eitaa logo
تُراب باش
5.9هزار دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
1.7هزار ویدیو
112 فایل
تُراب باش، فرزندِ أبوتراب باش گروه تحلیل مباحث قرآنی و آخرالزمانی صرفاً جهت اطاعت از امر ولیّ امر ارتباط با ادمین👇 @Abuo_Torab
مشاهده در ایتا
دانلود
❤️ به اهل‌بیت (ع) اعتماد داشته باشیم ✍️... دوستان! در زندگی سعی کنیم که نسبت به اهل‏بیت (ع) گمان‏مان باشد؛ اهل‌بیت (ع) همیشه محبت دارند، مثلِ یک که بچه‏اش همیشه برایش عزیز است، همیشه محترم است؛ اهل‏بیت (ع) با «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ» با ما رفتار می‏کنند، از بالا یک آسمان «الرَّحْمنِ» و از پایین هم یک آسمان «الرَّحیمِ» به سوی شیعیان و محبّان‌شان روانه می‌کنند و دوست دارند که ما هم نسبت به ایشان با رفتار کنیم: «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی»؛ پس گمان‏مان نسبت به اهل‏بیت (ع) خیلی مثبت باشد، ایشان همه ما را دارند، موضوعاتِ ما برای‏شان است، مدام به ما دارند، مدام عنایت دارند؛ اگر کسی از میانِ ما کند یا اگر کسی خیلی خطا کند چه!؟ 🔺یک آیه داریم که به آنهایی که اسراف کردند؛ بگو از خدا نباشند؛ «قُلْ یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلی أَنْفُسِهِمْ» ‏ای کسانی که در خودتان در بدی‏ها خیلی زیاده‌روی کردید، «لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللهِ» از مأیوس نشوید، بیایید به سمتِ خدا بخصوص در این ماه‏های شعبان و رمضان؛ خدا با دست رحمتش، دستان شما را خواهد گرفت، دوستان! این قرآنی برای‏مان پررنگ باشد؛ از آنهایی باشیم که یک جمله‌ی مثبت خیلی روی‏مان می‏گذارد و خیلی باعث حرکت‏مان می‏شود. از آنهایی باشیم که جملات منفی، اصلاً توی گوش‏مان وارد نشود. راهِ خدا را با و حرکت کنیم، با میل و رغبت کنیم. کسی که منتظر ماست از ، مهربان‏تر است. وقتی می‏گوییم مادر مهربونه! وقتی به مهربانی‌های سلام الله علیها اعتماد کردیم؛ دیگر جمله گفتن و جمله منفی شنیدن در این راستا جایگاهی ندارد. به اهل‌بیت (ع) کنیم و همیشه با ایشان و برای ایشان باشیم. 🆔 @Torab_bash
▪️جلبِ رضایت مولا به قیمت جان! ✍🏻... جناب حرّ رحمةالله علیه، در یک برهه‌ی حساس زندگی، راهش را انتخاب کرد؛ که آن راه، مسیر خوبی برایش نبود، بلکه نابودی در انتظارش بود؛ اما شرمنده به پیشگاه امام_حسین علیه‌السلام آمد. 💢 زبان حالش این بود که آقاجان! ببخشید، می‌دانم چه‌کار کردم! نیاز به گفتن نداشت، امام علیه‌السلام می‌دانست و همه دیده بودند حرّ چه کرد با مولا، جلوی همه این را کرده بود، او آمده بود برای و می‌خواست برای کارش، جانش را امام علیه‌السلام کند، اما مولا نمی‌داد که او عذرخواهی بکند، می‌‏فرمود: حرّ بفرما پایین تو ما هستی، حر نمی‌شود که از اسب پایین بیاید. می‌گوید آقاجان! اگر اجازه بدهید من از همین جا بروم جلو و با دشمن بجنگم. 🗡سپس با یکی از ، دوتایی به می‌آیند، حرّ دنبال این بود که را کند، او امام حسین علیه‌السلام را به آورده بود، اما حالا می‌خواست را به دست آورد. 💠 لذا رفت جلو، ، تا آنجایی که می‌توانست با جنگید و دوام نیاورد؛ شد و سپس شد. در آخرین امام حسین علیه‌السلام بالای سرش آمدند، سرش شکافته شده بود، از سرش جاری بود، علیه‌السلام دستمالی را به سرش می‌بندند؛ و حرّ شهید می‌شود، حرّی که به خاطر ، به خاطر که در امامِ زمانش کرده بود و تا پایین رفته بود و به خاطر یک رفتارش امام علیه‌السلام او را بالا کشیده بودند؛ این طور برای جلب رضایت مولا جانش را کرد. ⛔️پس جلب تا حدّ کردن جان‌هایمان دارد؛ چه برسد به چیزهای دیگر، یعنی برای رضایت ولیّ از هیچ و از خودگذشتگی‌ای نباید کرد؛ مبادا ، نزد اهل‌بیت علیهم‌السلام باشیم. @Torab_bash
