eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
426 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
🇮🇷🏴🇮🇷🏴🇮🇷🏴🇮🇷🏴🇮🇷 🏴 ⭕️خون حاج قاسم 💠بی تردید شهادت ، برای ایران و همه دنیای اسلام خسارت بزرگی بود؛ امّا این خسارت بزرگ را جز خود حاج قاسم و خون او نمیتواند جبران نماید؛ خونی که برکات آن از هم اکنون، به وضوح قابل مشاهده است: 🔷درحالیکه در نتیجه و ، سرمایه های اجتماعی نظام اسلامی روز به روز در حال کاهش بود، ، چنان وحدت و دلبستگی به انقلاب در کشور ایجاد نمود که جریان انقلابی برای ایجاد آن باید سالها زحمت میکشید و میلیاردها خرج میکرد: 🔺«وَ أَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ لَوْ أَنْفَقْتَ ما فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً ما أَلَّفْتَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ وَ لكِنَّ اللَّهَ أَلَّفَ بَيْنَهُمْ إِنَّهُ عَزِيزٌ حَكِيم‏؛ و در ميان دلهاى آنها الفت ايجاد نمود، اگر تمام آنچه روى زمين است صرف میكردى كه در میان دلهاى آنها الفت بيفكنى نمی‏توانستى؛ ولى خداوند در ميان آنها الفت ايجاد كرد او توانا و حكيم است.» [انفال، ۶۳] 🔷 از این پس یک ، و است؛ «بیّنه» ای که بسیاری را «هلاک» و از صحنه سیاسی کشور حذف خواهد کرد و به بسیاری نیز راه درست را نشان خواهد داد و آنان را با دلبستگی به ، خواهد نمود: 🔺«وَ لكِنْ لِيَقْضِيَ اللَّهُ أَمْراً كانَ مَفْعُولاً لِيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَيِّنَةٍ وَ يَحْيى‏ مَنْ حَيَّ عَنْ بَيِّنَةٍ وَ إِنَّ اللَّهَ لَسَمِيعٌ عَلِيمٌ؛ ولى (همه اين مقدمات) براى آن بود كه خداوند كارى را كه می‏بايست انجام شود، تحقق بخشد تا آنها كه هلاك (و گمراه) میشوند، از روى اتمام حجت باشد، و آنها كه زنده میشوند (و هدايت میيابند) از روى دليل روشن باشد و خداوند شنوا و دانا است.» [انفال، ۴۲] @tabyinchannel 👇👇👇👇👇
⚡️💥⚡️💥⚡️💥⚡️💥⚡️ 💥 ⭕️ 🔶 همان عليه السلام بودند که بر اثر و و ناداني، در مساله موضع گرفتند و سرانجام همه آنها ـ جز اندکي در يک جنگ شديد (جنگ نهروان) به دست سپاه امیرالمومنین عليه السلام کشته شدند. 🔷قبل از جنگ، از راه هاي گوناگون با آنها تماس گرفت تا با مذاکره و مناظره گردد و کار به جنگ نکشد، ولي آنها گوش به نصايح امام علي عليه السلام ندادند و آتش جنگ را شعله ور ساختند. 🔷يکي از راهها اين بود که امام، پسر عمويش را، که به خوبي آنها را ميشناخت، چندين بار بين خود و آنها قرار داد، ولي از آنجا که آنها در حصار و خود محبوس بودند، گاهي قبل از آن که با ابن عباس سخن بگويند، به ذکر مسائل جزئي مي پرداختند، مثلاً در حالي که ريختن خون بهترين بندگان خدا مانند «عبدالله بن خَبّاب» و همسر باردار او را جايز مي دانستند[۱] به ابن عباس که براي مناظره نزد آنها مي آمد، ميگفتند: «اين لباس زيبا چيست که پوشيده اي؟!...». 🔷امام به ابن عباس فرمود: «لَا تُخَاصِمْهُمْ بِالْقُرْآنِ فَإِنَّ الْقُرْآنَ حَمَّالٌ ذُو وُجُوهٍ تَقُولُ وَ يَقُولُونَ وَ لَكِنْ خَاصِمْهُمْ بِالسُّنَّةِ فَإِنَّهُمْ لَنْ يَجِدُوا عَنْهَا مَحِيصاً؛ به وسيله با خوارج ، زيرا قرآن کتابي است که مي توان آياتش را با احتمالات و توجيهات گوناگون معني کرد، تو چيزي ميگويي و آنها چيز ديگر (و سخن به جايي نميرسد) ولي با (ص) با آنها بحث کن که در برابر آن پاسخي نخواهند يافت».