. نظرات وپیشنهادات مدیرکانال: @uwiyut
مشاهده در ایتا
دانلود
تاریخ تَشیع: بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم صبح سه شنبه تون بخیر و نیکی پر از نگاه خوب خدا باشه براتون ان شاء الله کنفرانس امشب درباره حمله به -علی(ع) در قبال لشکرکشی به سایر کشورها چه موضعی داشت؟ 👈آیا امام (ع) با ابوبکر و عمر به سایر کشورها برای توسعه‌ی اسلام موافق بود؟👇👇👇👇 ✍در ‏ای از جنگ‌ها؛ مانند جنگ با ایران، روم و فتح ­المقدس (ع) مورد مشورت قرار ‏گرفت، ولی خود حضرت در جنگ حضور نداشت. 👈حضرت (ع) در چنین مواردی نه تنها بر اساس مصلحت و که بر اساس مصلحت و منافع همه‌ی جامعه‌ی بشری بویژه و نظر خود را اعلام می‌فرمود. 👈در جنگ با حضرت علی(ع) به عنوان معصوم که ولی، دلسوز و همه‌ی مردم جهان - حتی غیر و - است ✍با ابراز نظر مشورتی خود کاری کرد که این جنگ‌­ها با کمترین خطر و به پایان برسد و چنین هم شد. البته باید توجه داشت که اگر (ص) زنده بود، یا (ع) پس از (ص)، به خلافت می‌‏رسید، بیقین فتوحات به آن صورتی که اتفاق افتاد، انجام نمی‌گرفت؛ یعنی انجام شده در زمان خلفا به طور مطلق مورد تأیید (ع) . ✍خلفا امام (ع) را کنار زدند و آن‌حضرت در زمان ، و بود. منتهی وقتی که آنان احتیاج پیدا می‌کردند از هم، نظر و مشورت می‌خواستند. 👈 امام (ع) نیز در چنین مواردی نه تنها بر اساس و که بر اساس مصلحت و منافع همه‌ی جامعه‌ی بشری بویژه و مظلومان نظر خود را اعلام می‌فرمود. 👈در پاره‌‏ای از ؛ مانند جنگ با و علی(ع) مورد مشورت قرار ‏گرفت. البته خود در جنگ حضور در و جنگ با می‌گویند وقتی خلیفه دوم(عمر بن خطاب) فهمید که آماده حمله بزرگی می‌شوند به آمد و همه را دعوت کرد و از آنان نظر خواست. گفت: تو خودت به جبهه جنگ برو تا مسلمانان با دیدن تو شوند و خوب بجنگند. گفت: همه‌ی مردم ، همه‌ی مردم ، مردم و مردم را حرکت ده و به جبهه جنگ برو تا با دیدن تو و این همه نیرو خوب بجنگند، 👈عثمان نشست و دیگر کسی بلند نشد. بن خطاب دوباره گفت: ای مسلمانان نظر دهید. 👇👇👇👇👇 ✍این درست نیست که مردم شام را روانه جبهه‌ی جنگ کنی؛ چون در این صورت حمله می‌کنند و و آنان را می‌کشند. مردم را هم حرکت نده؛ چون حمله می‌کند و را قتل و غارت می‌کند. اگر مردم و را بیرون ببری اطراف حمله می‌کنند و این دو شهر را می‌کنند. 👈 تو خودت هم نرو، بلکه به نامه بنویس و تعدادی از آنان را به کمک بفرست. این نظر را بن خطاب پسندید و گفت: نظر درست همین است و باید مطابق آن عمل کنم 👈 در همین سخنان خود به این نکته هم اشاره کرد که ما در زمان (ص)، با عدد و کثرت نیرو ، بلکه به یاری خدا می‌جنگیدیم و تو از کمی نیروهای هراس نداشته باش. 👈 با این تدبیر، هم ، ، و را از خطر، و هم مردم را از کشته شدن نجات دادند؛ زیرا اگر حمله می‌کرد، زن و بچه کشته می‌شدند. اگر حبشه حمله می‌کرد زن و بچه کشته می‌ شدند و اگر اطراف و به این دو شهر حمله می‌کردند باقیمانده مردم آن‌جا هم کشته می‌شدند ✍از سوی دیگر، اگر این همه نیروی جنگی به طرف حمله‌ور می‌شدند می‌داند چه بلایی بر سر می‌آمد به جهت این‌که در آن زمان(زمان سوم آخرین شاه ساسانی) حکومت ایران بسیار و در حال فروپاشی بود. 👈و تعداد کمی از نیروهای آن‌را از بین ببرند و اگر به جای نیروهای مستقر در جبهه‌ی ، ده برابر آن نیرو می‌آمد، . بنابراین (ع) به عنوان امام معصوم که ولی، دلسوز و همه‌ی مردم جهان - حتی غیر - کاری کرد که این جنگ با کمترین خطر و کمترین به برسد و چنین هم شد. ✍از آنچه گذشت شد که در به ، به حقیقت در حال ویرانی و نابودی بود و با آمدن ، این تمدن جان تازه گرفت و به حیات خود ادامه داد. و این امر امکان‌پذیر نبود مگر با حسن تدبیر و در جنگ با روم، از آن‌جا که یکی از دشمنان مهم به شمار می‌رفت، در زمان