🏴 به‌سوی شبِ دفنِ مادرِ مهربان (س) ✍... دوستان! بیاییم در همین ایامِ فاطمیه تا مادرِ مهربان سلام‌الله‌علیها عزمِ مهدویت کنیم و بدین خاطر از ایام استفاده کرده و رابطه‌ی خودمان را بیشتر با مادر مهربان سلام‌الله‌علیها اصلاح کنیم؛ بیایید یک بار دیگر به ایشان بدهیم که دیگر به‌سوی نرویم؛ دیگر نکنیم و از محضرِ ایشان نشویم؛ خدا را وکیل بگیریم و او را به مادرِ مهربان سلام‌الله‌علیها قسم بدهیم که خدایا! وکیلِ من باش و کمکم کن که فاطمی باشم. 🙏 خدایا! دستم را بگیر، می‌‌‏خواهم گناه نکنم، اما برایم است. خدایا! تو وکیلم باش، خدایا! تو کمکم کن. از خدا کنیم، از خدا طلب توفیق کنیم. خدایا! نگذار شوم، خدایا! کمکم کن. خدایا‏! تورا به جان ‏‌بیت(ع) دستم را بگیر. خدایا! نگذار آلوده شوم، خدایا! نگذار غافل شوم، خدایا! من را از بیرون بیاور. خدایا! من را از ‏‌اخلاقی بیرون بیاور. خدایا! کمکم کن. خدایا! بده. خدایا! من سال‏‌های سال کردم؛ تو توفیق بده کنم. من سال‏‌های سال کردم. تو توفیقم عطا کن که کنم، کنم. 🙏 خدایا! چند وقت دیگر به من می‏‌دهی؟ تا کِی به من در دنیا می‏‌دهی؟ در این مهلت، توفیقِ و به من عطا کن. ◾ ! از این که خدا برایمان قرار داده؛ استفاده کنیم. این مطلب را جدی بگیریم و به سرعت کنیم؛ چون طبق آیات ۹ و ۱۰ ، هنگام دخانی که گویا چند سالِ کوتاه با آن فاصله داریم، خداوند را از فرو می‌‏فرستد و بالای سر دنیا قرار می‏‌دهد. این عذاب پایین می‏‌آید و مردم را در برمی‌گیرد. چرا؟ چون پس از سال‏‌ها مهلت، بااین‌همه مهلتی که خدا داده بود، باز مردم به مشغول‏ هستند، ﴿بَلْ هُمْ في‏ شَكٍّ يَلْعَبُونَ﴾ (دخان: ۹)، مردم نسبت به ‏‌ها دارند؛ و درحالی‌که شک دارند؛ مشغول و غفلتشان هستند. 🏇 پس بیاییم ما نباشیم، بلکه به سوی مولای‌مان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه و ارزش‌های مهدوی باشیم! @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
🌤 ✍... اینک آخرالزمان در حال برپا شدن است؛ همه ما خوب می‌دانیم که برای رسیدن به مولایمان مهدی عجل‌الله‌تعالی‌فرجه باید از لابه‌لای فتنه‌های مخوف و صحنه‌های جهنم‌گونه عبور کنیم؛ چرا؟ چرا باید این‌همه درد و رنج و محنت را قبل از همنشینی با مولای خوب و مهربانمان تحمل کنیم؟ چرا باید در صحنه‌های و به‌سوی او بتازیم، بسازیم، بتازیم، بسازیم تا در نهایت به او برسیم؟! به خصوصی او برسیم؟ چرا؟ 📜 یک دلیل این ماجرا، آيه ۱۳ و ۱۴ سوره بروج است که خداوند می‌فرمايد: ﴿إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَ يُعيدُ، وَ هُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ﴾، اين خداست که خلقت را ايجاد کرد و دوباره همه چيز را [به‌سوی اصل] برمی‌گرداند؛ و او با و رفتار می‌کند. چه جالب! اين دو آيه خيلی جالب است. وقتی خداوندی که ايجاد کرده، دوباره همه چيز را می‌خواهد به‌سوی اصل برگرداند؛ با چه صفتی این کار را انجام می‌دهد؟ با چه صفتی با مخلوقاتش برخورد می‌کند؟ 💎 با دو صفت: ۱- ﴿الْغَفُورُ﴾ بخشنده و جبران‌کننده. ۲- ﴿الْوَدُودُ﴾ بسیار دوست و رفیق. 