[۲] 💠توضيح اين که: مثلاً ابن عباس، شاگرد هوشيار و آگاه امام علي عليه السلام ميخواست از آيات قرآن، صحت اصل حکميت را (صرف نظر از کيفيت آن) براي آنان ثابت کند، ولي آنها بر اثر و کوته فکري و و مفاهيم قرآن، با و سخن ابن عباس را رد ميکردند و مي پنداشتند که بايد براي هر موضوعي، آيه بخصوصي باشد و چون قرآن درباره «حکميت سياسي دو گروه» چيزي نگفته است، پس حکميت دو گروه مسلمانان باطل است. 🔷دانشمند معتزلي، ابن ابي الحديد ميگويد: سخن فوق (که امام، به ابن عباس فرمود) در جاي خود بي نظير است و مفهوم بسيار عالي دارد...؛ سپس ميگويد: اگر سئوال شود که پس ابن عباس با کدام سنت بايد با خوارج گفتگو کند، در پاسخ گوييم: منظور امام، (و توجيه ناپذير) (ص) است مانند اين که پيامبر اکرم فرمود: «علي مع الحق و الحق مع علي، يدور معه حيثما دار؛ با است و حق با علي است و هر جا که باشد، علي نيز همراه و به هم پيوسته با حق است». 🔷و يا مانند که پيامبر (ص) فرمود: «اللهم وال من والاه و عاد من عاداه، و انصر من نصره و اخذل من خذله؛ خداوندا، دوست بدار آن که علي را دوست بدارد، و دشمن بدار آن که علي را دشمن بدارد، و ياري کن آن که علي را ياري کند، و واگذار آن کس را که علي را واگذارد». 🔷و امثال اين گونه روايات را که اصحاب از پيامبر اکرم (ص) شنيده بودند و مورد قبول همه بود، و اگر حتي در مقابل اين نيز سرباز ميزدند، براي امام علي علیه السلام ثابت ميشد که خوارج هدف ديگري دارند، نه اينکه حسن نيت داشته ولي نميفهمند. هر چقدر علي (ع) در اين مورد کوشش کرد و نمود، آنها بر خود افزودند، سرانجام علي امام ناگزير شد با آنها پيکار کند و آن چنان با آنها بجنگد که همه آنها ـ جز اندکي ـ را به هلاکت رسانده و سر به نيست نمايد.[۳] [۱]. شرح نهج البلاغه خويي، ج ۴، ص ۱۲۸ [۲]. نگاه کنيد به نهج البلاغه نامه ۷۷ [۳]. شرح نهج البلاغه ابن ابي الحديد، ج ۱۸، ص ۷۲ ـ در نامه ۷۸ نهج البلاغه نيز مطالبي در مورد خوارج آمده است. منبع: وبسایت اندیشه ی قم @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️دیدگاه اهل بیت (علیهم السلام) نسبت به فطری بودن «توحید» چیست؟ 🔹در احادیث اسلامى درباره بودن معرفة الله و ، بحث هاى قابل ملاحظه اى وارد شده است، که در بعضى تأکید بر ، و در بعضى تحت عنوان معرفت و در بعضى دیگر و بالاخره در بعضى نیز تحت عنوان آمده است. در حدیث معتبرى که محدث بزرگوار «کلینى» در «اصول کافى» آورده، از «هشام بن سالم» چنین نقل مى کند: «از (علیه السلام) پرسیدم: منظور از «فِطْرَتَ اللهِ الَّتى فَطَرَ الناسَ عَلَیها» [۱] چیست؟ فرمود: منظور، است. [۲] 🔹و نیز در همان کتاب «کافى» از یکى دیگر از یاران امام صادق (علیه السلام) نقل شده که وقتى از (عليه السلام)، تفسیر آیه را مطالبه کرد، امام فرمود: «هِىَ الإِسْلامُ». [۳] در حدیث مشابهى از (علیه السلام) مى خوانیم که در پاسخ «زراره» یکى از یاران دانشمندش، که از تفسیر آیه سؤال کرده بود، فرمود: «فَطَرَهُمْ عَلَى الْمَعْرِفَةِ بِه» [۴] (خداوند آنها را بر معرفت و خود قرار داد). 