مبر_اکرم(ص) همواره فکر ایشان متوجه آن بود. به همین جهت در سال هفتم هـ.ق گروهی را به فرماندهی جعفر بن ابی‌طالب برای جنگ با رومیان اعزام نمود که منجر به و جمعی دیگر شد ✍در سال نهم هـ.ق گرامی (ص) با سپاهی مجهز به سمت "" حرکت کرد، ولی بدون درگیری با سپاه روم به بازگشت. آن‌حضرت در آخرین روزهای عمر شان سپاه "اسامه" را مأمور مبارزه با کرد که قبل از حرکت سپاه ، (ص) کرد و این مأموریت انجام نشد. بعد از تثبیت در ، در این زمینه با (ص) به مشورت پرداخت و هر کدام نظری دادند که مورد قبول خلیفه واقع نشد. سرانجام با (ع) در این زمینه مشورت کرد. وی را به اجرای دستور (ص) تشویق نمود و بشارت داد که در جنگ با پیروز می‌شود، خلیفه از تشویق خوش‌حال شد و گفت: 👈 «فال نیک زدی و به ما مژده نیک دادی ✍در مورد فتح ­المقدس نیز وقتی با امام مشورت کرد، وی را به این جنگ تشویق کرد. در سایر جنگ‌ها و نیز اگر با آن‌حضرت مشورتی می‌شد ایشان با فهم و درایت کامل تمام جوانب کار را بررسی کرده و با در نظر گرفتن و و همه‌ی مردم اظهارنظر می‌فرمود. 👈 حتی با در نظر گرفتن مصلحت نسل آینده. مثلا بعد از نیروهای اسلام به سرزمین ، عده‌ای از خواستند که آن زمین‌های حاصل‌خیز را بین تقسیم نماید و ملک شخصی افراد قرار دهد. 👈عمر پیرامون تقسیم سرزمین از (ع) مشورت خواست، امام فرمود: این زمین‌ها بین نسل کنونی ، برای نسل‌های آینده ندارد ­جاسودمند : 👈به مقتضای ضوابط و ایدئولوژی ؛ یعنی با توجه به محتوای دین اسلام - که مشتمل بر جهاد، دفاع، امر به معروف، نهی از منکر، دادخواهی و کمک به مظلومان و استضعاف‌زدایی و... است- و سیره (ص) و (ع) می‌‏توان به این نتیجه رسید که جهاد و دفاع برای زدودن موانعی که در مسیر وجود دارد، تا حدودی، آن هم با وجود یک سری ضوابط و شرایط پذیرفته شده است. که مورد تأیید است، جنگ‌‏های کشور گشایی و ، بلکه مبارزات رهایی‌بخش است. شعار (ص) شعار ، آزادی و آزادگی بشریت بود: ✍«قولوا لا اله الاّ اللَّه تفلحوا».و می‌‏کوشید با اقدامات فرهنگی مردم را به راه رستگاری رهنمون سازد. ‏های (ص) تنها برای رفع موانع بود؛ چون‌که دشمنان در مسیر فعالیت‌‏های سازنده موانع ایجاد می‌‏کردند، حال اگر (ص) موانع را از مسیر راه بر نمی‌‏داشت، نمی‌‏توانست به هدف‌‏های والای خویش که همان و بشر بود نایل گردد؛ به ناچار از جهاد و دفاع بهره می‌‏گرفت تا مانع‏‌های مسیر رشد زدوده و راه، برای سعادت و هموار گردد ✍در واقع استفاده از را تنها در سه مورد روا می‌داند: الف) برای نابودی آثار شرک و ؛ چون از نظر شرک و ، انحراف و بیماری و خرافه است؛ از این‌رو (ص) اوّل را از راه تبلیغ به سوی توحید دعوت می‌‏کرد، آن‌گاه که کردند، به زور متوسّل شد. 👈ب) برای نابودی نقشه‌‏های دشمنان، کسانی که نقشه‌ی نابودی و حمله به را می‌‏کشند، اسلام دستور جهاد و به بر ضد اینان را صادر کرده است. ✍ج) برای آزادی در تبلیغ؛ زیرا هر آیینی حق دارد و به صورت منطقی خود را معرفی کند و اگر کسانی مانع این کار شوند، می‌‏توان با به زور این حق را به دست آورد. 👈البته می‌‏توان همه‌ی این موارد را در دایره دفاع از رشد و تعالی و کمال انسان‌‏ها قرار داد. از آنچه در باره نظر مشورتی (ع) بیان شد، به دست نمی‌آید که انجام شده در زمان خلفا به طور مطلق مورد تأیید قوانین اسلام بود و (ع) با تمام کارهای انجام شده از سوی در این فتوحات موافق بود؛ یعنی اگر (ص) زنده بود، یا (ع) پس از (ص)، به خلافت می‌‏رسید، بیقین فتوحات به آن صورتی که اتفاق افتاد، انجام نمی‌گرفت. به عبارت دیگر؛ توسعه‌‏ی ‏برنامه‏‌ی_قلمرواسلامی، و حضرت (ع) در رأس حکومت، انحرافاتی را موجب گشت که بیقین با برنامه‌های تطابق نداشت. 👈ما در این‌جا به نمونه‌ای از این اشاره می‌کنیم و بحث مفصل آن‌را به وقت دیگر موکول می‌کنیم: 👈الف) طبقه‌ای در اجتماع پیدا شد که به اسلام علاقه‌مند بود، به مؤمن و معتقد بود، اما فقط ظاهر را می‌شناخت، با روح آشنا نبود؛ طبقه‌ای که هر چه فشار می‌آورد، فقط روی مثلاً نماز خواندن بود نه روی معرفت،