🌹 دوستان! دقت بفرماييد. واژه‌ی «الْوَدُودُ» کلاً دوبار در قرآن آمده است، ده بار یا صد بار نيامده است. بلکه فقط يک‌بار این واژه، با این چینش و به همراه اسمِ «الْغَفُورُ» در و آن‌هم در اين آيه آمده است. مورد استفاده آن چيست؟ اينکه وقتی که خلايق به‌سوی خدا یا به‌سوی خلیفه خدا در صبح ظهور برمی‌گردند؛ خداوند با اسم المنتقم با آنها مواجه نمی‌شود، برای دشمنان اهل‏بیت علیهم‏السلام و قاتلان ایشان است، لکن خدا با عموم خلایق که با اهل‏بیت علیهم‏السلام دشمنی نکرده‌اند، طبق این آیات از قرآن، با غفران و سپس با رفتار می‌کند. اين مطلبِ قرآنی خيلی زيباست. 🟢 خداوند با اسم ﴿الْغَفُورُ﴾ و بعد با اسم ﴿الْوَدُودُ﴾ با انسان‌ها مواجه می‌شود و چقدر تقدم و تأخر اين‌ها هم جالب است! اگر برعکس بود و ابتدا ﴿الْوَدُودُ﴾ واقع می‌شد؛ یعنی خدا می‌خواست اول با انسان‌ها دوستی کند؛ بعد آن‌ها را ببخشد و مورد قرار دهد؛ خیلی بد می‌شد؛ خیلی سخت می‌شد، مثلاً تصور کنيد، من به پيشگاه او می‌رسيدم، کلی گناه دارم، کلى دارم، او می‌خواهد با منِ سر تا پا گناه، با منِ آلوده به خطا دوستی کند؛ در حالی که من سرم از و پايين افتاده است، نمی‌توانم در صورت مولا نگاه کنم؛ به پهنای صورت اشک شوق می‌ریزم ولی از خجالت سرم را نمی‌توانم بالا بیاورم، مولا است، مهربانی می‌کند، دستِ مهر و دوستی بر سرم می‌کشد؛ اما من خجالت‌زده‌ام، شرمسار از گذشته‌ام؛ خدا این‌طور با انسان رفتار نمی‌کند؛ خدا خجالت انسان را تحمل نمی‌کند؛ لذا قبل از اينکه موسم دوستی با یار برسد؛ خداوند ﴿الْغَفُورُ﴾ را واقع می‌کند؛ اول انسان را می‌آمرزد، خطاهای  او را برطرف می‌کند؛ اشکالاتش را می‌کند، کمبودهای او را جبران می‌کند؛ قلم عفو می‌کشد بر خطاهای او تا دیگر این فرد در موسم ، خجالت نکشد، سپس با گذر از این مرحله با او دوستی را شروع می‌کند. ⏰ از این منظر، تمام با سختی‌هایش برای مغفرت بشر قرار داده شده است؛ و تمام به بعد برای دوستی کردن با مولا امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه، لذا در قرآن، آيه ۶۹ سوره نساء، به مولای‌مان عج گفته شده: ﴿حَسُنَ أُولَٰٓئِكَ رَفِيقًا﴾ یعنی او بهترین رفیق است، بهترین رفیقی که می‌توانستید داشته باشید. در روایات ذیل همین آیه، گفته شده که بهترین عالم، قائم آلِ محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله است؛ و كسانی كه از خدا و پیامبر اطاعت كنند، در زمره كسانی از پیامبران و صدّیقان و شهیدان و شایستگان خواهند بود كه خدا به آنان نعمت [ایمان و اخلاق و عمل صالح‌] داده؛ و اینان نیكو رفیقانی هستند. @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
❤️ به اهل‌بیت(ع) اعتماد داشته باشیم ✍️... دوستان! در زندگی سعی کنیم که نسبت به اهل‏بیت (ع) گمان‏مان باشد؛ اهل‌بیت (ع) همیشه محبت دارند، مثلِ یک که بچه‏اش همیشه برایش عزیز است، همیشه محترم است؛ اهل‏بیت (ع) با «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ» با ما رفتار می‏کنند، از بالا یک آسمان «الرَّحْمنِ» و از پایین هم یک آسمان «الرَّحیمِ» به سوی شیعیان و محبّان‌شان روانه می‌کنند و دوست دارند که ما هم نسبت به ایشان با رفتار کنیم: «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی»؛ پس گمان‏مان نسبت به اهل‏بیت (ع) خیلی مثبت باشد، ایشان همه ما را دارند، موضوعاتِ ما برای‏شان است، مدام به ما دارند، مدام عنایت دارند؛ اگر کسی از میانِ ما کند یا اگر کسی خیلی خطا کند چه!؟ 🔺یک آیه داریم که به آنهایی که اسراف کردند؛ بگو از خدا نباشند؛ «قُلْ یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلی أَنْفُسِهِمْ» ‏ای کسانی که در خودتان در بدی‏ها خیلی زیاده‌روی کردید، «لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللهِ» از مأیوس نشوید، بیایید به سمتِ خدا بخصوص در این ماه‏های شعبان و رمضان؛ خدا با دست رحمتش، دستان شما را خواهد گرفت، دوستان! این قرآنی برای‏مان پررنگ باشد؛ از آنهایی باشیم که یک جمله‌ی مثبت خیلی روی‏مان می‏گذارد و خیلی باعث حرکت‏مان می‏شود. از آنهایی باشیم که جملات منفی، اصلاً توی گوش‏مان وارد نشود. راهِ خدا را با و حرکت کنیم، با میل و رغبت کنیم. کسی که منتظر ماست از ، مهربان‏تر است. وقتی می‏گوییم مادر مهربونه! وقتی به مهربانی‌های سلام الله علیها اعتماد کردیم؛ دیگر جمله گفتن و جمله منفی شنیدن در این راستا جایگاهی ندارد. به اهل‌بیت (ع) کنیم و همیشه با ایشان و برای ایشان باشیم. @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
19.38M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 | تجربه‌گر مرگ 🚨تمامِ وجودم رو می‌زدم و نابود می‌شدم؛ کاش هرگز نمی‌کردم!! 😭 واقعاً این ویدیو مایه‌ی رنج و عذابم بود؛ چون توصیفِ خودم بود!!! https://eitaa.com/torab_bash
▪️حرّ را به سوی خودش کشاند!! ✍🏻... دوستان! جناب (ره)، در یک برهه‌ی حساسِّ از زندگی، راهش را انتخاب کرد؛ راهی که خیلی بد بود؛ و اصلاً مسیر خوبی برایش نبود، بلکه درد، نابودی و جهنم در انتظارش بود؛ اما برگشت؛ تا هر کجا که رفته بود؛ با حالتی شرمنده به پیشگاهِ امام حسین (ع) برگشت و خواست که دیگر برای مولایش حسین (ع) باشد. 🥺 زبانِ حالش این بود که آقاجان! ببخشید، می‌دانم چه‌ کار کردم! نیاز به گفتن نداشت، امام (ع) می‌دانست و همه هم دیده بودند که حرّ چه کرد با مولا! جلوی همه این را انجام داده بود؛ اما حالا آمده بود برای عذرخواهی و می‌خواست برای کارش، جانش را فدای امام (ع) کند، ولی مولا نمی‌دادند که او عذرخواهی کند؛ می‌‏فرمودند: حرّ! بفرما پایین، تو ما هستی، حرّ رویش نمی‌شود که از اسب پایین بیاید. می‌گوید آقا جان! اگر اجازه بدهید من از همین‌جا بروم جلو و در میدانِ نبرد با دشمن بجنگم؟ 🗡سپس با یکی از ، دوتایی به میدانِ جنگ می‌آیند و سخت می‌جنگند، حرّ دنبال این بود که را جبران کند، او دلِ امام حسین (ع) را به درد آورده بود، اما حالا می‌خواست را به دست آورد. 🌹لذا رفت جلو، ، تا آنجایی که می‌توانست با دشمن جنگید و دوام نیاورد؛ زخمی شد و سپس شد. در واپسین لحظات، امام حسین (ع) بالای سرش آمدند، سرش شکافته بود؛ و خون از سرش جاری بود، امام (ع) دستمالی را به سرش می‌بندند؛ و حرّ شهید می‌شود، حرّی که به خاطر اعمالش، به خاطر که در امامِ زمانش کرده بود و تا پایین رفته بود و بخاطر یک رفتارش امام (ع) او را بالا کشیده بودند؛ این طور برای جلب رضایت مولا جانش را کرد. ⛔️ببینید جلب چه جایگاهی دارد! تا حدّ فدا کردن جان‌هایمان ارزش دارد؛ چه برسد به چیزهای دیگر، یعنی برای رضایت ولیّ از هیچ و از خودگذشتگی‌ای نباید کوتاهی کنیم؛ مبادا که روز قیامت، نزد اهل‌بیت (ع) شرمسار و سرافکنده باشیم! بیایید به خاطر جلبِ رضای مولایمان حسین (ع) هم شده؛ در این ، بیشتر به ایشان و محضرِ ایشان بپردازیم؛ ان‌شاءالله که خیلی رشد کنیم. https://eitaa.com/torab_bash