🔹حدیث معروف «کُلُّ مَوْلُود یُولَدُ عَلَى الْفِطْرَةِ حَتّى لَیَکُونُ أبْوَاهُ هُما اللَّذان یُهَوِّدانِهِ وَ یُنَصِّرانِهِ» که از پیامبر گرامى اسلام (صلى الله علیه و آله) نقل شده، نیز نشان مى دهد هر بر و دین خالى از شرک متولد مى شود، و معتقد است، «یهودیت» و «نصرانیت» انحرافی، از طریق پدر و مادر به آنها القاء مى شود. [۵] و بالاخره، در حدیثى که آن نیز در اصول کافى از (علیه السلام) نقل شده است در تفسیر همین آیه، مى خوانیم: «قالَ هِىَ الْوِلایَةُ»؛ (فرمود: منظور فطرت و پذیرش رهبرى اولیاى الهى است). [۶] 🔹در خطبه اوّل «نهج البلاغه» نیز از اميرالمؤمنين (علیه السلام) در عبارتى کوتاه و پرمعنى چنین آمده است: «خداوند خود را به سوى انسان ها فرستاد و انبیاى خود را یکى پس از دیگرى مأموریت داد، تا وفاى به را از آن ها مطالبه کنند، و نعمت هاى فراموش شده الهى را به آنها یادآور شوند. از طریق تبلیغ بر آنان نمایند، و گنجینه هاى اندیشه ها را براى آنها فاش سازند». طبق روایات فوق، نه تنها که مجموع به صورت فشرده، در درون نهاده شده است، از توحید گرفته تا رهبرى پیشوایان الهى و جانشینان راستین پیامبر (صلى الله علیه و آله) و حتى فروع احکام. پی نوشت‌ها؛ [۱] سوره روم، آیه۳۰‌. [۲] اصول كافى، ج۲، ص۱۲، باب فطرة الخلق على التوحيد. [۳] همان مدرک. [۴] همان مدرک. [۵] تفسير جوامع الجامع، مرحوم طبرسى، ذيل آيات ۳۰ تا ۳۷ سوره روم. [۶] تفسير« نور الثقلين»، ج۴، ص۱۸۲ 📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمي مکارم شيرازی، دار الکتب الإسلامیه، چ ۲۵، ج ۱۶، ص ۴۵۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️هدف از فرستادن «حضرت آدم» (علیه السلام) به زمین چه بود؟ 🔹(ع) در خطبه ۹۱ «نهج البلاغه» می فرماید: «فَأَهْبَطَهُ بَعْدَ التَّوْبَةِ لِيَعْمُرَ أَرْضَهُ بِنَسْلِهِ، وَ لِيُقِيمَ الْحُجَّةَ بِهِ عَلَى عِبَادِهِ». (خداوند (ع) را بعد از توبه از بهشت فرو فرستاد تا با كمك خود، زمين را آباد سازد، و را بر بندگانش، اقامه كند). با توجه به عبارت قبل از این فراز که حضرت می فرماید: خداوند (ع) را در زمين جاى داد، استفاده مى شود كه منظور از و (ع)، هبوط و نزول مكانى نيست، بلكه مقامى است؛ يعنى خداوند (ع) را از آن مقام والايى كه داشت به خاطر اين ترك اُولى تنزّل داد. 🔹تعبير به و آبادسازى به وسيله (ع) و نسل او نشان مى دهد كه بايد هدف همه عمران و باشد، نه تخريب آن به وسيله جنگ ها و اختلافات ويرانگر و يا تنبلى و سستى و بيكارى و يا حتّى تخريب محيط زيست! و جالب اينكه اين و آبادى بعد از توبه صورت گرفته، و تا انسان از خود نكند توفيق اين عمران و آبادى دست نمى دهد. در نيز ميخوانيم: «هُوَ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَ اسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ...» [۱]؛ (اوست كه شما را از آفريد و آن را به شما واگذاشت؛ پس از او آمرزش بطلبيد سپس به سوى او باز گرديد...). 🔹در ضمن از جمله «فَأَهْبَطَهُ بَعْدَ التَّوْبَةِ» به خوبى استفاده مى شود كه بعد از توبه صورت گرفته است. از بعضى از آيات «قرآن مجيد» استفاده مى شود كه توبه قبلاً بوده و از بعضى استفاده مى شود كه توبه بعداً صورت گرفته است و جمع ميان آنها كاملاً ممكن است، كه (ع) توبه از خطاى خود را مكرّر انجام داد: هم قبل از هبوط و هم بعد از هبوط؛ و بسيار مى شود كه انسان خطايى مرتكب شود و ساليان دراز هر زمان به يادش مى آيد، از آن استغفار مى كند. 🔹نكته ديگرى كه در عبارت فوق به چشم مى خورد و بارها در آيات «قرآن مجيد» به آن اشاره شده، مسئله بر است. گر چه خداوند به انسانها داده است، ولى به آن اكتفا نفرموده؛ بلكه با فرستادن و نزول و ابلاغ - كه در هر عصر و زمان صورت مى گرفته - را بر بندگانش تمام كرد، همانگونه كه در ادامه اين سخن مى فرمايد: «و لَمْ يُخْلِهِمْ بَعْدَ أَنْ قَبَضَهُ، مِمَّا يُؤَكِّدُ عَلَيْهِمْ حُجَّةَ رُبُوبِيَّتِهِ، وَ يَصِلُ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ مَعْرِفَتِهِ، بَلْ تَعَاهَدَهُمْ بِالْحُجَجِ عَلَى أَلْسُنِ الْخِيَرَةِ مِنْ أَنْبِيَائِهِ، وَ مُتَحَمِّلِي وَدَائِعِ رِسَالَاتِهِ، قَرْناً فَقَرْناً؛ حَتَّى تَمَّتْ بِنَبِيِّنَا مُحَمَّد(ص) حُجَّتُهُ، وَ بَلَغَ الْمَقْطَعَ [۲] عُذْرُهُ وَ نُذُرُهُ». 🔹(بعد از مرگ (ع)، بندگان را از بر ربوبيّتش خالى نگذاشت و ميان فرزندان آدم(ع) و معرفت خويش پيوندى برقرار ساخت و قرن به قرن، و دليل ها را بر زبان برگزيده و حاملان ودايع رسالت خويش براى آنها اقامه نمود، تا اينكه به وسيله پيامبر ما (ص) حجّتش تمام شد [و سلسله پيامبران ختم گرديد] و بيان و [و بشارت] به آخر رسيد). جمله «لَمْ يُخْلِهِمْ بَعْدَ أَنْ قَبَضَهُ» نشان مى دهد كه (ع) يكى از و از هاى او بوده است، و بعد از رحلت او، خدا پيامبران ديگرى در هر زمان فرستاد و همچنان ادامه يافت تا به (ص) رسيد. [۳] 🔹در اينجا اين سؤال پيش مى آيد كه اگر اتمام حجّت در هر عصر و زمان لازم است چرا با ظهور (ص)، سلسله پيامبران پايان گرفت و آن حضرت خاتم انبياء بود؟ پاسخ اين سؤال با توجّه به يك نكته روشن مى شود و آن اينكه خداوند آخرين دستورات و را بر (ص) نازل كرد و اصول جامع و ضوابط متينى را مقرّر داشت كه دانشمندان هر قوم و هر ملّت در سايه آن مى توانند راه خود را به سوى خدا و طريق خويش را به سعادت بازيابند، بخصوص اينكه (ص) تا دامنه قيامت خواهند بود. پی نوشت‌ها؛ [۱] سوره هود، آيه ۶۱ [۲] «مَقْطع» به معناى پايان است [۳] جمله «لِيُقِيمَ الْحُجَّةَ بِهِ عَلَى عِبَادِهِ» (بنابراين كه ضمير «به» به آدم بر گردد)، نيز دليل ديگرى بر نبوّت آدم(ع) است و تعبير به «عِبَادِهِ» اشاره به حوّا و فرزندان آدم است. به علاوه سرنوشت آدم و خروج از بهشت بعد از ارتكاب خطا، حجّتى براى همه بندگان تا روز قيامت مى تواند باشد. 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول‏، ج ۴، ص ۱۶۶ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️حضرت مهدى (عجل الله تعالى فرجه الشریف) پس از ظهور با «اهل كتاب» چگونه رفتار خواهد كرد؟ 🔹مطابق برخى از روايات، (عجل الله تعالى فرجه الشریف) پس از بين به توراتشان و بين به انجيلشان و بين به زبورشان حكم خواهد كرد. در اينجا دو سؤال مطرح می شود؛ سؤال اول اين است كه آيا پس از ظهور، (عجل الله تعالی فرجه الشریف) كسى از باقی مي ماند؟ و سؤال دوم اين است كه مقصود از بين اهل كتاب به كتاب آسمانی شان چيست؟ 💠در پاسخ به سؤال اول مى گوييم: 🔹همه انسانها در زمان حكومت (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نمی شوند، و هستند كسانى از كه معاند نبوده، و در صدد ستيز و جنگ و مقابله با حضرت و حكومت او برنمی آيند. اين گروه از مى توانند در و مسلمين قرار بگيرند و با اعطاى به زندگى خود ادامه دهند. 💠اما در مورد سؤال دوم، دو احتمال وجود دارد: 1⃣مقصود، تطبيق اين كتب در آن قسمتى است كه فرمان به داخل شدن در و ايمان به (صلی الله عليه و آله) داده است؛ آن مواردی كه در نسخه هايى از که در دست (عجل الله تعالى فرجه الشریف) يا (عليه السلام) می باشد، وجود دارد و همان موارد را برای به اهل کتاب نشان مى دهند. 2⃣اينكه مقصود، آن است كه حضرت، اين كتب را بر معتقدان به آنها كه اسلام نياورده اند، ولى تحت به اجرا خواهد گذاشت. 📕موعود شناسی و پاسخ به شبهات، رضوانی، علی اصغر، مسجد مقدس جمکران، قم، ۱۳۹۰ش، چ هفتم، ص ۶۴۰ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel